براي ديدن اطلاعات كشورهای آفریقایی به زبان های فارسی، عربی، انگلیسی، فرانسه به سايت آفران مراجعه بفرماييد. http://www.afran.ir/africa-summary.htm

هم اکنون با راه اندازی سیستم رأی گیری الکترونیکی در 18 حوزه انتخاباتی ، کنیا وارد عصر جدید رأی گیری الکترونیکی شده است ، دیروز آقای رایلا اودینگا ٬ نخست وزیر کنیا و خانم ایدا اودینگا همسر ایشان به عنوان اولین نفرات با استفاده از فن آوری نوین ثبت نام شده اند ، آقای رایلا اودینگا درباره این سیستم گفت : ثبت نام رأی دهندگان از طریق سیستم الکترونیکی انقلابی در ثبت نام آراء محسوب می شود ، آقای رایلا اودینگا مخالفت کنندگانی که بر علیه تصویب پیش نویس تبلیغ می نمایند را منافق خواند ، آقای ویلیام روتا وزیر کشاورزی کنیا درباره پیش نویس گفت : قبل ازاعمال تغییرات لازم در پیش نویس از آن حمایت نخواهد کرد . (استاندارد ص 1-7) سر خط خبرها

کنیا عکس:یکی از زیباترین مساجد جهان در کنیا. عکس:(دختری در کنیا با لباس محلی) سلام بر دوستان خوبم در تحقیقاتم راجع به کنیا یک مطلب خیلی جالب و جذاب پیدا کردم ....بخونید: پادشاهی شیرازی ها در آفریقا: در حدود هفتاد كيلومتري جنوب بندر ممباسا در کشور کنیا ، شهر کوچکی وجود دارد به نام شيراز (کسی از شیراز این جا رو می خونه؟) كه آثار مهمي از مسجد و مقبره مربوط به دوره شيرازي‌ها در آنجا ديده مي‌شود. یکی از این مساجد سنگی بوده و به سبک روزگار خاندان بویه می‌باشد. ارتباط ایرانیان با آفریقا از روزگار هخامنشیان آغاز شد. فتح مصر بوسیله کمبوجیه نقطه عطفی بر این روابط بود. با حکومت 200 ساله ایرانیان باستان بر مصر، لیبی، تونس و حبشه (اتیوپی) نخستین گام بر توسعه روابط فرهنگی و بین تمدنی میان ایران و ملل آفریقایی برداشته شد. اما سرآغازدولت و تمدن شيرازي در شرق آفريقا به هزار سال پيش برمي‌گردد. در اواخر قرن چهارم هجري (10 میلادی) درپي تحولاتي كه مربوط به نواحي جنوبي ايران بوده است تعداد قابل توجهي از بازرگانان و دريانوردان ایرانی نخست از بندر سیراف (طاهری) و سپس از جزایر کیش و هرمز به سواحل شرقي افريقا کوچ نمودند. اين مهاجرت به فرماندهي شخصي به نام علي پسر حسين شيرازي (يا علي پسر حسن) صورت گرفته كه احتمال دارد از خاندان بويه (شاخه فارس) باشد. که پادشاهی شيرازي‌ها را پایه‌گذاری كرد. اين دولت حدود پانصد سال پایدار بود؛ و کم‌کم با کاهش قدرت این پادشاهی و قدرت گرفتن حکومت‌های دیگر دولت شیرازی‌ها تضعیف شد. سرانجام در اواخر قرن نهم هجري درپي هجوم پرتغالي‌ها در زمان ابراهيم، آخرين فرمانرواي شيرازي به عمر آن خاتمه داده شد . بنابراین هم از نظر نژادي و هم از نظر زبان وآداب و رسوم مي‌توان عناصر ايراني قابل توجهي در این کشور سراغ گرفت. به‌گونه‌ای که واژه‌های پارسی بسیاری در زبان سواحیلی کنونی وجود دارد؛ که در ارتباط با موضوع‌های اقتصادی، بازرگانی، اداری، معماری، نام، القاب و ... می‌باشد و باوجود گذشت صدها سال هنوز هم از آنها