نوشتن در مورد قبائل ماساهی، كار ساده‌اي نيست. آن‌قدر در بين رفتار، كردار، سنت، زندگي، كار و ... مردم اين قبائل شگفتي مي‌بينيد، كه نمي‌دانيد بايد از كدام يك داد سخن دهيد. قبائل ماساهي، يكي از پرجمعيت‌ترين و اصيل‌ترين قبائل ماساهي به شمار مي‌آيند كه در كشورهاي تانزانيا و كنيا زندگي مي‌كنند. اين قبائل با شيوه‌هاي سنتي و بدوي به زندگي ادامه مي‌دهند. اخيرا كشورهاي اروپايي و امريكايي براي حفظ اين قبائل به همان صورت سنتي و اصيل اقداماتي را انجام داده‌اند تا زندگي مدرن شهري در آن‌ها نفوذ پيدا نكرده و هم‌چنان جذاب و ديدني باقي بمانند و به همين منظور سرمايه‌گذاري‌هاي زيادي هم كرده‌اند. شايد بتوان بخشي از جذابيت‌هاي اين قبائل را به صورت زير خلاصه نمود. آن‌ها هنوز هم خون گاو را با شير مخلوط كرده و به عنوان نوشيدني استفاده مي‌كنند. مردان اين قبائل هيچ كاري به جز محافظت از اطراف خانه را بر عهده ندارند و همواره با چوب‌دستي خود مشغول گردش و استراحت يا همان محافظت از خانه هستند. زنان ماساهي مسئول امرار معاش و كسب درآمد اين قبائل هستند. ساختن خانه، ساختن صنايع دستي، تربيت كودكان، پخت و پز و ... بر عهده‌ي زنان ماساهي مي‌باشد. مردان ماساهي هر چقدر كه تعداد گاو و گوسفندانشان بيشتر شود و از تمول بيشتري برخوردار باشند، به همان مقدار زنان بيشتري را به همسري انتخاب مي‌كنند. در واقع هر اجتماع ماساهي به يك مرد بزرگ تعلق داشته و هر خانه به يك زن او اختصاص پيدا مي‌كند. به عنوان مثال قبيله‌اي كه ما از آن بازديد به عمل آورديم متعلق به مردي بود كه بيش از ده زن داشت. خانه‌هاي ماساهي از سه بخش درست شده است كه فقط با سوراخ‌هايي بسيار كوچك از نور طبيعي روشن مي‌شوند. يك بخش از اين خانه‌ها براي نگه‌داري گوساله استفاده مي‌شود و بخشي ديگر براي نگه‌داري فرزندان و ديگري هم براي زن و شوهر ماساهي. مرد بزرگ قبائل ماساهي كه در هر خانه يك زن دارد، معمولا از شب تا صبح از اين خانه به آن خانه مي‌رود و اين گونه مساوات را در زندگي زناشويي بين آن‌ها رعايت مي‌كند. او روزها را به استراحت و خواب مي‌گذراند و شب‌ها هم به عدالت‌گستري و مساوات محوري مشغول است! مردم ماساهي در عين حالي كه مردماني خشن و وحشي به نظر مي‌رسند، اما كاملا روحي آرام و خونسرد دارند. آن‌ها به هيچ عنوان گوشت شكار نمي‌خورند و عموما از دام‌هاي خود براي اين منظور استفاده مي‌نمايند. جوانان ماساهي به هيچ عنوان به شكار حيوانات وحشي مانند شير و پلنگ و ... نمي‌پردازند، مگر آن‌كه آن حيوان به گله‌ي آن‌ها حمله كرده باشد و آن‌ها فقط به دنبال انجام يك عمل سنتي و براي دور نمودن سايه‌ي شوم از سر قبيله آن شير را شكار نموده و مي‌كشند و بعد از آن دم شير را جدا نموده و به زانوي خود بسته و در ميدان قبيله به رقص و پايكوبي مشغول مي‌شود تا هم شجاعت و دليري خود را به رخ ديگران بكشد و هم خبر كشته شدن شير را به ديگران بدهد و اين گونه آرامش به قبيله باز گردد. اجتماع ماساهي خانه‌ي ماساهي كودكان ماساهي زنان ماساهي مراسم ماساهي جهت ديدن عكس ها ي بيشتر به وبلاگ گل محمدي مراجعه بفرماييد

زمستان سال ۱۳۸۷ بود؛ جزيره‌ي زنگبار؛ كشور تانزانيا؛ شرق قاره‌ي آفريقا. به اتفاق ۱۰ نفر از دوستان براي صعود به قله‌ي كليمانجارو و البته انجام فعاليت‌هاي فرهنگي تلاش مي‌كرديم. ايام اربعين حسيني بود و ما در جزيره‌ي زنگبار به اتفاق دوست خوبم، كارگردان و تصويربردار ارزشمند و تواناي صدا و سيماي استان خراسان رضوي جناب آقاي عباس مهاجران مشغول كار بوديم. سرتان را به درد نياورم؛ دستاورد آن سفر چند فيلم مستند شد كه در بهار سال ۱۳۸۸ كارهاي نهايي آن انجام شد و آماده‌ي پخش گرديد. در اين مدت شاگردي استادان زيادي را كردم و بسيار بسيار آموختم؛ اما ظاهرا در تيتراژ فيلم امكان درج نام شاگردان فراهم نبوده و محبت فرمودند و جلوي نام من عنوان مدير توليد را ذكر كردند. كه در همين جا از الطاف آن‌ها سپاسگزاري مي‌كنم. اين‌كه چرا بعد از اين همه مدت ديشب (۲۰/۲/۸۹ ساعت ۲۱:۴۰) در اولين پخش تلويزيوني صدا و سيماي خراسان تصميم گرفت ابتدا قسمت سوم آن را پخش كند، نمي‌دانم. اما ظاهرا قرار است فردا يعني چهارشنبه ۲۲/۲/۸۹ ساعت ۲۱:۳۰ دومين قسمت و روز شنبه ۲۵/۲/۸۹ در همان ساعت قسمت اول پخش گردد. كاش از همان ابتدا مي‌دانستيم و نام قسمت سوم را اول و نام قسمت اول را سوم مي‌گذاشتيم تا هيچ‌كس دچار سردرگمي نشود. بگذريم؛ قصدم از اين نوشته تشكر و قدرداني از دوستان خوبم در اين سفر بود. دوست خوبم جناب آقاي عباس مهاجران كه صميمانه تلاش كرد و سخت‌كوشانه كار را به اتمام رساند. دوست عزيزم جناب آقاي حميدرضا شوشتريان كه تهيه‌كنندگي كار را به عهده داشتند. دوستان خوب، هم‌سفران و هم‌نوردان عزيزم جناب آقايان عليرضا رضايي، غلامحسين زاهدي، حسن رضايي، سعيد درّي، عباس وجداني، هاشم رضايي، عزت‌اله ظهوريان، حبيب جمعه‌زاده خراساني و عليرضا كارگزاري كه در طول سفر همكاري‌ها و مساعدت‌هاي بي‌شائبه‌اي داشتند. و تقدير و تشكر ويژه از صدا و سيماي مركز خراسان رضوي كه به ارزش‌هاي ذاتي اين مستند بها داده و از آن حمايت نموده‌اند. راوي: مهدی گل‌محمّدي جهت ديدن عكس ها ي بيشتر به وبلاگ گل محمدي مراجعه بفرماييد

