یک دریاچه فصلی بر روی سطح تیتان همانند دریاچه مشابهی در آفریقا کشف شد.  به گزارش خبرنگار دانش هاي روز باشگاه خبرنگاران، یک تکه از زمین بر روی تیتان وجود دارد. در بزرگ ترین قمر نیمکره جنوبی زحل یک دریاچه فصلی در واقع بسیار شبیه به شکل و شرایط آب و هوایی اتوشاپان، که بر روی زمین در نامیبای آفریقا وجود دارد است. بنابراین گزارش، این دریاچه بر خلاف نمونه همانند خود بر روی زمین دریاچه در تیتان به طور منظم از آب پر نمی شود بلکه از هیدورکربن مایع پر می شود همانطور که در مشاهدات جمع آوری شده توسط فضا پیمای کاسینی، در همکاری بین ناسا و‌ آژانس فضایی ایتالیا (ASI) نشان داده می شود، این دریاچه در تیتان، که قبلا به عنوان دریاچه انتاریو که بزرگ ترین دریاچه در نیمکره جنوبی سیاره زحل شناخته شده است تنها چند متری عمق دارد و حوض رسوبی است که توسط چند رشته کوه کوچک احاطه شده است. بر اساس این گزارش، این دریاچه از هیدروکربن مایع پر شده است که طبق ‌آخرین اطلاعات منتشر شده در مجله Icarus ایکاروس، متان، اتان و پروپان پوشش سطحی متغیر آن را تشکیل می دهند.   از عکسها می توانید کانالهای حک شده بر روی رسوبات بستر دریاچه را ببینید که در گذشته این مایع به سطح بالاتری رسیده بود. بنابراین گزارش، محققان دانشگاه نائت فرانسه و کاشفان فکر می کنند که این منطقه از دریاچه را نتاریو دارای یک شکل آب و هوایی شبیه به مناطق نیمه خشک بر روی زمین است وجود مداوم هیدروکربن مایع در این دریاچه باعث شباهت زیاد آن به دریاچه اتوشاپان در نامبیا می شود اینجا بستر دریاچه از آب پوشیده شده است که سطح آب در فصل باران افزایش می یابد. آب و سپس تبخیر آب، تغییر در مقدار رسوبات را نشان می دهد. به گفته محققان، دریاچه تیتان می تواند یک نمد پویای مشابه دریاچه اتوشاپان باشد، که با هیدروکربن مایع که به طور زیر زمینی بر روی سطح پدیدار می شوند پر شود./عط

حمله دو یوزپلنگ آسیایی به یک زن در باغ وحشی در آفریقای جنوبی لحظات پر از اضطرابی را رقم زد.یکی از چیتاها پس از زمین خوردن این زن سر و گردن او را مورد حمله قرار می دهد و چیتای دیگر نیز پاهای این زن را مورد حمله قرار می دهد. ه گزارش گروه خواندنی های باشگاه خبرنگاران جوان، حمله دو یوزپلنگ آسیایی به یک زن در باغ وحشی در آفریقای جنوبی لحظات پر از اضطرابی را رقم زد. "وایولت دی ملو" زن 60 ساله انگلیسی که به مناسبت جشن تولد 60 سالگی خود به همراه همسرش به آفریقای جنوبی سفر کرده بود به پارک وحش " Kragga Kamma " رفتند تا از نزدیک با جانوران وحشی مثل چیتا آشنا شوند.   در این پارک شما می توانید به بعضی از جانوران وحشی نیز نزدیک شده و آنان را لمس کنید. این زن انگلیسی به یکی از چیتاها نزدیک شده و شروع به نوازش سر حیوان کرد. در این میان وضعیت به سرعت تغییر کرد. یکی از چیتاها پای یک دختر بچه 8 ساله را گرفته و به آن آسیب زد. در این جا این بانوی 60 ساله سعی می کند تا حواس این گربسانان خشمگین را پرت کند تا کودک را نجات دهد. چیتاهای خشمگین پس از رها کردن کودک به سراغ این زن رفتند. یکی از چیتاها پس از زمین خوردن این زن سر و گردن او را مورد حمله قرار می دهد و چیتای دیگر نیز پاهای این زن را مورد حمله قرار می دهد. شوهر این زن نیز در این مدت متوجه نبوده است که واقعا چه حادثه ای در حال اتفاق است و به عکس برداری از همسرش در آن حالت ادامه می دهد. این وضعیت خطرناک و هراس انگیز به مدت 3 دقیقه ادامه پیدا می کند تا این که نهایتا یکی از کارمندان باغ وحش نزدیک شده و با استفاده از یک باتوم چیتاها را دور می کند.    