حسنی مبارک، رئیس جمهوری مخلوع مصر روز شنبه به حبس ابد محکوم شد. این در حالی است که دو پسر و شماری از وزرا و اعضای هیئت دولت او از اتهامات وارده تبرئه شدند.
منبع: القدس العربی
تاریخچه حمام های ایرانی در قاره آفریقا
به ضمیمه تحقیقي بر حضور معاصر ایرانیان در تانزانیا و زنگبار
بررسی های میدانی انجام شده درکشورهای آفریقایی بخصوص کشورها و جزایرشرق آفریقا نشان می دهد که ایرانیان در قرن نوزده میلادی اقدام به برپایی بیش از 8 حمام با معماری ایرانی نموده اند که بخش عمده ای از این آثار درجزیره تاریخی زنگبار در جمهوری متحده تانزانیا قرار دارد.
از میان این بناهای تاریخی حمام موسوم به "حمامنی"( بمعنای محل حمام در زبان سواحیلی ) که درمرکز اصلی شهر سنگی زنگبار قرار دارد ودر سال 1979 میلادی توسط وزارت فرهنگ دولت انقلابی زنگبار به عنوان آثار تاریخی ؛ثبت ،بازسازی در معرض دید گردشگران خارجی قرار گرفته است.
این بنای تاریخی در حدود سال 1920 میلادی توسط معماریا تاجری ایرانی بنام حاج غلامحسین شده است و توسط سلطان برغاش حاکم وقت زنگباربا کارکرد عمومی و هزینه در اختیارمردم زنگبار قرار داده شده است و بمرور زمان شامل قانون وقف در این کشورگردید.
ازنکات قابل توجه همجواری بنای حمامنی با مسجد مرکزی شیعیان موسوم به مسجد" ثقه الاسلام" می باشد که نشان می دهد برپایی این مسجد در کنار مسجد از توجه ایرانیان و شبعیان به پاکی و طهارت حکایت دارد و مبلغین و روحانیون ایرانی تبار که بعنوان مرجع شیعیان اثنی عشری درحدود 150 سال در این منطقه زندگی کرده اند؛ تبلیغ اسلام راستین را با شعار نظافت و پاکی برای دعوت مردم محلی مد نظر قرارداشتند.
درمصاحبه با ساکنان زنگبارِ برخی از شیعیان اثنی عشری آنان عنوان داشتند که ایرانیان و مبلغین روحانی ایرانی تبار از ۳۵۰ سال پیش به کشور زنگبار رفت و آمد داشته اند و همین نفوذ معنوی باعث گردیده تا سلطان زنگبار و نماینده استعمار بریتانیا در شرق آفریقا دو روز ۲۱ رمضان ضربت خوردن علی (ع) و روز عاشورا را دراین کشورسنی مذهب را تعطیل رسمی اعلام نمایند.
بررسی اولیه نشان می دهد که حاجی غلامحسین از تجار با سابقه ایرانی بوده است که با توجه به حضور برخی از نظامیان و شاهزادگان ایرانی در جزیره زنگبار با سفر به زنگبار و آوردن معماران ایرانی نقش بسزایی در برپایی حمام های ایرانی داشته است و نام وی نیز بر روی کتیبه موجود در سر درب این حمام ثبت شده است.
ساختار این حمام های ساخته شده بصورت مشابه و یکسان بوده است و از برخی از این حمام ها بصورت خصوصی برای خاندان سلطنتی عمان که زنگبار را پایتخت سلطنت خود انتخاب کرده بودند؛استفاده می شده ویکی از این حمام ها در منطقه حکومتی موسوم به "فروزانی" درمجاورت کاخ سلطان زنگبار و مقر کنونی حزب حاکم این کشور قرار دارد.
