مقاله - گزارش > احزاب سياسي ‎آفريقاي جنوبي

احزاب سياسي ‎آفريقاي جنوبي

تاریخ انتشار: ۱۳۸۸/۱/۱۱
 سابقه تاسيس احزاب و گروههاي سياسي در آفريقاي جنوبي در مفهوم امروزي به اواخر قرن نوزدهم مي رسد . در سال 1883 اولين سازمان سياسي آفريقائيان در ناحيه كيپ شرقي تشكيل شد و از آن زمان فعاليت احزاب در اين كشور آغاز شد . در سال 1948 حزب ملي به قدرت رسيد و سيستم مبتني بر آپارتايد و جدايي نژادها را بر كشور حاكم كرد و بدين گونه ، زمينه فعاليت احزاب براي نزديك به 40 سال از بين رفت . با برگزاري اولين انتخابات سراسري و همه نژادي در آوريل 1994 ( ارديبهشت 1373 ) اين نظام سقوط كرد و سيستم دموكراسي چند حزبي جايگزين آن شد .قريب 8 سالي كه از عمر دموكراسي نوظهور آفريقاي جنوبي مي گذرد ، اين كشور شاهد پيشرفت هاي زيادي در زمينه ترويج بردباري ، احترام به آرا و عقايد ديگران بوده است و هم اكنون ده ها حزب بزرگ و كوچك با رعايت قواعد بازي در حال رقابت با يكديگرند. مقاله حاضر عمده احزاب و گروه هاي سياسي را در توسعه يافته ترين كشور آفريقا بررسي مي كند

 مقدمه
آفريقاي جنوبي در جنوبي ترين نقطه قاره آفريقا قرار دارد . اين كشور با 40 ميليون نفر جمعيت موقعيت جغرافيايي بسيار خوب و سوق الجيشي در منطقه دارد و مشرف بر دماغه اميد نيك ـ گذرگاه كشتيراني ـ است . به همين دليل ، آفريقاي جنوبي در گذشته به لحاظ تجارب و اكنون از لحاظ نظامي موقعيتي استراتژيك يافته است .
مردمآفريقاي جنوبي از نژادهاي مختلف اند و تركيب جمعيتي آن داراي پيچيدگي خاصي است . در حال حاضر چهار گروه اصلي نژاد سياه (7/76% ) ، سفيد (9/10% ) رنگين پوست (9/8% ) و آسيايي (6/2% ) در اين كشور زندگي مي كنند . سياهان خود به ده ها گروه و نژاد تقسيم مي شوند .موقعيت جغرافيايي خوب ، آب و هواي مناسب و معادن و منابع غني زيرزميني و بكر باعث شد كه مهاجران اروپايي پس از كشف اين سرزمين توسط كاشفان پرتغالي به سوي آن هجوم مي آورند . بارتولومه دياز ( كاشف پرتغالي در سال 1488 ميلادي) دماغه اي را كه بعدها اميد نيك ناميده شد ، دور زد . از آن تاريخ به بعد اروپائيان حضور بيشتري در آفريقاي جنوبي پيدا كرده ، پس از سال ها و چندين نبرد خونين با بوميان آرام آرام توانستند اين سرزمين را تسخير كنند.
اروپايي ها سياه پوستان را در سرزمينآبا و اجدادي خود تحت شديدترين و غير اساسي ترين مظالم قرار داده ، در ميهن خويش از هرگونه حق سياسي و اجتماعي محروم ساختند . سفيد پوستان با برقراري سيستم آپارتايد و تصويب قوانين ، به جداسازي نژادها و اختصاص تمام مزاياي زندگي براي خودشان اقدام نمودند . در مقابل، سياهان نيز با تشكيل احزاب و گروه هاي سياسي و نظامي به مقابله با اين اقدامات پرداختند . سرانجام پس از چند دهه حاكميت سفيدپوستان و استقرار نظام آپارتايد درآفريقاي جنوبي ، سير تحولات داخلي و بين المللي به نفع دموكراسي در اين كشور پيش رفت و موجب به قدرت رسيدن دي كلرك در 1989 شد . وي كه يك اصلاح طلب بود ، در فوريه 1990 در يك نطق پارلماني اعلام كرد كه به زودي دست به اصلاحات خواهد زد. از آن تاريخ به بعد ، پروسه انتقال حكومت از سيستم مبتني بر آپارتايد به سيستم دموكراسي آغاز شد .

اين پروسه پس از فراز و نشيب هاي فراوان و مذاكرات متعدد ، سرانجام به منزل مقصود رسيد . و اولين انتخابات همه نژادي در 27 آوريل 1994 تحت نظارت هزاران ناظر سازمان ملل و ديگر سازمان هاي بين المللي و منطقه اي در اين كشور برگزار شد .نتيجه انتخابات همان طور كه پيش بيني مي شد، پيروزي قاطع كنگره ملي آفريقا ( A.NC ) بود . مجلس ملي جديد در ششم مي 1994 نخستين نشست خود را در كيپ تاون برگزار وآقاي نلسون ماندلا ، رهبر كنگره ملي آفريقا را به عنوان اولين رئيس جمهور سياه آفريقاي جنوبي انتخاب كرد .آفريقاي جنوبي در حال حاضر در وضعيت گذر از دوران گذشته و تجربه كردن سيستم چند حزبي است .

اين سيستم با انجام انتخابات سراسري و همه نژادي 1994 در اين كشور حاكميت پيدا كرد و احزاب متعددي در زمان همه پرسي به وجود آمدند كه اكنون هر كدام به قدرت و ضعف در حال چالش در صحنه سياسي آفريقاي جنوبي هستند . قريب به هشت سالي كه از عمر دموكراسي نوظهور آفريقاي جنوبي مي گذرد ، سيستم اين كشور شاهد پيشرفت هاي مهمي در زمينه احترام به آرا و عقايد ديگران و تحمل طرف هاي مقابل بوده است . و به نظر مي رسد كه آفريقاي جنوبي از معدود كشورهاي قاره آفريقاست كه به رغم تنوع جمعيتي ، نژادي ، قبيله اي و حزبي ، آرامش را در كشور بر اساس سيستم دموكراتيك حزبي حاكم كرد .هدف اين مقاله معرفي مهم ترين احزاب فعال در آفريقاي جنوبي است كه ابتدا به طور مختصر سابقه ايجاد احزاب در اين كشور مورد اشاره قرار مي گيرد و سپس احزاب معرفي مي شوند .

سابقه احزاب در آفريقاي جنوبي
سابقه ايجاد گروه و احزاب سياسي در آفريقاي جنوبي در قالب مفهوم امروزي به اواخر قرن نوزدهم مي رسد . در سال 1882 اولين سازمان سياسي آفريقائيان در ناحيه كيپ شرقي تشكيل شد . هدف اين سازمان مقابله و مقاومت در برابر استعمارگران سفيد بود كه توفيقي نيافت . در همين سال سازمان ديگري به نام اتحاديه آفريقائيان (UA ) در كيپ تاون آغاز به كار كرد . در 1884 دو سازمان ديگر در كيپ تشكيل شدند ؛ اين دو عبارت بودند از : انجمن آموزش بومي ( EN ) و انجمن انتخاباتي بومي (NEA ) . سپس در سال 1902 سازمان سياسي آفريقا (APO ) توسط دكتر عبدالرحمن تشكيل شد ، اين سازمان در 1919 به سازمان خلق آفريقا ( APO ) تغيير نام داد و تا دهه 1940 مهم ترين سازمان سياسي رنگين پوست بود . در سال 1912 كنگره ملي بوميان آفريقاي جنوبي به وسيله گروهي از تحصيل كردگان سياه پوست تأسيس شد . نام اين كنگره در 1923 به كنگره ملي آفريقا تغيير يافت كه همچنان وجود دارد . بعدها احزاب ديگر چون كنگره پانآفريكن ، آزاپو ، كنگره هنديان آفريقاي جنوبي ، اينكاتا و غيره تأسيس شدند.

حزب آفريقاي جنوبي (SAP ) از اولين احزاب سفيد پوست بود كه مدتي قبل از تشكيل اتحاديه آفريقاي جنوبي تأسيس شد و تا سال 1934 فعال بود . حزب كارگر آفريقاي جنوبي (SALP ) نيز يك سال قبل از تشكيل اتحاديه يعني در 1909 تأسيس شد .حزب كارگر كه نماينده منافع سفيدها و به ويژه كارگران انگليسي زبان بود ، در سال 1958 به فعاليت خود پايان داد . سپس در سال 1914 حزب ملي توسط دكتر هرتزوگ فعاليت خود را آغاز كرد . اين حزب در سال 1934 با حزب آفريقاي جنوبي ادغام و حزب جديد به نام حزب اتحاد (UD ) تشكيل شد . در همين سال حزب ملي جديد توسط دكتر مالان تأسيس گشت . در سال 1939 دكتر هرتزوگ مجدداً به حزب ملي پيوست . اين حزب تا كنون وجود دارد و فعال است . احزاب سفيد ديگر چون حزب دموكراتيك ، حزب محافظه كار و غيره نيز بعدها تشكيل شدند .از سال 1910 كه اتحاديه آفريقاي جنوبي به وجود آمده است ، دولت اين كشور به ترتيب در دست احزاب زير بوده است .

1) حزب آفريقاي جنوبي (1910 تا 1924 )
2) 
حزب ملي هرتزوگ (1924 تا 1933 )
3) 
ائتلاف دو حزب فوق (1933 تا 1939 )
4) 
حزب آفريقاي جنوبي (1939 تا 1948 )
5) 
حزب ملي مالان (1948 تا 1994 )
6) 
ائتلاف سه حزب كنگره ملي آفريقا ، حزب ملي ، حزب آزادي اينكاتا (1994 تا 1996 )؛
7) 
كنگره ملي آفريقا ، حزب آزادي اينكاتا (1996 تا كنون )
در حال حاضر ده ها حزب و گروه سياسي درآفريقاي جنوبي وجود دارند كه مي توان آنها را به 5 دسته كلي تقسيم كرد
1) 
حزب ملي كه تا 1994 حكومت را در داشت داشت ؛
2) 
سازمان ها و احزابي كه عليه رژيم آپارتايد مي جنگيدند ؛ مانند : كنگره ملي آفريقا ، كنگره پان افريكن حزب كمونيست ، آزاپو ، كوساتو و … ؛
3) 
احزاب سفيد پوست مخالف دولت حزب ملي ؛ مانند : حزب دمكراتيك ، حزب محافظه كار و … كه هم اكنون نيز به عنوان احزاب مخالف دولت كنگره ملي آفريقا مطرح اند؛
4) 
احزاب و گروه هاي دست راستي افراطي ؛ مانند : جنبش مقاومت آفريكانر ، جبهه آفريكانر ، حزب ملي هرستيگ و جبهه آزادي … ؛
5) 
احزاب و گروه هاي متفرقه ؛ مانند : اينكاتا ، حزب دموكراتيك مسيحيان آفريقا و
در ايجاد تعدادي از مهم ترين احزاب و گروه هاي سياسي موجود درآفريقاي جنوبي به طور خلاصه معرفي مي شوند .

 

 معرفي احزاب در آفريقاي جنوبي


الف ) احزاب عمده و فعال
احزاب بزرگ و فعال در صحنه سياسي آفريقاي جنوبي را مي توان به شرح زير مورد بررسي قرار داد .
1- 
كنگره ملي آفريقا (ANC) 
دو سال بعد از تشكيل اتحاديه آفريقاي جنوبي يعني در سال 1912 تعدادي از روشنفكران سياه پوست طي يك گردهمايي در شهر بلوم فونتين ، تشكيلاتي به نام كنگره بوميان آفريقاي جنوبي (SANNC)  را براي مبارزه با تبعيض نژادي به وجود آوردند . اين كنگره در ابتداي فعاليت به مبارزات پارلماني از طريق نمايندگان سفيد پوست طرفدار خود اعتقاد داشت كه در آن هنگام 7 نفر بودند .هدف اوليه كنگره ملي بوميان تشكيل يك ملت واحد ، مخالف با محروميت و فقر سياه پوستان ، قانون زمين و ترويج اين عقيده بود كه آنها نيز داراي حق رأي و حق انتخاب شدن هستند . اولين فعاليت  علني كنگره مخالفت با قانون برگ عبور و برگزاري تظاهراتي عليه اين قانون در سال 1919 بود . در اين تظاهرات مردم كارت هاي عبور خود را آتش زدند .

 در سال هاي بعد با توجه به گران شدن اجناس و بالا گرفتن سطح زندگي و عدم افزايش حقوق كارگران ، اعتصاب و اعتراضات كارگري مطرح شد. كنگره ملي بوميان در سال 1923 به كنگره ملي آفريقا تغيير نام داد .در سال 1937 با توجه به عدم موفقيت كنگره ملي آفريقا در ترغيب سفيدپوستان مبني بر در نظر گرفتن حقوق سياهان ، تغييراتي در خط مشي سازمان به وجود آمد و از اين سال به بعد بود كه كنگره ضمن تماس با گروه هاي غير سياه پوست ، عضوگيري را آغاز و بر فعاليت سياسي خود افزود . از دهه 1940 كنگره ملي آفريقا به تدريج از يك گروه ميانه رو به يك جنبش آزاديبخش ملي تبديل شد . در سال 1943 اساسنامه كنگره تغيير كرد . در همين سال " ليگ جوانان كنگره ملي آفريقا " (ANCYL) به رهبري آنتون لمبد و عضويت نلسون ماندلا ( به عنوان دبير ليگ ( ، اوليور تامبو و والتر سيسلو در درون كنگره ملي آفريقا تشكيل شد .

اين ليگ به حالت راديكالي كنگره سرعت بيشتري بخشيد ، افراد ليگ به تدريج خود را بالا كشيدند و در سال 1949 رهبري سازمان را به دست گرفتندد . ر سال 1955 كنگره ملي آفريقا با حزب كمونيست آفريقاي جنوبي ( كه از سال 1950 غير قانوني شده بود ) ، كنگره هنديان آفريقاي جنوبي ، كنگره خلق رنگين پوستان ، و كنگره دموكرات ها ائتلاف كرده ، كنگره متحدين (SA) را به وجود آورد . كنگره متحدين در 25 و 26 ژوئن اقدام به برگزاري كنفرانسي تحت عنوان كنگره خلق نمود . بيش از 3 هزار نماينده از گروه هاي مختلف سراسر كشور در اين كنفرانس كه در استاديوم ورزشي شهرك " كليپ تاون " در نزديكي ژوهانسبورگ برگزار شد ، شركت نمودند . كنفرانس مذكور برنامه منشور آزادي كنگره ملي آفريقا را تصويب نمود كه در حقيقت اصول عقايد و پايه هاي تفكر اين سازمان بود .
در منشور آمده است كه مردم آفريقاي جنوبي بيانيه زير را مي پذيرند و در اجراي آن با تمام قوا كوشش خواهند كرد . آفريقاي جنوبي به تمام كساني تعلق دارد كه در آن زندگي مي كنند ، چه سفيد باشند و چه سياه . هيچ حكومتي نمي تواند قدرت خود را برخلاف اراده و خواسته مردم برقرار كند . منشور سپس چنين نتيجه گرفت :

 1)اين مردم هستند كه بايد حكومت كنند ( حكومت از آن مردم است ) ؛
2) 
تمام گروه هاي نژادي از لحاظ قانون متساوي الحقوق اند ؛
3) 
ثروتهاي كشور به تمام مردم تعلق دارد ؛
4) 
زمين به كسي تعلق دارد كه روي آن كار مي كند ؛
5) 
تمام مردم در برابر قانون برابرند ؛
6) 
حقوق بشر به تمام مردم تعلق دارد ؛
7) 
حق كار و امنيت شغلي عمومي است ؛
8) 
آموزش و پرورش آزاد است ؛
9) 
حق انتخاب مسكن آزاد و امنيت آن مورد تضمين است ؛
10)
حق انتخاب مذهب آزاد است ؛
11)
صلح و دوستي همگاني است .

ائتلاف با گروه هاي ديگر و انتشار منشور آزادي ، مخالفت تدريجي گروه هايي را در درون كنگره ملي آفريقا برانگيخت . در سال 1957 تا 1959 كه با سرسختي و فشار روزافزون رژيم نژادپرست همزمان شد ، درگيري داخلي كنگره ملي آفريقا به اوج خود رسيد . نتيجه اين اختلافات انشعاب در درون كنگره ملي آفريقا و تشكيل كنگره پان آفريقا در 1959 بود. با اوج گيري مبارزات مردمي و وقوع قيام شارب ويل در 21 مارس 1960 كه منجر به كشته شدن 69 نفر شد ، دولت ، كنگره ملي آفريقا را غير قانوني اعلام كرده ، رهبران آن دستگير ، زنداني و تبعيد شدند . كنگره ملي آفريقا پس از يك سال تلاش براي به دست آوردن حق حيات قانوني اش ، در دسامبر 1961 شاخه نظامي خود به نام نيزه ملت را به فرماندهي ماندلا تشكيل داد .

 شاخه نظامي دست به يك سري عمليات ضربتي عليه منافع اقتصادي رژيم زد ، اما با دستگيري رهبران شاخه در 1963 و محكوميت آنها در 1964 و همچنين فرار بسياري از رهبران كنگره به خارج ، فعاليت تشكيلات مزبور در داخل كشور محدود شد . كنگره ملي آفريقا در خلال سال هاي 1960 تا 1963 به تأسيس دفاتر نمايندگي سياسي در برخي از كشورها اقدام و شروع به جمع آوري كمك هاي مالي و تأسيس اردوگاه هاي آموزشي نمود . در سال 1963 كنگره ملي آفريقا به عضويت سازمان وحدت آفريقا پذيرفته و دارالسلام مركز فرماندهي كنگره انتخاب شد .

كنگره در 1969 يك كنفرانس مشورتي در شهر مروگرو تانزانيا برگزار كرد . در كنفرانس مروگرو استراتژي ترويج و تشويق جنگ هاي مردمي از طريق احياي ارگان هاي تابعه در داخل كشور و پذيرش عضويت سفيد پوست در خارج از كشور به تصويب رسيد . از آن پس نفوذ تدريجي عناصر نظامي  ـ سياسي كنگره مليآفريقا به داخل كشور آغاز شد . نتيجه اين اقدام ، افزايش حملات چريكي در طول دهه 1980 بود . كنگره ملي آفريقا همزمان با تشديد حملات چريكي در داخل كشور ، فعاليت هاي سياسي خود را نيز گسترش داد و توانست با كمك ديگر گروه ها و تشكيلات سياسي ضد نژادپراستي ، جبهه اتحاد دمكراتيك (UDF) و برخي اتحاديه هاي كارگري چون كوساتو را راه اندازي و تقويت كند . كنگره ملي آفريقا در اين سال ها روابط بين المللي خود را نيز مستحكم تر نمود .
مبارزات مردمي و فشارهاي بين المللي وارده بر دولت آفريقاي جنوبي موجب شد كه دولت پرتوريا در فوريه 1990 مجدداً فعاليت هاي كنگره ملي آفريقا را قانوني اعلام و رهبران زنداني آن را آزاد كند . دي كلرك ، رئيس جمهور وقت ، در دوم فوريه 1990 ضمن اعلام قانوني شدن احزاب مخالف و قول آزادي زندانيان ، حضور مبارزان تبعيدي را در داخل كشور پذيرفت و آمادگي دولت خود را براي مذاكره با گروه هاي سياه پوست ضد آپارتايد اعلام كرد .

كنگره ملي آفريقا اولين گروهي بود كه از تصميم دي كلرك استقبال كرد و مذاكره براي استقرار نظام غير نژادي و دموكراتيك در آفريقاي جنوبي را پذيرفت . البته كنگره ملي كه به طور ناگهاني مي بايد خط مشي نظامي خود را ترك و در قالب حزب سياسي عمل مي كرد ، با مشكل روبه رو بود . بسياري از اعضا و طرفداران اين كنگره بر ادامه مشي نظامي تأكيد داشتند و مذاكره را علتي براي رفع انزواي رژيم آپارتايد مي دانستند . كنگره ملي آفريقا نيز صريحاً مذاكره با دولت را رد كرده بود . به رغم اين دشواري ها ، مذاكرات صلح در دسامبر 1991 تحت عنوان " مجمع براي ايجاد آفريقاي جنوبي دموكراتيك " ( كودسا ) با حضور 18 گروه مخالف و دولت آفريقاي جنوبي آغاز شد .

 پروسه تغيير سيستم حكومتي در خلال چهار سال تكميل و اولين انتخابات همه نژادي در آوريل 1994 برگزار شد . كنگره ملي آفريقا در اين انتخابات با كسب بيش از 62 درصد آرا به پيروزي رسيد و دولت وحدت ملي متشكل از احزاب كنگره ملي آفريقا ، ملي و اينكاتا به رهبري ماندلا تشكيل شد . اين حزب همچنين 252 كرسي از 400 كرسي پارلمان و 60 كرسي مجلس سنا را كسب كرد و كنترل 7 ايالت از 9 ايالت كشور را نيز به دست آورد . اين سازمان در دومين انتخابات در 1999 ، موفق شد كه 66 درصد آرا را به خود اختصاص دهد و به عنوان حزب اكثريت به همراه حزب اينكاتا دولت را تشكيل دهد .

البته كنگره ملي آفريقا به عنوان حزب اكثريت مي توانست به تنهايي دولت را تشكيل دهد ، ولي آنها ترجيح دادند اعضاي اينكاتا را كه در دولت ماندلا حضور داشتند ، در كاپينه جديد نيز مشاركت دهند .كنگره ملي آفريقا به عنوان حزب حاكم هم اكنون با مشكلاتي در خصوص كادر رهبري خود در استان ها مواجه است و هرازگاهي دست به تغيير آنها مي زند . مسئله شكاف در اتحاد سه جانبه كنگره ملي آفريقا ، حزب كمونيست و كنگره اتحاديه هاي تجاري (كوساتو ) نيز از جمله مسائلي است كه اين حزب را آزار مي دهد . دليل عمده چنين مشكلي ناخرسندي آنها از برنامه هاي كلان اقتصادي دولت كنگره ملي آفريقاست .خصوصي سازي مؤسسات معظم دولتي از جمله مخابرات ، راديو و تلويزيون ، راه آهن، هواپيمايي و غيره از جمله برنامه هاي كلان اقتصادي است .

 از طرف ديگر ، پس از گذشت چند سال از حكومت كنگره ملي آفريقا بر كشور ، دولت آفريقاي جنوبي به رهبري اين حزب نتوانسته است به وعده هاي انتخاباتي 1994 عمل نمايد و نارضايتي از عملكرد اين حزب همچنان رو به رشد است . احزاب مخالف نيز به اين مسئله دامن زده اند و توان كنگره ملي آفريقا براي اداره كشور را زير سئوال مي برند .كنگره ملي آفريقا نيز تمام مسائل و مشكلات را ناشي از حكومت آپارتايد و ميراث به جاي مانده از آن قلمداد مي كند ، اما مخالفان را رد چنين توجيهي ، 7 سال حكومت و كشور را فرصتي تقريباً مناسب براي نمايش كارايي و توان يك حزب و يك دولت مي دانند .

به رغم اين مشكلات و همان طور كه گفته شد ، كنگره ملي آفريقا در انتخابات سراسري 1999 نيز حزب پيروز شناخته شد . جالب اينكه كنگره ملي آفريقا توانست اكثريت 63 درصدي را كه در 1994 به دست آورده بود افزايش داده ، به بيش از 66 درصد برساند . علاوه بر آن ، كنگره ملي آفريقا در اين انتخابات 7 ايالت را به طور كامل در اختيار گرفت و در2 ايالت ديگر نيز نيمي از مجلس و دولت محلي را به دست آورد .نلسون ماندلا در دسامبر 1997 از رهبري كنگره ملي آفريقا كناره گيري كرد و جاي خود را به معاونش تابو امبكي داد . وي به دنبال پيروزي مجدد كنگره ملي آفريقا در انتخابات 1999 ، به عنوان رئيس جمهور آفريقاي جنوبي انتخاب شد .

 كنگره پان آفريقا (PAC)
متعاقب اختلافات داخلي كنگره ملي آفريقا در طول سال هاي 59-1957 ، سرانجام عده اي از اعضاي اين سازمان از آن جدا شدند و " كنگره پان آفريقا " در تاريخ 6 آوريل 1959 رسماً موجوديت خود را اعلام نمود. در اجلاس اعلام موجوديت ، سبوكو به عنوان اولين رئيس كنگره پان آفريقا انتخاب شد. البته كنگره پان آفريقا پس از كنفرانس سالانه كنگره ملي آفريقا در 1958 عملاً از آن جدا شده بود ، ولي در اين تاريخ رسماً به عنوان يك سازمان سياسي مستقل اعلام موجوديت نمود. اين سازمان از 1965 به كنگره پان آفريقاي آزانيا تغيير نام داد.
اساس اختلاف كه باعث انشعاب شد به شرح زير بود:
الف ) مخالفت با عضويت سفيدها و هندي ها دركنگره ملي آفريقا ( موضوع تشكيل كنگره متحدين در 1955 )؛
ب ) مخالفت با گسترش و نفوذ كمونيست ها دركنگره ملي آفريقا ؛
ج ) اعتقاد به فعاليت شديدتر و تندتر عليه رژيم حاكم؛
د ) مخالفت با بندهايي از منشور آزادي و اين اصل كه " آفريقاي جنوبي متعلق به كساني است كه در آن زندگي مي كنند " ؛ در حالي كه كنگره پان آفريقا كشور را متعلق به سياهان مي دانست.كنگره پان آفريقا پس از اعلام موجوديت بيش از 11 ماه فعاليت علني نداشت و به دنبال قيام ضد قانون برگ عبور ، موسوم به قيام شارپ ويل ، توسط دولت غير قانوني اعلام شد. مردم به دعوت كنگره پان آفريقا در اعتراض به قانون برگ عبور در 21 مارس 1960 ضمن مراجعه به كلانتري ها و مراكز پليس ، قصد تحويل برگ هاي عبور خود را داشتند. در پي اين اقدام ، پليس در دو منطقه شارپ ويل و لانگا به طرف جمعيت تيراندازي و حداقل 69 نفر را به قتل رساند. به دنبال اين حادثه ، سازمان هاي كنگره ملي آفريقا و كنگره پان آفريقا روز 28 مارس را عزاي عمومي اعلام كردند و از مردم خواستند كه از كار دست كشيده ، به تظاهرات بپردازند. اين امر موجب غير قانوني شدن فعاليت اين دو سازمان و دستگيري تعدادي از رهبران و اعضاي آنها شد.پس از منع فعاليت كنگره پان آفريقا ، يكي از رهبران آن به نام دكتر ليبالو شاخه نظامي سازمان را با نام POQO ( به معناي خلوص يا اصالت ) در 1961 تشكيل داد.
POQO تا سال 1964 يك سري عمليات مسلحانه عليه حكومت انجام داد ، اما در اين سال دولت ضمن متلاشي كردن هسته مركزي سازمان ، سران آن را دستگير كرده و به زندان انداخت. از اين زمان به بعد برخي از رهبران كنگره پان آفريقا به خارج گريخته ، هسته خارجي رابه پايه گذاري كردند. POQO در سال 1968 به ارتش آزاديبخش مردم آزانيا (APLA) تغيير نام داد.كنگره پانآفريقا در سال 1976 نقش عمده اي در برگزاري تظاهرات عليه اجباري شدن زبان آفريكانس در مدارس آفريقائيان كه توسط جنبش بيداري سياهان (BCM) سازماندهي شد ، ايفا نمود. دانش آموزان سوتو به تشويق گروه مزبور در ژوئن 1976 به خيابان ها آمدند و نسبت به اجباري شدن زبان آفريكانس اعتراض كردند. نيروهاي امنيتي ضمن مقابله با اين تظاهرات ، عده زيادي را كشته ، زفانيا موتوپنگ ، يكي از رهبران كنگره پانآفريقا را به همراه بسياري از مبارزان دستگير و به زندان هاي طويل المدت محكوم ساختند.

در پي اين حادثه و تشديد اقدامات سركوبگرانه رژيم آپارتايد ، فعاليت عمده كنگره پانآفريقا در خارج از كشور متمركز شد. رهبران سازمان توانستند كنگره پانآفريقا را همچون كنگره ملي آفريقا به عضويت سازمان وحدت آفريقا و ناظر سازمان ملل درآوردند. مقر فرماندهي كنگره پان آفريقا در تانزانيا قرار گرفت و از آنجا فعاليت هاي سازمان هدايت شد.در فوريه 1990 كنگره پان آفريقا همراه با ديگر سازمان هاي مبارز ، قانوني اعلام شد و مجدداً فعاليت هاي خود را از سر گرفت. اين سازمان در ابتدا از كنار گذاشتن حملات نظامي عليه منافع دولت و انحلال شاخه نظامي خود امتناع كرد و در اولين دور مذاكرات چند حزبي ، معروف به كودسا ، شركت نكرد. اما بعداً در مذاكرات شركت جست و به يكي از فعالان و صاحبان رأي تبديل شد.كنگره پان آفريقا در انتخابات آوريل 1994 شركت كرد و بر خلاف انتظار ، تنها توانست 243 هزار رأي يعني 2/1 درصد آرا را كسب كند ؛ از اين رو ، اين سازمان تنها 5 كرسي در پارلمان كسب كرد و وزيري در كابينه وحدت ملي نداشت.