بهره برده می‌شود. برخی اصطلاحات سلسله مراتبی در قبایل آفریقایی تانزانیا مانند شاه (sheha) و وزیر (waziri) که هنوزه هم رواج دارد، یادگاری از پادشاهی شیرازی‌ها می‌باشد. دستور زبان پارسی نیز بر سواحیلی اثرات بسیار زیاد و غیرقابل انکاری داشته است، ازجمله در حروف صدادار و بی‌صدا، و تاکیدات خاص صداها. هم‌چنین ادبیات و اشعار سواحیلی از شاعران بزرگی مانند حافظ و خیام تاثیر پذیرفته است. رواج تقویم ایرانی (هجری شمسی)، گسترش دین اسلام، پدیدآمدن سیستم حکومتی دولت‌شهر، برخی آداب و رسوم و جشن‌های ایرانی همانند عید نوروز در شرق آفریقا از دیگر اثرهای نفوذ تمدن و فرهنگ بزرگ ایرانی‌ها در آن جایگاه می‌باشد. هم‌چنین وجود دست‌نوشته‌های فارسی و آثار معماري به جاي مانده از تمدن و دولت شيرازي در جزيره زنگبار وديگر نواحي قابل توجه است. هم‌اکنون نیز اقوامی در این منطقه به‌نام شیرازی‌ها زندگی می‌کنند که در جنگ‌های استقلال تانزانیا از انگلیس در شکل سازمانی به‌نام انجمن شیرازی (shirazi association) فعالیت بسیار و خستگی ناپذیری داشتند. دخالت نکردن ایرانی‌ها در حدیث تلخ بردگی و برده‌داری از موضوعات بسیار درخشان و افتخارآمیز پادشاهی شیرازی‌ها در آفریقا می‌باشد، چراکه ایرانیان با وجود سود سرشار این تجارت ننگین هیچ‌گاه دامن خود را به این کار نیالودند؛ پیام بزرگترین پادشاه ایران‌زمین کورش کبیر این بود که : همه انسان‌ها در سرزمین من آزاد هستند و من تا روزي‌كه زنده هستم نخواهم گذاشت مردان وزنان را به‌نام برده بفروشند و اين رسم زندگي بايد از گيتي رخت بربندد. ادامه مطلب

بانوی آهنین آفریقا الن جانسون سرلیف ۶۹ ساله و ملقب به «بانوی آهنین» است. او تحصیلات عالی خود را در دانشگاه «هاروارد» به اتمام رساند. او که به عنوان نامزد حزب UP در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرده بود و به پیروزی دست یافت. باید گفت در مقام نخستین رئیس جمهور زن منتخب در قاره سیاه، عملکرد او برای جامعه بین المللی، دارای اهمیت بسیاری است. سیرلیف در سال 2005 نخستین زن سیاهپوستی بود که به مقام ریاست جمهوری رسید. رأی دهندگان لیبریا او را با یک تفاوت تقریباً 19 درصدی به عنوان ریاست جمهوری انتخاب کردند، پیروزی که پس از تحمل حبس خانگی و تبعید در طول سال های بی ثباتی کشور به دست آمد. ●روند رقابت تاریخ استقلال لیبریا به سال ۱۸۴۷ میلادی بازمی گردد. این کشور در ساحل غربی آفریقا واقع شده و با کشورهای سیرالئون، گینه و ساحل عاج هم مرز است. لیبریا با قرار گرفتن در ساحل اقیانوس اطلس شمالی، موقعیت جغرافیایی شاخصی دارد و در این میان، جایگاه بندر «مونروویا» (پایتخت لیبریا) نسبت به سایر شهرهای این کشور ممتاز است. انتخابات سال گذشته میلادی، اولین دور انتخابات از زمان پیروزی «چارلز تیلور» بود. تیلور، هنگامی که در سال ۱۹۹۷ به ریاست جمهوری لیبریا دست یافت، تا زمان سقوط دولتش ، فرصت برگزاری انتخابات را پیدا نکرد. به همین علت، رأی گیری