نام مبارک دخت گرامی پیامبر اسلام (ص) در مناطق مختلف جهان زینت بخش مساجد و ابنيه هاي گوناگونی می باشد و مسلمانان با نامگذاری اماکن و مساجد خود یاد این بانوی بزرگوار جهان اسلام را همواره زنده نگه داشته اند. در قاره آفریقا که قرنها قربانی استعمار و هجوم مستبشرین مسیحی قرار داشته است ؛ این حضوراسلام ستیزانه باعث نگردید تا مسلمانان و بخصوص شیعیان آثارو هویت تاریخی خود را فراموش نمایند و ازکشورهای تانزانیا گرفته تا مجمع الجزاير کومور در اقیانوس هند این نام مطهربرروی برخی مساجد ؛حسینیه ها و اماکن تاریخی این کشورها نقش بسته است. دراین تحقیق میدانی که با سفر به کشورهای مجمع الجزایر کومور؛ جمهوری متحده تانزانیا و زنگبار؛کنیا و ماداگاسکاردر دهه اخیرصورت گرفته است با مشاهده اماکن اسلامی و ابنیه های تاریخی گوشه ای از این کرامت اهل بیت علیهم السلام مشاهده گرديد و بدون شک در برخی دیگر از کشورها اینگونه مراكز اسلامي و تاريخي وجود دارد. در سفری که در سال 2006 به مجمع الجزایر کومور یا "جزر القمر" در میان تنگه موزامبیک ؛درقاره آفریقا داشتم در ملاقات اختصاصی با احمد عبدالله محمد سامبی ؛ ریس جمهور کومور ؛ وي با با برشمردن تاريخ و نحوه حضور ایرانیان و شیعیان در این جزایر سوق الجیشی ؛ به نکته مهمی از تاریخ شفاهی و مکتوب مردم "سواحیلی زبان " اشاره کرد که نشان از قدمت هویت تشیع در این مناطق اسلامی دارد. محمد سامبی عنوان داشت که از دیربازدر میان مردم این کشور " سادات "( شریف) جایگاه ممتاز و معنوی در میان مردم این کشور داشته اند و در قدیمی ترین مسجد تاریخی موجود در جزیره" آنژوان " شهر "دومونی " کتیبه مشهور به "خمسه آل عبا" نقش بسته است که نام مبارک پنج تن ؛محمد ؛علی ؛فاطمه ،حسن و حسین (علیهم السلام اجمعین )حک شده است و هنوز هم می توان این کتیبه را در ورودی مسجد و مقبره "احمد عبدالرحمن " بنیانگذار کشورکومور مشاهده کرد. بدنبال این حضور معنوی در عالی ترین نشان نیروهای مسلح مجمع الجزایر کومورنيز نمادی موسوم به " دستان فاطمه " وجود دارد که بنا برعقاید مردمان این خطه از این کشور اسلامی و مردم آن همواره محافظت می کند. این مطلب نشان می دهد که شیعیان و مهاجرانی ایرانی موسوم به " شیرازی ها" که هزار سال پیش به این جزایر اقیانوس هند مهاجرت کرده اند و بنا بر شواهد تاریخی پانصد سال حکمرانی کردند ؛در کنارتجارت به تبلیغ مذهب حقه تشیع بخصوص در ایام محرم ، اهتمام داشته اند و وجود چندین مسجد با معماری ایرانی در سراسر کناره های این جزایربخشی از تاریخ و معماری ایرانی تلقی می گردد. اگر چه امروز اکثرساکنان مسلمان این مناطق از مذهب اهل سنت پیروی می کنند ؛اما نمادها وتعالیم شیعی در عمق فرهنگ و مردم این کشور برجای مانده است و گسترش اخیر مذهب تشیع درکومور بمعنای بازگشت به هویت اصلی مسلمانان می باشد. از طرفی دیگر نام مبارک فاطمه زهرا (س) درکشور زنگباردرشرق آفریقا نیز زینت بخش قدیمی ترین" مسجد زهرا" موجود در قاره آفریقا می باشد که در سال 500 هجری توسط فردی بنام " شیخ ابوموسی الحسن بن محمد" بنا شده است. در کتیبه موجود در این مسجد سال تجدید بنای مجدد آن1184 هجری قمری نگاشته شده است و دور محراب کتیبه های نگاشته هایی بخط کوفی بچشم می خورد.این مسجد در میان مردم به مسجد "کیزیمکازی "نیز مشهور می باشد که امروزه نیزنمازهای یومیه در آن اقامت می شود. همچنین درمنطقه قدیمی و باستانی شهرزنگبارموسوم به "کیپوندا " محفل(حسینیه ) بی بی فاطمه (س) نیز از مراکز اصلی تعلیم قرآن به مسلمانان بومی بشمارمی رفته است که امروزه نیزبعنوان محل تجمع زنان شیعیان اثنی عشری بشمار می رود و برپایی مراسم قرانخوانی ؛و عزاداری ائمه اطهار هنوز هم درآن برگزار می گردد و درجواردفترمرکزی مسجد شیعیان خوجه قرار دارد. علاوه بر این مراکزکه بنوعی بخشی از هویت جهان اسلام و تشیع بشمار می رود ؛دهها مرکزخیریه و مدرسه اسلامی درسالیان معاصر به نام فاطمه زهرا (س) دراین قاره و کشورهای مذکورتوسط مسلمانان و شیعیان تاسیس شده است که به مردم بومی وجمعیت شیعیان به تبلیغ و آموزش مشغول می باشند. محقق و نویسنده :یاسر کنعانی