سپس به سرعت زخم بندی های اولیه انجام شده و این زن مصدوم به سرعت به بیمارستان منتقل می شود. پزشکان معتقد هستند که این زن بسیار خوش شانس بوده است که زنده مانده است. مسئولین باغ وحش معتقد هستند که علت حمله ناگهانی این چیتاها حضور بیش از حد کودکان در آن روز و سر و صدای آنها در اطراف این حیوانات بوده که آنان را عصبانی کرده و باعث شده است تا حمله صورت بگیرد./ ق پ  

«جمال عبدالناصر» رئيس جمهور پيشين مصر كه ملي‌گراترين رهبر جهان عرب در قرن ميلادي گذشته بوده، در يكي از اسناد دولتي خود به سران بحرين از نام اصيل "الخليج الفارسي" استفاده كرده است. به گزارش خبرگزاري فارس، پايگاه خبري عرب زبان «الجوار» عراق اخيراً سندي را منتشر كرده كه نشان مي‌دهد «جمال عبدالناصر» رئيس جمهور پيشين مصر كه يكي از سرشناس‌ترين و به اصطلاح اعراب ملي‌گراترين رهبر جهان عرب در قرن ميلادي گذشته و پايه گذار اقدامات وقيحانه‌اي در جهت تحريف هويت و مليت ايرانيان بوده، در يكي از اسناد دولتي خود به سران بحرين از نام اصيل «الخليج الفارسي» استفاده كرده است.  نام مجعول و ساختگي «خليج ا/ل/ع/ر/ب/ي» اولين بار توسط «جنبش ملي گرايان عرب» كه رياست آن را «جمال عبدالناصر» بر عهده داشت، مطرح شده است و وي در اقدامات دولتي خود در مصر به همه مدارس و دانشگاه‌هاي كشورش دستور داده بود كه نام كهن و تاريخي خليج فارس را حذف كنند و نام مجعول عربي را بر آن بگذارند تا در نتيجه با جعل تاريخ منطقه براي اعراب بدوي هويت ساختگي ايجاد كنند. در اين سند كه تلگرافي از سوي «جمال عبدالناصر» به «ابراهيم العريض» از مقامات ارشد نظامي بحرين ارسال شده بود، چنين نوشته شده است: استاد بزرگوار «ابراهيم العريض» مسئول نيروي دريايي بحرين در «خليج فارس»، با كمال خوشحالي و خوشبختي آغاز سال جديد هجري را به جنابعالي تبريك و تهنيت عرض مي‌كنم. اين تلگراف در آن زمان به همراه نامه‌اي از سوي اتحاديه عرب براي دولت بحرين ارسال شد.   منبع: خبرگزاری فارس

مصطفي ملكي رايزن فرهنگي ايران در آفريقاي جنوبي در گفتگوي اختصاصي با خبرنگار سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي ضمن برشماري پتانسيل هاي ويژه اين كشور، گفت: ظرفيت هاي منطقه جنوب آفريقا در اجراي برنامه هاي فرهنگي، گسترده و ناشناخته است. وي در ابتداي مصاحبه خود ضمن توجه دادن به درصد بالاي باسوادي در آفريقاي جنوبي، اين امر را حاكي از پتانسيلي قدرتمند براي اجراي فعاليت‌هاي فرهنگي كشورمان در جنوب قاره آفريقا دانست. ملكي با توجه به تصدي كوتاه يک ماهه خود به عنوان رايزن فرهنگي ايران در آفريقاي جنوبي در خصوص فعاليتهاي برنامه‌ريزي شده خود با توجه به زبان گوياي فرهنگ و تمدن بزرگ 3000 ساله ايران گفت: فعاليتهاي اين رايزني در پرتوريا در دو حوزه ديپلماسي رسمي فرهنگي و غيررسمي تعريف مي شود. ملكي در خصوص ديپلماسي رسمي اظهار داشت: در تلاش هستيم با امضاي موافقتنامه فرهنگي خود با وزارت فرهنگ و هنر اين کشور به موفقيت هاي بزرگي در اشاعه فرهنگ متمدن و اسلامي جمهوري اسلامي ايران دست پيدا كنيم و اين در حالي است كه رايزني فرهنگي ايران در حوزه غير رسمي خود نيز بيشتر در قالب مبلغين به طور غيررسمي به فعاليت مي‌پردازد که از جهتي به عنوان مجري سياست‌هاي خاص مرکز بين‌المللي تبليغ مطرح مي‌شود و از