 شعارهاي تند اين حزب مانند لزوم تقسيم زمين هاي سفيد پوستان ميان سياهان از جمله دلايل شكست در انتخابات بود.اختلافات داخلي حزب كه اساساً به دليل عملكرد ضعيف دوران انتخابات بود ، بالا گرفت و نهايتاً منجر به بركناري كلارنس مك و تو از رهبران حزب و انتخاب دكتر استانلي موخوبه كه يك كشيش و از فعالان ضد آپارتايد بود ، به عنوان جانشين وي شد. پس از اين تحول ، كنگره پان آفريقا مجدداً به صورت فعال به ايفاي نقش پرداخته ، با برگزاري  كنفرانس سالانه خود در دوربان ، در جستجوي حمايت بيشتر مردمي برآمد. كنگره كنفرانس سالانه خود در دوربان ، در جستجوي حمايت بيشتر مردمي  برآمد. كنگره پان آفريقا را با رد پيشنهاد ماندلا براي مشاركت در دولت و انتقادات گسترده از عملكرد دولت كنگره ملي آفريقا ، عملاً نقش يك حزب مخالف را ايفا نمود.به رغم نظرسنجي هاي به عمل آمده كه افزايش ميزان حمايت ها از كنگره پان آفريقا را نشان مي داد و نتيجه اي بهتر از انتخابات 94 براي اين حزب پيش بيني مي شد ، اين سازمان در انتخابات 99 تنها توانست 71% درصد آرا را  به خود اختصاص دهد ، بنابراين كنگره پانآفريقا در مجلس سه كرسي دارد.

پس از اين شكست ، سازمان دچار مشكلات عديده اي شد و بسياري از اعضاي آن از جمله گورا ابراهيم ، نماينده پارلمان از اين حزب كناره گيري كرد و به ديگر سازمان ها و احزاب پيوست. كنگره پانآفريقا به شدت مخالف سياست هاي خصوصي كردن بخش هاي دولتي به ويژه در بخش هايآب ، برق، بهداشت و آموزش مي باشد. به نظر رهبران اين حزب ، مردم حق دارند كه از آموزش ، بهداشت و ديگر خدمات عمومي به طور رايگان برخوردار باشند.

 حزب كمونيست آفريقاي جنوبي
حزب كمونيست آفريقاي جنوبي كه قديمي ترين حزب كمونيست آفريقا به شمار مي رود، در 1921 به وسيله سازمان ها و احزاب زير تشكيل شد.
مجمع سوسياليسم بين المللي (ISL) ؛
فدراسيون سوسيال دمكرات  (SDF)؛
كلوپ ماركسيست دوربان (DMC) ؛
كلوپ كمونيست كيپ (CCP) ؛
جامعه سوسياليست يهوديان (JSS).
هدف اوليه و اصلي حزب كمونيست ساقط كردن كاپيتاليزم حاكم بر كشور و برقراري حكومت سوسياليستي بود. به دنبال سفر آقاي گومده ، نائب رئيس وقت كنگره ملي آفريقا ، در 1927 به مسكو ، همكاري ميان حزب كمونيست آفريقاي جنوبي و كنگره ملي آفريقا به تدريج افزايش يافت. حزب كمونيست در سال 1947 توانست اولين نماينده سفيد پوست خود را به نمايندگي از بوميان كشور روانه پارلمان كند. در اول ماه مي 1950 حزب كمونيست تظاهراتي برگزار كرد كه 13 نفر آفريقايي در آن كشته و بيش از 24 نفر زخمي شدند.شش روز بعد شور اول لايحه توقيف كمونيسم در پارلمان تصويب و در 22 ژوئن همان سال از تصويب نهايي گذشت.

حزب كمونيست آفريقاي جنوبي قبل از تصويب نهايي لايحه فوق ، خود را منحل شده اعلام كرد و بدين وسيله ، فعاليت آن به شكل زيرزميني درآمد. به رغم اين موضوع ، حزب كمونيست در 1955 به همراه كنگره ملي آفريقا و ديگران ، كنگره متحدين را پديد آورد كه در ژوئن همان سال منشور آزادي را تصويب كرد.حزب كمونيست در طول مبارزه همواره فعاليت و اقدامات خود را با كنگره ملي آفريقا هماهنگ كرد و نفوذ خويش را در آن افزايش داد ؛ تا جايي كه هنگام آزادي ماندلا از زندان ، 27 نفر از 35 عضو اجرايي كنگره ملي آفريقا عضو حزب كمونيست بودند.
كريس هاني ، رهبر كمونيست كه در 21 فروردين 1372 ترور شد ، رياست شاخه نظامي كنگره ملي آفريقا را بر عهده داشت. متلانته ، دبير كل فعلي كنگره ملي آفريقا كه از 1997 به اين سمت منصوب شد ، عضو كميته مركزي حزب كمونيست بود.دولت در دوم فوريه 1990 فعاليت حزب كمونيست آفريقاي جنوبي را به همراه ديگر احزاب آزاد اعلام كرد. حزب مزبور در 29 جولاي 1990 تظاهراتي با نام " اعلام آغاز رسمي فعاليت هاي قانوني و تجديد قوا و جمع آوري نيرو " برگزار كرد. در اين مراسم ماندلا نيز شركت داشت. حزب كمونيست آفريقاي جنوبي در دوران مذاكرات همواره متحد كنگره ملي آفريقا بود و به عنوان مؤتلف با حزب كنگره ملي در انتخابات 1994 شركت كرد.

 پس از انتخابات جو اسلو وزير مسكن شد.سياست هاي اقتصادي اتخاذ شده دولت ، هميشه مورد انتقام حزب كمونيست بود؛ به طوري كه بارها احتمال شكسته شدن ائتلاف كنگره ملي آفريقا ، حزب كمونيست آفريقاي جنوبي و كوساتو مطرح شده است. در دهمين كنگره سراسري حزب كمونيست كه در اول جولاي 1998 برگزار شد ، دگر بار برنامه هاي دولت به خصوص در زمينه هاي اقتصادي كه عمده ترين آن برنامه كلان اقتصادي رشد ، استخدام ، و توزيع ثروت موسوم به GEAR مي باشد ، مورد انتقاد قرار گرفت. اين برنامه مشي مبتني بر بازار دارد.

 نلسون ماندلا كه به عنوان سخنران در اين كنفرانس حضور داشت از برنامه هاي اقتصادي دولت دفاع كرد و اظهار داشت كه GEAR يكي از سياست هاي اصلي و بنيادي دولت و كنگره ملي آفريقا است و هرگز تسليم فشارهاي حزب كمونيست و كوساتو براي تغيير آن نخواهد شد. ماندلا اضافه كرد : " تا زماني كه من زنده باشم GEAR و اجراي آن به قوت خود باقي خواهد ماند. ما تنها نمايندگان كارگران نيستيم ، بلكه نماينده كل كشوريم. كنگره مليآفريقا معتقد است كه GEAR استراتژي ترميم و بازسازي اقتصاد كشور مي باشد و شكي در آن نيست. "در حال حاضر انگاكولا رئيس حزب كمونيست و ملكتي معاون وي است. انزيناندا نيز دبير كل حزب و جرمي كرونين معاون دبير كل مي باشد. بعضي از اعضاي حزب كمونيست آفريقاي جنوبي در دوران مبارزه با احزاب چپ ايران به ويژه با حزب توده ارتباط داشته اند

4. حزب ملي جديد (NNP)
حزب ملي در سال 1914 توسط ژنرال هرتزوك تأسيس شد. هدف اصلي حزب متحد كردن آفريكانزها براي به دست آوردن نقش بيشتر در جامعه و دولت بود. اين حزب در 1924 با كمك حزب كارگر به رهبري سرهنگ كرسول توانست براي اولين بار با شكست دادن حزب آفريقاي جنوبي (SAP) به رهبري يان اسموتس ، به قدرت دست يابد.حزب ملي در 1934 با حزب آفريقاي جنوبي متحد شد و حزب اتحاد را به وجود آورد.

هرتزوگ نخست وزير و يان اسموتس معاون وي شد. اما برخي از اعضاي حزب ملي كه مخالف اين اتحاد بودند ، در همين سال حزب ملي جديد به رهبري دكتر مالان را تشكيل دادند. اين حزب در 1948 با كسب اكثريت كرسي ها در مجلس قدرت را به تنهايي به دست گرفت و از آن تاريخ تا آوريل 1994 حكومت را در دست داشت.حزب ملي پس از روي كار آمدن ، سياست آپارتايد را به عنوان سيستم حكومتي اعمال نمود. در دوران حكومت اين حزب ، قوانين نژاد پرستي يكي پس از ديگري به تصويب رسيد و نژادها از يكديگر جدا شدند. اما به دنبال تشديد مبارزات مردمي و فشارهاي بين المللي از مارس 1982 به بعد ، در سياستگذاري هاي حزب ملي تغييرات محسوس و قابل توجهي رخ داد كه عمده ترين آنها سهيم كردن رنگين پوستان و آسيايي ها در قدرت و ورود آنها به مجالس قانونگذاري بود.

 البته سياهان مخالف در بدترين شرايط بودند. رژيم در فاصله بين 1985 تا 1989 به قلع و قمع كليه سياه پوستان مخالف پرداخت و نظم آهنين برقرار كرد. در مقابل ، مبارزات مردمي نيز شدت گرفت. سياهان با برگزاري اعتصابات ، تظاهرات و غيره مخالفت خود را با دولت اعلام داشتند. شدت گرفتن مبارزات مردم آفريقاي جنوبي و فشارهاي بين المللي موجب شد كه در حزب ملي نيز مخالفت هايي متوجه پيتر ويليام بوتا رئيس جمهور شود كه نژادپرست متعصب و از مدافعين سرسخت آپارتايد بود و عده اي اصلاح طلب به رهبري دي كلرك در مقابل او ظاهر شوند. بوتا در ژانويه 1989 مريض و راهي بيمارستان شد. وي در 14 آگوست همان سال از مقام خود استعفا داد و از قدرت كناره گيري كرد. دي كلرك در انتخابات پارلماني 1989 به پيروزي رسيد و به عنوان رئيس جمهور منصوب شد. پيروزي دي كلرك به مثابه پيروزي انديشه اصلاح طلبانه بر تفكر متعصب برتري نژادي در كشور محسوب مي شد و بدين وسيله ، پروسه اصلاحات كه به انتخاب آوريل 1994 انجاميد، شروع شد.
در انتخابات آوريل 1994 حزب ملي 4 ميليون رأي يعني 20 درصد آرا را كسب و به عنوان حزب دوم در قدرت مشاركت كرد. اين حزب 82 كرسي در مجلس ملي و 17 كرسي در مجلس سنا داشت. در ابتداي تشكيل دولت وحدت ملي ، دي كلرك رهبر وقت حزب ملي ، پست معاون دوم رياست جمهوري را به عهده گرفت و 6 وزير كابينه نيز از حزب ملي انتخاب شدند.حزب ملي به دليل عدم تفاهم با سياست هاي كنگره ملي آفريقا در دولت وحدت ملي ، اقدام به خروج از دولت كرد ؛ زيرا اين حزب تبديل به مؤيد سياست هاي كنگره ملي آفريقا شده بود و اين مسئله بر وجهه حزب ملي به عنوان حزب مخالف يا رقيب صدمه وارد مي ساخت.

 نهايتاً رهبري حزب ملي براي جلوگيري از سردرگمي هواداران و بيرون آمدن از اين دوگانگي ، طي يك تغيير جهت از دولت خارج شد و ژست يك حزب كاملاً مخالف و منتقد را به خود گرفت. خروج حزب ملي از دولت باعث شد كه پس از 48 سال دولتي بدون حضور حزب مذكور حكومت بر آفريقاي جنوبي را در دست گيرد و حزب ملي از راهروهاي قدرت درآفريقاي جنوبي خارج شود. خروج از دولت در قالب استراتژي ايفاي نقش مخالف ، بازسازي حزب ، تقويت و جذب اعضاي بيشتر به خصوص از بين سياهان ، و آمادگي براي انتخابات سراسري 1999 صورت گرفت. اما سابقه اين حزب كه هنوز از اذهان زدوده نشده بود ، مشكل سازي مي كرد.

استعفاي دي كلرك در اواخر 1997 از رهبري حزب و انتخاب يك جوان به نام مارتينوس فون اسكالويك به جاي وي ، گامي در جهت پاك كردن سوابق اين حزب به حساب مي آمد. اما وي نتوانست در رسيدن به اين هدف موفق باشد و بسياري از اعضا و كادر اين حزب به ديگر احزاب پيوستند. در همين راستا نام حزب نيز به حزب جديد ملي (NNP ) تغيير يافت. حزب جديد ملي در انتخابات 1999 تنها توانست 87/6 درصد آرا را به دست آورد و بدين گونه ، عنوان حزب اصلي مخالف را از دست داد. اين حزب كه در انتخابات 94 توانسته بود 82  كرسي پارلمان را به دست آورد ، در اين انتخابات فقط 28 كرسي كسب نمود. حزب ملي كه در انتخابات قبلي توانسته بود اكثريت آرا را در ايالت كيپ غربي به دست آورد و دولت و مجلس آن ايالت را در اختيار داشته باشد ، در انتخابات 99 اين اكثريت را از دست داد و مجبور شد دولت ائتلافي با كنگره ملي آفريقا تشكيل دهد.

 

 5.حزب آزادي اينكاتا (IFP)
حزب آزادي اينكاتا در سال 1975 با نام سازمان آزاديبخش مردم اينكاتا تأسيس شد . اين سازمان ابتدا با اهداف آموزشي و فرهنگي به وجود آمد ، ولي بعداً جهت سياسي به خود گرفت . گفته مي شود كه دولت پرتوريا در تأسيس اين حزب نقش داشته است . اينكاتا توسط مانگستوبوتلزي كه عضو كنگره ملي آفريقا بود ، به دنبال ممنوعيت كنگره ملي آفريقا آغاز به كار كرد . 85 درصد از اعضاي اين حزب را قبيله زولو تشكيل مي دهند و خود حزب ادعا مي كند كه بيش از 2 ميليون عضو دارد .يكي از اهداف اينكاتا تشكيل هوم لند مستقل از كوازولو بود كه اين خواسته مورد مخالفت گروه هاي مبارز و انقلابي قرار گرفت . دولت تنها به آنها نوعي خود مختاري داد و منطقه قبيله زولوها در استان ناتال به عنوان منطقه خودمختار در اختيار قبيله زولو و حزب آزادي اينكاتا قرار گرفت .

 مخالفت گروه هاي مبارز و به ويژه كنگره ملي آفريقا با تشكيل فوم لند مستقل ، موجب رنجش اينكاتا شد . بوتلزي از اعضاي كنگره ملي آفريقا و به ماندلا بسيار نزديك بود ، ولي مخالفت كنگره مليآفريقا با تشكيل هوم لند كوازولو كه موجب عدم استقلال قوم لند شد ، شروع درگيري هاي خونين و خشونت هاي زيادي ميان دو حزب را در پي داشت ؛ درگيري هايي كه هزاران نفر از دو سازمان را به كشتن داد و هنوز هم به ندرت ادامه دارد . اينكاتا در مذاكرات احزاب و پروسه اصلاحات شركت كرد ، ولي در ميان راه به دليل برآورده نشدن خواسته اش كه اعطاي خودمختاري به زولوها در قانون اساسي جديد بود ، به همراه چند گروه ديگر تحت عنوان گروه نگران (COSAG) از مذاكرات چند حزبي خارج شد و تهديد كرد كه در انتخابات آوريل 1994 شركت نخواهد كرد . اما با مذاكراتي كه ميان آقايان ماندلا ، دلي كلرك و بوتلزي صورت گرفت ، اين حزب در آخرين لحظات اعلام كرد كه در انتخابات شركت مي كند .

اينكاتا در انتخابات 2058294 رأي يعني 54/10 درصد آرا را از آن خود كرد و 43 كرسي در پارلمان و سه وزير در كابينه وحدت ملي پيدا كرد .اينكاتا همچنين اكثريت را در ايالت كوازولو ـ ناتال به دست آورد و حكومت محلي اين ايالت توسط اينكاتا تشكيل شد . مانگستو بوتلزي ، رهبر اينكاتا ، پست وزارت كشور كابينه وحدت ملي را در اختيار گرفت كه در كابينه امبكي نيز اين سمت را بر عهده دارد .اينكاتا بيش از آنكه يك حزب مطرح در سطح ملي باشد ، حزبي متعلق به قبيله زولو و استان كوازولوناتال شناخته مي شود . اين حزب در انتخابات 1999 نيز از آراي قبيله زولو برخوردار بود و تقريباً تعداد آرايي مشابه انتخابات گذشته به دست آورد . اين حزب در اين انتخابات 59/8  درصد آرا و متعاقب آن ، 34 كرسي در پارلمان كسب كرد و 3 وزير و يك معاون وزير به كابينه فرستاد . اينكاتا نيمي از كرسي هاي مجلس ايالت كوازلو ـ ناتال را نيز از دست داد و به اتفاق كنگره ملي آفريقا حكومت اين ايالت را به دست گرفت .

6 . حزب محافظه كار (CP)
حزب محافظه كار توسط اعضاي پيشين حزب ملي تشكيل شد كه در مارس 1982 به علت مخالفت با شيوه ايجاد تغييرات و رفرم در كشور از حزب خارج شدند . مؤسس اين حزب دكتر آندرس ترورنيخت بود كه قبل از آن ، رهبري حزب ملي در منطقه ترانسوال را بر عهده داشت و وزير كابينه بوتا بود . وي به همراه ديگر وزير كابينه به نام هارتزنبرگ ( رهبر فعلي ) در مخالفت با تصميمات كابينه در مورد ورزش مختلط در سطح مدارس و نماينده داشتن رنگين پوستان و آسيايي ها از پست خود استعفا داد و 8 روز بعد از حزب ملي نيز خارج شد .حزب محافظه كار در انتخابات 1983 شركت كرد و يك كرسي در پارلمان به دست آورد. اين حزب در انتخابات بعدي  (1989 ) توانست  موقعيت بهتري كسب و تعداد 39 كرسي پارلمان (31  درصد آرا ) را از آن خود كند. از اين زمان حزب محافظه كار به عنوان حزب مخالف در پارلمان شروع به فعاليت كرد . در اوت 1992 پنج نماينده حزب در پارلمان از اين حزب خارج شدند و جبهه Afrikanee Volksunie  را تأسيس كردند كه خواستار تشكيل يك هوم لند سفيدپوست بود .
حزب محافظه كار در مذاكرات چند حزبي شركت داشت ، ولي در ميانه راه از آن خارج شد و در انتخابات آوريل 1994 نيز شركت نكرد . حزب محافظه كار به طور رسمي انتخابات را تحريم نكرد ، ولي از شركت در آن نيز امتناع نمود . اين امر نه تنها باعث تقويت موضع حزب محافظه كار نشد ، بلكه منجر به كاهش و از دست رفتن هواداران حزب نيز شد و بسياري از آفريكانرها در انتخابات به حزب جبهه آزادي (FF) رأي دادند. ظاهراً رهبري اين حزب پس از اينكه از اتخاذ سياست مبارزه منفي نتيجه اي نگرفت در 14 اكتبر 1997 با برگزاري كنگره عمومي خود در پرتوريا ، فعاليت مجدد خود را در صحنه سياسي اعلام و قصد خود را مبني بر حضور و رقابت در انتخابات سراسري 1999 اعلام نمود

. البته همان طور كه پيش بيني مي شد ، اين حزب نتوانست در انتخابات 99 آراي كافي به دست آورد و نتيجه عملي حضور آن ، تفرقه آراي آفريكانرها بين حزب محافظه كار ، جبهه آزادي و حزب ملي بود . به همين دليل ، رهبري جبهه آزادي از ابتدا از تصميم حزب محافظه كار براي بازگشت به صحنه رقابت ها ابراز ناخشنودي كرده بود حزب محافظه كار همچون احزاب ديگر مانند جبهه آزادي ، حزب محافظه كار ، جنبش مقاومت آفريكانر و حزب ملي هرستيگت ادعاي رهبري آفريكانرها را دارد و خود را حزب مورد علاقه اين عده مي داند . روزنامه پاتريوت ( وطن پرست ) ارگان اين حزب است .

7. حزب دموكراتيك (DP)
حزب دموكراتيك در آوريل 1989 از ادغام سه گروه زير تشكيل شد :
حزب ترقي خواه فدرال (PEP) منشعب از حزب (UP) و مخالف حزب ملي حاكم بر كشور ؛
حزب مستقل (IP) كه در 1988 توسط دنيس ورال ، از اعضاي حزب ملي ، تأسيس شد ؛
جنبش دمكراتيك ملي (NDM) كه در سال 1989 توسط مالان از اعضاي حزب ملي تشكيل شد .
حزب دموكراتيك در انتخابات 1989 توانست 20 درصد آرا را به خود اختصاص دهد . اين حزب اعتقاد دارد كه حزب ملي ، كاري را انجام داد كه همه آزاديخواهان چندين سال خواستار آن بودند .

حزب دموكراتيك در پروسه مذاكرات به طور فعال شركت داشت و در انتخابات 1994 با به دست آوردن 338 هزار رأي (7/1 درصد آرا ) هفت كرسي پارلمان را از آن خود كرد . رهبر فعلي حزب ، توني لئون و حزب دموكراتيك با اتخاذ موضع منتفذانه و مخالف دولت كنگره ملي آفريقا و جذب افراد از طيف هاي سياسي از محافظه كاران قديمي تا ميانه روها در انتخابات ميان دوره اي محلي و شهرداري ها در 1996 ، به پيروزي هاي نسبي دست يافت و توانست حزب ملي را شكست دهد . حزب دموكراتيك براي جلب اعضا و هوادارن حزب ملي اقدام كرد و در مواردي نيز به موفقيت دست يافت . همان طور كه انتظار مي رفت ، تداوم چنين روندي باعث شد كه حزب دموكراتيك رقيب اصلي كنگره ملي آفريقا در ميان سفيدپوستان باشد .

حزب دموكراتيك در انتخابات 1999 توانست تعداد 38 كرسي پارلمان را به دست آورد كه 31 كرسي بيشتر از انتخابات قبلي است و اين رشد خوبي براي حزب محسوب مي شود . اكنون اين حزب دومين حزب كشور و حزب اصلي مخالف دولت است .حزب دموكراتيك حضور فعالي در كليه صحنه هاي سياسي ، اقتصادي و اجتماعي كشور دارد و در تمامي زمينه ها موضع گيري مي كند . انتقام از دولتمردان و كنگره ملي آفريقا نيز در سرلوحه كارهاي حزب دموكراتيك قرار دارد .در مورد حزب دمكراتيك بايد به اين نكته اشاره كرد كه حمايت اصلي از اين حزب از سوي سرمايه داران به خصوص صاحبان معادن صورت مي گيرد ، ضمن اينكه محافل يهودي و يهوديان نيز نفوذ بالايي در حزب دموكراتيك دارند . اين حزب از رابطه آفريقاي جنوبي با كشورهاي كوبا ، ليبي و ايران انتقاد مي كند و در سفر آقاي هاشمي رفسنجاني به آفريقاي جنوبي ، تنها حزب موجود در پارلمان بود كه با ايشان ملاقات نكرد .

 سازمان خلق آزاينا (AZAPO)
سازمان آزاپو در ماه مي 1978 توسط چندين گروه تأسيس ، ولي به علت بازداشت  فوري رهبران ، فعاليت اصلي اش در سپتامبر 1979 آغاز شد . سازمان هاي عمده اي كه به تشكيل آزاپو اقدام نمودند ، عبارت اند از : نهضت دانشجويان آفريقاي جنوبي (SASM)، سازمان دانشجويان آزاينا (AZASO) و كنگره دانشجويان آفريقاي جنوبي (COSAS) . كليه اعضاي آزاپو از سياه پوستان آفريقاي جنوبي بودند و تفكراتي مانند كنگره پانآفريقا داشتند .

بنابراين ، دولت سفيدپوست هميشه با متهم كردن آزاپو و شاخه داخلي كنگره پان آفريقا به كمونيسم ، به دستگيري ، حبس و منع فعاليت رهبران آنها اقدام مي كرد .در سال 1983 با ابتكار آزاپو ، مجمع ملي با هدف ايجاد وحدت بين سازمان هاي ضد آپارتايد و مخالف منشور آزادي كنگره ملي آفريقا تشكيل شد ، ولي فعاليت چشمگيري نداشت . در سال 1988 فعاليت آزاپو به همراه 33 گروه و سازمان سياسي و كارگري ديگر توسط رژيم پرتوريا غير قانوني اعلام شد .اين ممنوعيت تا فوريه 1990 ادامه داشت . شاخه نظامي سازمان به نام ارتش آزاديبخش ملي آزانيا (AZANIA) در سال هاي 90 تا 93 چندين حملات چريكي به اماكن و تأسيسات مختلف داشت . سه ايراني بهايي نيز در سال 1993 توسط اين سازمان در محفل بهايي ها در ترانسكاي كشته شدند .
آزاپو در مذاكرات قانون اساسي شركت نكرد و در انتخابات 1994 نيز مشاركت نداشت، ولي همانند ديگر احزاب تصميم به مشاركت فعال در انتخابات 1999 آفريقاي جنوبي گرفت . آزاپو در اين انتخابات نتوانست رأي قابل توجهي به دست آورد و تنها موفق شد تا يك كرسي در مجلس اين كشور كسب كند . رئيس آزاپو در حال حاضر موسالا است. آزاپو افكاري شبيه كنگره پان آفريقا دارد و دو حزب مشغول گفتگو براي همكاري اند .

9. كنگره اتحاديه هاي تجاري آفريقاي جنوبي (COSATU)
كنگره اتحاديه هاي تجاري آفريقاي جنوبي ( كوساتو ) در نوامبر 1985 آغاز به كار كرد . كوساتو بزرگ ترين سازمان كارگري درآفريقاي جنوبي است كه از 33 گروه و اتحاديه كارگري و بازرگاني تشكيل شده است .اين كنگره ضد نژادپرستي است و در دوران مبارزه واحد كارگري كنگره ملي آفريقا بود . دولت در فوريه 1988 فعاليت سياسي كوساتو را ممنوع اعلام كرد كه تا فوريه 1990 ادامه داشت . كوساتو در دوران مذاكرات بسيار فعال بود و به عنوان بازوي كنگره ملي آفريقا و متحد آن عمل مي كرد . اين كنگره در انتخابات آوريل 1994 به عنوان مؤلف با كنگره ملي آفريقا و در قالب آن شركت كرد.

پس از انتخابات ،  جي نايدو ، رئيس وقت ، ابتدا به عنوان وزير مشاور و مسئول برنامه بازسازي و توسعه (RDP) و سپس به عنوان وزير پست و مخابرات و موفامدي ، نائب دبير كل كنگره ، به عنوان وزير ايمني و امنيت در كابينه وحدت ملي حضور داشت .رهبر فعالي كوساتو ، گومومو و دبير كل آن سام شيلوا است كه به دنبال انتخابات 1999 به عنوان نخست وزير بزرگ ترين ايالت آفريقاي جنوبي يعني خاتنگ برگزيده شد .كوساتو همچون حزب كمونيست ، متحد كنگره ملي آفريقا بود و در دوران مبارزه شاخه كارگري اين سازمان شناخته شده بود ، ولي از سياست هاي اقتصادي دولت به ويژه خصوصي سازي به شدت انتقاد و چندين بار تظاهراتي عليه بعضي برنامه ها و سياست هاي مربوط به كارگران برپا كرده است .

10. جبهه آزادي (FF)
جبهه آزادي چند ماه قبل از انتخابات 1994 توسط ژنرال كنستاند فيليون تشكيل شد . اين حزب كه از گروه اتحاد آزادي خارج شد و اعلام موجوديت كرد . بيشتر مدافع منافع سفيدپوست ها و اكثراً در مناطق سفيدها تمركز دارد .جبهه آزادي به دنبال توافق سه جانبه بين كنگره ملي آفريقا ، حزب محافظه كار و جبهه آزادي در خصوص هوم لند سفيدها ، در 23 آوريل در انتخابات 1994 شركت كرد و توانست 424555 رأي يعني 17/2 درصد آرا را كسب كند و باعث شد كه حزب به رهبري فيليون 9 نماينده در مجلس ملي و 5 نماينده در سنا پيدا كند . جبهه آزادي در انتخابات 1999 نيز توانست سه كرسي در مجلس به دست آورد . جبهه آزادي به همراه احزابي چون AWB و جبهه آفريكانر به دنبال ايجاد هوم لند سفيد پوست ها و در اين خصوص به شدت فعال بوده اند .

11. جنبش متحد دموكراتيك (UDM)
اين حزب تنها 5 سال است كه وارد صحنه سياسي چند حزبي آفريقاي جنوبي شده است. رولف مير و بانتو هولوميسا در 27 سپتامبر 1997 طي مراسمي در مركز تجارت جهاني ژوهانسبورگ آغاز فعاليت حزب مشترك و جديد خود را اعلام كردند و جشن گرفتند .رولف مير يكي از رهبران حزب ملي بود كه پس از خروج اين حزب از دولت وحدت ملي از حزب محافظه كار كناره گيري كرد . هولوميسا نيز از اعضاي كنگره ملي آفريقا بود كه پست معاونت وزارت را در دولت داشت . وي با اظهار نظراتي كه در مورد بعضي از اعضاي رده بالاي كنگره ملي آفريقا كرد ، از اين حزب اخراج شد . رولف مير و هولوميسا پس از كناره گيري از احزاب خود اعلام كردند كه حزب جديدي تشكيل خواهند داد كه پس از مدت ها كش و قوس ، نهايتاً تأسيس جنبش متحد دموكراتيك اعلام شد . آنها مسئله رهبري را با اداره مشترك حزب توسط خودشان حل كردند .