به مناسبت روز آفريقا در تاريخ 25 مي (4 خرداد) سال 1963 ميلادي، سران 32 كشور آفريقايي در آديس آبابا، پايتخت اتيوپي، گردهم آمده و توافقنامه اي را مبني بر ايجاد "سازمان وحدت آفريقا" امضا نمودند. از آن تاريخ به بعد، اين روز به عنوان "روز آفريقا" در صفحه تقويم كشور هاي مختلف آفريقايي و ساير كشور هاي جهان ثبت گرديده است. اگر چه در سال 2002 ميلادي اين سازمان به "اتحاديه آفريقا" تغيير نام يافت، اما روز آفريقا هم چنان اهميت خود را حفظ نموده است. به مناسبت "روز آفريقا"، در اكثر كشور هاي آفريقايي و حتي ساير كشور هاي جهان و همچنين سازمان ملل جشني به مناسبت آن برگزار مي شود. در سال 2009 ميلادي، اجلاس اتحاديه آفريقا كه در ليبي برگزار شده بود، سال 2010 ميلادي را به نام "سال صلح و امنيت آفريقا" نام گذاري كرد. با نگاهي به تحولات اين قاره در آستانه روز آفريقا و به بهانه نام گذاري اين سال به نام سال صلح و امنيت درخواهيم يافت كه اين قاره كماكان از مشكل عدم ثبات و صلح در برخي مناطق رنج مي برد. در كشور ماداگاسكار كماكان بحران دولت انتقالي و كودتا تمامي روند امور در اين كشور را مختل ساخته و آينده اين كشور را مبهم نموده است. كشور سومالي نيز كماكان با بحران جنگ داخلي روبروست. سودان نيز بعد از يك انتخابات نفس گير مي رود تا شاهد برگزاري همه پرسي استقلال جنوب و به نوعي جدايي و انشقاق در بزرگترين كشور اين قاره را نظاره كنيم. در غرب آفريقا در كشور گينه نيز بعد از تحولات مربوط به كودتا اكنون اوضاع كمي آرام تر گرديده و در ماه آينده انتخابات رياست جمهوري در اين كشور برگزار خواهد گرديد. در نگاه جزئي تر به مسايل اين قاره اين موضوع به ذهن متبادر مي گردد كه چه كساني مخالف آرامش و صلح در آفريقا مي باشند؟ كشور هاي غربي و در راس آنها ايالت متحده آمريكا با شعار هاي عوام فريبانه براي ايجاد امنيت و اهداء دموكراسي در كشور هاي آفريقايي فعاليت دارند. در اينجا اين سئوال مطرح مي شود كه آيا حضور آنها براي كشور هاي آفريقايي آرامش را به همراه آورده يا خود به نوعي عامل بحران و درگيري بوده اند؟ سؤالاتي از اين قبيل در كنار افزايش حضور نظاميان امريكايي در كشور هاي مختلف آفريقا و مانورهاي نظامي اين كشور به نوعي انسان را با دوگانگي سياست تغيير رييس جمهور جديد اين كشور (باراك اوباما) مواجه مي سازد. البته با توجه به هوشياري و قضاوت وجدان های بیدار مردم آزاده آفریقا نسبت به عملکرد قدرت های غربی در اين قاره، اميد است كه آینده روشنی در پیش روي قاره آفريقا باشد. كشور جمهوري اسلامي ايران نيز با رويكرد جديد به سمت آفريقا در حال حركت به سمت توسعه روابط در كشور هاي مختلف اين قاره از شمال تا جنوب و از غرب تا شرق اين قاره مي باشد. بر اين اساس موسسه مطالعاتي و تحقيقاتي آفريقا و ايران (آفران) درصدد برآمد تا با حركت اصولي و علمي به بررسي و حل چالش ها و نقاط كور روابط بين دو ملت بزرگ ايران و آفريقا پرداخته و چراغي در پيش روي تصميم گيران عرصه اجرايي كشور روشن سازد. حال با توجه به مناسبت روز آفريقا خرسنديم به تمامي دست اندركان عرصه آفريقا اين مژده را بدهيم كه موسسه آفران با راه اندازي چهار پايگاه اطلاع رساني، به شرح ذيل، در حال ارائه خدمت به شما عزيزان مي باشد: * http://www.afran.ir پايگاه اصلي اطلاع رساني موسسه كه اطلاعات كشور هاي آفريقايي و بسياري از مطالب ديگر در خصوص اين كشور ها در آن قابل مشاهده است. * http://amin2010.com در اين پايگاه كه يك پايگاه خبري است، تمامي اخبار مرتبط با آفريقا به صورت روزانه تغذيه شده و در اختيار عموم علاقه مندان قرار مي گيرد. لازم به ذكر است كه دو پايگاه اطلاع رساني فوق الذكر به چهار زبان فارسي، انگليسي، فرانسه و عربي طراحي گرديده و در حال ارائه خدمات مي باشند. موسسه در تكميل فعاليت هاي خود، وبلاگ هاي فارسي و انگليسي به آدرس هاي ذيل را نيز طراحي نموده است: http://www.afranblog.com * (وبلاگ‌ فارسي) * http://www.abh.ir/blog (وبلاگ‌ انگليسي) همچنين خرسنديم تا اعلام نماييم كه اطلاعات تمامي كشور هاي آفريقا در قالب "شناسنامه كشور ها" بر روي پايگاه اصلي اطلاع رساني موسسه در حال بارگذاري بوده و به زودي تمامي علاقمندان قادر به تهيه مطالب مرتبط با كشور هاي آفريقايي در تمامي زمينه هاي فرهنگي، اقتصادي، سياسي، گردشگري و ساير موضوعات مورد علاقه خواهند بود. موسسه آفران هنوز در ابتداي راه قرار دارد و دست ياري شما دوستان گرامي را براي تحقق هر چه بهتر اهداف مي فشارد. اميد است تا در پيمودن اين مسير طولاني در كنار ما بوده و موسسه آفران را از نظرات و پيشنهادت خود مطلع سازيد. اميد به توسعه روابط ملت بزرگ ايران و آفريقا موسسه آفران

