مصر

فساد را باید یکی از ریشه‌ها و عوامل براندازی و سرنگونی هر رژیمی دانست؛ عاملی که موجب شعله‌ور شدن انقلاب‌های عربی شد و طومار دیکتاتورهایی همچون «حسنی مبارک» را در مصر درهم پیچید.

به گزارش خبرگزاری فارس، تحلیلگران و کارشناسان بر این نکته اتفاق نظر دارند که یکی از دلایل بروز انقلاب‌های مردمی در جهان عرب که به «بهار عربی» معروف شد، «فساد» حاکم بر خاندان‌های سلطنتی بود که بر این کشورها حکومت می‌کردند و موجب براندازی رژیم‌های آنها در کشورهایی چون تونس ، مصر، لیبی و یمن شد و تهدیدی است برای رژیم های حاکم بر بحرین و عربستان.

این مطلب و مجموعه مطالب دیگری که به صورت سلسله‌وار توسط خبرگزاری فارس ارائه می‌شود، تلاش دارد که نگاهی به فساد خاندان‌های حاکم بر این کشورها داشته باشد. بخش اول و دوم این مجموعه مطالب به «تونس» و فساد خاندان «بن علی» ‌پرداخت و در مجموعه مطالبی که هم اکنون خواهد آمد، به «مصر» و فساد خاندان «مبارک» می‌پردازد.

مصر

«مصر» کشوری در شمال غربی قاره آفریقا است. این کشور در جنوب دریای مدیترانه و غرب دریای سرخ قرار داشته و از غرب با لیبی، از جنوب با سودان و از سمت شبه جزیره سینا با سرزمین‌های اشغالی [اسرائیل] و نوار غزه هم مرز است.

مصر یکی از پرجمعیت‌ترین کشورهای آفریقایی و خاورمیانه است و اکثر جمعیت بیش از 80 میلیون نفری آن در کنار رود نیل زندگی می‌کنند. کرانه‌های رود نیل منطقه‌ای است که 40 هزار کیلومتر مربع یعنی حدود یک بیست و پنجم این کشور و تنها زمین‌های بارور آن را تشکیل می‌دهد. بخش عمده این کشور که در مجموع 1 میلیون کیلومتر مربع وسعت دارد، از بیابان تشکیل شده و جمعیت پراکنده‌ای را در خود جای داده‌ است.

حدود نیمی از جمعیت مصر شهرنشین هستند که بیشتر آنان در دو شهر بزرگ قاهره،‌ پایتخت و اسکندریه، دیگر شهرهای دلتای رود نیل و حومه آنها زندگی می‌کنند.

مصر یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌های بشری بوده و آثار باستانی متعدد موجود در این کشور که مهمترین آن‌ها «اهرام ثلاثه» است، هر ساله گردشگران زیادی را جذب این کشور می‌کند. به همین دلیل حدود 12 درصد نیروی کار مصر در بخش گردشگری و شهرهای تفریحی ساحل دریای سرخ فعالیت دارند.

تمدن در منطقه کنونی مصر که در کناره رود نیل شکل گرفته در زمره کهن‌ترین تمدن‌ها به شمار می‌آید که از حدود 4 هزار سال پیش از میلاد موجود است.

دولت قدیم مصر در سال 524 قبل از میلاد به دست ایرانیان سقوط کرد. این کشور در روزگار هخامنشی و همچنین در دوران ساسانی بخشی از شاهنشاهی ایران بود.

در سال 332 قبل از میلاد اسکندر این سرزمین را تصرف نمود. در سال 30 قبل از میلاد رومیان با غلبه بر «کلئوپاترا»، آخرین ملکه بطلمیوسی، مصر را ضمیمه قلمرو روم کردند.

