رهبر استقلال کنگو از استعمار بلژيک و اولين نخست وزير اين کشور که ۴۵ سال پيش پس از کودتاي ۴ ستامبر ۱۹۶۰، و زنداني شدنش به طرز فجيعي کشته شد و نامش به عنوان به عنوان "شهيد" راه آزادي در تاريخ اين کشور ماندگار شد. اما دستور قتل وي بر چه اساسي صادر شد؟ اگر بخواهيم راه حدس و گمان را در پيش گیريم شاید به ناگاه نحوه قتل امیرکبیر در ذهنمان تداعی شود. تحقيقات نشان میدهد که بعد از کودتاي ژنرال جوزف موبوتو در ۴ سپتامبر ۱۹۶۰ لومومبا که در تلاش بود با یکپارچه سازي کشور و جلوگیري از جدايي استان غنی این کشور، از چپاول معادن طلا و الماس این کشور جلوگیری کرده و بهره اين نعمت خدادادي را عايد مردم فقير اين کشور کند، به زندان افتاد. بر اساس برخي مطالعات، دستور مرگ لومومبا از سوی وزیر کشور کاتانگا (مرکز معادن غني طلا، الماس، کبالت، اورانیوم و دهها معدن ارزشمند ديگر که بعد از استقلال با توطئه بلژیک در صدد کسب خودمختاری برآمد) صادر شد.عده اي همچنان "بائودو" پادشاه بلژيک را مسئول مستقيم مرگ وي ميدانند. برخي نيز امريکا و انگلستان زمان اوج جنگ سرد را مسئول مرگ لومومبا ميدانند (بیم آنها از ارسال اورانيوم معادن اين کشور به شوروي توسط لومومبا که به عنوان مبارزی چپگرا شناخته میشد). اما نحوه مرگ لومومبا در یک گزارش تحقيقي که اخیرا در آمریکا انجام شده به شرح زیر توضيح داده شده است: رهبران کاتانگا و در راس آنها موسی چومبه که از سوی بلژيک به عنوان رئيس جمهور کاتانگا انتخاب شده بود، تا زماني که هواپيماي حامل لومومبا و ۲ زنداني ديگر در مرکز اين استان (که اکنون لومومباشي نام گرفته) بر زمين نشست نميدانستند وي به کاتانگا مي آيد. چومبه و ساير مقامات سياسي کاتانگا از اين موضوع آشفته شده و سريعاً نشستي را در نزديکي فرودگاه برگزار ميکنند. در اين جلسه موسي چومبه و وزراي ديگر راي به زندان انداختن لومومبا میدهند اما مونانگا وزير کشور کاتانگا پيشنهاد قتل وي را داده و بر آن پافشاري ميکند. زماني که چومبه نگراني خود را از واکنش بين المللي به کشتن لومومبا ابراز میکند، مونانگا ميگويد ما اهميتي نميدهيم. در نهايت قتل وي مورد موافقت قرار میگیرد. به دنبال اين جلسه، مونونگا به افسران بلژيکي که نيروي پليس کاتانگا را هدايت میکردند ، دستور داد جوخه آتشی براي زندانيان درست کنند و کمتر از ۵ ساعت از زمان نشستن هواپيماي حامل آنها، هر ۳ زنداني تیرباران شدند. سپس جسدهاي آنها قطعه قطعه و در اسيد حل شد. بقایای استخوانها هم خرد گرديد. چند روز بعد از اين کشتار، مونانگا ادعا کرد "لومومبا درحين فرار از زندان هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد و اگر کسي خلاف این را ميگوید، ثابت کند". اين دست نشانده بلژيکيها در سال ۱۹۹۲ درگذشت. اما سرنوشت موسي چومبه: هواپيمای حامل وی در سال ۱۹۶۷ ربوده شده و به الجزایر انتقال يافت و در سال ۱۹۶۹در زماني که در خانه اش محبوس بود به شکل مرموزی درگذشت. دختر چومبه به نام ماري هم اکنون در بلژيک زندگي ميکند اما اخیراً در مصاحبه ای با آسوشیتد پرس منکر هرگونه مسئولیت پدرش در قتل لومومبا شده است. مرگ لومومبا در ۳۵ سالگي باعث شد وي تبديل به سمبل آزادي ملل آفريقا از استعمار تبديل شود و در یادها هميشه جوان باقي بماند. هم اکنون خيابان اصلي شهر که منزل وي در آنجا قرار دارد، خیابان ۳۰ ژوئن ناميده میشود و یکی از میدانهای این خیابان به نام وي ملقب شده است.

