1- خانم الن جانسون سيرليف، رئيس جمهوري ليبريا از تاريخ 26 دي 1384 تا كنون 2- خانم روس پري، رئيس شوراي ايالتي ليبريا از تاريخ 13 شهريور 1375 الي 11 مرداد 1376 3- خانم آگاسه يويلينگيامانا،‌ نخست وزير رواندا از تاريخ 27 تير 1372 الي 18 فروردين 1373 (در قتل عام كشته شد) 4- خانم اليزابت دوميتين، نخست وزير آفريقاي مركزي از تاريخ 13 دي 1353 الي 18 فروردين 1355 5- خانم سيلوي كينيگي، نخست وزير بوروندي از تاريخ 19 تير 1372 الي 18 بهمن 1372 6- خانم ميم ماديور بويه، نخست وزير سنگال از تاريخ 13 اسفند 1379 الي 13 آبان 1381 7- ماريا داس نوس سيتا باتيستا دسوزا، نخست وزير سائوتومه و پرنسيب از تاريخ 15 مهر 1381 الي 28 شهريور 1383 8- خانم لوئيس دياس ديگو، نخست وزير موزامبيك از تاريخ 28 بهمن 1382 الي 28 دي 1388 9- خانم رز فرانسيس رگمبه، كفيل رياست جمهوري گابن، از تاريخ دي 1387 الي مهر 1388 10- خانم ماريا دوكارمو تراوودا پيرس دكارواهو سيلوريا، نخست وزير سائوتومه و پرنسيب از تاريخ 18 خرداد 1384 الي 1 ارديبهشت 1385 11- خانم اسپسيوزا كازيبوه، نائب رئيس جمهور اوگاندا از تاريخ دي 1372 الي دي 1382 12- خانم جويس موجورو، نايب رئيس جمهور زيمبابوه از تاريخ آذر 1383 تا كنون

"کازابلانکا" یا "سرای سفید" که به عربی "دار البیضاء" هم گفته می‌شود، به عروس شهرهای آفریقا شهرت دارد و دیدنی‌های بسیاری را در خود نهفته دارد.

"در طول تاریخ بشریت بانوان بزرگی را می یابیم که انسان های بی شماری اعم از زن و مرد متاثر از ایشان و محو وجود با عظمت آنان گردیده اند. و این بدان علت است که از نگاه توحیدی و منظر اسلامی هیچ تفاوت و اختلاف کمالی در خلقت زن و مرد وجود ندارد. در میان تمامی زنان عالم عده ای ویژه و ممتاز می شوند و هر کدام به مثابه عالمی و جهانی برای تمام بشریت الگو و مثال قرار می گیرند. یکی از ستارگان عالم بشریت، حضرت مریم دختر عمران می باشد که جایگاه بس والا و بزرگ نزد مسیحیان و مسلمانان دارد..." مطالب فوق قسمتی از مقاله ای خواندنی با عنوان "سیمای حضرت مریم از منظر قرآن" است که در سایت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران-پرتوریا در اختیار خوانندگان قرار داده شده است. برای خواندن کل مقاله به لینک زیر مراجعه فرمائید: http://pretoria.icro.ir/index.aspx?siteid=226&pageid=30222 منبع: رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران- پرتوریا  

موسيقي آفريقايي، مخصوصا‌ً موسيقي سنتي سياهان آفريقا را در خارج از آفريقا، كمتر مي‌شناسند. براي غير آفريقايي ها، اين موسيقي، عجيب، دشوار و بدون جذابيت است و در نتيجه زحمت گوش دادن به آن را به خود نمي‌دهند. هم موسيقي ‌آفريقايي و هم موسيقي غير آفريقايي‌ زادة خلاقيت بشرند و در نتيجه عناصر يكساني چون گام و فاصله و لحن و ملودي و امثالهم را در خود دارند. موسيقي تقريبا‌ً در همه كشورها، نقش يكساني را بازي مي‌كند و در قالب ترانه‌ها، لالاييها، ترانه‌هاي رزمي، موسيقي ديني و امثال آن ارائه مي‌گردند. در مجموع در آفريقا هم سازهايي شبيه به اروپا، از جمله سازهاي زهي، بادي و كوبه‌اي وجود دارند. مفهوم موسيقي آفريقايي به كلي با موسيقي غربي فرق دارد. موسيقيدانهاي سنتي آفريقا براي لذ‌ّت بردن، صداها را با يكديگر تركيب نمي‌كنند. هدف آنها بيان همه جنبه‌هاي زندگي از طريق عنصر صداست. آنها از طريق موسيقي، منحصرا‌ً طبيعت را تقليد نمي‌كنند، بلكه با به كارگيري صداهاي طبيعي، از جمله زبان گفتاري، طبيعت را بازسازي و آن را به موسيقي تبديل مي‌كنند. شايد ظاهرا‌ً اين موسيقي يكنواخت به نظر برسد، ولي هر صدايي معني ويژه خود را دارد. براي اينكه بتوان معناي موسيقي آفريقايي را درك كرد، بايد به بررسي آن در متن زندگي آفريقايي پرداخت. موسيقي در جامعه