ماراتن صحرا هر سال در کشور الجزایر در قسمت غربی صحرای بزرگ آفریقا برگزار می شود. این ماراتن سخت ترین مسابقه ماراتنی است که تا کنون برگزار شده و به آمادگی جسمانی بالایی نیاز دارد. مسافت کلی این ماراتن در حدود 234 کیلومتر معادل 151 مایل می باشد که شرکت کنندگان این مسافت را در زمان 6 روز (برای بعضی از شرکت کنندگان 7 روز) در مسافتهای 25، 34 ،38 ،82 ،42 و 22 کیلومتر طی می کنند. مسافت طی شده در این ماراتن 5/5 برابر یک ماراتن معمولی است که در مسابقات جهانی برگزار میگردد. علاوه بر این شرکت کنندگان ملزم به حمل کلیه مایحتاج خود از قبیل آب، غذا، لباس و... در کوله پشتی شخصی خویش می باشند. (چادر از این مقوله مستثنی است). آب نیز در هر چک پوینت در اختیار شرکت کنندگان قرار میگیرد. در این ماراتن شرکت کنندگان دمای میانی روز در صحرای آفریقا برابر با 35 درجه سانتیگراد را تجربه خواهند کرد (در مهر ماه) قسمت عمده مکان عبور پوشیده از سنگریزه خواهد بود و در 20% مسافت نیز از تپه های شنی عبور میکند که این خود یکی از عوامل افزایش سختی این ماراتن خواهد بود. گرما، مسافت زیاد و حمل وسایل سنگین می تواند عاملی برای آسیب دیده گی احتمالی شرکت کنندگان شود، در صورتی که از وسایل و تجهیزات مناسب استفاده نشود. همچنین طبق برآوردهای انجام شده، آمادگی ذهنی برای اتمام مسابقه، 50% از عوامل موثر، در اتمام مسابقه بشمار می رود. در این مسابقه علاوه بر آمادگی جسمانی به اعتماد به نفس بالا و آمادگی ذهنی کافی نیز احتیاج است. در روز چهارم مارتن شما باید مسافتی در حدود 82 کیلومتر را تا پیش از غروب آفتاب طی کنید. بسیاری از شرکت کنندگان در این قسمت از انجام آن باز می مانند و یا این مسافت را در زمان 2 روز طی می کنند. در روز بعد شما باید مسافت 42 کیلومتری را طی کنید و این بیانگر سختی بسیار زیاد این مسابقه خواهد بود. برای جذاب تر شدن این مسابقه در قسمتهایی از مسیر مبالغ 2500 پوند انگلستان جاسازي شده است که شما می توانید علاوه بر انجام مراحل مسابقه بدنبال مبلغ فوق نیز بگردید. منبع: بيابان ها و كويرهاي ايران

آفریقا قاره آفریقا با 30،065،000 کیلومتر مربع حدود 20% از سطح کره زمین را پوشانده. این قاره دارای جمعیتی بالغ بر 877،500،000 نفر می باشد. بلندترین نقطه آفریقا قله اوهورو Uhuru می باشد که بر روی آتشفشان کلیمانجارو واقع است. طویلترین رودخانه آفریقا نایل Nile دارای 6690 کیلومتر وسعت در کاگرا قرار دارد. بزرگترین دریاچه آفریقا ویکتوریا بوده و با 69،485 کیلومتر مربع وسعت در تانزانیا واقع است. کشور سودان با 2میلیون و 376،000 کیلومترمربع وسعت بزرگترین و کشور سیسچلیس با 270 کیلومتر مربع وسعت کوچکترین کشورهای آفریقا هستند. 45% مردم این قاره مسیحی، 40% مسلمان و 15% دارای سایر مذاهب بویژه بت پرست هستند. کوههای آفریقا شمال آفریقا در شمالی ترین بخش آفریقا کوههای اطلس بعنوان بلندترین کوههای شناخته می شوند. چین خوردگی های این رشته کوه تا بیش از 1500 کیلومتر گسترده شده که از مراکش، تونس و الجزایر عبور می کند. بلندترین کوههای ایت بخش در غرب کوههای اطلس قرار دارند. برغم کمبود مسیر، دسترسی به این کوهها چندان دشوار نیست. مسیرها کوتاه و مالرو بوده، قابل شناسایی هستند، راهنماهای زیادی منطقه را می شناسند و حیوانات براحتی بارها را حمل می کنند. بلندترین قله شمال آفریقا کوه توبکال Toubkal 4165 متر می باشد