روزنامه انگليسي 'گاردين' گزارش داد: رژيم صهيونيستي نگران است مبادا پشت اعتراضات شهروندان عادي مصر به اوضاع اقتصادي و تقلب مبارك در انتخابات – كه سرانجام موجب سرنگوني او شد-، يك تفكر اسلامي جديد نهفته باشد.
به گزارش ايرنا، اين روزنامه در تحليلي پيرامون تحولات اخير مصر كه به سقوط حسني مبارك پس از 32 سال حكومت ديكتاتوري منجر شد، افزود: اخوان المسلمين هنوز آنطور كه انتظار مي رود به صحنه نيامده است، اما اين گروه تنها نيروي سازمان يافته اي است كه در ميان مخالفان مصري حضور دارد.
گاردين تصريح كرد: رژيم صهيونيستي معتقد است با سقوط مبارك، اخوان المسلمين قد علم كرده و با بهره گيري از شرايط موجود مي تواند قدرت را در مصر بدست گيرد.
به نوشته اين روزنامه انگليسي، رژيم صهيونيستي اخوان المسلمين را پيروز ميدان اعتراضات در مصر مي داند.
گاردين نوشت: در خاطره رژيم صهيونيستي يك تجربه تازه خشكيده است: در انتخابات پارلماني كه در ژانويه 2006 بر اثر اصرار جرج بوش رييس جمهوري وقت ايالات متحده در اراضي فلسطين برگزار شد، پيروزي حماس و حاكميت آنان را در نوار غزه به همراه داشت و امروز يك رژيم اسلامگرابا مواضع شديد ضد صهيونيستي كنترل غزه را در دست دارد.
اين روزنامه تصريح كرد: سرنگوني مبارك، پيامدهاي جدي براي رژيم صهيونيستي و همكاري كامل آن با مصر بدنبال خواهد داشت. اين اتفاق همچنين ممكن است به گرم شدن روابط مصر و دولت حماس در غزه منجر شود.
بر اساس اين گزارش، سرنگوني مبارك مي تواند به موقعيت نيروهاي حافظ صلح بين المللي در صحراي سينا نيز آسيب برساند و به آنجا ختم شود كه مصر مانع حركت زيردريايي ها و كشتي هاي نظامي رژيم صهيونيستي در كانال سوئز شود.
گاردين در ادامه گزارش خود از تحولات مصر پس از سقوط مبارك تصريح كرد: اگر يك دولت اسلامي قدرت را در اين كشور به دست بگيرد، احتمالا فضاي صلح آميز از قبل سرد بين مصر و رژيم صهيونيستي كاملا يخ مي زند.
اما، اينها همه آن چيزي نيست كه رژيم صهيونيستي را نگران كرده است. گاردين در اين باره نوشت: با تغيير شرايط در مصر، ارتش رژيم صهيونيستي نيز به تجديد سازمان نياز پيدا خواهد كرد زيرا از زماني كه اين ارتش مجبور بود جهت مقابله با تهديد واقعي مصر آماده شود، بيش از 20 سال مي گذرد.
بنا به ادعاي اين روزنامه انگليسي، ارتش اسراييل در حال حاضر براي برخورد با حزب الله و حماس و حداكثر سوريه آموزش مي بيند و سران اين رژيم هيچگاه فكر آن را نكرده بودند كه شايد روزي برسد كه بطور مثال، در حمله رژيم صهيونيستي به غزه، مصر با حماس متحد شود.
بر اساس اين گزارش، در حالي كه اين روزها امريكا و اروپا از بركناري حكومتي كه آزادي هاي اساسي شهروندانش را انكار مي كند حمايت مي كنند، نگراني اصلي رژيم صهيونيستي اين است كه تحولات مصر مشكلات جدي امنيتي منطقه اي به دنبال بياورد. سران اسراييل مي گويند سقوط رژيم حسني مبارك مي تواند توافقات صلح رژيم صهيونيستي با اردن ومصر را كه بعد از اتحاد اين رژيم با واشنگتن، توشه اصلي استراتژيك آن محسوب مي شود، به خطر بياندازد و از سوي ديگر، اين وضعيت ممكن است باعث شود مرز جنوبي اين رژيم نياز به تغييرات نظامي ساختاري پيدا كند و بار سنگيني را بر دوش اقتصاد اسراييل بگذارد.
