تلاش آل‌سعود برای ایجاد انحراف در انقلاب‌های مردمی؛ جلاد مصر مشاور بن‌نایف شد نایف‌بن عبدالعزیز، ولیعهد جدید عربستان سعودی «عمر سلیمان» رئیس دستگاه اطلاعات رژیم حسنی مبارک، دیکتاتور مخلوع مصر را به سمت مشاور امنیتی عربستان منصوب کرد. به گزارش "پایگاه اطلاع رسانی بیداری اسلامی"، در حالی ‌که عربستان‌سعودی بعد از انقلاب مصر با فتنه‌انگیزی‌های مذهبی و فرقه‌ای تلاش می‌کند انقلاب‌های منطقه بویژه مصر را از مسیر اصلی خود منحرف کند، منابع خبری گزارش دادند نایف‌بن عبدالعزیز، ولیعهد جدید عربستان سعودی «عمر سلیمان» رئیس دستگاه اطلاعات رژیم حسنی مبارک، دیکتاتور مخلوع مصر را به سمت مشاور امنیتی عربستان منصوب کرد. به گزارش پایگاه خبری الفجر، پس از ظهور عمر سلیمان در مراسم استقبال رسمی از هیات‌های حج، منابع آگاه اعلام کردند وی منصب امنیتی مهمی را در عربستان کسب خواهد کرد. این مراسم که با حضور نایف برگزار شد، حضور عمر سلیمان توجه بسیاری از حاضران و اهل رسانه را به خود جلب کرد. حضور جنجالی سلیمان، محافل سعودی را مطمئن کرد که وی به منصب مهمی که گفته می‌شود مشاور امنیت نایف بن عبدالعزیز است، انتصاب می‌شود. در همین راستا، برخی منابع اعلام كردند كه حضور سلیمان در این مراسم و انتصاب احتمالی وی به سمت مشاور امنیت ولیعهد عربستان با فشارهای این کشور بر شورایعالی نظامی مصر جهت توقف محاکمه حسنی مبارک، مرتبط می‌دانند. طبق این گزارش، هفته گذشته عمر سلیمان جهت ادای فریضه حج وارد عربستان سعودی شد و مورد استقبال رسمی مقامات عالی‌رتبه سعودی قرار گرفت. پایگاه خبری فلسطین الیوم گزارش داد مئير داگان، رئیس سابق موساد (سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی) اعلام کرد طبق ارزیابی‌های اسرائیل و بررسی تحولات سیاسی مصر، عمر سلیمان رئیس‌جمهور آتی مصر خواهد بود. داگان در ادامه مدعی شد مصری‌ها به خوبی می‌دانند که اگر اخوان‌المسلمین حکومت را به دست بگیرد بشدت آسیب خواهند دید. رئیس سابق موساد افزود: فرصت‌های پیروزی اخوان‌المسلمین در انتخابات مصر بسیار ضعیف است چرا که بسیاری از مصری‌ها خواهان پیروزی این گروه نیستند و نمی‌خواهند مصر در روابط بین‌المللی خود بویژه رابطه با اسرائیل ضرر کنند. عمر سلیمان، رئیس سابق دستگاه اطلاعاتی و امنیتی مبارک و معاون وی در آخرین روزهای حکومت مبارک طی انقلاب 25 ژانویه بود. مردم مصر به سلیمان لقب «مرد آهنین» دادند و مجامع حقوق‌بشر وی را به دلیل اقدامات ضدبشری‌اش مورد انتقاد قرار داده‌اند. ارتباط وی با آمریکا و اسرائیل بویژه موساد، سیا و همکاری با آنها معروف است.  

