واحد مرکزی خبر / افزایش شمار آوارگان سومالیایی و هجوم به اردوگاههای کنیا همسایه جنوبی آن کشور ،مشکلات گسترده ای ایجاد کرده است. دکتر فیصل النعمان رئیس ستاد امدادرسانی به سومالی در هلال احمر سودان گفت: سومالی نیازمند کمک است اما کنیا هم از کشورهایی است که با خطر خشکسالی و قحطی روبر شده است و نمی تواند به آوارگان سومالیایی کمک زیادی بکند.
جیبوتی ، اتیوپی و سودان در منطقه شاخ آفریقا هم که پذیرای آوارگان سومالیایی هستند وضعیت مشابه کنیا دارند و حرکت آوارگان از کشوری به کشور دیگر فقط بر تعداد کشورهای نیازمند دریافت کمکهای بین المللی در منطقه را افزایش داده است. این در حالیست که سازمان ملل متحد هم از دولت کنیا خواست اردوگاه جدیدی برای هزاران نفر که از سومالی به این کشور پناه آورده اند ، بسازد .
بیشتر این آوارگان که عموما از اهالی جنوب سومالی هستند ابتدا برای یافتن غذا به پایتخت کشورشان یعنی مگادیشو می روند ، شهری که وضعیتی بهتر از دیگر مناطق سومالی ندارد. عبدی علی الاحمد مسئول اتحادیه دانشجویان سومالیایی ساکن سودان گفت : آنچه اکنون در سومالی می گذرد یک بحران واقعی و امتحانی بزرگ برای بشریت است.
بیست سال جنگ داخلی، باعث ویرانی بخش عمده ای از زمینهای کشاورزی و توان تولیدی سومالی شده و مگادیشو تقریبا به یک ویرانه تبدیل شده است و توان امداد رسانی به آوارگان را ندارد. سازمان جهانی غذا اعلام کرد همه تلاش خود را برای امداد رسانی به بیش از دو و نیم میلیون سومالیایی نیازمند بکار گرفته است اما کمبود بودجه این سازمان به دلیل عمل نکردن کشورهای ثروتمند به تعهدات خود از یکسو و ضعف کشورهای همسایه سومالی در کمک به آوارگان از سوی دیگر باعث شده است تا مردم سومالی نه در داخل کشورشان و نه در کشورهای همسایه پناهگاه مناسبی برای رهایی از دردها و رنج های خود یافت نکنند.
