مدير مركز تحقيقات استراتژيك "يافا"ي مصر تاكيد كرد، آمريكا و عربستان تلاش دارند با كمك‌هاي اقتصادي و به خدمت گرفتن وهابي‌هاي مصر و نفوذ در نهادها و سازمان‌هاي جامعه مدني انقلاب مصر را مصادره كنند.
"رفعت سيد احمد" انديشمند مسلمان مصري در قاهره گفت: كشورهاي غربي و برخي از رژيم‌هاي عربي تلاش دارند، انقلاب مصر را ناكام ساخته تا حاكميت غرب و آمريكا بر جهان عرب ادامه يابد و در اين ميان كاخ سفيد با رژيم آل سعود و برخي از رژيم‌هاي عرب حوزه خليج (فارس) هم‌پيمان شده تا با توسل به برخي اهرم‌ها از جمله دادن وام‌هاي مشروط به قاهره تلاش‌هاي انقلابيون مصري براي تحقق استقلال و ثبات سياسي در مصر را با شكست مواجه كنند.
وي افزود: تامين‌ هزينه‌هاي سازمان‌هاي جامعه مدني و به خدمت گرفتن افراد و مزدوراني كه انديشه‌هاي وهابي در سرمي‌پروانند و واداشتن آن ها به ايجاد فتنه و اختلافات داخلي در مصر و ايجاد هرج و مرج داخلي و تلاش جهت بازگرداندن عناصر رژيم سابق را از ديگر ترفندهاي به خدمت گرفته شده براي غلبه بر انقلاب مصر است.
مدير مركز تحقيقات سياسي و استراتژيك "يافا " در اين گفتگو با بيان اين كه سياست خارجي مصر پس از انقلاب همچنان در حال شكل‌گيري است، گفت: هنگامي كه رئيس جمهور مصر و نمايندگان پارلمان انتخاب شوند، اين سياست‌ كاملا آشكار خواهد شد و انتظار مي‌رود، اين سياست روابط قاهره‌-تهران را به شكل سابق خود بازگرداند، روابطي كه به دليل فشارهاي رژيم آل سعود بر رژيم سابق مصر سه دهه قطع بود.
رفعت سيد در ادامه از جوانان انقلابي مصر خواست با برگزاري تظاهرات مستمر در برابر سفارت آمريكا و رژيم صهيونيستي در قاهره تلاش‌هاي واشنگتن و تل‌آويو براي عدم تحقق اهداف انقلاب مصر را ناكام بگذارند تا سهمي در تبلور سياست خارجي مصر در مرحله آينده داشته باشند و به حاكميت آمريكا و دخالت عربستان سعودي در روند تصميم‌گيري‌هاي سياسي مصر پايان دهند.

آنچه در زير مي‌آيد مشروح اين گفتگو است كه به صورت سوال و پاسخ در اختيار كاربران قرار مي‌گيرد.

در ابتدا لطفا بفرماييد ارزيابي‌ شما از انقلاب‌هاي عربي چيست؟
به نظر من دو نوع انقلاب‌هاي عربي وجود دارد. نوع اول انقلاب‌هاي «مردمي و واقعي» است كه كشورهاي غربي و مشخصا آمريكا را غافلگير كرد و به همين دليل تلاش كردند كه بر اين انقلاب‌ها غلبه كرده و از آن به سود خود بهره‌برداري كنند و در راس اين‌ نوع از انقلاب‌ها، انقلاب مصر و تونس است؛ اما نوع ديگر انقلاب‌ها، انقلاب‌هاي ساخته و پرداخته[دست] آمريكا است كه نمونه آن در سوريه و ليبي قابل ملاحظه است، چون انقلابي واقعي را نمي‌تواني پيدا كني كه آمريكا و ناتو به آن كمك كنند و به همين دليل اين انقلاب‌ها انقلاب‌هايي از نوع غربي بشمار مي‌آيند.

بنابر اين به نظر شما هدف غرب از برافروختن انقلاب‌ها در كشورهاي عربي چيست؟
درباره ليبي بايد گفت، هدف بدست گرفتن و حاكميت بر نفت اين كشور است‌ اما در سوريه هدف حمايت و پشتيباني از رژيم صهيونيستي و قطع ارتباط سوريه با مقاومت عربي در لبنان است كه در حزب‌الله نمود پيدا مي‌كند.

