گروه تحقيق و تفسير خبر- با گسترش حضور خياباني ارتش در مصر و افزايش ساعات حكومت نظامي و نيز اقداماتي همچون شكستن ديوار صوتي با استفاده از بالگردها و جت هاي جنگي بر فراز تجمع هاي اعتراض آميز، برخي كارشناسان نسبت به اهداف پشت پرده ارتش در حفاظت از حكومت كنوني مصر هشدار مي دهند.

حضور نيروهاي ارتش در خيابان هاي مصر روز جمعه گذشته و همزمان با اعلام حكومت نظامي در سه شهر قاهره، اسكندريه و سوئز انجام شد. اين در حالي بود كه از آغاز اعتراض ها در سه شنبه گذشته تا آن روز، پليس مصر با وجود اقدامات گسترده خود نتوانسته بود از عهده خاموش كردن اعتراض ها برآيد.
با اين وجود حضور نيروهاي ارتش به همراه ادوات سنگين نظامي همچون تانك ها و نفربرهاي زرهي، نه تنها خشم معترضان را به دنبال نداشت بلكه با استقبال آنها روبرو شد. بسياري اين مساله را به دليل محبوب بودن نهاد ارتش در ميان مصري ها به عنوان حافظ منافع ملي اين كشور مي دانند.
اين در حالي بود كه نيروهاي ارتش نيز از هرگونه درگيري عليه معترضان خودداري كردند. همين عامل باعث بوجود آمدن وضعيتي شده كه در آن معترضان در كنار نيروها و ادوات نظامي ارتش به اعتراض هاي خود عليه حكومت مصر ادامه داده اند.
با اين وجود از همان ساعات ابتدايي حضور ارتش در خيابان هاي مصر اين سوال در ذهن بسياري نقش بست كه اولا هدف از حضور ارتش در خيابان ها چه بوده و ثانيا اينكه در صورت گسترش دامنه اعتراض ها، ارتش سمت كدام طرف را خواهد گرفت، معترضان يا حكومت؟
آنچه تاكنون روشن بوده اين است كه ارتش مصر طي دو سه روز گذشته با استفاده از اعتماد عمومي مردم، بر دامنه و ميزان حضور خود در خيابان هاي شهرهاي مختلف افزوده است.
برخي معتقدند دولت مصر كه با گسترش اعتراض ها روبرو شده، با ترفند خاصي تلاش كرده تا با بهره گيري از تنها حلقه مورد اعتماد خود و مردم، كه همان ارتش است، رفته رفته وضعيت امنيتي را به نفع خود كنترل كند.
اين نظر زماني قوت مي گيرد كه طي روزهاي اخير از نظر بسياري، حسني مبارك رييس جمهوري مصر با وجود مواجه بودن با اعتراض هاي گسترده عليه خود، تلاش كرده تا بيش از اينكه به دنبال تن دادن به خواسته هاي معترضان باشد، به دنبال كنترل فضا به نفع خود و جريان حاكم باشد. بر اين اساس بسياري معتقدند اقداماتي همچون انتخاب عمر سليمان به عنوان چهره اي با سابقه امنيتي به عنوان معاون رييس جمهوري و نيز انتخاب فرماندارهاي جديد براي مناطق مختلف مصر، كاملا در راستاي اين هدف مبارك بوده است.
از سوي ديگر به زعم برخي، ارتش مصر هم رفته رفته با افزايش ميزان و دامنه حضور خود در خيابان ها، به دنبال كنترل فضاست. البته به نظر مي رسد ارتش براي جلوگيري از ايجاد حساسيت عمومي، فرايند افزايش حضور خود در خيابان ها را به صورت تدريجي انجام داده است.
با اين وجود روز گذشته در ششمين روز پياپي اعتراض ها در مصر، در حالي كه معترضان در ميدان التحرير قاهره گردهم آمده بودند، ارتش نيز بر تحركات خود افزود كه برخي از آنها در نوع خود طي يكي دو روز گذشته بي سابقه بود. به عنوان مثال روز گذشته بالگردها و جت هاي جنگي ارتش براي چند بار اقدام به پرواز در ارتفاع پايين و شكستن ديوار صوتي بر فراز خيابان هاي قاهره و بويژه ميدان التحرير كردند.
از سوي ديگر براي دومين بار طي سه روز اخير، ساعات حكومت نظامي افزايش پيدا كرد و از ساعت 3 بعد از ظهر تا 7 صبح تعيين شد. اقدامي كه از نظر بسياري نشان دهنده تنگ تر كردن فضا براي مردم براي ادامه اعتراض ها است.
بنابه اخبار منتشر شده، مبارك روز گذشته نشستي را نيز با فرماندهان ارتش داشته و در آن راجع به وضعيت امنيتي مصر صحبت هايي شده است.
بر همين اساس است كه به نظر بسياري از ناظران، ارتش مصر همچون اسب تراوايي براي مبارك عمل خواهد كرد. به گونه اي كه در ابتدا با استفاده از محبوبيت ارتش نزد مردم، بر حضور آنها در خيابان ها مي افزايد و سرآخر نيز به بهانه هايي همچون جلوگيري از به خطر افتادن امنيت ملي، آنها را وادار به (تلاش براي) خاموش كردن اعتراض هاي مردم مي كند. البته كارشناسان معتقدند ترجيح بسياري در حكومت مصر در اين است كه اين فرايند همانگونه كه در روزهاي اخير انجام شده به صورت تدريجي پيش برود.
با توجه به آنچه گفته شد به نظر مي رسد ارتش مصر، در برابر يك دو راهي دشوار قرار گرفته است كه انتخاب هر كدام از آنها، مي تواند براي مصر و مردم اين كشور سرنوشت ساز باشد.
بنابراين، اين پرسش مطرح مي شود كه با گسترش اعتراض ها آيا ارتش مصر سرآخر همانند ارتش تونس عمل خواهد كرد و جانب حكومت را نخواهد گرفت يا اينكه بر عكس حافظ منافع طبقه حاكم عليه معترضان خواهد شد؟