مدیر آموزش و تحقیقات دانشگاه لوزان سوئیس گفت جنبش اعتراضی در لیبی همچنان ادامه خواهد داشت .
منصف جزیری در گفتگو با پایگاه اینترنتی روزنامه فرانسوی زبان لوموند اظهار داشت ساکنان شهر بنغازی این جنبش را آغاز کردند.
بخشی از آنها طرفدار مخالفان و بخشی دیگر طرفدار اسلام گرایان هستند.
اما بخش زیادی نیز به طور خودجوش به اعتراضات پیوستند.
بدون تردید تظاهرکنندگان از حوادث تونس و مصر انگیزه و الهام گرفته‌اند.
آنها دیدند قیام‌ها در این دو کشور به نتیجه رسید و به این می‌اندیشند که ممکن است این تجربه در لیبی نیز موفق باشد.
اما ساختار لیبی با مصر و تونس تفاوت زیادی دارد و در نتیجه، پایان این جنبش نیز امکان دارد با جنبش های تونس و مصر بسیار متفاوت باشد.
وی افزود: مخالفان در لیبی حضور آشکاری ندارند اما آنها در داخل و خارج و بر روی اینترنت فعالند.
این مخالفان مجموعه ای متشکل از ملی گرایان ، سلطنت طلب ها ، لیبرال ها و اسلام گریان هستند که تا اتحاد آنها راهی طولانی در پیش است.
در این میان اسلام گرایان در تردید به سر می‌برند ؛ به خصوص آنکه روز چهارشنبه صد و ده زندانی اسلام گرا از زندان‌ها آزاد شدند.
این کارشناس درباره جماعت اخوان المسلمین لیبی نیز گفت : این جماعت حضوری تقریبا موثر دارند و بیش از پیش در مصر ریشه دوانده‌اند. در سال های اخیر معمر قذافی و پسرش رابطه نزدیکی با جماعت اخوان برقرار کرد‌ه‌اند و پس از آزادی صد و ده زندانی اسلام گرا در روز چهارشنبه، دیگر هیچ‌یک از فعالان این جماعت در زندان‌ها باقی نمانده اند.
اخوان المسلمین خشونت‌های شهر بیضا را محکوم کرد اما رژیم را مورد انتقاد قرار نداد .
مواضع آنها مبهم است و باوجود حمایت از مخالفان با آنها همراه نمی‌شوند. وی در خصوص گسترش دامنه اعتراضات به سراسر لیبی نیز گفت در حال حاضر جنبش اعتراضی در شهر بنغازی و اطراف آن در حال گسترش است.این منطقه از قدیم مرکز مخالفان بوده است. به سختی می‌توان تصور کرد دامنه اعتراض‌ها به طرابلس برسد .
در قیاس با بنغازی، سهم طرابلس ، پایتخت لیبی از تغییرات اقتصادی و اجتماعیِ بعد از سال هزار و نهصد و شصت و نه بیشتر بوده است.
با این ترتیب ساکنان طرابلس با پیوستن به اعتراض امکان دارد چیز بیشتری از دست بدهند.
اما جوانان طرابلسی به تغییر گرایش دارند.
به هر حال آنچه که قطعی به نظر می رسد این است که این جنبش ادامه خواهد داشت.
