نگاهی گذرا به وضعیت اقتصادی لیبریا
بیش از ۷۰ ٪ نیروی کار به کشاورزی اشتغال دارد، و مانیوک و برنج را به عنوان محصولات معیشتی، و لاستیک، قهوه و کاکائو را برای صدور تولید می‌کند. لیبریا مانند کشورهای پیرامون آن، هم از نظر فرآورده‌های کشاورزی و باغداری ویژهٔ سرزمین‌های گرمسیری و استوایی مانند کاکائو، قهوه، نیشکر، برنج و موز هم از نظر اندوخته‌های معدنی مانند سنگ آهن، طلا، منگنز، الماس، زغال سنگ سرشار است.
ایالات متحدهٔ آمریکا از آغاز جنگ جهانی اول تا پایان جنگ جهانی دوم توانست از منابع کائوچوی این کشور کارخانه‌های لاستیک‌سازی فایرستون، استفاده کند. هم‌اکنون نیز مواد معدنی و گیاهی مورد نیاز خود را از نزدیکترین راه، یعنی از شرق اقیانوس اطلس، از بندرهای لیبریا به بندرهای شرق ایالات متحده می‌رساند.
لیبریا از صادر کنندگان عمدهٔ سنگ آهن است، ولی اقتصاد کشور به دلیل جنگ داخلی به هم خورده‌است. لیبریا درمجموع حدود سه میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار بدهی خارجی دارد که بیشترآن‌ها در دوران دیکتاتوری‌های ساموئل دوئه و چارلز تیلور به بارآمده‌است. آمریکا در زمان وزارت خارجه کاندولیزا رایس آمریکا کلیه بدهی ۳۹۱ میلیون دلاری لیبریا به آمریکا را بخشید. لیبریا تا سال ۲۰۰۹ میلادی هیچ ذخایر اثبات شده یا تولید نفتی نداشته‌است.

تولید ناخالص داخلی
1.498 میلیارد دلار است که حدود 77 درصد آن در بخش کشاورزی تولید می‌شود.

نرخ بیکاری
85 %

محصولات صادراتی
لاستیک، الوار، آهن،‌الماس، کاکائو و قهوه

ميزان صادرات و كشور هاي هدف
1.197 ميليون دلار به كشورهاي مالزي (27.5%)، لهستان (18.5%)، آلمان (11.5%)، امريكا (10.5%)، اسپانيا (8.2%)، نروژ (5.5%) و برخي كشورهاي ديگر

محصولات وارداتی
سوخت، مواد شیمیایی، ماشین‌آلات، تجهیزات حمل و نقل، کالاهای مصرفی و مواد غذایی

ميزان واردات و كشور هاي مرجع
7.143 ميليون دلار از كشورهاي كره جنوبي (31.4%)، سنگاپور (22.1%)، ژاپن (14.9%)، چين (10.1%) و برخي كشورهاي ديگر

جمعيت زير خط فقر
 80%

نرخ تورم
 15 %

ميزان وام هاي خارجي
 3.200 ميليون دلار

ميزان كمك هاي دريافتي
 94 ميليون دلار