به اعتقاد شما آيا انقلاب مصر در مسير درست خود گام برمي‌دارد، يا اين‌كه از در مسير خود منحرف شده است؟
انقلاب مصر چه در بعد داخلي و چه خارجي بسيار قدرتمند آغاز شد و رژیم صهیونیستی و آمريكا را غافلگير كرد، به ويژه پس از اين كه جوانان مصري سفارت رژیم صهیونیستی در قاهره را به محاصره خود درآورند و تصميمات ديگري كه درباره منافع فلسطيني و گشايش گذرگاه رفح اتخاذ شد و تمايل خود را نسبت به توسعه روابط با ايران ابراز داشتند و دقيقا از آن زمان بود كه تلاش‌هاي بسياري براي مصادره انقلاب مصر از سه طريق آغاز شد. 
اولين اهرم، دادن وام‌هاي خارجي از طريق عربستان سعودي و برخي از كشورهاي حوزه خليج است كه موجب فلج شدن تصميم‌گيري‌هاي سياسي در مصر مي‌شود، چون دادن اين قروض با شرط و شروط‌هاي سياسي همراه است و كشورهاي عرب حوزه خليج (فارس) جز با چراغ سبز آمريكا اين قرض‌ها را به مصر نخواهند داد و به اين ترتيب مصر اقتصادي را بنا خواهد كرد كه بر قرض‌هاي خارجي متكي است و با اين كه تا كنون شوراي عالي نظامي گرفتن اين قرض‌ها را رد كرده،‌ اما ارائه پيشنهادات همچنان ادامه دارد. 
اهرم دوم، موسسات و نهادهاي جامعه مدني مورد حمايت آمريكا هستند، در اين ارتباط بايد گفت، هم اكنون در مصر حدود 600 سازمان و نهاد مردمي وجود دارد كه از آمريكا كمك‌‌هايي دريافت مي‌كند و از ابتداي انقلاب تا كنون اين سازمان‌ها حدود يك ميليارد جنيه مصري از واشنگتن كمك مالي دريافت كرده است كه بالطبع هدف اين كمك‌ها خيزش و قيام عليه انقلاب است تا آن را از مسير درست خود منحرف و بحران‌هاي داخلي كند. 
و سرانجام اين كه سومين ابزار، حمايت گسترده از جريان وهابيت در مصر است، بر اين اساس عربستان و ديگر كشورهاي عرب حوزه خليج فارس حمايت‌هاي بسياري از سفلي‌ها در مصر انجام مي‌دهند و ظرف 25 سال گذشته اين جماعت‌ها و گروه‌ها حدود 25 ميليارد دلار از عربستان سعودي كمك‌ مالي دريافت كردند و عملا ملاحظه مي‌ كنيم، اين جريان‌ها تحت عنوان‌ها و پوشش‌هاي مختلف ظاهر مي‌شود و داراي حدود 36 شبكه تلويزيوني ماهواره‌اي، 20 هزار مسجد و 20 هزار جمعيت خيريه است و در واقع نيرو و جريان خطرناكي است كه تا پيش از انقلاب زير لواي دستگاه‌هاي امنيتي مبارك فعاليت مي‌كرد و هم اكنون كشورهاي حوزه خليج فارس مستقيما اين گروه را تحريك مي‌كنند و ملاحظه‌ مي‌كنيم كه سلفي‌ها افكار و انديشه‌هايي عليه انقلاب مصر دارند، با اين كه ادعا مي‌كنند، از حاميان و طرفداران آن هستند، اما در واقع تيشه به ريشه انقلاب مصر مي‌زنند تا به هر طريق ممكن اين انقلاب تابع و وابسته انديشه‌ها و افكار وهابي باشد كه تماما با اهداف انقلاب در تعارض است و آنها به اين طريق درصدد بازگرداندن رژيم سابق و نقش گذشته آمريكا و رژیم صهیونیستی در مصر هستند. 
آن ها به هر طريق ممكن سعي دارند ثمرات انقلابي را كه جوانان مصري رقم زدند،‌ براي خود بچينند و عملا ديديم كه آن ها در اين انقلاب مشاركت نداشته، همانگونه كه طي سال‌هاي گذشته‌ هم مشاركت نداشتند، آن ها در تمام طول سال‌هاي گذشته در كنار رژيم سابق بودند و با هر حركت معارضي مخالفت مي‌كردند.