آفريقا نقش بسيار مهمي دارد و درست از لحظه تولد، يكي از حياتي‌ترين جنبه‌هاي زندگي يك آفريقايي را تشكيل مي‌دهد. كودكان آفريقايي از ابتداي خردسالي، نقش مؤثر و مهمي را در موسيقي به عهده مي‌گيرند و در سن سه يا چهار سالگي، ساز مي‌سازند. بازيهاي موسيقايي كه توسط كودكان آفريقايي اجرا مي‌شوند، آنها را براي شركت در فعاليتهاي دوره بزرگسالي از جمله ماهيگيري، شكار، كشاورزي، آسياب‌گرداني، حضور در مراسم عروسي و تشييع و رقص آماده مي‌سازند. در آفريقا بين انسان و هنر، پيوند عميقي وجود دارد. هنر در آفريقا، بالاترين نقش را در برقراري ارتباط بين انسانها ايفا مي‌كند. شايد به همين دليل است كه در بعضي از زبانهاي آفريقاي سياه، براي تعريف موسيقي، فعل دقيقي وجود ندارد. اين هنر به قدري در انسان آفريقايي نهادينه و موروثي است كه شايد ضرورتي براي نامگذاري آن وجود نداشته است. طبل در جامعه آفريقايي به قدري مهم است كه گاهي آن را با يك مرد برابر مي‌گيرند، از همين رو زنان بايد همان احترامي را كه به طور سن‍ّتي براي مردشان قائل مي‌شوند، براي طبل هم قائل شوند. در بعضي از كشورهاي آفريقايي، زنان حتي اجازه ندارند تحت هيچ شرايطي به طبل دست بزنند، هر چند اسلام بسياري از تبعيضهايي را كه عليه زنان وجود داشته، در آفريقا از بين برده است. ادامه در نگاهك

  "نیل تاکسی "، جاذبه جدید مصر در رود نیل، شمال و جنوب قاهره را به هم متصل و مشکل ترافیک را آسان میکند. مقامات مصر برای کاهش ترافیک قاهره ، شمال و جنوب این شهر را با نیل تاکسی متصل می‌کنند. در راستای کاهش ترافیک زمینی در مسیرهای داخلی وخیابان‌های قاهره هیات دولت مصر از هفته آینده بحث و گفتگو برسر طرحی نو را آغاز می‌کند که با عنوان تاکسی رود نیل ازسوی وزارتخانه‌های حمل ونقل و نیز وزارت محیط زیست و آبیاری به هیات دولت پیشنهاد شده است. طبق این طرح قرار است مسیر" قناتر" در"الخیریه" واقع در شمال قاهره به منطقه "هلوان" واقع در جنوب قاهره متصل شود. طبق طرح ارائه شده ، تاکسی آبی نیل به زودی در ده ایستگاه کار خود را آغاز می‌کند که هرسفر حدود 45 دقیقه زمان می‌برد که درمقایسه با دست کم مسیر یک ساعته با خودرو، مسیر بهتری تلقی می‌شود. منابع رسمی از وزارت آبیاری و منابع آب مصر یاداور شده‌اند که مجموع سفرهای شهری درهر روز حدود 15 سفر خواهد بود. "هشام موژازی"(مجازی) وزیر آبیاری مصر همچنین یادآور شد که این سفرها ممکن است تا 20 دقیقه هم کاهش یابد. این طرح درصورت تصویب از ژانویه 2015 راه اندازی می‌شود.

بسم الله الرحمن الرحيم هست كليددرگنج حكيم نگاهي به فرهنگ در تونس ديباچه فرهنگ پايه و اساس هر ملت و حكومت است و ارتباطات فرهنگي بين المللي ، اساسي ترين و موثرترين ارتباطات در عرصه هاي بين الملل مي باشد.آنچه در اين نوشتار مي آيد نگاهي از دور به جايگاه فرهنگ دربخش هاي گوناگون تونس است كه اميد مي رود خواننده ي گرامي بتواند از خلال عناوين كلي اين گزارش ، نسبت به شناسايي جايگاه فرهنگ در تونس از زواياي گوناگون اقدام كند. فرهنگ و تاريخ تونس با توجه به موقعيت استراتيژيكي تونس در شمال آفريقا و در كنار درياي مديترانه، اين كشور در طول تاريخ 3 هزار ساله ي خويش در معرض رفت و آمد تمدن ها و فرهنگ هاي مختلف قرار گرفته كه مهمترين آن عبارتند از قرطاجي ها ( با پايه گذاري يك زن به نام عليسه) ، رومي ها ، مسلمان ها ( عرب ها،خراساني ها وترك ها) واروپايي ها ( پرتغال، اسپانيا و فرانسه)؛تونس در سال1881م ميلادي تحت حمايت فرانسه قرار گرفت.