مطالعات انجام شده نشان می دهد که فرهنگ استفاده از حمام با توجه به حضور ایرانیان در میان مردم زنگباررونق پیدا کرده است و در حافظه شفاهی مردم و سالمندان زنگباری ازاین حمام ها برای استحمام درمناسبتهای مهم همچون عید نوروز ،جشن های عروسی و مسابقات ورزشی استفاده می شده است و حتی در ساعاتی خاص به بانوان اختصاص داشته است.
بنا بر اسناد موجود حمام سلطنتی فروزانی به شاهزاده ایرانی شهرزاده دختربزرگ شاه ایران محمد شاه قاجار تعلق داشته است ،که در حدود 170 سال پیش به عقد سلطان زنگبار؛ سعید بن سلطان درآمده بود و برای چندین سال دراین جزیره اقامت داشته است.
دیگر حمام ایرانی در حومه جزیره زنگبار در منطقه "کیدچی" قرار دارد که به حمام کیدچی مشهور می باشد و این حمام دارای معماری ایرانی و منقش به اشعار حک شده به زبان فارسی و اشعار سعدی می باشد که آیه مبارکه "نصرمن الله و فتح قریب " در این مکان با رسم الخط فارسی منقش شده است.
با توجه به حضورتاریخی ایرانیان و شیعان درجزایر شرق آفریقا متاسفانه با حضور استعمار انگلیس و دیگر کشورهای استعمارگر غربی درتاریخ سیاسی زنگبار و تحت الحمایه قرار داشتن این کشور تا 1964 میلادی واز طرف دیگر حضور اعراب ؛دست پنهانی برای تخریب و محو آثار تمدن ایرانیان و شیعیان درمناطق مختلف جزایر شرق آفریقا بچشم می خورد که با این وجود هنوز مساجد ،قبرستان ها ؛ حسینیه های متعلق یه شیعیان درسرتاسر این کشورها بچشم می خورد و تاریخ هزار ساله کشورمان را بدون متولی به رخ گرداشگران و محققان می کشاند.
تحقیقات میدانی اینجانب درجزیره زنگبار درسال 2008 میلادی نشان داد که بخشی مهمی ازاماکن و بناهای متعلق به شیعیان و ایرانیان درسالهای 60 میلادی به بهانه عقاید کمونیستی حکام وقت زنگبار و روحیه انقلاب نمایانه تخریب شده است که قبور مبلغین ایرانی از جمله آیت الله مروج و خاندانش تخریب وبا خاک یکسان شده است و مدارس دینی و حسینیه های شیعی مورد مصادره و چپاول دولتمردان وقت قرار گرفته است .
در تاریخ شفاهی مردم و سالمندان زنگباری از سرداری ایرانی بنام خان یا کلبعلی خان نام برده می شود که در ثبیت مذهب تشیع در زنگبارامروزی سهم بسزایی داشته است و وی که ازسپاهیان ایران بوده است بعد ازحضور در ارتش عمان با خاندان سلطان وقت عمان به زنگبارنقل پایتخت می کند و بعنوان سپ سالارسلاطین عمانی به خدمت مشغول می شود و درکسترش اسلام مبارزه با اجانب شجاعتهایی را از خود به جای گذارده است وبا برخورداری از اقتدارمعنوی و حکومتی در مسجد ثقه السلام زنگبار و منابر برخی مساجد گفتن "اشهد ان علیا ولی الله " را مجازو مرسوم می کند و با حفر چندین چاه آبیاری درکشاورزی و رونق اقتصادی بومیان آفریقایی و زنج تبارهمت گذاشت است و به پاس خدمات ارزنده وی محله موسوم به "عجمو"(فارس) درزنگبار کما کان وجود دارد و مردم به نیکی از وی یاد می کنند.
