رسانه های آفریقایی در گزارشی اعلام کردند که سلفی های کشور مالی به یک اثر تاریخی در این کشور حمله کرده و آن را به آتش کشیدند. گفته می شود این اثر تاریخی که زیر نظر سازمان ملل و یونسکو اداره می شد، عبارت بود از قبری بسیار قدیمی که جزو آثار باستانی جهان به شمار می رفت. در این قبر فردی بنام «سید محمد بن عمار» دفن بود. در همین راستا «بابا حیدره» عضو پارلمان مالی طی اظهاراتی ضمن انتقاد از چنین رفتاری، گفت: پیش بینی می شود که مردم علیه چنین رفتاری که موجب بی احترامی به افکار عمومی شده، قیام کنند. وی در ادامه افزود: مردم مالی احترام خاصی برای «سید محمد بن عمار» قائلند از همین رو از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست می کنیم برای بازسازی این مکان مقدس تلاش کنند و همچنین به ما کمک کنند که از دیگر اماکن باستانی مالی محافظت کنیم. گفتنی است طبق آمار رسمی اعلام شده توسط حکومت مالی، در سراسر این کشور بیش از 333 ضریح و مکان باستانی وجود دارد که 16 عدد از آن زیر نظر سازمان ملل و یونسکو محافظت می شوند. منبع: شیعه آنلاین

موسیقی در میان کودکان آفریقا صدای گروه کر کودکان آفریقایی شهرت بسیاری دارد موسیقی در آفریقا قسمت جدایی ناپذیر از زندگی روزانه مردم می باشد. برخلاف مردم غرب، کودکان آفریقایی به هنگام رشد همواره بصورت طبیعی با موسیقی همراه هستند. در حالی که کودکان غربی ممکن است صرفا" جزء دروس مدرسه خود یا بعنوان یک هنر بصورت شخصی به تحصیل موسیقی بپردازد، یک کودک آفریقایی از ابتدای تولد موسیقی را تجربه می کند. در واقع در فرهنگ مردم سیاه آفریقا هنر با زندگی عجین شده و جزئی جدایی ناپذیر از زندگی می باشد. در بسیاری از بازیها، کودکان با گرفتن ضرب روی قوطی های حلبی کوچک و یا با زدن تکه های استخوان حیوانات روی تنه درختان به بازی کودکانه خود هیجان می بخشند. به علت کمبود امکانات، کودکان آفریقایی اغلب خود اسباب بازیهای خود را می سازند و در این میان بیشتر از همه به سازهای موسیقی علاقه نشان می دهند. این موسیقی از همان دوران کودکی به درون روح و جسم کودکان نفوذ می کند بصورتی که به هنگام بلوغ از مراسم ازدواج گرفته تا مراسم تشیع جنازه و یا شکار و ماهیگیری هم باز موسیقی همراه آنها می باشد. یکی از ابتدایی ترین وسایل موسیقی که یک کودک آفریقایی ممکن است بسازد وسیله ای ست که صدای گاو را تقلید می کند که به آن bullroarer گفته می شود. این وسیله از یک قطعه چوب مربع مستطیل شکل چوبی یا در صورت امکان فلزی تشکیل شده است که طول آن حدود 30 سانتیمتر می باشد. در قسمت میانی یکی از دو انتهای قطعه چوب یک روزنه بوجود دارد که به آن یک سیم متصل می باشد. Bull Roarer شاید باور نکنید که یک کودک آفریقایی بسادگی با چرخاندن این ساز ساده در راستای عمودی صدایی شبیه به گاو نر یا بسته به نوع و فرم بدنه آن حتی غرش پلنگ ایجاد می کند. همچنین این وسیل بعنوان اعلام کننده ترس و یا هشدار میان مردم آفریقا کاربرد دارد. هنگامی که در دهکده صدای این ساز در آید زنان و کودکان به منازل می روند و مردان آماده می شوند تا از دهکده خود دفاع کنند. مدت زیادی نمی گذرد که آموزش موسیقی در آفریقا بصورت رسمی و آکادمیک آغاز شده است. مردم آفریقا معتقد هستند که یک شخص می باید در طول عمر خود مهارتهای هنری خود از جمله موسیقی را همانند بسیاری مهارتهای دیگر رشد دهد. به محض تولد یک کودک آفریقایی مادر برای او آهنگ خاصی را می خواند و گوش کودک با ملودی و ریتم آشنا می شود. بیشتر از 3 یا 4 سال طول نخواهد کشید که یک کودک آفریقایی به ریتم های پیچیده ای که حتی بسیاری از بزرگسالان غربی توانایی درک آنرا ندارند آشنا شود. سنین نوجوانی هنگامی است که دیگر بدون رفتن به کلاس و دیدن آموزش آکادمیک، نوجوان آفریقایی توانایی نواختن چند ساز - که بزرگسالان هم آنها می نوازند - را دارا می باشد. بسیاری از این کودکان هنگامی که به سن 8-9 سالگی می رسند توانایی اجرای سازهای کوبه ای مانند drums را دارا می باشند و بسادگی می توانند بر روی سازهایی از خانواده گیتار آکورد بگیرند و به اجرای موسیقی بپردازند. گفتگوها هارمونيك