كه به گفته ي خود تونسي ها اين تحت الحمايه بودن ،بالاترين ضرر رابه تونس ومرم عربي زده است؛دكتر الهادي البكوش كه سابفاً نخست وزير تونس بوده در كتاب « إضاءات علي الاستعمار و المقاومه في تونس و في المغرب الكبير» كه مركزالنشرالجامعي تونس آن را در سال 2007 چاپ كرده مي گويد: « در باره ي موفقيتهاي فرانسه در زمينه ي آموزش در تونس بايد گفت كه در 70 سال استعمار فرانسوي ، تعداد اشخاصي كه توانستند به آموزش عالي دست پيدا كنند تنها 320 نفر بودند ، يعني در هر سال ، چهار دانشجو ، حال آنكه تعداد دانشجويان پس از استقلال به 320 هزار نفر رسيده است ؛ استعمار فرانسه هميشه از افزايش و گسترش آموزش در تونس مي ترسيده و از آن جلوگيري مي كرده و اين كه عده اي خلاف اين مطلب را مي گويند، يك خرافه و اسطوره است(... ان السلط الاستعماريه كانت تخشي انتشار التعليم بتونس فمنعته ، و غلطته ما استطاتعت؛ إن إنجازات فرانسه في المستعمرات خرافه واسطوره برددها البعض ...روزنامه الصريح ، الأحد 16 سپتامبر ، 2007 ، ص 12 ، عدد 1917). فرهنگ و قانون اساسي تونس همانا قانون اساسي ، آينه ی تمام نماي هر نظامي است و آشنايي با آن ، مهمترين مدخل در امر شناسايي ان نظام مي باشد؛ بر اين اساس ما در اين نوشتار نگاهي فرهنگي به قانون اساسي تونس داريم تا با اين نگاه بتوانيم جايگاه فرهنگ را در نظام قانوني تونسي بهتر بشناسيم. تونسي ها مي گويند كه نخستين قانون اساسي اين كشور در سال 1861 ظاهر شده است. اما پس از استقلال ، قانون اساسي تونس در 25 ژوئيه 1957 تصويب و در 10 بخش ابلاغ شد كه عناوين فصول آن عبارت است از « أحكام عامه ، السلطه التشريعيه ، السلطه التنفيذيه ، السلطه القضائيه ، المحكمه العليا ، مجلس الدوله المجلس الاقتصادي والاجتماعي ، الجماعات المحليه ، المجلس الدستوري و تنقيح الدستور. «ما نمايندگان اجتماع كننده در مجلس مردمي تونس ...» كلماتي است كه در روز 25 ژوليدي 1957 ، الغاي نظام پادشاهي و برقراري نظام جمهوري را در تونس اعلام و اظهار داشت كه « تونس دولتي آزاد و مستقل است كه « اسلام » دين آن ، « عربي » زبان آن و « جمهوري» نظام آن خواهد بود و آقاي حبيب بورقيبه كه رئيس حكومت است، به مسئوليت رئيس دولت انتخاب مي شود».. قانون اساسي تونس داراي 10 بخش و 78 فصل مي باشد كه برخی از ملاحظات را در این قانون میآوریم: 1. واژه ي الله دوبار در متن قانون اساسی تونس آمده است. 2. واژه ي اسلام دو بار در متن قانون اساسی تونس آمده است. 3. در متن قانون اساسي تونس اصلاً آيه اي قرآني نيامده است. 4. در متن قانون اساسي تونس واژه ي فرهنگ ( الثقافه) نيامده است . 5. پرچم جمهوري تونس قرمز است كه در وسط آن دايره اي سفيد با ستاره اي داراي پنج شعاع كه هلال سرخ آن را احاطه كرده است.(فرهنگ و رنگ). 6. شعار جمهوري عبارت است از: آزادي، نظام و عدالت.(فرهنگ و شعار حکومت) 7. هر فردي داراي احترام و آزادي عقيده مي باشد و انجام شعائر ديني آزاد است تا وقتي كه به امنيت عمومي ضرري نرساند.(فرهنگ و آزادی عقیده) 8. آزادي احزاب وجود دارد و هيچ فردي حزبي نمي تواند مبادي و اهداف و فعاليت هايش را بر اساس دين ، زبان ، طايفه يا مليتي قرار دهد.(فرهنگ و دین) 9. كانديدا شدن براي مجلس نمايندگان حق هر فردي است كه پدرش يا مادرش تونسي باشد و حداقل عمرش 23 سال که در هنگام انتخاب این گونه قسم یاد می کند" اقسم بالله العظيم أن أعمل بإخلاص في خدمه بلادي و أن التزم بأحكام الدستور و بالولاء المفرد لتونس". 10. تونس داراي قواي سه گانه قانون گذاري ،رئيس جمهوري وقضائي است كه رئيس جمهور مسلمان با همكاري حكومت كه نخست وزير رئيس آن است كشور را اداره مي كند و رئيس جمهور بايد از پدر و مادر و اجدادي كاملاً تونسي باشد. فرهنگ و حكومت تونس حكومت فعلي تونس به رياست زين العابدين بن علي كه از 7 نوامبر 1987 كارهاي خويش را شروع كرده به فرهنگ و فعاليت هاي فرهنگي بسيار اهميت مي دهد كه برگزاري انواع و اقسام همايش ها، جشنواره ها ، هفته هاي فرهنگي ، روزهاي فرهنگي كه در سطح ملي ، منطقه اي و بين المللي و هر هفته در تونس و