ازنقاط شوم برجای مانده درحافظه تاریخی معاصر مردم زنگبارنقشه ازدواج اجباری دختران خانوادهای ایرانی بخصوص خاندان وابسته مرعشی شوشتری با دولتمردان و اعضاء کابینه انقلابی وقت زنگبار در سالهای 1964 و1965 میلادی بوده است که باعث گردید تا ایرانیان و مبلغین مهاجراز این کشوربه دیگر مناطق و دوبی مهاجرت و حتی فرار نمایند و جالب اینکه دست ناپاک اجانب بر ناموس ایرانیان مسلط نشدند و ایرانیان با فراهم کردن زمینه فرار مخفیانه تعدادی از زنان و دختران ایرانی از جزیره زنگبار،غیرت دینی خود را نشان دادند و تعدادی از مردان آنها به زندان افکنده شدند.
بررسی های امروزی نشان می دهد سیاستهای ضد دینی "ژولیوس نایرره "پدرمسیحیت نوین و بنیانگذاراستقلال تانزانیا که در دوران حیات سیاسی خود بازیچه دو ابرقدرت شرق و غرب بوده است در اخراج ایرانیان و مهاجرت شیعیان نقش مهمی داشته است که با مرگ وی و روی کار آمدن علی حسن موینی رییس جمهور تانزانیا و زنگبار این محدویتها مورد تجدید نظر قرار گرفت.
با وجود محدودیتهای مذهبی و مصادره اموال و اماکن ایرانیان و شیعیان در زنگبار که درسالهای حکومت پهلوی و دهه پنجاه شمسی صورت گرفته است ؛متاسفانه رژیم طاغوت دراحیای حقوق ایرانیان و مسلمانان هیچ واکنشی از خود نشان نداد و همین باعث شد تا اتباع ایرانی با پذیرفتن تابعیت بومی و انصراف ازهویت ایرانی در این کشورنوعی "اقامت اجباری" نمایند و با پیروزی انقلاب اسلامی مجددا روابط دو کشور وارد مرحله نوین و سازنده ای گردید که هم اکنون دهها خانواده ایرانی در تانزانیا و زنگبارزندگی می نمایند و جمهوری اسلامی طرح های مختلف سازندگی و آموزشی را درسی سال اخیردراین کشوراجرا کرده است.
امروزنیز در فرهنگ سواحیلی زبانان که گستره جمعیتی اصلی را درکشورهای شرق و جنوب آفریقا تشکیل می دهد دهها کلمه و اصطلاح فارسی در زبان محاوره ای و عامیانه مردم بومی همچون " وزیر ؛ دیوان ؛ چلو؛رنگ و غیره وجود دارد که نشان از تاثیرگذاری فرهنگی بر این مناطق آفریقایی می باشد.
نويسنده و محقق :ياسر كنعاني
جزیره مایوت در شرق قاره آفریقا در كنار مجمع الجزایر كومور قرار گرفته و از لحاظ جغرافیایی می توان گفت كه این جزیره در شمال كانال موزامبیك، در اقیانوس هند قرار دارد.
این جزیره به همراه سه جزیره مجمع الجزایر كومور در سال 1843 میلادی به تصرف دولت فرانسه در آمده و در سال 1974 میلادی مردم این جزیره در رفراندومی كه برگزار گردید با حدود 64% آراء به باقی ماندن تحت تسلط دولت فرانسه رای مثبت دادند . در حالی كه سه جزیره دیگر از حاكمیت و استعمار فرانسه در سال 1975 میلادی خارج شدند.
دولت كومور در این سال ها تسلط فرانسه بر جزیره مایوت را مورد انتقاد قرار داده وبارها به شورای امنیت سازمان ملل در این خصوص شكایت نموده است.به عنوان نمونه در سال 1976میلادی دولت كومور به شورای امنیت در این خصوص شكایت نمود كه در جلسه رای گیری 11 عضو به جدایی مایوت از فرانسه رای دادند، اما فرانسه این رای را وتو نمود.
در سال 2009 میلادی مجدداً رفراندومی در این كشور برگزار گردید كه این بار در حدود 95% به عدم جدایی این جزیره از فرانسه رای مثبت دادند. این جزیره اكنون به عنوان 101 امین استان فرانسه و پنجمین استان این كشور در خارج از مرز های فرانسه شناخته شده است.
