سومالی در سال 1960 به دنبال مبارزات اسلامی و ناسیونالیستی علیه استعمار به استقلال رسید اما به دلیل وابستگی زمامدارنش به شرق و غرب هیچ گاه روی آرامش به خود ندید. سیاستهای نادرست زیادباره رئیس جمهور 80 ساله سومالی به دلیل در پیش گرفتن سیاست های دیكتاتور مآبانه و 21 سال حكمرانی با مشت آهنین نهایتاً در 26 ژانویه 1991 مجبور به فرار و ترك كشور پس از شد. می رفت كه اوضاع به سوی آرامش پیش برود اما جنگ سالاران و شورشیان قدرت طلب به جای برقراری ثبات در كشور به جان هم افتاده و كشور را بیش از پیش به ورطه تباهی كشاندند. در این میان گروه موسوم به اتحادیه محاكم اسلامی كه دارای تفكرات اسلامی بودند از نقش ممتازی برخوردار بود. اتحادیه محاكم اسلامی به تدریج بر مناطق عظیمی از مركز و جنوب سومالی از جمله شهر " مگادیشو" پایتخت این كشور مسلط شده و به اجرای شریعت اسلامی پرداختند. با توسعه نفوذ محاكم اسلامی بر مناطق مختلف سومالی بتدریج انشعاباتی در شاخه های نظامی و سیاسی این گروه پدید آمد كه در نهایت به تاسیس گروه "الشباب المجاهدین" - كه بعدها القاعده پیوست – منجر شد. گرچه " الشباب المجاهدین " به دلیل گرایش های افراطی و خشونت طلبانه چندان از سوی مردم سومالی مورد اقبال واقع نشد ، اما زمینه ورود و نفوذ فیزیكی عناصر القاعده را در سومالی فراهم آورد. به دنبال حضور القاعده در سومالی و برقراری ارتباط میان رهبران الشباب و القاعده آمریكا نیز مجال بیشتری برای مداخله در سومالی و استمرار فعالیت های نیمه كاره خود - در سال های پس از جنگ جهانی دوم و در غالب نیروهای " آمیسوم " – پیدا كرد. در اوت 1999 رئیس جمهوری جیبوتی با حمایت سازمان ملل ابتكار عملی را جهت آشتی ملی میان نیروهای سومالی مطرح كرد و طی 8 ماه مذاكره گروه های رقیب به توافق رسیدند و موافقت نامه عرتا (محل برگزاری اجلاس در جیبوتی) را در 2 می 2000 امضاء كردند كه به موجب آن پارلمانی متشكل از 245 كرسی (25 كرسی از آن زنان سومالی است) تشكیل و پارلمان عبدالقاسم صلاد حسن را به عنوان رئیس دولت انتقالی به مدت سه سال برگزید. سهم قبایل در قدرت تعیین شده بود ولی تضادهای تاریخی و بلند پروازیهای جنگ سالاران و مداخله همسایگان این كشور به ویژه اتیوپی موانع فراوانی فراروی پیشرفت كار صلاد حسن قرار دادند و به رغم حمایت های كلان سرهنگ قذافی رهبر لیبی از وی، رئیس جمهوری سومالی ناچار تن به استعفا داد. در سال 2001 در پرتو حاكمیت دولت موقت به ریاست عبدالقاسم صلاد حسن دادگاه های اسلامی رونق گرفتند؛ زیرا دولت موقت جهت مقابله با قانون شكنان و جنگ سالاران نیاز به یك قدرت اجتماعی و پایگاه مردمی داشت. در طول سه سال حاكمیت صلاد میان دولت موقت، دادگاه ها، انسجام و هماهنگی مصلحتی ای برای مبارزه با مخالفین روند صلح و آشتی ملی وجود داشت. صلاد حسن برای مقابله و برقراری موازنه قدرت با مخالفین خود و جنگ سالاران كه مورد حمایت اتیوپی بودند با سران دادگاه ها و گروه های اسلامی ارتباطات سیاسی و تاكتیكی برقرار كرد و زمینه را برای ادغام این دادگاه ها در نهاد دادگستری سومالی كه در حال بازسازی بود، فراهم آورد. صلاد حسن همچنین تلاش كرد كه از میلیشیای این دادگاه ها برای تقویت نیروی پلیس و نظامی دولت موقت استفاده كند. همكاری و هماهنگی میان دادگاه های اسلامی و دولت موقت تا زمان كناره رفتن صلاد حسن از مسند قدرت در سال 2003، تداوم داشت. به رغم حمایت صلاد حسن از دادگاه های اسلامی شرایط منطقه ای و جهانی پس از حادثه یازده سپتامبر 2001 و فشارهای آمریكا بر سازمانها و گروه های اسلامی و منابع مالی آن به بهانه مبارزه همه جانبه با تروریسم جهانی و منطقه ای، زمینه ها را برای تضعیف و كاهش اقتدار محلی این دادگاه ها، فراهم آورد. در سال 2004 به رغم تشكیل دولت جدید به ریاست عبدالله یوسف امنیت و ثبات به دلیل رقابت جنگ سالاران و تشدید روند صعودی جرایم و ناهنجاری های اجتماعی و بی قانونی در این كشور مختل شده و این امر زمینه را برای احیا و اقتدار دادگاه های اسلامی فراهم آورد. در این سال، دادگاه های اسلامی با تشكیل اتحادیه دادگاه های اسلامی و انتخاب شیخ شریف احمد به ریاست آن وارد مرحله تاریخی شدند. دادگاه های اسلامی با داشتن میلیشیای مخصوص به خود توانستند با مجرمین و قانون شكنان مبارزه قاطعانه داشته باشند و فعالیت و نفوذ جنگ سالاران را كاهش دهند و امنیت و ثبات را تا حدودی به شهر مگادیشو بازگرداندند. ناتوانی عبدالله یوسف در انجام تعهدات خود و بروز مشكلات درونی در كابینه وی در نهایت منجر به استعفا و بركناری از قدرت شد. در اواخر سال 2008 میلادی "شیخ شریف شیخ احمد " – از رهبران میانه رو اتحادیه محاكم اسلامی و رهبر "ائتلاف آزادیبخش سومالی" جناح اسمره - كه كنفرانس صلح " عرتا " در جیبوتی نیز حضور داشت شیخ شریف احمد" در دومین دور رای گیری سومالی با کسب دویست و سیزده رای موافق بر رقیب خود " مصلح زیاد باره" با شصت رای موافق، به پیروزی دست یافت. او تمامى گروه هاى مسلح در این كشور جنگزده شاخ آفریقا را به پذیرش تلاش ها براى آشتى ملى كه توسط سازمان ملل حمایت مى شود، فرا خواند. شیخ احمد همچنین در سخنان كوتاهى كه در زمان پذیرش مقام ریاست جمهورى ایراد كرد، گفت