اين تغيير بيش از آنكه يك رخداد صرفا داخلي يك كشور و حتي يك تحول در منطقه محسوب شود، به زعم كارشناسان سياسي يك تحول فرامنطقه اي و بين المللي است كه نه تنها مصر و منطقه شاخ آفريقا بلكه خاورميانه، آسيا، اروپا و حتي آمريكا را به شدت تحت تاثير قرار خواهد داد.
مصر با جمعيتي حدود 80ميليون نفر براي ملت هاي عرب خاورميانه و شمال آفريقا يك وزنه سياسي تاثيرگذار محسوب مي شود و بخاطر موقعيت راهبردي و مالكيت آبراه سوئز كه در سال 1956ميلادي از سوي جمال عبدالناصر ملي اعلام شده است و هم چنين همسايگي با فلسطين اشغالي ،‌تغيير در آن، غرب ورژيم صهيونيستي را با مسائلي روبه رو مي كند.
آبراه سوئز به طول 163 كيلومتر كه درياي سرخ را به درياي مديترانه پيوند مي‌دهد، در غرب صحراي سينا و شمال شرق مصر واقع شده‌است وبه عنوان ميانبري براي كشتي‌هايي كه از بندرهاي قاره اروپا و آمريكا به سمت بندرهاي جنوب شرق آسيا، شرق آفريقا و قاره اقيانوسيه در رفت و آمد هستند، ساخته شده تا مجبور به دور زدن قاره آفريقا يا انتقال زميني بارها نباشند.
اين آبراه امروزه غير از اينكه معبري براي عبور كشتي هاي تجاري محسوب مي شود، معبري مطمئن براي ناوهاي ايالات متحده و ناتو نيز است كه بطور منظم براي عمليات در شاخ آفريقا و تشديد جنگ در جنوب آسيا از اين آبراه عبور مي كنند.
طبيعي است تغيير رژيم فعلي مصر كه اين ترددها را به عنوان سپري براي خود در مقابل تعرضات احتمالي خارجي درنظر مي گيرد و روي كارآمدن يك رژيم مستقل و تغيير شرايط عبور از اين آبراه، مي تواند عمليات نظامي غرب را در سراسر درياي عرب از سومالي تا پاكستان با موانع جدي روبرو سازد.
مضاف بر اينكه آبراه سوئزيك نقطه اصلي ترانزيت نفت مصرفي اروپا از خليج فارس تا درياي سرخ در مسير درياي مديترانه نيز به حساب مي آيد كه در صورت بسته شدن اين آبراه، كشتي ها مجبورند كل جنوب آفريقا را طي كنند.
براساس آمار هاي اعلام شده بالغ بر 5/7درصد تجارت دريايي جهان نيز از طريق آبراه سوئز صورت مي گيرد كه ايجاد هرگونه مانع در اين آبراه مي تواند روند اين تجارت را با مشكلات عديده اي روبرو سازد.
گرچه در صورت روي كارآمدن يك دولت غيرهمگرا با غرب در قاهره ممكن است اين آبراه از سوي غربي ها به عنوان يك اهرم فشار به اين دولت و كشورهاي همسوي آن مورد استفاده قرار بگيرد كه اين حادثه قطعا بر مبادلات عادي انرژي تاثير سوء خواهد گذاشت.
وزير نفت ونزوئلا در اين خصوص اين احتمال را رد نكرده است كه در صورت مسدود شدن كانال سوئز به دنبال نا آرامي ها در مصر، قيمت هاي جهاني نفت خام به سطوح 200 دلار براي هر بشكه افزايش يابد.
گرچه رافائل راميرز در ادامه تصريح كرده كه هم اكنون نشانه اي از وقوع چنين رخدادي وجود ندارد.
در يك تحول ديگر در اين خصوص شركت هاي نفتي اروپا از قبيل استات اويل نروژ، رويال داچ هلند و بريتيش پتروليوم انگليس فعاليت هاي حفاري خود را در مصر متوقف و با بستن دفاتر محلي خود، خروج خانواده هاي پرسنل خارجي و پرسنل رده پايين خود را آغاز كردند.
آبراه سوئز براي رژيم صهيونيستي نيز كه حسني مبارك به تاسي از خلف خود انورسادات، مبتكرطرح تاريخي سازش يعني كمپ ديويد، توسعه روابط با اين رژيم را در قالب اتحاد با غرب، ادامه داده، از يك اهميت حياتي برخوردار است.
رژيم مبارك به رغم گسترش نفرت عمومي دنياي عرب و بخصوص مسلمانان از رژيم صهيونيستي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران در سال 1979 ميلادي، بطور آشكار با اين رژيم همكاري كرده و موجبات تركتازي صهيونيست ها را در منطقه فراهم ساخته است، بطوري كه اين رژيم براي رسيدن به درياي مديترانه و اروپا آبراه سوئز را براي خود يك معبر حياتي تلقي كرده و حتي ناوهاي موشك انداز اين رژيم براي رسيدن به درياي سرخ در ماه ژولاي سال 2009ميلادي از اين آبراه عبور كرده است.
به نظر مي رسد تحولات جديد در مصر خواب سران رژيم صهيونيستي را شديدا آشفته كرده و آنها در پي چاره جويي براي دوران بعد از مبارك، اين يار غار صهيونيست ها، هستند.
در اين خصوص اين اظهارات رييس ستاد كل ارتش رژيم صهيونيستي كه 'تظاهرات رو به گسترش در مصر اين رژيم را مجبور مي كند يك واقعيت امنيتي جديد را در خاورميانه اتخاذ كند' مي تواند بسيار گويا باشد.
وي اذعان كرده كه آرامش فعلي در خاورميانه براي رژيم صهيونيستي شكننده است وواقعيت امنيتي براي آنها مي تواند به آساني تغيير يابد.

---