هولوميسا در مراسم جشن آغاز فعاليت جنبش متحد دموكراتيك با اعلام نام حزب جديد گفت : " آفريقاي جنوبي نيازمند حضور بيش از يك حزب در صحنه سياسي كشور است تا نمايانگر چالش هاي موجود در كشور باشد . ما نيازمند حضور يك جنبش تازه هستيم كه متعهد به آفريقاي جنوبي باشد . " مير نيز با اشاره به تركيب غيرنژادي جنبش متحد دموكراتيك گفت : " رنگ هاي آرم حزب كه متشكل از زرد و قرمز و سبز است ، منعكس كننده ريشه هاي جنبش متحد دموكراتيك در آفريقاي جنوبي وآفريقاست . "حزب تازه تأسيس جنبش متحد دموكراتيك از حمايت دو قشر متفاوت برخوردار است . قشر اول هواداران هولوميسا در زادگاه وي يعني استان كيپ شمالي ( ترانسكاي سابق ) سابق هستند . ترانسكاي يعني يكي از مناطق خودمختار در دوران آپارتايد بود كه ژنرال هولوميسا چندين سال به عنوان حاكم نظامي بر آن حكمراني كرد و هواداراني در آنجا  دارد . قشر دوم حاميان جنبش متحد دموكراتيك را هواداران آقاي رولف مير و بعضي از اعضاي سابق حزب ملي تشكيل مي دهد كه اكثراً سفيدپوست اند .
جنبش متحد دموكراتيك در حركت هاي اوليه خود موفقيت هايي را به دست آورد و توانست در يك انتخابات محلي نيز موفق عمل كند . همچنين بر اساس نتايج نظر سنجي ها، ميزان حمايت مردمي از اين حزب باعث شده بود كه تهديدي براي ديگر احزاب به شمار آيد . اما به رغم اين مطلب ، حزب مزبور در انتخابات 1999 تنها توانست 14 كرسي پارلمان را كسب كند و پنجمين حزب كشور شناخته شود . يكي از مشكلاتي كه گفته مي شود باعث شكست اين حزب شده است ، مسئله رهبري و اختلاف در اين خصوص است . اين مسئله مورد انكار رهبران حزب قرار گرفت ، ولي رولف مير در 22 دي 1378 اعلام كرد كه تصميم دارد از فعاليت هاي سياسي و نمايندگي مجلس كناره گيري كند كه نمي تواند بي ربط به مسئله اختلاف رهبري باشد  ـ هر چند وي انگيزه خود را از اين اقدام پرداختن به امور شخصي و فعاليت در زمينه هاي ديگر اعلام كرد .

  ب ) ديگر احزاب و سازمان ها
علاوه بر گروه هاي سياسي ياد شده ، تعداد زيادي گروه و حزب سياسي ديگر نيز در آفريقاي جنوبي وجود دارند كه از اهميت كمتري برخوردارند . در اينجا به مهم ترين آنها اشاره مي شود :

  1.  حزب دموكراتيك مسيحيان آفريقا (ACDP)
    حزب دموكراتيك مسيحيان آفريقا قبل از انتخابات آوريل 1994 توسط دكتر يوهانس فندو رستويزن كه از سران اطلاعات ارتش بود، تشكيل شد . اين حزب در اولين انتخابات با كسب 88104  رأي ( 5/0 درصد آرا ) تنها توانست يك كرسي در مجلس ملي و يك كرسي در مجلس ايالت كيپ شرقي و يك كرسي نيز در مجلس ايالت كوازولو ـ ناتال به دست آورد . اين حزب به رهبري كنت مشوه در انتخابات 1999 شركت نمود و موفق شد 6 كرسي را در مجلس ملي اين كشور كسب كند كه در مقايسه با انتخابات قبلي ، رشد خوبي داشته است .

  2.  حزب مسلمانان آفريقا (AMP )
    حزب مسلمان آفريقا چند ماه قبل از انتخاباتآوريل 1994 توسط عده اي از مسلمانان تأسيس شد . رهبر اين حزب دكتر امتياز سليمان ، رئيس مجمع وقف الواقفين ، است . اين مجمع يك مؤسسه خيريه مي باشد و در ميان مسلمانان آفريقاي جنوبي شناخته شده است . اين حزب در انتخابات 94 شركت كرد و تنها توانست 34 هزار رأي يعني 2/0 درصد آرا را كسب كند و در نتيجه ، كرسي پارلماني به دست نياورد . بسياري از مسلمانان در انتخابات از اين حزب حمايت كردند .حزب ديگري به نام حزب اسلامي (IP ) مدتي قبل از حزب مسلمانان آفريقا در كيپ تاون تشكيل شده بود كه در انتخابات محلي ايالت كيپ غربي شركت كرد ، ولي موفقيتي نداشت. اين حزب پس از انتخابات در حزب مسلمانان آفريقا ادغام شد . دكتر سليمان هدف خويش را دفاع و حمايت از ارزش هاي اسلامي در جامعه ذكر مي كند حزب مسلمانان آفريقا در انتخابات 99 نيز موفق نبود و نتوانست كرسي در پارلمان به دست آورد .

  3.  جنبش مقاومت آفريكانر (AWB)
    جنبش مقاومتآفريكانر در سال 1973 تأسيس شد . اعضاي اين جنبش ، ملي گرايان آفريكانر بودند كه خارج از سيستم سياسي حاكم بر كشور وجود داشتند . تحليلگران ، جنبش مقاومت آفريكانر را سياسي كاران سفيدپوست افراطي و نژاد پرست مي دانند . اين سازمان توسط تريلانژ رهبري مي شود .جنبش مقاومتآفريكانر يكي از مخالفان سرسخت اصلاحات در كشور است و در دوران مذاكرات به اشكال گوناگون مخالف خود را ابراز مي داشت . راهپيمايي مسلحانه ، انفجار و درگيري از جمله اقدامات آنها در اين دوران بود . اين جنبش در انتخابات 1994 شركت نكرد و آن را تحريم نمود . آنها پس از انتخابات خواستار تشكيل يك هوم لند سفيد بودند و برخواسته خود اصرار مي ورزند . اين حزب در انتخابات 1999 نيز شركت نجست .

  4.  حزب فدرال (FP)
    اين حزب طرفدار سيستم فدرال و خواستار افزايش قدرت و اصول فدراليست براي 9 ايالتآفريقاي جنوبي است . رهبري حزب بر عهده خانم كندال است . حزب فدرال در انتخابات 1994 شركت كرد و توانست 17663 رأي يعني 1/0 درصد آرا را كسب كند . حزب مزبور در انتخابات 1999 نيز موفقيتي نداشت و سهمي در اداره كشور ندارد .

  5.  حزب ملي هرستيگت (HNP)
    حزب ملي هرستيگت در سال 1969 تأسيس شد . نام اين حزب به انگليسي حزب اصلاح ملي مي باشد . چاپ ماريس رهبر حزب است و در انتخابات 1994 شركت نكرد . اين حزب از احزاب راست افراطي به حساب مي آيد .

  6.  جنبش دموكراتيك آفريقا (ADM)
    جنبش دموكراتيك آفريقا قبل از انتخابات 1994 توسط ژنرال آپااگوزو ، رهبر سابق هوم لند سيسكاي ، تشكيل شد .اين حزب در انتخابات موفق نبود و تنها توانست كمتر از 10 هزار رأي ( 1/0 درصد آرا ) كسب كند . جنبش دموكراتيك آفريقا در انتخابات 1999 نيز موفق نبود .

  7.  حزب كنگره ميانه روهاي آفريقا (AMCP)
    اين حزب چند روز قبل از انتخابات 1994 تأسيس شد . رهبري حزب بر عهده فيري است و نتوانست در انتخابات 94 موفقيتي كسب كند . اين حزب تنها 27670 راي به دست آورد و در نتيجه ، نماينده اي به پارلمان نفرستاد . در انتخابات 1999 نيز اين حزب موفقيتي نداشت و نقش زيادي درآفريقاي جنوبي ندارد .

  8.   حزب كشاورزان (BSP)
    حزب كشاورزان يك حزب راست افراطي است كه خواستار تشكيل هوم لند مستقل  سفيد مي باشد . رهبر حزب فن تاندر در انتخابات 1994 و 1999 شركت نكرد .

  9.   حزب شايسته (MP)
    اين حزب همانند تعدادي از احزاب ديگر قبل از انتخابات 1994 در ژوهانسبورگ تأسيس شد . حزب شايسته به شكل يك حزب محلي در انتخابات ثبت نام كرد و تنها توانست حدود 2 هزار رأي را در انتخابات محلي ايالت خاتنگ كسب كند . بنابراين ، هيچ نماينده اي در مجلس اين ايالت ندار . اسكولن رهبر اين حزب است .

  10.  حزب حقوق (RP)
    حزب حقوق قبل از انتخابات 1994 در ژوهانسبورگ تأسيس شد و در انتخابات محلي شركت كرد . تنها 921 نفر در استان خاتنگ به اين حزب رأي دادند و نماينده اي در مجلس ندارد سينك لير رهبري اين حزب را بر عهده دارد .

  11.  حزب همبستگي (SP)
    حزب همبستگي بيشتر از جامعه هندي هاي مقيمآفريقاي جنوبي تشكيل شده است . حزب همبستگي در سيستم سه مجلسي ( سفيد ، رنگين پوست ، آسيايي ) نظام قبلي در پارلمان نماينده داشت . ولي در انتخابات 94 و 99 شركت نكرد . رهبر اين حزب دكتر ردي است .

  12.  حزب زنانآفريقاي جنوبي (SAWP)
    حزب زنان آفريقاي جنوبي قبل از انتخابات 1994 تشكيل شد و در آن انتخابات 2641 رأي در ايالت كيپ غربي كسب كرد . اين حزب هيچ نماينده اي در مجلس ندارد .

  13.  حزب ليست كارگران (WLP)
    اين حزب قبل از انتخابات 1994 تشكيل شده است و تفكر سوسياليستي دارد . حزب ليست در انتخابات گذشته 4169 رأي به دست آورد كه نمايندگي كمتر از 1/0 درصد آراي رأي دهندگان است . رهبري حزب با اندلو است كه در انتخابات 1999 نيز موفقيتي نداشت .

  14.  جبهه آفريكانر (AVF)
    جبهه آفريكانر در واقع چتري از احزاب و گروه هاي سفيدپوست تندور است كه براي تشكيل هوم لند مخصوص سفيدها تلاش مي كند . جبهه آفريكانر در انتخابات 94 و 99 شركت نكرد . دكتر هارتزنبرگ ، رهبر حزب محافظه كار ، رهبر اين جبهه است .

  15.  حزب دموكراتيك مسيحي (CDP)
    اين حزب با بيان اينكه كشور در يك بحران قرار دارد و جرائم ، فساد ، كلاهبرداري و سوء مديريت در زمان رژيم كنگره ملي آفريقا ، حزب كمونيست و كوساتو به حد اعلي رسيده است ، پا به عرصه وجود نهاد . رهبران حزب اهدافي براي حزب اعلام كرده اند كه اهم آنها عبارتند از :

        1) يك دولت جانشين براي انتخاب كنندگان و حزب مخالف مسئول ؛
        2) ايجاد حكومت مدني بر اساس اصول مسيحيت ؛
        3) ايجاد مردمسالاري مسيحي ؛
        4) تأسيس حكومت مطلوب براي حل مشكلات مهم شهروندان ؛
        حزب دموكراتيك خود را مدافع مسيحيان و ارزش هاي خانواده مسيحي ، ايجاد شغل ، آموزش ، مسكن و خدمات         درماني مي داند و با سقط جنين ، همجنس بازي ، قمار و تصاوير مستهجن مخالف است . رهبر حزب دوپلوي

حزب سبز آفريقاي جنوبي (GPSA)
اين حزب به رهبري خانم سوله درباره بهداشت سياره ، اطلاعات زيست محيطي ، مسئوليت اجتماعي ، برابري زن و مرد از همه نژادها ، عدم خشونت ، رفاه اجتماعي مردم و نژاد آينده فعال  است

جمع بندي
آفريقاي جنوبي كه از سابقه طولاني فعاليت هاي احزاب و گروه هاي سياسي برخوردار است و قدمت احزاب در آن به پيش از يك قرن مي رسد ، جزء اولين كشورهايي بود كه در قاره آفريقا به استقلال رسيد ، اما آخرين كشور اين قاره بود كه آزاد شد و سيستم دموكراسي در آن استقرار يافت . از 1948 كه حزب ملي به قدرت رسيد تا 1994 كه اولين انتخابات دموكراتيك در آفريقاي جنوبي برگزار شد ، سيستم مبتني بر آپارتايد و جدايي نژادها بر اين كشور حاكم بود . نظام آپارتايد و تأكيد بر شناسايي و جدايي نژادها زشت ترين و فاجعه آميزترين شكل از اشكال استعمار يك ملت توسط گروهي از افراد ديگر و كامل ترين شكل استعمار در همه دوران هاست .
آپارتايد كه ريشه در ناسيوناليسم آفريكانرها دارد ، توسط حزب ملي از حالت نظري به يك سيستم حكومتي كشوري تبديل شد . از آن زمان قوانين ضد بشري يكي پس از ديگري تصويب شد و غيرسفيدها و به ويژه سياهان را از حقوق اوليه و مزاياي زندگي محروم كرد .در مقابل ، مبارزه سياه پوستان با سفيد پوستان كه از زمان حضور سفيدها در اين كشور توأم با برده گيري سياهان و گرفتن زمين ها و منابع آنها بود ، شدت و قوت بيشتري يافت . احزاب و گروه هاي سياسي و حتي نظامي براي سرنگوني اين سيستم ضد بشري و حاكميت دموكراسي پا به عرصه وجود گذاشتند و فعاليت هاي گسترده اي را در داخل و خارج از كشور شرروع كردند .

در اواخر دهه 80 شرايط بين المللي ، منطقه اي و داخلي به گونه اي پيش رفت كه گروه اصلاح طلبان حزب ملي به رهبري دي كلرك بر حزب و دولت حاكم شدند . دي كلرك طي نطقي در فوريه 1990 قانوني شدن احزاب ، آزادي زندانيان سياسي و عفو تبعيديان براي بازگشت به كشور را اعلام نمود . متعاقب آن ، مذاكرات ميان احزاب و دولت براي تنظيم و تدوين يك مجموعه انتقال جهت تغيير وضعيت سياسي اين كشور به يك نظام دموكراتيك با تشكيلات سياسي مورد قبول عامه مردم بر اساس عدم تبعيض نژادي و آپارتايد شروع شد . پس از چند مذاكره پراكنده ، اولين مذاكرات دسته جمعي تحت عنوان كنوانسيون برايآفريقاي جنوبي دمكراتيك ( كودسا ) در 20 دسامبر 1991 آغاز گشت.
سفيد پوستان نيز با رأي آري به رفراندوم 18 مارس 1992 راه مذاكره دولت با گروه هاي سياسي مخالف را باز كردند ؛ اين در حالي بود كه احزاب سفيد افراطي از مردم خواسته بودند تا به تقاضاي دولت و حزب ملي پاسخ منفي بدهند .اين مذاكرات كه 27 حزب و گروه سياسي در جمع مذاكره كنندگان با دولت بودند با تصويب قانون اساسي موقت كه در برگيرنده حقوق همه نژادها و استقرار نظام دموكراسي چند حزبي بود و تعيين تاريخ 27 آوريل 94 به عنوان روز برگزاري اولين انتخابات دموكراتيك و غير نژادي درآفريقاي جنوبي ، به نتيجه رسيد.
مبارزه طولاني احزاب و گروه ها عليه دولت حاكم و سپس چهار سال مذاكره باعث شد كه فرهنگ گفتگو و مذاكره و رعايت قواعد بازي در ميان احزابآفريقاي جنوبي و مردم اين كشور رواج يابد و رشد خوبي داشته باشد  .
سيستم چند حزبي آفريقاي جنوبي و شرايط موجود باعث شد تا زمينه فعاليت احزاب به خوبي فراهم آيد . در حال حاضر با توجه به در دست داشتن قدرت توسط كنگره ملي آفريقا با اكثريت قاطع ، اين نگراني را در بقيه احزاب به وجود آورده كه ممكن است آفريقاي جنوبي مانند بسياري  از كشورها كه دوران استعمار و استقلال را پشت سر گذارده اند ، به سوي حاكميت تك حزبي حركت كند .

به همين دليل ، ديگر احزاب در تلاش اند تا با ايفاي نقش مخالف ، سد راه اين روند احتمالي شوند .در مجموع ، آفريقاي جنوبي به عنوان يك كشور واقع در قاره آفريقا و با توجه به تنوع جمعيتي از رنگين پوستان ، آسيايي ها ، قبايل متعدد سياه پوست و مهاجران قديمي سفيدپوست ، در حال حاضر موفقيت عمده اي در ترويج بردباري ، تحمل آرا و عقايد ديگران كسب كرده و توانسته است يك سيستم دموكراسي چند حزبي را در كشور حاكم گرداند و به همان نسبت نيز از سطح خشونت ها بكاهد .

نويسنده : ولي اله محمدي نصر آبادي

براي مشاهده منبع اصلي مقاله بر روي آدرس كليك كنيد 

 
  فرستادن مقاله
</
مطالب دیگر در این بخش تاریخ انتشار

قذافی رهبر سر به هوای لیبی؛ با امید مردمانش بر سر کار آمد و طغیان کرد

۱۳۹۵/۸/۲

پیام مهم رهبر معظم انقلاب اسلامی به مسلمانان

۱۳۹۵/۶/۱۷

نفوذ «رژیم صهیونیستی» در شرق آفريقا؛ اهداف و تهدیدات

۱۳۹۵/۵/۲۴

سفر دکتر ظریف به غرب آفریقا

۱۳۹۵/۵/۱۶

آفريقاي جنوبي؛ شريك قابل اتكا

۱۳۹۵/۲/۶

آیا مصر مالکیت جزایر تیران و صنافیر را از دست می دهد؟

۱۳۹۵/۱/۲۵

شکاف‌‌‌های درونی داعش؛ نزاع دو نسل القاعده

۱۳۹۴/۱۲/۱۹

شیخ زاکزاکی، رهبر شیعیان نیجریه کیست؟

۱۳۹۴/۹/۳۰

پشت پرده ماجرای حمله به شیعیان نیجریه چیست؟

۱۳۹۴/۹/۳۰

شیعیان نیجریه چه کسانی هستند؟

۱۳۹۴/۹/۳۰

نامه رهبر انقلاب اسلامی به عموم جوانان در کشورهای غربی‌

۱۳۹۴/۹/۹

روز بزرگ دیپلماتیک رژیم صهیونیستی رقم خورد

۱۳۹۴/۸/۱۴

مراسم عزاداری شیعیان نیجریه

۱۳۹۴/۷/۲۷

اجراي عمليات پرچم دروغين رسانه‌هاي غربي در فاجعه منا

۱۳۹۴/۷/۱۴

نفوذ «داعش» در سودان

۱۳۹۴/۶/۲۱

تشکیل گروه ۵+۳؛ ترفند جدید کشورهای غربی برای مداخله نظامی در لیبی

۱۳۹۴/۵/۱۳

اوباما و آفریقا؛ سفری برای جبران عقب‌ماندگی تجاری در مقابل چین

۱۳۹۴/۵/۱۳

ریشه‌ها و پیامدهای ترور دادستان مصر

۱۳۹۴/۴/۲۲

اخوان المسلمین در میانه سلفیت وصوفی گری

۱۳۹۴/۴/۸

امکان تشکیل ارتش عربی در یک دهه آینده هم وجود ندارد

۱۳۹۴/۴/۸

نقش امارات در تحولات مصر و حکم اعدام مرسی

۱۳۹۴/۴/۷

حقوق ماهانه روسای جمهورکشورهای آفریقایی چقدر است؟

۱۳۹۴/۴/۱

الغنوشی: سلفی‌ها همان «خوارج» هستند

۱۳۹۴/۳/۲۰

واشنگتن پست: لیبی به پایگاه داعش در لیبی علیه آفریقا تبدیل می‌شود

۱۳۹۴/۳/۲۰

خشنودي رژيم صهيونيستي از تشکيل ناتوي عربي

۱۳۹۴/۳/۱۰

«آفریکوم»؛ معجونی از تمام فساد‌ها

۱۳۹۴/۳/۵

دلایل تبعیض علیه فالاشه‌ها در رژیم صهیونیستی

۱۳۹۴/۳/۴

دکتر روحانی سالروز استقلال اریتره را تبریک گفت

۱۳۹۴/۳/۳

نقش عوامل خارجی در بحران لیبی

۱۳۹۴/۲/۲۹

برزیل افریقا؛ قربانی سودای صهیونیزم

۱۳۹۴/۲/۲۲

مناسبات اقتصادی ایران و آفریقای جنوبی

۱۳۹۴/۲/۲۰

تبلیغات میدانی داعش در مصر!

۱۳۹۴/۲/۲

سیدحسن نصرالله خطاب به سعودی‌ها:از جنگ‌افروزی دست بردارید!

۱۳۹۴/۱/۲۹

چرایی مداخله مصر در جنگ علیه یمن

۱۳۹۴/۱/۲۶

تهدیدات احتمالی ورود داعش به لیبی برای اروپا

۱۳۹۴/۱/۲۲

«خطرات و خاطرات»؛ بخش ششم

۱۳۹۳/۱۲/۲۳

از رقابت‌های پنهانی مصر و عربستان تا جای خالی فلسطین در طرح دفاع مشترک عربی

۱۳۹۳/۱۲/۲۰

نگاه طماع رهبران رژیم صهیونیستی به نیجریه

۱۳۹۳/۱۲/۱۹

پس از سوریه و عراق آیا اکنون نوبت نابودی ارتش مصر رسیده است؟

۱۳۹۳/۱۲/۱۷

سلفیان مصر پس از اخوان و رویکرد دولت سیسی در مواجهه با آنان

۱۳۹۳/۱۲/۱۷

بیعت‌گیری داعش از صدها کودک در لیبی

۱۳۹۳/۱۲/۱۳

چرا قبایل وابسته به قذافی از داعش در لیبی حمایت می‌کنند؟

۱۳۹۳/۱۲/۱۲

آیا «بهار داعشی» در شمال آفریقا آغاز شده است؟

۱۳۹۳/۱۲/۱۱

انتخابات ریاست جمهوری نیجریه 1

۱۳۹۳/۱۲/۱۱

انتخابات ریاست جمهوری نیجریه 2

۱۳۹۳/۱۲/۱۱

«بهار داعش» در شمال آفریقا؛غرب، بزرگترین برنده جنگ در آفریقاست

۱۳۹۳/۱۲/۲

«خطرات و خاطرات»؛ بخش پنجم

۱۳۹۳/۱۱/۲۶

آسیه جبار؛ نویسنده مشهور الجزایری درگذشت

۱۳۹۳/۱۱/۲۰

«خطرات و خاطرات»؛ بخش چهارم

۱۳۹۳/۱۱/۱۱

آفریقا عرصه قدرت های نوظهور؛ سفر اردوغان به آفریقا

۱۳۹۳/۱۱/۱

بررسی دیدگاه‌های مختلف شکل‌گیری بوکوحرام

۱۳۹۳/۱۰/۳۰

«خاطرات و خطرات»؛ بخش سوم

۱۳۹۳/۱۰/۳۰

اهمیت نقش ایران و مصر در تحولات منطقه‌ای

۱۳۹۳/۱۰/۲۹

«خطرات و خاطرات»؛ بخش دوم

۱۳۹۳/۱۰/۲۷

«خطرات و خاطرات»؛ بخش اول

۱۳۹۳/۱۰/۲۰

راه اندازي «مركز مطالعات ايران و آفريقاي جنوبي» در پرتوريا

۱۳۹۳/۱۰/۲۰

تونس 2014؛ انتخابات پارلمانی و ریاست‌جمهوری

۱۳۹۳/۱۰/۱۴

شهادت روحانی شیعه در اوگاندا

۱۳۹۳/۱۰/۱۰

تنش‌ در ليبي؛علل و پيامدها

۱۳۹۳/۱۰/۷

جریان‌شناسی گروه‌های تکفیری- جهادی در مصر

۱۳۹۳/۱۰/۶

دولت آینده تونس و چالش‌های پیش رو

۱۳۹۳/۱۰/۶

تحلیل نتایج انتخابات پارلمانی تونس

۱۳۹۳/۱۰/۶

نشانه‌هایی از دخالت دوباره غرب در لیبی

۱۳۹۳/۹/۲۳

گاهشمار اوضاع سودان جنوبي با گذشت يک سال از مناقشه

۱۳۹۳/۹/۲۳

نام‌های ایرانی بر خیابان‌های مصر

۱۳۹۳/۹/۱۶

اولین سالگرد درگذشت "نلسون ماندلا" برگزار شد

۱۳۹۳/۹/۱۵

انتقاد آفریقای جنوبی از اقدامات رژیم صهیونیستی در سرزمین های اشغالی

۱۳۹۳/۹/۹

سبسی و مرزوقی در دور دوم انتخابات تونس

۱۳۹۳/۹/۵

آفریکوم ... ابزار جدید استعمار قاره آفریقا

۱۳۹۳/۹/۲

عربستان ۲ میلیارد پوند در پروژه توسعه منطقه کانال سوئز سرمایه گذاری می‌کند

۱۳۹۳/۹/۲

ليبي در آتش و خون

۱۳۹۳/۷/۲۹

هشدارکارشناسان درباره حمایت های مالی عربستان از افراطی گری در آفریقا

۱۳۹۳/۷/۱۴

پایگاه نظامی آمریکا در آفریقا؛ تنش زا و بحران ساز

۱۳۹۳/۷/۱۴

قدرت یابی بوکوحرام؛ علت ها و پیامدها

۱۳۹۳/۷/۱۴

100 روزي كه مصر با السيسي نفس كشيده است!

۱۳۹۳/۷/۶

گسترش صادرات تسلیحات نظامی روسیه در بازار آفریقا

۱۳۹۳/۷/۱

تأثیرات بحران لیبی بر امنیت مصر

۱۳۹۳/۶/۳۰

قدرت یابی بوکوحرام؛ علت ها و پیامدها

۱۳۹۳/۶/۲۴

بررسي روابط ايران و مصر؛ چالشهاي ساختاري

۱۳۹۳/۶/۱۶

تأثیرات بحران لیبی بر امنیت مصر

۱۳۹۳/۶/۱۱

راهبرد هند برای دسترسی به منابع آفریقا

۱۳۹۳/۶/۳

پیدا و پنهان گروهک «بوکوحرام» در نیجریه

۱۳۹۳/۵/۲۵

خلع سلاح مقاومت، بدون خلع سلاح هسته‌ای رژیم صهیونیستی پذیرفته نیست

۱۳۹۳/۵/۱۹

نظامی خبرساز لیبی را بشناسیم

۱۳۹۳/۵/۱۸

عبدالفتاح السیسی کیست؟

۱۳۹۳/۵/۱۱

بحران در غرب آفریقا/ ۷۲۹ کشته در 2 هفته بیماری ابولا

۱۳۹۳/۵/۱۱

آمریکا و طرح دولت- ملت‌سازی در غرب آسیا و آفریقا

۱۳۹۳/۵/۵

راهپیمایی روز قدس در نیجریه

۱۳۹۳/۵/۴

تظاهرات ضدصهیونیستی هزاران الجزایری به درگیری با پلیس منجر شد

۱۳۹۳/۴/۳۰

راهپیمایی ده‌ها هزار مغربی در حمایت از مردم غزه

۱۳۹۳/۴/۳۰

تبیین تضادهای اجتماعی- سیاسی در مصرِ پسامرسی

۱۳۹۳/۴/۲۴

عبدالفتاح سيسي، رئيس‌جمهوري ناشناخته

۱۳۹۳/۴/۱۸

چشم طمع واشنگتن به ليبي

۱۳۹۳/۴/۱۷

راهبرد رژیم صهیونیستی در کشورهای مرکز آفریقا

۱۳۹۳/۴/۱۱

تداوم بحران سیاسی و امنیتی در لیبی

۱۳۹۳/۳/۱۱

روابط واشنگتن – قاهره ابری اما خوب

۱۳۹۳/۳/۴

بازگشت امنيت به سومالي رويايي است که تحقق نخواهد يافت

۱۳۹۳/۲/۲۹

«انصار بیت‌المقدس» ریشه در کجا دارد؟

۱۳۹۳/۲/۲۲

اهداف رژیم صهیونیستی در آفریقا

۱۳۹۳/۱/۳۱

جنبش «النهضه» تونس و چالش‌های آینده

۱۳۹۳/۱/۲۶

از رفتار هوشمندانه اسلامگراهای تونس تا تصویب قانون اساسی

۱۳۹۳/۱/۱۸

ادامه ناآرامی‌ها در مصر

۱۳۹۳/۱/۱۵

آفریقا از جنگ داخلی در سودان جنوبی تا نسل کشی مسلمانان در آفریقای مرکزی

۱۳۹۳/۱/۱۰

روزشمار انقلاب مصر از آغاز تا سقوط مبارک

۱۳۹۲/۱۱/۶

نگاه موافقان و مخالفان به همه‌پرسی مصر

۱۳۹۲/۱۰/۳۰

خطر بازگشت بازماندگان مبارک به قدرت

۱۳۹۲/۱۰/۲۳

احضار رئیس دفتر حفاظت منافع ایران در مصر و نقش «بندر بن سلطان»

۱۳۹۲/۱۰/۲۱

رفراندوم قانون اساسی؛ ترفندی برای مشروعیت بخشیدن به کودتا علیه مرسی

۱۳۹۲/۱۰/۷

کشور تازه استقلال یافته آفریقایی در آشوب

۱۳۹۲/۱۰/۴

کناره گیری رابرت موگابه از قدرت؛ تاثیر از ماندلا یا تضعیف جایگاه؟

۱۳۹۲/۱۰/۳

هشت درسی که ماندلا به جهان عرب داد

۱۳۹۲/۹/۲۵

قانون اساسی جدید مصر تضمین مردم سالاری یا تضعیف آن

۱۳۹۲/۹/۲۴

اسرائیل و رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی

۱۳۹۲/۹/۲۳

بازگشت به حیاط خلوت

۱۳۹۲/۹/۱۷

فرانسه در آفریقای مرکزی به دنبال چیست؟

۱۳۹۲/۹/۱۲

تلاش فرانسه براي بازگشت به آفريقا

۱۳۹۲/۹/۱۰

سیلی الجزایری‌ها به استعمار فرانسه

۱۳۹۲/۹/۶

ماندلا نمي‌تواند حرف بزند

۱۳۹۲/۸/۲۷

بازيگران صحنه سياسي مصر و سناريوهاي پيش‌رو

۱۳۹۲/۸/۲۱

آمريكا و تحولات پرشتاب مصر

۱۳۹۲/۸/۲۰

سايه اعدام برسر مرسي؟

۱۳۹۲/۸/۱۵

اولین جلسه محاکمه مرسی پس از 120 روز اسارت

۱۳۹۲/۸/۱۴

مصر پس از عزل مرسی

۱۳۹۲/۸/۱۳

هویت اسلامی، منصب وزیر دفاع و سیستم انتخاباتی چالش‌های قانون اساسی مصر

۱۳۹۲/۸/۶

قربانيان جديد آفريقا

۱۳۹۲/۷/۳۰

سايه مرگ به خيابان‌هاي قاهره بازگشت

۱۳۹۲/۷/۱۶

اخوان‌المسلمين و بن بستهاي سياسي پيش رو

۱۳۹۲/۷/۱۰

الازهر عليه قرضاوي

۱۳۹۲/۷/۹

آینده تحولات مصر در دست اخوان

۱۳۹۲/۷/۸

تاثیرات منفی حوادث جاری در مصر بر صنعت گردشگری این کشور

۱۳۹۲/۷/۲

مصادره اموال ديكتاتور تونس

۱۳۹۲/۷/۱

انحراف انقلاب مصر از مسير اصلي

۱۳۹۲/۶/۲۵

آیا "بوتفلیقه" در تونس میانجی گری خواهد کرد؟

۱۳۹۲/۶/۲۳

حماس و غزه پس از عزل مرسی

۱۳۹۲/۶/۱۸

اقتصاد مصر، روزهای سختی را می‌گذراند

۱۳۹۲/۶/۱۷

در محاکمه مبارک چه گذشت؟

۱۳۹۲/۶/۹

مغرب بر سر دوراهی

۱۳۹۲/۶/۶

مرسی در زندان، مبارک در آستانه آزادی!