طرف ديگر تلاش دارد با ايجاد زيرساخت‌هاي فرهنگي و اجتماعي در کنار فعاليت‌هاي مذهبي هم تعداد بيشتري از مردم آفريقاي جنوبي را تحت پوشش قرار دهد. وي افزود: بعد ديگر يک سري مناسبت‌هاي تبليغاتي، ملي و مذهبي است که بيشتر مخاطبان آن در ميان جامعه مسلمانان قرار دارد، مانند اعزام قاري يا مبلغ براي ماه مبارک رمضان و ساير مناسبتها که برنامه‌ريزي لازم جهت اين امور نيز انجام شده و در مرحله اجرايي خود قرار دارند. رايزن فرهنگي ايران در آفريقاي جنوبي، با عنايت به مقوله بيداري اسلامي و جنبش وال استريت، گفت: اين موضوع با توجه به ظرفيت خاصي که جامعه باسواد و تحصيلکرده آفريقاي جنوبي دارند، كه درصد باسوادي آن بالاي هفتاد درصد است و حداقل به يک زبان زنده دنيا تلکم مي‌کنند، در دو حوزه در حال پيگيري است كه در اين فرصت کوتاه تاکنون دو مقاله را رايزني در اين زمينه ارائه داده است. ملكي تهيه فايل ويژه اساتيد دانشگاهي را از ديگر اقدامات مهم اين رايزني خواند که به منظور بهره‌مندي از ظرفيت سخنراني‌هاي دانشگاهي انجام پذيرفته است. وي تصريح كرد: استفاده از ظرفيت‌هاي غيررسمي ديپلماسي و تبليغ دين مبين اسلام فرصت بسيار مغتنمي است که اصلاً نبايد فراموش شود و از جمله فرامين رهبر فرزانه انقلاب نيز همين است که هر مسلمان به ويژه هر ايراني بايد به تکليف ديني خودش عمل و بر اين مهم تأکيد داشته باشد كه ايجاد زيرساختهاي ماندگار با مشارکت نهادهاي رسمي اين کشور، اين ظرفيت را دو چندان خواهد کرد. ملكي در خصوص كرسي هاي زبان فارسي در اين كشور آفريقايي گفت: نخستين دوره از کلاس هاي آموزش زبان فارسي در محل رايزني با تعداد حدود بيست و چند نفر در حال برگزاري هست و با رايزني هاي صورت گرفته اتاق زبان فارسي در سال جاري در چند دانشگاه اين کشور نيز ايجاد خواهد شد. وي درخصوص توسعه همکاري‌هاي آموزشي در حوزه‌هاي مهارت‌آموزي و کارآفريني گفت: در مناطق محلي بويژه در حوزه زنان که نقش بسزايي نيز در ساختار تصميم‌سازي اين کشور دارند، هم در سطوح مبلغين بابت در تلاش هستيم با نهادهاي رسمي داخلي و هم در سطح کلان در سطح ملي به انعقاد تفاهم نامه همكاري بپردازيم.   منبع: رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران-پرتوریا  

«محمد الحسینی» فعال سیاسی مصری و جوان تازه شیعه شده ای است که اخیرا بر فعالیت های خود در این عرصه افزوده است. وی مقاله ای تحت عنوان «مشکلات شیعیان مصر» نوشته و با ارسال نسخه ای از آن برای ما، این مسأله را کمی دقیق تر مورد بررسی قرار داده است. متن این مقاله به شرح ذیل است: بسم الله الرحمن الرحیم .. شیعیان در مصر در مسیر فعالیت های خود، با مشکلات عدیده ای مواجه می شوند که مهم ترین این مشکلات عبارتند از: 1- عدم وجود مراجع تقلید یا نمایندگان و وکلایی از مراجع شیعیان در مصر. 2- نبود کتاب های شیعی و در صورت بودن قیمت آن بسیار گران است. 3- نبود فضایی مناسب برای آشنا شدن شیعیان با یکدیگر. 4- سرکوب امنیتی شیعیان مصر – البته این مربوط به پیش از انقلاب اخیر بود – . 5- نبود هماهنگی و نظم میان شیعیان به ویژه برای تبلیغ و نشر مذهب اهل بیت (ع). 6- کمبود تعداد نیروهای علمی، تشکیلاتی و سازمانی. 