«زبان شناسي آفريقاي سياه پوست» عنوان كتابي است كه دانشگاه دولتي ويسكانسين در ماه مه سال ۲۰۰۱ چاپ كرده است. مؤلفان اين كتاب؛ زبان «سواحيلي» را كه در كشورهاي سومالي، كنيا، تانزانيا، اوگاندا، زنگبار، رواندا، بروندي، مالي، زامبيا، شمال موزامبيك و شرق كنگو به آن تكلم مي كنند، فراگيرترين زبان در آفريقاي سياهپوست اعلام كرده و در بخشي از اين كتاب نوشته اند كه تعدد واژه هاي فارسي در اين زبان دور دست آفريقايي نشانه نفوذ ايرانيان، مخصوصا مردم جنوب ايران در طول زمان در آفريقاي شرقي است كه تمدن خود را هم در اين مناطق ترويج كرده اند. مؤلفان به طور مثال چندين واژه رايج فارسي در زبان سواحيلي را مطرح كرده اند از جمله بابا، بي بي (مادر بزرگ ـ لقب براي بانوان از خانواده هاي مهم)، كاكا (برادر - متداول در كرمان و فارس)، بابو (پدربزرگ)، انبه، زيوا (زيبا)، چاي، شها (شاه كه در آفريقاي شرقي به كدخداي ده اطلاق مي شود)، گاري (اتومبيل)، ديواني (اداره دولتي ـ كارمند دولت) و استفاده از پسوند تصغير «و» كه در كرمان و جنوب ايران رايج است مثل: دفترو (دفترچه كه از واژه «ديپتر» فارسي ساساني گرفته شده)، احمدو (احمد كوچك) ، قلمو (قلم) و .... منبع: اوراق تاریخ

هم اکنون با راه اندازی سیستم رأی گیری الکترونیکی در 18 حوزه انتخاباتی ، کنیا وارد عصر جدید رأی گیری الکترونیکی شده است ، دیروز آقای رایلا اودینگا ٬ نخست وزیر کنیا و خانم ایدا اودینگا همسر ایشان به عنوان اولین نفرات با استفاده از فن آوری نوین ثبت نام شده اند ، آقای رایلا اودینگا درباره این سیستم گفت : ثبت نام رأی دهندگان از طریق سیستم الکترونیکی انقلابی در ثبت نام آراء محسوب می شود ، آقای رایلا اودینگا مخالفت کنندگانی که بر علیه تصویب پیش نویس تبلیغ می نمایند را منافق خواند ، آقای ویلیام روتا وزیر کشاورزی کنیا درباره پیش نویس گفت : قبل ازاعمال تغییرات لازم در پیش نویس از آن حمایت نخواهد کرد . (استاندارد ص 1-7) سر خط خبرها

براي ديدن اطلاعات كشورهای آفریقایی به زبان های فارسی، عربی، انگلیسی، فرانسه به سايت آفران مراجعه بفرماييد. http://www.afran.ir/africa-summary.htm

بانوی آهنین آفریقا الن جانسون سرلیف ۶۹ ساله و ملقب به «بانوی آهنین» است. او تحصیلات عالی خود را در دانشگاه «هاروارد» به اتمام رساند. او که به عنوان نامزد حزب UP در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرده بود و به پیروزی دست یافت. باید گفت در مقام نخستین رئیس جمهور زن منتخب در قاره سیاه، عملکرد او برای جامعه بین المللی، دارای اهمیت بسیاری است. سیرلیف در سال 2005 نخستین زن سیاهپوستی بود که به مقام ریاست جمهوری رسید. رأی دهندگان لیبریا او را با یک تفاوت تقریباً 19 درصدی به عنوان ریاست جمهوری انتخاب کردند، پیروزی که پس از تحمل حبس خانگی و تبعید در طول سال های بی ثباتی کشور به دست آمد. ●روند رقابت تاریخ استقلال لیبریا به سال ۱۸۴۷ میلادی بازمی گردد. این کشور در ساحل غربی آفریقا واقع شده و با کشورهای سیرالئون، گینه و ساحل عاج هم مرز است. لیبریا با قرار گرفتن در ساحل اقیانوس اطلس شمالی، موقعیت جغرافیایی شاخصی دارد و در این میان، جایگاه بندر «مونروویا» (پایتخت لیبریا) نسبت به سایر شهرهای این کشور ممتاز است. انتخابات سال گذشته میلادی، اولین دور انتخابات از زمان پیروزی «چارلز تیلور» بود. تیلور، هنگامی که در سال ۱۹۹۷ به ریاست جمهوری لیبریا دست یافت، تا زمان سقوط دولتش ، فرصت برگزاری انتخابات را پیدا نکرد. به همین علت، رأی گیری های پارلمانی و ریاست جمهوری سال ۲۰۰۵ لیبریا، اهمیت بسیاری داشت. در ۱۳ آگوست ،۲۰۰۵ کمیسیون انتخابات لیبریا، فهرست ۲۲ نفره ای را از نامزدهای ریاست جمهوری اعلام کرد. بی شک، شناخته شده ترین نامزد، «ژرژ وه آ» ستاره سابق فوتبال لیبریا بود. ورود او به صحنه سیاسی (که به گفته خودش برای نجات کشورش بود) با واکنش های مختلفی همراه بود. تقریباً بیشتر مردم به پاکی و صداقت او ایمان داشتند و عده ای فعالیت سیاسی او را به فال نیک گرفتند. از سوی دیگر، مخالفان وه آ به دلایل متعددی تکیه داشتند: اول آنکه، او نمی تواند با صداقت خود در کشمکش های لیبریا دوام آورد. دوم آنکه، وه آ هیچ سابقه و پیشینه سیاسی نداشت و سالهای متمادی نیز خارج از لیبریا سکونت داشت و از نزدیک با مشکلات این کشور آفریقایی آشنا نیست. سومین نکته مورد تأکید مخالفان، چنین بود که وه آ به دلیل برخورداری از رفاه مادی کامل، توان درک مردم فقیر لیبریا را ندارد و چهارمین مورد، داشتن تابعیت فرانسوی او بود. موارد سوم و چهارم، در سطحی وسیع مورد استفاده سیاستمداران رقیب وه آ قرار گرفت و با تبلیغات فراوان، سعی در کاهش محبوبیت او داشتند. سرانجام با تمام موانع، انتخابات در تاریخ معین خود، ۱۱ اکتبر ۲۰۰۵ برگزار شد و ژرژ وه آ با ۲۸ درصد آرا، رتبه نخست و خانم «الن جانسون سرلیف» با حدود ۲۰ درصد آرا، رتبه دوم را به دست آوردند؛ اما به دلیل آنکه نفر اول نتوانست اکثریت مطلق آرا را به خود اختصاص دهد، انتخابات به دور دوم کشیده شد. در این مرحله که در تاریخ ۸ نوامبر برگزار شد، خانم سرلیف توانست با کسب بیش از ۵۹ درصد آرا، به عنوان رئیس جمهوری لیبریا برگزیده شود. پس از اعلام نتایج، وه آ به شدت معترض شد و اعلام کرد: «تقلب شده است». هواداران او به خیابانها ریختند و آرامش «نسبی» لیبریا را برهم زدند. رقیب وه آ، سرلیف در پاسخ به او اظهار داشت: او (وه آ) فقط نمی خواهد یک زن، رئیس جمهور شود. پس از آنکه ناظران بین المللی از جمله سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و جامعه اقتصادی دولت های غرب آفریقا، انتخابات را سالم اعلام کردند، وه آ (با اکراه) از طرفدارانش خواست نتایج را بپذیرند و از تظاهرات دست بردارند. به این ترتیب، قاره آفریقا نخستین رئیس جمهوری زن منتخب خود را مشاهده کرد. ●راه حل خانم رئيس جمهور براي رفع مشکلات اقتصادی : ۸۰ درصد از جمعیت لیبریا زیر خط فقر زندگی می کنند و آمار ۸۵ درصد بیکاری، اقتصاد این کشور را فلج کرده است. از سوی دیگر، حدود ۳ میلیارد دلار بدهی خارجی لیبریا، بر مشکلات دولت جدید افزوده است. در حالی که زیربناهای اقتصادی مانند کارخانه ها و صنایع بزرگ و کوچک، به دلیل جنگ های داخلی دراز مدت، از بین رفته است، احیای اقتصاد و صنایع لیبریا بسیار دشوار به نظر می رسد. به همین علت، مردم لیبریا، الن سرلیف را برگزیدند؛ زیرا او سابقه مسؤولیت در وزارت اقتصاد این کشور را دارد و با تمام موانع آشناست. نقطه امید رئیس جمهور جدید، تسلط بر منابع طبیعی لیبریا مانند چوب، الماس و بسیاری چیزهای دیگر است تا با صادرات آنها، تجارت این کشور را دوباره زنده کند. زنان آفريقايي