«نجای كامگو جوزف» معروف به پلنگ طلایی؛ پادشاه قبایل باندوگون در كامرون؛ وی خودش را برادر حیوانات شجاع و قوی می داند. جوزف مدعی است كه می تواند خود را به پلنگ تبدیل كند!!! «اسیدیو آدو دانكوای سوم»؛ فرمانروای قبایل آكروپونگ در غنا و مشاور اقتصادی پادشاه غنا و عاشق جنگ است. وی كه دانش آموخته دانشگاه های لندن است پس از فراغت از تحصیل به كشورش باز می گردد و پادشاه منطقه ی آكروپونگ می شود. این پادشاه معتقد است كودكی كه در تصویر روبرویش نشسته، روحش است. این روح حمایت شده از جانب بت هاست و پادشاه را از بیماری ها، شرارت ها و ارواح پلید محافظت می كند. پادشاه بر این باور است كه این كودك نباید مریض یا زخمی شود و اگر این كودك بمیرد، آن روز، روز مرگ پادشاه خواهد بود. سلطان عثمان اول؛ پادشاهی در نیجریه،وی كه مبلغ اسلام در نیجریه بود، 15 روز پس از گرفتن این عكس دار فانی را وداع گفت. بیش از 50 سال در نیجریه حكمرانی كرد و ذریه وی اكنون بنا به وصیتش، مردم را در این كشور به اسلام فرا می خوانند. «نیامی كوك مابینچ» پادشاه قبایل كبا در كنگو؛ در بیست سالگی به حكومت رسید و اكنون 50 سال سن دارد. گفته می شود كارهای خارق العاده ای می كند. عرف و آداب قبیله ای چند موضوع را بر وی الزام آور می كند كه برخی از آنها عبارتند از: نمی تواند روی زمین بنشیند نمی تواند بر روی زمین زراعی راه برود. نباید كسی او را در حال خوردن ببیند. بدون آشپز شخصی به مسافرت نمی رود. همچنین وزن لباسهایش تقریبا 42 كیلواست كه در طول عمرش فقط 3 بار آنها را عوض می كند. آدرس وبلاگ

آتشفشان یكی از پدیده های شگفت انگیز طبیعت می باشد. فوران گدازه های آتشفشان بسیاری از دوستداران طبیعت را برای نظاره به این صحنه استثنایی و عجیب ترغیب می كند. البته گاهی اوقات دردسرهایی هم درست می كند(آتشفشان ایسلند). البته نمی دانم شاید هم از دید انسان اینها دردسر باشه!!! یكی از 10 آتشفشان شگفت انگیز جهان در آفریقا و در كشور جمهوری دموكراتیك كنگو (زئیر) قرار دارد. این آتشفشان كه در كوه های "ویرونگا" (Virunga) واقع در شهر "گوما" (Goma) است، فعال ترین آتشفشان آفریقاست.این آتشفشان كه به "انیاموراگیرا" هم معروف است هر یك یا دو سال فوران می كند. آتشفشان "انیامولانگیرا" (Nyamulagira) از سال 1980 تا كنون 30 بار فعال شده است. در سال 2004 بود كه گدازه های آن تا ارتفاع 100 متری و طول 30 كیلومتری پرتاب می شد. آخرین فعالیت این آتشفشان به 4 ژانویه 2010 (1389/10/14) برمی گردد. آدرس وبلاگ

تحقیقات اخیر به وسیله گروه های حامی محیط زیست نمایان ساخته كه شركت فرانسوی آروا كه در امر استخراج اورانیوم در كشور نیجر فعال می باشد به شدت محیط اطراف معادن اورانیومی را به وسیله تشعشعات اتمی آلوده ساخته و ادعای این شركت در خصوص پاكسازی محیط نادرست می باشد. كشور نیجر در غرب آفریقا سومین تولید كننده بزرگ اورانیوم در جهان بعد از كانادا و استرالیا می باشد. شركت فرانسوی آروا بهره برداری از مناطق اورانیومی نیجر شامل آرلیت و آكوتا را بر عهده دارد. در حدود 80 هزار نفر از مردم در كنار هر دو منطقه تحت تاثیر تشعشعات اورانیومی قرار دارند. در سال 1960 میلادی كه اورانیوم در نیجر كشف گردید، بسیاری بر این عقیده بودند كه این موضوع به شكوفایی اقتصاد این كشور كمك خواهد نمود .اما بهره برداری از معادن اورانیوم نیجر توسط شركت های فرانسوی و استفاده از اورانیوم در نیرو گاه های هسته ای این كشور كه درحدود 80 % از توان الكتریسیته خود را از انرژی هسته ای تامین می نماید تنها هدیه ای مرگ آور برای مردم نیجر گردید. امروزه نیجر جزو فقیر ترین كشور های دنیاست و در آخرین رتبه های شاخص توسعه انسانی از طرف سازمان ملل قرار دارد. همچنین تمامی ناآرامی های سیاسی در این كشور، از جمله كودتاها به نوعی با موضوع اورانیوم در ارتباط می باشد. مطابق نتایج تحقیقات منتشر گردیده تشعشعات رادیو اكتیو به خصوص در نزدیك معدن شهر آرلیت در 850 كیلومتری شمال غرب پایتخت به شدت مشاهده می گردد. فر انسه در حدود 45 سال است كه به استخراج اورانیوم از كشور نیجر مشغول بوده و بزرگ ترین سرمایه گذار در بخش اورانیوم این كشور می باشد. "ریات تولو" یكی از محققان امور هسته ای در مصاحبه ای اعلام می دارد كه ما در بازدیدی