که درست در 75 کیلومتری جنوب شهر مراکش قرار دارد. این کوه دارای رخهایی پرشیب و صخره ای بوده، جنس سنگهایش از گرانیت است و چندین قله فرعی بالای 4000 متر آنرا احاطه کرده اند. در تابستان منطقه بسیار گرم است، اما زمستانهایش پر برف و خشن همراه با برف سنگین می باشد. قله های بلند تا مدتها توسط کلاهکی از برف پوشیده اند، اما این کوهها فاقد یخچالهای طبیعی هستند. درزمستان و بهار حد فاصل فوریه تا می بهترین فصول کوهنوردی بر روی این کوهها می باشد، زیرا برغم گرم تر شدن هوا برف کوهستان هوا را بسیار مطبوع می نماید. البته در اوایل پائیز و پیش از شروع فصل بارشها نیز شرایط برای کوهنوردی کاملا مهیا است. توبکال 4165 متر اولین صعود کوه در 6 فوریه سال 1923 توسط V.Berger, H.Dolbeau و Marquis Segonzac صورت گرفت. البته این احتمال نیز وجود دارد که قله این کوه پیشتر توسط افرادی محلی صعود شده باشد، اما اطلاع دقیقی از آن در دست نیست. شرق آفزیقا در این بخش از آفریقا بدلیل بلند و در دسترس بودن و همچنین توجه زیاد به کوههای این بخش اطلاعات زیادی در دست می باشد. کلیمانجارو کوه کلیمانجارو رفیعترین کوه آفریقا آتشفشانی است خاموش در کشور تانزانیا و در مرز این کشور با کنیا. اما تانزانیا با 945،087 کیلومتر مربع وسعت، در حاشیه غربی اقیانوس هند و جنوب خط استوا قرار دارد. این کشور با حدود 25 میلیون نفر جمعیت دارای حکومت جمهوری است. نژاد مردم آن سیاه، 31% مسلمان، 25% مسیحی و سایرین بت پرست می باشند. زبان رسمی مردم تانزانیا سواحلی و انگلیسی است و پایتخت آن دارالسلام است. همچنین زنگبار از شهرهای مهم و توریستی تانزانیا می باشد. این کشور در 1964 از اتحاد دو کشور زنگبار و تانگانیگا بوجود آمد و همان سال به عضویت سازمان ملل در آمد. واحد پول این کشور شیلینگ تانزانیا می باشد. تانزانیا با در اختیار داشتن حیات وحشی اعجاب انگیز فخر قاره سیاه به شمار می رود. پارک ملی تانزانیا از جمله مکانهای نادری است که هنوز بشر نتوانسته آنرا کاملا تخریب نماید و بازدید از آن شانس بزرگی است برای انسانهای عصر حاضر وجود حدودا 3000 راس شیر در سیلوسSelous و باقی مانده شامپانزه ها در ماهال Mahale و گومبی Gombe و همینطور میلیونها حیوان اهلی و وحشی در پارک ملی سرنگیتی، تانزانیا را به یکی از استثنایی ترین نقاط دنیا تبدیل نموده. کلیمانجارو، کوه خداوند بلندترین کوه آفریقا با 5895 متر، 19،340 فیت ارتفاع، آتشفشانی است نیمه خاموش با کلاه خودی از برف بر تاجش. این کوه جزو قلل هفتگانه دنیا به شمار می رود(بلندترین قلل هفت قاره). دسترسی راحت به کوه باعث هجوم کوهنوردان ، ماجراجویان و جهانگردان به این مکان شده. تنوع مسیرهای صعود، وجود راهنمایان خبره محلی و باربران پرتوان صعود کوه را بسیار راحت و مطمئن می نماید. وجود جاذبه های فراوان در یک نقطه موجب شده تا کلیمانجارو را بدرستی کوه خداوند بنامند. بلندترین نقطه کوه اوهورو می باشد، شکل کوه نیز بدلیل مستقل بودن این آتشفشان به شکل نیمه گنبدی می باشد و از دوردستها براحتی قابل مشاهده است. در کنار این کوه، کوه مونزی Mawenzi با 5149 متر ارتفاع قله ای است دندانه دار و مستقل در کیبو Kibo که توسط یک گردنه از قله اصلی جدا شده. فلات مابین دو کوه به بیابانی می ماند که 5 کیلومتر وسعت دارد. هر دو کوه فاقد صخره های قابل ذکر می باشند. 