این روزها و در پی اعتراض های گسترده علیه حسنی مبارک، اخوان المسلمین به عنوان بازیگر موثری در صحنه سیاسی مصر و آینده این کشور مطرح شده اند. پرسش اینست که رهبری آنها تا چه اندازه بنیادگرا است و این که آیا آنها در تبدیل مصر به یک حکومت اسلامی کامیاب خواهند شد یا نه؟بیش از سه دهه است که انقلاب ایران و سقوط دولتی دوست و از نظر استراتژیکی حیاتی به دست بنیادگرایان اسلامی، سیاستگذاران غرب را در خاورمیانه متحیر کرده است.
به نوشته سایت رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی، بحران مصر کابوسی تکراری را در چشم آنها مصور می سازد که در آن به جای هواداران خمینی که راه را برای حکومت ملاها در سال ۱۹۷۹ هموار کردند، اکنون مصر و اخوان المسلمین را داریم.در میانه صداهایی که به گوش می رسد و سخن از گذار مسالمت آمیز در مصر می رود، مقامات آمریکایی خاطر نشان می سازند که پرزیدنت باراک اوباما نگرانی خود را از احتمال دست یافتن اخوان المسلمین یا گروه های اسلام گرای مشابه به قدرت، پنهان نکرده است.از سوی دیگر ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه بریتانیا نیز تلویحاً در روز سی ام ژانویه این نگرانی را بازتاب داد که «بریتانیا خواهان دولتی با محوریت اخوان المسلمین نیست.»ادامه…
حتی عمر شریف، بازیگر مصری و نام آشنای جهان ضمن توصیه به حسنی مبارک برای کناره گیری، نگرانی خود را از آینده مصر ابراز داشت. شریف به خبرگزاری رویترز گفت «من خواهان اخوان المسلمین نیستم.» اخوان المسلمین در سال ۱۹۲۰ در آغاز با تکیه بر ارزش های اسلامی توسط حسن البنا بنیانگذاری شده بود که به مرور به یک گروه مبارزه جو علیه استعمار بریتانیا در مصر بدل شد. هدف گروه بنا به تعریفی که از روی شعار گروه یعنی «اسلام راه حل ماست» می توان به دست داد ایجاد یک حکومت اسلامی بر پایه قوانین شریعت است.فواز گرگس، رئیس مرکز خاورمیانه در مدرسه اقتصاد لندن می گوید پشینه بنیادگرایانه آنها نباید چشم سیاستمداران را بر روی این حقیقت ببندد که آنها به مرور به یک نیروی عملگرای مدرن تبدیل شده اند. به باور وی هدف عمده گروه ساقط کردن مبارک است و نه لزوماً دست یافتن به قدرت:«اخوان المسلمین می خواهند از شر مبارک رها شوند و نقش کلیدی در روند سیاسی کشور ایفا کنند. اما آنها به وضوح روشن ساخته اند که آمادگی حکومت بر مصر را ندارند.» برخی تحلیل گران با اشاره به پذیرش محمد البرادعی که یک شخصیت سکولار است، از سوی این گروه در جریان گذار مسالمت آمیز برای برکناری مبارک، بر این باورند که آنها در پی دستیابی به قدرت مطلقه نیستند.مها اعظم، در چتم هاوس لندن بر این باور است که گروه شیوه رفرمیستی میانه روانه ای را در پیش گرفته است. وی با اشاره به کمک های اخوان المسلمین در جریان جمع آوری امضا برای فیس بوک البرادعی می گوید در این مرحله به نظر من اخوان المسلمین آمادگی همکاری دارند.محمد حبیب، یکی از رهبران پیشین اخوان المسلمین این فکر را که هدف آنها ایجاد حکومتی مانند ایران است، رد می کند: «ما خواهان دولتی برآمده از یک روند کثرت گرایانه تقسیم قدرت هستیم. دولتی که مردم را منبع قدرت می داند. ما خواهان جدایی قوای سه گانه در کشور هستیم.» او همچنین رابطه با آمریکا را در صورت رعایت احترام متقابل مبتنی بر صلح و دوستی و امنیت هر دو کشور یک رابطه دوستانه می بیند.اما آیا اخوان المسلمین در مرحله بعد، از ریاست جمهوری البرادعی حمایت خواهند کرد یا نه؟ محمد حبیب پاسخ روشنی ندارد و معتقد است که در این مرحله خواست تظاهر کنندگان کناره گیری حسنی مبارک است.کامل الحلباوی، از دیگر مقامهای بالای این گروه به رویترز می گوید که مصر وارد دوران تازه آزادی و مرمسالاری می شود. وی می افزاید اسلامگرایان به تنهایی قدرت حکومت بر مصر را ندارند. ما، مسلمانان، چپ ها، کمونیست ها، سوسیالیست ها و سکولارها باید با هم همکاری کنیم و خواهیم کرد.برای غرب مانع بزرگ در سر راه ارتباط با اخوان المسلمین، مسئله قرارداد صلح کمپ دیوید است که سلف حسنی مبارک یعنی انور سادات، زندگی اش را بر روی آن گذاشت و به دست یک اسلامگرا ترور شد. اخوان المسلمین گفته اند که در صورت دست یافتن به قدرت مسئله را به رفراندوم خواهد گذاشت.تا اینجا همه چیز دموکراتیک می نماید. با اینهمه سیاستمداران غربی همواره نگران خواهند بود که جمهوری اسلامی ایران نیز در آغاز از راه و رسم های مردمسالارانه سود جست. سرانجام این که تنها با سخنهای ملایم و نرم نمی شود ارواح شریر را مهار کرد.
