نژاد بانتو Bant در قرن ۱۶
میلادی به سمت جنوب غرب حرکت کرده و به ناحیهٔ موزامبیک فعلی مهاجرت نمودند، تعدادی
از خاندان بانتو از هم نژادان خود جدا شده و در قرن ۱۸ میلادی در سوازیلند اقامت
گزیدند. در قرن ۱۹ میلادی، خاندان بانتو برای دفاع در مقابل عناصر خارجی به صورت یک
قبیله سازماندهی شدند، مهمترین دشمن آنها طایفهٔ زولو Zulu نام داشت که گهگاهی با
یکدیگر درگیری‌هایی داشتند.
در آن زمان امساوزی Mswazi که رهبری قبیلهٔ بانتو را بر عهده داشت در سال ۱۸۴۰
میلادی برای مقابله با زولوها از بریتانیا کمک خواست. در سال ۱۸۸۱ بریتانیا استقلال
سوازیلند را تضمین کرد. سوازیلند در بین سالهای ۱۸۹۴ تا ۱۸۹۹ به صورت تحت الحمایهٔ
آفریقای جنوبی درآمد، پس از جنگ بوئر Boer War در سال ۱۹۰۲، سوازیلند تحت حکومت
بریتانیا اداره شد،
کشور سلطنتی سوازی لیند در نیمه اول قرن نوزدهم تا حدی موجودیت یافت و در راه کسب
استقلال مبارزاتی کرد. در 1906 تحت الحمایه انگلستان ود ر1960 حزب مترقی سوازیلند
تاسیس و سرانجام در 6سپتامبر 1968 مستقل شد و حکومت بدست سلطان سوبهوزوی دوم افتاد
کشور دارای رژیم سلطنتی مشروطه و دارای مجلس شورای و مجلس سنا شد.
در 1967 قانون اساسی جدید تصویب گردید. که بموجب آن دارای شاه و دو مجلس شورا و
مجلس سنا گردید و مجلس شورا 24 عضو دارد. که با رای مردم انتخاب میشود. مجلس سنا 12
عضو دارد که 6 نفر انها را شاه و بقیه را مردم انتخاب میکنند. در سال 1973 شاه مجلس
را تعطیل قانون اساسی را لغو و احزاب سیاسی ار منحل و خود را صاحب اختیارات تام کرد
و در 1977 شورای روسای قبایل جای پارلمان را گرفت. در 1979 پارلمان مجدداً شروع
بکار کرد.
تا سال ۱۹۸۶ پادشاه مسواتی دوم Mswati II بر سوازیلند حکومت می‌کرد، پس از او پسرش
مسواتی سوم Mswati III در ۲۵ آوریل ۱۹۸۶ جایگزین پدر شد.
مسواتی سوم فعالیت احزاب سیاسی را ممنوع اعلام کرد، او ۱۰ نماینده از ۶۵ نمایندهٔ
پارلمان را انتخاب می‌کرد، همچنین انتصاب نخست وزیر نیز وظیفهٔ او بود. مسواتی
هرگونه قوانینی را که کوچکترین اختیاری را از او سلب می‌نمود، وتو می‌کرد، او در
سوازیلند یک نظام دیکتاتوری مطلق بنا نهاد.
در سال ۲۰۰۲ صدها هزار سوازیلندی در معرض قحطی شدید قرار گرفتند. دو سال خشکسالی،
بی برنامگی دولت برای کمک به مردم، همچنین کشاورزی فقیر سوازیلند به شدت بحران،
هرچه بیشتر می‌افزود. در همین حال پادشاه سوازیلند دستور خرید یک جت شخصی لوکس را
برای خود صادر کرد، این جت به قیمت ۵۰ میلیون دلار، در آن زمان یک چهارم بودجهٔ
کشور بود. با تلاش چند قاضی برای این قضیه پرونده‌ای تشکیل شد تا در محاکم قضایی به
آن رسیدگی شد که چرا پادشاه درحالی که مردم در فقر و فلاکت و گرسنگی زندگی میکنند،
وی در فکر خرید جت شخصی است، پس از رد حکم دادگاه توسط پادشاه مبنی بر عدم اجازه
برای خرید جت، تمامی قضات کشور از سمت خود استعفا کردند.
در آوریل ۲۰۰۳ وزیر اطلاعات سوازیلند به تمام رسانه‌ها دربارهٔ هرگونه اظهار نظر
منفی دربارهٔ دولت هشدار داد، او تاکید کرد دولت هیچ گونه دیدگاه منفی را در مورد
جت جدید پادشاه تحمل نخواهد کرد.
از ۱۴ نوامبر ۲۰۰۳، آبسولوم تمبا دلامینی Absolom Themba Dlamini به عنوان نخست
وزیر سوازیلند منصوب شد.
در سال ۲۰۰۴، سومین سال خشکسالی، سوازیلند را در معرض یک فاجعهٔ انسانی قرار داد.
پادشاه خوشگذران و عشرت طلب، بی تفاوت به فرو رفتن مردم کشورش در باتلاق گرسنگی و
بیچارگی در سال ۲۰۰۴ مبلغ ۲۰ میلیون دلار را برای ساخت کاخ برای ۱۱ همسرش اختصاص
داد، این واقعه با محکومیت بین المللی نهادهای خیریه و سازمان‌های حقوق بشری همراه
بود.
پادشاه سوازیلند در آگوست ۲۰۰۵ اولین قانون اساسی کشور را امضا کرد که به موجب آن:
فعالیت کلیهٔ احزاب مخالف ممنوع است و پادشاه حائز قدرت مطلقهٔ کشور است.