7 مسیر راه پیمایی بر روی کلیمانجارو، که البته برخی از آنها بسیار دور افتاده اند که در کنار چشم انداز زیبای یخچال هیم Heim و دیواره بریچ Breach در رخ جنوب غربی کیبو چندان به چشم نمی آید. تمامی رخهای کوه پر شیب بوده و برف و یخ در آنها به چشم می خورد. نخستین صعود کلیمانجارو در 1889 توسط هنس میر Hans Meyer و لودویک پورشلر Ludwig Purtscheller صورت گرفت. مسیر مارانگو شروع مسیر از ارتفاع 1980 متری می باشد که با داشتن راهی پهن به جان پناه ماندارا در 2700 متری می رسد(4 ساعت). کمی پس از ترک ماندارا، درختان بلند بمرور جایشان را به بوته ها می دهند، و بعد جان پناه هورومبو در ارتفاع 3700 متری(5ساعت). گیاهان بمرور محو شده و در مسیر آب کمتری به چشم می خورد. با عبور از یک گردنه به جان پناه کیبو در 4703 متری می رسیم، که در زیر شیب تند کیبو قرار دارد(5 ساعت). نیمه های شب گروهها جان پناه را به سوی دهانه آتشفشان ترک می کنند، تا این قسمت حدود 5 ساعت صرف می شود. از اینجا تا نک اوهورو نیز 1.5 ساعت زمان لازم است تا بام آفریقا فتح گردد. مسیر ماچامی از پست نگهبانی پارک ملی در ارتفاع 1900 متری تا جان پناه مچامی در مجموع حدود 5 ساعت زمان لازم است. در بالای این قسمت با عبور از دره ای کوچک و با عبور از علفزار به ابتدای رودخانه می رسیم. با تراورس به غرب و سپس ادامه دادن آن به سمت شمال در ارتفاع 3800 متری به جان پناه شیرا می رسیم. در نهایت با عبور از کنار گدازه ها و برجهای صخره ای در سمت شرق پس از 3.5 ساعت به بام کوهستان می رسیم. ژانویه و فوریه در تابستان نیمکره جنوبی و همچنین آگوست و سپتامبر در زمستان این نیمکره بهترین ماههای صعود این قلل به شما می روند، زیرا در این ماهها از بارانهای سیل آسای منطقه که بویژه در آوریل، می و نوامبر جاری است، خبری نیست. کوه کنیا نام کوه کنیا ارتفاع 5199 متر، 17057 فیت موقعیت 0.15- عرض شمالی 37.3 طول شرقی محل قرار گیری نپال، تبت بهترین ماههای صعود ژانویه، فوریه، آگوست سپتامبر نزدیکترین فرودگاه بین المللی نانیوکی، کنیا اولین صعود 1899 کوه کنیا دومین کوه مرتفع آفریقا کوه کنیا واقع در کشور کنیا و در 70 مایلی ازشمال نایروبی و 10 مایلی جنوب خط استوا قرار دارد. کشور کنیا با 582،646 کیلومتر مربع وسعت حدود 20 میلیون نفر جمعیت دارد. پایتخت این کشور نایروبی است. کوه کنیا با فاصله نچندان دور از کلیمانجارو با گستره ای حدود 60 کیلومتر مربع قرار گرفته. یالهایی پر شیب با نمایی از سنگ و یخ به کوه جلوه ای بس تماشایی داده، قلل متعددی دورادور کوه را فراگرفته اند. باتیان Batian با 5199 متر ارتفاع بلندترین نقطه کوه به شمار می رود. نیلیونNelion 5188 متر، لنیان Lenan 4958 متر، پیگوت Piggott 4957 متر، دوتون Dutton 4885 متر، جوهن John 4883 متر از رفیعترین نقاط کوه کنیا به شمار می روند. در این بین بجز باتیان، لنانا و نیلون که قله های مرکزی هستند، سایر قلل فنی بوده و دسترسی به آنها بسیار دشوار می باشد. کنیا در مجموع آتشفشانی است مسن تر از کلیمانجارو. ژانویه و فوریه در تابستان نیمکره جنوبی و همچنین آگوست و سپتامبر در زمستان این نیمکره بهترین ماههای صعود این قلل به شما می روند، زیرا در این ماهها از بارانهای سیل آسای منطقه که بویژه در آوریل، می و نوامبر جاری است، خبری نیست. جنوب آفریقا مولانجی Mulanjie طولانی ترین توده گرانیتی در مالاوی می باشد. کشوری کوچک در جنوب تانزانیا، شمال شرقی زامبیا و شمال موزامبیک. این