مساحت این جزیره در حدود 374 كیلومتر مربع بوده و در حدود 185 كیلومتر خط ساحلی دارد. آب و هوای این جزیره گرمسیری بوده و مرطوب می باشد. از ماه نوامبر تا ماه می فصول بارندگی در این جزیره بوده و مابین ماه های می تا نوامبر فصول خشك این جزیره می باشد.
جمعیت این جزیره در حدود 231 هزار نفر بوده و جمعیت 0 تا 14 سال در این كشور 45%، 15 تا 64 سال 53% و 64 سال به بالا در حدود 2% كل جمعیت را به خود اختصاص داده اند.
نرخ رشد جمعیت این جزیره در حدود 3% بوده و نرخ تولد مردم این جزیره در حدود 38 تولد در هزار نفر و نرخ مرگ 7 نفر در هر هزار نفر می باشد. سن امید به زندگی در بین مردم این جزیره در حدود 63 سال بوده و مردان در سن 60 سالگی و زنان در سن 65 سالگی به طور میانگین از دنیا می روند.
از لحاظ مذهبی 97% مردم این جزیره مسلمان بوده و 3 درصد مابقی مسیحیان كاتولیك می باشند. زبان مردم این كشور سواحیلی و فرانسه بوده و نرخ باسوادی در حدود 86% می باشد.
پایتخت جزیره شهر " مامودزو" بوده و كل جزیره به 17 بخش تقسیم می شود.
از لحاظ سیاسی قوای مختلف در این جزیره به صورت ذیل می باشد، رییس كشور رییس جمهور فرانسه بوده و رییس دولت به نمایندگی از رییس جمهور فرانسه و رییس شورای عمومی كشور مسوول كنترل امور جزیره می باشد.
رییس شورای عمومی كشور توسط نمایندگان عضو شورا برای یك دوره شش ساله تعیین می گردد. انتخابات بعدی در سال 2010 میلادی برگزار خواهد گردید.
شورای عمومی كشور كه اصطلاحاً قوه مقننه بوده دارای 19 عضو بوده كه توسط مردم برای یك دوره سه ساله انتخاب می شوند. انتخابات بعدی این شورا در سال 2011 میلادی برگزار خواهد گردید. از لحاظ قضایی نیز یك دادگاه عالی در كشور وجود دارد.
اقتصاد كشور بیشتر بر پایه كشاورزی تنظیم گردیده و علاوه بر آن ماهیگیری نیز بخشی از اقتصاد این جزیره را به خود اختصاص می دهد. این جزیره بیشتر محصولات غذایی خود را از فرانسه وارد می كند.
نرخ تولید ناخالص داخلی این جزیره در سال 2005 میلادی در حدود 953 میلیون دلار بوده است. نرخ بیكاری این جزیره در حدود 25% بوده و در حدود 50 هزار نفر از مردم جزیره در سن كار قرار دارند. محصولات كشاورزی تولیدی جزیره وانیل و قهوه می باشد.
این جزیره دارای 10 هزار خط تلفن ثابت و 48 هزار خط تلفن همراه بوده و دارای 3 ایستگاه تلویزیونی و رادیویی می باشد.
ادامه مطلب همراه با عكس هاي بيشتر در وبلاگ رهنما كسايي
همیشه گفته شده که بزرگان بومی هر قبیله ای کلید دستیابی به دانش هستند و این جمله هرگز تا زمانی که من موفق شدم تا با کردو موتوا سانوسی (شامن) اهل زولو، که به هشتاد سالگی خودش نزدیک می شود، مصاحبه کنم بر من ثابت نشده بود. از طریق تلاش و زحمات دیوید آیک (David Icke) موفق شدم تا با دکتر یوهان جوبرت (Johan Joubert) ، کسی که قرار گفت و گو را با کردو موتوا هماهنگ کرد تماس برقرار کنم .در نتیجه مصاحبه از طریق تلفن انجام پذیرفت ان هم با ان سوی دنیا در افریقای جنوبی. ما اینجا در روزنامه اسپکتروم از صمیم قلب از دیوید آیک و دکتر جوبرت به خاطر تلاش و زحمات بی شائبه آنها برای با خبر کردن دنیا از حقایق از زبان این مرد تشکر می کنیم.
