واحد مرکزی خبر / مطبوعات عبری معتقدند محاکمه دیکتاتور مصر اقدامی انتقامجویانه است که به حل مشکلات این کشور کمکی نمی کند.
به نوشته پایگاه اینترنتی روزنامه القدس العربی روزنامه عبری هاآرتص در مقاله ای در واکنش به محاکمه حسنی مبارک رئیس جمهور مخلوع مصر نوشت تصویر حسنی مبارک که در جایگاه متهمان در دادگاه محاکمه خود روی تخت دراز کشیده بود واکنش های مختلفی را به دنبال داشت.
از یکسو وی دیکتاتوری است که به دنبال انقلاب موفقیت آمیز مردمی که به براندازی وی و رژیمش منجر شد محاکمه می شود و از سوی دیگر مبارک که بدون شک در میان حکام عرب وحشی ترین آنها نیست در حالی محاکمه می شود که بشار اسد رئیس جمهور سوریه همچنان با کشتار شهروندان کشورش ادامه می دهد و معمر القذافی نیز همچنان به مقاومت در برابر انقلابیون ادامه می دهد و شاید کشورهای دموکراتیک غربی پس از آن که قذافی و اسد موفق به ادامه حکومت شوند به مذاکره با آنها بپردازند.
از سوی دیگر حاکمان عربستان و الجزایر نیز به گونه های مختلف قهرمانان سرکوب وحشیانه حقوق بشر هستند که با خیال راحت روی صندلی خود می نشینند و در این شرایط مبارک باید محاکمه شود.
در ادامه آمده است: امروز کسانی مبارک را محاکمه می کنند که روزگاری طرفدار وی بودند و وی آنها را به این پست و مقام ها گمارده بود.
در ادامه مقاله با اشاره به این که برخی تمایل دارند بهار عربی و بخصوص آنچه را در میدان التحریر قاهره روی داد به انقلاب هایی تشبیه کنند که به براندازی نظام های کمونیست در شرق اروپا منجر شد آمده است: اکنون این سوال مطرح می شود که نظام های دموکراتیک جدید در اروپای شرقی با حکام سابق این کشورها که بدون شک سرکوبگر و جنایتکارتر از رژیم مبارک بودند چگونه رفتار کردند؟ یکی از دستاوردهای نظام های جدید این بود که به جز نظام جدید رومانی، هیچ یک از نظام های جدید در اروپای شرقی انتقامجو نبودند و راه محاکمه یا اعدام حکام سابق را در پیش نگرفتند.
بدون شک پرهیز اروپای شرقی از انتقامجویی کار انتقال دموکراتیک نظام را در این کشورها تسهیل کرد و حتی به نظام های جدید مشروعیت بخشید.
در این کشورها افرادی که در پست های عالی دولتی فعالیت میکردند بخصوص مقامات دستگاه های نظامی و امنیتی از ادامه کار خود و شرکت در انتخابات منع شدند.
اما اگر در چنین منطقی را در قبال حاکم سابق در پیش می گرفتند شورای نظامی حاکم بر این کشور و حتی قضات و دادستان ها نیز بدون شک از نظر مردم مردود بودند. در ادامه آمده است: شورای نظامی حاکم بر مصر تحت فشار تظاهرکنندگان زمان محاکمه مبارک را به رغم بیماری وی جلو انداخت و این در حالیست که وی ترجیح داد در مصر بماند و مثل زین العابدین بن علی رئیس جمهور مخلوع تونس از کشور فرار نکند.
در اینجا باید اذعان کرد که انقلاب مصر موفق نشده است زیرا هر چند مبارک و فرزندانش به عنوان راس هرم قدرت در این کشور محاکمه می شوند اما حاکمان کشور گروهی نظامی هستند که مبارک آنها راتعیین کرده است.
هاآرتص می افزاید: انتقال به دموکراسی و بهبود اوضاع اقتصادی دهها میلیون مصری همچنان رویایی دور از دسترس است و معلوم نیست انتخاباتی برگزار خواهد شد یا خیر و اگر برگزار شود ضمانتی وجود دارد که نیروهای دموکرات و لیبرال به پیروزی برسند یا آنکه مصر گرفتار حکومتی دینی و سرکوبگر خواهد شد.
در همین حال بعید است ارتش از امتیازات اقتصادی و اجتماعی خود چشم پوشی کند.
انتقامجویی قضایی نمی تواند جای اصلاحات دموکراتیک و اجتماعی واقعی را بگیرد.
در بخش دیگری از مقاله با اشاره به انقلاب افسران در مصر در سال هزار و نهصد و پنجاه و دو آمده است: این انقلاب به براندازی حکومت ملک فاروق منتهی شد اما انقلابیون وی را نکشتند بلکه با کشتی وی را به تبعیدگاه فرستادند حال آنکه می توانستند وی را به فساد و صدور دستور تیراندازی متهم کنند.
حکمت و درایت افسران انقلابی به ریاست نجیب مانع از اقدامات افراطی و شتابزده شد و بدون شک به مشروعیت بخشیدن به انقلاب آنها کمک کرد. انقلاب مصر همچنان در ابتدای راه قرار دارد و توانایی آن برای انتقال به نظامی دموکرات و مبتنی بر آزادی سیاسی و مدنی که ضامن برگزاری انتخابات منظم و شفاف برای حل مشکلات این کشور باشد در معرض آزمایش قرار دارد.
شاید پاسخ دادن به فشارهای مردم برای انتقامجویی در کوتاه مدت رضایت افکار عمومی را به دنبال داشته باشد اما در بلند مدت به حل مشکلات واقعی مصر کمکی نخواهد کرد. اگر قرار باشد یکی از روسای جمهور مصر محاکمه شود این جمال عبدالناصر است که باید محاکمه شود زیرا کشورش را دو بار درگیر جنگ با اسرائیل کرد و طی آن هزاران نیروی نظامی مصری را به کشتن داد و خسارات زیادی به ارتش مصر وارد آورد.