توده در دشتهایی فراخ، سر از زمین بیرون آورده و بلندترین نقطه آن با 3000 متر ارتفاع قله ساپیتوا Sapitwa نام دارد. کوه مولانجی در دشتهایی بسیار گرم و البته در میان جنگل سرو قرار دارد. دراکنزبرگ Drakensberg بزرگترین رشته کوه در جنوب آفریقا می باشد، که صدها مایل از لبه جنوب شرقی این بخش از قاره را فرا گرفته. بخشهای عمده رشته کوه از جنس بازالت است و در طی هزاران سال فرسایش بخشهای عمده ای از سنگهای آنرا تغییر حالت داده. بلندترین بخشهای این رشته در حدفاصل لسوتو تا استان ناتال آفریقای جنوبی قرار دارد. برخی از قلل مهم این رشته کوه عبارتند از: کوهAux 3282 متر کوهCowl 3234 متر کوهCathedral 3004 متر همچنین بلندترین کوه آفریقای جنوبی Thabana Ntlenyana دارای 3482 متر ارتفاع می باشد. وسیع و پهناورترین کوه Tabel 1087 متر ارتفاع داشته و در گوشه جنوب غربی آفریقا قرار دارد که به کیپ تاون (پایتخت آفریقای جنوبی) می رسد. ماداگاسکار جزیره ای است بسیار بزرگ در اقیانوس هند، با وسعت 380 کیلومتر، در جنوب شرقی قاره آفریقا. در باریکه ای از ساحل این جزیره رشته کوهی سر برآورده که جنس سنگهای آن از گرانیت می باشد. Maromokotro با 2878 متر، Ankaratara 2643 متر و Pic Boby 2658 متر ارتفاع بلندترین نقاط این رشته کوه هستند. در اطراف این کوهها، شهرها و روستاها با جمعیت زیاد پراکنده اند. منابع اطلس کامل گیتاشناسی سایت های African Semon Safaris peakware.com PlanetFear.com PlanetMountain.com وبلاگ : رضا زارعي

کنیا عکس:یکی از زیباترین مساجد جهان در کنیا. عکس:(دختری در کنیا با لباس محلی) سلام بر دوستان خوبم در تحقیقاتم راجع به کنیا یک مطلب خیلی جالب و جذاب پیدا کردم ....بخونید: پادشاهی شیرازی ها در آفریقا: در حدود هفتاد كيلومتري جنوب بندر ممباسا در کشور کنیا ، شهر کوچکی وجود دارد به نام شيراز (کسی از شیراز این جا رو می خونه؟) كه آثار مهمي از مسجد و مقبره مربوط به دوره شيرازي‌ها در آنجا ديده مي‌شود. یکی از این مساجد سنگی بوده و به سبک روزگار خاندان بویه می‌باشد. ارتباط ایرانیان با آفریقا از روزگار هخامنشیان آغاز شد. فتح مصر بوسیله کمبوجیه نقطه عطفی بر این روابط بود. با حکومت 200 ساله ایرانیان باستان بر مصر، لیبی، تونس و حبشه (اتیوپی) نخستین گام بر توسعه روابط فرهنگی و بین تمدنی میان ایران و ملل آفریقایی برداشته شد. اما سرآغازدولت و تمدن شيرازي در شرق آفريقا به هزار سال پيش برمي‌گردد. در اواخر قرن چهارم هجري (10 میلادی) درپي تحولاتي كه مربوط به نواحي جنوبي ايران بوده است تعداد قابل توجهي از بازرگانان و دريانوردان ایرانی نخست از بندر سیراف (طاهری) و سپس از جزایر کیش و هرمز به سواحل شرقي افريقا کوچ نمودند. اين مهاجرت به فرماندهي شخصي به نام علي پسر حسين شيرازي (يا علي پسر حسن) صورت گرفته كه احتمال دارد از خاندان بويه (شاخه فارس) باشد. که پادشاهی شيرازي‌ها را پایه‌گذاری كرد. اين دولت حدود پانصد سال پایدار بود؛ و کم‌کم با کاهش قدرت این پادشاهی و قدرت گرفتن حکومت‌های دیگر دولت شیرازی‌ها تضعیف شد. سرانجام در اواخر قرن نهم هجري درپي هجوم پرتغالي‌ها در زمان ابراهيم، آخرين فرمانرواي شيرازي به عمر آن خاتمه داده شد . بنابراین هم از نظر نژادي و هم از نظر زبان وآداب و رسوم مي‌توان عناصر ايراني قابل توجهي در این کشور سراغ گرفت. به‌گونه‌ای که واژه‌های پارسی بسیاری در زبان سواحیلی کنونی