بسم الله الرحمن الرحيم هست كليددرگنج حكيم نگاهي به فرهنگ در تونس ديباچه فرهنگ پايه و اساس هر ملت و حكومت است و ارتباطات فرهنگي بين المللي ، اساسي ترين و موثرترين ارتباطات در عرصه هاي بين الملل مي باشد.آنچه در اين نوشتار مي آيد نگاهي از دور به جايگاه فرهنگ دربخش هاي گوناگون تونس است كه اميد مي رود خواننده ي گرامي بتواند از خلال عناوين كلي اين گزارش ، نسبت به شناسايي جايگاه فرهنگ در تونس از زواياي گوناگون اقدام كند. فرهنگ و تاريخ تونس با توجه به موقعيت استراتيژيكي تونس در شمال آفريقا و در كنار درياي مديترانه، اين كشور در طول تاريخ 3 هزار ساله ي خويش در معرض رفت و آمد تمدن ها و فرهنگ هاي مختلف قرار گرفته كه مهمترين آن عبارتند از قرطاجي ها ( با پايه گذاري يك زن به نام عليسه) ، رومي ها ، مسلمان ها ( عرب ها،خراساني ها وترك ها) واروپايي ها ( پرتغال، اسپانيا و فرانسه)؛تونس در سال1881م ميلادي تحت حمايت فرانسه قرار گرفت.كه به گفته ي خود تونسي ها اين تحت الحمايه بودن ،بالاترين ضرر رابه تونس ومرم عربي زده است؛دكتر الهادي البكوش كه سابفاً نخست وزير تونس بوده در كتاب « إضاءات علي الاستعمار و المقاومه في تونس و في المغرب الكبير» كه مركزالنشرالجامعي تونس آن را در سال 2007 چاپ كرده مي گويد: « در باره ي موفقيتهاي فرانسه در زمينه ي آموزش در تونس بايد گفت كه در 70 سال استعمار فرانسوي ، تعداد اشخاصي كه توانستند به آموزش عالي دست پيدا كنند تنها 320 نفر بودند ، يعني در هر سال ، چهار دانشجو ، حال آنكه تعداد دانشجويان پس از استقلال به 320 هزار نفر رسيده است ؛ استعمار فرانسه هميشه از افزايش و گسترش آموزش در تونس مي ترسيده و از آن جلوگيري مي كرده و اين كه عده اي خلاف اين مطلب را مي گويند، يك خرافه و اسطوره است(... ان السلط الاستعماريه كانت تخشي انتشار التعليم بتونس فمنعته ، و غلطته ما استطاتعت؛ إن إنجازات فرانسه في المستعمرات خرافه واسطوره برددها البعض ...روزنامه الصريح ، الأحد 16 سپتامبر ، 2007 ، ص 12 ، عدد 1917). فرهنگ و قانون اساسي تونس همانا قانون اساسي ، آينه ی تمام نماي هر نظامي است و آشنايي با آن ، مهمترين مدخل در امر شناسايي ان نظام مي باشد؛ بر اين اساس ما در اين نوشتار نگاهي فرهنگي به قانون اساسي تونس داريم تا با اين نگاه بتوانيم جايگاه فرهنگ را در نظام قانوني تونسي بهتر بشناسيم. تونسي ها مي گويند كه نخستين قانون اساسي اين كشور در سال 1861 ظاهر شده است. اما پس از استقلال ، قانون اساسي تونس در 25 ژوئيه 1957 تصويب و در 10 بخش ابلاغ شد كه عناوين فصول آن عبارت است از « أحكام عامه ، السلطه التشريعيه ، السلطه التنفيذيه ، السلطه القضائيه ، المحكمه العليا ، مجلس الدوله المجلس الاقتصادي والاجتماعي ، الجماعات المحليه ، المجلس الدستوري و تنقيح الدستور. «ما نمايندگان اجتماع كننده در مجلس مردمي تونس ...» كلماتي است كه در روز 25 ژوليدي 1957 ، الغاي نظام پادشاهي و برقراري نظام جمهوري را در تونس اعلام و اظهار داشت كه « تونس دولتي آزاد و مستقل است كه « اسلام » دين آن ، « عربي » زبان آن و « جمهوري» نظام آن خواهد بود و آقاي حبيب بورقيبه كه رئيس حكومت است، به مسئوليت رئيس دولت انتخاب مي شود».. قانون اساسي تونس داراي 10 بخش و 78 فصل مي باشد كه برخی از ملاحظات را در این قانون میآوریم: 1. واژه ي الله دوبار در متن قانون اساسی تونس آمده است. 2. واژه ي اسلام دو بار در متن قانون اساسی تونس آمده است. 3. در متن قانون اساسي تونس اصلاً آيه اي قرآني نيامده است. 4. در متن قانون اساسي تونس واژه ي فرهنگ ( الثقافه) نيامده است . 5. پرچم جمهوري تونس قرمز است كه در وسط آن دايره اي سفيد با ستاره اي داراي پنج شعاع كه هلال سرخ آن را احاطه كرده است.(فرهنگ و رنگ). 6. شعار جمهوري عبارت است از: آزادي، نظام و عدالت.(فرهنگ و شعار حکومت) 7. هر فردي داراي احترام و آزادي عقيده مي باشد و انجام شعائر ديني آزاد است تا وقتي كه به امنيت عمومي ضرري نرساند.(فرهنگ و آزادی عقیده) 8. آزادي احزاب وجود دارد و هيچ فردي حزبي نمي تواند مبادي و اهداف و فعاليت هايش را بر اساس دين ، زبان ، طايفه يا مليتي قرار دهد.