كه در ماه نوامبر سال 2009 میلادی از معادن اورنیوم نیجر داشتیم به واقعیت های خطرناكی رسیدیم. درصد تشعشعات رادیو اكتیو در خیابان ها شهر آرلیت در حد بسیار خطرناكی قرار دارد. او ادامه می دهد كه در برخی مناطق، تشعشعات رادیو اكتیو تا حدود 500 برابر از حد نرمال بیشتر می باشد. اگر شخصی تنها به مدت كمتر از یك ساعت در روز در چنین مكانی توقف نماید به انواع بیماری های مرتبط با تششعات رادیو اكتیو مبتلا خواهد گردید. در سال 2007 میلادی یك مركز مطالعاتی فرانسه در تحقیقاتی مشابه به این موضوع رسید كه تشعشعات رادیو اكتیو در شهر آرلیت در حد بسیار بالایی قرار دارد. یكی از مدیران این مركز اظهار می دارد كه ما نتایج تحقیقات خود را به شركت فرانسوی آروا اعلام نمودیم و از مدیران آن خواستیم تا در اسرع وقت تمامی تلاش خود را برای جلوگیری از این موضوع به كار ببرند، اما بعد از گذشت چند سال هنوز كاری در این خصوص به انجام نرسیده است .همچنین مواد رادیو اكتیو در آب آشامیدنی این مناطق و خاك كشاورزی آن نیز وارد شده و تبعات بسیاری برای مردم این مناطق دارد. اینها تنها گوشه ای از فعالیت های استعماری كشور های غربی در كشور های آفریقایی و جهان سومی است، كشور هایی كه با ادعای حقوق بشر تنها داعیه دار آن بوده و در عمل عكس آن را شاهدیم. از بین رفتن مردم در آفریقا هیچ گونه اهمیتی برای فرانسه و دیگر كشور های غربی ندارد، زیرا آنها تنها به دنبال منافع استعماری خود بوده و در این راه فنا گردیدن انسان ها از هیچ گونه اهمیتی برای آنها برخوردار نیست. وبلاگ كسايي

اين روزها سفر به قاره آفريقا و گردشگري در مناطق طبيعي آن تقاضايي مطرح در شركت‌هاي خدمات مسافرتي شده است، به‌گونه‌اي كه احساس مي‌كني سفر به اين ديار مد شده است. اما گويي تورگردانان و خدمات‌دهندگان مقصدي جديد راه‌انداخته‌اند.در اين شرايط بهتر است قبل از آنكه آژانس‌هاي مسافرتي به شما بگويند به كدام كشور برويد خودتان نگاهي به وضعيت و جغرافياي كشورهاي آفريقايي بيندازيد. كشورهاي آفريقايي عمدتا مناطق بكرطبيعي بسياري دارند؛ به همين دليل سفر به آفريقا به نوعي يك طبيعت‌گردي بكر محسوب مي‌شود . به‌نظر مي‌رسد تجربه گردشگري در طبيعت آفريقا بتواند به ما نيز در راه‌اندازي طبيعت‌گردي درست و به معناي واقعي آن كمك كند. شكوه قاره آفريقا در منظره و چشم‌اندازه‌هاي بسيار زيبا و حيرت‌انگيز، حيات‌وحش شگفت‌آور و فرهنگ‌هاي انساني متفاوت آن است. در قاره آفريقا 50 كشور وجود دارد و بيش از800 ميليون نفر در اين قاره زندگي مي‌كنند. قاره آفريقا از نظر وسعت، دومين قاره بزرگ جهان پس از قاره آسياست. اقيانوس‌ها و درياچه‌هايي كه دورتادور قاره آفريقا را در بر گرفته‌اند‌ موجب شده‌اند كه اين قاره سواحلي طولاني داشته باشد. اين سواحل در كناره‌هاي اقيانوس اطلس، اقيانوس هند، درياي مديترانه و درياي سرخ امتداد يافته‌اند. در شمال قاره آفريقا بيابان «ساهارا» يا «صحراي بزرگ» قرار دارد. صحراي بزرگ وسيع‌ترين بيابان جهان است و تقريبا تمام بخش شمالي قاره آفريقا را در بر گرفته است. 2 صحراي مهم ديگر هم در بخش جنوب‌غربي قاره آفريقا وجود دارند كه نام‌هاي آنها «كالاهاري» و«ناميبي» است. 2 رود مهم و اصلي كه در قاره آفريقا جاري هستند رود نيل و رود كنگو هستند. رود نيل طولاني‌ترين رود جهان است. در بخش انتهايي اين رود و در جنوب آن درياچه ويكتوريا قرار دارد كه بزرگ‌ترين درياچه قاره آفريقاست. در نزديكي درياچه ويكتوريا و در سمت جنوب شرقي اين درياچه كوه «كليمانجارو» قرار دارد كه بلندترين منطقه قاره آفريقاست. همچنين يكي از مهم‌ترين آبشارهاي جهان به نام «آبشار ويكتوريا» هم در قاره آفريقا قرار دارد. حيات وحش قاره آفريقا در جهان معروف است. حيوانات اين قاره فيل، كرگدن، اسب‌آبي، شير و ببر هستند. همچنين حيوانات ديگري مانند آهو، غزال، زرافه، ميمون، گوريل، كفتار، شامپانزه نيز در اين قاره وجود دارند. بيشتر اين حيوانات در علفزارهاي باز و وسيع اين قاره و جنگل‌هاي حاره‌اي و باراني آن زيست مي‌كنند. مردم قاره آفريقا از صدها قوم و گروه مختلف هستند و هر گروه زبان، سنت، مذهب، هنر و تاريخ ويژه خود را دارند. قاره آفريقا در دوران تاريخ سياسي خود، مقر سلطنت مصري‌ها، پادشاهان آفريقايي، مستعمره‌ اروپايي‌ها و كشورهاي مستقل بوده است. كشورهاي آفريقايي: كنگو 25هزار سال قبل، مردماني در قاره آفريقا به جنگل‌هاي واقع در حوزه رود كنگو آمدند و زندگي خود را در اين منطقه آغاز كردند. رود كنگو در نيمه غربي قاره آفريقا جاري است. مردم اين منطقه از جنگل، چوب فراهم مي‌كردند و براي