در حقيقت با اجازه ي مستقيم يا غير مستقيم دولت اين كشور برگزار مي شود ، نشاندهنده ي اين توجه است؛ در يكي از ملاقاتهايم با دكتر عبد الوهاب بو حديبه كه مشاور فرهنگي علمي رئيس جمهور تونس مي باشد ايشان اظهار مي داشت كه براي ما عربها، سلاحي به غير از فرهنگ نمانده است. از جمله اقدامات تونس براي اظهار علاقه اش به حوزه ي فرهنگ مي توان به امور ذيل اشاره كرد: 1. اعلام رئيس جمهور مبني بر اين كه فرهنگ پشتوانه ي هويت ، برتري و تحقق اهداف تونس التغيير است. 2. توجه بسيار به فرهنگ در برنامه هاي توسعه ي تونس به خصوص برنامه ي دهم توسعه (2002 تا 2006) و برنامه يازدهم توسعه ( 2007 تا 2011). 3. تلاش براي اختصاص يك و پنج دهم از بودجه ي حكومت به پروژه هاي فرهنگي در سال 2009 4. اختصاص 70% يارانه براي چاپ كتاب هاي فرهنگي در تونس. 5. اقدام جهت ساخت پروژه ي بزرگ « شهر فرهنگ» ( مدينه الثقافه) در پايتخت تونس از سال 2001 ( مكان اين مجموعه در كنار ساختمان حزب حاكم است كه در سالجاري نخستين فاز آن كه سالن اُپرا با 1800 صندلي ، سالن همايش ها با 700 صندلي ، سالن تئاتر با 400 صندلي و 7 استوديو مي باشد ، افتتاح خواهد شد). 6. راه اندازي مراكز ملي متعدد فرهنگي هنري مانند مركز ملي سيرك و نمايش ، مركز ملي هنر عروسي (مركز وطني لفن العرائس بتونس) 7. راه اندازي « راديو فرهنگ » (إذاعه الثقافه) در تاريخ 29 مي 2006 . 8. تصويب قانون راه اندازي خبرگزاري احياي ميراث معماري ( وكاله إحياء التراث المعماري) توسط مجلس نمايندگان تونس در تاريخ 23 فوريه 1988 9. راه اندازي كرسي دانشگاهي گفتگوي تمدنها و اديان در 7 نوامبر 2001 10. اختصاص جوايز فرهنگي سالانه مانند « جايزه فرهنگي براي فعال ترين موسسه ي اقتصادي در حوزه فرهنگ » ، « جايزه ادبي ابوالقاسم الشابي » و « جايزه بين المللي پژوهش هاي اسلامي »( اعطاي جايزه رئيس جمهوري تونس به مطالعات اسلامي از سال 1992 آغاز و هر ساله فقط در سطح داخلي برگزار مي شده، ولي در سال 2002 با دستور زين العابدين علي اين جايزه در سطح بين المللي برگزار شد و در سال 2004 براي اولين مرتبه در تاريخ 4 نوامبر كه مصادف با ايام 7 نوامبرمعروف به روز تحول در تونس بوده است، جائزه ي الهادي العبيدي، جائزه ي الطاهر الحداد( اين شخص به دليل دفاع ازحقوق زنان، در تونس مشهور است) 11. نام گذاري روزها، ماه هاو سال ها به نام هاي فرهنگي علمي مانند « روزملي فرهنگ( يوم الوطني للثقافه كه اين روزدر سال متغيير ولي غالبا در ماه جوان است و به ادعاي الملاحظ ،ص5،الاربعاء ،13 جوان 2007 العدد737 تونس تنها كشوري است كه چنين مناسبتي دارد) « روز دانش » ( يوم العلم ) ،« سال كتاب » ( 2003) ، سال ابن خلدون ( 2006) « سال ترجمه » ( 2008) ، قيروان پايتخت فرهنگي جهان اسلام ( 2009) 12. راه اندازي موسسات ادبي هنري مانند « مركز ملي خوشنويسي» (المركز الوطني لفنون الخط) اختصاص « دار الدزيري » در بخش قديمي شهرتونس به « دار الشاعر». فرهنگ و رسانه هاي تونس در رسانه هاي تونس اعم از روزنامه ها و شبكه هاي تلويزيوني اين كشور چاپ و پخش تصاوير و فيلم هاي مستهجن ممنوع است؛ اسامي كانال هاي تلويزيوني معروف در تونس عبارت است از: تونس 7 ، تونس 21 ، و حنبعل كه قرار است يك كانال تلويزيوني جديد نيز با عنوان حنبعل الشرق در ماه فوريه سالجاري راه اندازي شود.