(فرهنگ و دین) 9. كانديدا شدن براي مجلس نمايندگان حق هر فردي است كه پدرش يا مادرش تونسي باشد و حداقل عمرش 23 سال که در هنگام انتخاب این گونه قسم یاد می کند" اقسم بالله العظيم أن أعمل بإخلاص في خدمه بلادي و أن التزم بأحكام الدستور و بالولاء المفرد لتونس". 10. تونس داراي قواي سه گانه قانون گذاري ،رئيس جمهوري وقضائي است كه رئيس جمهور مسلمان با همكاري حكومت كه نخست وزير رئيس آن است كشور را اداره مي كند و رئيس جمهور بايد از پدر و مادر و اجدادي كاملاً تونسي باشد. فرهنگ و حكومت تونس حكومت فعلي تونس به رياست زين العابدين بن علي كه از 7 نوامبر 1987 كارهاي خويش را شروع كرده به فرهنگ و فعاليت هاي فرهنگي بسيار اهميت مي دهد كه برگزاري انواع و اقسام همايش ها، جشنواره ها ، هفته هاي فرهنگي ، روزهاي فرهنگي كه در سطح ملي ، منطقه اي و بين المللي و هر هفته در تونس و در حقيقت با اجازه ي مستقيم يا غير مستقيم دولت اين كشور برگزار مي شود ، نشاندهنده ي اين توجه است؛ در يكي از ملاقاتهايم با دكتر عبد الوهاب بو حديبه كه مشاور فرهنگي علمي رئيس جمهور تونس مي باشد ايشان اظهار مي داشت كه براي ما عربها، سلاحي به غير از فرهنگ نمانده است. از جمله اقدامات تونس براي اظهار علاقه اش به حوزه ي فرهنگ مي توان به امور ذيل اشاره كرد: 1. اعلام رئيس جمهور مبني بر اين كه فرهنگ پشتوانه ي هويت ، برتري و تحقق اهداف تونس التغيير است. 2. توجه بسيار به فرهنگ در برنامه هاي توسعه ي تونس به خصوص برنامه ي دهم توسعه (2002 تا 2006) و برنامه يازدهم توسعه ( 2007 تا 2011). 3. تلاش براي اختصاص يك و پنج دهم از بودجه ي حكومت به پروژه هاي فرهنگي در سال 2009 4. اختصاص 70% يارانه براي چاپ كتاب هاي فرهنگي در تونس. 5. اقدام جهت ساخت پروژه ي بزرگ « شهر فرهنگ» ( مدينه الثقافه) در پايتخت تونس از سال 2001 ( مكان اين مجموعه در كنار ساختمان حزب حاكم است كه در سالجاري نخستين فاز آن كه سالن اُپرا با 1800 صندلي ، سالن همايش ها با 700 صندلي ، سالن تئاتر با 400 صندلي و 7 استوديو مي باشد ، افتتاح خواهد شد). 6. راه اندازي مراكز ملي متعدد فرهنگي هنري مانند مركز ملي سيرك و نمايش ، مركز ملي هنر عروسي (مركز وطني لفن العرائس بتونس) 7. راه اندازي « راديو فرهنگ » (إذاعه الثقافه) در تاريخ 29 مي 2006 . 8. تصويب قانون راه اندازي خبرگزاري احياي ميراث معماري ( وكاله إحياء التراث المعماري) توسط مجلس نمايندگان تونس در تاريخ 23 فوريه 1988 9. راه اندازي كرسي دانشگاهي گفتگوي تمدنها و اديان در 7 نوامبر 2001 10. اختصاص جوايز فرهنگي سالانه مانند « جايزه فرهنگي براي فعال ترين موسسه ي اقتصادي در حوزه فرهنگ » ، « جايزه ادبي ابوالقاسم الشابي » و « جايزه بين المللي پژوهش هاي اسلامي »( اعطاي جايزه رئيس جمهوري تونس به مطالعات اسلامي از سال 1992 آغاز و هر ساله فقط در سطح داخلي برگزار مي شده، ولي در سال 2002 با دستور زين العابدين علي اين جايزه در سطح بين المللي برگزار شد و در سال 2004 براي اولين مرتبه در تاريخ 4 نوامبر كه مصادف با ايام 7 نوامبرمعروف به روز تحول در تونس بوده است، جائزه ي الهادي العبيدي، جائزه ي الطاهر الحداد( اين شخص به دليل دفاع ازحقوق زنان، در تونس مشهور است) 11. نام گذاري روزها، ماه هاو سال ها به نام هاي فرهنگي علمي مانند « روزملي فرهنگ( يوم الوطني للثقافه كه اين روزدر سال متغيير ولي غالبا در ماه جوان است و به ادعاي الملاحظ ،ص5،الاربعاء ،13 جوان 2007 العدد737 تونس تنها كشوري است كه چنين مناسبتي دارد) « روز دانش » ( يوم العلم ) ،« سال كتاب » ( 2003) ، سال ابن خلدون ( 2006) « سال ترجمه » ( 2008) ، قيروان پايتخت فرهنگي جهان اسلام ( 2009) 12. راه اندازي موسسات ادبي هنري مانند « مركز ملي خوشنويسي» (المركز الوطني لفنون الخط) اختصاص « دار الدزيري » در بخش قديمي شهرتونس به « دار الشاعر». فرهنگ و رسانه هاي تونس در رسانه هاي تونس اعم از روزنامه ها و شبكه هاي تلويزيوني اين كشور چاپ و پخش تصاوير و فيلم هاي مستهجن ممنوع است؛ اسامي كانال هاي تلويزيوني معروف در تونس عبارت است از: تونس 7 ، تونس 21 ، و حنبعل كه قرار است يك كانال تلويزيوني جديد نيز با عنوان حنبعل الشرق در ماه فوريه سالجاري راه اندازي شود.