به نوشته گاردين، توافقنامه صلح مصر و رژيم صهيونيستي كه درسال 1979 ميلادي به امضا رسيد، باعث كاهش تدريجي روند گسترش نيروهاي اين رژيم، كاهش سن معافيت خدمت دوره احتياط و سرازير شدن فراگير منابع اين رژيم به سمت اهداف اجتماعي واقتصادي آن در جهت كمك به بهبود اقتصادي در نيمه دهه 80 شده بود. اين اتفاق بعد از 'دهه از دست رفته'(1974-1984) رخ داد كه طي آن رژيم صهيونيستي به دنبال آسيب ديدن در جنگ مشهور به 'روز كيپور' در سال 1973، براي ارتش خود سرمايه گذاري عظيمي انجام داده بود.
اين روزنامه تصريح كرد: با سقوط رژيم مبارك به نظر مي رسد اين پاندول به عقب خواهد چرخيد و رژيم صهيونيستي مجبور خواهد شد ارتش خود را بتدريج براي بدترين سناريو ها آماده كند.
به نوشته گاردين، شكست اطلاعاتي 1973 اسراييل بار ديگر اين هفته، پس از اينكه سازمانهاي اطلاعاتي و نظامي اين رژيم از جمله موساد شدت ناآرامي عمومي را در مصر پيش بيني نكردند، تكرار شده است.
اين روزنامه خاطرنشان كرد: بعد از پايان اولين هفته ناآرام در قاهره، بنيامين نتانياهو، نخست وزير رژيم صهيونيستي از وزيرانش خواست درباره حساسيت اين موضوع صحبت نكنند اما او نتوانست خودش را در كنفرانس مطبوعاتي مشترك با آنگلا مركل صدراعظم آلمان در بيت المقدس كنترل كند و نسبت به افتادن مصر به دست يك رژيم افراطي اسلامگرا هشدار داد.
گاردين نوشت: آخرين چيزي كه مبارك به آن نياز داشت آغوش باز نتانياهو بود كه او آن را گرفت اما هركس برنامه هاي خبري مصر را از تلويزيون تماشا مي كرد مي توانست مكررا عبارات خصومت آميز عليه رژيم صهيونيستي را در ميدان التحرير قاهره بشنود.
اين روزنامه افزود: وقتي مبارك انتخاب عمرسليمان - وزير اطلاعات كهنه كار - را به عنوان معاون خود اعلام كرد، شبكه الجزيره فورا با مراجعه به آرشيو، فيلم هاي خبري سليمان همراه با مقامات عالي صهيونيستي را نشان داد چون نتيجه مشخص بود: او احتمالا يك عامل رژيم صهيونيستي است.
به نوشته گاردين، در سال هاي اخير، سخنگويان رژيم صهيونيستي، تحولات خاورميانه را به عنوان يك مبارزه بين مصر و عربستان سعودي از يكسو و ايران و متحدان آن از سوي ديگر توصيف كرده اند اما حوادث قاهره نشان مي دهد كه دولت هاي ميانه رو سني مذهب(هوادار غرب) در انزوا قرار مي گيرند.
بر اساس اين گزارش، در درون رژيم صهيونيستي، انقلاب مصر به عنوان يك پيروزي عقيدتي براي كساني ارزيابي مي شود كه عليه دادن امتيازات ارضي به رهبران عرب هشدار مي دهند، حتي اگر اين كار به عنوان بخشي از يك موافقت نامه صلح متمركز( پيمان كمپ ديويد) گنجانده شده باشد.
گاردين نوشت: حالا، همانطور كه قاهره به درون يك انتقال قدرت نامطمئن فرو مي رود، يك علامت سئوال درباره سرنوشت موافقت نامه قديمي صلح مطرح مي شود و نتيجه آن نيز روشن است... رژيم صهيونيستي نبايد دست به ريسك هاي غيرضروري بزند.