كه دست خود را براى همكارى به سمت «دولت انتقالى سابق» و «الشباب» - یكى از شاخه هاى اتحاد محاكم اسلامى سومالى- دراز مى كند و در ادامه افزود: « من بزودى دولتى به نمایندگى از مردم سومالى تشكیل خواهم داد. ما با كشور هاى شرق آفریقا در صلح به سر خواهیم برد و خواستار همكارى با آنان هستیم.» این سخنان و نوع تعامل مسالمت آمیز وی با برخی كشورها و سازمان های بین المللی همچون كشور اتیوپی و نیروهای حافظ صلح سازمان در سومالی، رفته رفته مخالفت های برخی گروه های داخلی و خارجی را برای شیخ شریف به همراه آورد تا جائیكه نیروهای الشباب با بهانه طرفداری شیخ شریف از بیگانگان وی را مرتد خوانده و خواستار بركناری او شدند. الشباب برای تحقق خواسته خود اقدام به انجام درگیری های خونین با نیروهای دولتی حامی شیخ شریف كردند و در این مسیر حتی موفق به اشغال كاح ریاست جمهوری نیز شدند كه به دلیل ارسال كمك های بین المللی و حمایت های اتیوپی از دولت انتقالی سومالی، اقدامات الشباب تا كنون به موفقیت نیانجامیده است. در حال حاضر صحنه داخلی سومالی به عرصه جولان نیروهای داخلی و خارجی مبدل گردیده و مشكلاتی همچون حضور القاعده و بحران دزدی دریایی در سواحل این كشور، زمینه را برای حضور گسترده نیروهای بیگانه و تدوام بحران در این كشور فراهم آورده است. در یك تحلیل كلی می توان بیان داشت كه استراتژی كشورهای غربی در بحران سومالی بر پایه مدیریت بحران و نه حلّ آن بنا نهاده شده است و این مسئله هوشیاری كشورهای اسلامی را برای كمك به حل بحران سومالی – به عنوان دولتی اسلامی – می طلبد. نويسنده: آفريقا شناس

نام مبارک دخت گرامی پیامبر اسلام (ص) در مناطق مختلف جهان زینت بخش مساجد و ابنيه هاي گوناگونی می باشد و مسلمانان با نامگذاری اماکن و مساجد خود یاد این بانوی بزرگوار جهان اسلام را همواره زنده نگه داشته اند. در قاره آفریقا که قرنها قربانی استعمار و هجوم مستبشرین مسیحی قرار داشته است ؛ این حضوراسلام ستیزانه باعث نگردید تا مسلمانان و بخصوص شیعیان آثارو هویت تاریخی خود را فراموش نمایند و ازکشورهای تانزانیا گرفته تا مجمع الجزاير کومور در اقیانوس هند این نام مطهربرروی برخی مساجد ؛حسینیه ها و اماکن تاریخی این کشورها نقش بسته است. دراین تحقیق میدانی که با سفر به کشورهای مجمع الجزایر کومور؛ جمهوری متحده تانزانیا و زنگبار؛کنیا و ماداگاسکاردر دهه اخیرصورت گرفته است با مشاهده اماکن اسلامی و ابنیه های تاریخی گوشه ای از این کرامت اهل بیت علیهم السلام مشاهده گرديد و بدون شک در برخی دیگر از کشورها اینگونه مراكز اسلامي و تاريخي وجود دارد. در سفری که در سال 2006 به مجمع الجزایر کومور یا "جزر القمر" در میان تنگه موزامبیک ؛درقاره آفریقا داشتم در ملاقات اختصاصی با احمد عبدالله محمد سامبی ؛ ریس جمهور کومور ؛ وي با با برشمردن تاريخ و نحوه حضور ایرانیان و شیعیان در این جزایر سوق الجیشی ؛ به نکته مهمی از تاریخ شفاهی و مکتوب مردم "سواحیلی زبان " اشاره کرد که نشان از قدمت هویت تشیع در این مناطق اسلامی دارد. محمد سامبی عنوان داشت که از دیربازدر میان مردم این کشور " سادات "( شریف) جایگاه ممتاز و معنوی در میان مردم این کشور داشته اند و در قدیمی ترین مسجد تاریخی موجود در جزیره" آنژوان " شهر "دومونی " کتیبه مشهور به "خمسه آل عبا" نقش بسته است که نام مبارک پنج تن ؛محمد ؛علی ؛فاطمه ،حسن و حسین (علیهم السلام اجمعین )حک شده است و هنوز هم می توان این کتیبه را در ورودی مسجد و مقبره "احمد عبدالرحمن " بنیانگذار کشورکومور مشاهده کرد. بدنبال این حضور معنوی در عالی ترین نشان نیروهای مسلح مجمع الجزایر کومورنيز نمادی موسوم به " دستان فاطمه " وجود دارد که بنا برعقاید مردمان این خطه از این کشور اسلامی و مردم آن همواره محافظت می کند. این مطلب نشان می دهد که شیعیان و مهاجرانی ایرانی موسوم به " شیرازی ها" که هزار سال پیش به این جزایر اقیانوس هند مهاجرت کرده اند و بنا بر شواهد تاریخی پانصد سال حکمرانی کردند ؛در کنارتجارت به تبلیغ مذهب حقه تشیع بخصوص در ایام محرم ، اهتمام داشته اند و وجود چندین مسجد با معماری ایرانی در سراسر کناره های این جزایربخشی از تاریخ و معماری ایرانی تلقی می گردد. اگر چه امروز اکثرساکنان مسلمان این مناطق از مذهب اهل سنت پیروی می کنند ؛اما نمادها وتعالیم شیعی در عمق فرهنگ و مردم این کشور برجای مانده است و گسترش اخیر مذهب تشیع درکومور بمعنای بازگشت به هویت اصلی مسلمانان می باشد. از طرفی دیگر نام مبارک فاطمه زهرا (س) درکشور زنگباردرشرق آفریقا نیز زینت بخش قدیمی ترین" مسجد زهرا" موجود در قاره آفریقا می باشد که در سال 500 هجری توسط فردی بنام " شیخ ابوموسی الحسن بن محمد" بنا شده است. در کتیبه موجود در این مسجد سال تجدید بنای مجدد آن1184 هجری قمری نگاشته شده است و دور محراب کتیبه های نگاشته هایی بخط کوفی بچشم می خورد.این مسجد در میان مردم به مسجد "کیزیمکازی "نیز مشهور می باشد که امروزه نیزنمازهای یومیه در آن اقامت می شود. همچنین درمنطقه قدیمی و باستانی شهرزنگبارموسوم به "کیپوندا " محفل(حسینیه ) بی بی فاطمه (س) نیز از مراکز اصلی تعلیم قرآن به مسلمانان بومی بشمارمی رفته است که امروزه نیزبعنوان محل تجمع زنان شیعیان اثنی عشری بشمار می رود و برپایی مراسم قرانخوانی ؛و عزاداری ائمه اطهار هنوز هم درآن برگزار می گردد و درجواردفترمرکزی مسجد شیعیان خوجه قرار دارد. علاوه بر این مراکزکه بنوعی بخشی از هویت جهان اسلام و تشیع بشمار می رود ؛دهها مرکزخیریه و مدرسه اسلامی درسالیان معاصر به نام فاطمه زهرا (س) دراین قاره و کشورهای مذکورتوسط مسلمانان و شیعیان تاسیس شده است که به مردم بومی وجمعیت شیعیان به تبلیغ و آموزش مشغول می باشند. محقق و نویسنده :یاسر کنعانی