كانال هاي تلويزيوني غربي Tf،France2 ، france3 ، mt كانال هايي هستند كه در روزنامه هاي تونس پيرامون آن تبليغ مي شود. راديوي ملي تونس به تاريخ 15 سپتامبر 1938 راه اندازي شده است و راديو فرهنگ ، راديو موزيك ، راديو جوان و راديو قرآن تونس از مهمترين كانال هاي راديويي اين كشور مي باشد. مهمترين روزنامه هاي تونس عبارتند از الحريه ( حزب حاكم) ، الشروق ، الصريح ،الصباح والصحافه كه دو روزنامه ي اخير الذكر به زبان فرانسه هم چاپ مي شود. فرهنگ تونس در آيينه ي آمار آنچه در اين بخش مي آيد نگاهي آماري به جايگاه فرهنگ در تونس است كه از منابع رسانه اي تونس گردآوري شده است: در تونس 350 مركز فرهنگي، 659 ويدئوكلوپ، 1 مركز ملي فرهنگ، 356 انجمن فرهنگي محلي و 24 اداره ي فرهنگ وجود دارد و در اين كشور سالانه 1069 جشنواره ي فرهنگي برگزار مي شود كه 422 عدد آن جشنواره هاي تابستاني است. در تونس بيش از 2856 مسجد وجود داردكه مهمترين اين مساجد عبارت است از جامع عقبه بن نافع(قيروان) كه قديمي ترين مسجد آفريقا ودر سال 50 هجري قمري به دست عقبه بن نافع و با مشاركت خراساني ها ساخته شده ، جامع الزيتونه (تونس) كه در سال 116 هجري قمري(734 ميلادي) ساخته شده، الجامع الكبير(مهديه) ، جامع سيدي اللخمي(صفاقس) ، جامع صاحب الطابع(تونس) و جامع الموحدين(تونس). در تونس تعداد 51 سالن سينما ، 18 انجمن سينما( 4 انجمن براي سينماي كودك و نوجوان) ،171 شركت تهيه كننده ي فيلم ، 15 شركت پخش فيلم هاي سينمايي دارد و تا كنون 77 فيلم سينمايي بلند در تونس ساخته شده است. ضمنا مبلغ بليط سينما در تونس بين 1500 تا 2000 تومان مي باشد. در تونس 250 گروه تئاتر آماتور،780 گروه تئاتر دانش آموزي، 50 گروه تئاتر دانشجويي ، 108 گروه تئاتر حرفه اي ( 6 گروه آن دولتي و بقيه غير دولتي) ، 5 مركز هنرهاي نمايشي و 256 سالن تئاتر وجود دارد. در تونس 31 روزنامه و هفته نامه و 18 مجله ي فرهنگي علمي وجود دارد. در تونس 263 گروه موسيقي نوازنده(الوتريه) ، 296 گروه موسيقي ديني(فرق السُلاميه) ، 105 گروه موسيقي سنتي (النحاسيه) ، 789 گروه موسيقي محلي ، 60 گروه باله كوريغرافية ،15 موسسه ي موسيقي استاني ، 69 مجموعه ي كورال و 11 گروه موسيقي الماجورات وجود دارد. در تونس به سال 1956 فقط دو كتابخانه ي عمومي وجود داشته ولي اكنون 402 كتابخانه ي عمومي وجود دارد و تعداد 43 كتابخانه ي سيار، 1256 كتاب فرهنگي،5886409 كتابخوان ، 265594 مشترك مجله و كتاب و 320 شركت انتشاراتي و پخش كتاب وجود دارد. ضمنا نمايشگاه بين المللي كتاب در تونس سالانه برگزار مي شود كه در نمايشگاه كتاب تونس در سال 2006 تعداد 120131 كتاب عربي ، 66250 كتاب فرانسوي ، 16125 كتاب انگليسي ، 3562 كتاب به ديگر زبان ها ، 56066 كتاب علمي،65393 كتاب ادبي ،22965 كتاب كودك و 9108 كتاب در موضوعات گوناگون عرضه شده است. آمار كتاب هاي منتشر شده در تونس در سال 2008 كه مورد حمايت وزارت فرهنگ قرار گرفته اند، 942 عنوان و تعداد كتابخانه هاي عمومي نيز 372 كتابخانه اعلام شده است. در تونس 389 نقاش و 72 مركز نقاشي وجود دارد. تعداد دانش آموزان تونس در سال 2008 تقريبا 193 هزار نفر بوده است. آموزش عالي در تونس ، مجاني است؛ 14 دانشگاه و 25 دانشكده و 351000 دانشجودر اين كشور وجود دارد كه 1/59% دختران و 77% دانشجوي جديد مي باشند؛ بودجه ي وزارت آموزش عالي تونس 52/5% از بودجه ي دولت اعلام شده و نظام جديدآموزش عالي تونس به نظام أمد( الاجازه ، الماجستير و الدكتري) معروف است كه در اين نظام ، ليسانس 3 سال ، فوق ليسانس 5 سال و دكتري 8 سال مي باشد كه تاكنون 109 موسسه دانشگاهي وارد اين نظام شده اند. آمار دانشجويان تونس در سال 1994 عبارت از 42 هزار و در سال جاري هزار كه 73 هزار از آنها در خوابگاه هاي دانشجويي مي باشد در تونس 33 مركز پژوهشي ، 139 آزمايشگاه ، 631 گروه پژوهشي ، 5500 پژوهشگر در حال آماده سازي دكترا وجود دارد و در سال 2007 ، 3 هزار فارغ التحصيل و تعداد منابع انساني تونس در خارج كشور كه بيشتر آنها پژوهشگر و مهندس مي باشند، 5 هزار نفر بوده اند. در تونس بر اساس آمار سال 2004 يك مليون و 700 هزار زن بي شوهر ( مطلقه يا شوهر مرده) وجود دارد و از سال 1956 ازدواج متعدد غير قانوني اعلام شد؛آمار جايگاه اجتماعي زنان در تونس عبارت است از: 22.7% در مجلس نمايندگان،27% در شهرداري ها، 34% در رسانه ها،51% در آموزش ابتدايي ،48% در آموزش دبيرستان ،40% در آموزش عالي،42% در شغل پزشكي،72% در داروخانه،31% در امور وكالت و27% در امور قضاء فعاليت دارند. 