های پارلمانی و ریاست جمهوری سال ۲۰۰۵ لیبریا، اهمیت بسیاری داشت. در ۱۳ آگوست ،۲۰۰۵ کمیسیون انتخابات لیبریا، فهرست ۲۲ نفره ای را از نامزدهای ریاست جمهوری اعلام کرد. بی شک، شناخته شده ترین نامزد، «ژرژ وه آ» ستاره سابق فوتبال لیبریا بود. ورود او به صحنه سیاسی (که به گفته خودش برای نجات کشورش بود) با واکنش های مختلفی همراه بود. تقریباً بیشتر مردم به پاکی و صداقت او ایمان داشتند و عده ای فعالیت سیاسی او را به فال نیک گرفتند. از سوی دیگر، مخالفان وه آ به دلایل متعددی تکیه داشتند: اول آنکه، او نمی تواند با صداقت خود در کشمکش های لیبریا دوام آورد. دوم آنکه، وه آ هیچ سابقه و پیشینه سیاسی نداشت و سالهای متمادی نیز خارج از لیبریا سکونت داشت و از نزدیک با مشکلات این کشور آفریقایی آشنا نیست. سومین نکته مورد تأکید مخالفان، چنین بود که وه آ به دلیل برخورداری از رفاه مادی کامل، توان درک مردم فقیر لیبریا را ندارد و چهارمین مورد، داشتن تابعیت فرانسوی او بود. موارد سوم و چهارم، در سطحی وسیع مورد استفاده سیاستمداران رقیب وه آ قرار گرفت و با تبلیغات فراوان، سعی در کاهش محبوبیت او داشتند. سرانجام با تمام موانع، انتخابات در تاریخ معین خود، ۱۱ اکتبر ۲۰۰۵ برگزار شد و ژرژ وه آ با ۲۸ درصد آرا، رتبه نخست و خانم «الن جانسون سرلیف» با حدود ۲۰ درصد آرا، رتبه دوم را به دست آوردند؛ اما به دلیل آنکه نفر اول نتوانست اکثریت مطلق آرا را به خود اختصاص دهد، انتخابات به دور دوم کشیده شد. در این مرحله که در تاریخ ۸ نوامبر برگزار شد، خانم سرلیف توانست با کسب بیش از ۵۹ درصد آرا، به عنوان رئیس جمهوری لیبریا برگزیده شود. پس از اعلام نتایج، وه آ به شدت معترض شد و اعلام کرد: «تقلب شده است». هواداران او به خیابانها ریختند و آرامش «نسبی» لیبریا را برهم زدند. رقیب وه آ، سرلیف در پاسخ به او اظهار داشت: او (وه آ) فقط نمی خواهد یک زن، رئیس جمهور شود. پس از آنکه ناظران بین المللی از جمله سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و جامعه اقتصادی دولت های غرب آفریقا، انتخابات را سالم اعلام کردند، وه آ (با اکراه) از طرفدارانش خواست نتایج را بپذیرند و از تظاهرات دست بردارند. به این ترتیب، قاره آفریقا نخستین رئیس جمهوری زن منتخب خود را مشاهده کرد. ●راه حل خانم رئيس جمهور براي رفع مشکلات اقتصادی : ۸۰ درصد از جمعیت لیبریا زیر خط فقر زندگی می کنند و آمار ۸۵ درصد بیکاری، اقتصاد این کشور را فلج کرده است. از سوی دیگر، حدود ۳ میلیارد دلار بدهی خارجی لیبریا، بر مشکلات دولت جدید افزوده است. در حالی که زیربناهای اقتصادی مانند کارخانه ها و صنایع بزرگ و کوچک، به دلیل جنگ های داخلی دراز مدت، از بین رفته است، احیای اقتصاد و صنایع لیبریا بسیار دشوار به نظر می رسد. به همین علت، مردم لیبریا، الن سرلیف را برگزیدند؛ زیرا او سابقه مسؤولیت در وزارت اقتصاد این کشور را دارد و با تمام موانع آشناست. نقطه امید رئیس جمهور جدید، تسلط بر منابع طبیعی لیبریا مانند چوب، الماس و بسیاری چیزهای دیگر است تا با صادرات آنها، تجارت این کشور را دوباره زنده کند. زنان آفريقايي