روز شنبه دوم آذر 1392 در محل رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران درخارطوم و با حضور سفیر جمهوری اسلامی ایران در سودان آقای جواد ترکابادی و سرپرست رایزنی فرهنگی آقای رضا شهریور و با شرکت جمعي از شخصيت ها و ودوستداران سوداني جمهوري اسلامي و شهيد ابراهيم انصاري، مراسم صلاة الغائب به امامت شیخ صلاح الدين السنوسی از علماء سودان و دعا براي روح آن شهيد عزيز و نيز سخنراني در فضائل و بيان خدمات ايشان برگزار شد. پس از نماز و تلاوت قرآن مجيد ، مجری سخنور و وكيل دادگستري سودان آقای عبد العظیم سلیم با برشماري صفات حميده و اخلاق پسنديده آن شهيد به تمجيد از ايشان پرداخت.   شیخ صلاح الدين السنوسی   سپس آقای یاسر محمد حسین رئيس پارلمان ملي جوانان سودان (رئيس پارلمان الشباب القومي) پيرامون اخلاق وشخصیت شهید انصاری و اهتمامي كه او به جوانان سوداني مي ورزيد ، صحبت نمود. جواد ترکابادی آنگاه آقای النوارنی محمد عبد الرحمن از سازمان الصحوة(بیداری) منطقه حاج یوسف درباره نقش شهيد انصاري در تبيين معارف ديني و ارائه افق هاي نو توسط آن شهيد سخنراني كرد. در ادامه آقای رضا شهریور سرپرست رایزني فرهنگی طي سخناني با اشاره به آيه شريفه : من المؤمنين رجال صدقوا ما عاهدوالله عليه ... شهيد انصاري را مصداقي از مرداني دانست كه به پيمان خويش با خداي متعال صادقانه وفا كردند. سپس آقای جواد ترکابادی سفیر جمهوری اسلامی ایران به تبيين نقش مهم شهید انصاری درگسترش روابط و مناسبات فرهنگی ميان سودان وایران در دوراني كه رايزن فرهنگي در اين كشور بودند و حتي پس از آن پرداخت و بر ادامه راه شهادت با وجود الگوهايی همچون آن شهید تاکید نمود. منبع: رایزنی فرهنگی ج.ا.ا در خارطوم

با فرا رسیدن بیست چهارم دی الحجه و روز مباهله به همت زایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در حراره و بنیاد اهل البیت(ع) در زیمبابوه مراسم عید مباهله با شرکت گروهی از شییعیان و حضور سفیر محترم کشورمان و اعضاء سفارت برگزار گردید

مراسم عاشورای حسینی در روز یک شنبه 5/9/91 از ساعت 9 صبح با اجتماع شیعیان از ملیتهای مختلف و تعدادی از گروه های اسلامی و نیز سفیر محترم جمهوری اسلامی ایران و اعضای سفارت و ایرانیان مقیم با قرائت زیارت عاشورا و زیارت وارث آغاز شد.     آقای اسدی موحد رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در حراره در باره قیام اباعبدالله (ع)و درسهای عاشورا سخنرانی نمود. وی در بخشی از سخنان خود گفت: قيام مقدس و پرشكوه امام حسين(ع)ريشه در انحراف هاى بـنيادى و اساسى در جـامعه اسلامى داشت. اين انحراف ها ،زائيده انحراف حكومت اسلامى از مسير اصلى خود از سقيفه به بـعد بـود. كه پس از شهادت على(ع)كلا بـه دست سلسله سفيانى و حزب ضد اسلامى اموى افتاد. بـه گواهى اسناد تاريخى, سران اين حزب هيچ اعتقادى بـه اسلام و اصول آن نداشتند. و ظهور اسلام و به قدرت رسيدن پيامبر اسلام(ص)را, جلوه اى از پيروزى قبیله  بـنى هاشم بـر قبیله  بـنى اميه, در جريان كشمكش قبيلگى در درون طايفه بـزرگ قريش مى دانستند بـا يك حـركت خـزنده, بـه تـدريج در پـوشش اسـلام بـه مناصب كليدى دسـت يافتند و سرانجـام از سال چهلم هجـرى, حكومت اسلامى و سرنوشت و مقدرات امت اسلامى به دست اين حزب افتاد و پس از بيست سال حكومت معاويه, و بـه دنبـال مرگ وى, پـسرش يزيد بـه قدرت رسيد كه اوج انحراف بـنيادى, و جلوه اى آشكار از ظهور ((جاهليت نو)) در پوشش ظاهرى اسلام بود(3).امام حـسـين(ع)نمى تـوانسـت در بـرابـر چـنين فاجـعه اى سكوت كند و احساس وظيفه مى كرد كه در بـرابـر اين وضع, اعتـراض و مخالفت كند. سخنان, نامه ها و ساير اسنادى كه از امام حسين(ع)به دسـت ما رسـيده, بـه روشنى گوياى اين مطلب اسـت. اين اسناد بـيانگر آن است كه از نظر امام, پـيشوا و رهبـر مسلمانان شـرائط و ويژگى هايى دارد كه امويان فـاقـد آنها بـودند و اسـاس انحراف ها و گمراهيها اين بود كه عناصر فاسد و غير لايق, تكيه بر مسند خلافت اسلامى و جايگاه والاى پـيامبـر زده بـودند و حاكميت و زمامدارى آنها, آثار و نتائج بـسيار تلخ و ويرانگرى بـه دنبـال آورده بود. که امام در جواب نامه کوفیان شرایط حاکم اسلامی را بیان می نماید و فرمود:: ... امام و پيشواى مسلمانان كسـى اسـت كه بـه كتـاب خـدا عمل نموده راه قسط و عدل را در پـيش گيرد و از حـق پـيروى كرده بـا تمام وجود خويش مطيع فرمان خدا باشد.     