در سال 641 میلادی برابر با 19هجری قمری در زمان «عمر»، خلیفه دوم، مسلمانان این کشور را فتح کردند. مصر همواره از سرزمین‌های مهم برای حکومت اسلامی بوده و تا سال 1517 میلادی که دولت عثمانی بر مصر تسلط داشت و در دست خلفای اموی و عباسی و فاطمی بود.

در سال 1798 میلادی ناپلئون به مصر لشکر کشید و در سال 1805 میلادی محمدعلی پاشا از طرف دولت عثمانی حاکم آنجا شده و دولت جدید مصر را تشکیل داد.

برای مدت‌ها مصر تحت‌الحمایه انگلیس بود، ولی پس از جنگ جهانی اول بر اثر فشار مردم، استقلال مصر را اعلام کرد. در جنگ جهانی دوم طی سال‌های 1941 تا 1943 میلادی با اینکه مصر بی‌طرفی خود را اعلام کرده بود، اما سرزمین‌های غربی آن در حاشیه دریای مدیترانه از صحنه نبردهای سنگین بین ارتش آلمان و ارتش انگلیس بود.

مصر در سال 1945 میلادی به عضویت سازمان ملل متحد در آمد و در سال 1952 با کودتای بدون خونریزی «افسران جوان» ارتش علیه «ملک فاروق»، پادشاه این کشور صاحب حکومت جمهوری شد.

«جمال عبد الناصر» به عنوان اولین رئیس جمهوری مصر در از 1954 تا تاریخ مرگش سال 1970 رهبر مصر بود. جمال عبدالناصر به لحاظ روحیه ناسیونالیستی خود در بین عرب‌ها مشهور است. از اقدامات مهم سیاسی او می‌توان به جنگ شش روزه اعراب - اسرائیل و توافقنامه کانال سوئز نام برد. پس از جمال عبد الناصر، این «محمد انور السادات»، سیاست‌مدار و نظامی مصری بود که به عنوان سومین رئیس جمهوری مصر به قدرت رسید (عبد الناصر دو دوره رئیس جمهوری مصربود). وی سمت رئیس جمهوری کشور مصر را از تاریخ 15 اکتبر 1970 تا روز ترورش به دست «جهاد اسلامی» در تاریخ 6 اکتبر 1981 به عهده داشت. پس از ترور سادات این «حسنی مبارک» بود که قدرت را در این کشور با عنوان ریاست جمهوری مصر به دست گرفت.

«محمد حسنی سید مبارک»، معروف به «حسنی مبارک» در 4 می 1928 در «منوفیه» مصر به دنیا آمد و پس از پایان تحصیلات متوسطه به دانشکده نظامی رفت و در سال 1949 با درجه ستوان دوم فارغ ‌التحصیل شد. مبارک در سال 1950 به دانشکده نیروی هوایی رفت و تحصیلات تکمیلی خود را در آکادمی نظامی شوروی سابق گذراند. وی پس از پیشرفت در نیروی هوایی مصر تا پیشرفت‌های خود را تا مقام معاونت ریاست جمهوری ادامه داد تا پس از ترور انور سادات در ششم اکتبر 1981 به ریاست‌ جمهوری این کشور برسد.

مدت زمامداری حسنی مبارک که از 14 اکتبر 1981 تا 11 فوریه سال 2011 پس از کناره‌گیری وی از قدرت را دربرمی‌گیرد، یکی از طولانی‌ترین حکومت‌های منطقه‌ای به شمار می‌آید و پس از حکومت سرهنگ «معمر قذافی»، ‌دیکتاتور مقتول لیبی؛ «سلطان قابوس بن سعید سلطان»، پادشاه عمان؛ «علی عبد الله صالح»، دیکتاتور مخلوع یمن و «محمد علی پاشا» در مصر دارای پنجمین حکومت طولانی در جهان عرب بود.

اما در پی اعتراضات و فشارهای گسترده مردم مصر، حسنی مبارک در تاریخ 11 فوریه 2011 برابر با 22 بهمن 1389 از ریاست جمهوری مصر مجبور به کناره گیری شد و حکومت را به ارتش واگذار کرد.