HTML clipboard خانواده زبان های آفریقاسیایی (Afro-Asiatic Family) حدود ۳۰۰ میلیون نفر در شمال آفریقا، سومالی، اتیوپی، اریتره و پیرامون دریاچه چاد، به این زبان سخن می گویند. این خانواده، به پنج زیرگروه زبان های «چادی»، «سامی»، «بربری» (berber)، «کوشی» (Cushitic) و «مصری» و اوموتی (Omotic) تقسیم می شود. زبان مادر این خانواده که «سامی کهن» نامیده می شود، حدود ۶۰۰۰ سال پیش، شروع به تقسیم شدن نمود. خانواده ی زبان های آفریقاسیایی ۲۵۰ زبان را دربر گرفته و به زیر خانواده های زیر تقسیم می شود: ۱) سامی: عربی، عبری (زبان رسمی اسرائیل)، امحاری (زبان رسمی اتیوپی) و زبان های باستانی چون آشوری و بابلی، آکدی، آرامی (که حضرت عیسی بدان سخن می گفت)، فینیقیه ای، و… ۲) مصری: این زبان در حال حاضر وجود ندارد. شاید چون کسانی مثل فردوسی، حافظ، سعدی، و… در مصر وجود نداشتند تا زبان ملت شان را حفظ کنند. آخرین گویش از زبان مصری که قبطی (Coptic) نام داشت در حدود قرن چهاردهم میلادی از میان رفت و اکنون مصریان به زبان عربی که زبانی سامی است سخن می گویند. ۳) بربری: این زیرخانواده با ۱۱ میلیون گویشگر، زبان توارق (Tuareg یا Tamarshak) و دیگر زبان های شمال و شمال باختری آفریقا را شامل می شود. بیشتر کسانی که به زبان های بربری سخن می گویند، عربی را نیز می دانند و حتی زبان بربری را نیز با خط عربی می نویسند. ۴) کوشی: زبان اُرومینگا (در کنیا و جنوب اتیوپی) که با خط اتیوپیایی نوشته می شود و زبان سومالی که با البفای لاتین نوشته می شود، جزو این زیرخانواده است. ۵) چادی: این زیرخانواده با یکصد زبان در آفریقای مرکزی و باختری و رایج است و حدود ۳۰ میلیون نفر بدان سخن می گویند. مهمترین زبان این زیرگروه، ”هوسایی“ است که زبان مادری ساکنان شمال نیجریه و مناطق اطراف آن است. اهمیت این زبان در این است که بسیاری از مردم نواحی مرکزی و باختری آفریقا که به زبان های دیگری سخن می گویند نیز زبان هوسایی را نیز می دانند. زبان هوسایی بطور سنتی با خط عربی نوشته می شد، اما در گذر قرن بیستم این خط به تدریج جای خود را به خط لاتین داد. ۶) اوموتی: زمانی این زیرخانواده که در فلات Omo در اتیوپی استفاده می شود را جزو زبان های کوشی می دانستند. نقشه زیر (از ویکیپدیا) پراکندگی زبان های آفریقاسیایی را نشان می دهد: خانواده زبان های نیل و صحرایی (Nilo-Saharan) ۱۸ تا ۳۰ میلیون نفری که به یکی از زبان های این خانواده سخن می گویند، در خاور صحرای بزرگ آفریقا، شمال دره نیل، اطراف دریاچه ویکتوریا، و جمهوری دموکراتیک کنگو ساکن هستند. زیرخانواده های نیل و صحرا عبارتند از: ۱) نیلوتیک (Nilotic): بزرگترین زیرخانواده نیل وصحرا است و زبان Luo (در کنیا)، ماسای (در کنیا و تانزانیا) و نوبیان (در دره نیل در بخش هایی از سودان