وی افزود: و نیز امام حـسـين(ع)هنگام عزيمت بـه سـوى عراق در منزلى بـنام «بيضه» خطاب به «حر» خطبه اى ايراد كرد و طى آن انگيزه قيام خود را چنين شرح داد: مردم! پـيامبـر خدا(ص)فرمود: هر مسلمانى بـا حكومت ستـمگرى مواجـه گردد كه حـرام خدا را حـلال شمرده و پـيمان الهى را درهم مى شكند, بـا سنت و قانون پـيامبـر از در مخالفت درآمده در ميان بـندگان خـدا راه گناه و معصـيت و تـجـاوزگرى و دشـمنى در پـيش مى گيرد, ولى او در مقابـل چنين حكومتى, بـا عمل و يا بـا گفتار اظهار مخالفت نكند, بـرخـداوند است كه آن فرد(ساكت)را بـه كيفر همان ستمگر(آتش جهنم)محكوم سازد. مردم! آگاه باشيد اينان(بنى اميه)اطاعت خدا را ترك و پيروى از شيطان را بـر خود فرض نموده اند, فساد را تـرويج و حدود الهى را تعطيل نموده فى را(كه مخصوص بـه خـاندان پـيامبـر است)بـه خـود اختصاص داده اند و من بـه هدايت و رهبـرى جامعه مسلمانان و قيام بـر ضد اين همه فساد و مفسدين كه دين جدم را تغيير داده اند, از ديگران شايسته ترم ...» وی در ادامه گفت: حاكميت بـنى اميه كه امام در اين سخنان بـه گوشه هايى از آثـار سوء آن اشاره نموده, در شوون مختـلف جامعه اسلامى اثر گذاشتـه و فساد و آلودگى و گمراهى را گستـرده و عمومى ساخـتـه بـود. امام حسين(ع)در موارد متعددى انگشت روى اين عواقب سوء گذاشتـه و بـه مردم هشـدار داده اسـت كـه بـه چـند نمـونه آن اشـاره مـى شـود: محو سنتها و رواج بدعتها آن حـضرت پـس از ورود بـه مكه, نامه اى بـه سران قبـائل بـصره فرستاد و طى آن چنين نوشت: اينك پيك خود را بـا اين نامه بـه سوى شما مى فرستم, شما را به كتاب خدا و سنت پيامبـر دعوت مى كنم, زيرا در شرائطى قرار گرفته ايم كه سنت پيامبر به كلى از بين رفته و بـدعتها زنده شده است, اگر سخـن مرا بـشنويد, شما را بـه راه راسـت هدايت خـواهم كرد... ديگر به حق عمل نمى شود. مسخ هويت دينى مردم حاكميت زمامداران اموى و اجراى سياست هاى ضد اسلامى توسط آنان, هويت دينى مردم را مسخ كرده ارزشهاى معنوى را در جامعه از بـين برده بود. امام در دنباله سخنان خود در منزل ((ذى حسم)) فرمود: مردم بندگان دنيايند, دين بـه صورت ظاهرى و در حد حرف و سخن در زبـانشان مطرح مى شود, تا زمانى كه معاش و زندگى ماديشان رونق دارد, در اطراف دين گـرد مىآيند, اما زمانى كـه بـا بـلا و گرفتارى آزمايش شوند, دينداران در اقليت هستند. پيام جاويد قيام امام حسين (ع) پيام قيام با شكوه سيدالشهداء(ع)منحصر به آن زمان نيست, بلكه اين پـيام پـيامى جاويد و ابـدى است و فراتـر از محدوده زمان و مكان است, هرجا و در هر جامعه اى كه به حق عمل نشود, و از بـاطل خوددارى نشود, بدعتها زنده, و سنتها نابـود شود, هرجا كه احكام خدا تغيير و تحريف يابد و حاكمان و زمامداران بـا زور و ستمگرى بـا مردم رفتـار كنند, در هر جـامعـه اى كه ويژگى هاى جـاهليت را داشته باشد آن جامعه, جامعه اى يزيدى بـوده, و مبـارزه و مخالفت بـا مفاسد و آلودگى ها و آمران و عاملان آنها, كارى حـسينى خواهد بود. آقای اسدی در ادامه به  اجرا روضه خوانی به زبان فارسی و انگلیسی پرداخت که فضای معنوی بسیار باشکوهی به فضل الهی ایجاد گردید. در ادامه شیخ جولا رئیس مرکز امام خمینی (ره) به زبان محلی شونا روضه خوانی نمود و سپس گروهی از جوانان شیعه آفریقائی بصورت همخوانی نوحه سرائی و سینه زنی نمودند که مورد توجه واقع شد. گفتنی است مراسم عاشورای حسینی (ع) از شبکه های مختلف خبری و دینی بویژه شبکه  بین المللی پرس تی وی  پخش و مصاحبه سفیر و رایزن فرهنگی و نیز گروهی از شیعیان را انعکاس داد . منبع: رایزنی فرهنگی ج.ا.ا در حراره

بنفشه آفریقایی سرده‌ای شامل شش گونه از گیاهان گل‌دار چندساله در راستهٔ لب‌گلی‌ها (Lamiales) و تیرهٔ ژسنریاسه (Gesneriaceae) است که بومی تانزانیا و مناطق هم‌جواز جنوب شرقی کنیا، با تمرکز در کوهستان‌های انگورور می‌باشد. این گیاه در تیرهٔ بنفشگان قرار ندارد و فقط به دلیل شباهت ظاهری به بنفشه معروف است. این گیاه در تمام طول سال گل می‌دهد و رنگ گلبرگ‌های آن آبی، قرمز، صورتی، سفید و بنفش است و از گیاهانی است که قابل نگهداری در گلدان به عنوان گیاه زینتی است. نحوه قلمه زدن: ابتدا ما باید برگهایی را برای قلمه زدن استفاده کنیم که 1- زیاد جوان نباشند. 2-برگهای پیری نباشند. 3-سالم و بدون آفت باشند. سپس با استفاده از یک چاقوی تیز و تمیز از پایین ترین قسمت ساقه بصورت اوریب قلمه می زنیم و بعد به دو طریق میتوان آنها را ریشه دار کرد: 1-میتوان تمام قلمه ها را داخل لیوان آب گذاشت و ریشه دار کرد. 2-میتوان قلمه را تا انتهای دمبرگ بصورت 45 درجه داخل گلدان کاشت و با آبیاری منظم هر 3 روز یکبار از زیر گلدانی آنها ریشه دار کرد. اگر در لیوان ریشه دار شوند بعد از 20 الی 30 روز ریشه دار شده و انها را بصورت 45 درجه در خاک مخصوص بنفشه می کاریم. اگر در گلدان ریشه دار شوند بعد از 6 الی 8 هفته برگهای ریز سبز رنگی از زیر خاک بیرون می زند. هر 3 دوره آبیاری از زیر گلدانی یکبار گیاه را از بالا ابیاری کنید تا خاک سطح گیاه شوره نزند و این نکته را در نظر داشته باشید که در هنگام آبیاری اب به برگ گیاه نریزد چون باعث پوسیدگی برگ می شود و در این مواقع گیاه را اصلا در معرض نور خورشید قرارا ندهید. بهترین روش برای رشد گیاه: 1-گیاه بنفشه را با آب زیاد خفه نکنید. 2-نور نور نور کافی بهترین راه برای داشتن گیاهی سالم و خوب می باشد لامپهای مهتابی برای رشد بنفشه بسیار مناسب می باشد. 3-استفاده از کود های مایع هر یک ماه یکبار