۱۳۹۲/۵/۳۰

چه موضعي در قبال مصر اتخاذ كنيم؟

۱۳۹۲/۵/۲۸

مصر شرمسار تاریخ خویش است

۱۳۹۲/۵/۲۷

آینده مصر چه خواهد شد؟

۱۳۹۲/۵/۲۶

آيـنده مبـهم بـراي تونـس

۱۳۹۲/۵/۲۳

فرياد ملت مصر عليه آمريكا

۱۳۹۲/۵/۱۵

اخوان‌المسلمین و آینده پیش رو

۱۳۹۲/۵/۱۴

سرمایه‌گذاران خارجی در مصر کدامند؟

۱۳۹۲/۵/۱۳

روز قدس امسال و نیاز روزافزون جهان اسلام به وحدت

۱۳۹۲/۵/۹

مصر در پیچ تاریخی

۱۳۹۲/۵/۶

ارتباط تركيه با القاعده در تونس

۱۳۹۲/۴/۳۰

اخوان‌المسلمین در مسیر دوراهی تاریخی

۱۳۹۲/۴/۲۹

آیا مصر به پاکستان دیگری تبدیل خواهد شد؟

۱۳۹۲/۴/۲۶

در نشست محرمانه اخوان در ترکیه چه گذشت

۱۳۹۲/۴/۲۵

۳ سناریوی فراروی اخوان

۱۳۹۲/۴/۲۳

عوامل خیزش اعراب علیه دوحه

۱۳۹۲/۴/۱۹

مقایسه‌ای بین دو اتحاد؛ از وفای ایرانیان به اسد تا خیانت‌ شیوخ عرب به مرسی

۱۳۹۲/۴/۱۷

آخرین ساعات حضور «مُرسی» در کاخ الاتحادیه

۱۳۹۲/۴/۱۶

سکته در انقلاب مصر

۱۳۹۲/۴/۱۵

سلفی شدن اخوانی‌ها یا اخوانی شدن سلفی‌ها

۱۳۹۲/۴/۱۰

آیا برای مظلومیت شیعیان مصر پایانی هم هست؟

۱۳۹۲/۴/۵

آسیب شناسی انقلاب مصر

۱۳۹۲/۴/۴

مرسی از آرمان‌گرایی تا مصلحت‌گرایی

۱۳۹۲/۴/۲

ناامنی در لیبی با گذشت ۲ سال از سقوط سرهنگ

۱۳۹۲/۴/۱

«نلسون ماندلا» از مبارزه با آپارتاید تا دست و پنجه نرم کردن با بیماری

۱۳۹۲/۳/۲۰

وعده کمک به ارتش های آفریقایی توسط اولاند

۱۳۹۲/۳/۵

وزن سياسي «مرسي» در ترازوي موافقان و مخالفان

۱۳۹۲/۲/۲۹

فرآيند دموكراتيك مصر و نقش اسلامگراها

۱۳۹۲/۲/۲۵

ˈداووس آفریقاˈ و چالش های قاره آفریقا

۱۳۹۲/۲/۲۴

رژیم صهیونیستی و آسیب پذیری‌ از انقلاب مصر

۱۳۹۲/۲/۱۰

رشد بالاي اقتصادي در كنار فقر، چهره امروز آفريقا

۱۳۹۲/۲/۲

بحران اقتصادی مصر و لزوم ثبات سیاسی

۱۳۹۲/۱/۳۱

مصر،کاسه‌ای برای «اخوان» و ارتش

۱۳۹۲/۱/۲۶

آشفتگی در صحنه سیاسی مصر

۱۳۹۲/۱/۲۴

ليبي ؛ تقلا براي گامي به پيش

۱۳۹۲/۱/۲۰

ˈزوماˈ در گرداب سیاسی جمهوری آفریقای مرکزی

۱۳۹۲/۱/۱۷

تونس در سال ۹۱؛ تداوم تنش‌های سیاسی و سقوط اولین دولت پس از انقلاب

۱۳۹۲/۱/۷

بهار القاعده در سوریه، سینا و مالی

۱۳۹۱/۱۲/۲۷

مصر در سال ۹۱؛ از تصویب همه‌پرسی قانون اساسی تا درگیری‌های خیابانی

۱۳۹۱/۱۲/۲۶

السنوسی درباره امام صدر دروغ می‌گوید

۱۳۹۱/۱۲/۲۳

امیدها برای تحقق آشتی ملی در کنیا

۱۳۹۱/۱۲/۲۱

نگاهی به ساختار کابینه جدید تونس

۱۳۹۱/۱۲/۲۰

توطئه طرف‌های بین‌المللی برای الحاق ابیی به سودان جنوبی

۱۳۹۱/۱۲/۱۳

تونس در گردونه بحران

۱۳۹۱/۱۲/۱۲

جنگ مالی تلاشی برای مقابله با چین در قاره سیاه

۱۳۹۱/۱۲/۱

نقب در دل بيابان‌هاي مالي

۱۳۹۱/۱۱/۲۹

کنیا سفرای اروپایی را احضار کرد

۱۳۹۱/۱۱/۲۴

امریکا برای آینده مصر تصمیم خواهد گرفت؟

۱۳۹۱/۱۱/۱۸

آخرین کتابسوزی در عصر جدید!

۱۳۹۱/۱۱/۱۴

کشتی سکولارها در مصر به گِل نشست؟

۱۳۹۱/۱۱/۳

چرا فرانسه به جنگ زمینی علیه مالی روی آورد

۱۳۹۱/۱۱/۱

فرانسه در مالی به دنبال چیست؟

۱۳۹۱/۱۰/۲۶

دبی و دلارهای «عمر سلیمان»

۱۳۹۱/۱۰/۱۷

مصر؛ از حکم نامبارک مبارک تا تصویب همه‌پرسی مرسی

۱۳۹۱/۱۰/۱۲

فساد در حلقه خاندان «بن علی» (2)

۱۳۹۱/۱۰/۳

مافیای فساد در خاندان «بن‌علی» (1)

۱۳۹۱/۱۰/۲

همه‌پرسی قانون اساسی جدید مصر از نگاه آمار و ارقام

۱۳۹۱/۹/۲۵

مواضع گروه‌های مصری درباره حضور در همه‌پرسی یا تحریم آن

۱۳۹۱/۹/۲۲

رفراندوم قانون اساسی در غیاب تفاهم سیاسی

۱۳۹۱/۹/۱۸

بحران‌های قانون اساسی مصر و سیاست‌های ایالات متحده

۱۳۹۱/۹/۱۶

واشنگتن به رویکرد اخوان‌المسلمین مصر تردید دارد

۱۳۹۱/۹/۱۵

دیدگاه احزاب سیاسی درباره همه‌پرسی قانون اساسی جدید مصر

۱۳۹۱/۹/۱۲

مقاومت مصر مقابل تولد يك فرعون جديد

۱۳۹۱/۹/۸

تجاوزات تل آویو به غزه ؛ آزمونی برای مصر پس از انقلاب

۱۳۹۱/۸/۳۰

سوالاتی که مصر انقلابی باید پاسخ دهد

۱۳۹۱/۸/۲۷

رژيم‎صهيونيستي در صدد بي‎ثباتي در سودان

۱۳۹۱/۸/۲۰

تدوین طرح بین‌المللی مداخله نظامی در مالی

۱۳۹۱/۸/۱۵

ترکیب دولت جدید لیبی چگونه است؟

۱۳۹۱/۸/۱۰

چه کسی ۲.۷ تن سند به سرزمین های اشغالی قاچاق کرد؟

۱۳۹۱/۸/۹

افسری با ماموریت اصلاح در ارتش مصر

۱۳۹۱/۸/۸

مرسی از آرمان‌گرایی تا مصلحت‌گرایی

۱۳۹۱/۸/۶

نگراني انقلابيون از رابطه مصر با رژيم صهيونيستي

۱۳۹۱/۸/۳

الجزایر؛ کشوری جوان که سیاستمدارانی سالخورده بر آن فرمانروایی می‌کنند

۱۳۹۱/۷/۳۰

دگردیسی اندیشه ای در اخوان المسلمین

۱۳۹۱/۷/۲۵

چرا تونس جرم شمردن عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی را تصویب نمی‌کند؟

۱۳۹۱/۷/۲۳

عملکرد صد روزه محمد مرسی؛ موافقان و مخالفان

۱۳۹۱/۷/۱۹

تونس در حال تبدیل شدن به «لانۀ تروریسم»

۱۳۹۱/۷/۱۶

مرگ سفیر آمریکا در بنغازی ، تحولی نوین در بهار عربی

۱۳۹۱/۷/۱۲

سلفی گری در تونس؛ طوفان ویرانگر آل سعود در شمال آفریقا

۱۳۹۱/۷/۱۰

چرایی غیبت عربستان در نشست قاهره

۱۳۹۱/۷/۸

چالش استقلال سیاسی پیش روی رئیس جمهور مصر

۱۳۹۱/۷/۳

سینا آبستن تحولات مهمی است

۱۳۹۱/۷/۱

رویکرد اتحادیه اروپا به تحولات خاورمیانه عربی و شمال افریقا

۱۳۹۱/۶/۲۹

انقلاب های دوم در فضای بیداری اسلامی

۱۳۹۱/۶/۲۷

جنبه‌هاي پنهاني حمله به قرارگاه مرزي مصر

۱۳۹۱/۶/۱۹

ثروت افسانه ای مبارک در انگلیس

۱۳۹۱/۶/۱۳

جنبش عدم تعهد در ایران

۱۳۹۱/۶/۵

نگاهی به وضعیت اقتصادی مصر

۱۳۹۱/۵/۱۸

تونس؛ کشمکش برای حاکمیت نظام پارلمانی یا ریاستی

۱۳۹۱/۵/۱۴

تونس؛ آیا استعفاهای دیگری در دولت جدید در راه است

۱۳۹۱/۵/۱۱

چالش‌هاي تونس در روزهاي تمرين دموكراسي

۱۳۹۱/۵/۹

آفريقا براي جلوگيري از سرقت سرمايه هاي خود بايد زيرساختهاي اقتصادي اش را تقويت کند

۱۳۹۱/۵/۸

مواضع مرسي درباره مشكلات ساكنان نوار غزه

۱۳۹۱/۵/۷

چرا قنديل به نخست وزيري مصر انتخاب شد؟

۱۳۹۱/۵/۴

عمر سليمان مرد يا كشته شد؟

۱۳۹۱/۵/۲

اسلامگرايان مصر و آزموني بزرگ در پيش رو

۱۳۹۱/۵/۱

پرتاب کفش به کلینتون بیانگر عمق نفرت مردم مصر از آمریکا

۱۳۹۱/۴/۲۷

الجزاير؛ از استقلال تا اصلاحات

۱۳۹۱/۴/۲۶

شکست سناریو بازتولید سناریوی صدام برای مرسی

۱۳۹۱/۴/۲۴

رسانه ها با درك شرايط مصر از اقدام شتابزده بپرهيزند

۱۳۹۱/۴/۱۳

سيدجمال الدين اسدآبادي پيشگام مبارزه در مصر

۱۳۹۱/۴/۱۲

حفظ امنیت مصر پیشرفت آن را درپی دارد

۱۳۹۱/۴/۱۱

«التحریر» یک گام تا شکست کامل ژنرال ها

۱۳۹۱/۴/۱۰

دوئل شورای نظامی و مردم انقلابی مصر

۱۳۹۱/۴/۴

احتمال دستکاری در نتایج انتخابات مصر وجود دارد

۱۳۹۱/۴/۳

محمد مرسي؛ انتخاب ميان آرمانگرايي و و‌اقعگرايي

۱۳۹۱/۳/۳۱

شيريني پيروزي اسلام گرايان مصر و كودتاي تلخ شوراي نظامي

۱۳۹۱/۳/۳۰

ترکیه در سومالی به دنبال چیست؟

۱۳۹۱/۳/۲۴

گاه‌شمار خلع سلاح ليبي 2

۱۳۹۱/۳/۲۳

گاه‌شمار خلع سلاح ليبي 1

۱۳۹۱/۳/۲۲

انقلاب جاوید و قدرتمند ایران باید الگوی انقلاب‌‌های عربی باشد

۱۳۹۱/۳/۲۱

قاتل انقلابيون مصري در ميدان التحرير كيست؟

۱۳۹۱/۳/۲۰

سناریوهای انتخابات مصر و ماهیت ائتلاف‌های احتمالی دور دوم

۱۳۹۱/۳/۱۷

مهندسی چهار ضلعی شورای نظامی برای انتخابات مصر

۱۳۹۱/۳/۱۶

کارزار اسلامگرایان با ژنرال‌های مبارک

۱۳۹۱/۳/۱۰

سعوديها چه كسي را بعنوان رييس جمهور مصر مي خواهند؟

۱۳۹۱/۳/۹

جريان‌شناسي گروه‌هاي اسلامي در ليبي

۱۳۹۱/۳/۸

يكپارچگي ملت مصر در ضديت با اسرائيل

۱۳۹۱/۳/۸

رقابت اسلامگرایان و ژنرال ها در مصر

۱۳۹۱/۳/۷

آينده روابط مصر با ايران پس از انتخابات

۱۳۹۱/۳/۳

مصر در آستانه انتخابات سرنوشت‌ساز

۱۳۹۱/۳/۲

البسطيوسي: اولويت من ازسرگيري روابط با ايران است

۱۳۹۱/۲/۲۷

نگاهي به مواضع و ديدگاه "سليم العوا"

۱۳۹۱/۲/۲۷

انتخابات مجلس الجزاير گامي در جهت اصلاحات

۱۳۹۱/۲/۲۴

انقلاب‌هاي عربي و بازتاب آن بر كشور الجزاير

۱۳۹۱/۲/۲۰

الجزاير : نگاهي به ساختار سياسي الجزاير

۱۳۹۱/۲/۱۹

شورای عالی نظامی،اخوان المسلمون و احتمال تکرار سناریوی سال 1954

۱۳۹۱/۲/۱۸

مشارکت سیاسی سلفی‌ها در فرایند سیاسی ضامن منافع آمریکاست

۱۳۹۱/۲/۱۷

افزايش نارضايتي هاي عمومي در الجزاير

۱۳۹۱/۲/۱۶

مصر دوران مبارک بسر آمده است

۱۳۹۱/۲/۱۱

بهره‌برداری صهیونیستی از منازعات منطقه‌ای و مناقشات دو جانبه- سودان

۱۳۹۱/۲/۹

فيگارو: روابط ميان رژیم صهیونیستی و مصر وخیم شده است

۱۳۹۱/۲/۵

دستاورد اخواني ها بيش از ديگر جريان هاي اسلامي است

۱۳۹۱/۲/۴

عقب نشيني سودان جنوبي از منطقه "هجليج" اقدامي واقعي يا تاكتيكي

۱۳۹۱/۲/۲

عمرسلیمان ، نامزد اخوان و سلفی‌ها رسما رد صلاحیت شد

۱۳۹۱/۱/۳۰

احتمال تعویق انتخابات ریاست جمهوری در مصر

۱۳۹۱/۱/۲۹

واگرایی گروه‌های انقلابی در مصر

۱۳۹۱/۱/۲۸

تجاوز سودان جنوبی به سودان با تحریک رژیم صهیونیستی صورت گرفت

۱۳۹۱/۱/۲۷

لیبی و مصر هدف بعدی تجزیه طلبی غرب

۱۳۹۱/۱/۲۲

نامزدی سلیمان اهانت به خون شهداست

۱۳۹۱/۱/۲۰

هیئت اخوان المسلمین مصر با هدف رفع نگرانی در آمریکا

۱۳۹۱/۱/۱۹

"خیرت الشاطر"، نامزد اخوان المسلمون برای انتحابات ریاست جمهوری مصر کیست؟

۱۳۹۱/۱/۱۵

اخوان المسلمین با هم معادله بازی را برهم زد

۱۳۹۱/۱/۱۴

کاندیداتوری اخوان المسلمین

۱۳۹۱/۱/۱۴

جزییات فساد مالی آمریکا در مصر

۱۳۹۰/۱۲/۲۱

تولد دوبارۀ اخوان المسلمین لیبی

۱۳۹۰/۱۲/۲۰

نخست وزیر مصر و وزرا را استیضاح می‌کنیم

۱۳۹۰/۱۲/۱۷

ارمغان دموکراسی آمریکایی برای لیبی

۱۳۹۰/۱۲/۱۶

توافق شورای نظامی و اخوان المسلمون توطئه علیه مصر است

۱۳۹۰/۱۲/۱۵

اسرار جدیدی از پرونده فعالیت سازمان‌های خارجی در مصر برملا شد

۱۳۹۰/۱۲/۱۴

اخوان المسلمون وکیل مردم مصر نیستند

۱۳۹۰/۱۲/۱۳

اهداف و آرمان‌های جنبش بیستم فوریه مغرب کدامند؟

۱۳۹۰/۱۲/۱۰

تلاش انگلیس برای تصاحب نفت سومالی

۱۳۹۰/۱۲/۹

آیا اجلاس لندن مردم محنت کشیده سومالی را نجات خواهد داد؟

۱۳۹۰/۱۲/۷

سوء استفاده‌های معمر قذافی از قضیه فلسطین

۱۳۹۰/۱۲/۶

هر آن‌چه از سودان باید دانست

۱۳۹۰/۱۲/۳

لیبی جدید وارث ویرانه‌های حملات "ناتو"

۱۳۹۰/۱۲/۱

مصر-رژيم صهيونيستي؛ بازگشت به عقب

۱۳۹۰/۱۱/۳۰

آنچه ليبي را از تونس و مصر متمايز كرد

۱۳۹۰/۱۱/۲۹

یک سال بعد از انقلاب تونس

۱۳۹۰/۱۱/۲۵

افشای تلگراف محرمانه سفیر آمریکا با طنطاوی درباره جانشینی مبارک

۱۳۹۰/۱۱/۲۴

بزرگداشت 22 بهمن در مصر

۱۳۹۰/۱۱/۲۳

ايران را رها كنيد از اخوان المسلمين بترسيد

۱۳۹۰/۱۱/۱۹

چهارشنبه اي كه براي مصر سياه مي ماند

۱۳۹۰/۱۱/۱۶

تراژدي پورت سعيد

۱۳۹۰/۱۱/۱۵

ناتو عمدا غيرنظاميان در ليبي را هدف مي‌گرفت

۱۳۹۰/۱۱/۱۰

پيگيري اعدام مبارك توسط ملت مصر

۱۳۹۰/۱۱/۸

آغاز میوه چینی اخوان المسلمین

۱۳۹۰/۱۱/۵

"سعدالکتانی" کاندیدای اخوان‌ برای ریاست پارلمان مصر را بهتر بشناسیم

۱۳۹۰/۱۱/۱

ریاست جمهوری مصر از آن چه کسی خواهد شد؟

۱۳۹۰/۱۰/۲۷

سيف ‌الاسلام كجاست؟

۱۳۹۰/۱۰/۲۱

"انقلاب 17 فوریه"، طومار حکومت ۴۲ ساله قذافی را درهم پیچید

۱۳۹۰/۱۰/۲۰

اخوان محتاطانه گام برمي دارد

۱۳۹۰/۱۰/۱۹

شورای انتقالی نماینده واقعی ملت لیبی نیست

۱۳۹۰/۱۰/۱۸

ليبي و جنگ قدرت

۱۳۹۰/۱۰/۱۴

جنگ نيابتي آمريكا در آفريقا

۱۳۹۰/۱۰/۱۳

البرادعی: قانون‌اساسی مصر در حد قانون‌ اساسی بورکینافاسو هم نیست

۱۳۹۰/۱۰/۱۲

قدرت نوظهور اخوان المسلمين در پارلمان مصر

۱۳۹۰/۱۰/۱۰

مذاكرات محرمانه شوراي نظامي مصر با آمريكا درباره «كمپ ديويد» بود

۱۳۹۰/۱۰/۶

ماهيت گروه «بوکو حرام» نيجريه چيست؟

۱۳۹۰/۱۰/۵

مصر؛ دموكراسي يا بي ثباتي؟

۱۳۹۰/۱۰/۴

برلوسكوني عاشق قذافي بود

۱۳۹۰/۱۰/۳

نگاهی به اهداف و فعالیت‌های رژیم صهیونیستی در سودان جنوبی

۱۳۹۰/۹/۳۰

انتقاد وسيع از خشونت ارتش مصر

۱۳۹۰/۹/۲۹

در آينده شاهد درگيري بزرگ ميان اخواني‌ها و نظاميان در مصر خواهيم بود

۱۳۹۰/۹/۲۸

پیوندهای استراتژیک شورای نظامی مصر با تل‌آویو

۱۳۹۰/۹/۲۷

النهضة، تونس جدید و مدل اسلام میانه‌رو

۱۳۹۰/۹/۲۶

موضع گيري ملت ليبي در برابر بازماندگان قذافي

۱۳۹۰/۹/۲۳

نگاهي به انديشه‌هاي رئيس جمهور موقت تونس

۱۳۹۰/۹/۲۲

اصلاحات قانون اساسي جديد تونس چيست؟

۱۳۹۰/۹/۲۱

سودان؛ كانون توطئه‌هاي بيگانه

۱۳۹۰/۹/۲۰

علل پیروزی اسلامگرایان در انتخابات مغرب

۱۳۹۰/۹/۱۶

نگاهي به صنعت نفت ليبي پس از قذافي

۱۳۹۰/۹/۹

پيامدهاي منطقه اي تحولات سياسي مصر

۱۳۹۰/۹/۸

ده ها كشته حاصل ۹ ماه زمامداري ارتش مصر

۱۳۹۰/۹/۷

دولت جديد ليبي؛ بيم ها و اميدها

۱۳۹۰/۹/۶

اسلام‌گرایان پیروز انتخابات مغرب

۱۳۹۰/۹/۵

رژه ميليوني برای نجات مصر

۱۳۹۰/۹/۲

آخرین تحولات سیاسی و امنیتی مصر

۱۳۹۰/۹/۱

جعبه سیاه قذافی از ظهور تا سقوط

۱۳۹۰/۸/۳۰

تكليف اموال مبارك چه شد ؟

۱۳۹۰/۸/۲۸

نگاهی به اندیشه‌ها و فعالیت سیاسی"راشد الغنوشی"

۱۳۹۰/۸/۲۵

ناگفته هايي كه با مرگ ديكتاتور پنهان ماند

۱۳۹۰/۸/۱۷

مروري بر ساختار اقتصادي و سياسي ليبي

۱۳۹۰/۸/۱۴

پايان حكومت قذافي و آخرين فصل انقلاب ليبي

۱۳۹۰/۸/۱۰

چرا تونسی‌ها اسلامگراها را برگزیدند؟

۱۳۹۰/۸/۹

مصر در جستجوي هويت گمشده

۱۳۹۰/۸/۴

قاتلان قذافي ؛‌ خودسرها يا مأموران معذور؟

۱۳۹۰/۸/۳

"عایشه عبدالسلام"، راز نگهدار قذافی

۱۳۹۰/۷/۲۷

بیداری اسلامی و تحولات منطقه

۱۳۹۰/۷/۲۶

جعبه سیاه قذافی!

۱۳۹۰/۷/۲۵

مقایسه اندیشه هاي سلفی اخوان با سلفی هاي جهادي تکفیري -2

۱۳۹۰/۷/۲۰

مقایسه اندیشه هاي سلفی اخوان با سلفی هاي جهادي تکفیري -1

۱۳۹۰/۷/۱۹

با فشار قذافی درباره امام موسی صدر دروغ گفتم!

۱۳۹۰/۷/۱۸

درس‌هایی از سقوط بغداد و فتح طرابلس

۱۳۹۰/۷/۱۷

10 درس از بهار عربی

۱۳۹۰/۷/۱۶

دو نظام متفاوت با جنایت‌های مشابه

۱۳۹۰/۷/۱۳

غافلگيري سيا در مصر و تونس

۱۳۹۰/۷/۹

لیبی کشوری رازآلود

۱۳۹۰/۷/۵

مصر به دوران حقارت برنمی‎گردد

۱۳۹۰/۶/۲۸

طیف‌های سیاسی چهارگانه امریکا و حمله به لیبی

۱۳۹۰/۶/۲۷

نمایش قدرت نفوذ ترکیه در منطقه‌؟

۱۳۹۰/۶/۲۶

چرا تصرف سفارت رژِیم صهیونیستی کار درستی بود؟

۱۳۹۰/۶/۲۲

هراس از سقوط در ورطه جنگ هاي قبيله اي

۱۳۹۰/۶/۱۳

مکان اختفاي قذافي کجاست؟

۱۳۹۰/۶/۱۳

بحران رهبري براي ليبي پس از قذافي

۱۳۹۰/۶/۱۳

جنگ داخلي؛ دورنماي ليبي پس از قذافي

۱۳۹۰/۶/۱۳

ناگفته‌هایی در باره لیبی و سرهنگ قذافی

۱۳۹۰/۶/۱۳

تحلیل مطبوعات فرانسه از آخرین تحولات لیبی

۱۳۹۰/۶/۱۳

ليبي اسير نمي شود

۱۳۹۰/۶/۱۳

پایان مرزهای امن سینا

۱۳۹۰/۶/۱۲

قذافي، صدام ديگري است؟

۱۳۹۰/۶/۱۲

قذافی ‌کجاست؟ ونزوئلا، استرالیا یا لیبی؟

۱۳۹۰/۶/۱۲

ليبي، سرزميني ديگر در آستانه غارت و اشغال

۱۳۹۰/۶/۱۲

تحولات شمال آفریقا و آینده دموکراسی در خاورمیانه

۱۳۹۰/۶/۱۲

تحلیل اکونومیست از سقوط طرابلس!

۱۳۹۰/۶/۱۲

انقلاب لیبی و دو چالش جدی

۱۳۹۰/۶/۱۲

اگر مصر حرکت کند ...