هم اکنون با راه اندازی سیستم رأی گیری الکترونیکی در 18 حوزه انتخاباتی ، کنیا وارد عصر جدید رأی گیری الکترونیکی شده است ، دیروز آقای رایلا اودینگا ٬ نخست وزیر کنیا و خانم ایدا اودینگا همسر ایشان به عنوان اولین نفرات با استفاده از فن آوری نوین ثبت نام شده اند ، آقای رایلا اودینگا درباره این سیستم گفت : ثبت نام رأی دهندگان از طریق سیستم الکترونیکی انقلابی در ثبت نام آراء محسوب می شود ، آقای رایلا اودینگا مخالفت کنندگانی که بر علیه تصویب پیش نویس تبلیغ می نمایند را منافق خواند ، آقای ویلیام روتا وزیر کشاورزی کنیا درباره پیش نویس گفت : قبل ازاعمال تغییرات لازم در پیش نویس از آن حمایت نخواهد کرد . (استاندارد ص 1-7) سر خط خبرها

"محمدو بوهاری" رییس جمهوری نیجریه شامگاه یک‌شنبه (1/9/94) به منظور شرکت در سومین اجلاس سران مجمع کشورهای صادر کننده گاز وارد تهران شد و در بدو ورود به فرودگاه مهرآباد، مورد استقبال "محمد شریعتمداری" معاون اجرایی رییس جمهوری قرار گرفت.            

«زبان شناسي آفريقاي سياه پوست» عنوان كتابي است كه دانشگاه دولتي ويسكانسين در ماه مه سال ۲۰۰۱ چاپ كرده است. مؤلفان اين كتاب؛ زبان «سواحيلي» را كه در كشورهاي سومالي، كنيا، تانزانيا، اوگاندا، زنگبار، رواندا، بروندي، مالي، زامبيا، شمال موزامبيك و شرق كنگو به آن تكلم مي كنند، فراگيرترين زبان در آفريقاي سياهپوست اعلام كرده و در بخشي از اين كتاب نوشته اند كه تعدد واژه هاي فارسي در اين زبان دور دست آفريقايي نشانه نفوذ ايرانيان، مخصوصا مردم جنوب ايران در طول زمان در آفريقاي شرقي است كه تمدن خود را هم در اين مناطق ترويج كرده اند. مؤلفان به طور مثال چندين واژه رايج فارسي در زبان سواحيلي را مطرح كرده اند از جمله بابا، بي بي (مادر بزرگ ـ لقب براي بانوان از خانواده هاي مهم)، كاكا (برادر - متداول در كرمان و فارس)، بابو (پدربزرگ)، انبه، زيوا (زيبا)، چاي، شها (شاه كه در آفريقاي شرقي به كدخداي ده اطلاق مي شود)، گاري (اتومبيل)، ديواني (اداره دولتي ـ كارمند دولت) و استفاده از پسوند تصغير «و» كه در كرمان و جنوب ايران رايج است مثل: دفترو (دفترچه كه از واژه «ديپتر» فارسي ساساني گرفته شده)، احمدو (احمد كوچك) ، قلمو (قلم) و .... منبع: اوراق تاریخ

شاید ما فكر می‌كنیم با نگاه كردن به یك مجسمه آفریقایی می‌توانیم هدف مجسمه ساز را از خلق آن دریابیم، درصورتیكه این طرز تفكر اشتباه می‌باشد. خیلی از تزئیناتی كه ما فكر می‌كنیم به منظور زیابیی صورت گرفته‌اند، مفاهیم دیگری دارند. برای مثال تنه حجیم با پاهای بی تناسب و كوچك و سر بزرگ كه گاهی اوقات ریش نیز دارد، این ویژگیهای متناقض كه هم ویژگی های یك فرد بالغ و هم ویژگی های اندامی‌یك طفل را داراست مثل پاهای كوچك و سر بزرگ در مجسمه ها نشانگر میل به بچه دار شدن است. ماسكهایی كه در مراسم