آفریقا، سرزمین فرصت‌هاست، قاره‌ای که می‌توان با برنامه‌ریزی اصولی و عملیاتی، شاخص‌های اصلی اقتصاد ملی را در آن به ویژه در حوزه‌های کشاورزی، صنعتی- خدماتی و البته اجرای پروژه‌های فنی و مهندسی، محقق کرد.   معاون رئیس جمهور آفریقای جنوبی در صدر یک هیأت بلند پایه سیاسی و اقتصادی وارد تهران شد.   "سیریل رامافوزا" به دعوت جهانگیری به تهران سفر کرده تا علاوه بر بررسی و بازنگری اساسی در مناسبات دوجانبه پرتوریا - تهران، مقدمه سفر رئیس جمهور این کشور تاثیرگذار در قاره آفریقا را به کشورمان در فصل زمستان فراهم کند. سفر معاون رئیس جمهور آفریقای جنوبی به تهران در چارچوب توسعه و گسترش روابط همه جانبه بین دو کشور، نقطه عطفی در روابط دو کشور محسوب می‌شود. همزمان با مذاکرات معاونان رؤسای جمهور ایران و آفریقای جنوبی در زمینه توسعه همکاری‌های دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی، هیأتی متشکل از 160 بازرگان و صاحبان صنایع و سرمایه آفریقای جنوبی در تهران حضور دارند تا فردا با همتایان خود در بخش خصوصی دیدار کنند، این دیدار البته امیدها را برای افزایش حجم مناسبات اقتصادی ایران - آفریقای جنوبی تقویت می‌کند. وزیر اقتصاد کشورمان البته اردیبهشت ماه بود که در دیدار وزیر خارجه آفریقای جنوبی در تهران گفت: در حال حاضر حجم روابط تجاری دو کشور به رغم توسعه مناسبات سیاسی، در حد صفر است و این روابط، متناسب با ظرفیت‌های اقتصادی و همکاری‌های دو طرف نیست. تابستان امسال کمیسیون عالی و همچنین کمیته مشترک سیاسی جمهوری اسلامی ایران و آفریقای جنوبی در تهران برگزار شد. اما جایگاه معاون رئیس جمهور آفریقای جنوبی در دولت این کشور بسیار برجسته و راهبردی است، بطوریکه وی نه تنها سمت جانشین رئیس جمهور و عهده دار مسئولیت‌های سیاسی است (به واسطه فعالیت‌های موثر در بخش سیاسی)، بلکه سابقه این مقام آفریقای جنوبی در فعالیت‌های اقتصادی و بازرگانی موجب شده تا نقش موثری در برنامه‌های اقتصادی آفریقای جنوبی ایفا کند. رامافوزا البته از آنجا که از افراد مورد اعتماد و امین نلسون ماندلا بود، به همین علت، وی پس از برگزاری اولین انتخابات آزاد آفریقای جنوبی در سال 1994میلادی (1373ه.ش) به عنوان رئیس مجمع قانون اساسی این کشور انتخاب شد تا در این مجمع، قانون اساسی جدید آفریقای جنوبی نگاشته شود. از این رو، سفر وی به همراه یک هیأت بلند پایه سیاسی و اقتصادی شامل بخش‌های دولتی و خصوصی، سرفصل‌های تازه‌ای را برای همکاری‌های مشترک می‌گشاید. رامافوزا، اکنون یکی از گزینه‌های ریاست حزب حاکم ANC در کنگره سراسری این حزب در سال 2017 میلادی () است که به اعتقاد تحلیلگران، در صورت پیروزی این حزب حاکم در انتخابات ملی، به سمت رئیس جمهوری آفریقای جنوبی انتخاب خواهد شد. رامافوزا پایه گذار یکی از قدرتمندترین انجمن‌های صنفی موسوم به NUM (اتحادیه ملی معدنکاران) است که نقش کلیدی در بخش معدنی این کشور داشته است. وی همچنین با پایه گذاری «هلدینگ شاندوکا» و فعالیت در بخش انرژی، بانکداری و بیمه املاک و ارتباطات یکی از مدیران ارشد اقتصادی آفریقای جنوبی محسوب می‌شود. در کنار این موارد حضور در هیأت مدیره شرکت‌های موفقی مانند MTN و استاندارد بانک، بخش دیگری از کارنامه اقتصادی وی به شمار می‌رود. برآوردها نشان می‌دهد رامافوزا معاون رئیس جمهور آفریقای جنوبی، یکی از ثروتمندترین افراد این کشور مهم جنوب قاره آفریقا محسوب می‌شود. باید در آفریقا، بازیگری فعال بود آفریقا، سرزمین فرصت‌هاست، قاره‌ای که می‌توان با برنامه ریزی اصولی و عملیاتی، شاخص های اصلی اقتصاد ملی مان را در آفریقا بویژه در حوزه های کشاورزی، صنعتی - خدماتی و البته اجرای پروژه های فنی و مهندسی، محقق کرد. افزایش مناسبات سیاسی نیز در قالب گفتگوهای منطقه ای و اثرگذاری در حل بحران های موجود در مناطق موثر آفریقا، یکی دیگر از اهدافی است که باید در این گونه سفرهای دیپلماتیک، دنبال شود. تجربه ها و مشاهدات حوادث و مناسبات موجود در آفریقا نشان می دهد که باید در شرایط جدید به ویژه در مناسبات اقتصادی، «بازیگری فعال» بود تا اینکه «تماشاگری بالفعل.» نخستین گام برای رسیدن به این رویکرد، ایجاد ساز و کارهای مناسبی است که انگیزه های لازم را برای تحرک بخشیدن فعالیت های بخش خصوصی فراهم کند؛گامی بلند که باید از دل ارتقای مناسبات، اجرای موافقتنامه های همکاری و اجتناب از اخذ مالیات های مضاعف بین تهران با کشورهای آفریقایی بدست می آید. تقویت و پشتیبانی از بخش های عمومی و خصوصی و فعالیت آنان در کشورهای آفریقایی همواره نتایج مثبتی داشته و دارد. نگارنده در سفری که سال گذشته به زیمباوه و بروندی داشت این موضوع را به عینه مشاهده کرد که چگونه شهروندان آفریقایی از خدمات کارآفرینان ایرانی ها در این دو کشور چگونه استفاده می کنند. ساخته شدن درمانگاهی در کشور بروندی به نام امام رضا (ع) توسط یک پزشک ایرانی و خدماتی که این درمانگاه ارائه می کند و همچنین توسعه درمانگاه هلال احمر ایران در حراره پایتخت زیمباوه به منظور خدمت رسانی بیشتر به شهروندان این کشور، تاثیر مثبت زیادی در