۱۳۹۰/۶/۱۲

رهایی از دیکتاتوری و تله ی سرمایه داری

۱۳۹۰/۶/۱۲

سرنوشت قذافی و حجاج بن یوسف

۱۳۹۰/۶/۱۲

دارایی‌های قذافی کجاست؟

۱۳۹۰/۶/۱۲

غرب برای لیبی چه خوابی دیده است؟

۱۳۹۰/۶/۱۲

تحولات منطقه؛ نقش قبایل لیبی در فرار قذافی

۱۳۹۰/۶/۱۲

سرنوشت خانواده قذافي در يك نگاه

۱۳۹۰/۶/۱۲

ليبي نظامي یا دموکراتيک؟

۱۳۹۰/۶/۱۲

ترکيه، تلاش براي ايفاي نقش در بازسازي ليبي

۱۳۹۰/۶/۱۲

منافع اقتصادي غرب در ليبي از نگاه رسانه‌هاي جهان

۱۳۹۰/۶/۱۲

چه آينده اي در انتظار ليبي است؟

۱۳۹۰/۶/۱۲

کنفرانس پاریس و رقابت شرکت‌های غربی برای ورود به بازار لیبی

۱۳۹۰/۶/۱۰

نخستین شکاف در قرارداد کمپ دیوید

۱۳۹۰/۶/۸

نقش نفت در ناآرامی‌های لیبی

۱۳۹۰/۶/۸

حقایقی درباره لیبی که رسانه ها به ما نگفتند!!!

۱۳۹۰/۶/۸

بحران ليبي و تحول در الگوهاي مداخله

۱۳۹۰/۶/۸

تحولات ليبي را غرب مديريت مي‌كند؟

۱۳۹۰/۶/۸

چرا قذافي تا آخر کار خواهد جنگيد؟

۱۳۹۰/۶/۸

نقش قبایل در ساختار سياسي لیبی

۱۳۹۰/۶/۸

اريتره؛ روزنه‌اي براي نفوذ اسرائيل در آفريقا

۱۳۹۰/۶/۸

"غرب و قذافي" از اتحاد استراتژيك تا سرنوشت شوم

۱۳۹۰/۶/۸

بحران ليبي و موقعيت اتحاديه آفريقا

۱۳۹۰/۶/۸

بازگشت امام موسي صدر؛ بيم و اميدها

۱۳۹۰/۶/۸

سیف الاسلام قذافی؛ چهره ای اصلاح طلب؟!

۱۳۹۰/۶/۸

راه دشوار لیبی به‌سوی دوره‌ای جدید

۱۳۹۰/۶/۸

ابهام در چشم انداز ليبي و نزاع براي كسب امتياز

۱۳۹۰/۶/۸

لیبی و آینده ای مبهم

۱۳۹۰/۶/۸

چند خاطره در مورد قذافی

۱۳۹۰/۶/۸

بررسی سناریوهای بعد از قذافی

۱۳۹۰/۶/۶

چگونه سرهنگ را بگیریم؟

۱۳۹۰/۶/۶

طعم میوه بهار عربی در لیبی

۱۳۹۰/۶/۶

دغدغه‌های خلاء قدرت در لیبی بدون قذافی

۱۳۹۰/۶/۶

اظهارات عجیب وزیر خارجه ترکیه

۱۳۹۰/۶/۶

سقوط طرابلس شادی ندارد

۱۳۹۰/۶/۳

فروپاشي سريع نظام قذافي و آينده مبهم ليبي

۱۳۹۰/۶/۳

انقلابيون ليبي قادر به تشکيل دولت خواهند بود؟

۱۳۹۰/۶/۳

ساعت صفر براي ليبي

۱۳۹۰/۶/۳

سرهنگ ‌بازی تمام شد

۱۳۹۰/۶/۲

ليبي پس از قذافي و احتمال حضور بيگانگان

۱۳۹۰/۶/۲

گام بعدي در ليبي چيست؟

۱۳۹۰/۶/۲

چه کسی لیبی را پس از قذافی رهبری خواهد کرد؟

۱۳۹۰/۶/۲

سرگذشت دلقكي كه قديمي‌ترين حكمران جهان است

۱۳۹۰/۶/۲

درد گرسنگی در شاخ آفریقا

۱۳۹۰/۶/۲

سرنگونی قذافی و عدم احساس خطر رهبران عرب!

۱۳۹۰/۶/۲

نبرد طرابلس؛ ادامه مقاومت هواداران قذافی؟

۱۳۹۰/۶/۲

مشکلات اقتصادی پس از سرنگونی حکومت های مستبد در شمال آفریقا

۱۳۹۰/۶/۲

سقوط قذافی و ابهام در آینده لیبی

۱۳۹۰/۶/۲

قذافی چرا سرنگون شد؟

۱۳۹۰/۶/۱

قذافي از ظهور تا سقوط

۱۳۹۰/۶/۱

آيا آمریکا برنده تحولات لیبی است؟ (طرح مسئله)

۱۳۹۰/۶/۱

تصحیح روند انقلاب‌های عربی

۱۳۹۰/۶/۱

تحولات منطقه: چرا پروژه مدرنیسم شکست خورد؟

۱۳۹۰/۵/۳۰

مختصات نفوذ ایران در معادلات منطقه

۱۳۹۰/۵/۳۰

پرچم اردوغانیسم در مصر به زمین زده شد؟

۱۳۹۰/۵/۳۰

اخوان‌المسلمین و سلفی‌ها ائتلاف نمی‌کنند

۱۳۹۰/۵/۳۰

جدال مرگ و زندگي در سرزمين قحطي زده سومالي

۱۳۹۰/۵/۳۰

بن بست در ليبي ممکن است ادامه يابد

۱۳۹۰/۵/۳۰

افزایش نگراني رژيم صهيونيستي از اوضاع در مرز با مصر

۱۳۹۰/۵/۳۰

طرح رژیم صهیونیستی براي جدا كردن سينا از مصر

۱۳۹۰/۵/۳۰

سومالی منتظر روز جهانی غذا نمی‎ماند

۱۳۹۰/۵/۳۰

مسائل مهم در روابط مصر و فلسطین اشغالی

۱۳۹۰/۵/۳۰

دادگاه‌ مبارك؛ فرمايشي يا واقعي؟

۱۳۹۰/۵/۲۸

شمارش معکوس برای پایان عرصه داری نظامیان مصر

۱۳۹۰/۵/۲۴

مرثيه صهيون بر كالبد نيمه جان فرعون

۱۳۹۰/۵/۲۴

نقش گروه‌های اسلامی در انقلاب‌های عربی

۱۳۹۰/۵/۲۳

محسن پاک آیین: ایران و آفریقا، قبل و بعد از انقلاب اسلامی

۱۳۹۰/۵/۲۳

اخوان المسلمين مصر؛ وحدت در عين كثرت

۱۳۹۰/۵/۲۳

آفريقا و نقش استعماري غرب

۱۳۹۰/۵/۲۳

ردپای رژیم صهیونیستی در سودان جنوبی

۱۳۹۰/۵/۲۳

شکست "انتقال" در مصر و تونس

۱۳۹۰/۵/۲۲

تحول در جبهه مخالفان قذافی

۱۳۹۰/۵/۲۲

دختر قذافی پس از 25 سال زنده شد!

۱۳۹۰/۵/۲۲

جدال بين اسلام گرايان و ليبرال ها درباره هويت آينده مصر ادامه دارد

۱۳۹۰/۵/۲۲

چرا سودان جولانگاه صهيونيست‌ها در آفريقا شده است؟

۱۳۹۰/۵/۲۲

چالش‌ها در روابط رژیم صهیونیستی و مصر

۱۳۹۰/۵/۲۲

طرح غرب براي نخستين ساعات پس از سقوط قذافي

۱۳۹۰/۵/۱۹

پشت‌ پرده‌ قحطي ‌‌در سومالي‌ چيست؟

۱۳۹۰/۵/۱۸

محاكمه مبارك و پيامدهاي آن

۱۳۹۰/۵/۱۷

آی آدم ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید...!

۱۳۹۰/۵/۱۷

خشم امريکايي ها از ناتوانی نرم‌افزار "پیشگویی" پنتاگون در تشخیص ناآرامی‌های مصر

۱۳۹۰/۵/۱۷

تلاش‌های رژیم صهیونیستی برای عادی سازی روابط فرهنگی با مصر

۱۳۹۰/۵/۱۷

ترمیدور انقلاب مصر

۱۳۹۰/۵/۱۷

مبارک خیال مصری ها را راحت کرد

۱۳۹۰/۵/۱۷

مصر بعد از دادگاه مبارک

۱۳۹۰/۵/۱۷

مصر: ظهور اسلام‌گرایان در صحنه انقلاب

۱۳۹۰/۵/۱۶

کاربران فضای مجازی در مواجه با دیکتاتور در قفس

۱۳۹۰/۵/۱۶

مصری ها چه رویایی در سر دارند؟

۱۳۹۰/۵/۱۶

بررسي روند جدايي جنوب سودان از شمال

۱۳۹۰/۵/۱۵

چگونه بهار عربی تا کنون به الجزایر نرسیده است؟

۱۳۹۰/۵/۱۵

سومالي؛ مردمي مستأصل

۱۳۹۰/۵/۱۵

آيا انتخابات پيش از موعد در مغرب تلاشي براي مهار کردن اعتراضات است؟

۱۳۹۰/۵/۱۲

انتقال دموکراتیک در مصر: پنج نکته مهم درباره اقتصاد و کمک های بین المللی

۱۳۹۰/۵/۱۲

چرا خیزش‌های کشورهای عربی پیش‌بینی نشد-2

۱۳۹۰/۵/۱۱

فقر سومالی غم‎آهنگ بن‎لادنی دیگر را می‎نوازد

۱۳۹۰/۵/۱۱

مصر در مسیر خشونت‎های ناخواسته

۱۳۹۰/۵/۱۱

محاكمه مبارك؛ شوراي عالي مصر برسر دو راهي

۱۳۹۰/۵/۱۱

آینده سیاسی مصر و سناریوهای پیش‌رو

۱۳۹۰/۵/۱۱

ائتلاف آمريکا و القاعده در جنگ هاي بوسني و ليبي

۱۳۹۰/۵/۱۰

از انقلاب اسلامی تا انقلاب های منطقه

۱۳۹۰/۵/۱۰

آینده مصر و جنبش سلفی‌ها

۱۳۹۰/۵/۱۰

كشور تجزيه شده ليبي، گزينه‌اي ناگزير براي غرب

۱۳۹۰/۵/۱۰

زنگ خطر سلفي ها براي انقلاب مصر

۱۳۹۰/۵/۱۰

٥ درس جنگ‌هاي افغانستان و ليبي براي ناتو

۱۳۹۰/۵/۱۰

مديريت ليبي با ايجاد نظام فدراتيو

۱۳۹۰/۵/۸

اشتباهات هشت گانه سلفی ها در مصر

۱۳۹۰/۵/۸

پشت پرده قتل فرمانده مخالفان قذافي

۱۳۹۰/۵/۸

سومین یادداشت از سرکیس نعوم

۱۳۹۰/۵/۸

قحطي سومالي و ماهيت طرف‌هاي مسئول

۱۳۹۰/۵/۸

سناریوی تازه برای قذافی؛ تبعید داخلی

۱۳۹۰/۵/۸

چرا غربی‏ها از تجزیه‌ی سودان به وجد آمدند؟

۱۳۹۰/۵/۵

تعدیل کابینه عصام شرف

۱۳۹۰/۵/۴

قحطي در سومالي

۱۳۹۰/۵/۳

رقابت چین و امریکا در آفریقا

۱۳۹۰/۵/۳

بررسی انقلاب‌های خاورمیانه و شمال آفریقا در مرکز پژوهش‌های مجلس

۱۳۹۰/۵/۳

سقوط مبارك، تنگنايي حقيقي براي رژیم صهیونیستی

۱۳۹۰/۵/۳

بازگشت انقلاب به مصر

۱۳۹۰/۵/۱

“بهار عربی” در مسیر حرکت به سوی دموکراسی؟

۱۳۹۰/۵/۱

سايه ايران‌هراسي اعراب بر روابط ايران و مصر

۱۳۹۰/۵/۱

خاورمیانه، خیزش یا جنبش؟ انقلاب یا اصقلاب؟

۱۳۹۰/۵/۱

راهکارهاي نظامي و سياسي در ليبي تاکنون بي نتيجه بوده است

۱۳۹۰/۵/۱

گروه بانک آفریقایی توسعه ADBG

۱۳۹۰/۴/۲۹

مسکو و واشنگتن روزهای پایان قذافی را شمردند

۱۳۹۰/۴/۲۹

آیا واقعا ایران عامل ناکامی دولت مصر است؟

۱۳۹۰/۴/۲۹

آيا چشم اندازي مثبت براي حل سياسي مشکل ليبي ديده مي شود؟

۱۳۹۰/۴/۲۹

بررسی نقش جامعه مدنی در تحولات اخیر خاورمیانه

۱۳۹۰/۴/۲۸

ماندلا، حکومت داری مطلوب و سیاست خارجی

۱۳۹۰/۴/۲۸

جنگ لیبی از نگاه حقوق بین الملل

۱۳۹۰/۴/۲۸

ارتش مصر می خواهد موقعیت خود در دولت را مستحکم کند

۱۳۹۰/۴/۲۷

انتقاد بولتون از مدیریت امریکا در جنگ لیبی

۱۳۹۰/۴/۲۷

شخصیت شناسی قذافی در پیگیری روند تحولات لیبی

۱۳۹۰/۴/۲۷

سودان جنوبي؛ طفلي نوپا از والديني غربي

۱۳۹۰/۴/۲۱

درسی از جدیدترین کشور جهان برای انقلاب های منطقه

۱۳۹۰/۴/۲۱

مصر در مسیر رابطه با ایران، چالش ها و محدودیت ها

۱۳۹۰/۴/۲۱

تقابل احزاب اسلام گرا و سکولار در مصر

۱۳۹۰/۴/۲۱

رژیم صهیونیستی در پی «همکاری استراتژیک» با سودان جنوبی

۱۳۹۰/۴/۲۱

تولد سودان جنوبي و راهبردهاي آتي غرب و رژيم صهيونيستي

۱۳۹۰/۴/۲۱

شطرنج روسیه و ناتو بر صفحه لیبی

۱۳۹۰/۴/۲۰

بیم‌ها و امیدهای روسیه در بحران لیبی

۱۳۹۰/۴/۲۰

چه کسانی برای پول های آمریکا کیسه دوخته اند

۱۳۹۰/۴/۱۹

سودان؛ پازل غرب براي تجزيه ديگر كشورهاي آفريقايي

۱۳۹۰/۴/۱۹

آینده لیبی پس از قذافی و پسران

۱۳۹۰/۴/۱۸

دلايل تغيير چرخش سياسي آمريكا در قبال اخوان

۱۳۹۰/۴/۱۸

چند سناریو برای لیبی

۱۳۹۰/۴/۱۸

لیبی و آینده فرارو؟!

۱۳۹۰/۴/۱۸

شطرنج ایرانی، قمار آمریکایی

۱۳۹۰/۴/۱۸

اعراب به مصر مشوق‌های اقتصادی می‌دهند

۱۳۹۰/۴/۱۶

تحولات شمال آفریقا و آینده دموکراسی در خاورمیانه

۱۳۹۰/۴/۱۶

اخوان المسلمین و دگردیسی سیاسی

۱۳۹۰/۴/۱۶

معضل بنیادی آمریکا در خاورمیانه عربی

۱۳۹۰/۴/۱۶

شرح دیدار یک امریکایی از تونس

۱۳۹۰/۴/۱۶

 وقتی آمریکا یهودی ها را عصبانی کرد

۱۳۹۰/۴/۱۶

چرا خیزش‌های کشورهای عربی پیش‌بینی نشد

۱۳۹۰/۴/۱۶

تحلیل شینهوا از جدایی جنوب سودان

۱۳۹۰/۴/۱۵

روابط آتی ایران و مصر

۱۳۹۰/۴/۱۵

ابعاد نتایج همه‌پرسی در مغرب

۱۳۹۰/۴/۱۵

ارتباط آمریکا با اخوان و عدم وجود راهبردی مشخص

۱۳۹۰/۴/۱۵

امکانات و ضرورت های همکاری استراتژیک ایران، ترکیه و مصر

۱۳۹۰/۴/۱۵

فشار غرب و مقاومت قذافی!

۱۳۹۰/۴/۱۵

ناتو در چالش لیبی، احساس فشار می کند

۱۳۹۰/۴/۱۵

دانمارک و شورای انتقالی لیبی

۱۳۹۰/۴/۱۳

مصر و تداوم التهاب

۱۳۹۰/۴/۱۳

اسلام به تونس باز مي گردد

۱۳۹۰/۴/۱۳

انقلاب آرام بدون خشونت در مراکش؟

۱۳۹۰/۴/۱۳

تهدید قذافی، بهانه ای برای خروج یا معامله؟

۱۳۹۰/۴/۱۳

مغرب و اصلاحات قطره‌چكاني

۱۳۹۰/۴/۱۳

اخوان المسلمین و جایگاه مردمی گسترده ای مصر

۱۳۹۰/۴/۱۳

ارجاع وضعیت لیبی به دیوان بین المللی کیفری

۱۳۹۰/۴/۱۱

تل‌آویو نگران قاهره است

۱۳۹۰/۴/۸

چه کسی این مرد را دستگیر می کند؟

۱۳۹۰/۴/۸

اخوان‌المسلمين به دنبال 50 درصد كرسي‌هاي پارلماني

۱۳۹۰/۴/۸

ايران و مصر به سمت بازيابي روابط ديپلماتيك پيش مي روند

۱۳۹۰/۴/۸

پايان روياي عمرو موسي

۱۳۹۰/۴/۸

وقتی گفتگو، تله ای برای انقلابیون می شود

۱۳۹۰/۴/۸

اهداف و انگیزه‌های رویکرد تهاجمی فرانسه به لیبی و ساحل عاج

۱۳۹۰/۴/۸

محکومیت یک زن به نسل کشی، برای اولین بار

۱۳۹۰/۴/۷

انقلاب هاي عربي از نتايج فساد در کشورهاي عربي

۱۳۹۰/۴/۷

مردی که برای یک بمب ساده دعا می کند

۱۳۹۰/۴/۶

ابعاد خطرات دخالت نظامي غرب در ديگر كشورها

۱۳۹۰/۴/۶

نروژ ديگر توان ادامه حضور در ليبي را ندارد

۱۳۹۰/۴/۶

بهار عرب، مرارت هاي پناهجويان و انفعال اتحاديه اروپا

۱۳۹۰/۴/۶

برنامه‌هاي ‌سياسي و مالي آمريكا براي جنوب سودان

۱۳۹۰/۴/۶

دخالت هاي خارجي درسومالي و بحران ناتمام شاخ شكسته آفريقا

۱۳۹۰/۴/۵

تحلیلی از وقایع در لیبی

۱۳۹۰/۴/۵

انقلاب مصر، نیازمند موج دوم

۱۳۹۰/۴/۵

فرصت های ایران و رژیم صهیونیستی در افریقای جدید

۱۳۹۰/۴/۵

صحنه گردان نمایش لیبی چه کسی است؟

۱۳۹۰/۴/۵

اقدامات رژیم صهیونیستی برای رویارویی با تحولات منطقه

۱۳۹۰/۴/۵

توصیفی متفاوت از اوضاع لیبی

۱۳۹۰/۴/۵

جدال کاخ سفید و کنگره در طرابلس

۱۳۹۰/۴/۴

"عدم اطمینان" و "امیدواری" در مصر

۱۳۹۰/۴/۲

مخالفت مصر با برنامه آمریکا برای تامین مالی گروه های سیاسی

۱۳۹۰/۴/۲

هراس غرب از قدرت گرفتن اسلامگرايان در تونس

۱۳۹۰/۴/۲

توطئه رژیم صهیونیستی و غرب برای تجزیه جهان عرب

۱۳۹۰/۴/۲

وقتی پوند انگلیس از جان انسان ها ارزشمندتر است

۱۳۹۰/۴/۲

تونس از دیکتاتوری تا انقلاب

۱۳۹۰/۴/۲

علل اهميت معاهده كمپ‌ديويد براي آمريكا و رژیم صهیونیستی

۱۳۹۰/۴/۲

ساکنان غزه و گذرگاه رفح

۱۳۹۰/۴/۱

چكش ناتو بر سر غيرنظاميان ليبي

۱۳۹۰/۴/۱

مغرب و حفظ استبداد با ابزارهاي دموكراتيك

۱۳۹۰/۴/۱

نقش عربستان در انقلاب های شمال افریقا

۱۳۹۰/۴/۱

مغرب و قانون اساسی جدید این کشور

۱۳۹۰/۴/۱

هدف سفر همسر باراک اوباما به افریقا

۱۳۹۰/۴/۱

هزینه هایی که سارکوزی هنوز باید بپردازد

۱۳۹۰/۴/۱

از دست رفتن هم پیمانان قذافی در افریقا

۱۳۹۰/۳/۳۰

دیدار وزرای فرهنگ سودان و جمهوری اسلامی ایران

۱۳۹۰/۳/۳۰

پشت پرده اصلاحات قانون اساسي در مغرب

۱۳۹۰/۳/۲۹

تحلیلی متفاوت از رابطه مصر و ایران

۱۳۹۰/۳/۲۹

اظهارت تکان دهنده بازرگان نزديک به مبارک

۱۳۹۰/۳/۲۸

جزئيات جديدي از فعاليت جاسوس موساد در مصر

۱۳۹۰/۳/۲۵

توصیه به اردن، مغرب و عربستان

۱۳۹۰/۳/۲۵

طرح حكومت اسلامي در انديشه امام خميني و سيد قطب - بخش نخست

۱۳۹۰/۳/۲۵

ایران و اخوان ‏المسلمین در گذر زمان

۱۳۹۰/۳/۲۵

نگرانی روسیه در خصوص اهداف غرب در لیبی

۱۳۹۰/۳/۲۴

تلاش تونس براي هدايت انقلاب به سوي بازسازي اقتصادي

۱۳۹۰/۳/۲۴

همه در جستجوی سرهنگ

۱۳۹۰/۳/۲۴

هاني ياسين، قديمي‌ترين زنداني مصري

۱۳۹۰/۳/۲۴

تحولات مصر و سیاست خارجی آمریکا

۱۳۹۰/۳/۲۳

ترویج الگوی ترکیه برای آینده مصر

۱۳۹۰/۳/۲۳

بایسته‌های سیاست‌خارجی جدید مصر در سایه تحولات منطقه

۱۳۹۰/۳/۲۳

امریکا و مدیریت بحران مصر

۱۳۹۰/۳/۲۳

ناتو در ليبي و 10 سال، كشتار غير نظاميان در منطقه

۱۳۹۰/۳/۲۳

قذافی نه نخستین هدف بود نه آخرین

۱۳۹۰/۳/۲۳

تحولات سیاسی مصر؛ رویکردها و پیامدهای منطقه‌ای

۱۳۹۰/۳/۲۲

مصر پسامبارک و مولفه های تاثیرگذار در بازیگری غرب

۱۳۹۰/۳/۲۲

عناصر و مولفه های تعیین کننده در روابط ایران و مصر پس از سقوط مبارک

۱۳۹۰/۳/۲۲

بن‌بست بحران لیبی و گزینه‌های قذافی

۱۳۹۰/۳/۲۲

طمع شركت هاي نفتي آمريكايي به ليبي پس از قذافي

۱۳۹۰/۳/۲۲

اندیشه سیاسی شیخ راشد الغنوشی

۱۳۹۰/۳/۲۲

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.03.22

۱۳۹۰/۳/۲۲

عربستان سعودی، ایران و آمریکا در آغاز بهار عربی

۱۳۹۰/۳/۲۱

نگاه رهبران جنوب آفريقا به امام خميني (ره)

۱۳۹۰/۳/۲۱

رویدادهای خاورمیانه و نظریه برخورد تمدن ها

۱۳۹۰/۳/۲۱

مصر در راه احیاء هویت از دست رفته

۱۳۹۰/۳/۲۱

تمرکز آمریکا بر روابط ایران و زیمبابوه!

۱۳۹۰/۳/۲۱

تاثیر بازگشایی رفح بر مصر، حماس و تل آویو

۱۳۹۰/۳/۲۱

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.03.21

۱۳۹۰/۳/۲۱

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.03.17

۱۳۹۰/۳/۱۷

كنكاشي در انقلاب تونس و عوامل آن

۱۳۹۰/۳/۱۶

زمان برقراري آتش بس در ليبي فرا رسيده است

۱۳۹۰/۳/۱۶

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.03.16

۱۳۹۰/۳/۱۶

تغییر استراتژی ناتو در لیبی

۱۳۹۰/۳/۱۶

آخرین تحولات لیبی

۱۳۹۰/۳/۱۶

قذافی؛ سیاستمداری دیوانه نیست

۱۳۹۰/۳/۱۰

نگاهي به تاريخ انتخابات در تونس

۱۳۹۰/۳/۱۰

طرح اتحاد ایران، عربستان، عراق و مصر!

۱۳۹۰/۳/۹

قلب هارتلند آمریکا!

۱۳۹۰/۳/۹

نقش سیاست‌های خزنده انگلستان در انحراف انقلاب‌های اسلامی ـ عربی

۱۳۹۰/۳/۹

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.03.09

۱۳۹۰/۳/۹

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.03.08

۱۳۹۰/۳/۸

زمان ایران و مصر را از هم دور می کند؟

۱۳۹۰/۳/۸

روابط ايران و مصر، فراتر از معيارهاي ديپلماتيك

۱۳۹۰/۳/۸

الجزاير در آزمون سخت اصلاحات

۱۳۹۰/۳/۸

عصر جديد در سياست خارجي مصر

۱۳۹۰/۳/۷

چگونه می‌توان انقلاب‌های ایران و مصر را مقایسه کرد

۱۳۹۰/۳/۷

تکاپوی انقلاب در الازهر

۱۳۹۰/۳/۷

این مرد یا به قتل می رسد یا خودکشی می کند

۱۳۹۰/۳/۷

عملیات ناتو در لیبی و نقش آمریکا

۱۳۹۰/۳/۷

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.03.07

۱۳۹۰/۳/۷

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.03.04

۱۳۹۰/۳/۴

نتیجه انتخابات را می پذیرید آقای اوباما؟

۱۳۹۰/۳/۴

تعويق انتخابات تونس چالشهاي سياسي و امنيتي اين کشور را تشديد مي کند

۱۳۹۰/۳/۴

همه قیام های منطقه در ابتدا خواستار اصلاح ساختار بودند

۱۳۹۰/۳/۴

رابطه امنیت سوریه و امنیت انقلاب جدید مصر

۱۳۹۰/۳/۴

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.03.03

۱۳۹۰/۳/۳

کدام اسلام در لیبی ایفای نقش می کند؟

۱۳۹۰/۳/۳

اشتباه بودن فرضيات آمريكا در مورد ليبي به اثبات رسيده است

۱۳۹۰/۳/۳

نقش آفرینی روسیه در لیبی؟

۱۳۹۰/۳/۳

آفران: آفریقای جنوبی و برگزاری هشتمین انتخابات

۱۳۹۰/۳/۲

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.03.02

۱۳۹۰/۳/۲

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.03.01

۱۳۹۰/۳/۱

همه شاگردان مكتب قذافی!

۱۳۹۰/۲/۳۱

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.28

۱۳۹۰/۲/۲۸

جایگاه الازهر در مصر

۱۳۹۰/۲/۲۸

نبیل العربی کیست؟

۱۳۹۰/۲/۲۸

راهبردهاي مصر، امنيت اسرائيل را تحت تاثير قرار مي‌دهد

۱۳۹۰/۲/۲۷

شیطنت اسرائیل و آزمونی سخت برای مصر

۱۳۹۰/۲/۲۷

سناریوهای محتمل برای آینده لیبی

۱۳۹۰/۲/۲۷

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.27

۱۳۹۰/۲/۲۷

شورای همکاری عضویت مصر را رد کرد !