7- جوسازی رسانه ای علیه شیعیان در مطبوعات و شبکه های ماهواره ای و دیگر رسانه ها. 8- تهمت زدن به شیعیان مصر و خارجی دانستن آنان. 9- نبود نهادهای شیعی مانند مسجد، حسینیه، چاپخانه، مؤسسه، حزب سیاسی و غیره. 10- کمبود شدید منابع مالی مورد نیاز برای فعالیت شیعیان. بدون شک برای فعالیت، باید مشکلات ذکر شده از سر راه شیعیان برداشته شود و بر همین اساس لازم است که: 1- مراجع تقلید و نمایندگان و وکلای آنها به شیعیان مصر اهمیت دهند و گام های مثبتی در این مسیر بردارند. 2- برای ایجاد کتابخانه، کتابفروشی و انتشارات تخصصی شیعی در مصر تلاش شود. نمایشگاه های کتاب فرصتی مناسب است. 3- خود شیعیان مصر برای آشنایی بیشتر با یکدیگر بیشتر تلاش کنند و راه های مناسبی برای این کار بیابند. 4- بررسی دقیق روش های سرکوب شیعیان درگذشته برای مقابله با هرگونه اقدام مشابه در آینده. 5- سفر شیعیان مصر برای تحصیل در علوم دینی و حوزوی و سپس بازگشتن به مصر و تأسیس حوزه های علمیه. 6- برقرار کردن ارتباط با روزنامه نگاران منصف و غیر افراطی تا با کمک آنان چهره واقعی شیعیان نشان داده شود. 7- تلاش برای اثبات مصری بودن هویت شیعیان مصر، با هدف رد اتهامات وارده در مورد خارجی بودن. 8- نزدیک تر شدن شیعیان از نظر محل سکونت و ایجاد گروه های کوچک برای همکاری بیشتر. 9- ایجاد صندوق های مالی کوچک و جمع آوری بودجه از خود شیعیان مصر. به امید آنکه در آینده ای نزدیک مشکلات شیعیان مصر بر طرف گردد و آنان در مسیر فعالیت خود با موانع و مشکلاتی مواجه نشوند.

خطری که می تواند انقلاب های منطقه را تهدید نموده و از مسیر اصلی خود منحرف نماید

در برهه ای، تبلیغات برای کمک به مردم سومالی به شدت افزایش یافت! که البته امری پسندیده است. اما این کمک ها به کجا رفت و نصیب چه کسانی شد؟ هر روز خبر مرگ ده ها کودک و مردان و زنان سومالییایی را می شنویم اما کسی عکس العملی نشان نمی دهد. چرا تبلیغات برای کمک به این مردم مظلوم کم شده است؟ هدف غرب از تبلیغات برای کمک به مردم سومالی چیست؟ پاسخ این سوال هرچه که باشد قطعا برای کمک به مردم سومالی نیست. . . . و بیچاره مردم مظلومی که قربانی اهداف غرب در کشور خود شدند . . . .

پس از یک هفته از حضور معترضان تداوم حکومت نظامی در خیابان های مصر، گروه سیاسی اخوان المسلمین، همچنان از همراهی انقلابیون طفره می رود وتصمیم دارد تلاش های خود را بر برگزاری انتخابات تمرکز کند. در حالیکه با ورود شورای نظامی به عرصه قدرت، اخوان المسلمین از جمله گروههایی بود که به اعتراض برخاست و باعث شد دهها هزار تظاهرکننده، به خیابان بیایند، اما هنگامی که بر تعداد تظاهرکنندگان افزوده شد و میدان التحریر به تسخیر آنها درآمد، این گروه عقب نشسته و احتیاط می ورزد. اخوان المسلمین حال قصد دارد دولت به تازگی منصوب شده از سوی شورای نظامی را نیز حمایت کند، آنچه که جوانان حامی این گروه سیاسی با آن مخالف هستند. اخوان المسلمین می گوید شورای نظامی را که تا سال دیگر حکمرانی می کند، حمایت خواهد کرد تا مطمئن باشد انتخابات برگزار خواهد شد. کریم الراوی، یک تحلیلگر سیاسی در مصر، می گوید: جوانان عضو تشکل اخوان المسلمین تهدید کرده بودند که استعفا می دهند، و برخی این کار را کردند". یکی از جوانان مصری در مصاحبه با روزنامه کانادایی "گلوب اند میل" گفته است: "قلب من با تظاهرکنندگان است و مخالف دولت نظامی هستم. بنابراین دیگر نمی توانم اخوان المسلمین را حمایت کنم". افزون بر این، به نظر می رسد که تهدید به استعفا در پی تصمیم اخوان المسلمین، تنها به جوانان محدود نمی شود و شورای رهبری این تشکل را هم در بر گرفته است. برخی از اعضای این شورا قصد استعفا داشته اند، که بعدها تکذیب شد، با وجود این گفته می شود، هنوز هم امکان آن وجود دارد. با همه اینها، اخوان المسلمین به این نتیجه رسیده که میزان کاهش آرای برای عدم حمایت از مردم در این یک هفته، بسیار کمتر از کاهش احتمالی آرای است که در دراز مدت به خاطر تاخیر در انتخابات پدید خواهد آمد.   