این کشور به نام ایران گذارده است. شاید کل سرمایه گذاری انجام شده برای راه اندازی این دو مجموعه پزشکی ایرانی در زیمباوه و بروندی، به اندازه تعدادی از طرح ها و پروژه های نیمه تمام داخلی هم نشود اما تاثیرگذاری آن به مراتب بیشتر و نفوذ آن هم به عنوان یکی از مولفه های قدرت، با اهمیت تر است. در این میان، حضور سرمایه داران ایرانی در کشور اوگاندا و حضور جدی یک ایرانی در تاسیس یک بانک کارآمد در این کشور، واقعا دستاوردهایی است که هم اکنون کارآفرینان ایرانی توانسته اند بدون ذره ای حمایت دستگاه های دولتی، در آفریقا حضور یابند. به این فهرست که تنها به عنوان نمونه از آن یاد می شود، اضافه کنید حضور کارآفرینان ایرانی را در کشور تانزانیا که توانسته اند در عرصه گاز رسانی در بخش های مختلف این کشور به صورت سیلندر، جایگاهی ویژه برای خود بدست آورند. رویکرد توسعه مناسبات با کشورهای قاره آفریقا نباید در پیچ و خم گفتگوهای سیاسی و بروکراسی اداری در سفارت خانه های ما در آفریقا، به بایگانی سپرده شود. ذکر این نکته جالب است که مثلا وزیر اقتصاد کشورمان البته اردیبهشت ماه بود که در دیدار وزیر خارجه آفریقای جنوبی در تهران گفت: در حال حاضر حجم روابط تجاری دو کشور به رغم توسعه مناسبات سیاسی، در حد صفر است ؟! و این روابط، متناسب با ظرفیت‌های اقتصادی و همکاری های دو طرف نیست. نقش و تاثیرگذاری منفی یا مثبت سفارت خانه های ایران در شناسایی فرصت های اقتصادی در کشورهای آفریقایی را البته نباید از نظر دور داشت. برخی کارشناسان معتقدند یکی از علل و موانع حضور نیافتن جدی بخش اقتصادی ایران در کشورهای آفریقایی به رغم وجود مزیت های رقابتی و پیوندهای فرهنگی و دینی، نداشتن انگیزه تجارت در مناطق دور دست است. به همین دلیل، بسترسازی و حمایت های قانونی و حقوقی و به زبان ساده کادرسازی حقوقی از سوی دولت ها باید به صورت مستمر در دستور کار قرار گیرد. اینکه کشورهای آفریقایی برای دستگاه دیپلماسی ایران از حالت بالقوه، به مجموعه کشورهایی با فرصت های سرمایه گذاری کار آمد تبدیل شود، نکته است که باید در دستور کار تصمیم گیرندگان قرار گیرد و دیگر نباید شاهد باشیم که برخی سفارتخانه ها به جای کمک به بخش خصوصی و سرمایه گذاری در آفریقا، خود به مانع تبدیل شوند. در این میان، یکی دیگر از راهکارهای عملی جهت تحقق حضور بهتر اقتصادی بخش های مختلف ایران در آفریقا، حمایت های تشویقی از بخش خصوصی آنهم از طریق تضمین سرمایه گذاری و مشوق های گمرکی (در حوزه صادرات غیرنفتی) است. به عنوان نمونه، دیدار نگارنده با فعالان اقتصادی و مسئولان دولتی کشور تانزانیا نشان می دهد که بانک های این کشور مشوق های خوبی به سرمایه گذاران می دهند. یکی از کارآفرینان ایرانی حاضر در این کشور با اشاره به کمک های مالی بانک های تانزانیا و دیگر بانکهای توسعه ای آفریقا از سرمایه گذاران خارجی گفت: دولت تانزانیا متوجه کم کاری و بی کیفیت بودن فعالیت های چینی ها در طرح های عمرانی تانزانیا شده است به همین دلیل بسیار راغب است پروژه های عمرانی خود را به متخصصان ایرانی که عملکردشان طی دهه گذشته در تانزانیا مشخص شده است، بسپارد. هم اکنون بر اساس برآورده های صورت گرفته، کشورهای جنوب آفریقا با 100 میلیارد دلار کسری برای پیشبرد بودجه های عمرانی و توسعه زیر ساخت های ارتباطی همچون ساخت جاده - راه آهن و شبکه های آب و برق مواجهند و به همین دلیل، سران چهارده کشور عضو جامعه توسعه جنوب آفریقا(سادک) هم همواره بدنبال جذب سرمایه گذاران خارجی در این بخش هستند. سادک، ساز و کار اصلی تدوین سیاست خارجی کشورهای جنوب آفریقا را در دست دارد و شامل کشورهای آفریقای جنوبی، آنگولا- بوتسوانا، جمهوری دموکراتیک کنگو، لسوتو، موزامبیک، مالاوی، موریس، نامیبیا، سیرالئون، سوازیلند، تانزانیا، زامبیا، زیمبابوه و سیشل است. مقر جامعه توسعه جنوب آفریقا در شهر گابورون در بوتسوانا است. ماداگاسکار عضو معلق شده سادک است و با احتساب این کشور شمار اعضای سادک به 15 کشور می‌رسد. اما از سوی دیگر، کشورهای آفریقایی بالاخص کشورهایی مانند ساحل عاج و تانزانیا در آفریقای زیر صحرا و همه کشورهای شمال آفریقا همچون تونس، الجزایر و مراکش که از ثبات اقتصادی مناسبی در حال حاضر برخوردارند، در سال های اخیر تلاش کرده اند نقش و حضور جدی تری در معادلات بین المللی داشته باشند. از این لحاظ مطلوب است حضور اقتصادی در این کشورها، به یک دستور العمل تبدیل شود. پیشنهاد می‌شود وزارت خارجه برای توسعه همکاری‌ها با آفریقا در شرایط جدید، طرح اجرایی و عملیاتی «تدوین سند راهبرد کاربردی» در مورد شیوه همکاری با آفریقا را در دستور کار قرار دهد زیرا اکنون جامعه اقتصادی شرق و جنوب آفریقا (کمیسا) ، جامعه اقتصادی جنوب آفریقا (سادک) و جامعه اقتصادی غرب آفریقا ( اکوواس ) همگی با جمعیتی بالغ بر 700 میلیون نفر ، بازاری جذاب برای پیمانکاران و فعالان اقتصادی ایران به شمار می رود. در این میان، تبیین تجربه حضور اقتصادی چین در قاره آفریقا می تواند برای بخش خصوصی ایران مفید باشد؛ چین در سال 2000 تنها چهار میلیارد دلار با قاره آفریقا مبادلات تجاری داشت و این حجم در سال 2014 به بیش از 220 میلیارد دلار رسیده است