۱۳۹۰/۲/۲۶

آفران: مروری بر مهم ترین وقایع قاره آفریقا - 2

۱۳۹۰/۲/۲۶

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.26

۱۳۹۰/۲/۲۶

گره کوری که اوباما باید باز کند

۱۳۹۰/۲/۲۶

نگاه روسي به تكرار سناريوي سومالي در ليبي

۱۳۹۰/۲/۲۶

اخوان المسلمین؛ حیران در دوراهی تهران و استانبول

۱۳۹۰/۲/۲۶

مهندسی آمریکایی در شمال آفریقا و خاورمیانه

۱۳۹۰/۲/۲۶

عراق دوم در راه است

۱۳۹۰/۲/۲۵

چرا اسرائیل از تحولات مصر می ترسد؟

۱۳۹۰/۲/۲۵

آفران: مروری بر مهم ترین وقایع اخیر قاره آفریقا

۱۳۹۰/۲/۲۵

ائتلاف عليه اسرائيل استراتژي مشترك ايران و مصر

۱۳۹۰/۲/۲۵

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.25

۱۳۹۰/۲/۲۵

آرزوهای بر باد رفته شیر صحرا

۱۳۹۰/۲/۲۵

مروری بر ساختار داخلی و خارجی مصر پس از سقوط مبارک

۱۳۹۰/۲/۲۵

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.24

۱۳۹۰/۲/۲۴

بررسی آخرین تحولات لیبی

۱۳۹۰/۲/۲۴

جریان شناسی احزاب مصری(8) حزب الخضر المصری

۱۳۹۰/۲/۲۴

جریان شناسی احزاب مصری (7) حزب الامة

۱۳۹۰/۲/۲۴

اخوان‌المسلین قواعد بازی دموکراتیک را بلد است

۱۳۹۰/۲/۲۴

متن پيمان كمپ‌ديويد بين مصر و رژيم صهيونيستي

۱۳۹۰/۲/۲۴

کشورهاي غربي در حمله به ليبي، اهداف استعماري را دنبال مي کنند

۱۳۹۰/۲/۲۴

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.19

۱۳۹۰/۲/۱۹

آمریکا نگران تکرارتجربه ایران درمصر

۱۳۹۰/۲/۱۴

70 درصد از قرار دادهای بزرگ مصر متعلق به پسر مبارک است

۱۳۹۰/۲/۱۴

دانشگاه دفاع ملی آمریکا: انقلاب ایران و تجربه های آن برای بهار اعراب_ بخش اول

۱۳۹۰/۲/۱۴

نمونه‌های مهمی از سیاست خارجی جدید مصر

۱۳۹۰/۲/۱۴

سناریوهای احتمالی برای آینده بحران لیبی

۱۳۹۰/۲/۱۴

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.14

۱۳۹۰/۲/۱۴

جریان شناسی احزاب مصری (6) حزب التجمع الوطنی التقدمی

۱۳۹۰/۲/۱۴

تلاش اخوان المسلمين براي ايفاي نقش سياسي پررنگ تر در مصر

۱۳۹۰/۲/۱۳

حمله به لیبی با مدل عراق

۱۳۹۰/۲/۱۳

رابطه مستقیم سقوط مبارک و نجات طرح آشتی ملی فلسطینی

۱۳۹۰/۲/۱۳

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.13

۱۳۹۰/۲/۱۳

بررسی ماهیت انقلابیون لیبی

۱۳۹۰/۲/۱۳

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.12

۱۳۹۰/۲/۱۲

ایران دوست جدیدی پیدا کرد

۱۳۹۰/۲/۱۲

مصراته، عامل تعیین تکلیف در لیبی؟

۱۳۹۰/۲/۱۱

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.11

۱۳۹۰/۲/۱۱

جریان شناسی احزاب مصری (5) حزب الوفد الجدید

۱۳۹۰/۲/۱۱

جریان شناسی احزاب مصری(4) حزب الشعب الدیمقراطى

۱۳۹۰/۲/۱۱

قومیت، قبیله و هویت سیاسی در قاره آفریقا

۱۳۹۰/۲/۸

تغییرات در مصر؛ فقط به اندازه کافی

۱۳۹۰/۲/۸

نگرانی از دخالت های گسترده تر غرب در لیبی

۱۳۹۰/۲/۸

خون قذافی مباح است؟

۱۳۹۰/۲/۷

جنگ با قذافي ليبي، رقص شمشير با قذافي بحرين

۱۳۹۰/۲/۷

تقابل گفتمانی اسلامگرا و سکولار در مصر پس از انقلاب

۱۳۹۰/۲/۷

ويژگي‌هاي تسليحات به‏ كار برده شده در ليبي توسط غرب

۱۳۹۰/۲/۷

عربستان، ضد انقلاب را رهبری می کند

۱۳۹۰/۲/۷

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.07

۱۳۹۰/۲/۷

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.06

۱۳۹۰/۲/۶

 پشت صحنه حمله ناتو به ليبي

۱۳۹۰/۲/۶

از تخيلات قذافي تا سودانيزه كردن ليبي

۱۳۹۰/۲/۶

آيا روابط ديپلماتيك مصر دستخوش تغيير مي‌شود؟

۱۳۹۰/۲/۶

منافع و حمله به لیبی

۱۳۹۰/۲/۶

آغاز جنگ جهانی جدید با تحولات خاورمیانه و شمال آفریقا‬

۱۳۹۰/۲/۶

کالبد شکافی انقلاب 11 فوریه مصر

۱۳۹۰/۲/۶

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.05

۱۳۹۰/۲/۵

خروج قاهره از محور واشنگتن-تل آویو

۱۳۹۰/۲/۵

گزیده‌ای از سخنان مقام معظم رهبری درباره ملت و دولت مصر

۱۳۹۰/۲/۵

روابط ایران و مصر در گذر زمان

۱۳۹۰/۲/۵

حضور ناتو در لیبی

۱۳۹۰/۲/۵

استراتژی بی‌نظمی آمریکا برای خاورمیانه و شمال آفریقا

۱۳۹۰/۲/۵

جریان شناسی احزاب مصری(3) حزب الاحرار الاشتراکیین

۱۳۹۰/۲/۵

جایگاه ارتش در «مصر جدید»: رویکردها و تحلیل‌ها

۱۳۹۰/۲/۴

مروري بر اهداف و انگيزه‌هاي جنگ در شمال آفريقا

۱۳۹۰/۲/۴

سلطه دوباره برقاره آفريقا

۱۳۹۰/۲/۴

اعدام يا حبس ابد در انتظار ديكتاتور مخلوع مصر

۱۳۹۰/۲/۴

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.04

۱۳۹۰/۲/۴

اکونومیست: بحران لیبی ،لحظه دشوار تصمیم

۱۳۹۰/۲/۴

«آنتروپی امنیتی»؛‌ شگرد مصادره‌ی انقلاب‌های مردمی

۱۳۹۰/۲/۴

اهداف پنهان غرب و 3 سناریو در لیبی

۱۳۹۰/۲/۳

شينهوا : راه برون رفت از بحران ليبي چيست؟

۱۳۹۰/۲/۳

تجزيه ليبي در دستور کار ناتو

۱۳۹۰/۲/۳

جریان شناسی احزاب مصری(2) حزب مصر العربی الاشتراکی

۱۳۹۰/۲/۳

مجدی حسین درباره شخصیت صالحی،جلیلی و لاریجانی چه گفت؟

۱۳۹۰/۲/۳

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.02.03

۱۳۹۰/۲/۳

آمريكا به دنبال حذف يا يافتن پناهگاهي براي قذافي؟

۱۳۹۰/۲/۳

جریان شناسی احزاب مصری (1) پیشینه احزاب قبل و بعد از قیام 25 ژانویه

۱۳۹۰/۱/۳۱

جنگ مشكوك اوباما

۱۳۹۰/۱/۳۱

آخرین وضعیت تونس پس از خلع بن علی

۱۳۹۰/۱/۳۱

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.31

۱۳۹۰/۱/۳۱

خطرات «تغییر» برای راهبرد منطقه‌ای آمریکا

۱۳۹۰/۱/۳۱

ضرورت های انقلاب اسلامی، دیپلماسی فرهنگی و آینده مصر

۱۳۹۰/۱/۳۱

تلاش ناتو براي تقسيم ليبي به دو قسمت شرقي و غربي

۱۳۹۰/۱/۳۱

دفاع از دیکتاتورها به روش صهیونیستی

۱۳۹۰/۱/۳۱

آينده از نگاه مردم ، قذافي و ناتو

۱۳۹۰/۱/۳۰

قاهره به دنبال رابطه با ایران حتی اگر اسرائیل نخواهد

۱۳۹۰/۱/۳۰

ایران برنده قمار تاریخی آمریکا

۱۳۹۰/۱/۳۰

گزارشي از برنامه هاي انتخاباتي نامزدهاي رياست جمهوري مصر

۱۳۹۰/۱/۳۰

پشت پرده حضور معنادار ناتو در ليبي

۱۳۹۰/۱/۳۰

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.30

۱۳۹۰/۱/۳۰

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.29

۱۳۹۰/۱/۲۹

آیا شروع روابط مصر با ایران از نشانه‌های تغییر در منطقه است؟

۱۳۹۰/۱/۲۹

واكاوي ابعاد روابط ايران و مصر

۱۳۹۰/۱/۲۹

نمایش قدرت اخوان المسلمین در مصر

۱۳۹۰/۱/۲۹

مثلث پرقدرت ایران – شیعه – اخوان‌المسلمین

۱۳۹۰/۱/۲۹

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.28

۱۳۹۰/۱/۲۸

آفران: به راستی چرا خداحافظی برای دیکتاتورها سخت است؟

۱۳۹۰/۱/۲۸

نگاهی به تأثیر و تأثر فرهنگی و سیاسی ایران و مصر در قرن اخیر

۱۳۹۰/۱/۲۸

شاید قذافی نرود

۱۳۹۰/۱/۲۷

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.27

۱۳۹۰/۱/۲۷

نگاهي به نقش خليفه هفتار در جنبش ليبي

۱۳۹۰/۱/۲۷

اهداف پشت‌پرده لشكركشي نظامي غرب به ليبي

۱۳۹۰/۱/۲۷

نسل عمر مختار در برابر قذافی

۱۳۹۰/۱/۲۷

در كشورهاي مختلف چه مناطقي پرواز ممنوع هستند؟

۱۳۹۰/۱/۲۵

سياست‌هاي صندوق بين‌المللي پول و بانك جهاني در نسل كشي رواندا

۱۳۹۰/۱/۲۵

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.24

۱۳۹۰/۱/۲۴

استعمارگری به شیوه مُدرن

۱۳۹۰/۱/۲۳

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.23

۱۳۹۰/۱/۲۳

جامعه جهاني و بحران ليبي

۱۳۹۰/۱/۲۳

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.22

۱۳۹۰/۱/۲۲

تحلیل واشنگتن پست از اوضاع متفاوت الجزایر با دیگر کشورهای عربی

۱۳۹۰/۱/۲۲

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.21

۱۳۹۰/۱/۲۱

پیش‌شرط‌ های شورشیان لیبی برای مذاکره

۱۳۹۰/۱/۲۱

سایه تونی بلر بر خاک لیبی

۱۳۹۰/۱/۲۱

نفعی که اروپایی ها از جنگ لیبی می برند

۱۳۹۰/۱/۲۱

۵ دليل براي اعتياد آمريكا به جنگ‌

۱۳۹۰/۱/۲۱

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.20

۱۳۹۰/۱/۲۰

تحلیل استراتژیک تحولات خاورمیانه

۱۳۹۰/۱/۲۰

فرانسه در ليبي و ساحل عاج به دنبال چيست؟

۱۳۹۰/۱/۱۸

نقش ارتش در تحولات مصر پس از مبارک

۱۳۹۰/۱/۱۸

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.17

۱۳۹۰/۱/۱۷

پول نقد فراوان‌؛ تکیه‌گاه اصلی قذافی

۱۳۹۰/۱/۱۷

«سیا» رهبر مخالفان لیبی شد

۱۳۹۰/۱/۱۷

نحوه تعامل غرب با لیبی

۱۳۹۰/۱/۱۷

چرا سارکوزی به دنبال جنگ است؟

۱۳۹۰/۱/۱۷

ايران و معادله پر مجهول انقلاب‌هاى عربى

۱۳۹۰/۱/۱۶

طرابلس بهانه بود، تهران هدف؟

۱۳۹۰/۱/۱۶

مصر با ایران چه می‌کند؟

۱۳۹۰/۱/۱۶

نگاه اتاق فكرهاي آمريكا به ليبي

۱۳۹۰/۱/۱۶

لیلا طرابلسی؛ حاکم فاسد «کارتاژ»

۱۳۹۰/۱/۱۶

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.16

۱۳۹۰/۱/۱۶

پشت صحنه اصلی جنگ لیبی

۱۳۹۰/۱/۱۵

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.15

۱۳۹۰/۱/۱۵

لیبی قربانی اعراب میشود

۱۳۹۰/۱/۱۵

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.14

۱۳۹۰/۱/۱۴

عامل وقت در لیبی به سود کیست؟

۱۳۹۰/۱/۱۴

اختلاف‌نظرها و منافع واقعی روسیه در لیبی

۱۳۹۰/۱/۱۴

آفران: تحولات شمال آفر یقا - 90.01.10

۱۳۹۰/۱/۱۰

نسل نوپديد مصر و زايش يک اسلام نوپديد

۱۳۹۰/۱/۱۰

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.09

۱۳۹۰/۱/۹

نيم ميليارد دلار هزينه روزانه عمليات نظامي عليه ليبي

۱۳۹۰/۱/۹

5 پیامدمهم مداخله غرب درلیبی

۱۳۹۰/۱/۹

حکایت معمرقذافی: ازانزوا تا انزوا

۱۳۹۰/۱/۹

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.08

۱۳۹۰/۱/۸

آفران: جنگ نفت در ليبي

۱۳۹۰/۱/۸

گنج قارون فراعنه جدید در آتش

۱۳۹۰/۱/۸

شخصیت شناسی قذافی در پیگیری روند تحولات لیبی

۱۳۹۰/۱/۸

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.07

۱۳۹۰/۱/۷

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.06

۱۳۹۰/۱/۶

آفران: وضعيت ليبي

۱۳۹۰/۱/۶

آفران: مصالح ایالات متحده در دولت مبارک

۱۳۹۰/۱/۶

چرا مبارزات در لیبی به خشونت کشیده شد؟

۱۳۹۰/۱/۶

سرهنگ می رود،چه کسی می آید؟

۱۳۹۰/۱/۶

چرا آمریکا به لیبی حمله کرد؟

۱۳۹۰/۱/۶

لیبی پس از قذافی چه خواهد شد؟

۱۳۹۰/۱/۴

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.04

۱۳۹۰/۱/۴

ارزیابی گلوبال ریسرچ از جنگ جدید غرب

۱۳۹۰/۱/۴

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.03

۱۳۹۰/۱/۳

اختلاف بين کشورهاي غربي درباره عمليات نظامي در ليبي

۱۳۹۰/۱/۳

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.02

۱۳۹۰/۱/۲

آفران: تحولات شمال آفریقا - 90.01.01

۱۳۹۰/۱/۱

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.29

۱۳۸۹/۱۲/۲۹

جامعه جهانی و روز نخست دخالت نظامی در لیبی

۱۳۸۹/۱۲/۲۹

منطقه ممنوعه پروازى و آينده ليبى

۱۳۸۹/۱۲/۲۹

رئیس جمهور آینده مصر کیست

۱۳۸۹/۱۲/۲۸

خطراتي که ناتو را درليبي تهديد مي کنند

۱۳۸۹/۱۲/۲۸

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.28

۱۳۸۹/۱۲/۲۸

اتحادیه اروپا و تحولات مصر

۱۳۸۹/۱۲/۲۸

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.26

۱۳۸۹/۱۲/۲۶

لیبی؛ تشدید اختلاف میان فرانسه و آلمان

۱۳۸۹/۱۲/۲۶

آيا جهانيان درباره شکل گيري جبهه متحد عليه ليبي، زمان در اختيار دارند؟

۱۳۸۹/۱۲/۲۶

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.25

۱۳۸۹/۱۲/۲۵

واكاوي رابطه قذافي با رژيم صهيونيستي از خفا تا آشكار

۱۳۸۹/۱۲/۲۵

و اگر قذافی نرود؟

۱۳۸۹/۱۲/۲۵

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.24

۱۳۸۹/۱۲/۲۴

روابط تاريخي ـ فرهنگي ايران و مصر

۱۳۸۹/۱۲/۲۴

آینده مثلث آمریکا-اسرائیل-مصر: سناریوهای محتمل

۱۳۸۹/۱۲/۲۴

آيا قذافي بر سر كناره‌گيري‌اش مذاكره خواهد كرد؟

۱۳۸۹/۱۲/۲۴

محمد البرادعي، كانديدايي مردد و بدون پايگاه

۱۳۸۹/۱۲/۲۴

بعد از این انقلاب به کجا می روید؟

۱۳۸۹/۱۲/۲۴

گامهای متزلزل اروپا در برابر لیبی

۱۳۸۹/۱۲/۲۴

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.23

۱۳۸۹/۱۲/۲۳

خاورميانه و شمال آفريقا، محدوده پرواز ممنوع

۱۳۸۹/۱۲/۲۳

چرا این جنگ لازم الاجرا نیست

۱۳۸۹/۱۲/۲۳

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.22

۱۳۸۹/۱۲/۲۲

مسیر مصر به سوی آرامش؛ از کدام راه؟

۱۳۸۹/۱۲/۲۲

دوستی عاقلانه، دورنمایی از رابطه ایران – مصر

۱۳۸۹/۱۲/۲۲

آفران: تحولات شمال آفر یقا - 89.12.21

۱۳۸۹/۱۲/۲۱

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.19

۱۳۸۹/۱۲/۱۹

بررسی رفتار سیاسی اخوان المسلمین در تحولات مصر و تحلیل نقش آفرینی آن در تحولات آتی

۱۳۸۹/۱۲/۱۹

تحلیل عوامل سقوط مبارک

۱۳۸۹/۱۲/۱۹

البرادعی در قامت یک مصلح اجتماعی یا رهبر سیاسی؟

۱۳۸۹/۱۲/۱۹

ویژگیها و اقدامات جنبش اعتراضی در مصر

۱۳۸۹/۱۲/۱۹

نقش عوامل بیرونی در تحولات مصر

۱۳۸۹/۱۲/۱۹

روسیه و چین، آخرین امید‌های قذافی برای ماندن

۱۳۸۹/۱۲/۱۹

جنوب سودان؛ عرصه‌ جديد يكه‌تازي صهيونيسم

۱۳۸۹/۱۲/۱۹

رژيم صهيونيستي و بقاي ديكتاتوري در شمال آفريقا

۱۳۸۹/۱۲/۱۹

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.18

۱۳۸۹/۱۲/۱۸

تحلیل چرایی تحولات مصر و تاثیر آن بر تحولات آتی خاورمیانه

۱۳۸۹/۱۲/۱۸

شاهرگ های نفتی لیبی در سیطره انقلابیون

۱۳۸۹/۱۲/۱۸

تحلیل عوامل ایجاد کننده قیام مردم تونس

۱۳۸۹/۱۲/۱۷

تحولات خاورمیانه و شمال آفریقا از نگاه منوچهر متکی

۱۳۸۹/۱۲/۱۷

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.17

۱۳۸۹/۱۲/۱۷

تاریخ و تمدن مصر

۱۳۸۹/۱۲/۱۶

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.16

۱۳۸۹/۱۲/۱۶

از حاکمیت فراعنه تا حاکمیت دموکراسی

۱۳۸۹/۱۲/۱۶

لیبی و فصل جدید ورود شورای امنیت به موضوعات حقوق بشری

۱۳۸۹/۱۲/۱۶

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.15

۱۳۸۹/۱۲/۱۵

آفران: انقلاب ليبي و جغرافياي استراتژيك آن

۱۳۸۹/۱۲/۱۵

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.14

۱۳۸۹/۱۲/۱۴

همکار افتخاری آفران: خیزش اسلامی،قدرت نرم

۱۳۸۹/۱۲/۱۴

ایجاد منطقه پرواز ممنوع در لیبی توسط غرب؟!

۱۳۸۹/۱۲/۱۴

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.13

۱۳۸۹/۱۲/۱۳

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.12

۱۳۸۹/۱۲/۱۲

نقش قبايل در آينده نظام سياسي ليبي

۱۳۸۹/۱۲/۱۲

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.11

۱۳۸۹/۱۲/۱۱

آفران: آمريكا و گزينه هاي آن در قبال ليبي

۱۳۸۹/۱۲/۱۱

آفران: ديدگاه البرادعي در خصوص مرحله بعدي انقلاب مصر

۱۳۸۹/۱۲/۱۱

تحريم هوايى چقدر قذافى را مى‌ترساند؟

۱۳۸۹/۱۲/۱۱

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.10

۱۳۸۹/۱۲/۱۰

آفران: حوادث مصر و كاهش نفوذ امريكا

۱۳۸۹/۱۲/۱۰

آفران: تغییرات در دولت موقت تونس

۱۳۸۹/۱۲/۱۰

نشست مؤسسه مطالعات خاورميانه واشنگتن در خصوص ارتش مصر

۱۳۸۹/۱۲/۱۰

لیبی طعمه جدید ناتو

۱۳۸۹/۱۲/۱۰

سونامي سياسي در خاورميانه و شمال آفريقا

۱۳۸۹/۱۲/۱۰

فراز و فرود ديكتاتور سبز

۱۳۸۹/۱۲/۱۰

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.09

۱۳۸۹/۱۲/۹

متن كامل اصلاح قانون اساسي مصر

۱۳۸۹/۱۲/۹

آفران: نظام ليبي و افزايش فشار آمريكا

۱۳۸۹/۱۲/۸

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.08

۱۳۸۹/۱۲/۸

آفران: حوادث لیبی

۱۳۸۹/۱۲/۸

آیا این مرد جانشین قذافی است ؟

۱۳۸۹/۱۲/۸

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.07

۱۳۸۹/۱۲/۷

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.06

۱۳۸۹/۱۲/۶

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.05

۱۳۸۹/۱۲/۵

ميراث عبدالناصر و تاثير آن بر انقلاب جوانان مصر

۱۳۸۹/۱۲/۵

آفران: واكنش اسرائيل به تحولات منطقه

۱۳۸۹/۱۲/۵

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.04

۱۳۸۹/۱۲/۴

آفران: بله . . .ليبي مصر و تونس نيست

۱۳۸۹/۱۲/۴

آفران: اسراییل متضرر از سیاست های واشنگتن

۱۳۸۹/۱۲/۴

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.03

۱۳۸۹/۱۲/۳

بررسی رویکرد اسلامی انقلاب مصر/رفتار آمریکا غیر عادی است

۱۳۸۹/۱۲/۳

شعار دموکراسى در لیبى، دموکراسى غربى نیست

۱۳۸۹/۱۲/۳

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.12.01

۱۳۸۹/۱۲/۱

آفران: انقلاب هاي مردمي در جهان عرب

۱۳۸۹/۱۱/۳۰

آفران: ليبي بين دو انقلاب

۱۳۸۹/۱۱/۳۰

آفران: آینده مبهم کمپ دیوید

۱۳۸۹/۱۱/۲۸

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.28

۱۳۸۹/۱۱/۲۸

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.27

۱۳۸۹/۱۱/۲۷

آفران: تغییر سیاست های مصر در مقابل رژیم صهیونیستی

۱۳۸۹/۱۱/۲۷

پشت پرده انقلاب مصر: دیکتاتوری بدون توسعه

۱۳۸۹/۱۱/۲۷

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.26

۱۳۸۹/۱۱/۲۶

انقلاب مصر ، ایران و استراتژی پینگ پنگ

۱۳۸۹/۱۱/۲۶

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.25

۱۳۸۹/۱۱/۲۵

احتمال تجديد نظر حكومت جديد مصر در قرارداد كمپ ديويد

۱۳۸۹/۱۱/۲۵

عمرو موسي، آنچه هست و آنچه معرفي مي شود

۱۳۸۹/۱۱/۲۵

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.24

۱۳۸۹/۱۱/۲۴

نسخه نظامى امريکايى‌ها براى مصر

۱۳۸۹/۱۱/۲۴

آمریکا مصری جدید برای خود ساخت؟

۱۳۸۹/۱۱/۲۴

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.23

۱۳۸۹/۱۱/۲۳

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.22

۱۳۸۹/۱۱/۲۲

عمر سلیمان، چشم امید آمریکا و اسرائیل

۱۳۸۹/۱۱/۲۲

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.21

۱۳۸۹/۱۱/۲۱

ترفند آمريكا براي مصادره انقلاب مصر

۱۳۸۹/۱۱/۲۱

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.20

۱۳۸۹/۱۱/۲۰

امريکا و بحران مصر؛ آشفتگى انبوه و اهرم محدود

۱۳۸۹/۱۱/۲۰

احمد زویل کیست؟

۱۳۸۹/۱۱/۲۰

بازتاب انقلاب اسلامي ايران در مصر

۱۳۸۹/۱۱/۲۰

مبادا مصر، ایران شود

۱۳۸۹/۱۱/۱۹

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.19

۱۳۸۹/۱۱/۱۹

مردم مردم مصر در آخرين نظر سنجي درباره گرايش هاي اسلامي خود چه گفته اند؟

۱۳۸۹/۱۱/۱۹

چرا این همه وحشت از اخوان المسلمین؟

۱۳۸۹/۱۱/۱۹

سیر جایگاه ریاست جمهوری در تونس

۱۳۸۹/۱۱/۱۹

آمريكايي دانستن انقلاب واقعي مردم مصر و تونس ظلم و اهانت به ملت ها است

۱۳۸۹/۱۱/۱۹

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.18

۱۳۸۹/۱۱/۱۸

اسرائیل نگران مذاکرات است نه دوستدار مبارک

۱۳۸۹/۱۱/۱۸

بازگشت مصر به معادلات منطقه با الگوی مصری

۱۳۸۹/۱۱/۱۸

آفران: بررسی بحران ساحل عاج و راه حل های برون رفت از آن

۱۳۸۹/۱۱/۱۸

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.17

۱۳۸۹/۱۱/۱۷

اجرای سناریوی B در مصر

۱۳۸۹/۱۱/۱۷

جنبش مصر و اخوان‌المسلمین از دید طارق رمضان

۱۳۸۹/۱۱/۱۷

بازار جهانی طلا تحت تاثیر انقلاب در مصر

۱۳۸۹/۱۱/۱۷

پـيام دکتر مـحمـد بـديع، مرشدعام اخوان المسلمين مصر

۱۳۸۹/۱۱/۱۷

آفران: تحولات شمال آفریقا 89.11.16

۱۳۸۹/۱۱/۱۶

پیام مقام معظم رهبری خطاب به مردم مصر و تونس

۱۳۸۹/۱۱/۱۶

مصر از يک قرن پيش به دنبال انقلاب بود

۱۳۸۹/۱۱/۱۶

واهمه آمریکا از تکرار انقلاب ایران در مصر

۱۳۸۹/۱۱/۱۶

جایگاه ایران در مصر پس از حسنی مبارک

۱۳۸۹/۱۱/۱۶

آفران: بیانات مقام معظم رهبری پیرامون حوادث مصر و تونس

۱۳۸۹/۱۱/۱۵

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.15

۱۳۸۹/۱۱/۱۵

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.14

۱۳۸۹/۱۱/۱۴

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.13

۱۳۸۹/۱۱/۱۳

اين آقا جلاد است

۱۳۸۹/۱۱/۱۳

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.12

۱۳۸۹/۱۱/۱۲

تحولات خاورميانه پيروزي هژموني ايران بر آمريكاست

۱۳۸۹/۱۱/۱۲

آفران: دخالتهای فرانسه و آمریکا در تونس، قبل و بعد از انقلاب

۱۳۸۹/۱۱/۱۲

آفران: تحولات شمال آفریقا - 89.11.11

۱۳۸۹/۱۱/۱۱

خون به رگ مردم تونس بازگشت

۱۳۸۹/۱۱/۱۱

دومینوی عربی

۱۳۸۹/۱۱/۱۰

آقاى مبارک لطفا زودتر برويد

۱۳۸۹/۱۱/۱۰

اشتباه ایران را در تونس تکرار نکنید

۱۳۸۹/۱۱/۹

رژيم صهيونيستي در جنوب سودان؛ مصداقي از استعمار نو

۱۳۸۹/۱۱/۷

احزاب تونس و فقدان رهبري اعتراضات مردمي

۱۳۸۹/۱۱/۶

انسان آفریقائی باید تاریخ آفریقا را بنویسد

۱۳۸۹/۱۱/۵

تغيير در تونس، زمينه ها و پيامدها

۱۳۸۹/۱۱/۴

آفران: معرفی کاندیداهاي تاثیرگذار انتخابات ریاست جمهوری آفریقای مرکزی

۱۳۸۹/۱۱/۳

آفران: نگاهی به کشور مالی

۱۳۸۹/۱۱/۳

توفيقات و برکات سنگال

۱۳۸۹/۱۱/۳

آفران: آيينه انتخابات هاي سال 2010 در آفريقا و تجسم آن در آينده

۱۳۸۹/۱۱/۲

پایان غم انگیز برای تونس یا برای بن علی؟

۱۳۸۹/۱۰/۳۰

آيا مقدمات ظهور اسلام‌گرايان فراهم است؟

۱۳۸۹/۱۰/۳۰

آفران: نتایج نهایی انتخابات در مجمع الجزایر کومور

۱۳۸۹/۱۰/۲۹

هشدار فعالان سياسي عرب نسبت به گسترش پديده جدايي طلبي

۱۳۸۹/۱۰/۲۸

ديرينه بودن طرح جداسازي سودان

۱۳۸۹/۱۰/۲۷

تونس؛ از اعتراض تا تغيير

۱۳۸۹/۱۰/۲۶

وقتى چانه زنى با حکومت شکست مى خورد

۱۳۸۹/۱۰/۲۵

دخالت خارجى براى برقرارى دموکراسى

۱۳۸۹/۱۰/۲۱

قيروان؛ نماد تمدن اسلامي در ‌آفريقا

۱۳۸۹/۱۰/۲۰

پایکوبی و شادمانی اشغالگران قدس از تجزیه سودان

۱۳۸۹/۱۰/۱۹

پرونده سودان (مجموعه مقالات)

۱۳۸۹/۱۰/۱۸

آفران: نتایج انتخابات ریاست جمهوری کومور 

۱۳۸۹/۱۰/۱۵

جنبش‌های اسلامی در مغرب عربی

۱۳۸۹/۱۰/۱۴

آفران: بحران ساحل عاج و گذري بر انتخابات 2008 زيمبابوه

۱۳۸۹/۱۰/۱۳

شاخ آفریقا، میدان رقابت قدرت‌های بزرگ

۱۳۸۹/۱۰/۱۲

آفران: گسترش نا آرامي‌ها در تونس

۱۳۸۹/۱۰/۱۱

برژینسکی: مصر آتشفشانی است که منطقه را می‌سوزاند

۱۳۸۹/۱۰/۹

عمرالبشیر تسلیم شده است

۱۳۸۹/۱۰/۸

جايگاه و تأثير آيين مسيحيت در آفريقا(پایانی)

۱۳۸۹/۱۰/۶

جايگاه و تأثير آيين مسيحيت در آفريقا(2)

۱۳۸۹/۱۰/۵

جايگاه و تأثير آيين مسيحيت در آفريقا(1)