چه راهكاري براي غلبه بر اين مشكلات و چالش‌ها ارائه مي‌دهيد؟
از جوانان مخلص و انقلابي مصر مي‌خواهم، اين توطئه‌ها را با حضور مجدد ميليوني خود با هدف معرفي دوباره انقلاب و مقابله با طرح‌هاي آمريكا در مصر از طريق برگزاري تظاهرات مستمر در برابر دو سفارت آمريكا و رژیم صهیونیستی در قاهره برملا كنند.

آيا از سياست خارجي مصر رضايت داريد؟
سياست خارجي مصر تا كنون شكل نگرفته، چون هنوز دولت نتوانسته بر اوضاع داخلي فائق آيد و سياست خارجي هر كشوري زماني شكل مي‌گيرد كه اوضاع داخلي آن شاهد ثبات و استقرار باشد، در حالي كه تا كنون نه در مصر دولتي ثابتي تشكيل شده و نه انقلاب سياست خارجي خود را به منصه ظهور رسانده كه مهمترين دليل آن نبود ثبات و استقرار در كشور است، افزون بر اين بقاياي رژيم سابق هنوز در دستگاه‌هاي دولتي حضور داشته و موانعي بر سر راه سياست خارجي جديد مصر ايجاد مي‌‌كنند، اگرچه شاهد چرخش آشكار سياسي مصر در بخش سياست خارجي طي دوره نبيل العربي بوديم و اين تصوير بي‌شك پس از انتخابات پارلماني و رياست جمهوري روشن‌تر و شفاف‌تر خواهد شد.

به نظر شما پس از انتخابات سياست خارجي مصر به كدام سو چرخش خواهد داشت؟
به نظر من سياست خارجي مصر در برابر ايران و كشورهاي عربي، مستقل و باز بوده و اين به نفع مصر است كه روابط متعادل و موزوني با همه كشورها داشته باشد و از اين حيث تابع آمريكا و برخي از كشورهاي عرب حوزه خليج فارس يا رژیم صهیونیستی نباشد.

به نظر شما آيا هستند عناصري كه به منافع آمريكا در مصر خدمت كنند؟
بي‌شك عناصر بسياري از اين حيث در مصر وجود دارند، چون آمريكا طي سه دهه حضور خود در مصر مزدوران متعدد و بيشماري را در ميان نظاميان و غيرنظاميان دست و پا كرد تا به اين كشور و منافعش در مصر خدمت كنند و بالاخره اين‌كه بايد به اين نكته توجه داشت كه مزدوران آمريكا در مصر هنوز سرنگون نشده و بسان گذشته نقش بسياري خطرناكي را براي ناكام كردن انقلاب مصر ايفا مي‌كنند و به همين دليل است كه انقلابيون مصر بر محاكمه سران سابق و بيرون راندن بقاياي رژيم از دستگاه‌هاي دولتي تاكيد مي‌كنند.

موضع عربستان سعودي در برابر انقلاب مصر را چگونه ازيابي مي‌كنيد؟
آل سعود در واقع از انقلاب مصر غافلگير شده و از اين بابت هم بسيار غمگين و هم هراسان و نگران است و نيات واقعي آن ها در درخواست‌شان مبني بر عدم محاكمه مبارك و تهديد اخراج كارگران مصري بر همه آشكار گرديد اما اكنون تلاش مي‌كنند، به طور غيرمستقيم و از طريق مزدوران خود از جمله جريان وهابي در مصر در انقلاب نفوذ كنند، در واقع عربستان نفوذ فريبنده از طريق ابزارهاي اقتصادي و جريان وهابي را جايگزين رويارويي مستقيم كرد و از اين حيث با غرب متحد شده تا نه تنها انقلاب مصر كه انقلاب‌هاي عربي را ناكام سازند كه نمونه آن غير از مصر در ليبي و دخالت ناتو در آن قابل ملاحظه است.