مذهبی استفاده می‌شوند یك راه ارتباطی با خدای بزرگ زلان1 هستند« مما» واسطه های واقعی روح نیاكان است كه به وسیله این ماسكها احضار می‌شود. قدرت یك ماسك به شخصیت اجتماعی صاحبش بستگی دارد، زیرا كه یك مرد فقط با كمك این ماسك است كه می‌تواند به برتری برسد و موفقیتهای زیادش نشان دهنده توجه اجدادش نسبت به اوست. این ماسك همانند صاحبش از قدرت بالایی برخوردار است، بنابراین قدرت و اهمیت یك ماسك از ظاهر آن فهمیده نمی‌شود بلكه از اطلاعات پیرامون اینكه چه فوایدی برای صاحبش داشته می‌فهمیم كه ماسك خوبی است یا نه. ماسكهایی با درجات پایین تر نیز برای مراسم رقص و آواز استفاده می‌شوند و اساساً كاربردشان سرگرم كردن بینندگان می‌باشد. این ماسكها نیز شاید بعد از مرگ صاحبانشان به درجات بالاتری برسند، اگر كه صاحبان آنها در زندگی به مقامهای بالا رسیده باشد. بنابراین هیچ ارتباطی بین كاربرد یا درجه یك ماسك با شكل ظاهریش وجود ندارد. برای دیدن ادامه مطلب اینجا را کلیک نمایید

برگرفته از کتاب «پنج سال در سرزمین سبز» به قلم محسن پاک آیین، سفیر اسبق ایران در زامبیا؛ و همکار افتخاری موسسه مطالعاتی و تحقیقاتی آفران بعد از برقراری روابط ایران و زامبیا، در یک عصر زیبا در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۳۶۷ ،قبل از عزیمت به ماموریت، با حضرت آیت الله خامنه ای رئیس جمهور وقت، در دفتر کار ایشان واقع در مجموعه پاستور دیدارکردم. ایشان با چهره ای باز و روحیه ای پرنشاط ، لبخند زنان، در حالی که با شب کلاه و ردا، در پشت میز کارخود نشسته بودند، من را پذیرفتند. آن روز صحبت را با گزارشی در مورد اهمیت زامبیا و برنامه های خود آغاز کرده و سپس با گلایه از دفتر ایشان گفتم مدتی است که تقاضا کرده ام یک پیام کتبی از شما برای آقای کنت کائوندا رئیس جمهور زامبیا داشته باشم اما علیرغم پیگیری های زیاد، این کار انجام نشده است .ایشان با خوشروئی گفتند: “عیبی ندارد،جبران مافات می کنیم، من در حراره آقای کائوندا را ملاقات کردم، خیلی ابراز رضایت کرد،بنظرم این دیدار اثرات خوبی بر وی داشت. حالا این مطالبی که می گویم را بنویسید و به عنوان پیام شفاهی به آقای کائوندا بگوئید.” آنگاه ایشان مطالب زیر را بیان فرمودند؛ “من از اینکه کاری که خیلی پیشتر باید صورت می گرفت،انجام شد،خوشحالم. توسعه رابطه دو کشور انقلابی و دارای دیدگاه های مشترک در زمینه آپارتاید،مبارزه با امپریالیسم و مبارزه با صهیونیسم باید پیشتر صورت می گرفت.اتحاد میان کشورهای هم سرنوشت،موضوع مهمی است.من در مذاکره کوتاهی که در حراره با شما داشتم کاملا احساس کردم یک نزدیکی معنوی بین خودم و شما هست.می دانم که عوارض گوناگون و عوامل خارج از اختیار موجب شده که ما به اندازه ظرفیت لازم، ارتباط نداشته باشیم.لاکن از حالا ببعد باید تلاش کنیم که این ظرفیت را پر کنیم.