كانال هاي تلويزيوني غربي Tf،France2 ، france3 ، mt كانال هايي هستند كه در روزنامه هاي تونس پيرامون آن تبليغ مي شود. راديوي ملي تونس به تاريخ 15 سپتامبر 1938 راه اندازي شده است و راديو فرهنگ ، راديو موزيك ، راديو جوان و راديو قرآن تونس از مهمترين كانال هاي راديويي اين كشور مي باشد. مهمترين روزنامه هاي تونس عبارتند از الحريه ( حزب حاكم) ، الشروق ، الصريح ،الصباح والصحافه كه دو روزنامه ي اخير الذكر به زبان فرانسه هم چاپ مي شود. فرهنگ تونس در آيينه ي آمار آنچه در اين بخش مي آيد نگاهي آماري به جايگاه فرهنگ در تونس است كه از منابع رسانه اي تونس گردآوري شده است: در تونس 350 مركز فرهنگي، 659 ويدئوكلوپ، 1 مركز ملي فرهنگ، 356 انجمن فرهنگي محلي و 24 اداره ي فرهنگ وجود دارد و در اين كشور سالانه 1069 جشنواره ي فرهنگي برگزار مي شود كه 422 عدد آن جشنواره هاي تابستاني است. در تونس بيش از 2856 مسجد وجود داردكه مهمترين اين مساجد عبارت است از جامع عقبه بن نافع(قيروان) كه قديمي ترين مسجد آفريقا ودر سال 50 هجري قمري به دست عقبه بن نافع و با مشاركت خراساني ها ساخته شده ، جامع الزيتونه (تونس) كه در سال 116 هجري قمري(734 ميلادي) ساخته شده، الجامع الكبير(مهديه) ، جامع سيدي اللخمي(صفاقس) ، جامع صاحب الطابع(تونس) و جامع الموحدين(تونس). در تونس تعداد 51 سالن سينما ، 18 انجمن سينما( 4 انجمن براي سينماي كودك و نوجوان) ،171 شركت تهيه كننده ي فيلم ، 15 شركت پخش فيلم هاي سينمايي دارد و تا كنون 77 فيلم سينمايي بلند در تونس ساخته شده است. ضمنا مبلغ بليط سينما در تونس بين 1500 تا 2000 تومان مي باشد. در تونس 250 گروه تئاتر آماتور،780 گروه تئاتر دانش آموزي، 50 گروه تئاتر دانشجويي ، 108 گروه تئاتر حرفه اي ( 6 گروه آن دولتي و بقيه غير دولتي) ، 5 مركز هنرهاي نمايشي و 256 سالن تئاتر وجود دارد. در تونس 31 روزنامه و هفته نامه و 18 مجله ي فرهنگي علمي وجود دارد. در تونس 263 گروه موسيقي نوازنده(الوتريه) ، 296 گروه موسيقي ديني(فرق السُلاميه) ، 105 گروه موسيقي سنتي (النحاسيه) ، 789 گروه موسيقي محلي ، 60 گروه باله كوريغرافية ،15 موسسه ي موسيقي استاني ، 69 مجموعه ي كورال و 11 گروه موسيقي الماجورات وجود دارد. در تونس به سال 1956 فقط دو كتابخانه ي عمومي وجود داشته ولي اكنون 402 كتابخانه ي عمومي وجود دارد و تعداد 43 كتابخانه ي سيار، 1256 كتاب فرهنگي،5886409 كتابخوان ، 265594 مشترك مجله و كتاب و 320 شركت انتشاراتي و پخش كتاب وجود دارد. ضمنا نمايشگاه بين المللي كتاب در تونس سالانه برگزار مي شود كه در نمايشگاه كتاب تونس در سال 2006 تعداد 120131 كتاب عربي ، 66250 كتاب فرانسوي ، 16125 كتاب انگليسي ، 3562 كتاب به ديگر زبان ها ، 56066 كتاب علمي،65393 كتاب ادبي ،22965 كتاب كودك و 9108 كتاب در موضوعات گوناگون عرضه شده است. آمار كتاب هاي منتشر شده در تونس در سال 2008 كه مورد حمايت وزارت فرهنگ قرار گرفته اند، 942 عنوان و تعداد كتابخانه هاي عمومي نيز 372 كتابخانه اعلام شده است. در تونس 389 نقاش و 72 مركز نقاشي وجود دارد. تعداد دانش آموزان تونس در سال 2008 تقريبا 193 هزار نفر بوده است. آموزش عالي در تونس ، مجاني است؛ 14 دانشگاه و 25 دانشكده و 351000 دانشجودر اين كشور وجود دارد كه 1/59% دختران و 77% دانشجوي جديد مي باشند؛ بودجه ي وزارت آموزش عالي تونس 52/5% از بودجه ي دولت اعلام شده و نظام جديدآموزش عالي تونس به نظام أمد( الاجازه ، الماجستير و الدكتري) معروف است كه در اين نظام ، ليسانس 3 سال ، فوق ليسانس 5 سال و دكتري 8 سال مي باشد كه تاكنون 109 موسسه دانشگاهي وارد اين نظام شده اند. آمار دانشجويان تونس در سال 1994 عبارت از 42 هزار و در سال جاري هزار كه 73 هزار از آنها در خوابگاه هاي دانشجويي مي باشد در تونس 33 مركز پژوهشي ، 139 آزمايشگاه ، 631 گروه پژوهشي ، 5500 پژوهشگر در حال آماده سازي دكترا وجود دارد و در سال 2007 ، 3 هزار فارغ التحصيل و تعداد منابع انساني تونس در خارج كشور كه بيشتر آنها پژوهشگر و مهندس مي باشند، 5 هزار نفر بوده اند. در تونس بر اساس آمار سال 2004 يك مليون و 700 هزار زن بي شوهر ( مطلقه يا شوهر مرده) وجود دارد و از سال 1956 ازدواج متعدد غير قانوني اعلام شد؛آمار جايگاه اجتماعي زنان در تونس عبارت است از: 22.7% در مجلس نمايندگان،27% در شهرداري ها، 34% در رسانه ها،51% در آموزش ابتدايي ،48% در آموزش دبيرستان ،40% در آموزش عالي،42% در شغل پزشكي،72% در داروخانه،31% در امور وكالت و27% در امور قضاء فعاليت دارند. 