ارزيابي‌تان درباره انقلاب مردم بحرين چيست؟
در بحرين تلاش سعودي‌ها براي ناكام‌ ساختن انقلاب اين كشور عيان‌تر است، در بحرين اكثريت شيعه‌اي وجود دارند كه پيروزي انقلاب آن ها به معناي گسترش دامنه آن به شرق عربستان است، به همين دليل عربستان در قالب نيروهاي جزيره و براي سركوب قيام مردم بحرين وارد اين كشور شد.

ناآرامي‌هاي سوريه و يمن و دخالت عربستان در اين دو كشور را چطور ارزيابي مي‌كنيد؟
در حوادث سوريه نيز ردپاي سعودي‌ها قابل مشاهده است،‌ ناآرامي‌هاي سوريه در واقع طرحي سعودي‌-‌آمريكايي بر سرنگوني نظام بشار اسد است تا به اين وسيله رابطه دمشق را با مقاومت عربي در عراق و لبنان قطع كنند، اما در يمن عربستان تلاش مي‌كند، انقلاب سرقت كرده و قدرت را به پسر صالح بدهد.

عدم گسترش روابط مصر و ايران با وجود ابراز تمايل دو طرف درباره گسترش اين روابط را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟
فكر مي‌كنم دليل اصلي آن اوضاع ناپدار داخلي مصر است، به ويژه آن كه مصر هنوز سياست خارجي خود را به شكلي شفاف و روشن ترسيم نكرده، چون در مرحله گذار و انتقال است كه بالطبع اين موضوع گسترش روابط با تهران را نيز دربرمي‌گيرد و ميراث برجاي مانده از حاكميت رژيم سابق بر مصر در سياست خارجي اين كشور نيز عيان و قابل ملاحظه است، اين درحالي است كه عربستان در زمان مبارك نقش انكار ناپذيري را براي ايجاد خصومت و دشمني ميان دو كشور ايفا كرد و تصور مي‌‌كنم، هنوز اين ميراث تغيير نكرده اما با تثبيت اوضاع همه چيز تغيير خواهد كرد، از جمله رابطه با ايران كه براي منافع ملي مصر از ضروريات است، مصري كه داشتن رابطه با رژیم صهیونیستی را لازم مي‌داند، چگونه مي‌تواند، اهميت داشتن رابطه مستحكم و گسترده با ايران را كه يك كشور اسلامي قدرتمند است، ناديده بگيرد.

نقش مصر پس از انقلاب در حمايت از مقاومت به ويژه در لبنان و فلسطين چيست؟
بايد ميان موضع رسمي و موضع مردمي در حمايت از مقاومت تفاوت قائل شد، در سطح رسمي اين حمايت كاملا آشكار و عيان نشده و اگر هم شده، چندان قدرتمند نيست اما در سطح غيررسمي اين موضع كاملا قدرتمند بوده ولي با اين حال نيازمند حمايت بيشتر است و اين نقش هنگام درخواست لغو پيمان "كمپ‌ديويد" و حمايت مادي و معنوي از مقاومت عربي و اسلامي و محاصره سفارت آمريكا و رژیم صهیونیستی در قاهره كاملا قابل ملاحظه بود تا سدي در برابر نفوذ آمريكا و رژیم صهیونیستی در مصر باشد.

با توجه به اختلافات داخلي تحقق اين خواسته را سخت نمي‌بينيد؟
بالعكس اگر اين اتفاق بيفتد، بي‌شك به اختلافات داخلي و نزاع سياسي ميان نيروهاي سياسي داخل منجر خواهد شد، اگر همه مصري‌ها بر حمايت از انقلاب اتفاق نظر داشته باشند، مزدوران و كساني كه در صدد سرقت‌ انقلاب هستند، سرنگون خواهند شد و اگر نقاط مشترك خود را تقويت كنيم اين موضوع به حل مشكلات داخلي كمك بسياري خواهد كرد.

منبع: اسلام تایمز (به نقل از خبرگزاری فارس)