من برای اولین بار حدود پنج سال پیش راجع به موتوا مطالبی شنیدم و در اون زمان فکر برقراری ارتباط تلفنی با وی که در مکانی دور افتاده زندگی می کرد غیر ممکن به نظر می رسید.تا زمانی که با خبر شدم دیوید آیک زمان زیادی را با وی گذرانده و مایل به انجام مصاحبه با اسپکتروم هست، همه چیز خود به خود جور شد. ما موفق شدیم در 13 آگوست یک گفت و گوی 4 ساعته با او انجام دهیم! و نه، ما این گفت و گو را قطعه قطعه نکردیم، تمام مکالمه کلمه به کلمه ذکر شده و این در راستای اخلاق روزنامه نگاری ما برای محترم شمردن و صداقت با خواننده ست !
کردو موتوا مردی ست که دیوید آیک او را این طور توصیف کرده: ” مردی فوق العاده با دانشی حیرت آور، یک نابغه، باعث افتخار و خوشوختی منه که اون رو یک دوست صدا بزنم.”بعد از مصاحبه با کردو موتوا باید بگم کاملاً با او موافقم. در اینجا باید یادآور شوم که کردو موتوا با وجود نداشتن تحصیلات رسمی، به قدری دلسوز و منصف بود که کلمات بومی و اسامی خاص را برای این مقاله هجی و معنا کند و این امر برای دانشجویان زبان افریقا مفید تر و مهم تر از خوانندگان معمولی جلوه خواهد کرد. و تمام اینها روی دیگر توجه و دقت موتوا را نشان می دهد.
ادامه مطلب به همراه جزئيات در دنياي اسرار آميز
در سنگال به عنوان يکي از کشورهاي اسلامي، عيد قربان در جوي حاکي از معنويت و روحانيت مراسم خاصي برگزار ميشود و مردم سنگال آن را عاملي براي انسجام و همبستگي بيشتر ميدانند. عيد قربان در سنگال از مناسبتهاي ديني بسيار مهم براي مسلمانان اين کشور به شمار مي رود که داراي آداب و رسوم خاصي است. در همه شهرهاي سنگال عيد قربان را از اعياد بزرگ دانسته و به سنّت نبوي تمسک ميجويند.
از سنّت هاي بسيار مهم در نزد مسلمانان سنگال شركت در مراسم(Aïd-el- Kébir) «عيد الکبير» عيد قربان است كه در زبان بومي «تباسکي» Tabaski ناميده مي شود و بنابر عرف، قرباني نمودن گوسفند براي تمامي كساني كه استطاعت خريد گوسفند( به قيمت چهل هزار الي يكصد هزار فرانك سيفا معادل 60 الي يکصدو پنجاه يورو) را داشته باشند، واجب است.
از آنجا که مردم سنگال داراي ايماني فطري، روحيه بخشش و بسيار مهمان نواز مي باشند؛ روز عيد قربان فرصتي است که اغلب مردم سعي مي نمايند در ديدار با ديگران با گفتن کلمه بزبان بومي ولوف با تلفظ « بالماخ» Balma akh به معناي(مرا ببخش) از ديگران حلاليت بطلبند، طرف مقابل نيز با گفتن كلمه «بالنالا» balnala به معناي(بخشيدمت ) بلافاصله ابراز محبت مي نمايد و يکديگر را در آغوش مي گيرند.