و مصر) را شامل می شود. دیگر زبان های متعلق به این زیرخانواده در چاد، اتیوپی، اوگاندا، جمهوری دموکرات کنگو (زئیر) و جمهوری آفریقای مرکزی به طور پراکنده استفاده می شوند. ۲) سونگهای (Songhai): در کرانه ی رود نیجر در کشورهای مالی و میجر. ۳) صحرایی (Saharan): شامل زبان کانوری در نیجریه، تِدا در صحرای مرکزی و Zaghawa در چاد و سودان. ۴) مابان (Maban): در چاد. ۵) کُمان (Koman): در بخشی از مناطق مرزی میان اتیوپی و سودان. ۶) فور (Fur): در استانِ Darfur در سودان. زبان های نیل و صحرایی، همچون زبان های نیجر- کنگو، نواختی هستند. در بعضی از زبان های گروه یادشده، هم پیشوند و هم پسوند و در برخی تنها پسوند به فعل افزوده می شود، اما بر عکسِ زبان باتو (در نیجرکنگو)، همخوانی صرفی در اسم وجود ندارد. خانواده زبان های خویسان (Khoisan) خانواده ی کویسان حداکثر ۳۰ زبان را در بر می گیرد، ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفر بدانها سخن می گویند و دو زیرگروه دارد: ۱) خویسانِ آفریقای جنوبی: شامل زبان های ناما و نارون (Naron) که در صحرای کالاهاری و اطراف آن در آفریقای جنوبی و نیز در نامیبیا و جنوب باختری بوتسووانا بدان ها سخن گفته می شود. ۲) خویسانِ آفریقای خاوری: شامل Sandawe و Hadza که هر دو در تانزانیا بکار می روند. زبان های این گروه، ویژگیِ دَمی دارند، یعنی click language هستند. حتی در بعضی از زبان های خویسان، تقریبا همه واژه ها با یک کلیک آغاز می شود. کلیک ها ۲ گونه اند؛ یکی آنهایی که با قرار دادن زبان روی نرم کام (قسمت پسین کام) و مکش هوا ایجاد می شود؛ و دیگری آنهایی که با قرار دادن لب ها روی هم، مکش هوا، و بازکردن ناگهانی لب ها بوجود می آید. بیشتر زبان های این خانواده، از ساختارِ ”فاعل- گزاره- مفعول“ پیروی می کنند. پايان به نقل از: http://www.donbelid.com/?cat=18

مراکش، کشوری در شمال غربی آفریقا است که مسیر تجاری میان آفریقا و اروپا محسوب می شود.سواحل طلایی،صحراهای پهناور، ویرانه های تاریخی ،هتل های لوکس، چشمه های آب گرم و بازارهای صنایع دستی و ... بهترین های مراکش هستند.       در طول قرن ها مراکش تحت تسلط کشورهای مختلفی مانند اسپانیا، فرانسه و فرهنگ اسلامی بوده است و باعث شده که مراکش سرزمینی چند قومیتی متشکل از قبایل کوچک تا شهرهای بزرگ باشد. در ادامه نکاتی جاب درباره مراکش می خوانید که امیدواریم برایتان جالب باشد: فرانسه و عربی زبانهای رسمی مراکش هستند که البته اسپانیایی و انگلیسی نیز در بسیاری از شهرها استفاده می شود. غذاهای مراکشی برگرفته از چندفرهنگی بودن این سرزمین سرشار از عطر نعناع، زیره سبز، زردچوبه، زعفران و گشنیز است.       نوشیدنی محبوب مراکشی ها، چای همراه با نعناع است که با قند یا شکر شیرین می شود. مراکش سرزمین گونه های مختلف جانوری از جمله فیل و شیر است. شهر آبی رنگ "شفشاون" در مراکش مقصد محبوب گردشگران است که در و دیوار این شهر همگی آبی هستند.       