ما آماده هستیم که در زمینه های مختلف همه نوع همکاری را با هم داشته باشیم.من از شما دعوت می کنم که به ایران بیائید و از نزدیک در مورد مسائل مورد علاقه صحبت کنیم.” رئیس جمهور سپس چند توصیه به من کرده و فرمودند: “به چشم انداز خوبی که بخصوص بعد از خاتمه جنگ بین دوکشور ایجاد می شود اشاره کنید.به آنها بگوئید برای همکاریهای علمی،فنی،مثلا از طریق جهاد سازندگی آماده ایم.ببینید چه معاملاتی می توانیم با زامبیا داشته باشیم،چه می توانیم بخریم و چه میتوانیم بفروشیم.نفت را حاضریم با شرایط بین المللی و با ضمانت یک بانک ثالث به آنها بفروشیم البته اگر امتیازی خواستند می توانیم بررسی کنیم.” شوخی آیت الله مشکینی (رضوان الله تعالی علیه) اتفاق جالب این دیدار این بود که در حین صحبت های ما، رئیس دفتر ایشان وارد شد و گفت آیت الله علی مشکینی دارند به دفتر شما می آیند. رئیس جمهور بلافاصله با احترام خاصی نسبت به آیت الله مشکینی گفتند من می روم پائین تا جلوی پله ها از ایشان استقبال کنم، سپس عمامه را بر سر گذارده و عبا را بر دوش انداختند و با گام های بلند از اتاق خارج و به استقبال آقای مشکینی رفتند. بعد از چند دقیقه رئیس جمهور به اتفاق مهمان خود وارد شدند و ضمن معرفی من خطاب به آقای مشکینی گفتند اگر چند دقیقه اجازه بدهید جملات آخر پیام به رئیس جمهور زامبیا را بگویم و بعد در خدمت شما هستم. آیت الله مشکینی گفتند باشد اما یک سئوال از ایشان دارم.من ادب کرده و گفتم بفرمائید.آقای مشکینی با لهجه شیرین آذری خود همراه با تبسم گفتند: شما می دانید چرا همه کشورهای آن منطقه حرف “ز” دارند،مثل زیمبابوه،زامبیا،تانزانیا،زئیرو…سئوال آقای مشکینی که البته شوخی و مطایبه بود،موجب نشاط ما شد و سپس آیت الله خامنه ای پیام خود را ادامه داده و تمام کردند. مختصری درباره کنت کائوندا دکتر «کنت کائوندا» اولین رئیس جمهور زامبیا پس از استقلال، یکی از با سابقه‌ترین مبارزان ضد استعمار و نژادپرستی و سیاستمدار خوش‌نام آفریقا است. کائوندا سال‌ها رئیس کشورهای خط مقدم مبارزه با آپارتاید بود و نقش تأثیرگذار وی در هدایت مبارزه برای آزادی «نلسون ماندلا»، فروپاشی آپارتاید و استقلال نامیبیا غیر قابل انکار است. کائوندا همچون ماندلا -اما نه به اندازه او- مدتی از عمر خود را در زندان نژادپرستان انگلیسی طی کرده بود. زامبیا در دوره ریاست جمهوری کائوندا با رژیم‌های نژادپرست از جمله اسرائیل و آفریقای جنوبی رابطه نداشت و به همین دلیل از سوی رژیم سابق ایران نیز بایکوت شده بود. آقای کائوندا خاطره‌ای از آن دوران را معمولا برای هیات‌های ایرانی تعریف می‌کند. او می‌گوید: “در آن دوره، دولت زامبیا هیأت‌هایی را جهت متقاعد ساختن ایران برای توقف فروش نفت به آفریقای جنوبی به تهران اعزام می‌نمود اما همواره این هیأت‌ها با سردی مقامات دربار ایران رو به رو