در روز عيد، پدران بهمراه پسران جوان خانواده با پوشيدن لباسهاي نو محلّي موسوم به «بوبو» boubou و مادران نيز بهمراه دختران با پاهايي كه با حنا رنگ شده و پوشيدن لباسهاي نو محلّي كه از قبل خريداري شده، ابتدا در مراسم نماز عيد قربان شركت مي نمايد و سپس با انجام قرباني به توزيع گوشت آن در بين يتيمان و تهيدستان مي پردازند و در نهايت براي براي ديد و بازديد به خانه بزرگان فاميل و آشنايان مي روند.
در اين روز مسلمانان ضمن تبريک به مناسبت عيد قربان، در ساعت 9 صبح به مساجد و نمازخانه ها مي روند تا به همراه ديگر افراد، جوانان، پيران، زنان و مردان سنًت نبوي را با تأکيد بر دين اسلام اقامه کنند. در اين تجمع ديني صداي تکبير و تبريک در مساجد شينده مي شود و عطري روحاني که نشانگر تقوا و ايمان است به مشام مي رسد. نماز عيد قربان در تمامي مساجد اصلي سنگال و بويژه مسجد بزرگ سنگال برگزار مي شود که مقامات عاليرتبه دولتي؛ وزير کشور و وزراء و شخصيتهاي مذهبي شرکت مي کنند که به امامت Alioune Moussa Samb «عليون موسي سامب» نماز عيد اقامه مي شود.
در اغلب مناطق اين کشور رسم است که از چند هفته قبل از روز عيد قربان، اکثر مردم به بازارهاي خريد گوسفند مراجعه مي کنند.
حدود بيست روز قبل از روز عيد، خيابانها و کوچه ها مملو از گوسفند است، چرا که مردم گوسفندهاي خريداري شده را براي قرباني کردن نگهداري مي کنند. طبق آمارهاي غير رسمي فقط براي عيد قربان امسال حدود يک ميليون رأس گوسفند از کشورهاي همسايه مانند مالي، موريتاني و نيجر به خريداران عمده داکار فروخته شده است. در اين ايام، خوراکيهاي مخصوص عيد قربان تهيه مي شود و کودکان عيدي و هدايايي از خانواده هاي خود دريافت مي کنند.
قابل توجه آنکه اين عيد از آنچنان جايگاهي در بين سنگاليها برخوردار است که حتي بانکها براي تبليغات خود ، افتتاح حساب بانکي را ضامن اجراي خوب مراسم عيد قربان جلوه مي دهند
در اين روز همه مردم به منظور صله رحم و ديدار با خانواده ها، دوستان، اقوام و آشنايان خود از خانه ها خارج مي شوند که اين امر ازدحام بسياري را در خيابانهاي شهرهاي مختلف ايجاد مي کند. به طوري که رفت و آمد مسافران را با مشکل مواجه مي کند. جشن عيد قربان سه روز طول مي کشد که در شب اول عيد قربان غذايي مخصوص را که با گوشت قرباني تهيه شده، در جمع بزرگان خانواده تناول مي نمايند.
منبع: رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران-داکار
شهر قیروان در مرکز تونس و به فاصله 150 کیلومتری از شهر تونس و 57 کیلومتری از شهر سوسه (دریا) واقع گردیده و مرکز استان قیروان حدود 500 هزار نفر جمعیت می باشد و جمعیت خود این شهر حدود 100 هزار نفر است. این شهر بلحاظ فاصله ی که با دریا محل ناوگان بیزانس ها و از سوی دیگر با کوه های غرب و محل سکونت بربرها بعنوان محل مناسب برای پادگان نظامی و خط احتیاط سپاه اسلام توسط عقبه بن نافع بنا شده است . گفته می شود كه نام اصلی آن از فارسی به عربی منتقل شده و به معنای كاروان، انبار سلاح، پادگان نظامی و محل گردهمایی افراد در هنگام جنگ است. البته این ادعا با توجه به حضور سربازان ایرانی در این منطقه از سالهای اولیه ورود اسلام به منطقه خالی از صحت نیست.
