واحد مرکزی خبر / روزنامه هافینگتون پست نوشت انچه که موجب مرگ مردم سومالی می شود، بیشتر از خشکسالی سیاست های اشتباه امریکا و دیگر کشورهای جامعه جهانی در مورد این کشور است.

این روزنامه امریکایی در پایگاه اینترنتی خود در مقاله ای به قلم ایمان، به تشریح اوضاع زندگی مردم در کشورهای شاخ افریقا به ویژه سومالی پرداخت و نوشت، هیچ مادری در سومالی نباید مجبور باشد که تنها یکی از فرزندانش را برای غذادادن انتخاب کند و دیگری را به امان خدا رها کند. به اعتقاد نویسنده که خود اهل سومالی است، جهان به اندازه کافی غذا و منابع غذایی دارد که هیچ پدر و مادری مجبور به چنین تصمیم گیری دشواری نباشد.

کشورهای شاخ افریقا با شدیدترین خشکسالی در 60 سال گذشته دست به گریبانند که زندگی 12 میلیون نفر را در کنیا، اتیوپی، جیبوتی و سومالی تحت تاثیر قرار داده است.

در ادامه مقاله امده است رنج مردم سومالی و مرگ انها تنها به علت خشکسالی نیست بلکه به علت سیاست های اشتباه امریکا و جامعه جهانی در خصوص این کشور است.

نویسنده افزود، مردم سومالی مانند من خشمگین، ناامید و دل شکسته هستند اما ما تسلیم ناامیدی نخواهیم شد.

درست است که مشکل سومالی پیچیده است اما ما نباید بیکار بنشینیم و درمقابله با این فلاکت دست روی دست بگذاریم.

ما باید بذر امید بکاریم و امیدوار باشیم مردم سومالی به این درک برسند که امنیت غذایی انها وابسته به صلح پایدار و احترام به حقوق بشر است. در ادامه نویسنده راهکارهایی برای رفع مشکل مردم سومالی ارائه داده است.به اعتقاد وی بخشی از این مشکل می تواند به دست مردم این کشور مرتفع شود.

وی به قدرت زنان در این عرصه ایمان دارد و می گوید اینده افریقا در دست خود افریقاییان به ویژه زنان است.

از نظر وی با اینکه بنیاد خانواده در افریقا مستحکم است ولی برای رفع مشکل باید از خانواده ها حمایت بیشتری شود تا کنار هم بمانند و نیازهای یکدیگر را رفع کنند.

وی بخشی از راه حل را نیز برعهده جامعه دانست و گفت تامین امنیت می تواند کنار امدن با خشکسالی را سهل کند.

به عنوان مثال خشکسالی در شمال سومالی که زمین ها بایرتر است، شدت بیشتری دارد اما این منطقه دچار قحطی نشده است زیرا سران قبایل بر صلح اجتماعی نظارت دارند و دولت هم در این منطقه امنیت را در سطح معقولی تامین کرده است.

درنتیجه کمک های غذایی و امدادهای بین المللی در اختیار مردم این منطقه قرار می گیرد.

به همین علت است که بیشتر مردمی که از جنوب سومالی اواره شده اند به جای خروج از مرزهای بین المللی به سمت شمال حرکت می کنند. نویسنده یکی از راهکارهای مهم را نیز فراخوان رهبران سومالی و رهبران منطقه ای افریقا و تلاش برای یافتن جایگزین مناسب می داند.

در ادامه مقاله امده است، از زمانیکه سازمان شبه نظامی الشباب از بیشتر بخش های موگادیشو عقب نشینی کرد، فرصتی پدید امد که دولت موقت قدرتمندتری که به حقوق بشر احترام می گذارد، فساد کمتری دارد، معتبر تر است، شفاف تر عمل می کند و پاسخگو نیز هست روی کار اید.

و این تنها راه را برای ارسال کمک های غذایی باز نمی کند بلکه امکان بررسی این نکته را فراهم می کند که مردم سومالی چگونه می توانند زندگی، جامعه و حکومت خود را احیا کنند.