15% از مردم تونس بچه دار نمي شوند تونس داراي 1298 كيلومتر ساحل مي باشد ؛ سالانه بيش از 6 مليون گردشگر با درآمدي معادل سه ميليارد دينار(هردلار 1 دينار و بيست ميليم) به اين كشور مسافرت مي كنند . شهرهاي حمامات و سوسه از مهمترين شهرهاي گردشگري تونس و جزيره ي جربه و قرقنه از مهمترين اماكن گردشگري اين كشور مي باشد. گذري بر اماكن تاريخي فرهنگي گردشگري تونس قيروان قيروان شهري است در 170 كيلومتري تونس كه در سال 50 هجري مطابق با 670 ميلادي به دست عقبه بن نافع فهري سردار مسلمان تاسيس شد و وي با ساختن مكاني كه امروز به جامع بن عقبه معروف است ، از اين مكان به عنوان دژي جهت گسترش اسلام در شمال آفريقا و اروپا استفاده كرد. مقام ابي زمعه البلوي (صحابي پيامبر) ، متحف رقاده و سيستم آبرساني اغالبه از مهمترين اماكن تاريخي اسلامي اين شهر است. حضور سپاه خراساني به همراه عقبه يكي از مهمترين اشتراكات تاريخي ايران و تونس است و كلمه ي قيروان همان كاروان فارسي است. مهديه اين شهر در شرق تونس و در 205 كيلومتري تونس پايتخت قرار دارد و اهميت تاريخي اش به دليل شروع حركت فاطميين از آن مي باشد ؛ اين شهر در سال 921 ميلادي توسط عبيد الله المهدي سردمدار حركت فاطميين تاسيس شد ؛ حركتي كه به شروع نخستين حكومت شيعي اسماعيلي در تونس (910 - 973) و پس از آن تاسيس الازهر مصر منتهي شد. الجامع الكبير ، سوق الكحله و برج و قلعه ي اين شهر از مهمترين اماكن ديدني آن است. جامع الزيتونه مسجد زيتونه در پايتخت تونس و در منطقه ي قصبه قرار دارد ؛ اين مسجد به دست حسان بن نعمان در سال 79 هجري ساخته و در سال 116 هجري قمري(734 ميلادي توسط عبيدالله بن الحباب تكميل شده است.اين مسجد نقش مهمي در گسترش علوم ومعارف اسلامي در آفريقا و اروپا داشته است. سيدي بوسعيد سيدي بوسعيد در شمال تونس پايتخت و يكي از مناطق زيباي تونس است ؛ نام اين منطقه از بوسعيد الباجي يكي از بزرگان تصوف در تونس گرفته شده است ؛ كلمه ي سيدي در تونس معادل امام زاده در ايران مي باشد . آدرس اصل مطلب

نوشتن در مورد قبائل ماساهی، كار ساده‌اي نيست. آن‌قدر در بين رفتار، كردار، سنت، زندگي، كار و ... مردم اين قبائل شگفتي مي‌بينيد، كه نمي‌دانيد بايد از كدام يك داد سخن دهيد. قبائل ماساهي، يكي از پرجمعيت‌ترين و اصيل‌ترين قبائل ماساهي به شمار مي‌آيند كه در كشورهاي تانزانيا و كنيا زندگي مي‌كنند. اين قبائل با شيوه‌هاي سنتي و بدوي به زندگي ادامه مي‌دهند. اخيرا كشورهاي اروپايي و امريكايي براي حفظ اين قبائل به همان صورت سنتي و اصيل اقداماتي را انجام داده‌اند تا زندگي مدرن شهري در آن‌ها نفوذ پيدا نكرده و هم‌چنان جذاب و ديدني باقي بمانند و به همين منظور سرمايه‌گذاري‌هاي زيادي هم كرده‌اند. شايد بتوان بخشي از جذابيت‌هاي اين قبائل را به صورت زير خلاصه نمود. آن‌ها هنوز هم خون گاو را با شير مخلوط كرده و به عنوان نوشيدني استفاده مي‌كنند. مردان اين قبائل هيچ كاري به جز محافظت از اطراف خانه را بر عهده ندارند و همواره با چوب‌دستي خود مشغول گردش و استراحت يا همان محافظت از خانه هستند. زنان ماساهي مسئول امرار معاش و كسب درآمد اين قبائل هستند. ساختن خانه، ساختن صنايع دستي، تربيت كودكان، پخت و پز و ... بر عهده‌ي زنان ماساهي مي‌باشد. مردان ماساهي هر چقدر كه تعداد گاو و گوسفندانشان بيشتر شود و از تمول بيشتري برخوردار باشند، به همان مقدار زنان بيشتري را به همسري انتخاب مي‌كنند. در واقع هر اجتماع ماساهي به