انقلاب سال 2011 مصر تنها به حکومت سی ساله حسنی مبارک در این کشور پایان نداد، بلکه پرونده‌های بسیاری را در این کشور گشود که برای سال‌ها بسته بودند و کسی جرات و اجازه نزدیک شدن به آنها را نداشت.

آنچه در ادامه این مطلب و مطالب بعدی می‌آید، نگاهی به بخشی از این مفاسد مالی، اقتصادی و اخلاقی در دوران مبارک دارد.

زمانی که حسنی مبارک در سال 1981 قدرت را در مصر به دست گرفت، رسانه‌های مصری ترجیح می‌دادند که او را «رئیس جمهوری فقرا» خطاب کنند. اما این رئیس جمهوری فقرا طی سه دهه حاکمیت صاحب چنان ثروتی کسب کرد که برخی از منابع مطبوعاتی میزان ثروت او را بیش از 40 میلیارد دلار تخمین زدند.

اگر این رقم درست باشد خانواده رئیس حسنی مبارک را باید از جمله ثروتمندان خانواده‌های جهان دانست. اما صرف نظر از رقم واقعی ثروت خانواده مبارک این سوال مطرح می‌شود که آنها این ثروت را چگونه جمع‌آوری کرده‌اند؟

«عمر کامل»، پژوهشگر علوم سیاسی دانشگاه لایپزیک آلمان می‌گوید: مبارک در اولین سال‌های ریاست جمهوری‌اش پس از سفرش به خارج در حال بازگشت به قاهره بود که یک دستگاه تلویزیون جدید خریداری می‌کند. او در گمرک اصرار می کند که مالیات گمرکی را پرداخت کند، با اینکه او در آن زمان دارای حقوق کمی بود و توانای پرداخت چنین مالیات‌های سنگینی را نداشت.

اما با گذشت زمان مبارک و خانواده‌اش پنهان‌سازی دارایی‌هایشان را آغاز کردند. آنها در کاخ ریاست جمهوری زندگی می‌کردند و آمارهای دقیق و رسمی درباره ثروت رئیس جمهور مصر، «سوزان مبارک» همسرش و «جمال» و «علاء مبارک»، پسرانش طی حکومت سی ساله یافت نمی‌شود.


بر حسب برآورد «احمد نجار»، از کارشناسان مصر بخش زیادی از ثروت خانواده مبارک از طریق غیر قانونی به دست آمده است. بر اساس نظر این کارشناس ثروت مبارک را می‌توان از خلال حجم قراردادها و عملیات‌های مالی و اقتصادی که مبارک و خانواده‌اش در آن شرکت داشتند، از جمله خرید و فروش در مصر، امور مربوط به خرید و فروش اراضی و برنامه های خصوصی سازی برآورد کرد. اما بر حسب گفته این کارشناس «ارائه آمارهای دقیق از حجم ثروت این خانواده امکان پذیر نیست».

همان طوری‌که «دانیل تیلاسکلاف»، مدیر مرکز بازل سوئیس و عضو شورای مدیریتی سازمان بین المللی شفافیت معتقد است، رقم 40 میلیارد دلار برای ثروت مبارک می‌تواند درست باشد.

تیلاسکلاف اساس برآوردهای خویش از ثروت خانواده مبارک را ثروت «سانی آپاچا»، رئیس جمهوری سابق نیجر قرار می‌دهد که در دوران کوتاه حاکمیتش بر نیجر یعنی از سال 1993 تا 1998 توانست ثروتی بالغ بر 5 الی 7 میلیارد دلار جمع آوری کند. به همین دلیل تیلاسکلاف تاکید می‌کند که دور از انتظار نیست که مبارک توانسته باشد، طی 30 سال حکومتش سالی یک سال و یا بیشتر از یک میلیارد دلار جمع آوری کرده باشد.