شهر تاریخی لبدة در 123 كیلومتری شرق طرابلس ( در لیبی ) قرار دارد. لبده در قرن 12 پیش از میلاد مسیح، به عنوان یك ایستگاه تجاری توسط اقوام فینیقی تاسیس شد. آنان برای تجارت با اسپانیا نیازمند مركزی در ساحل لیبی بودند. قدیمی ترین آثار تاریخی بجا مانده در این شهر، مربوط به قرن ششم پیش از میلاد است. از مهم ترین آثار به جا مانده در لبده می توان به موارد زیر اشاره كرد : گرمابه های "هادریان" ، طاق "سبتموس سفیروس" ، طاق "تروجان" ، معابد قدیمی، بازار بونیقی ، تالار، آمفی تئاتر و … در منابع تاریخی " لبدة " با نام یونانی " لبتس میگالی" و “لبتس ماگنا” LIPTS MAGNA در زبان لاتین شناخته می شود. یونانی ها گاهی با نام " تیابولیس" به معنای شهر جدید از آن یاد می كردند. یكی از نویسندگان رومی در یادداشت های خود می نویسد : ژولیوس قیصر روم در سال 46 قبل از میلاد، به دلیل همكاری و تعاون تجاری با شهر بومبی (از شهرهای كهن رومی كه درایتالیای كنونی واقع شده است. ) غرامت سنگینی از این شهر گرفت. غرامت ژولیوس عبارت بود از روغن زیتون كه نشان دهنده موقعیت لبده به لحاظ محصولات كشاورزی در آن دوره است. لازم یه یادآوری است كه لبده در آن برهه از تاریخ، توسط درختان زیتون محصور بوده است. گرمابه های امپراطور "هادریان " در قرون اول و دوم میلادی (126- 127 م ) در این شهر ساخته شد و به علت كثرت منابع آبی در دوران بعدی، ساخت این قبیل آثاری افزایش یافت. آب در این مناطق ماده ای حیاتی است كه آثار تلاش ساكنان قدیمی این سرزمین به منظور انتقال آن از رودها و منابع زیر زمینی از جمله لوله های زیر زمینی و قنات ها تا كنون موجود است . وبلاگ : ماركوپولو

HTML clipboard خانواده زبان های آفریقاسیایی (Afro-Asiatic Family) حدود ۳۰۰ میلیون نفر در شمال آفریقا، سومالی، اتیوپی، اریتره و پیرامون دریاچه چاد، به این زبان سخن می گویند. این خانواده، به پنج زیرگروه زبان های «چادی»، «سامی»، «بربری» (berber)، «کوشی» (Cushitic) و «مصری» و اوموتی (Omotic) تقسیم می شود. زبان مادر این خانواده که «سامی کهن» نامیده می شود، حدود ۶۰۰۰ سال پیش، شروع به تقسیم شدن نمود. خانواده ی زبان های آفریقاسیایی ۲۵۰ زبان را دربر گرفته و به زیر خانواده های زیر تقسیم می شود: ۱) سامی: عربی، عبری (زبان رسمی اسرائیل)، امحاری (زبان رسمی اتیوپی) و زبان های باستانی چون آشوری و بابلی، آکدی، آرامی (که حضرت عیسی بدان سخن می گفت)، فینیقیه ای، و… ۲) مصری: این زبان در حال حاضر وجود ندارد. شاید چون کسانی مثل فردوسی، حافظ، سعدی، و… در مصر وجود نداشتند تا زبان ملت شان را حفظ کنند. آخرین گویش از زبان مصری که قبطی (Coptic) نام داشت در حدود قرن چهاردهم میلادی از میان رفت و اکنون مصریان به زبان عربی که زبانی سامی است سخن می گویند. ۳) بربری: این زیرخانواده با ۱۱ میلیون گویشگر، زبان توارق (Tuareg یا Tamarshak) و دیگر زبان های شمال و شمال باختری آفریقا را شامل می شود. بیشتر کسانی که به زبان های بربری سخن می گویند، عربی را نیز می دانند و حتی زبان بربری را نیز با خط عربی می نویسند. ۴) کوشی: زبان اُرومینگا (در کنیا و جنوب اتیوپی) که با خط اتیوپیایی نوشته می شود و زبان سومالی که با البفای لاتین نوشته می شود، جزو این زیرخانواده است. ۵) چادی: این زیرخانواده با یکصد زبان در آفریقای مرکزی و باختری و رایج است و حدود ۳۰ میلیون نفر بدان سخن می گویند. مهمترین زبان این زیرگروه، ”هوسایی“ است که زبان مادری ساکنان شمال نیجریه و