يك مرد بزرگ تعلق داشته و هر خانه به يك زن او اختصاص پيدا مي‌كند. به عنوان مثال قبيله‌اي كه ما از آن بازديد به عمل آورديم متعلق به مردي بود كه بيش از ده زن داشت. خانه‌هاي ماساهي از سه بخش درست شده است كه فقط با سوراخ‌هايي بسيار كوچك از نور طبيعي روشن مي‌شوند. يك بخش از اين خانه‌ها براي نگه‌داري گوساله استفاده مي‌شود و بخشي ديگر براي نگه‌داري فرزندان و ديگري هم براي زن و شوهر ماساهي. مرد بزرگ قبائل ماساهي كه در هر خانه يك زن دارد، معمولا از شب تا صبح از اين خانه به آن خانه مي‌رود و اين گونه مساوات را در زندگي زناشويي بين آن‌ها رعايت مي‌كند. او روزها را به استراحت و خواب مي‌گذراند و شب‌ها هم به عدالت‌گستري و مساوات محوري مشغول است! مردم ماساهي در عين حالي كه مردماني خشن و وحشي به نظر مي‌رسند، اما كاملا روحي آرام و خونسرد دارند. آن‌ها به هيچ عنوان گوشت شكار نمي‌خورند و عموما از دام‌هاي خود براي اين منظور استفاده مي‌نمايند. جوانان ماساهي به هيچ عنوان به شكار حيوانات وحشي مانند شير و پلنگ و ... نمي‌پردازند، مگر آن‌كه آن حيوان به گله‌ي آن‌ها حمله كرده باشد و آن‌ها فقط به دنبال انجام يك عمل سنتي و براي دور نمودن سايه‌ي شوم از سر قبيله آن شير را شكار نموده و مي‌كشند و بعد از آن دم شير را جدا نموده و به زانوي خود بسته و در ميدان قبيله به رقص و پايكوبي مشغول مي‌شود تا هم شجاعت و دليري خود را به رخ ديگران بكشد و هم خبر كشته شدن شير را به ديگران بدهد و اين گونه آرامش به قبيله باز گردد. اجتماع ماساهي خانه‌ي ماساهي كودكان ماساهي زنان ماساهي مراسم ماساهي جهت ديدن عكس ها ي بيشتر به وبلاگ گل محمدي مراجعه بفرماييد

پس از یک هفته از حضور معترضان تداوم حکومت نظامی در خیابان های مصر، گروه سیاسی اخوان المسلمین، همچنان از همراهی انقلابیون طفره می رود وتصمیم دارد تلاش های خود را بر برگزاری انتخابات تمرکز کند. در حالیکه با ورود شورای نظامی به عرصه قدرت، اخوان المسلمین از جمله گروههایی بود که به اعتراض برخاست و باعث شد دهها هزار تظاهرکننده، به خیابان بیایند، اما هنگامی که بر تعداد تظاهرکنندگان افزوده شد و میدان التحریر به تسخیر آنها درآمد، این گروه عقب نشسته و احتیاط می ورزد. اخوان المسلمین حال قصد دارد دولت به تازگی منصوب شده از سوی شورای نظامی را نیز حمایت کند، آنچه که جوانان حامی این گروه سیاسی با آن مخالف هستند. اخوان المسلمین می گوید شورای نظامی را که تا سال دیگر حکمرانی می کند، حمایت خواهد کرد تا مطمئن باشد انتخابات برگزار خواهد شد. کریم الراوی، یک تحلیلگر سیاسی در مصر، می گوید: جوانان عضو تشکل اخوان المسلمین تهدید کرده بودند که استعفا می دهند، و برخی این کار را کردند". یکی از جوانان مصری در مصاحبه با روزنامه کانادایی "گلوب اند میل" گفته است: "قلب من با تظاهرکنندگان است و مخالف دولت نظامی هستم. بنابراین دیگر نمی توانم اخوان المسلمین را حمایت کنم". افزون بر این، به نظر می رسد که تهدید به استعفا در پی تصمیم اخوان المسلمین، تنها به جوانان محدود نمی شود و شورای رهبری این تشکل را هم در بر گرفته است. برخی از اعضای این شورا قصد استعفا داشته اند، که بعدها تکذیب شد، با وجود این گفته می شود، هنوز هم امکان آن وجود دارد. با همه اینها، اخوان المسلمین به این نتیجه رسیده که میزان کاهش آرای برای عدم حمایت از مردم در این یک هفته، بسیار کمتر از کاهش احتمالی آرای است که در دراز مدت به خاطر تاخیر در انتخابات پدید خواهد آمد.   چرا عقب نشسته است؟ بسیاری از رسانه های خارجی در تحلیل های خود معتقدند ، تصمیم اخوان المسلمین برای حمایت نکردن از معترضان، محتاطانه و با انگیزه های انتخاباتی است. یکی از رسانه ها شبکه العربیه است که نوشته : "یک همپوشانی میان منافع شورای نظامی حاکم و اخوان المسلمین به وجود آمده، به همین جهت این گروه اسلامی، پیوند دوستانه ای با شورای نظامی برای انتخابات ایجاد کرده است". خبرگزاری آسوشیتدپرس آمریکا نیز می نویسد : " شرکت نکردن گروه اخوان المسلمین در این تظاهرات به چهره این گروه نزد رای دهندگان خدشه وارد کرده است و فرصتهای ان را در انتخابات کاهش می دهد زیرا مردمی که به پای صندوقهای رای می روند این گروه را به حمایت از شورای نظامی متهم می کنند. این رای دهندگان همچنین اخوان المسلمین رابه فروختن رویای دمکراسی به کسب بیشترین تعداد از کرسیهای مجلس در نخستین پارلمان مصر پس از انقلاب ،متهم می کنند ". نیویورک تایمز نیز آورده است: " به اندازه یک نسل، اخوان المسلمین، مهمترین و با نفوذترین سازمان ها در مصر بود، چون رویکردی انتقادی به حسنی مبارک، حاکم مخلوع مصر داشت. اخوان المسلمین که می دانست، بسیاری در داخل و خارج نگران هستند که این حزب بخواهد پس از به قدرت رسیدن، نظامی اسلامی ایجاد کند، قول داد که چنین نباشد، آنچه که اکنون از آن فاصله گرفته است" . با وجود این، روزنامه گلوب اند میل، علت دیگری را برای این تصمیم ذکر می کند و در تحلیلی نوشته است ، در ساده ترین حالت آن، به نظر می رسد رهبر اخوان المسلمین مطمئن است می تواند در انتخابات برنده شود و اگر رای گیری به خطر بیافتد، شانس آنکه جناح های دیگر این شکاف را پر کنند، زیاد است، اما علت مهمتر در تاریخ این تشکل ریشه دارد: " اعضای قدیمی تر اخوان المسلمین هنوز به یاد دارند که چطور جمال عبد الناصر در سال 1954، شرایطی ایجاد کرد که تظاهرات به شورش منجر شد و این باعث شد انتخابات به صورت بی پایانی به تعویق بیافتد و 60 سال حکومت نظامی برقرار شود".   به گفته کریم الراوی، فعال حقوق بشر، "رهبران امروز اخوان المسلمین، اکراه دارند که این اتفاق تکرار شود، آنچه که جوانان هیچ از آن نمی دانند و برای همین از اخوان روی گردان شده اند". رئیس دولت جدید کیست؟ کمال الجنزورى متولد 12 ژانویه 1933 استان منوفیه مصر است. دکترای خود در رشته اقتصاد را از دانشگاه میشیگان آمریکا گرفت. وی که در حکومت حسنی مبارک، مناصب دولتی بسیاری را تجربه کرده است، در سال 1996 به نخست وزیری مصر رسید و تا سال 1999 در آن باقی ماند. روابط دوستی میان وی و طنطاوی، رئیس شورای عالی نظامی مصر، موجب شد که از وی دعوت شود تا دولت نجات ملی را تشکیل دهد. اعلام این خبر، با خشم معترضان مصری مواجه شده است که جنزوری را نیز در زمره شورای نظامی طبقه بندی می کنند.   با وجود این، پیشتر جنزوری پس از قیام مردمی آغاز سال و در حالی که یازده سال از رسانه ها غایب بود، در مصاحبه ای از رئیس جمهوری مخلوع مصر انتقاد کرده بود. در پی این مصاحبه ، گروه های زیادی که در فیس بوک حضور داشتند از او به عنوان نامزد آینده ریاست جمهوری مصر حمایت کردند.

همه‌پرسی قانون‌ اساسی مصر 15 و 22 دسامبر 2012 در دو مرحله در کشور مصر برگزار شد. مرحله نخست این همه‌پرسی 15 دسامبر در 10 استان این کشور و مرحله دوم نیز در 17 استان دیگر این کشور برگزار شد.

خبر دیدار رایزن فرهنگی ج.ا.ایران با وزیر فرهنگ تونس در روزنامه کثیرالانتشار الشروق تونسی مورخ 21 مي 2012 منتشر شد. در این دیدار صادق رمضانی گل افزانی رایزن فرهنگی ج.ا.ایران در تونس به همراه آقای محمدرضا یزدانی رئیس انجمن خوشنویسان ایران که به نمایندگی از سوی انجمن خوشنویسان ایران در همایش تکریم از استادالاساتید خط تونس مرحوم محمد الصالح الخماسی که با همکاری رایزنی فرهنگی کشورمان برگزار شده بود و به تونس سفر نموده اند در روز جمعه مورخ 29/2/91 با آقای دکتر مهدی مبروک وزیر فرهنگ تونس ملاقات کردند و این دیدار در روزنامه کثیرالانتشار تونسی الشروق مورخ 21 مي 2012 منتشر شد. منبع: رایزنی فرهنگی ایران در تونس