غذا هم از ريشه‌هاي خوراكي گياهان استفاده مي‌كردند. رود كنگو يكي از پهن‌ترين رود‌هاي جهان است؛ فقط رود آمازون واقع در آمريكاي‌جنوبي است كه نسبت به رود كنگو در مناطق وسيع‌تري جاري است. امروزه حوزه رود كنگو شامل 2كشور مي‌شود كه هر يك از آنها در دو طرف رود كنگو قرار دارند. نام هر دوي اين كشورها، كنگو است. گاهي براي تشخيص آنها از يكديگر از نام شهرهايي كه پايتخت اين دو كشور است، استفاده مي‌كنند. پايتخت يكي از آنها برازاويل و پايتخت ديگري كينشازا است. كنگو (برازاويل) به‌طور رسمي با نام جمهوري كنگو و كنگو (كينشازا) به‌طور رسمي جمهوري دمكراتيك كنگو ناميده مي‌شوند. نام منطقه كنگو از كلمه «باكنگو» گرفته شده كه نام يكي از گروه‌هاي اصلي است كه در اين منطقه زندگي مي‌كنند. اين مردم از چندين قرن پيش، در اين منطقه زندگي مي‌كرده‌اند؛ از هنگامي كه كنگو مقر حكومت پادشاهان مختلف بوده است. در سال‌1483 ميلادي (قرن پنجم) هنگامي كه پادشاهي كنگو در اين كشور حكومت مي‌كرد، پرتغالي‌ها به كنگو آمدند. ابتدا پرتغالي‌هاي تازه وارد، با مردم اين حكومت رفتاري دوستانه داشتند تا اينكه بالاخره در سده 1530(قرن ششم) پرتغالي‌ها مردم « باكنگو» را به‌عنوان برده به خارج از كشور مي‌فرستادند. در اواخر سال‌هاي‌1800 ميلادي (‌قرن نوزدهم) ديگر كشورهاي اروپايي نيز به منطقه كنگو علاقه‌مند شدند. آنها متوجه شدند كه مي‌توانند از اين رود با ارزش به‌عنوان مسيري براي تجارت و دادوستد ميان كشورهاي واقع در غرب آفريقا و كشورهاي بخش داخلي اين قاره استفاده كنند. مردم منطقه كنگو در سال‌1960 ميلادي بالاخره توانستند استقلال خود را به‌دست آورند. با اينكه هر دو كشور كنگو آزادي خود را به‌دست آوردند ولي با مشكلات زيادي روبه‌رو شدند و دوره‌هاي سخت و خشن جنگ‌هاي داخلي براي كسب قدرت را تجربه كردند. بيشتر مردمان ساكن كشورهاي كنگو روستانشين هستند و تقريبا بيش از دو‌سوم اين مردم در روستاها زندگي فقيرانه‌اي دارند. گينه گينه كشوري است كه در غرب قاره آفريقا و در كناره اقيانوس اطلس قرار دارد. پايتخت اين كشور شهر«كاناكري» است كه بندر بسيار مهم اين كشور است. كشتي‌ها به اين بندر مي‌آيند و مواد معدني و كالاهاي ديگري را بار مي‌زنند و به بازارهاي سراسر جهان حمل مي‌كنند. كشور گينه به 4منطقه اصلي تقسيم مي‌شود: يك منطقه دشت‌هاي هموار واقع در امتداد ساحل هستند و ديگري منطقه شمال گينه است كه شامل علفزارهاي وسيع استوايي است كه « ساوانا‌» نام دارند. در اين علفزارهاي استوايي و در فصل باران‌هاي شديد، علف‌هايي مي‌رويند كه ارتفاع آنها به 3‌متر مي‌رسد. در ميان «‌ساوانا» يا علفزار‌هاي شمال گينه درخت‌هايي به‌صورت پراكنده در لا‌به‌لاي علف‌ها رشد مي‌كنند. در شرق گينه و درست در كنار دشت هموار، ناگهان رشته كوه‌هاي «‌فوتا جالان» سر بر افراشته‌اند. كوه‌هاي فوتا جالان سرچشمه 3رود اصلي جاري در منطقه غرب قاره آفريقا هستند. اين كوه‌ها منبع رودهاي نيجر، گامبيا و رودخانه‌هاي سنگال هستند كه جريان اين رودها از كشور گينه و از كوه‌هاي فوتا جالان آغاز مي‌شود. جنوب شرقي گينه منطقه‌اي تپه‌اي است كه اين تپه‌ها پوشيده از جنگل‌هاي انبوه هستند و در اين جنگل‌ها درختاني با چوب‌هاي بسيار باارزش رشد كرده‌اند؛ مانند درختان ساج، ماهون و آبنوس. ولي بسياري از اين جنگل‌ها به‌تدريج به علفزار‌هاي لخت تبديل مي‌شوند زيرا مردم منطقه اين درختان را به‌صورت فراوان قطع مي‌كنند تا بتوانند از زمين‌هاي هموار براي كشاورزي و تهيه مواد غذايي استفاده كنند و بيشتر مردم گينه محصولات كشاورزي و مواد‌غذايي خود را از اين طريق تامين مي‌كنند. مردم گينه برنج، آرد مانيوك، سيب‌زميني شيرين، موز، قهوه، آناناس، بادام زميني، سيب‌زميني هندي و ذرت مي‌كارند. مقدار كمي از اين محصولاتي كه در گينه كشت مي‌شوند به كشور‌هاي ديگر فروخته مي‌شوند. مردم اين كشور از گروه‌ها و اقوام مختلف هستند. بسياري از مردم منطقه كوه‌هاي فوتاجالان از اقوام «‌فولاني‌» هستند. در منطقه شمال گينه اقوام «‌ماكين» زندگي مي‌كنند و ديگر اقوام مهم و اصلي گينه اقوام، سوسو، كيسي و كيپل هستند. تا سال‌1958 كشور گينه مستعمره كشور فرانسه بود، به همين علت زبان رسمي مردم گينه، زبان فرانسه است. اما مردم اين كشور به زبان‌هاي مختلف و فراوان آفريقشايي هم صحبت مي‌كنند. ترجمه - شادي جمشيدي براي مشاهده منبع اصلي برروي آدرس كليك كنيد