مناطق اطراف آن است. اهمیت این زبان در این است که بسیاری از مردم نواحی مرکزی و باختری آفریقا که به زبان های دیگری سخن می گویند نیز زبان هوسایی را نیز می دانند. زبان هوسایی بطور سنتی با خط عربی نوشته می شد، اما در گذر قرن بیستم این خط به تدریج جای خود را به خط لاتین داد. ۶) اوموتی: زمانی این زیرخانواده که در فلات Omo در اتیوپی استفاده می شود را جزو زبان های کوشی می دانستند. نقشه زیر (از ویکیپدیا) پراکندگی زبان های آفریقاسیایی را نشان می دهد: خانواده زبان های نیل و صحرایی (Nilo-Saharan) ۱۸ تا ۳۰ میلیون نفری که به یکی از زبان های این خانواده سخن می گویند، در خاور صحرای بزرگ آفریقا، شمال دره نیل، اطراف دریاچه ویکتوریا، و جمهوری دموکراتیک کنگو ساکن هستند. زیرخانواده های نیل و صحرا عبارتند از: ۱) نیلوتیک (Nilotic): بزرگترین زیرخانواده نیل وصحرا است و زبان Luo (در کنیا)، ماسای (در کنیا و تانزانیا) و نوبیان (در دره نیل در بخش هایی از سودان و مصر) را شامل می شود. دیگر زبان های متعلق به این زیرخانواده در چاد، اتیوپی، اوگاندا، جمهوری دموکرات کنگو (زئیر) و جمهوری آفریقای مرکزی به طور پراکنده استفاده می شوند. ۲) سونگهای (Songhai): در کرانه ی رود نیجر در کشورهای مالی و میجر. ۳) صحرایی (Saharan): شامل زبان کانوری در نیجریه، تِدا در صحرای مرکزی و Zaghawa در چاد و سودان. ۴) مابان (Maban): در چاد. ۵) کُمان (Koman): در بخشی از مناطق مرزی میان اتیوپی و سودان. ۶) فور (Fur): در استانِ Darfur در سودان. زبان های نیل و صحرایی، همچون زبان های نیجر- کنگو، نواختی هستند. در بعضی از زبان های گروه یادشده، هم پیشوند و هم پسوند و در برخی تنها پسوند به فعل افزوده می شود، اما بر عکسِ زبان باتو (در نیجرکنگو)، همخوانی صرفی در اسم وجود ندارد. خانواده زبان های خویسان (Khoisan) خانواده ی کویسان حداکثر ۳۰ زبان را در بر می گیرد، ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفر بدانها سخن می گویند و دو زیرگروه دارد: ۱) خویسانِ آفریقای جنوبی: شامل زبان های ناما و نارون (Naron) که در صحرای کالاهاری و اطراف آن در آفریقای جنوبی و نیز در نامیبیا و جنوب باختری بوتسووانا بدان ها سخن گفته می شود. ۲) خویسانِ آفریقای خاوری: شامل Sandawe و Hadza که هر دو در تانزانیا بکار می روند. زبان های این گروه، ویژگیِ دَمی دارند، یعنی click language هستند. حتی در بعضی از زبان های خویسان، تقریبا همه واژه ها با یک کلیک آغاز می شود. کلیک ها ۲ گونه اند؛ یکی آنهایی که با قرار دادن زبان روی نرم کام (قسمت پسین کام) و مکش هوا ایجاد می شود؛ و دیگری آنهایی که با قرار دادن لب ها روی هم، مکش هوا، و بازکردن ناگهانی لب ها بوجود می آید. بیشتر زبان های این خانواده، از ساختارِ ”فاعل- گزاره- مفعول“ پیروی می کنند. پايان به نقل از: http://www.donbelid.com/?cat=18

به سرزمین و مرکز نو نوشته های آفریقایی و ایرانی خوش آمدید.‌ در اینجا همه برای ایجاد بستر و محیطی دل انگیز در ارتباط با آفریقا و ایران تلاش می کنند و از همه مهمتر اینکه تلاششان در جهت معرفی ناشناخته های سرزمین و گستره ای بسیار زیبا و دل انگیز است. مقدمتان گل باران و حضورتان پر ثمر. شما هم اگر مایل به کار در این حوزه هستید به ایجاد محیطی مرتبط با تخصصتان و آفریقا دعوتتان می کنیم پس از همین الان وبلاگ نویسی را آغاز کنید!