با وجود داشتن صحراهای فراوان و مناطق کوهستانی، کوههای اطلس مراکش مرتفع ترین پیست اسکی آفریقا را دارا هستند. در مراکش گرفتن غذا با دست چپ، مودبانه به نظر نمی رسد و امتناع از خوردن گوشت تعارفی به شما بی احترامی محسوب می شود.       مراکشی ها در مراسم سوگواری عزیزان از دست رفته لباس سفید می پوشند. مراکش صادرکننده بزرگ ماهی ساردین به دنیا است.       لباس سنتی مراکشی ها "جلابه" نام دارد. با اینکه قلب نماد عشق محسوب می شود ،در مراکش کبد(جگر) نماد عشق است! کلمه ای که برای پول در مراکش استفاده می شود، Wusakh d-dunya است که به معنای آلودگی دنیا است. مراکش تنها کشور آفریقایی است که عضو اتحادیه آفریقا نیست. در مراکش با نام "شهر سرخ" همیشه نیاز به ضد آفتاب و دستمال سر دارید حتی در زمستان! شهرهای معروف این کشور:کازابلانکا، رباط (پایتخت)، فاس، مراکش و طنجه هستند.       مراکش به دو بخش قدیمی و مدرن تقسیم می شود. قیمت تاکسی سوار شدن در مراکش بسیار ارزان است. سفالگری سنتی، آثار فلزی، صنایع چرم، پارچه و ادویه جات بهترین سوغاتی های مراکش هستند.       افراد غیر مسلمان اجازه ورود به مساجد را ندارند. روغن ارقان محصولی مراکشی است که از درخت ارقان(یا آرگان) بدست می آید و مصارف دارویی و غذایی دارد.    

"محمدو بوهاری" رییس جمهوری نیجریه شامگاه یک‌شنبه (1/9/94) به منظور شرکت در سومین اجلاس سران مجمع کشورهای صادر کننده گاز وارد تهران شد و در بدو ورود به فرودگاه مهرآباد، مورد استقبال "محمد شریعتمداری" معاون اجرایی رییس جمهوری قرار گرفت.            

به سرزمین و مرکز نو نوشته های آفریقایی و ایرانی خوش آمدید.‌ در اینجا همه برای ایجاد بستر و محیطی دل انگیز در ارتباط با آفریقا و ایران تلاش می کنند و از همه مهمتر اینکه تلاششان در جهت معرفی ناشناخته های سرزمین و گستره ای بسیار زیبا و دل انگیز است. مقدمتان گل باران و حضورتان پر ثمر. شما هم اگر مایل به کار در این حوزه هستید به ایجاد محیطی مرتبط با تخصصتان و آفریقا دعوتتان می کنیم پس از همین الان وبلاگ نویسی را آغاز کنید!

«زبان شناسي آفريقاي سياه پوست» عنوان كتابي است كه دانشگاه دولتي ويسكانسين در ماه مه سال ۲۰۰۱ چاپ كرده است. مؤلفان اين كتاب؛ زبان «سواحيلي» را كه در كشورهاي سومالي، كنيا، تانزانيا، اوگاندا، زنگبار، رواندا، بروندي، مالي، زامبيا، شمال موزامبيك و شرق كنگو به آن تكلم مي كنند، فراگيرترين زبان در آفريقاي سياهپوست اعلام كرده و در بخشي از اين كتاب نوشته اند كه تعدد واژه هاي فارسي در اين زبان دور دست آفريقايي نشانه نفوذ ايرانيان، مخصوصا مردم جنوب ايران در طول زمان در آفريقاي شرقي است كه تمدن خود را هم در اين مناطق ترويج كرده اند. مؤلفان به طور مثال چندين واژه رايج فارسي در زبان سواحيلي را مطرح كرده اند از جمله بابا، بي بي (مادر بزرگ ـ لقب براي بانوان از خانواده هاي مهم)، كاكا (برادر - متداول در كرمان و فارس)، بابو (پدربزرگ)، انبه، زيوا (زيبا)، چاي، شها (شاه كه در آفريقاي شرقي به كدخداي ده اطلاق مي شود)، گاري (اتومبيل)، ديواني (اداره دولتي ـ كارمند دولت) و استفاده از پسوند تصغير «و» كه در كرمان و جنوب ايران رايج است مثل: دفترو (دفترچه كه از واژه «ديپتر» فارسي ساساني گرفته شده)، احمدو (احمد كوچك) ، قلمو (قلم) و .... منبع: اوراق تاریخ