می‌شدند. یک بار وقتی فرستاده آقای کنت کائوندا در جده منتظر دریافت ویزای ایران بود، از سوی وزارت امور خارجه رژیم شاه به وی پیغام داده می شود که اگر برای تفریح به تهران می‌آیید، تشریف بیاورید اما اگر برای مذاکره در مورد توقف فروش نفت به رژیم پرتوریا قصد سفر دارید، بهتر است به زامبیا مراجعت نمایید چرا که جواب ایران منفی است.” اولین قربانی انقلاب مخملی کنت کائوندا اولین قربانی انقلاب مخملی هم بود. در واقع غرب که نتوانسته بود با استفاده از «قدرت سخت» (استعمار) در جنوب آفریقا به اهداف خود برسد، «قدرت نرم» را تجربه کرد و در پشت صحنه حمایت از دموکراسی و نظام چند حزبی، عوامل خود را تقویت کرد و رهبران قدیمی آفریقا را به چالش کشید. این تجربه نخست در آمریکای لاتین و در نیکاراگوئه رخ داد. کارتر در قالب رئیس یک نهاد غیردولتی برای نظارت بر انتخابات از چند ماه قبل در «ماناگوا» مستقر شدند و با ترفندهای خود، موجبات پیروزی خانم «چامورو» بر «دانیل اورتگا» را فراهم کردند. کارتر و همین تیم نیز قبل از انتخابات «زامبیا» به لوزاکا آمده و با حمایت غیر علنی از «چیلوبا» رقیب کائوندا و بهره‌گیری از ابزار رسانه سعی در تخریب کائوندا کردند. بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول هم با اشاره کارتر به میدان آمده و شایع کردند که اگر کائوندا مجددا پیروز شود، پرداخت وام و کمک‌های اعتباری به زامبیا قطع خواهد شد. آن‌ها به خوبی می‌دانستند که کشورهای آفریقائی و زامبیا تا چه حد به وام‌های خارجی وابسته هستند. همان ایام من به دیدن کائوندا رفتم. ما رابطه بسیار نزدیکی داشتیم. گاهی روزهای یکشنبه شخصا زنگ می‌زد و می‌گفت به دفتر او بروم. به آقای کائوندا آنچه در نیکاراگوا گذشته بود را یادآور شده و گفتم که غرب قصد دارد آن تجربه را در زامبیا تکرار کند. کائوندا به همان غرور همیشگی خندید و به لهجه آفریقایی ـ انگلیسی خود گفت من یک دموکرات ناب هستم، آن‌ها نمی‌توانند من را ساقط کنند؛ مردم زامبیا با من هستند اما اینطور نشد و تبلیغات گسترده رسانه‌ای به عنوان ابزار قدرت نرم کار خود را کرد و کائوندا شکست خورد. چند روز بعد از این اتفاق، او را در مجلسی دیدم. «زولو» دوست همیشگی او هم در کنارش بود. آقای کائوندا بعد از احوالپرسی به زولو گفت این آقای سفیر حرف‌هائی زد و من باور نکردم اما امروز آن حرف‌ها برایم ثابت شد. پیش بینی رهبر معظم انقلاب بعد از بازگشت به ایران در یکی از دوشنبه‌هائی که معمولا مقام معظم رهبری تعدادی از مدیران را به حضور می پذیرفتند، خدمت ایشان رسیدم و اجمالا گزارشی از آنچه در زامبیا گذشت به خصوص جنگ نرم رسانه ای غرب برای تغییر رهبران ضداستعمار آفریقا را عرض کردم. رهبر معظم انقلاب پس از تحلیل کوتاهی در این مورد فرمودند مردم زامبیا از رفتن کائوندا پشیمان خواهند شد. ایشان همچنین در نماز جمعه