نام «دماغه اميدنيك» همواره با يادآوري ماجراجويي‌هاي دريانوردان در قرون گذشته همراه بوده است. اين دماغه براي دريانوردان خسته و بيمار كه از مناطق و قاره‌هاي دور، به اين منطقه زيبا مي‌رسيدند، پيام‌آور آرامش و سلامتي بوده است. ديدن اين منطقه و جاذبه‌هاي آن بيشتر از اين‌رو قابل تامل است كه بدانيم آفريقايي‌ها براي اداره و مديريت پارك‌هاي ملي و در مجموع اكوتوريسم چه پيشرفت قابل ملاحظه‌اي داشته‌اند. متأسفانه در كشور ما و در فاصله سال‌هاي اخير، سخن از طبيعت‌گردي و اكوتوريسم، بسيارگفته شده و سازمان ميراث‌فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري نيز در اين زمينه، حرف‌هاي بسياري زده است. اما موضوع، دقيقا به اين نقطه باز مي‌گردد كه هر‌بار اين سازمان، منطقه‌اي طبيعي و قابل توجه را به‌عنوان منطقه نمونه گردشگري تعيين و براي توسعه و رونق گردشگري معرفي كرد اوضاع طبيعت در آن به هم ريخت و محيط‌زيست در آنجا به شدت در معرض خطر قرار گرفت. با اين اوصاف آخر آفريقا را بايد با اين نگاه خواند كه بر خلاف تصور ما درباره كشورهاي آفريقايي آنها چقدر قدرشناس طبيعت و موقعيت جغرافيايي خود هستند و قواعد اكوتوريسم را به اجرا مي‌گذارند. دماغه اميد نيك، انتهاي آفريقا نام قاره آفريقا، با نام مناطق طبيعي و پارك‌هاي ملي مهم و همچنين نام برخي حيوانات نام آشنا مانند زرافه، زبرا (گورخر آفريقايي) و شيرآفريقايي عجين شده و از نظر اكوتوريسم (طبيعت‌گردي) حائز اهميت فراواني است. در جنوبي‌ترين قسمت قاره آفريقا، كشور زيباي آفريقاي جنوبي واقع شده و يكي از مناطق ارزشمند در آفريقاي جنوبي، «دماغه اميدنيك» است. در بررسي نقشه جغرافيا، قاره آفريقا در انتهاي جنوبي خود منطقه كم عرضي را تشكيل مي‌دهد كه به شكل يك شبه‌جزيره از شهر كيپ تاون آغاز شده و تا دماغه اميد نيك در انتهاي خود، امتداد دارد و پارك ملي تيبل مانتين نيز در همين محدوده قرار دارد. با اين وصف، به تعبيري، دماغه اميدنيك را كه درجنوبي‌ترين قسمت كشور آفريقاي جنوبي قرار گرفته مي‌توان آخر قاره آفريقا قلمداد كرد. دماغه اميدنيك و پارك ملي تيبل مانتين، جاذبه‌هاي طبيعي بي‌شماري را در خود جاي داده و همواره طبيعت‌گردان بسياري را از اقصي‌نقاط جهان به‌خود جذب مي‌كنند. هر نقطه از اين منطقه، يك چشم‌انداز زيبا، براي گرفتن يك عكس ماندگار به شمار مي‌رود. چشم‌اندازهاي ماندگار در محل تلاقي 2 اقيانوس اين دماغه محل تلاقي اقيانوس هند (از سمت شرق) و اقيانوس اطلس (از سمت غرب) است و يكي از نادرترين ويژگي‌هاي اين منطقه، مشاهده همزمان منظره 2 اقيانوس از دماغه اميدنيك است. هنگام ايستادن بر بلندي مشرف بر اين دماغه و تماشاي 2 اقيانوس، مي‌توان محل اتصال اين اقيانوس‌ها را به شكل يك خط فرضي، كه به واسطه پيشروي دماغه اميدنيك در آب به وجود آمده، مشاهده كرد. فانوس دريايي معروف دماغه اميدنيك نيز از ديدني‌هاي جالب به شمار مي‌رود. اين فانوس در نقطه انتهايي شبه جزيره قرار دارد و چشم‌اندازهاي زيبايي از 2اقيانوس و خليج فالزبي را در شمال‌شرقي به نمايش مي‌گذارد. در پايين دست فانوس دريايي، آنجا كه اقيانوس اطلس و اقيانوس هند به يكديگر پهلو مي‌زنند، دوربين‌ها بي‌وقفه به كار مي‌افتند و اگر دوربين ديجيتال ابداع نشده بود، شايد هزينه عكس و فيلم از اين منطقه مي‌توانست از اقلام اصلي هزينه سفر ما محسوب شود. چشم‌اندازهاي بسيار زيباي جنگل در مناطق شمالي دماغه اميد نيك (در پارك ملي تيبل مانتين) و همچنين كوهستان و مراتع غني با درختچه‌هاي كوتاه، همراه با آبي بيكران اقيانوس، تلفيقي از رنگ‌هاي‌تند و حيات‌بخش طبيعت را در اين مناطق به معرض نمايش مي‌گذارند. حيات وحش اين منطقه نيز به جهت طبيعت بكر و پوشش گياهي مناسب آن از تنوع زيادي برخوردار است. بابون‌ها (از گروه ميمون‌ها) به وفور در سطح منطقه حتي در مسير جاده‌ها و سواحل اقيانوس مشاهده مي‌شوند. اين جانوران معمولاً با گردشگران نيز رابطه بدي ندارند و حتي از خودروي گردشگراني كه براي گرفتن عكس پياده مي‌شوند نيز براي نشستن و ژست گرفتن استفاده مي‌كنند. ضمناً اين منطقه زيستگاه حيات وحش جانوري منحصر به فرد از جمله زبرا (گورخر آفريقايي) و آنتالوپ‌است. پارك ملي تيبل مانتين كه گستره وسيعي را شامل مي‌شود، چشم‌اندازهاي زياد ديگري را در شمال دماغه اميد نيك شامل مي‌شود كه از آن ميان، مي‌توان به حضور وال‌ها در سواحل شرقي اين پارك در ماه سپتامبر (در خليج فالزبي در حاشيه اقيانوس هند) و همچنين زيستگاه طبيعي پنگوئن‌ها اشاره كرد كه بسيار جالب توجه است. زيستگاه پنگوئن در آفريقا با توجه به شهرت «پنگوئن امپراتور» كه بزرگترين نوع از انواع پنگوئن‌ها به شمار مي‌رود و در قطب‌جنوب زندگي مي‌كند، شايد بسياري از ما پنگوئن‌ها را مختص قطب جنوب بدانيم و از اينكه