و الان می توان گفت که برخی از بحرانها در قاره آفریقا بر اثر رقابت های پنهان قدرتهای خارجی از جمله چین ، آمریکا و کشورهای اروپایی شکل می گیرد. البته ذکر این نکته هم ضروری است که چین تلاش کرده است در آفریقا با در اختیار گرفتن پروژه های اقتصادی از کوچک تا بزرگ ، بازار قاره را در اختیار بگیرد. جالب اینکه، اکثر شرکت های چینی در اجرای پروژه های خود در بسیاری از کشورهای آفریقایی، بجای دریافت پول به دنبال کسب امتیازات مختلف از جمله بهره برداری از معادن کشورهای مقصد خود در آفریقا هستند و شواهد نیز این موضوع را در کشورهای عضو جوامع "کمیسا" و "سادک" در شرق و جنوب آفریقا تایید می کند. فرصت‌ها بیشتر از تهدیدها وزیر امور خارجه چندی پیش در دیدار خانم حانا سروا تته وزیر امور خارجه و همگرایی منطقه ای کشور غنا بود که بر ضرورت همگرایی کشورهای آفریقایی و جامعه بین الملل در مبارزه با گروهک های تروریستی تاکید کرد. در این دیدار دو طرف با اشاره به حضور گروه های افراطی و خشونت گرا همچون داعش در خاورمیانه و بوکوحرام در آفریقا، چالش های ناشی از رویکردهای گروه های تروریستی بوکوحرام و الشباب در آفریقا را مورد بحث و تبادل نظر قرار دادند. اما واقعیت های سر صحنه و اهداف توسعه بخشیدن به فعالیت های تروریستی در قاره آفریقا نشان می دهد که گروهک های تروریستی و شاخه آفریقایی القاعده هم اکنون از تفکر غربی ، عربی و عبری تغذیه می شوند و این گروه ها ی تکفیری - افراطی تلاش می کنند جهان اسلام را خشونت طلب ، بحران ساز و فاقد ارزش های انسانی نشان دهند. اخبار نشان می دهد در ماههای اخیر، گسترش فعالیت گروههای تروریستی بوکوحرام و الشباب در قاره آفریقا شدت گرفته است و این گروههای مانند بوکوحرام با داعش بعیت کرده اند که عمدتا در غرب و شمال آفریقا حضور دارند. گروههایی دیگر نیز مانند الشباب در شرق آفریقا زیر پرچم القاعده در حال فعالیت هستند؛ افراط گرایان بوکوحرام در شمال شرق نیجریه مدام به شهرهای و روستاهای این کشور و کشورهای همسایه حمله می کنند و به قتل و غارت مشغولند. شورشیان بوکوحرام از سال 2009 میلادی تا کنون حدود 15 هزار نفر را به شدیدترین وجه ممکن کشته اند. اما با وجود گسترش فعالیت گروههای تروریستی در مناطقی از قاره آفریقا ، ناامنی مسئله ای فراگیر در کل این قاره نیست و نباید آفریقا را قاره ناامن جلوه داد چرا که توسعه فعالیت های تروریستی، پدیده ای سیال است و امکان سرایت آن به سایر مناطق ازجمله اروپا و آمریکا وجود دارد و ایده مشغول کردن مسلمانان با تروریسم در نهایت، آسیب دیدن کشورهای پرورش دهنده تروریست ها را نتیجه خواهد داد. آگاهان معتقدند گسترش تروریسم در برخی کشورهای آفریقایی ، تاثیرات گسترده اقتصادی به همراه دارد و درکشورهایی مانند تونس و برخی کشورهای آفریقایی که حیات اقتصادی آن به گردشگری بستگی دارد، تروریسم شاهرگ اقتصادی این کشور را نشانه گرفته است. اما در این میان، انسداد سیاسی در برخی کشورهای قاره آفریقا هم که گروههای تروریستی در آنها فعالیت می کنند، یکی از دلایل کندی مبارزه با گروههای تکفیری و شاخه های القاعده در این کشورهاست. همچنین طمع برخی قبایل به دستیابی به منافع اقتصادی و قدرت سیاسی در شرایط ناامن در برخی کشورهای آفریقایی ، یکی دیگر از دلایل توسعه فعالیت های تروریستی و تلاش برای تضعیف قدرت مرکزی محسوب می شود . برخی کارشناسان بر این باورند که شکل دادن و کمک به توسعه فعالیت های تروریستی در برخی کشورهای آفریقایی از جانب محور غربی ، عربی و عبری برای مقابله با توسعه" گفتمان مقاومت " صورت گرفته است. در این میان؛ با شکل گیری تحولات جدید در لیبی و فقدان دولت ملی در این کشور ، القاعده تلاش دارد از افغانستان به لیبی نقل مکان کند زیرا لیبی علاوه بر اینکه " سرپل ارتباطی" آفریقا به قاره اروپا محسوب می شود ، دارای منابع گسترده نفت هم است؛ سواحل گسترده ای دارد و امکان نیروگیری در این کشور برای گروه های تروریستی بسیار مهیاست. بدون تردید، هم اکنون گروههای تکفیری در آفریقا بر رنج و محنت مردم این قاره تاثیر گذاشته اند و کشورهای غربی هم با سوء استفاده از این شرایط، به فکر صید ماهی های بزرگتر خود هستند. کارشناسان عقیده دارند که این گروهها در بستر دلارهای آمریکایی، حمایت های غربی و اندیشه های وهابیت سعودی که طی سال های متمادی با تطمیع ،تبلیغ شده است بخش های مختلف آفریقا را متأثر کرده اند. واقعیت آن است که اسلام در آفریقا هیچ نسبتی با افراطی گری نوع داعشی ندارد و در همان نیجریه که محل بروز و ظهور اصلی گروه بوکوحرام است بیش از 80 حزب و انجمن اسلامی در تقابل کامل با گروهک تروریستی بوکوحرام قرار داشته و در شرایط مختلف، به فعالیت مشغولند. اما در این میان "پدرخوانده های خارجی" از کشورهای غربی با حمایت از گسترش افراطی گری و تروریسم در برخی مناطق استراتژیک آفریقا به دنبال حذف رقیب از مناسبات اقتصادی و سیاسی این کشورها هستند. کارشناسان معتقدند: هرگونه عقب نشینی از این حربه غربی ها، قطعا حذف منافع را به دنبال دارد. قاره فرصت ها نباید به حال خود رها شود؛ سرزمینی که منافع آن بیشتر از تهدیدهای ساختگی آن است و می توان با برنامه ریزی صحیح کوتاه و بلند مدت اقتصادی، حضوری پایداری در آن داشت؛ این حضور مطمئنا تضمین کننده تحقق اهداف ترسیم شده در چشم انداز 20 ساله ایران است. گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس مصطفی قمری وفا، مدیر پیشین دفتر صداوسیما در آفریقای جنوبی