۱۳۸۹/۱۰/۴

آفران: جدایی طلبان کازامانس (MFDC) در سنگال

۱۳۸۹/۱۰/۲

تجزیه سودان به‌نفع همسایگان این‌كشور است

۱۳۸۹/۱۰/۱

تهاجم سنگين صليبي‌ها از جنوب سودان

۱۳۸۹/۹/۳۰

مداخلات نرم در شاخ آفريقا-2

۱۳۸۹/۹/۲۹

مداخلات نرم در شاخ آفريقا-1

۱۳۸۹/۹/۲۸

اسرائیل دوم در جنوب سودان

۱۳۸۹/۹/۲۷

آفران: سودان و چالش هاي پيش روي همه پرسي تعيين سرنوشت جنوب

۱۳۸۹/۹/۲۳

آفران: تحولات پس از انتخابات ریاست جمهوری در گینه

۱۳۸۹/۹/۲۲

آفران: بحران سیاسی در ساحل عاج

۱۳۸۹/۹/۲۱

آفران: ايران و اسراييل در افريقا

۱۳۸۹/۹/۱۶

درس‌هايي جالب از يك وزير آفريقايي

۱۳۸۹/۹/۱۵

گفتمان تاريخي مسلمانان اتيوپي

۱۳۸۹/۹/۱۳

نگاهی به سیاست های افریقایی هند

۱۳۸۹/۹/۹

ترعه اى به قدمت تاريخ

۱۳۸۹/۹/۷

مصر، جمهوري موروثي يا انتخابات آزاد

۱۳۸۹/۹/۶

آفران: كنيا؛ قدرت بلامنازع شرق آفريقا

۱۳۸۹/۹/۴

آفران: چين در آفريقا و منافع متقابل

۱۳۸۹/۹/۱

آفران: انتخابات پارلماني مصر

۱۳۸۹/۸/۳۰

همكار افتخاري آفران: نگاهي به روابط ايران و الجزاير از ابتدای شکل گیری تاکنون

۱۳۸۹/۸/۲۹

آفریقا در مطالعات ایرانی

۱۳۸۹/۸/۲۵

آفران: آينده صحراي باختري و نشست نيويورك

۱۳۸۹/۸/۲۴

پیشرفت و توان بالقوه اقتصاد آفریقا

۱۳۸۹/۸/۲۲

آفران: بحران در جبهه آزاديبخش ملي الجزاير

۱۳۸۹/۸/۲۰

آفران: اظهارات دكتر حسن مكي، مدير دانشگاه جهاني آفريقا

۱۳۸۹/۸/۱۹

آفران: مسووليت هاي پيش روي رئيس جمهور تانزانيا

۱۳۸۹/۸/۱۸

آفران: سفر دوره اي وزير امور خارجه ايران به غرب آفريقا

۱۳۸۹/۸/۱۷

اقتصاد بوتسوانا

۱۳۸۹/۸/۱۶

کنیا و توسعه کشاورزی برای زنان کشاورز

۱۳۸۹/۸/۱۵

توسعه آفریقا و نقش تجارت و کشاورزی

۱۳۸۹/۸/۱۳

آفران: تغيير و تحول در كابينه دولت آفريقاي جنوبي 

۱۳۸۹/۸/۱۲

گزارش کامل میزگرد تخصصی ایران و نیجریه

۱۳۸۹/۸/۱۱

آفران: شرايط تانزانيا و مجمع الجزاير زنگبار پيش از برگزاري انتخابات

۱۳۸۹/۸/۱۰

آیا هزینه سرمایه در آفریقای جنوبی بالا است؟‌

۱۳۸۹/۸/۹

اعتماد به بيگانگان، آغاز ضربه پذيري سودان

۱۳۸۹/۸/۵

كالبدشكافي بحران سومالي

۱۳۸۹/۸/۴

استعمار قاره سياه اين بار با «آفريكام»

۱۳۸۹/۸/۳

آفران: حقيقت سهام ايران در معدن اورانيوم ناميبيا

۱۳۸۹/۸/۲

سومالی و جای خالی نخبگان

۱۳۸۹/۷/۲۸

قدرت نرم آمريكا در شاخ آفريقا

۱۳۸۹/۷/۲۷

استراتژی اسرائیل در رابطه با آفریقا

۱۳۸۹/۷/۲۶

آفران: جنگ القاعده عليه فرانسه

۱۳۸۹/۷/۲۵

رقابت ها شفاف باشد، جمال مبارک شکست می خورد

۱۳۸۹/۷/۲۱

آفران: الشباب؛ هويت و اهداف 

۱۳۸۹/۷/۲۰

محسن پاك آيين: بررسي علل قطع روابط زامبيا و جموري اسلامي ايران

۱۳۸۹/۷/۱۹

آفران: جنگ آمريكا عليه ايران؛ چه كسي مسئول مرگ مردم است؟

۱۳۸۹/۷/۱۸

آفران: استقرار نظاميان آمريكا در جنوب الجزاير

۱۳۸۹/۷/۱۵

واكاوي ادوار تاريخي تلاوت قرآن كريم در مصر

۱۳۸۹/۷/۱۴

آفران: مصاحبه جاني كارسون در حاشيه اجلاس سازمان ملل

۱۳۸۹/۷/۱۳

جريان هاي اسلامي در سودان

۱۳۸۹/۷/۱۱

چرا جنبش تونس سياسي شد؟

۱۳۸۹/۷/۱۰

آفران: سخنان باراك اوباما در نشست نيويورك درباره سودان

۱۳۸۹/۷/۷

محسن پاك آيين: ايران، مصر و انديشه تقريب

۱۳۸۹/۷/۶

آفران: سياست كنيا در قبال جدايي جنوب سودان

۱۳۸۹/۷/۵

آفران: دزدي دريايي در سواحل سومالي، ريشه ها و راه حل ها

۱۳۸۹/۷/۴

محسن پاك آيين: پیش بینی جالب مقام معظم رهبری در مورد زامبیا

۱۳۸۹/۷/۳

آفران: جنگ عليه القاعده در موريتاني

۱۳۸۹/۷/۱

آفران: برگزاري چهاردهمين «گردهم‌آيي اتحاديه آفريقا»

۱۳۸۹/۶/۳۱

محسن پاك آيين: نگاهي به تاريخچه روابط ايران و قاره افريقا

۱۳۸۹/۶/۳۱

آفران: فضاي مجازي و انتخابات رياست جمهوري نيجريه

۱۳۸۹/۶/۳۱

سياست خارجي ايران در آفريقا

۱۳۸۹/۶/۳۰

آفران: همايش هم انديشي ايران و آفريقا؛ چرا؟

۱۳۸۹/۶/۳۰

آفران: سودان، موضع بازيگران منطقه اي نسبت به استقلال جنوب

۱۳۸۹/۶/۲۹

محبت اهل بیت (س) حلقه اتصال مردم ایران و مصر

۱۳۸۹/۶/۲۹

آفران: تظاهرات مردم سومالي در اعتراض به اهانت به قرآن در امريكا

۱۳۸۹/۶/۲۸

وحدت اسلامگرايان؛ تجربه مغربي

۱۳۸۹/۶/۲۴

آفران: رويدادهاي آفريقا در ماه گذشته (89.05.15-89.06.15)

۱۳۸۹/۶/۲۳

آفران: همايش هم انديشي ايران و آفريقا

۱۳۸۹/۶/۲۲

همكار افتخاري آفران: عيد فطر در سنگال

۱۳۸۹/۶/۱۸

آفران: آخرين تحولات سومالي در دو جبهه سياسي و نظامي

۱۳۸۹/۶/۱۷

آفران: راه پيمايي روز قدس در نيجريه

۱۳۸۹/۶/۱۵

بزرگان الجزاير

۱۳۸۹/۶/۱۴

استراتژي اسرائيل در رابطه با آفريقا

۱۳۸۹/۶/۱۱

آفران: انتخاب دبيركل اتحاديه مديترانه

۱۳۸۹/۶/۱۰

شهيد سيد قطب

۱۳۸۹/۶/۹

آفران: اعتصاب اتحاديه هاي كارگري در آفريقاي جنوبي

۱۳۸۹/۶/۸

مرگ؛ عامل تغيير در جهان عرب

۱۳۸۹/۶/۷

شهيد حسن البنا

۱۳۸۹/۶/۴

حرکت الاتجاه الاسلامی

۱۳۸۹/۶/۳

آفران: اوضاع سياسي اوگاندا و وضعيت مخالفان

۱۳۸۹/۶/۲

نلسون ماندلا

۱۳۸۹/۶/۱

احزاب سیاسی الجزایر

۱۳۸۹/۵/۳۱

آفران: دلايل اقبال مردم روآندا به كاگامه

۱۳۸۹/۵/۲۸

آفران: رفراندوم قانون اساسي كنيا و تاثير آن بر انتخابات رياست جمهوري (2)

۱۳۸۹/۵/۲۷

آفران: نقش امريكا در سومالي و برنامه هاي آينده آن

۱۳۸۹/۵/۲۶

آفران: پادشاهي‌هاي نوين در شمال آفريقا

۱۳۸۹/۵/۲۵

آفران: ديپلماسي باراك اوباما در آفريقا

۱۳۸۹/۵/۲۴

آفران: تحولات اخير در صحنه سياسي مصر (3)

۱۳۸۹/۵/۲۱

آفران: سخنان رييس جمهور امريكا در افتتاحيه همايش رهبران جوان آفريقا

۱۳۸۹/۵/۲۰

آفران: پنتاگون، افزايش حضور ايالات متحده در آفريقا

۱۳۸۹/۵/۱۹

آفران: تحولات اخير در صحنه سياسي مصر (2)

۱۳۸۹/۵/۱۸

آفران: رويدادهاي آفريقا در ماه گذشته (89.04.15-89.05.15)

۱۳۸۹/۵/۱۷

آفران: تروريسم در سومالي

۱۳۸۹/۵/۱۴

آفران: آخرين تحولات كنيا پيش از برگزاري رفراندم قانون اساسي

۱۳۸۹/۵/۱۳

آفران: سياست هاي ايالات متحده امريكا در آفريقا از نگاه جاني كارسون

۱۳۸۹/۵/۱۲

آفران: سياست در زنگبار

۱۳۸۹/۵/۱۱

آفران: پروژه كشورهاي غربي براي تجزيه سودان

۱۳۸۹/۵/۱۰

آفران:  تحليل رسانه هاي خارجي از روند تغييرات در مصر

۱۳۸۹/۵/۷

آفران: هجوم ارتش موريتاني به پايگاه هاي القاعده

۱۳۸۹/۵/۶

آفران: بمب گذاري اوگاندا و حضور القاعده در آفريقا

۱۳۸۹/۵/۴

آفران: موريتاني ... ثبات يا بحران؟

۱۳۸۹/۵/۳

آفران: بحراني به نام صحراي سيناء

۱۳۸۹/۴/۳۱

آفران: بمب گذاري اوگاندا، هشدار براي نيجريه 

۱۳۸۹/۴/۲۹

آفران: نزاع ايران و رژيم اشغالگر صهيونيستي در آفريقا

۱۳۸۹/۴/۲۸

آفران: روز جهاني ماندلا

۱۳۸۹/۴/۲۷

آفران: سفر رئيس جمهور برزيل به هفت كشور آفريقايي

۱۳۸۹/۴/۲۴

آفران: كمك آفريقا (ليبي) به غزه

۱۳۸۹/۴/۲۴

آفران: سناريوهاي احتمالي آينده حكومت در مصر

۱۳۸۹/۴/۲۳

آفران: اعزام كشتي كمك هاي انسان دوستانه ليبي به غزه

۱۳۸۹/۴/۲۲

آفران: رفراندوم قانون اساسي كنيا و تاثير آن بر انتخابات رياست جمهوري

۱۳۸۹/۴/۱۷

آفران: تشيع در موريتاني

۱۳۸۹/۴/۱۶

آفران: بازگشت كودتا به آفريقا؟

۱۳۸۹/۴/۱۵

آفران: تحولات اخير در صحنه سياسي مصر

۱۳۸۹/۴/۱۴

آفران: شاخ آفريقا، شرايط كنوني و سياست ايالات متحده امريكا

۱۳۸۹/۴/۱۳

ادريسيان اولين حکومت شيعي در شمال آفريقا

۱۳۸۹/۴/۱۲

آفران: پايان دوره نظاميان در گينه؟

۱۳۸۹/۴/۹

آفران: استراتژي ايالات متحده آمريكا در الجزاير

۱۳۸۹/۴/۸

آفران: حضور چين در نيجريه

۱۳۸۹/۴/۷

آفران: اوضاع اسف بار آفريقاي مركزي و نقش فرانسه در پيدايش آن

۱۳۸۹/۴/۶

آفران: پيروزي بر آپارتايد؛ اتحاد و قدرت سياه يا هوشمندي سفيد

۱۳۸۹/۴/۲

آفران: بازگشت تركيه به آفريقا

۱۳۸۹/۴/۱

آفران: مراحل تكامل برنامه هاي تبليغاتي القاعده مغرب اسلامي

۱۳۸۹/۳/۳۱

آفران: رقابت آمريكا و فرانسه در الجزاير... پيروز نهايي؟

۱۳۸۹/۳/۳۰

آفران: كنفرانس بازنگري اساسنامه ديوان كيفري بين المللي در اوگاندا

۱۳۸۹/۳/۲۹

آفران: ايالات متحده و مسئله صحراي باختري

۱۳۸۹/۳/۲۷

جنبش اخوان المسلمين در منطقه شمال آفريقا

۱۳۸۹/۳/۲۶

آفران: جام جهاني فوتبال و آفريقاي جنوبي

۱۳۸۹/۳/۲۳

آفران: اعزام كاروان كمك هاي بشر دوستانه از الجزاير به غزه

۱۳۸۹/۳/۲۲

آفران: حضور نظامي امريكا در سومالي

۱۳۸۹/۳/۲۰

آفران: سخنان معاون آفريقاي وزارت امور خارجه ايالات متحده به مناسبت روز آفريقا

۱۳۸۹/۳/۱۹

آفران: جامعه كشورهاي شرق آفريقا (EAC)

۱۳۸۹/۳/۱۸

آفران: سير تحول سياست نظامي فرانسه در آفريقا

۱۳۸۹/۳/۱۷

آفران: تظاهرات ضد اسرائيلي در مراكش

۱۳۸۹/۳/۱۷

آفران: پژوهش و مطالعات تحقيقاتي در آفريقا

۱۳۸۹/۳/۱۶

آفران: همكاري آفريكوم و ديوان بين الملل كيفري، اجراي عدالت در آفريقا ؟!

۱۳۸۹/۳/۱۳

آفران: اجلاس فرانسه و كشور هاي آفريقا

۱۳۸۹/۳/۱۳

آفران: جنايت جديد رژيم صهيونيستي و واكنش جامعه بين الملل

۱۳۸۹/۳/۱۲

آفران: شركت رييس جمهور ليبريا در انتخابات سال آينده

۱۳۸۹/۳/۱۱

آفران: آفريكوم و جنگ پنهان ايالات متحده در قاره آفريقا

۱۳۸۹/۳/۱۰

آفران: كنفرانس امنيت و بازسازي سومالي در تركيه

۱۳۸۹/۳/۹

آفران: آشنايي با كشور گينه كوناكري

۱۳۸۹/۳/۸

آفران: بررسي روند انتخابات اتيوپي

۱۳۸۹/۳/۴

آفران: به مناسبت روز آفريقا

۱۳۸۹/۳/۳

آفران: اختلافات بر سر تقسيم آب رودخانه نيل

۱۳۸۹/۳/۲

روابط ايران و مصر بهانه جويي مصري ها يا فشار آمريكا

۱۳۸۹/۲/۲۹

آيا البرادعي پيام آور تغييرات در مصر خواهد بود؟

۱۳۸۹/۲/۲۸

آفريقا

۱۳۸۹/۲/۲۷

آفران: بيستمين اجلاس آفريقايي مجمع جهاني اقتصاد در تانزانيا

۱۳۸۹/۲/۲۶

آفران: استراتژي آمريكا در منطقه مغرب عربي 

۱۳۸۹/۲/۲۵

آفران: گروه بانك آفريقايي توسعه

۱۳۸۹/۲/۲۳

آفران: نگاهي به اوضاع سياسي كشور توگو

۱۳۸۹/۲/۲۲

اطلاعات اساسي كشور الجزاير

۱۳۸۹/۲/۲۱

آفران: نياز آفريقا به نقشه جديد؟!

۱۳۸۹/۲/۱۹

آفران: اسلام و مسيحيت در افريقا (2)

۱۳۸۹/۲/۱۸

آفران: اوباما، افزايش نظامي گري در آفريقا ؟!

۱۳۸۹/۲/۱۶

پراكندگي مسلمانان و مسيحيان در مناطق مختلف افريقا

۱۳۸۹/۲/۱۵

طريقه‌ها و فرقه‌هاي‌ اسلامي‌ در نيجريه

۱۳۸۹/۲/۱۲

مساحت كل جنگلهاي جهان؟ ميزان پراكندگي آن در كشورهاي مختلف؟

۱۳۸۹/۲/۱۱

تقويم گوجي و تاثیر آن بر فرهنگ مردم اتيوپي

۱۳۸۹/۲/۹

آفران: جنبش هاي اسلام گرا در الجزائر معاصر

۱۳۸۹/۲/۸

جشن ادبار در اتیوپی

۱۳۸۹/۲/۶

علل گرایش به تمساح پرستی توسط قبیله آناری در اتیوپی

۱۳۸۹/۲/۵

وجوه نام گذاری در فرهنگ مردم اتیوپی

۱۳۸۹/۲/۴

الهه هاي كوچك كشور غنا

۱۳۸۹/۲/۲

برخي ارزش هاي فرهنگي كشور غنا و تحولات آن

۱۳۸۹/۲/۱

آفران: اسلام و مسيحيت در آفريقا (1)

۱۳۸۹/۲/۱

کشور نيجریه در آئینه آمار‌

۱۳۸۹/۱/۲۹

جهاني شدن و ريشه هاي رنسانس آفريقائي

۱۳۸۹/۱/۲۸

جایگاه سنت و نیاکان در فرهنگ آفریقا

۱۳۸۹/۱/۲۶

آفران: سوسياليزم در آفريقا

۱۳۸۹/۱/۲۴

آفران: اسلام گرايي در تونس

۱۳۸۹/۱/۲۴

آفران: قطع روابط ديپلماتيك موريتاني- رژيم صهيونيستي

۱۳۸۹/۱/۱۸

آفران : مراكز قدرت سومالي پس از محاكم اسلامي

۱۳۸۹/۱/۱۸

وضعيت فرهنگي ديني آفريقا

۱۳۸۹/۱/۱۵

ضرورت نگاه جدي به سرمايه گذاري در كشاورزي آفريقا

۱۳۸۹/۱/۱۱

نقدي بر آفريقا پژوهي

۱۳۸۹/۱/۱۰

جايگاه زبان فارسي در قاره افريقا

۱۳۸۹/۱/۹

تشيع در تونس

۱۳۸۹/۱/۸

تشيع در تانزانيا

۱۳۸۹/۱/۸

تشيع در اتيوپي

۱۳۸۹/۱/۸

تشيع در مصر

۱۳۸۹/۱/۸

تشيع در سودان

۱۳۸۹/۱/۸

تشيع در نيجريه

۱۳۸۹/۱/۸

آشنايی با قبیله "می نیت" در اتیوپی

۱۳۸۸/۱۲/۲۶

زنگ های تجاوز به سودان

۱۳۸۸/۱۲/۲۶

اجلاس نهاد همكاري اقتصادي چين و آفريقا در مصر

۱۳۸۸/۱۲/۲۴

آفران: تاريخچه اي از كودتاهاي آفريقايي

۱۳۸۸/۱۲/۲۴

بحران در روابط الجزاير- مراكش و مسئله صحراي باختري

۱۳۸۸/۱۲/۲۳

رویکرد فرهنگي اتيوپـــــي پس از نظام سوسياليستي

۱۳۸۸/۱۲/۲۲

دورنماي تحولات پانتلند: اتحاد يا جدايي؟

۱۳۸۸/۱۲/۲۲

آفران: وفات شيخ الازهر؛ طنطاوي

۱۳۸۸/۱۲/۲۲

جبهه پوليساريو صحراي باختري، شكل گيري و ساختار

۱۳۸۸/۱۲/۱۹

بررسي اوضاع سياسي، اقتصادي و اجتماعي كشور گامبيا

۱۳۸۸/۱۲/۱۹

آفران: نگاهي اجمالي بر اتحادیه آفریقا

۱۳۸۸/۱۲/۱۷

آفران: اتحاديه آفريقا در گذر زمان

۱۳۸۸/۱۲/۱۲

آفران: البرادعي، «موسوي» مصر

۱۳۸۸/۱۲/۱۰

آفران: انتخابات رياست جمهوري در توگو

۱۳۸۸/۱۲/۹

آفران: سفر سارکوزي به رواندا بعد از چهار سال قطع روابط

۱۳۸۸/۱۲/۶

آفران: تعليق روابط ديپلماتيك كشورهاي موريتاني و مالي

۱۳۸۸/۱۲/۴

آفران: جامعه اقتصادي غرب آفريقا (اكواس)

۱۳۸۸/۱۲/۴

آفران: كودتا در نيجر

۱۳۸۸/۱۲/۱

آفران: آخرين وضعيت نفت آنگولا 

۱۳۸۸/۱۱/۲۸

آفران: تحولات اخير در روابط چاد و سودان

۱۳۸۸/۱۱/۲۱

آفران:‌ آخرين تحولات عرصه سياسي سودان

۱۳۸۸/۱۱/۱۴

آفران: سفر رئيس جمهور موريتاني به ايران 

۱۳۸۸/۱۱/۱۳

آفران: وضعيت هندي هاي ساكن آفريقاي جنوبي 

۱۳۸۸/۱۱/۱۰

آفران: برگزاري ششمين «نشست اتحاديه بين‌المجالس اسلامي

۱۳۸۸/۱۱/۸

آفران: انتخابات رياست جمهوري سودان و تحولات سياسي اخير اين كشور

۱۳۸۸/۱۱/۵

آفران: نشست كارشناسان و شخصيت هاي برجسته مصري درباره ديوار فولادي مصر

۱۳۸۸/۱۰/۲۲

آفران: تقاضاي علماي موريتاني براي مذاكره با گروه هاي سلفي

۱۳۸۸/۱۰/۲۰

آفران: سفر وزير امور خارجه چين به چند كشور آفريقايي

۱۳۸۸/۱۰/۲۰

آفران: بررسي اختلافات داخلي اخوان المسلمين مصر

۱۳۸۸/۱۰/۱۹

آفران: برنامه هاي انرژي هسته اي در آفريقا و خاور ميانه

۱۳۸۸/۱۰/۱۲

آفران: ساخت ديوار فولادي در مرزهاي مصر و غزه  

۱۳۸۸/۱۰/۱۰

عزاداري حضرت ابا عبدالله الحسين (ع) در آفريقا

۱۳۸۸/۱۰/۹

آفران: مراسم سوگواري دهه اول محرم سال 1431 هجري قمري در نيجريه

۱۳۸۸/۱۰/۷

آفران: برگزاري چهاردهمين «اجلاس اتحاديه آفريقا»

۱۳۸۸/۱۰/۳

آفران: جنبش اخوان المسلمين مصر 

۱۳۸۸/۱۰/۲

آفران: حضور چين در آفريقا و جنگ رواني غربي ها

۱۳۸۸/۱۰/۱

آفران: اعلام آمادگي مجدد موريتاني براي عضويت در سازمان فرانكفون

۱۳۸۸/۹/۲۵

آفران: سازماندهي نيرو هاي القاعده در شمال آفريقا

۱۳۸۸/۹/۱۹

آفران: كاركرد متفاوت اصلاحات ارضي در جهان

۱۳۸۸/۹/۱۸

آفران: تاثير عضويت آنگولا در اوپك براي روسيه

۱۳۸۸/۹/۱۶

آفران: چه كسي عامل ربودن كارمندان اسپانيايي در موريتاني است؟

۱۳۸۸/۹/۱۱

آفران: سفر آقاي لاريجاني به مصر

۱۳۸۸/۹/۸

آفران: صنعت فوتبال آفريقا

۱۳۸۸/۹/۱

آفران: گزارش مدير برنامه خاورميانه بنياد كارنگي با تكيه بر نقش مصر در منطقه

۱۳۸۸/۸/۳۰

آفران: مخالفت اپوزوسيون با بازگشت داديس كامارا به گينه

۱۳۸۸/۸/۲۹

آفران: بررسي روابط ايران و لسوتو در حاشيه ديدارهاي مقامات دو كشور

۱۳۸۸/۸/۲۳

آفران: اسلام گرايي در الجزاير

۱۳۸۸/۸/۱۹

آفران: مذاكرات نفتي دولت چين با دولت نيجريه

۱۳۸۸/۸/۱۹

آفران: سفر مشاور فرهنگي رئيس جمهور به زيمبابوه

۱۳۸۸/۸/۱۷

آفران: سخنراني شيخ ابراهيم زاكزاكي در مراسم ولادت حضرت مهدي (عج)

۱۳۸۸/۸/۱۷

آفران: اعتصابات گسترده در افريقاي جنوبي

۱۳۸۸/۸/۱۶

آفران: انگلستان و صاحبان قدرت در بوتسوانا

۱۳۸۸/۸/۹

آفران: محكوميت عاملين قاچاق اسلحه از فرانسه به آنگولا

۱۳۸۸/۸/۶

كنفرانس بين المللي محيط زيست در نواكشوت

۱۳۸۸/۷/۲۴

آفران: پيام هاي تبريك كشورهاي آفريقا به دكتر احمدي نژاد

۱۳۸۸/۷/۱۱

آفران: مواضع آژانس خبري بيزينس دي در مورد انتخابات ايران

۱۳۸۸/۷/۸

آفران: نگاهي به وقايع سياسي اخير در گينه بيسائو

۱۳۸۸/۷/۸

آفران: اتحاد كشورهاي آفريقا و آمريكاي لاتين

۱۳۸۸/۷/۷

آفران: برنامه JCET در قاره آفريقا

۱۳۸۸/۷/۶

حقيقت زاريا

۱۳۸۸/۷/۴

آفران: وضعيت اخير شيعه در نيجريه

۱۳۸۸/۷/۱

آفران: راهپيمايي روز قدس در نيجريه

۱۳۸۸/۷/۱

آفران: افشاي گزارش همكاري سفارت آمريكا در حمله به گروه شيعيان

۱۳۸۸/۶/۲۸

آفران: فرقه اهل سنت و جماعت در سومالي

۱۳۸۸/۶/۲۴

سخنان مقام معظم رهبري در رابطه با روز جهاني قدس

۱۳۸۸/۶/۲۲

آفران: صحراي باختري از نگاه روزنامه نگار نيجريايي

۱۳۸۸/۶/۱۵

آفران: سير تاريخي نظام آموزشي نيجريه

۱۳۸۸/۶/۸

آفران: جانشين آينده رئيس جمهور مصر، جمال مبارك يا عمر سليمان؟

۱۳۸۸/۶/۷

همكار افتخاري آفران: آفریقا؛ سرزمین ناشناخته ها

۱۳۸۸/۵/۲۵

آفران: سخنراني شيخ زاك زاكي در مراسم بزرگداشت شهداي حركت اسلامي و روز شهادت امام موسي كاظم عليه السلام

۱۳۸۸/۵/۲۴

سخنراني شيخ ابراهيم زاكزاكي در مراسم ولادت حضرت مهدي (عج )

۱۳۸۸/۵/۲۲

آفران: دورنماي تحولات در پانتلند، اتحاد يا جدايي؟

۱۳۸۸/۵/۱۷

آفران: جانشين آينده حسني مبارك

۱۳۸۸/۵/۷

آفران: هولوكاست و موضع مراكش

۱۳۸۸/۵/۴

آفران: حكم دادگاه داوري درباره منطقه نفت خيز آبيه

۱۳۸۸/۵/۱

آفران: مصر جانشين آينده آمريكا در عراق

۱۳۸۸/۴/۳۱

آفران: انتخابات موريتاني (1)

۱۳۸۸/۴/۲۳

چهره ناشناخته تشیع‏(بخش1)

۱۳۸۸/۴/۱۰

چهره ناشناخته تشیع‏(بخش2)

۱۳۸۸/۴/۱۰

چهره ناشناخته تشیع‏(بخش3)

۱۳۸۸/۴/۱۰

اوضاع اجتماعی فرهنگی زنان در سیرالئون- بخش اول

۱۳۸۸/۴/۱۰

اوضاع اجتماعی فرهنگی زنان در سیرالئون- بخش دوم

۱۳۸۸/۴/۱۰

اوضاع اجتماعی فرهنگی زنان در سیرالئون- بخش سوم

۱۳۸۸/۴/۱۰

اوضاع اجتماعی فرهنگی زنان در سیرالئون- بخش چهارم

۱۳۸۸/۴/۱۰

اوضاع اجتماعی فرهنگی زنان در سیرالئون- بخش پنجم

۱۳۸۸/۴/۱۰

اوضاع اجتماعی فرهنگی زنان در سیرالئون- بخش ششم

۱۳۸۸/۴/۱۰

آفران: انتخابات ايران از منظر برخي كشورهاي آفريقايي

۱۳۸۸/۴/۹

آفران: سفر مدودف به نيجريه

۱۳۸۸/۴/۶

آفران: بيانيه رئيس جمهور آفريقاي جنوبي در نشست مجمع عمومي سازمان ملل

۱۳۸۸/۴/۵

انتقام القاعده از اوباما در سومالي

۱۳۸۸/۴/۳

آفران: دولت سومالي در آستانه سقوط 

۱۳۸۸/۴/۲

طبيعت‌گردي در انتهاي‌ آفريقا

۱۳۸۸/۳/۲۸

سفر به آفريقا، مد امروز گردشگري

۱۳۸۸/۳/۲۸

كنيا و جنبش الشباب، درگيري ها و ترس ها ...