به بهانه چهارم خرداد روز آفریقا (25ماه مه ميلادي (مصادف با چهار خرداد ) روز جهاني آفريقاست) نگارش از:سيدكاظم‌ مهرنيا(محقق و مدرس مسائل آفريقا و روابط بين الملل) در آغاز قرن بیست و یکم ،این کره خاکی در اثر پیشرفت دانش و تکنولوژی،چنان کوچک شده که شایسته عنوان" دهکده جهانی" گشته است.اما متاسفانه کوچه های این دهکده ،از هر جهت با هم متفاوتند.این تفاوت تنها در رنگ ،پوست و زبان اهالی کوچه ها نیست، بلکه در تفکر، تربیت و همه شئون زندگی فردی و اجتماعی آن هاست . این کره خاکی در زمان های گذشته ،گرچه چنان بزرگ بود که مردم هیچ ناحیه ای از ناحیه دیگر خبر نداشتند،اما زندگی مردم در همه نواحی تقریبا مشابه بود و به اصطلاح ،آسمان همه جا یک رنگ داشت.ولی از قرن هفدهم با تحولاتی که در دانش و تکنولوژی پدید آمد،بر وسعت جهان تا بی نهایت افزود و روز به روز این کره خاکی را کوچک تر کرد.زمین همچنان که کوچک می شد،تفاوت و تبعیض در نواحی و محلاتش بیش تر می شد. اکنون که به صورت یک دهکده در آمده است ،باز هم محله ای از آن (کشورهای شمال در اصطلاح روابط بین الملل) در رفاه ،امنیت و آزادی و محله ای دیگر(کشورهای جنوب و اکثر قریب به اتفاق کشورهای آفریقائی) گرفتار فقر،جنگ و ناامنی است. کشورهای آفریقائی به عنوان اعضای این جامعه جهانی و سکنه یکی از محلات (بخوانید قاره آفریقا) این دهکده ،وضع شایسته و رضایت بخشی ندارند،اما از منابع طبیعی خوب بهره برداری نمی کنند،وضع صنعت و کشاورزی شان خوب نیست،فساد اداری،ناامنی،قاچاق،دلالی،تورم،بیکاری،اعتیاد،فحشاء،درگیری سیاسی،خشونت و صدها مشکل دیگر وجود دارد.با همه امکانات زیادی که دارند،از نیروی انسانی گرفته تا گاز،نفت،معادن و مراکز بالقوه جهانگردی باز هم دچار فقر می باشند. لذا چهل و پنج سال پيش رهبران بزرگ و دور انديش آفريقايي مانند قوام نكرومه ، احمد سكوتوره و سايرين كه مي دانستند براي داشتن قاره اي آزاد از بند استعمار و استثمار كه عدالت و برابري را براي آفريقايي ها به ارمغان آورد و فقر و جهل را از چهره آن بزدايد بايد قاره اي متحد و يكپارچه داشت ، در چنين روزي در سال 1963 میلادی اقدام به تأسيس سازمان وحدت آفريقا كردند . سازماني كه نزديك به 38 سال مسئوليت ايجاد هماهنگي و همكاري بين كشورهاي آفريقايي را برعهده داشت . سازمان وحدت آفريقا در ابتداي كار فعاليت هاي خود را بر اهداف سياسي كه در ماده دوم اساسنامه آن ترسيم شده بود، متمركز كرد. در اين چارچوب اين سازمان نقش عمده اي در استعمارزدايي از قاره آفريقا، حل و فصل مسالمت آميز منازعات مرزي كشورهاي اين قاره، دفاع از حاكميت ملي و تماميت ارضي اعضا و مبارزه با آپارتايد ايفا كرد. سازمان وحدت آفريقا به موازات دستيابي به برخي اهداف سياسي و نيز گسترش تعداد اعضا اهداف خود را به عرصه هاي اقتصادي و فرهنگي و علمي گسترش داد. همچنين