نیز بدون اشاره به اسم زامبیا، پیرامون سیاست‌های مزورانه غرب که تحت حمایت از آزادی و دموکراسی به دنبال تغییر نظام های مستقل هستند، صحبت کردند. بعد از سقوط کائوندا بقیه کشورهای خط مقدم مبارزه با آپارتاید متوجه سیاست‌های جدید غرب شدند، کارتر و تیم او موفق نشدند از قدرت نرم در بقیه کشورهای منطقه استفاده کنند. چندی بعد مردم زامبیا هم همان گونه که رهبر انقلاب پیش بینی کرده بودند، از رفتن کائوندا پشیمان شدند، چون چیلوبا بعد از پیروزی تبدیل به یک دیکتاتور شد و به اتهام فساد، بانک جهانی و صندوق بین المللی پول به وعده های خود عمل نکردند و زامبیا بار دیگر تحت نظارت نامحسوس نژادپرستان غربی قرار گرفت. کشوری که نان خود را نتواند تهیه کند،هیچ گاه آزاد نیست و اما «کنت کائوندا» که در دوران ریاست جمهوری خود نتوانست به تهران بیاید در تاریخ دهم اردیبهشت ۱۳۸۸ در سن هشتاد و پنج سالگی و با قدی خمیده و قامتی فرتوت به دعوت مجمع جهانی صلح اسلامی به ایران آمد. کائوندای پیر که هنوز دستمال سفید خود را به نشانه علاقمندی به صلح در دست داشت مثل دوران ریاست جمهوری خود خنده رو و پر امید بود. من شخصا برای استقبال به فرودگاه رفتم. در مسیر فرودگاه امام خمینی(ره) تا هتل استقلال کائوندا گفت: “هنوز با ماندلا ارتباط خوبی دارد و هر چند وقت یکبار او را می بیند.” وقتی از کنار مرقد امام می گذشتیم آهی کشید و گفت: “آیت الله مرد بزرگی بود. او نه تنها به ایران بلکه به همه مستضعفین جهان و بخصوص مردم آفریقا کمک کرد.” کائوندا به کشتزارهای اطراف تهران هم نگاه کرد و گفت: “شما چقدر خوشبخت هستید که می توانید غذای خود را در داخل کشورتان تهیه کنید و به بیگانه وابسته نباشید.” وی گفت: “کشوری که نان خود را نتواند تهیه کند،هیچگاه آزاد نیست.” با کائوندای ‌۸۵ ساله، و پرچمدارمبارزه با آپارتاید به اصفهان هم رفتیم. وقتی در زورخانه شهر، اشعار مرشد که می گفت بنی آدم اعضای یکدیگرند را برایش ترجمه کردم، اشک در چشمانش حلقه زد و گفت: “مردم شما آسمانی هستند،در هر جای این کشور می روم آثار معنویت را می بینم و از اینکه اینقدر دیر به ایران آمدم متاسف هستم.” کائوندا به دیدار خود با آیت الله خامنه ای رئیس جمهور وقت ایران،در سال ۱۳۶۶ در زیمبابوه اشاره کرد و گفت: ” من از همان روز به آیت الله علاقمند شدم،ایشان خیلی منطقی و قوی از مبارزات مردم آفریقا دفاع کرد.” کائوندا گفت من هم مثل شما یکتاپرستم و به خدای بخشنده و مهربان اعتقاد دارم،خدای شما به مسیحیان نیز تعلق دارد.کائوندا موقع ترک ایران هم گفت برای من دعا کنید و بدانید که قلب من مثل ایرانیان برای نجات مستضعفین می تپد. آمدن کائوندا به ایران بار دیگر خاطرات تلخ و شیرین حضور در زامبیا را برای من زنده کرد. خاطراتی که همواره با من خواهد ماند و شاید دانستن آن برای آیندگان هم خالی از لطف نباشد.