چرا عقب نشسته است؟ بسیاری از رسانه های خارجی در تحلیل های خود معتقدند ، تصمیم اخوان المسلمین برای حمایت نکردن از معترضان، محتاطانه و با انگیزه های انتخاباتی است. یکی از رسانه ها شبکه العربیه است که نوشته : "یک همپوشانی میان منافع شورای نظامی حاکم و اخوان المسلمین به وجود آمده، به همین جهت این گروه اسلامی، پیوند دوستانه ای با شورای نظامی برای انتخابات ایجاد کرده است". خبرگزاری آسوشیتدپرس آمریکا نیز می نویسد : " شرکت نکردن گروه اخوان المسلمین در این تظاهرات به چهره این گروه نزد رای دهندگان خدشه وارد کرده است و فرصتهای ان را در انتخابات کاهش می دهد زیرا مردمی که به پای صندوقهای رای می روند این گروه را به حمایت از شورای نظامی متهم می کنند. این رای دهندگان همچنین اخوان المسلمین رابه فروختن رویای دمکراسی به کسب بیشترین تعداد از کرسیهای مجلس در نخستین پارلمان مصر پس از انقلاب ،متهم می کنند ". نیویورک تایمز نیز آورده است: " به اندازه یک نسل، اخوان المسلمین، مهمترین و با نفوذترین سازمان ها در مصر بود، چون رویکردی انتقادی به حسنی مبارک، حاکم مخلوع مصر داشت. اخوان المسلمین که می دانست، بسیاری در داخل و خارج نگران هستند که این حزب بخواهد پس از به قدرت رسیدن، نظامی اسلامی ایجاد کند، قول داد که چنین نباشد، آنچه که اکنون از آن فاصله گرفته است" . با وجود این، روزنامه گلوب اند میل، علت دیگری را برای این تصمیم ذکر می کند و در تحلیلی نوشته است ، در ساده ترین حالت آن، به نظر می رسد رهبر اخوان المسلمین مطمئن است می تواند در انتخابات برنده شود و اگر رای گیری به خطر بیافتد، شانس آنکه جناح های دیگر این شکاف را پر کنند، زیاد است، اما علت مهمتر در تاریخ این تشکل ریشه دارد: " اعضای قدیمی تر اخوان المسلمین هنوز به یاد دارند که چطور جمال عبد الناصر در سال 1954، شرایطی ایجاد کرد که تظاهرات به شورش منجر شد و این باعث شد انتخابات به صورت بی پایانی به تعویق بیافتد و 60 سال حکومت نظامی برقرار شود".   به گفته کریم الراوی، فعال حقوق بشر، "رهبران امروز اخوان المسلمین، اکراه دارند که این اتفاق تکرار شود، آنچه که جوانان هیچ از آن نمی دانند و برای همین از اخوان روی گردان شده اند". رئیس دولت جدید کیست؟ کمال الجنزورى متولد 12 ژانویه 1933 استان منوفیه مصر است. دکترای خود در رشته اقتصاد را از دانشگاه میشیگان آمریکا گرفت. وی که در حکومت حسنی مبارک، مناصب دولتی بسیاری را تجربه کرده است، در سال 1996 به نخست وزیری مصر رسید و تا سال 1999 در آن باقی ماند. روابط دوستی میان وی و طنطاوی، رئیس شورای عالی نظامی مصر، موجب شد که از وی دعوت شود تا دولت نجات ملی را تشکیل دهد. اعلام این خبر، با خشم معترضان مصری مواجه شده است که جنزوری را نیز در زمره شورای نظامی طبقه بندی می کنند.   با وجود این، پیشتر جنزوری پس از قیام مردمی آغاز سال و در حالی که یازده سال از رسانه ها غایب بود، در مصاحبه ای از رئیس جمهوری مخلوع مصر انتقاد کرده بود. در پی این مصاحبه ، گروه های زیادی که در فیس بوک حضور داشتند از او به عنوان نامزد آینده ریاست جمهوری مصر حمایت کردند.