در پرتو تحولات نظام بين الملل پس از جنگ سرد، كشورهاي عضو سازمان وحدت آفريقا نيز براي آنكه بتوانند نقش و جايگاه اين قاره در مناسبات نظام بين‌الملل در قرن بيست و يكم را گسترش دهند تلاش هايي براي تأسيس اتحاديه آفريقا از دهه 1990 آغاز كردند. در ادامه اين مسير ابتدا نشست فوق العاده سران سازمان وحدت آفريقا در شهر سيرت با انتشار بيانيه‌اي موسوم به «بيانيه سيرت» تصميم به تأسيس اتحاديه آفريقا گرفتند. سپس در نشست سال 2000 سران آفريقا در شهر لومه اساسنامه اتحاديه آفريقا تصويب شد. در نشست سال 2001 سران آفريقا در لوزاكا طرح جديدي براي اجرايي كردن اتحاديه آفريقا ارائه شد و در نهايت در نشست سال 2002 سران آفريقا در شهر دوربان آفريقاي جنوبي اتحاديه آفريقا آغاز به كار كرد. اكنون اتحاديه آفريقا به عنوان فراگيرترين سازمان كشورهاي آفريقايي در پي تحقق اهداف گسترده سياسي، اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي براي حفظ صلح و ثبات در اين قاره و نيز افزايش نقش آفريقا در نظام بين الملل است. مقر اتحاديه آفريقا همچون سازمان وحدت آفريقا كه سلف آن بود در شهر آديس آبابا پايتخت اتيوپي قرار دارد. اركان اتحاديه آفريقا نيز شامل اجلاس سران دولت‌ها و حكومت‌هاي عضو، شوراي وزيران، كميسيون آفريقا، كميته دائم نمايندگان، شوراي صلح و امنيت، پارلمان پان آفريقايي، شوراي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي، ديوان دادگستري، و تعدادي كميته‌هاي فني و تخصصي است و همچنين نهادهاي مالي است. حال با این رویکرد جدیدی که در کل قاره آفریقا پدیدار شد، بیانگر این واقعیت است که حالا ديگر آفريقايي ها براي توسعه خود داراي طرح و برنامه اند و زمنيه مهياست تا كشورهايي مانند كشور ما كه در گذشته سطح روابطشان از جنبه هاي مختلف با آفريقا در سطح پاييني بوده با فشردن دست تواناي آفريقايي ها در قالب اتحاديه آفريقايي زمينه توسعه خود و قاره آفريقا را فراهم كنند . با اين نگاه بزرگداشت 25 مي روز آفريقا كه مظهر مقاومت و اتحاد آفريقا در برابر استعمارگران و تلاش براي رهايي قاره از تمام مشكلات آن است بر دوستان و همراهان آفريقا ضروري است . با توجه به جایگاه ویژه آفریقا در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و حضور چند صد ساله ایرانیان دراین قاره (خصوصا در شرق آفریقا) ، نگارنده موکدا پیشنهاد دارد که دست اندکاران امر "روز چهارم خرداد" مصادف با 25 ماه مه بعنوان " روز آفریقا" در تقویم جمهوری اسلامی ایران پیش بینی و نامگذاری نمایند وبلاگ : سيد كاظم مهرنيا

"محمدو بوهاری" رییس جمهوری نیجریه شامگاه یک‌شنبه (1/9/94) به منظور شرکت در سومین اجلاس سران مجمع کشورهای صادر کننده گاز وارد تهران شد و در بدو ورود به فرودگاه مهرآباد، مورد استقبال "محمد شریعتمداری" معاون اجرایی رییس جمهوری قرار گرفت.