کشور تونس که در شمال افریقا و با بیش از 1300 کیلومتر ساحل در حاشیه دریای مدیترانه و با جمعیتی در حدود 11 میلیون نفر از اهمیت استراتژیکی زیادی در منطقه شمال آفریقا و خاورمیانه برخوردار است. از نظر اقتصادی و تجاری تونس با اروپا پیوند زیادی دارد این کشوربعد از فلسطین در خاورمیانه, اولین کشورشمال آفریقا و جنوب مدیترانه است که با اتحادیه اروپا قرارداد شراکت اقتصادی به امضاء رسانده است و درحال حاضر بیش از 80 درصد مبادلات تجاری تونس با کشورهای عضو اتحادیه اروپا صورت می گیرد. توریسم که یک منبع مهم درآمد ارزی پس از صادرات فسفات برای شمالی ترین کشور قاره آفریقا به شمار می رود توانسته است بر اساس آمار و گزارشات منتشر شده در سال 2010 میلادی با جذب حدود 7 میلیون توریست درآمدی بالغ بر 5. 2 میلیارد دلار برای این کشور به ارمغان بیاورد. تونس کشوری سرمایه پذیر محسوب می شود که با وجود تحولات و ناامنی های ایجاد شده بر اثر انقلاب توانسته است براساس گزارش آنکتاد بیش از 1.1 میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی جلب و جذب نماید به طوری که در حال حاضر بیش از 1270 شرکت فعال فرانسوی در تونس مشغول فعالیت هستند. هر چند بیش از 82 درصد از حجم مبادلات تجاری این کشور با اتحادیه اروپا صورت می گیرد و کشورهای فرانسه، ایتالیا، آلمان و انگلیس از جمله سرمایه گذاران و شرکای تجاری تونس محسوب می شوند اما روابط جمهوری اسلامی ایران با تونس دارای سابقه دیرینه و بیش از نیم قرن است به طوری که پس از قیام انقلابی مردم تونس, تاکنون دو گام مثبت درجهت توسعه و گسترش روابط بین دو کشور از سوی جمهوری اسلامی ایران برداشته شده است. اولین گام را می توان سفر وزیر امورخارجه کشورمان در اردیبهشت ماه سال جاری به تونس جهت تبریک پیروزی انقلاب این کشور و اعلام آمادگی کشورمان برای توسعه روابط در تمام زمینه ها با تونس نام برد و دومین گام نیز برگزاری یازدهمین اجلاس کمیسیون مشترک همکاری های اقتصادی دو کشور پس از گذشت 18 ماه از پیروزی انقلاب تونس، برشمرد. در این راستا برگزاری موفقیت آمیز یازدهمین اجلاس کمیسیون مشترک همکاری های اقتصادی جمهوری اسلامی ایران و تونس در این کشور پس از گذشت 5. 1 سال از انقلاب که با امضاء 8 سند همکاری به پایان رسید نوید بخش توسعه همکاریهای دو کشور در بخش های مختلف و همچنین بیانگرعمق روابط استراتژیک وعزم وتلاش دولتمردان دو کشور برای ارتقاء هر چه بیشتر آن با توجه به تغییر ساختارهای سیاسی و اجتماعی اخیر در این کشور می باشد. شایان ذکر است که حجم مبادلات بازرگانی دو کشور در پایان سال 2011 میلادی در حدود 5. 9 میلیون دلار بوده است که انتظار می رود با توجه به عزم و اراده بین مقامات عالیرتبه ایران و تونس وامضاء بیش از 65 سند همکاری در بخش های مختلف تجاری،بازرگانی، اقتصادی،سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و صنعتی بین بخش های دولتی و خصوصی دو کشور شاهد گسترش بیش از پیش روابط با توجه به ظرفیتها و پتانسیل های موجود بین دو کشور در کلیه بخش های همکاری بین دو کشور باشیم.   حسن صالح کارشناس ارشد روابط بین الملل  

با هر معياري كه سنجيده شود بايد گفت انقلاب تونس نسبت به ساير انقلاب‌هاي اخير در كشورهاي خاورميانه و شمال آفريقا از شانس بهتري برخوردار است.

همایش تجلیل از بانوان مسلمان دیروز، با حضور شماری از شخصیت‌های ملی در مجتمع فرهنگی الزهرا(س) در آبیجان، پایتخت پیشین ساحل عاج برگزار شد.