15% از مردم تونس بچه دار نمي شوند تونس داراي 1298 كيلومتر ساحل مي باشد ؛ سالانه بيش از 6 مليون گردشگر با درآمدي معادل سه ميليارد دينار(هردلار 1 دينار و بيست ميليم) به اين كشور مسافرت مي كنند . شهرهاي حمامات و سوسه از مهمترين شهرهاي گردشگري تونس و جزيره ي جربه و قرقنه از مهمترين اماكن گردشگري اين كشور مي باشد. گذري بر اماكن تاريخي فرهنگي گردشگري تونس قيروان قيروان شهري است در 170 كيلومتري تونس كه در سال 50 هجري مطابق با 670 ميلادي به دست عقبه بن نافع فهري سردار مسلمان تاسيس شد و وي با ساختن مكاني كه امروز به جامع بن عقبه معروف است ، از اين مكان به عنوان دژي جهت گسترش اسلام در شمال آفريقا و اروپا استفاده كرد. مقام ابي زمعه البلوي (صحابي پيامبر) ، متحف رقاده و سيستم آبرساني اغالبه از مهمترين اماكن تاريخي اسلامي اين شهر است. حضور سپاه خراساني به همراه عقبه يكي از مهمترين اشتراكات تاريخي ايران و تونس است و كلمه ي قيروان همان كاروان فارسي است. مهديه اين شهر در شرق تونس و در 205 كيلومتري تونس پايتخت قرار دارد و اهميت تاريخي اش به دليل شروع حركت فاطميين از آن مي باشد ؛ اين شهر در سال 921 ميلادي توسط عبيد الله المهدي سردمدار حركت فاطميين تاسيس شد ؛ حركتي كه به شروع نخستين حكومت شيعي اسماعيلي در تونس (910 - 973) و پس از آن تاسيس الازهر مصر منتهي شد. الجامع الكبير ، سوق الكحله و برج و قلعه ي اين شهر از مهمترين اماكن ديدني آن است. جامع الزيتونه مسجد زيتونه در پايتخت تونس و در منطقه ي قصبه قرار دارد ؛ اين مسجد به دست حسان بن نعمان در سال 79 هجري ساخته و در سال 116 هجري قمري(734 ميلادي توسط عبيدالله بن الحباب تكميل شده است.اين مسجد نقش مهمي در گسترش علوم ومعارف اسلامي در آفريقا و اروپا داشته است. سيدي بوسعيد سيدي بوسعيد در شمال تونس پايتخت و يكي از مناطق زيباي تونس است ؛ نام اين منطقه از بوسعيد الباجي يكي از بزرگان تصوف در تونس گرفته شده است ؛ كلمه ي سيدي در تونس معادل امام زاده در ايران مي باشد . آدرس اصل مطلب

هلن ژیله با فعالیت‌های مبارزاتی‌اش در جبهه ضدآپارتاید سرانجام با ورود به رقابت‌های سیاسی توانست بر کرسی شهرداری کیپ تاون بنشیند و افتخار شهردار برتر جهان را در سال ۲۰۰۸ از آن خود کند. بخش اعظمی از تدارکات شهری جام جهانی فوتبال مدیون تلاش‌ها و مدیریت این زن برجسته در کیپ تاون بود؛ زنی که کمتر کسی از زحمات او مطلع است. راه دشوار آزادی در آفریقای جنوبی و ناملایمات و نابرابری‌های مشهود نژادپرستانه آن، مسافرانی نستوه همچون نلسون ماندلا را پرورش داد. اینک این سرزمین فرزندان دیگری پرورانده است تا سهم خود را از پیشرفت بشری داشته باشند. کشور آفریقای جنوبی در جنوبی‌ترین نقطه قاره آفریقا، امروزه در صدر یکی از کشورهای در حال توسعه است. با سقوط آپارتاید و روی کارآمدن دموکراتیک دولت سیاهان در ۱۹۹۴، سیاست‌های اقتصادی جدیدی برای حصول رشد پایدار و جبران نابرابرهای اقتصادی- اجتماعی برنامه‌ریزی شد. اوتا هلن ژیله در پنجم مارس ۱۹۵۱در هیلبرو ژوهانسبورگ به دنیا آمد. والدین او در دهه ۳۰ از ترس رژیم نازی به آفریقای جنوبی گریخته بودند. خانواده پدرش از هنرمندان بنام موسیقی بودند. هلن نیز به مدرسه سنت ماری رفت و در دانشگاه ویت واترسرند لیسانس هنر گرفت. در طول دهه‌های ۶۰ و ۷۰ که مبارزات ضد آپارتاید شدت گرفته بود و ماندلا و همراهانش به‌خیل مبارزان پیوسته بودند، ژیله به حوزه خبررسانی وارد شد تا از این طریق به جنبش سیاهان بپیوندد. او در سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۲ خبرنگار روزنامه رند دیلی میل بود. زندگی سیاسی خانم ژیله پیش از هر چیز با تحقیق درباره مرگ یکی از مبارزان راه آزادی دوران آپارتاید به نام استیو بانتو بیکو گره خورده است. در پی مبارزات خیابانی سیاهان و فعالیت‌های مقاومت مسلحانه مخفی درحالی که دیوان عالی پرتوریا ماندلا را چند سال قبل به حبس ابد محکوم کرده بود، در سال ۱۹۷۷ پلیس اعلام کرد یکی از مبارزانی