25 ماه مه ميلادي (مصادف با چهار خرداد ) روز جهاني آفريقاست   در آغاز قرن بیست و یکم ،این کره خاکی در اثر پیشرفت دانش و تکنولوژی،چنان کوچک شده که شایسته عنوان" دهکده جهانی" گشته است.اما متاسفانه کوچه های این دهکده ،از هر جهت با هم متفاوتند.این تفاوت تنها در رنگ ،پوست و زبان اهالی کوچه ها نیست، بلکه در تفکر، تربیت و همه شئون زندگی فردی و اجتماعی آن هاست .   این کره خاکی در زمان های گذشته ،گرچه چنان بزرگ بود که مردم هیچ ناحیه ای از ناحیه دیگر خبر نداشتند،اما زندگی مردم در همه نواحی تقریبا مشابه بود و به اصطلاح ،آسمان همه جا یک رنگ داشت.ولی از قرن هفدهم با تحولاتی که در دانش و تکنولوژی پدید آمد،بر وسعت جهان تا بی نهایت افزود و روز به روز این کره خاکی را کوچک تر کرد.زمین همچنان که کوچک می شد،تفاوت و تبعیض در نواحی و محلاتش بیش تر می شد.   اکنون که به صورت یک دهکده در آمده است ،باز هم محله ای از آن (کشورهای شمال در اصطلاح روابط بین الملل) در رفاه ،امنیت و آزادی و محله ای دیگر(کشورهای جنوب و اکثر قریب به اتفاق کشورهای آفریقائی) گرفتار فقر،جنگ و ناامنی است.   کشورهای آفریقائی به عنوان اعضای این جامعه جهانی و سکنه یکی از محلات (بخوانید قاره آفریقا) این دهکده ،وضع شایسته و رضایت بخشی ندارند،اما از منابع طبیعی خوب بهره برداری نمی کنند،وضع صنعت و کشاورزی شان خوب نیست،فساد اداری،ناامنی،قاچاق،دلالی،تورم،بیکاری،اعتیاد،فحشاء،درگیری سیاسی،خشونت و صدها مشکل دیگر وجود دارد.با همه امکانات زیادی که دارند،از نیروی انسانی گرفته تا گاز،نفت،معادن و مراکز بالقوه جهانگردی باز هم دچار فقر می باشند.   لذا چهل و پنج سال پيش رهبران بزرگ و دور انديش آفريقايي مانند قوام نكرومه ، احمد سكوتوره و سايرين كه مي دانستند براي داشتن قاره اي آزاد از بند استعمار و استثمار كه عدالت و برابري را براي آفريقايي ها به ارمغان آورد و فقر و جهل را از چهره آن بزدايد بايد قاره اي متحد و يكپارچه داشت ، در چنين روزي در سال 1963 میلادی اقدام به تأسيس سازمان وحدت آفريقا كردند . سازماني كه نزديك به 38 سال مسئوليت ايجاد هماهنگي و همكاري بين كشورهاي آفريقايي را برعهده داشت .   سازمان وحدت آفريقا در ابتداي كار فعاليت هاي خود را بر اهداف سياسي كه در ماده دوم اساسنامه آن ترسيم شده بود، متمركز كرد. در اين چارچوب اين سازمان نقش عمده اي در استعمارزدايي از قاره آفريقا، حل و فصل مسالمت آميز منازعات مرزي كشورهاي اين قاره، دفاع از حاكميت ملي و تماميت ارضي اعضا و مبارزه با آپارتايد ايفا كرد.   سازمان وحدت آفريقا به موازات دستيابي به برخي اهداف سياسي و نيز گسترش تعداد اعضا اهداف خود را به عرصه هاي اقتصادي و فرهنگي و علمي گسترش داد. همچنين در پرتو تحولات نظام بين الملل پس از جنگ سرد، كشورهاي عضو سازمان وحدت آفريقا نيز براي آنكه بتوانند نقش و جايگاه اين قاره در مناسبات نظام بين‌الملل در قرن بيست و يكم را گسترش دهند تلاش هايي براي تأسيس اتحاديه آفريقا از دهه 1990 آغاز كردند.   در ادامه اين مسير ابتدا نشست فوق العاده سران سازمان وحدت آفريقا در شهر سيرت با انتشار بيانيه‌اي موسوم به «بيانيه سيرت» تصميم به تأسيس اتحاديه آفريقا گرفتند. سپس در نشست سال 2000 سران آفريقا در شهر لومه اساسنامه اتحاديه آفريقا تصويب شد.   در نشست سال 2001 سران آفريقا در لوزاكا طرح جديدي براي اجرايي كردن اتحاديه آفريقا ارائه شد و در نهايت در نشست سال 2002 سران آفريقا در شهر دوربان آفريقاي جنوبي اتحاديه آفريقا آغاز به كار كرد.   اكنون اتحاديه آفريقا به عنوان فراگيرترين سازمان كشورهاي آفريقايي در پي تحقق اهداف گسترده سياسي، اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي براي حفظ صلح و ثبات در اين قاره و نيز افزايش نقش آفريقا در نظام بين الملل است. مقر اتحاديه آفريقا همچون سازمان وحدت آفريقا كه سلف آن بود در شهر آديس آبابا پايتخت اتيوپي قرار دارد.   اركان اتحاديه آفريقا نيز شامل اجلاس سران دولت‌ها و حكومت‌هاي عضو، شوراي وزيران، كميسيون آفريقا، كميته دائم نمايندگان، شوراي صلح و امنيت، پارلمان پان آفريقايي، شوراي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي، ديوان دادگستري، و تعدادي كميته‌هاي فني و تخصصي است و همچنين نهادهاي مالي است.   حال با این رویکرد جدیدی که در کل قاره آفریقا پدیدار شد، بیانگر این واقعیت است که حالا ديگر آفريقايي ها براي توسعه خود داراي طرح و برنامه اند و زمنيه مهياست تا كشورهايي مانند كشور ما كه در گذشته سطح روابطشان از جنبه هاي مختلف با آفريقا در سطح پاييني بوده با فشردن دست تواناي آفريقايي ها در قالب اتحاديه آفريقايي زمينه توسعه خود و قاره آفريقا را فراهم كنند . با اين نگاه بزرگداشت 25 مي روز آفريقا كه مظهر مقاومت و اتحاد آفريقا در برابر استعمارگران و تلاش براي رهايي قاره از تمام مشكلات آن است بر دوستان و همراهان آفريقا ضروري است .