گونه‌اي از پنگوئن‌ها در سواحل صخره‌اي كشور آفريقاي جنوبي (در سواحل اقيانوس هند) زندگي مي‌كنند، بي‌خبر باشيم. پنگوئن‌هاي پارك ملي تيبل مانتين يكي از 4 گــونه پنگــوئن شناخته شده در جهان است كه به «‌پنگوئن آفريقايي» مشهور است. زيستگاه اين پنگوئن‌ها در نزديكي شهر «‌سيمونز تاون‌» در صخره‌هاي برآمده در نزديكي سواحل اقيانوس هند مشاهده مي‌شود. اندازه اين‌گونه از پنگوئن‌ها بسيار كوچكتر از ساير گونه‌ها بوده و قد آنها حداكثر 30تا 40سانتي‌‌متر است. وجود يك مركز بازديدكنندگان شامل فروشگاه و سالن نمايش‌فيلم، تريل‌هاي چوبي (مسيرهاي پياده روي) و طراحي زيباي فضاي طبيعي در ساحل اقيانوس هند، از جاذبه‌هاي اين منطقه است كه در كنار سايت بازديد از پنگوئن‌ها براي توريست‌ها فراهم شده است. بازديد از جزيره فك‌هاي دريايي سطح جزيره فك‌هاي دريايي تقريباً به‌طور كامل توسط فك‌هاي در حال استراحت، پوشيده شده بود و با مشاهده فك‌ها در سواحل جزيره و هنگام شنا و جست و خيز در اطراف كشتي، دريافتيم كه اين جانوران برخلاف اينكه در خشكي، سرعت كمي دارند، در محيط آب، بسيار شناگران فعال و قابلي هستند. جزيره فك‌ها در نزديكي سواحل غربي پارك ملي تيبل مانتين و در شمال غربي دماغه اميد نيك قرار گرفته است. دسترسي به اين جزيره از طريق خليج «هوت بي» درساحل اقيانوس اطلس، ميسر مي‌شود. در اين خليج، هنگام حركت به سمت اين جزيره و همچنين در بازگشت از آن، علاوه بر امكان خريد از بازار صنايع‌دستي، حضور افرادي كه با ساز و آواز به استقبال و بدرقه توريست‌ها مي‌پردازند نيز بسيار ديدني است. مشاركت سازمان‌هاي دولتي در اداره پارك‌هاي ملي نحوه مديريت و تامين مالي هزينه‌هاي پارك ملي تيبل مانتين بسيار جالب توجه است. در مديريت اين پارك كه تحت‌نظر اداره پارك‌هاي ملي آفريقاي جنوبي مديريت مي‌شود، علاوه بر جلب مشاركت مردمي، از مشاركت ادارات و سازمان‌هاي دولتي مرتبط نيز به خوبي بهره گرفته شده است. مشاركت مالي سازمان‌هاي شهري، مانند شهرداري كيپ تاون در برنامه‌هاي اجرايي پارك تيبل‌مانتين در اين ارتباط، قابل ذكر است. به عبارت ديگر، درصورت عملكرد بهينه اين پارك ملي منافع بيشتري در سطح منطقه حاصل مي‌شود كه منجر به توسعه منطقه و شهرهاي پيرامون آن مي‌شود. بنابراين، برخي سازمان‌ها كه از رهگذر جلب گردشگر منافعي كسب مي‌كنند، از حاميان مالي مهم براي اداره و انجام اقدامات اجرايي در پارك ملي به شمار مي‌روند. پرويز شاكري براي مشاهده منبع اصلي بر روي آدرس كليك كنيد

به نام آفریننده ی زیبایی ها شاید اغراقی نكرده باشیم اگر بگوییم آفریقا زیباترین قاره جهان است. در این قسمت سعی می كنیم بخش ناچیزی از شگفتی های آفریقا را در قالب 10 عكس زیبا از مناطق مختلف و دیدنی این قاره به تصویر بكشیم. امیدوارم كه از دیدن این مناظر دل انگیز لذت ببرید… شنزارهای «عرق الشبی» در مغرب دروازه صحرا به شمار می رود. ارتفاع تپه های «عرق الشبی» در برخی مناطق به 150 متر هم می رسد و در مسافتی در حدود 25 كیلومتر به همین منوال ادامه می یابد. رنگ شن ها و ماسه ها تقریبا قرمز است و شاید آن را بتوان یكی از زیباترین مناطق صحرا نامید.جایی كه اروپایی ها عاشق آن هستند. Le banc d’Arguin این منظره طبیعی از شن و ماسه ساخته شده و جزو مناطق حاصلخیز موریتانی به شمار می رود كه در سواحل این كشور به طول 180 كیلومتر ادامه یافته است.منطقه ای مرطوب و معتدل كه گونه های نادری از آهو و خوك های آبی را در دل خود جای داده است. ” Le Kilimandjaro ” در تانزانیا كه از سه دسته آتشفشان تشكیل شده كه از 750 هزار سال پیش تاكنون وجود داشته است.«كلیمانجارو» با ارتفاعی معادل 5895 متر بر تانزانیا مشرف است. همواره پوشیده از برف بوده و هر كسی به راحتی نمی تواند به این ارتفاعات صعود كند. متاسفانه پدیده افزایش دمای كره زمین ذوب این برف ها را به همراه داشته است. كوه سفره ای در آفریقای جنوبی؛ همانطور كه از اسمش پیداست و در تصویر هم دیده می شود سطح فوقانی و به اصطلاح قله آن كاملا مسطح است؟!! آبشار ویكتوریا در زیمباوه كه یكی از زیباترین مناظر دنیا به شمار می رود. این دیوار آبی كه مشاهده می كنید تقریبا 2 كیلومتر عرض و بیش از 110 متر ارتفاع دارد!! قطرات آب پراكنده شده در هوا تقریبا تا 20 كیلومتری اطراف آبشار، ابرهایی تولید می كند و پس از مدتی كم كم مانند قطرات باران به زمین می نشیند. گویی كه در تمام سال در این منطقه باران در حال باریدن است. پس اگر شنیدید منطقه ای در جهان است كه در تمام طول سال باران می بارد، اصلا تعجب نكنید. ادامه دارد… قاره اسرار