که در زندان به سر میبرده بر اثر اعتصاب غذا مرده است. این مبارز استیو بیکو بود؛ کسی که همگام با ماندلا به مبارزه با آپارتاید پرداخته بود. استیو بانتو بیکو در سال ۱۹۴۶در شهر تیلون در ایالت کیپ شرقی متولد شد. وی از همان اوان کودکی تمایلات ضدآپارتایدی داشت و در سال۱۹۶۹به عنوان دانشجوی پزشکی در دانشگاه ناتال در قسمت غیراروپایی‌ها به عنوان اولین رئیس سازمان دانشجویان آفریقای جنوبی انتخاب شد و به‌تدریج خود را در مسائل سیاسی وارد کرد. او در سال ۱۹۷۲ به عنوان یکی از بنیانگذاران کنوانسیون مردم سیاه اجرای پروژه‌های خدمات‌رسانی و خیریه را در اطراف شهر دربان دنبال می‌کرد. برای دیدن ادامه مطالب اینجا را کلیک نمایید

به گزارش آخرین نیوز به نقل از عصر ایران، پس از تصرف مجتمع باب العزیزیه محل استقرار معمر قذافی رهبر سرنگون شده لیبی در شهر طرابلس، خیمه معروف قذافی محل گرفتن عکس یادگاری شده است. قذافی معمولا با مهمانان و سران و مقامات ارشد دیگر کشورها در این خیمه دیدار می کرد. این خیمه در محوطه فضای سبز باب العزیزیه و در کنار منزل شخصی وی برپا شده بود. قذافی در سفرهای خارجی خود نیز سعی می کرد به جای هتل، در خیمه اقامت کند. وی در برخی سفرها از جمله سفر به فرانسه، قطر و ایتالیا خیمه اش را نیز برپا کرده بود. خیمه قذافی در اختیار انقلابیون دیدار قذافی با پوتین رئیس جمهور وقت روسیه در خیمه دیدار با نخست وزیر ایتالیا در خیمه دیدار با نخست وزیر وقت انگلیس در خیمه دیدار با حسنی مبارک رئیس جمهور وقت مصر در خیمه منبع: سایت تحلیلی خبری عصر ایران

بزرگترین چاله ای که بشر تا به حال حفر کرده، معدن کیمبرلی در آفریقای جنوبی است که البته اهمیتی فراتر از یک حفره دستکن یا معدن معمولی دارد. کیمبرلی حفره جادویی آفریقای جنوبی است که درآمدهای چشمگیری را به جیب صنعت توریسم این کشور سرازیر می کند و یکی از دیدنی ترین جاذبه های قاره سیاه به شمار می رود. اصلی ترین جذابیت حفره کیمبرلی در اعداد و ارقامی عجیب و بزرگی است که حول این حفره می چرخند: 50 هزار کارگر معدن که آن را در مدت 43 سال حفر کرده اند، 2720 کیلوگرم الماسی که از این حفره بیرون آمد، 22 میلیون تن خاکی که برای حفر این معدن بیل زده شد و 215 متر عمق و 463 متر پهنایی که این حفره دارد! اما شگفتی های کیمبرلی به همین جا ختم نمی شود! ماجرا وقتی برایتان جالب تر خواهد شد که بدانید این 50 هزار کارگر بدون هیچ ابزار حفاری پیشرفته ای بزرگترین معدن دنیا را حفر کردند؛ یعنی تنها با بیل و کلنگ های مکانیکی که استفاده از آنها در بین سال های 1871 تا 1914 مرسوم بود. بعد از پایان عملیات حفاری، معدن این بار فصل تازه ای از عمر خود را آغاز کرد. آبهای زیر زمینی کم کم به داخل این حفره نفوذ کردند تا پس از مدتی، کیمبرلی تبدیل به دریاچه کوچکی شود که 20 درصد از عمق حفره، یعنی 40 متر از آن را پر می کرد.

لواندا، پايتخت كشور آفريقايي آنگولا گران ترين شهر جهان شناخته شد و تهران در ميان 214 شهر مهم از اين نظر در رتبه 103 قرار گرفت. موسسه مطالعاتي مرسر در گزارشي 214 شهر مهم جهان را از نظر ميزان هزينه هاي زندگي دسته بندي كرد. لواندا پايتخت كشور آفريقايي آنگولا گران ترين شهر در جهان براي زندگي شناخته شده است و توكيو پايتخت ژاپن در رتبه دوم و اندجامنا در چاد رتبه سوم را به خود اختصاص داده است. مسكو در رتبه چهام و ژنو نيز در رتبه پنجم از اين نظر قرار گرفته اند. رتبه برخي شهر هاي ديگر عبارتند از: سئول كره جنوبي 14، لندن و پاريس 17، رم ايتاليا 26، نيويورك 27، وين اتريش 28،باكو 36، استانبول 44، دوبي 55، دهلي نو 85، گلاسكو 155، و بيرمينگام 158. اين گزارش با بررسي قيمت 200 كالا از جمله مسكن، حمل و نقل، مواد غذايي، پوشاك و سرگرمي تهيه شده است. منبع: خبرگزاری فارس

 