این اموال از کجا آمدند

بر حسب گفته عمر کامل از جمله آسان‌ترین راه‌هایی که از طریق آن پسران مبارک توانسته‌اند، به این ثروت کلان دست یابند خرید اراضی ارتش با قیمت بسیار پائین بود، بهترین مثال موجود در این خصوص منطقه‌ای نزدیک شهر «اسماعیلیه» است که مصری‌ها آن را با نام «صحرای خشک» می‌شناسند، اما هم اکنون به یک منطقه اقتصادی مهم مبدل شده تا قیمت زمین در این منطقه به شدت بالا رود.

از سوی دیگر احمد نجار، از کارشناسان اقتصادی تاکید می‌کند که ثروت «جمال مبارک»، از خلال فروش سهام بدهی‌های مصر در دهه هشتاد قرن گذشته جمع آوری شده است. توافقنامه‌ای که مبارک، رئیس جمهوری مصر در آن زمان امضاء کرد، به معنای قربانی کردن وطن بود، زیرا مصر توانایی پرداخت بدهی‌هایش را نداشت، بنابراین سهام مصر در آن زمان در بازارهای بین المللی به ارزش 35 درصد از قیمت اصلی یعنی 65 درصد پایین‌تر از قیمت واقعی سهام به فروش رسید. نجار می‌گوید: «در این زمان جمال مبارک اقدام به خرید این سهام‌ها با استفاده از نفوذ سیاسی پدرش کرد که این سهام به تنهایی باعث به دست آوردن ثروت‌های هنگفتی برای او شد».

ثروت خانواده مبارک کجاست

بر حسب گزارش رسانه‌های مصری و غیر مصری بخش زیادی از ثروت خانواده مبارک خارج از کشور است. کارشناسان پیش بینی می‌کنند که سوئیس و از جمله بانک‌های این کشور مانند «یو بس اس» و «کردیت» از جمله مراکز و جاهایی است که مبارک و خاندانش اموال خود را به آنها سپرده باشند. اما این مبالغ از 3.8 میلیارد دلار فراتر نمی‌رود. بر حسب اعلام بانک مرکزی سوئیس در پایان سال 2009 این میزان مبالغی است که افراد دارای تابعیت مصری در بانک های سوئیس مالکش بودند.

موسسه‌های مالی یوبس اس و کردیت سوئیس از ارائه هرگونه اطلاعاتی درباره حجم حساب‌های خانواده مبارک خودداری کرده‌اند. از سوی دیگر ناظران معتقدند که فرزندان مبارک و همسرش سوزان به دلیل داشتن گذرنامه‌های انگلیسی دارای ثروت‌های هنگفتی در بانک‌های انگلیسی هم هستند.

گزارش رسمی درباره دارایی‌های حسنی مبارک و خانواده‌اش

اسنادی سری که از دارایی‌های حسنی مبارک و همسرش سوزان و پسرانش علاء و جمال برملا شده و حاوی ارقام شگفت انگیزی است. این اسناد دارای مهر « بسیار محرمانه» هستند.

اطلاعات ارائه شده در اسناد حاکی است که ثروت خانواده مبارک حدود ‌70 میلیارد دلار برآورد می‌شود و بر حسب اطلاعات موجود مبارک و خانواده‌اش دارای حساب‌های بانکی و سپرده‌هایی در بانک‌های سوئیس، دارای کاخ‌ها و املاکی در منهاتن آمریکا، بیفرلی هیلز لندن، پاریس، دبی ، واشنگتن، نیویورک و فرانکفورت آلمان هستند. پسران مبارک از جمله مهمترین شرکای رستوران‌های شیلز و نجیندات به شمار می‌‌آیند.

همچنین این اسناد نشان می دهند که جمال مبارک 75 تن طلای بانک مرکزی را در اختیار گرفته و به حساب خاص شخصی خود در آمریکا سپرده است. او به عنوان نماینده بانک مرکزی مصر در شورای مدیریتی بانک عربی - آفریقایی حضور داشت و او از جمله شرکای شرکت اوراق مالی «هرمس» بوده است.