از جمله آثار تاریخی این شهر می توان به « مسجد جامع بزرگ قیروان » اشاره كرد كه به جامع « عقبه بن نافع » معروف است. این مسجد در زمان گذشته با منبر و مناره و بافت معماری آن بسیاری از علماء و اندیشمندان را بسوی خود جلب نموده و به محلی برای تعلیم و فراگیری قرآن و حدیث و احکام اسلامی تبدیل گردید. از دیگر آثار تاریخی این شهر مسجد ابواب الثلاثه و مقبره صحابی و آرایشگر پیامبرگرامی اسلام (ص) « ابی زمعه بلوی » است و براساس سندی که در محل این مقبره وجود دارد وی حامل نامه پیامبر اسلام به پادشاه وقت مصر بوده و در مسیر بازگشت در این شهر رحل اقامت افکنده است.
این شهر در هنگام قیام خوارج در سال 758 میلادی رو به ویرانی گذاشته که البته از به حکومت رسیدن اغلبیها در سال 800مجدداً رو به رونق و آبادانی گذاشت و بالاخره در زمان امارت هشام بن عبدالملک خلیفه اموی و پس از اینکه منطقه شمال آفریقا و اندلس کلاً به تصرف مسلمانان در آمد شهر قیروان بعنوان پایتخت اسلام در منطقه مغرب برگزیده شد و مسجد جامع عقبه از آن زمان بطور مستمر شاهد توسعه، مرمت و بازسازی بر اساس اصول معماری اسلامی بوده است.
برگرفته از وبلاگ ماركوپلو
قلعه صلاح الدین ایوبی در مصر به علت دارا بودن مسجد محمدعلی پاشا بیشترین شهرت را از آن خود کرده است.
منابع مختلف آورده اند که محمدعلی پاشا قلعه صلاح الدین ایوبی را بازسازی کرد و قصرها، اداره های مالی، اماکن عمومی در کنار این قلعه ساخت، اما مسجدی بزرگ در قلعه برای ادای فریضه الهی مسلمانان و برای اینکه او را در این مکان دفن کنند ساخت که اینک به شهرت بسیاری رسیده و از رموز تاریخی مصر به شمار می رود.
در سال ۱۸۴۸ عباس پاشا دستور داد بر روی بنای این مسجد تذهیب و نقش و نگارهای زیبا به کار برند به طوری که پادشاهان یکی پس از دیگری این مکان را توسعه داده و به زیبایی آن افزودند و حتی جشن های حضرت محمد (ص) به مناسبت میلاد یا معراج در این مکان طی چندین شب برگزار می شد.
مراسم نیمه شعبان، شب های لیالی قدر، یادبود محمدعلی پاشا نیز در این مکان برگزار می شد. این مسجد بر اساس طرح محمدعلی پاشا است که به صورت حیاط مستطیلی به دو بخش تقسیم می شود، بخش اول شرقی مکانی برای نماز و بخش غربی برای وضو و هر کدام دری مخصوص به خود دارد.
بخش شرقی مسجد مربع شکل است که ضلع هر کدام به ۴۱ متر و قبه ای در وسط حیاط قرار دارد که قطر آن ۲۱ متر و ارتفاع آن به ۵۲ متر می رسد. محراب نیز با ۴ قبه کوچک پوشیده شده و روی در غربی که به صحن منتهی می شود، دو گلدسته دارد که بر ۸ ستون از سنگ مرمری قرار گرفته است. بر روی پنجره های این مسجد اشعار، احادیث و آیاتی از قرآن کریم به خط فارسی نوشته شده است.
منبر سنگ مرمر در کنار محراب قرار دارد که تاریخ آن به عصر فاروق اول باز می گردد.
منبع: خبرگزاری تقریب