تحقیقات اخیر به وسیله گروه های حامی محیط زیست نمایان ساخته كه شركت فرانسوی آروا كه در امر استخراج اورانیوم در كشور نیجر فعال می باشد به شدت محیط اطراف معادن اورانیومی را به وسیله تشعشعات اتمی آلوده ساخته و ادعای این شركت در خصوص پاكسازی محیط نادرست می باشد. كشور نیجر در غرب آفریقا سومین تولید كننده بزرگ اورانیوم در جهان بعد از كانادا و استرالیا می باشد. شركت فرانسوی آروا بهره برداری از مناطق اورانیومی نیجر شامل آرلیت و آكوتا را بر عهده دارد. در حدود 80 هزار نفر از مردم در كنار هر دو منطقه تحت تاثیر تشعشعات اورانیومی قرار دارند. در سال 1960 میلادی كه اورانیوم در نیجر كشف گردید، بسیاری بر این عقیده بودند كه این موضوع به شكوفایی اقتصاد این كشور كمك خواهد نمود .اما بهره برداری از معادن اورانیوم نیجر توسط شركت های فرانسوی و استفاده از اورانیوم در نیرو گاه های هسته ای این كشور كه درحدود 80 % از توان الكتریسیته خود را از انرژی هسته ای تامین می نماید تنها هدیه ای مرگ آور برای مردم نیجر گردید. امروزه نیجر جزو فقیر ترین كشور های دنیاست و در آخرین رتبه های شاخص توسعه انسانی از طرف سازمان ملل قرار دارد. همچنین تمامی ناآرامی های سیاسی در این كشور، از جمله كودتاها به نوعی با موضوع اورانیوم در ارتباط می باشد. مطابق نتایج تحقیقات منتشر گردیده تشعشعات رادیو اكتیو به خصوص در نزدیك معدن شهر آرلیت در 850 كیلومتری شمال غرب پایتخت به شدت مشاهده می گردد. فر انسه در حدود 45 سال است كه به استخراج اورانیوم از كشور نیجر مشغول بوده و بزرگ ترین سرمایه گذار در بخش اورانیوم این كشور می باشد. "ریات تولو" یكی از محققان امور هسته ای در مصاحبه ای اعلام می دارد كه ما در بازدیدی كه در ماه نوامبر سال 2009 میلادی از معادن اورنیوم نیجر داشتیم به واقعیت های خطرناكی رسیدیم. درصد تشعشعات رادیو اكتیو در خیابان ها شهر آرلیت در حد بسیار خطرناكی قرار دارد. او ادامه می دهد كه در برخی مناطق، تشعشعات رادیو اكتیو تا حدود 500 برابر از حد نرمال بیشتر می باشد. اگر شخصی تنها به مدت كمتر از یك ساعت در روز در چنین مكانی توقف نماید به انواع بیماری های مرتبط با تششعات رادیو اكتیو مبتلا خواهد گردید. در سال 2007 میلادی یك مركز مطالعاتی فرانسه در تحقیقاتی مشابه به این موضوع رسید كه تشعشعات رادیو اكتیو در شهر آرلیت در حد بسیار بالایی قرار دارد. یكی از مدیران این مركز اظهار می دارد كه ما نتایج تحقیقات خود را به شركت فرانسوی آروا اعلام نمودیم و از مدیران آن خواستیم تا در اسرع وقت تمامی تلاش خود را برای جلوگیری از این موضوع به كار ببرند، اما بعد از گذشت چند سال هنوز كاری در این خصوص به انجام نرسیده است .همچنین مواد رادیو اكتیو در آب آشامیدنی این مناطق و خاك كشاورزی آن نیز وارد شده و تبعات بسیاری برای مردم این مناطق دارد. اینها تنها گوشه ای از فعالیت های استعماری كشور های غربی در كشور های آفریقایی و جهان سومی است، كشور هایی كه با ادعای حقوق بشر تنها داعیه دار آن بوده و در عمل عكس آن را شاهدیم. از بین رفتن مردم در آفریقا هیچ گونه اهمیتی برای فرانسه و دیگر كشور های غربی ندارد، زیرا آنها تنها به دنبال منافع استعماری خود بوده و در این راه فنا گردیدن انسان ها از هیچ گونه اهمیتی برای آنها برخوردار نیست. وبلاگ كسايي