تلاش آل‌سعود برای ایجاد انحراف در انقلاب‌های مردمی؛ جلاد مصر مشاور بن‌نایف شد نایف‌بن عبدالعزیز، ولیعهد جدید عربستان سعودی «عمر سلیمان» رئیس دستگاه اطلاعات رژیم حسنی مبارک، دیکتاتور مخلوع مصر را به سمت مشاور امنیتی عربستان منصوب کرد. به گزارش "پایگاه اطلاع رسانی بیداری اسلامی"، در حالی ‌که عربستان‌سعودی بعد از انقلاب مصر با فتنه‌انگیزی‌های مذهبی و فرقه‌ای تلاش می‌کند انقلاب‌های منطقه بویژه مصر را از مسیر اصلی خود منحرف کند، منابع خبری گزارش دادند نایف‌بن عبدالعزیز، ولیعهد جدید عربستان سعودی «عمر سلیمان» رئیس دستگاه اطلاعات رژیم حسنی مبارک، دیکتاتور مخلوع مصر را به سمت مشاور امنیتی عربستان منصوب کرد. به گزارش پایگاه خبری الفجر، پس از ظهور عمر سلیمان در مراسم استقبال رسمی از هیات‌های حج، منابع آگاه اعلام کردند وی منصب امنیتی مهمی را در عربستان کسب خواهد کرد. این مراسم که با حضور نایف برگزار شد، حضور عمر سلیمان توجه بسیاری از حاضران و اهل رسانه را به خود جلب کرد. حضور جنجالی سلیمان، محافل سعودی را مطمئن کرد که وی به منصب مهمی که گفته می‌شود مشاور امنیت نایف بن عبدالعزیز است، انتصاب می‌شود. در همین راستا، برخی منابع اعلام كردند كه حضور سلیمان در این مراسم و انتصاب احتمالی وی به سمت مشاور امنیت ولیعهد عربستان با فشارهای این کشور بر شورایعالی نظامی مصر جهت توقف محاکمه حسنی مبارک، مرتبط می‌دانند. طبق این گزارش، هفته گذشته عمر سلیمان جهت ادای فریضه حج وارد عربستان سعودی شد و مورد استقبال رسمی مقامات عالی‌رتبه سعودی قرار گرفت. پایگاه خبری فلسطین الیوم گزارش داد مئير داگان، رئیس سابق موساد (سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی) اعلام کرد طبق ارزیابی‌های اسرائیل و بررسی تحولات سیاسی مصر، عمر سلیمان رئیس‌جمهور آتی مصر خواهد بود. داگان در ادامه مدعی شد مصری‌ها به خوبی می‌دانند که اگر اخوان‌المسلمین حکومت را به دست بگیرد بشدت آسیب خواهند دید. رئیس سابق موساد افزود: فرصت‌های پیروزی اخوان‌المسلمین در انتخابات مصر بسیار ضعیف است چرا که بسیاری از مصری‌ها خواهان پیروزی این گروه نیستند و نمی‌خواهند مصر در روابط بین‌المللی خود بویژه رابطه با اسرائیل ضرر کنند. عمر سلیمان، رئیس سابق دستگاه اطلاعاتی و امنیتی مبارک و معاون وی در آخرین روزهای حکومت مبارک طی انقلاب 25 ژانویه بود. مردم مصر به سلیمان لقب «مرد آهنین» دادند و مجامع حقوق‌بشر وی را به دلیل اقدامات ضدبشری‌اش مورد انتقاد قرار داده‌اند. ارتباط وی با آمریکا و اسرائیل بویژه موساد، سیا و همکاری با آنها معروف است.