گینه در یک نگاه        0  1750 reads

جمهوری گینه
République de Guinée

پرچم



نشان



مختصات
 ‏۵۰″ ۲۹′ ۸°غربی ‏۱۷″ ۳۲′ ۷°شمالی

شعار ملی
 کار، دادگری، همبستگی

سرود ملی
 آزادی

پایتخت
کوناکری

بزرگترین شهر
کوناکری

زبان رسمی
زبان فرانسوی

نوع حکومت
 جمهوری

نام حاکمان
• رئیس جمهور: آلفا کُنده
• نخست وزیر: محمد سعید فوفونا

تاریخ استقلال
از فرانسه: ۲ اکتبر ۱۹۵۸

مساحت
- مساحت ۲۴۵٬۸۵۷کیلومتر مربع (۷۸ام)
- ‌آب‌ها (٪) جزئی

جمعیت
- سرشماری ۱۰٬884٬958
- تراکم جمعیت ۳۸‎/km۲‏ (نامعلوم)

واحد پول
فرانک گینه (GNE)

منطقه زمانی
 GMT

دامنه اینترنتی
 .gn

پیش‌شماره تلفنی
 +۲۲۴

مقدمه
جمهوری گینه کشوری است در شمال غربی آفریقا در سواحل اقیانوس اطلس. پایتخت آن کوناکری است.
گینه بیسائو، سنگال و مالی از شمال، اقیانوس اطلس از سوی باختر سیرالئون و لیبریا از جنوب و ساحل عاج و مالی از سوی خاور، این کشور را احاطه کرده‌اند.
کشور گینه پیش از این گینه فرانسه و گاه گینه کوناکری نامیده می‌شد. امروزه نیز گاه به آن گینه کوناکری می‌گویند تا از گینه بیسائو و جمهوری گینه استوایی بازشناخته شود.
مساحت جمهوری گینه ۲۴۶٬۰۰۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن بیش از ۱۰ میلیون نفر است. این کشور شکلی هلالی دارد و سرچشمه رود نیجر در بلندی‌های جنوب شرقی آن قرار گرفته‌است.
مردم گینه به ۲۴ قوم گوناگون تعلق دارند و بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اقوام این کشور به ترتیب فولا ۴۰ درصد، ماندینگو ۳۰ درصد و سوسو ۲۰ درصد، هستند. ۸۵ درصد از جمعیت این کشور مسلمان‌اند و مسیحیان که بیشتر پیرو کلیسای کاتولیک رومی می‌باشند حدود ۱۰ درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند. زبان رسمی گینه فرانسوی است ولی بیش از ۲۴ زبان محلی نیز در این کشور رایج است.
کشوری که امروزه گینه نام دارد در قدیم به یک‌رشته از پادشاهی‌های آفریقایی تعلق داشت تا این‌که فرانسه در دهه ۱۸۹۰ آن را مستعمره خود ساخته و این منطقه بخشی از آفریقای غرب فرانسه شد. گینه در ۲ اکتبر ۱۹۵۸ مستقل شد و از زمان استقلال تا انتخابات ۲۰۱۰ توسط حکمرانان خودکامه‌ای اداره شد که باعث شده‌اند که این کشور یکی از فقیرترین کشورهای جهان شود.
گینه از نظر کانی‌ها ازجمله بوکسیت، الماس و طلا بسیار غنی است. این کشور دومین تولیدکننده بزرگ بوکسیت در جهان است.
شهرهای اصلی گینه عبارتند از کوناکری، کانکان، نزرکوره، کیندیا، لابه، گوئکدو، مامو و بوکه.

تقسيمات استاني
33استان شامل؛ بيلا، بوفا، بوكه، كوناكري، كوياه، دالوبا، دالابا، دينگايرايه، دوبركا، فارانه، فوركاريا، فريا، گاووال، گكدو، كان كان، كروانه، كينديا، كيسيدوگو، كوبيا، كوندارا، كوروسا، لابه، للوما، لولا، ماسنتا، مالي، مامو، مانديانا،‌ نزره كوره، پيتا، سيگيري، تليمله،‌ توگو، يومو

شهر هاي مهم
كوناكري، كان كان، كامسار، بوكه، كينديا، زرهكوره، ماسونتا

كشور هاي همسايه
سااحل عاج، گينه بيسائو، ليبريا، مالي، سنگال، سيرالئون

گینه در سال 1890 مستعمره فرانسه شد. در سال 1985 با رهبری شارل دوگل فرانسه رفراندومی در مستعمره‌های خود، به جز الجزایر، برگزار کرد تا مردم از میان استقلال فوری و باقی ماندن به عنوان مستعمره یکی را انتخاب کنند.
گینه‌ای‌ها که آن زمان به عنوان گینه فرانسه شناخته می‌شدند تنها مردمی بودند که به استقلال فوری رای دادند.
برخی این کشور را گینه کوناکری هم می‌نامند تا از گینه بیسائو تمیز داده شود. کوناکری پایتخت گینه است.

View this article in PDF format Print article
Other articles in this category
گینه در یک نگاه
جغرافیا
تاریخ
فرهنگ
اقتصاد
سیاست
نظامی
روابط با ایران