آفريقا- همشهري آنلاين: مغرب کشوری است در شمال غربی آفریقا. اعراب آن را مغرب مي‌نامند كه به معني محل غروب آفتاب است.مغرب ساحلی طولانی با اقیانوس اطلس دارد و‌ از شمال به‌ جبل‌الطارق و دریای مدیترانه‌ می‌رسد. اين کشور از شرق با الجزایر، از غرب با اقیانوس اطلس، از جنوب با کشور موریتانی و از شمال با دریای مدیترانه‌ همسایه‌ است. پایتخت مغرب شهر رباط است.  در سال ۱۹۱۲ فرانسه بخش عظیمی از مغرب را اشغال می‌کند و از این سال به بعد مبارزه علنی مردم علیه سلطه فرانسه تحت رهبری عبدالکریم خطاب آغاز می‌شود. در سال ۱۹۲۷ میلادی، محمدبن یوسف (محمد پنجم) به تخت سلطنت می‌نشیند و به پدر استقلال مغرب شهرت می‌یابد. فرانسه که حاضر به قبول استقلال مغرب نبود سعی کرد از برخی عناصر مرتجع علیه محمد پنجم استفاده كند و سرانجام محمدپنجم را به همراه خانواده اش به ماداگاسکار تبعید كرد. تبعید محمد پنجم نقش مثبتی در تحقق استقلال این کشور ایفاد كرد و مردم خواستار بازگشت وی و اعلام استقلال کشور شدند. در ۱۶ نوامبر ۱۹۵۵ محمد پنجم به کشور بازگشت و در ۳ مارس ۱۹۵۶ فرانسه استقلال کشور مغرب را به رسمیت شناخت. پس از استقلال مغرب ملک محمد پنجم (تا مارس ۱۹۶۱)، ملک حسن دوم (تا ژوئیه ۱۹۹۹) بر تخت سلطنت می‌نشینند و از آن زمان تا کنون نیز ملک محمد ششم بر این کشور حکومت دارد. مغرب ادعای مالکیت صحرای باختري را دارد و بخش عمده‌ای از آن را از سال ۱۹۷۵ اداره‌ کرده ‌است. وضعیت صحرای باختري هنوز مورد اختلاف و مناقشه‌ است. دو شهر سبته و ملیله که مشرف بر دریای مدیترانه هستند در حاکمیت ۵ قرنی اسپانیا قرار دارند و از نظر دولت مغرب این دوشهر و چند جزیره کوچک دیگر متعلق به آنها است اما اسپانیا این سرزمین‌ها را متعلق به خود می‌داند. به طور کلی مغرب دارای آب و هوایی معتدل و بارانی است. این کشور در مناطق شمالی تحت تأثیر آب و هوای مدیترانه‌ای و در مناطق غربی و شمال غرب متأثر از آّب و هوای اقیانوس اطلس است. در مناطق داخلی، مغرب دارای آب و هوای قاره‌ای بوده و در رشته کوه‌های اطلس بارش برف و باران بیشتر می‌شود. مناطق جنوبی دارای آب و هوای گرم و بیابانی است. سياست در مغرب در قانون اساسی حكومت پادشاهي مغرب، پادشاه در اداره كشور قدرت زيادي دارد. خاندان سلطنتی از سادات علوی بوده و شجره ملک محمد ششم با سی و شش واسطه به حضرت فاطمه (س) می‌‌رسد. پارلمان مغرب از دو مجلس نمایندگان و مشاوران تشکیل شده است. اعضای مجلس نمایندگان 325 نفر و برای مدت پنج سال انتخاب می‌‌شوند. در انتخابات سپتامبر 2002 برای اولین بار 30 نماینده زن از سراسر کشور انتخاب شدند. مجلس مشاوران (سنا) نیز دارای 270 عضو است که برای مدت 9 سال انتخاب می‌‌شوند. هر سه سال یک سوم نمایندگان مجلس سنا تغییر می‌کنند. شیوه انتخاب آنها به صورت غیرمستقیم است. قوه قضائیه مستقل از قوای دیگر است و احکام دادگاه‌های آن به نام پادشاه صادر و اجرا می‌‌شود. پادشاه در رأس شورای عالی قضائی قرار دارد. مطابق اصل سوم قانون اساسی مصوب 1996 میلادی، احزاب سیاسی، سازمان‌های سندیکائی، انجمن‌هاي محلی و اتاق‌های صنفی در سازمان‌دهی و نمایندگی شهروندان مشارکت دارند. احزاب مخالف سنتی در جبهه‌ای تحت عنوان «کتله» فعالیت مي‌كنند که مرکب از چهار حزب استقلال (PI)، اتحاد سوسیالیست نیروهای خلقی ( USFP)، حزب ترقی و سوسیالیسم ( PPS) و سازمان اقدام دموکرات و خلقی (OADP) است. احزاب موافق نیز در جبهه‌ای دیگر تحت عنوان "وفاق" به فعالیت مشغولند. حزب اتحاد برای قانون اساسی (UC) و جنبش (مردمی) خلق (MP) از جمله این احزابند. اقتصاد در مغرب توليد ناخالص داخلي مغرب 127 ميليارد دلار است كه در سال 2007 ميلادي رشدي 2.1 درصدي داشت. نيروي كار اين كشور 11.35 ميليون نفر است كه 40 درصد ‌آنها در بخش كشاورزي، 15 درصد آنها در بخش صنعت و 45 درصد از آنها در بخش خدمات فعاليت مي‌كنند. نرخ بيكاري در اين كشور 15 درصد است و 15 درصد از مردم مغرب زير خط فقر زندگي مي‌كنند. محصولات صادراتي اين كشور شامل البسه و منسوجات، محصولات الكتريكي، مواد شيميايي غيرآلي، ترانزيستور، محصولات پتروشيمي، ميوه و سبزيجات و ماهي است كه به كشورهاي فرانسه (21.1 درصد)، اسپانيا (20.2 درصد)، انگليس (4.8 درصد)، ايتاليا (4.6 درصد) و هند (چهار درصد) صادر مي‌شود. محصولات وارداتي اين كشور شامل نفت خام، نخ و پارچه، تجهيزات ارتباطي، گندم، گاز و الكتريسيته، ترانزيستور و پلاستيك است كه از كشورهاي فرانسه (17.6 درصد)، اسپانيا (13.5 درصد)، عربستان سعودي (6.9 درصد)، چين (6.9 درصد)، ايتاليا (6.4 درصد) و آلمان (شش درصد) وارد مي‌شود. اقتصاد مغرب آميزه‌اي