1) فرهنگ عمومی

زبان
در گفتار روزمره به زبان‏های بومی‏ خود صحبت می‌‏کنند ولی زبان رسمی در روابط سیاسی و بازرگانی گابن «فرانسوی» است. دیگر زبان های رایج در این کشور، فون، فانگ، سیرا، پونو و زبان های محلی می باشد.

باسوادی
نرخ باسوادی این کشور 86 در صد از جمعیت می باشد.

نژاد
نژاد گابن را قبایل فانگ ، ۱۰ % را پونو، ۹ % را نزبی ، ۶ % را فرانسوی و بقیه را سایر قبایل بومی تشکیل می‌دهند. در مناطق مختلف گابن عشایر دوما، کاندا، سک، مبت، بونگوم و پیگماها زندگی می‌‏کنند.

ارتباطات
در این کشور ۳۶ هزار و ۵۰۰ خط تلفن ثابت و ۷۶۴ هزار و ۷۰۰ خط تلفن همراه وجود دارد. گابن ۲۸۸ میزبان اینترنت و ۸۱ هزار کاربر دارد.

2) ادیان و مذاهب

اکثریت مردم گابن که مسیحی و سیاهپوست هستند. بین 55 تا 75 درصد گابنی‌ها مسیحی، 5 تا 10 درصد اسلام و ا درصد دیگر ادیان است.
مذهب پیشین تمام مردم گابن مسیحیت‏ بود ولی از سال ۱۹۶۷ که "آلبرت برنارد بونگو" دومین رییس جمهوری گابن دین خود را از مسیحیت به اسلام تغییر داد و نام‏ "عمر" را برای خود اختیار کرد، پیروان دین‏ اسلام در این جمهوری افزایش یافت.

3) گردشگری

جنگل های چوب سخت، کوه های بلوری، کوه ای بوندجی، لامبارانه، محل بیمارستان و محل پزشکی دکتر آلبرت شوایتزر، پارک های ملی.

شهر هاى اين كشور

لیبرویل
لیبرویل با 350000نفر جمعيت، پایتخت و بزرگترین شهر کشور گابن در کرانه‌ی اقیانوس اطلس قرار گرفته و بندر مهم این کشور می‌باشد.
این شهر مرکز بازرگانی، مالی و فرهنگی و کارخانه‌های فرآورده‌های خوراکی، لوازم خانه، الوار و پارچه و مرکز مهم آموزشی و تحقیقات می‌باشد. کلمه‌ی لیبرویل به معنی شهر آزاد که بوسیله‌ی افسران نیروی دریایی فرانسه در سال 1849ساخته شد. در 1883پایتخت گابن کولونی فرانسه آن زمان شد. بعد از استقلال گابن در 1960باز لیبرویل پایتخت کشور گشت. از نیمه‌ی دهه‌ی 1970 ساختمانهای جدید ساخته و شهری مدرن در آن ایجاد شد.
شهر لیبرویل در ژانویه 26.7 و در جولای 23.9 درجه صدبخشی گرما و سالانه 2515 میلی متر ریزش باران دارد.