وجود دارد؛ که در ارتباط با موضوع‌های اقتصادی، بازرگانی، اداری، معماری، نام، القاب و ... می‌باشد و باوجود گذشت صدها سال هنوز هم از آنها بهره برده می‌شود. برخی اصطلاحات سلسله مراتبی در قبایل آفریقایی تانزانیا مانند شاه (sheha) و وزیر (waziri) که هنوزه هم رواج دارد، یادگاری از پادشاهی شیرازی‌ها می‌باشد. دستور زبان پارسی نیز بر سواحیلی اثرات بسیار زیاد و غیرقابل انکاری داشته است، ازجمله در حروف صدادار و بی‌صدا، و تاکیدات خاص صداها. هم‌چنین ادبیات و اشعار سواحیلی از شاعران بزرگی مانند حافظ و خیام تاثیر پذیرفته است. رواج تقویم ایرانی (هجری شمسی)، گسترش دین اسلام، پدیدآمدن سیستم حکومتی دولت‌شهر، برخی آداب و رسوم و جشن‌های ایرانی همانند عید نوروز در شرق آفریقا از دیگر اثرهای نفوذ تمدن و فرهنگ بزرگ ایرانی‌ها در آن جایگاه می‌باشد. هم‌چنین وجود دست‌نوشته‌های فارسی و آثار معماري به جاي مانده از تمدن و دولت شيرازي در جزيره زنگبار وديگر نواحي قابل توجه است. هم‌اکنون نیز اقوامی در این منطقه به‌نام شیرازی‌ها زندگی می‌کنند که در جنگ‌های استقلال تانزانیا از انگلیس در شکل سازمانی به‌نام انجمن شیرازی (shirazi association) فعالیت بسیار و خستگی ناپذیری داشتند. دخالت نکردن ایرانی‌ها در حدیث تلخ بردگی و برده‌داری از موضوعات بسیار درخشان و افتخارآمیز پادشاهی شیرازی‌ها در آفریقا می‌باشد، چراکه ایرانیان با وجود سود سرشار این تجارت ننگین هیچ‌گاه دامن خود را به این کار نیالودند؛ پیام بزرگترین پادشاه ایران‌زمین کورش کبیر این بود که : همه انسان‌ها در سرزمین من آزاد هستند و من تا روزي‌كه زنده هستم نخواهم گذاشت مردان وزنان را به‌نام برده بفروشند و اين رسم زندگي بايد از گيتي رخت بربندد. ادامه مطلب

استقرار سربازان در چاد آغاز داستان نیست

گروگانگیری خونین در پایتخت کنیا در حالی ادامه دارد که هیچ چشم‌انداز مساعدی برای پایان این بحران وجود ندارد.

هفته گذشته رسانه‌هی عرب زبان از پر شدن بازارهای كشور مراكش از خرماهای اسرائیلی خبر داده و اعلام كردند شهروندان ین كشور با دیدن ین خرماها در بازارهای شهرهایشان به شدت تعجب كردند و موجی از اعتراض فضای مجازی جهان عرب به ویژه مراكش را فرا گرفت و كاربران مراكشی خواستار فوری شناسایی و بازداشت عاملان ورود این محصولات به خاك مراكش شدند.       در نهایت كار به جائی رسید كه شیخ «عبدالباری الزمزمی» رئیس «جمعیت تحقیقات و پژوهش مراكش» با صدور فتوایی اعلام كرد كه خوردن خرمای اسرائیلی روزه را باطل مي‌كند. وی گفت: «علت صدور این فتوا توسط بنده این بوده كه رژیم صهیونیستی سرزمین‌های اسلامی را اشغال كرده و نخل‌های خرمایی كه محصولاتش را به مراكش صادر می‌كند را در این زمین‌های غصبی و اشغال شده كاشته لذا خوردن ین محصولات شرعاً حرام و مبطل روزه است صاحبان اصلی این زمین‌ها و محصولات فلسطینیان هستند. شركت اسرائیلی «اكریسكو» و «هادیكلیم» دو شركت اسرائیلی هستند كه بیشتر محصولات و مواد غذیی را به كشور اسلامی مراكش صادر مي‌كنند.

گفته شده است که قذافی هنگام فرار از طرابلس، زخمی شده است اما این خبر بلافاصله تکذیب شد. به راستی قذافی در چه حالی است؟

ماندلا، سمبل مبارزه با آپارتاید آفریقای جنوبی با اکثر رهبران و شخصیت های مهم عربی ملاقات کرده بود.

صحنه مواجه اسب آبی و فیل آفریقایی یکی از صحنه‌های نادر طبیعت است که البته همیشه هم پایان خوشایندی ندارد.