پس از استقلال، کنیا بواسطه سرمایه گذاری عمومی، تشویق تولیدات کشاورزی و توسعه سرمایه گذاری صنعتی بخش خصوصی، شاهد رشد اقتصادی بود. تولید ناخالص ملی (GDP) در سال های ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۳ به 6.6درصد افزایش پیدا کرد. تولید کشاورزی به 7.4درصد افزایش یافت که عوامل موثر بر آن توزیع در میان استانها و افتتاح مناطق جدید زراسمت بود. رشد اقتصادی کنیا بین سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۹۰ کاهش پیدا کرد. سیاستهای نامناسب کشاورزی، نبود بودجه لازم و ضعف در قوانین تجاری بین‌المللی باعث کاهش محصولات کشاورزی گردید. دولت شروع به واگذاری به بخش خصوصی نمود. نبود انگیزه صادرات، کنترل شدید واردات و کنترل ارزهای خارجی باعث کاهش تمایل به سرمایه گذاری داخلی گردید.
در سال‌های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴، کنیا شاهد وخیم‌ترین شرایط اقتصادی بود. رشد تولید ناخالص ملی متوقف شد و تولید محصولات کشاورزی به ٪۹/۳ در سال کاهش یافت. در اوت ۱۹۹۴، نرخ تورم به ٪۱۰۰ رسید. در نتیجه این مشکلات، شرکت‌های وام دهنده، شروع به کمک به کنیا کردند. در سال ۱۹۹۳، دولت کنیا برنامه‌های عمده اصلاح ساختار اقتصادی را آغاز کرد. وزیر جدید دارایی و سرپرست بانک مرکزی به کمک بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول (IMF) مسئولیت اصلاح را به عهده گرفتند. در این راستا، دولت برنامه‌های کنترل قیمت، مجوز واردات و کنترل نرخ ارز را متوقف کرد و شرکتهای عمومی را به بخش عمومی واگذار کرد. در بین سالهای ۱۹۹۴ – ۹۶ نرخ رشد تولید ناخالص ملی بطور میانگین حدود ٪۴ در سال بود.
در سال 1997، صندوق بین المللی پول تنظیم برنامه توسعه کنیا را به علت نارسایی دولت برای حفظ اصلاحات و محدود کردن فسادهای مالی به حالت تعلیق در آورد. خشک سالی 1999 - 2000 مشکلات کنیا را شدیدتر کرد و باعث سهمیه بندی آب و انرژی و کاهش تولیدات کشاورزی شد. صندوق بین المللی پول، وام هايی که در سال 2000 برای کمک به کنیا برای خشکسالی از سر گرفته بود را به این علت که دولت در اقدامات ضد فساد موفق نبود، در سال 2001 متوقف کرد.
با وجود بارش باران قوی در سال 2001، به علت ضعف در قیمت کالاها، فساد همه گیر، سرمایه گذاری کم در منطقه اقتصادی کنیا تنها به 1.2% رشد پیدا کرد.  در سال 2002 رشد اقتصادی به دلیل بارش باران نامنظم، اعتماد به نفس کم در سرمایه گذاری، پشتیبانی های ناچیز، و جنگ های سیاسی در انتخابات به 1.1 ٪ کاهش پیدا کرد. در انتخابات دسامبر 2002 کنیا، حکومت 24 ساله دانیل آراپ موی (Daniel Arap Moi) به پایان رسید و دولت اپوزیسیون به قدرت رسیده جدید در مواجهه با مشکلات اقتصادی که گریبانگیر ملت بود بسیار قوی عمل کرد.
در سال 2006، بانک جهانی و صندوق بین المللی پول در انتظار اقدام از سوی دولت برای مبارزه با فساد، وام را به تاخیر انداختند. تولید ناخالص داخلی كنيا 61.83 میلیارد دلار بوده است كه در مقایسه با کشور های جهان رتبه هشتاد و چهارم را دارد . نرخ رشد 2.2 ٪ تخمين زده مي‌شود (رتبه 160 در ميان كشورها). (2008)
کشاورزی 23.8 ٪ ، صنعت 16.7 ٪ و خدمات 59.5 ٪ اقتصاد كنيا را به خود اختصاص داده است . (2007) محصولات کشاورزی آن چای، قهوه، ذرت، گندم، نیشکر، میوه و سبزیجات و محصولاتش لبنی، گوشت گاو، گوشت خوک، مرغ و تخم مرغ مي‌باشد . داراي صنعت پلاستیک، مبلمان، باتری ها، منسوجات، لباس، صابون، سیگار، آرد، تصفیه روغن، آلومینیوم، فولاد، سرب، سیمان، تعمیر کشتی های تجاری و گردشگری مي‌باشد. در سال 2008، 5.223 میلیارد كليووات برق توليد و 4.863 میلیارد كيلوات مصرف همچنين 65،530 بشکه در روز نفت مصرف كرده است . صادرات اين كشور به اوگاندا 16.9 ٪، انگلستان 9.3 ٪، تانزانیا، 8.2 ٪، هلند 8.2 ٪، امریکا 6.4 ٪، پاکستان 5.2 ٪ و وارداتش از امارات 11.4 ٪، چین 9.9 ٪، هندوستان 8.7 ٪، عربستان سعودی 8 ٪، آفریقای جنوبی 6.9 ٪، امریکا 6.2 ٪، ژاپن 5.9 ٪، بریتانیا 4.6 ٪ بوده است . (2007)
کنیا 2.875 میلیارد دلار در سال 2008 ارز خارجی و طلا ذخیره داشته است .