از دیگر موارد مذکور در این اسناد محرمانه این است که خانواده مبارک دارای دو هواپیمای شخصی و یک فروند کشتی تفریحی به قیمت بالغ بر 60 میلیون یورو بودند.

همچنین این اسناد نشان می‌دهند که آنها دارای اقامتگاه‌های تفریحی و اراضی و زمین‌هایی در دریای سرخ، حساب‌های سری و محرمانه در بانک ملی مصر بودند.

فروش اراضی دولتی و ثبت کردن هزاران هکتار از اراضی دولت به نفع مبارک و خانواده‌اش از دیگر اتفاقات رخ داده در مصر در زمان حکومت مبارک است.

این درحالی است که وزارت امور خارجه مصر خواهان توقیف اموال مبارک در بانک بین المللی بارکلیز انگلیس و بانک ایکوترید سوئیس شده است، این بدین معناست که خاندان مبارک در این بانک‌ها نیز دارای حساب‌هایی هستند.

بر اساس اطلاعات به دست آمده در این اسناد ارزش املاک و مستغلات مبارک و خانواده‌اش بالغ بر 350 میلیون پوند مصری برآورد شده است و تنها در یک فقره از این اسناد ذکر شده است که جمال مبارک 19 هزار تن پلاتین به ارزش 14.9 میلیارد دلار را به حساب مبارک در بانک یو بی اس سوئیس طی سال 1982 واریز کرده است.

اما اطلاعات مربوط به املاک و کاخ‌های خارج از کشور پسران مبارک مفقود شده و تحقیقات به هیچ‌گونه نتیجه و اطلاعاتی در این خصوص دست نیافته است. همچنین عدم صحت اطلاعات ارائه شده درباره شراکت پسران مبارک در رستوران‌های زنجیره‌ای شیلز مصر نیز برملا و آشکار شد.

تحقیقات درباره نمایندگی جمال مبارک از بانک مرکزی مصر در شورای مدیریت بانک عربی - آفریقایی نشان داد که جمال مبارک از سال 1996 تا ژانویه 2011 به عنوان عضو شورای مدیریت این بانک فعالیت داشت و طی این مدت مبالغی به عنوان پاداش و دستمزد و حضور در جلسات دریافت کرده که بالغ بر 175 هزار دلار ، 65 هزار و 160 هزار پوند مصری بوده است.

همچنین مشخص شد که 50 درصد از سرمایه شرکت «بولیون» قبرس، 40 درصد از سرمایه یکی از شرکت‌های مجموعه «هریس» فعال در مدیریت صندوق‌های سرمایه‌گذاری از آن جمال مبارک، پسر کوچک حسنی مبارک بوده است. این اسناد نشان می‌دهند که تنها یکی از شرکت‌های هریس طی سال‌های 1997 تا 2001 ، 2.5 میلیون دلار و طی سال‌های 2002 تا 2010 24 میلیون دلار برای جمال مبارک سود‌آوری داشته است.

اما تحقیقات صورت گرفته در خصوص تفریح‌گاه‌های مبارک و خانواده‌اش در دریای سرخ نشان داد که مبارک و خانواده‌اش مالک 5 ویلا در منطقه «الجولف»، شرم الشیخ واقع در شمال خلیج نعمه در استان جنوب سینا هستند که هریک از آنها را به مبلغی در حدود 300 تا 500 هزار پوند خریداری کرده است که ارزش‌های هریک از آنها در حال حاضر به میلیون‌ها و میلیاردها دلار می‌رسد.