از كشاورزي، شيلات، فسفات، توريزم، صنايع تبديلي و ارز حاصل از درآمد كارگران مغربي مقيم اروپاست. توليد غيرقانوني مواد مخدر و صدور آن به اروپا نيز يك فعاليت اقتصادي به ويژه در ناحيه شمالي اين كشور بحساب مي‌آيد. مغرب به جهت موقعيت خاص جغرافيايي يعني واقع شدن در قسمت جنوبي درياي مديترانه و در همسايگي قاره اروپا و تنگه جبل طارق و نيز داشتن سواحل طولاني در اقيانوس اطلس، از موقعيت ويژه اي در حوزه اقتصاد ، تجارت و توریسم برخوردار است. سيستم اقتصاد مغرب همانند ساير كشورهاي در حال توسعه با مسائلي نظير خصوصي سازي، ليبراليزه كردن اقتصاد، تشويق و جلب سرمايه گذاري هاي خارجي و ايجاد فضاي مناسب اجتماعي و خصوصي براي آن و نيز ارائه امتيازات بزرگ‌منشانه در زمینه توریسم و تكيه بر منابع اوليه و همچنين موانعي چون بدهي خارجي و پيامدهاي ناشي از پرداخت آن مانند گراني، فشار بر طبقات كم درآمد، بيكاري، اختلاس، ارتشاء و شكاف طبقاتي درگير است. اتحاديه اروپا، كشورهاي عربي حاشيه خليج فارس، سازمان‌هاي پولي مجموعا 570 ميليون دلار در سال 2004 به این کشور کمک اعطا كرده‌اند. مردم مغرب جمعیت مغرب 33 ميليون و 757 هزار و 175 نفر است كه ميانگين سني آنها 24.3 سال است. اميد به زندگي در بدو تولد در اين كشور براي زنان 73.67 سال و براي مردان 68.88 سال است. بر اساس آمارهاي سال 2001 ميلادي 0.1 درصد از مردم اين كشور يعني جمعيتي در حدود 15 هزار نفر به بيماري ايدز مبتلا هستند. 52.3 درصد از جمعیت اين كشور باسواد هستند. دین رسمی مغرب اسلام است. در مغرب تعداد اندکی مسیحی و یهودی زندگی می‌کنند. یهودیان در دو شهر دارالبیضاء (کازابلانکا) و مغرب اقامت دارند. زبان رسمي اين كشور عربي است اما زبان فرانسه هم در تجارت و سياست به كار برده مي‌شود. زبان بربري هم در ميان مردم رايج است. ارتباطات در مغرب برنامه‌های رادیو و تلویزیون در حال حاضر اکثر مناطق پادشاهی مغرب را در بر می‌گیرد وقتی از چارچوب سرزمین ملی نیز فراتر رفته و برخی مناطق جهان را می‌پوشاند. پخش برنامه رادیویی مغرب از سال ۱۹۲۸ میلادی آغاز شده‌ است و زبان‌های پخش برنامه رادیویی عربی، فرانسه، اسپانیایی و بربری است همچنین یک رادیویی خصوصی تحت عنوان رادیو بین المللی مدیترانه در سال ۱۹۸۰ میلادی تأسیس شد که به دو زبان عربی و فرانسه برنامه پخش می‌کند. حدود 650 نشریه به زبان‌های عربی و فرانسوی منتشر می‌شود که غالباً متعلق به احزاب و گروه‌های سیاسی یا دولتی است. نام روزنامه‌های اصلی و مهم مغرب در فهرست روزنامه‌های مغرب آمده‌اند. 137 هزار و 187 ميزبان اينترنتي در مغرب فعال است و 6.1 ميليون كاربر اينترنت در اين كشور زندگي مي‌كند. مغرب در يك نگاه مساحت 446،550 كيلومتر مربع جمعيت 33،757،175 نفر پايتخت ربات واحد پول دينار مراكشي دامنه اينترنتي ma. پيش‌شماره 212+ 

پرفسور هشام جعيط رئيس بنياد حکمت و فلسفه در تونس در مورخ 28/1/91 در دفتر کار خود از رايزن فرهنگي ج.ا.ا استقبال کرد و آمادگي خود را براي هرگونه همکاري با مؤسسات علمي و پژوهشي ايران اعلام نمود. استاد برجسته تاريخ و تمدن دانشگاههاي تونس با بيان عظمت علم در نزد ايرانيان همچون فارابي، ابو علي سينا، علامه محمد حسين طباطبائي صاحب تفسير الميزان و نيز شعراء و ادباي بزرگي چون مولانا جلال الدين رومي و نيز حافظ و سعدي اظهار داشت: دار الحکمه در تونس اهتمام زيادي به آثار بزرگان ايراني داشته و تا کنون نسبت به چاپ و انتشار بعضي از آنها اقدام نموده است که آخرين نمونه آن ديوان مثنوي معنوي است. صادق رمضاني گل افزاني رايزن فرهنگي کشورمان نيز با اشاره به ظرفيت هاي بالاي علمي، فلسفي در کشورمان بر ضرورت تبادل انديشه ميان انديشمندان ايراني و تونسي تأکيد و رزيد و آمادگي جمهوري اسلامي ايران را براي برگزاري نشستهاي مشترک علمي و نيز چاپ کتب و ترجمه متون و مقالات متفکران تونسي اعلام کرد و گفت: چاپ ترجمه کتاب کوفه نوشته دکتر هشام جعيط رئيس فعلي بيت الحکمه توسط جمهوري اسلامي ايران نمونه اي از اهتمام به همکاري فيما بين است. در اين ديدار نماينده فرهنگي کشورمان چندين کتاب از جمله ديوان حافظ شيرازي را به دکتر جعيط اهدا نمود. منبع: رایزنی فرهنگی جهوری اسلامی ایران-تونس