اکتشاف نفت
در اوایل سال ۲۰۰۶، هوجیناتو، رئیس جمهور چین، قرار داد اکتشاف نفت را با کنیا امضاء کرد. این قرار داد از مجموعه قراردادهای امضاء شده برای ترقی ذخایر طبیعی آفریقا می‌باشد. این قرار داد شرکت نفت و گاز ساحلی چین CNOOC را ملزم به اکتشاف در کنیا کرد. این شرکت عملیات حفاری و حفره چاه را در مرزهای سودان و سومالی و در آبهای ساحلی انجام می‌دهد. هنوز نفت تولید نشده، زیرا مخازن نفت هنوز کشف نشده‌اند.

منابع طبيعي
 ذخائر كربنات سديم، اراضي قابل كشاورزي، سنگ آهک، خاکستر جوش شیرین، نمک، سنگ های قیمتی، فلورسپار، روی، دياتوميت، گچ، حیات وحش و برق آبی
جنگل
16800کیلو متر مریع (از 6000تا 11000پا بالاتر از سح دریا)

صید ماهی سالانه
حدود 7000 تن

زمین کشاورزی
 5205 میلیون هکتار

رواج دامپروری
در چهار پنجم کشور

صنايع
محصولات نفتي، غلات و آردسازي، سيمان و نوشابه سازي

تولید برق
حدود 706 میلیون کیلووات ساعت

توليد ناخالص داخلي
 (GDP (30 ميليارد دلار

ميزان صادرات و كشور هاي هدف
اوگاندا 16%، انگليس 9%، تانزانيا 8%، هلند 8%، امريكا 6%، پاكستان 5%

محصولات صادراتي
چاي، قهوه، گل و گياه، محصولات نفتي، ماهي و سيمان

ميزان واردات و كشور هاي مرجع
امارات 11%، چين 9%، هند 8%، عربستان 8%، امريكا 6%، ژاپن 5%، انگلستان 4%

محصولات وارداتي
تجهيزات حمل و نقل و ماشين آلات، محصولات نفتي، وسايل نقليه موتوري، آهن و فولاد، صمغ و پلاستيك

پول رايج بهمراه كد و شاخص
شيلينگ كنيا و با نام اختصاري KES و كد KES
96.37 معادل يك يورو در مي 2010

ميزان وام هاي خارجي
6 ميليون دلار

ميزان كمك هاي دريافتي
453 ميليون دلار

درصد جمعيت زير خط فقر
50%

نرخ تورم
 10%

نرخ بيكاري
 40%