صفحه مناسب چاپ پیشنهاد این صفحه از این خبر یک pdf بساز

سایر خبرها

  • ۱۷ تیر ۱۴۰۲ - ۰۹:۴۱ استقبال امیرعبداللهیان از همتای الجزایری در تهران
  • ۱۷ تیر ۱۴۰۲ - ۰۹:۴۰ دیدار سفیر ایران با وزیر خارجه سیرالئون
  • ۱۷ تیر ۱۴۰۲ - ۰۹:۳۹ ملاقات سفیر ایران با زندانیان ایرانی در موزامبیک و کسب اطلاع از سلامت آنها
  • ۱۷ تیر ۱۴۰۲ - ۰۹:۳۸ رسانه اماراتی: حمیدتی و البرهان دیدار می‌کنند
  • ۰۴ تیر ۱۴۰۲ - ۰۴:۳۹ گفت‌وگوهای منطقه‌ای بن‌سلمان و السیسی در پاریس
  • ۰۴ تیر ۱۴۰۲ - ۰۴:۳۸ مغرب نشست «النقب» را به تعویق انداخت
  • ۰۴ تیر ۱۴۰۲ - ۰۴:۳۷ سودان جنوبی مرزهایش با سودان را بست
  • ۰۴ تیر ۱۴۰۲ - ۰۴:۳۶ دیدار سفیر ایران با رئیس مجلس نمایندگان تونس
  • ۲۹ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۱:۰۶ تأسف وزیر خارجه مصر از موضع اتحادیه اروپا درباره سوریه
  • ۲۹ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۱:۰۵ امیرعبداللهیان: توسعه روابط با کشورهای آفریقایی در دستورکار دولت است
  • ۲۹ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۱:۰۴ کنعانی حمله تروریستی در اوگاندا را به شدت محکوم کرد
  • ۲۹ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۱:۰۳ تصمیم دولت بورکینافاسو برای راه‌اندازی سفارت در تهران
  • ۲۹ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۱:۰۲ رئیس حزب‌ الوفد رسما نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری مصر شد
  • ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ - ۰۵:۰۸ تمدید سه روزه آتش‌بس در سودان
  • ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ - ۰۵:۰۷ کرملین: تحقق طرح صلح آفریقا درباره اوکراین سخت است
  • ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ - ۰۵:۰۶ دعوتنامه اردوغان برای السیسی
  • ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ - ۰۵:۰۶ 17 غیرنظامی سودانی از جمله چند زن و کودک در حمله هوایی کشته شدند
  • ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ - ۰۵:۰۵ کشته شدن 38 دانش‌آموز اوگاندایی در یک حمله تروریستی
  • ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ - ۰۵:۰۴ یونیسف: بیش از 1 میلیون کودک به علت جنگ در سودان آواره شدند
  • ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ - ۰۵:۰۳ «نیروهای پشتیبانی سریع» سودان، ارتش را به مثله کردن 2 عضو خود متهم کردند
  • ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ - ۰۵:۰۲ العربیه از تشکیل کمیته‌ ایرانی-مصری برای احیای روابط خبر داد
  • ۲۲ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۵۷ سفر نخست‌وزیر عراق به قاهره با محوریت ایران و تقویت روابط
  • ۲۲ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۵۶ تشدید جنگ داخلی در سودان پس از پایان آتش‌بس 24ساعته
  • ۲۲ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۵۵ رژیم صهیونیستی به دنبال تولید تسلیحات در مغرب
  • ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۱۸ وعده ایتالیا برای کمک ۷۰۰ میلیون یورویی به تونس
  • ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۱۷ نشست شورای همکاری خلیج فارس و مصر درباره مسائل منطقه‌
  • ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۱۶ مشارکت رژیم صهیونیستی در رزمایش «شیر آفریقا» در مغرب
  • ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۱۵ درگیری‌های خونین بین مردم و نیروهای امنیتی در سنگال
  • ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۱۴ کشته شدن ده‌ها کودک در شمال نیجریه در پی حمله مردان مسلح
  • ۱۳ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۵۶ تمایل کومور برای ازسرگیری روابط رسمی با ایران