۱۳۸۸/۳/۲۸

مسافرت به ديار ماندلا با خاطره ملاقات شيرهاي زنده

۱۳۸۸/۳/۲۸

آفران: سفر چانگراي به امريكا

۱۳۸۸/۳/۲۰

آفران: اوضاع سياسي نيجر

۱۳۸۸/۳/۱۷

تلاش افراد خارجي در كنار شبه نظامیان سومالی

۱۳۸۸/۳/۱۷

دولت وحدت ملي سومالي و مخالفان اسلام گرا...

۱۳۸۸/۳/۱۲

بهائيت در مصر

۱۳۸۸/۳/۹

آفران: اقتصاد جنوب سودان و مشكلات آن

۱۳۸۸/۳/۹

اتحاديه فرانسه – آفريقا (بخش 1)

۱۳۸۸/۳/۹

اتحاديه فرانسه – آفريقا(بخش پاياني)

۱۳۸۸/۳/۹

انقلاب اسلامی و جنبه جذبی قوی جهانی بخش 1

۱۳۸۸/۳/۹

انقلاب اسلامی و جنبه جذبی قوی جهانی بخش 2

۱۳۸۸/۳/۹

انقلاب اسلامی و جنبه جذبی قوی جهانی بخش 3

۱۳۸۸/۳/۹

آفران: سومالی: مقايسه دوره رياست جمهوري شریف و یوسف

۱۳۸۸/۳/۶

آفران: موريتاني و قطع ارتباط با رژيم صهيونيستي

۱۳۸۸/۳/۵

اريتره در ليست ضعيف ترين كشورهاي دنيا

۱۳۸۸/۳/۵

بخش خصوصي در كشورهاي هدف

۱۳۸۸/۳/۴

ضرورت سرمايه گذاري در بخش كشاورزي آفريقا

۱۳۸۸/۳/۴

شورش یزید بن مهلب و شورشی دیگر در افریقا

۱۳۸۸/۳/۴

تمدن و تاریخ آفریقا

۱۳۸۸/۳/۴

جغرافیای طبیعی آفریقا

۱۳۸۸/۳/۴

تقريب مذاهب اسلامي و همكاري با شمال آفريقا

۱۳۸۸/۳/۴

آفريقاي جنوبي-پايگاه نظامي "آفريکام" آمريکا-بخش 1

۱۳۸۸/۳/۴

آفريقاي جنوبي-پايگاه نظامي "آفريکام" آمريکا-بخش 2

۱۳۸۸/۳/۴

مسيحيت در آفريقا-بخش 1

۱۳۸۸/۳/۳

مسيحيت در آفريقا-بخش 2

۱۳۸۸/۳/۳

مسيحيت در آفريقا-بخش 3

۱۳۸۸/۳/۳

مسيحيت در آفريقا-بخش 4

۱۳۸۸/۳/۳

مسيحيت در آفريقا-بخش 5

۱۳۸۸/۳/۳

آفران: مواضع امريكا در قبال سومالي

۱۳۸۸/۳/۳

كوه ها در آفريقا

۱۳۸۸/۲/۳۱

اين بار سارکوزى در آفريقاى جنوبى

۱۳۸۸/۲/۳۰

بررسی درگیری های اتیوپی و اریتره

۱۳۸۸/۲/۳۰

نفوذ اسرائیل در آفریقا - امنیت ملی اعراب(بخش3)

۱۳۸۸/۲/۳۰

نفوذ اسرائیل در آفریقا - امنیت ملی اعراب(بخش4)

۱۳۸۸/۲/۳۰

نفوذ اسرائیل در آفریقا - امنیت ملی اعراب(بخش5)

۱۳۸۸/۲/۳۰

جایگاه سنت و نیاکان در فرهنگ آفریقا

۱۳۸۸/۲/۲۹

شیعه در مغرب

۱۳۸۸/۲/۲۸

نگاهی به شیعیان كنیا

۱۳۸۸/۲/۲۸

از شرق تا غرب آفریقا ؛ از خشونت تا تلاش برای صلح

۱۳۸۸/۲/۲۸

کشورهاي عربي دچار دودستگي هستند

۱۳۸۸/۲/۲۴

صداي رودزيا

۱۳۸۸/۲/۲۳

بيش از 40 درصد مصري ها زير خط فقر

۱۳۸۸/۲/۲۰

آخرین تحولات قاره آفریقا(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۲۰

آخرین تحولات قاره آفریقا(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۲۰

آفران: آفريكوم در مراكش

۱۳۸۸/۲/۱۸

صاحارا داغ ترين كويرجهان

۱۳۸۸/۲/۱۶

گورستان عصر حجر

۱۳۸۸/۲/۱۶

گفتمان تاريخي مسلمانان اتيوپي(قسمت اول)

۱۳۸۸/۲/۱۵

گفتمان تاريخي مسلمانان اتيوپي(قسمت دوم)

۱۳۸۸/۲/۱۵

گفتمان تاريخي مسلمانان اتيوپي(قسمت سوم)

۱۳۸۸/۲/۱۵

گفتمان تاريخي مسلمانان اتيوپي(قسمت چهارم)

۱۳۸۸/۲/۱۵

گفتمان تاريخي مسلمانان اتيوپي(قسمت پنجم)

۱۳۸۸/۲/۱۵

گفتمان تاريخي مسلمانان اتيوپي(قسمت ششم)

۱۳۸۸/۲/۱۵

قبيله لب بشقابي ها

۱۳۸۸/۲/۱۵

انتخابات دمکراتيک مرحله چهارم پارلمان حزبي و مجالس استاني آفريقاي جنوبي

۱۳۸۸/۲/۱۵

آفران:حضور ايرانيان در آفريقا(بخش 1)

۱۳۸۸/۲/۱۵

آفران:حضور ايرانيان در آفريقا(بخش 2)

۱۳۸۸/۲/۱۵

آفران:قبايل و عشاير در سومالي

۱۳۸۸/۲/۱۵

آفران:مذاهب در سومالي

۱۳۸۸/۲/۱۵

پراكندگي مسلمانان و مسيحيان

۱۳۸۸/۲/۱۴

دولت مبارک ، دست و پازدن در باتلاق(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۱۴

دولت مبارک ، دست و پازدن در باتلاق(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۱۴

سناريوي شکست خورده مصر عليه حزب الله

۱۳۸۸/۲/۱۴

مردم مصر به سيد حسن نصرالله اعتماد دارند

۱۳۸۸/۲/۱۴

شيعه ستيزي دولت مغرب

۱۳۸۸/۲/۱۴

مصر و تبليغات علیه حزب الله (بخش1)

۱۳۸۸/۲/۱۴

مصر و تبليغات علیه حزب الله (بخش2)

۱۳۸۸/۲/۱۴

تبيين تئوريك از روابط ايران و مصر(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۱۴

تبيين تئوريك از روابط ايران و مصر(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۱۴

تبيين تئوريك از روابط ايران و مصر(بخش3)

۱۳۸۸/۲/۱۴

تبيين تئوريك از روابط ايران و مصر(بخش4)

۱۳۸۸/۲/۱۴

تبيين تئوريك از روابط ايران و مصر(بخش5)

۱۳۸۸/۲/۱۴

ديدار 5 روزه ريس جمهوري سابق زامبيا از ايران

۱۳۸۸/۲/۱۲

کاش خشم مصر را در جنگ غزه مشاهده مي کرديم(بخش 1)

۱۳۸۸/۲/۱۲

کاش خشم مصر را در جنگ غزه مشاهده مي کرديم(بخش 2)

۱۳۸۸/۲/۱۲

برآورد تهديد سالانه جامعه اطلاعاتي آمريكا(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۱۲

برآورد تهديد سالانه جامعه اطلاعاتي آمريكا(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۱۲

برآورد تهديد سالانه جامعه اطلاعاتي آمريكا(بخش3)

۱۳۸۸/۲/۱۲

تقويم گوجي در فرهنگ مردم اتيوپي (بخش1)

۱۳۸۸/۲/۹

تقویم گوجی در فرهنگ مردم اتیوپی(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۹

وضعيت فرهنگي قبيله «اري » در اتيوپي(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۹

وضعيت فرهنگي قبيله «اري » در اتيوپي(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۹

وضعيت فرهنگي قبيله «اري » در اتيوپي(بخش3)

۱۳۸۸/۲/۹

وضعيت فرهنگي قبيله «اري » در اتيوپي(بخش4)

۱۳۸۸/۲/۹

وضعيت فرهنگي قبيله «اري » در اتيوپي(بخش5 )

۱۳۸۸/۲/۹

"واغ پرستي"قبیله گوراگه دراتیوپی(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۹

"واغپرستي"قبیله گوراگه دراتیوپی(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۹

"واغپرستي"قبیله گوراگه دراتیوپی(بخش3)

۱۳۸۸/۲/۹

"واغپرستي"قبیله گوراگه دراتیوپی(بخش4)

۱۳۸۸/۲/۹

معرفي منطقه باستاني"ملكا كونتره" در اتيوپي(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۹

معرفي منطقه باستاني"ملكا كونتره" در اتيوپي(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۹

تآثير فرهنگ اهل البيت (ع) در آفريقا

۱۳۸۸/۲/۹

روز جهاني آفريقا در يك نگاه (25 ماه مه ميلادي)

۱۳۸۸/۲/۹

بررسی ریشه های فرهنگ ناک(nak) در نیجریه

۱۳۸۸/۲/۹

رويكرد فرهنگي قبيله « سيدامو» در اتيوپي(بخش 1)

۱۳۸۸/۲/۹

رويكرد فرهنگي قبيله « سيدامو» در اتيوپي (بخش2)

۱۳۸۸/۲/۹

رويكرد فرهنگي قبيله « سيدامو» در اتيوپي (بخش3)

۱۳۸۸/۲/۹

آداب قبيله شيناشا (shinasha)در اتيوپي

۱۳۸۸/۲/۹

جایگاه سنت و نیاکان در فرهنگ آفریقا(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۹

جایگاه سنت و نیاکان در فرهنگ آفریقا(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۹

فرقه‌هاي‌ اسلامي‌ در نيجريه‌ (بخش1)

۱۳۸۸/۲/۹

فرقه‌هاي‌ اسلامي‌ در نيجريه‌ (بخش2)

۱۳۸۸/۲/۹

الهه هاي كوچك كشور غنا (بخش1)

۱۳۸۸/۲/۹

الهه های کوچک کشور غنا(بخش 2)

۱۳۸۸/۲/۹

الهه های کوچک کشور غنا(بخش 3)

۱۳۸۸/۲/۹

ارزش های فرهنگی کشور غنا و تحولات آن(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۹

ارزش هاي فرهنگي كشور غنا وتحولات آن(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۹

ارزش هاي فرهنگي كشور غنا وتحولات آن(بخش3)

۱۳۸۸/۲/۹

آشنائی با قبیله"می نیت" در اتیوپی(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۹

آشنائی با قبیله"می نیت" در اتیوپی(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۹

شیعیان الجزایر- شیخ فضیل الریال(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۸

شیعیان الجزایر- شیخ فضیل الریال(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۸

شیعیان الجزایر- شیخ فضیل الریال(بخش3)

۱۳۸۸/۲/۸

جهاني شدن و ريشه هاي رنسانس آفريقائي(بخش 1)

۱۳۸۸/۲/۸

جهاني شدن و ريشه هاي رنسانس آفريقائي(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۸

جهاني شدن و ريشه هاي رنسانس آفريقائي(بخش3)

۱۳۸۸/۲/۸

اتيوپـــــي پس از نظام سوسياليستي(بخش 1)

۱۳۸۸/۲/۸

اتيوپـــــي پس از نظام سوسياليستي(بخش 2)

۱۳۸۸/۲/۸

اتيوپـــــي پس از نظام سوسياليستي(بخش 3)

۱۳۸۸/۲/۸

آفران: جزيره ميگينگو، عامل اختلاف

۱۳۸۸/۲/۸

مصاحبه كيهان با سفير ايران در ابوجا نيجريه(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۷

مصاحبه كيهان با سفير ايران در ابوجا نيجريه(بخش2)

۱۳۸۸/۲/۷

اینترنت درقاره افریقا

۱۳۸۸/۲/۶

میراث فرهنگی در زیمبابوه

۱۳۸۸/۲/۶

کودکان کار در خانواده های آسیب دیده زیمبابوه

۱۳۸۸/۲/۶

وضعیت حج تمتع در زیمبابوه

۱۳۸۸/۲/۶

نقش و جایگاه کلیسا در زیمبابوه امروز

۱۳۸۸/۲/۶

سازمانها و تشکل های غیر دولتی زنان در زیمبابوه

۱۳۸۸/۲/۶

افریقا ،قاره ای امیدوار به آینده

۱۳۸۸/۲/۶

قاره آفریقا در برابر فرصتی استثنائی

۱۳۸۸/۲/۶

رقابت تلويزيون هاي ماهواره اي در آفریقا

۱۳۸۸/۲/۶

بررسی وضعیت زنان در زیمبابوه

۱۳۸۸/۲/۶

بررسی جوانب علمی مدرنیسم درزبانهای زیمبابوه

۱۳۸۸/۲/۶

نگاهي به جايگاه تشيع در مغرب و آينده شيعيان

۱۳۸۸/۲/۶

معرفي مراكز ديني مسلمانان در سودان

۱۳۸۸/۲/۶

اسلام در حوزه کشورهای جنوب آفریقا(بخش 1)

۱۳۸۸/۲/۶

اسلام در حوزه کشورهای جنوب آفریقا(بخش 2)

۱۳۸۸/۲/۶

اسلام در حوزه کشورهای جنوب آفریقا(بخش 3)

۱۳۸۸/۲/۶

اسلام در حوزه کشورهای جنوب آفریقا(بخش 4)

۱۳۸۸/۲/۶

ادیان و مذاهب در افریقای جنوبی

۱۳۸۸/۲/۶

زنان وکودکان قربانی در قاره آفریقا

۱۳۸۸/۲/۶

شایسته سازی حضور فرهنگی ایران در کنیا

۱۳۸۸/۲/۶

چشم اندازهای امید بخش برای قاره آفریقا

۱۳۸۸/۲/۶

ارزيابي دانشگاه هاي نيجريه

۱۳۸۸/۲/۵

انقلاب اسلامي و بازتاب آن در كشور نيجريه(بخش 1)

۱۳۸۸/۲/۵

انقلاب اسلامي و بازتاب آن در كشور نيجريه(بخش 2)

۱۳۸۸/۲/۵

تاشه(Tashe)،سنتي مقابل نفوذ فرهنگي غرب در نيجريه

۱۳۸۸/۲/۵

ذخایر ارزی آفریقا

۱۳۸۸/۲/۳

"ملت رنگین کمان"

۱۳۸۸/۲/۳

انرژی برای آفریقا

۱۳۸۸/۲/۳

رايزني فرهنگي  جمهوري اسلامي ايران - نيجريه(بخش1)

۱۳۸۸/۲/۳

رايزني فرهنگي  جمهوري اسلامي ايران - نيجريه(بخش 2)

۱۳۸۸/۲/۳

رايزني فرهنگي  جمهوري اسلامي ايران - نيجريه(بخش 3)

۱۳۸۸/۲/۳

رايزني فرهنگي  جمهوري اسلامي ايران - نيجريه(بخش 4)

۱۳۸۸/۲/۲

رايزني فرهنگي  جمهوري اسلامي ايران - نيجريه(بخش 5)

۱۳۸۸/۲/۲

رايزني فرهنگي  جمهوري اسلامي ايران - نيجريه(بخش 6)

۱۳۸۸/۲/۲

رايزني فرهنگي  جمهوري اسلامي ايران - نيجريه(بخش 7)

۱۳۸۸/۲/۲

رايزني فرهنگي  جمهوري اسلامي ايران - نيجريه(بخش 8)

۱۳۸۸/۲/۲

رايزني فرهنگي  جمهوري اسلامي ايران - نيجريه(بخش 9)

۱۳۸۸/۲/۲

آفران: منطقه نفت خيز «ابيي»

۱۳۸۸/۲/۲

روابط اسرائيل با گروههاي ويژه آفريقايي(بخش اول)

۱۳۸۸/۲/۱

روابط اسرائيل با گروههاي ويژه آفريقايي(بخش دوم)

۱۳۸۸/۲/۱

روابط اسرائيل با گروههاي ويژه آفريقايي(بخش سوم)

۱۳۸۸/۲/۱

روابط اسرائيل با گروههاي ويژه آفريقايي(بخش چهارم)

۱۳۸۸/۲/۱

روابط اسرائيل و گروههاي ويژه آفريقايي(بخش پاياني)

۱۳۸۸/۲/۱

ضرورت توجه به گوهر سياه

۱۳۸۸/۲/۱

منازعه در قبايل آفريقايي زير صحرا(بخش اول)

۱۳۸۸/۲/۱

منازعه در قبايل آفريقايي زير صحرا(بخش دوم)

۱۳۸۸/۲/۱

منازعه در قبايل آفريقايي زير صحرا(بخش سوم)

۱۳۸۸/۲/۱

منازعه در قبايل آفريقايي زير صحرا(بخش چهارم)

۱۳۸۸/۲/۱

منازعه در قبايل آفريقايي زير صحرا(بخش پاياني)

۱۳۸۸/۲/۱

اسرائيل , استعمار جديد در آفريقا (بخش اول)

۱۳۸۸/۲/۱

اسرائيل، استعمار جديد در آفريقا( بخش دوم)

۱۳۸۸/۲/۱

خواسته‌های مردم مصر

۱۳۸۸/۱/۲۹

بازیگری چند جانبه

۱۳۸۸/۱/۲۹

مصر در انتظار قاهره در سکوت(بخش1)

۱۳۸۸/۱/۲۹

مصر در انتظار قاهره در سکوت(بخش2)

۱۳۸۸/۱/۲۹

مصر در انتظار قاهره در سکوت(بخش3)

۱۳۸۸/۱/۲۹

نصرالله های مصر

۱۳۸۸/۱/۲۹

رودررویی با چین از تبت تا زیمبابوه(بخش1)

۱۳۸۸/۱/۲۹

رودررویی با چین از تبت تا زیمبابوه(بخش2)

۱۳۸۸/۱/۲۹

آشنايي با فرهنگ كشور غنا

۱۳۸۸/۱/۲۹

پروژه غرب برای تغییر رژیم های آفریقا

۱۳۸۸/۱/۲۹

دیپلماسی ایرانی در آفریقا

۱۳۸۸/۱/۲۹

آفریقا میزبان نظامی گری بوش(بخش 1)

۱۳۸۸/۱/۲۹

آفریقا میزبان نظامی گری بوش(بخش2)

۱۳۸۸/۱/۲۹

نگاهی به بیانیه های الجزایر

۱۳۸۸/۱/۲۷

خروج از آفریقا

۱۳۸۸/۱/۲۷

مصاحبه با خانم رقیه توماسی

۱۳۸۸/۱/۲۷

سازمان ها و مؤسسات اسلامي زيمبابوه(بخش اول)

۱۳۸۸/۱/۲۷

انتقاد از سکوت جهان عرب

۱۳۸۸/۱/۲۷

تاثير تجددگرايى در آفريقا(بخش دوم)

۱۳۸۸/۱/۲۷

تاثير تجددگرايى در آفريقا(بخش پاياني)

۱۳۸۸/۱/۲۷

سازمان ها و مؤسسات اسلامي زيمبابوه(بخش دوم)

۱۳۸۸/۱/۲۷

تاثير تجددگرايى در آفريقا(بخش اول)

۱۳۸۸/۱/۲۷

سیاست خارجی مصر در دنیای متغیر

۱۳۸۸/۱/۲۷

زنان آفريقا(بخش دوم)

۱۳۸۸/۱/۲۷

زنان آفريقا(بخش پاياني)

۱۳۸۸/۱/۲۷

همکاری اسرائیل - آفریقا و تاثیر آن برکشورهای عرب

۱۳۸۸/۱/۲۷

نقش محور عربی مصر - عربستان در آشتی فلسطینی

۱۳۸۸/۱/۲۷

ازدواج در قبيله اندبله در زيمبابوه

۱۳۸۸/۱/۲۷

زنان آفريقا(بخش اول)

۱۳۸۸/۱/۲۷

جایگزین پرده نشین مبارک

۱۳۸۸/۱/۲۷

تلاش مصر برای بهبود روابط با ایران

۱۳۸۸/۱/۲۷

چشم انداز مذاکرات قاهره

۱۳۸۸/۱/۲۷

نقش زنان در تاريخ آفريقا

۱۳۸۸/۱/۲۷

اسرائیل و آپارتاید

۱۳۸۸/۱/۲۷

تصوف در آفريقا(قسمت اول)

۱۳۸۸/۱/۲۷

تصوف در آفريقا (قسمت دوم)

۱۳۸۸/۱/۲۷

رواج مسيحيت در اوگاندا و وضعيت پرمخاطره مسلمانان

۱۳۸۸/۱/۲۷

رویای سیاه

۱۳۸۸/۱/۲۷

دیپلماسی در قاره سیاه(بخش4)

۱۳۸۸/۱/۲۷

فقر در شرق و جنوب آفريقا

۱۳۸۸/۱/۲۷

سرزمین نفرین شده آفریقا در قرن 21

۱۳۸۸/۱/۲۷

دیپلماسی در قاره سیاه(بخش2)

۱۳۸۸/۱/۲۷

دیپلماسی در قاره سیاه(بخش3)

۱۳۸۸/۱/۲۷

دیپلماسی در قاره سیاه(بخش1)

۱۳۸۸/۱/۲۷

ماندلا نمیخواهد از انتقام چیزی بداند(بخش2)

۱۳۸۸/۱/۲۷

ماندلا نمیخواهد از انتقام چیزی بداند(بخش1)

۱۳۸۸/۱/۲۷

نگاه آفریقایی ایران

۱۳۸۸/۱/۲۷

تلاش رئیس جمهور سودان برای جلب حمایت دوستان

۱۳۸۸/۱/۲۷

كنگو؛ سرزمين زخم خورده

۱۳۸۸/۱/۲۷

تاريخ مسلمانان زيمباوه (قسمت دوم)

۱۳۸۸/۱/۲۷

تاريخ مسلمانان زيمباوه (قسمت اول)

۱۳۸۸/۱/۲۷

از رودزياي جنوبي تا زيمباوه

۱۳۸۸/۱/۲۷

دستاوردهای دولت در عرصه سیاست خارجی با آفریقا

۱۳۸۸/۱/۲۴

آفران: ميزباني ليبي براي دو كنفرانس اتحاديه آفريقا

۱۳۸۸/۱/۱۸

تپق‌هاي بان كي مون در اجلاس سران قاره سياه(بخش1)

۱۳۸۸/۱/۱۲

تپق‌هاي بان كي مون در اجلاس سران قاره سياه(بخش2)

۱۳۸۸/۱/۱۲

روابط ايران و مصر؛ آسيب ها و فرصت ها(قسمت چهارم)

۱۳۸۸/۱/۱۱

روابط ايران و مصر؛ آسيب ها و فرصت ها(قسمت اول)

۱۳۸۸/۱/۱۱

روابط ايران و مصر؛ آسيب ها و فرصت ها(قسمت دوم)

۱۳۸۸/۱/۱۱

روابط ايران و مصر؛ آسيب ها و فرصت ها(قسمت سوم)

۱۳۸۸/۱/۱۱

تاريخ سياسي ليبريا(قسمت دوم)

۱۳۸۸/۱/۱۱

تاريخ سياسي ليبريا(قسمت اول)

۱۳۸۸/۱/۱۱

مقدمه ايي بر گفتگوي اديان در آفريقا (قسمت دوم)

۱۳۸۸/۱/۱۱

مقدمه ايي بر گفتگوي اديان در آفريقا( (قسمت سوم)

۱۳۸۸/۱/۱۱

احزاب سياسي ‎آفريقاي جنوبي

۱۳۸۸/۱/۱۱

آفريقا در عصر رسانه هاي نوين (قسمت اول)

۱۳۸۸/۱/۱۱

آفريقا در عصر رسانه هاي نوين (قسمت دوم)

۱۳۸۸/۱/۱۱

تاثيرات انقلاب اسلامي در آفريقا (قسمت دوم)

۱۳۸۸/۱/۱۱

تاثيرات انقلاب اسلامي در آفريقا (قسمت اول)

۱۳۸۸/۱/۱۱

مقدمه اي بر گفتگوي اديان در آفريقا (قسمت چهارم)

۱۳۸۸/۱/۱۱

مقدمه اي بر گفتگوي اديان در آفريقا (قسمت اول)

۱۳۸۸/۱/۱۱

درخشش اقبال آفريقا در بحران جهانى

۱۳۸۸/۱/۵

روابط روسيه و قاره آفريقا بعد از فروپاشي شوروي (قسمت هفتم)

۱۳۸۷/۱۲/۲۸

روابط روسيه و قاره آفريقا بعد از فروپاشي شوروي (قسمت ششم)

۱۳۸۷/۱۲/۲۷

زندگينامه شهيد مصطفي مازح

۱۳۸۷/۱۲/۲۶

روابط روسيه و قاره آفريقا بعد از فروپاشي شوروي (قسمت پنجم)

۱۳۸۷/۱۲/۲۶

بحران در جزیره فانتزی

۱۳۸۷/۱۲/۲۵

عید نوروز در سرزمین فراعنه تا "نوروزی"در زنگبار

۱۳۸۷/۱۲/۲۵

روابط روسيه و قاره آفريقا بعد از فروپاشي شوروي (قسمت چهارم)

۱۳۸۷/۱۲/۲۵

روابط روسيه و قاره آفريقا بعد از فروپاشي شوروي (قسمت سوم)

۱۳۸۷/۱۲/۲۴

روابط روسيه و قاره آفريقا بعد از فروپاشي شوروي (قسمت دوم)

۱۳۸۷/۱۲/۲۳

روابط روسيه و قاره آفريقا بعد از فروپاشي شوروي (قسمت اول)

۱۳۸۷/۱۲/۲۲

استراتژى مصر در مورد غزه

۱۳۸۷/۱۲/۲۲

تاثيرات انقلاب اسلامي در كشورهاي آفريقايي

۱۳۸۷/۱۲/۲۱

تهاجم بي صداي آمريکا به منابع طلاي سياه آفريقا

۱۳۸۷/۱۲/۲۰

آفریقای جنوبی - شاخص های اقتصادی و اجتماعی

۱۳۸۷/۱۲/۲۰

دمشق و قاهره کانون مذاکرات آتش بس با اسرائيل

۱۳۸۷/۱۲/۲۰

شیعیان الجزایر

۱۳۸۷/۱۲/۱۹

سودان، ثروتمندی که در فقر غوطه می‌خورد

۱۳۸۷/۱۲/۱۹

لاهه، مواجهه نظامى با مقاومت آفريقا

۱۳۸۷/۱۲/۱۷

دادگاه سفيد پوستان

۱۳۸۷/۱۲/۱۷

آفران: سفر باراك اوباما به مصر

۱۳۸۷/۱۲/۱۶

پشت پرده مناقشه دارفور

۱۳۸۷/۱۲/۱۶

سـومــالـي؛ بــارقـه امــيـد

۱۳۸۷/۱۲/۱۶

انتخاب قذافي براي رياست اتحاديه آفريقا؛

۱۳۸۷/۱۲/۱۶

ناکارایی دومین انقلاب سبز آفریقا (بخش4)

۱۳۸۷/۱۲/۱۳

ناکارایی دومین انقلاب سبز آفریقا (بخش3)

۱۳۸۷/۱۲/۱۳

ناکارایی دومین انقلاب سبز آفریقا (بخش1)

۱۳۸۷/۱۲/۱۳

ناکارایی دومین انقلاب سبز آفریقا(بخش2)

۱۳۸۷/۱۲/۱۳

آفران: انتظار در خارطوم براي تصميم دادگاه لاهه...

۱۳۸۷/۱۲/۱۲

طرح آمريكايي "خاورميانه بزرگ و شمال آفريقا "

۱۳۸۷/۱۲/۱۰

بررسي روابط خارجي ايران و آفريقاي جنوبي(1)

۱۳۸۷/۱۲/۱۰

تهران -‌ پرتوريا؛ فراز و نشيب‌هاي مناسبات

۱۳۸۷/۱۲/۱۰

نگاهي به تاريخچه روابط ايران و قاره افريقا

۱۳۸۷/۱۲/۱۰

تاثير زبان و فرهنگ فارسي بر زبان و فرهنگ سواحیلي

۱۳۸۷/۱۲/۱۰

دارفور؛ از نزاع قبايل تا جدال قدرت ها

۱۳۸۷/۱۲/۱۰

حاشيه هايي از سفر رئيس جمهور

۱۳۸۷/۱۲/۱۰

گزارش سفر رئيس جمهور(ايرنا)

۱۳۸۷/۱۲/۹

گزارش سفر رئيس جمهور(فارس)

۱۳۸۷/۱۲/۹

آفران: تحليلي متفاوت از وقايع اخير رواندا و كنگو كينشاسا

۱۳۸۷/۱۲/۷