انتخابات رياست جمهوري گينه استوايي يکشنبه گذشته (هشتم آذر) با حضور ناظران آفريقايي درحالي برگزار شد که اعلام پيروزي پيش از موعد حزب حاکم، ترديدهايي را براي برنده آن ايجاد کرد.

"تيدورا اوبيانگ انگوه ما" که 30 سال است قدرت را در اين کشور توليد کننده نفت در آفريقا در دست دارد، ديروز در يک نطق تلويزيوني از پيروزي خود در انتخابات خبر داد و با اطمينان گفت:
"مثل دوره هاي قبل پيروز انتخابات هستم".
گزارش ها حاکي است، از جمعيت حدود 800 ميليوني اين کشور همه افراد واجد شرايط پاي صندوق هاي راي رفتند و قرار بود نتيجه نهايي فردا چهارشنبه اعلام عمومي شود، ولي پيروزي حزب حاکم ديروز اعلام شد.
تحليلگران نسبت به پيروزي انگوئما ترديدي ندارند، چون شرايط قبل و بعد از انتخابات به گونه اي بوده و هست که امکان پيروزي رقباي وي فراهم نبوده و نيست و در واقع رقيبي براي او باقي نمانده و او تنها رقيب بلامنازع نامزدهايي است که همه از حضور در رقابت با او کناره گيري کردند.
گرچه طبق اعلام ديده بان حقوق بشر، اتحاديه افريقا و جامعه اقتصادي کشورهاي آفريقاي مرکزي بر نحوه برگزاري اين انتخابات نظارت کردند، ولي اين سازمان و خبرنگاران بدون مرز هفته قبل اعلام کرده بودند که مخالفان در اين کشور هنوز مورد اذيت قرار مي گيرند و اخبار آنها در رسانه هاي دولتي پوشش داده نمي شود.
در اين کشور کوچک، قدرت در شخص انگوئما متمرکز شده است و هيچ کس را ياراي مقاله با او نيست.
"کارملو امبا باکالا" يکي از دو رقيب رييس جمهوري در آخرين روزهاي مبارزات انتخاباتي اين هفته با اعلام اينکه انتخابات اين دوره همچون گذشته از شفافيت لازم برخوردار نيست، از حضور در اين رقابت کناره گيري کرده بود.
انگوئما که با يک کودتاي نظامي در سال 1979 (1357) عموي خود را کنار زد و برمستند قدرت نشست، از ديرباز با اتهام نقض حقوق بشر و هدر دادن ثروت کشور روبه رو است.
وي و حزب دمکرات حاکم از زمان اجراي سياست چند حزبي در کشور در سال 1991 (1370) در تمامي انتخابات کشور پيروز شده اند.
در انتخابات قبلي رياست جمهوري گينه استوايي (2002) دولت اعلام کرده بود که 97/1 درصد آرا را کسب کرده است، ولي گروه هاي حقوق بشري در آن انتخابات نيز همچون انتخابات امسال سووالات جدي را مطرح کرده بودند.
اين کشور پس از استقلال در سال 1968 (1347) از اسپانيا، داراي نوعي سياست تک حزبي بود، ولي از سال 1991 و به اعتقاد برخي تحليلگران از سال 1993 نظام سياسي اين کشور به سمت حکومت تک حزبي نظاميان حرکت کرد.
از طرف ديگر از آنجايي که همه قدرت در دست رييس جمهوري متمرکز است، کميسيون انتخاباتي اين کشور نيز از استقلال لازم براي نظارت بر نحوه برگزاري عادلانه اين انتخابات برخوردار نبوده و نيست.
نام نويسي براي اين انتخابات در اکتبر پايان يافته بود، ولي دولت از اعلام عمومي اسامي راي دهنده خودداري کرد و همين موضوع موجب شد مخالفان نيز اعلام کردند دولت با اين عمل مي خواهد اسامي مخالفان را از فهرست ثبت نام شده ها خارج کند.
در پارلمان اين کشور نيز قدرت همچنان در دست حزب حاکم است. چون از يک صد کرسي پارلمان تنها يک کرسي به مخالفان اختصاص دارد و تنها مخالف و رقيب انگوئما يعني "پلاسيدو ميکو ابوگو" چندان قوي نيست که بتواند در برابر 99 موافق دولت، به راحتي حزب حاکم را به چالش بکشد.
وي اين بار فقط توانست حزب حاکم را به باد انتقاد گرفته و اعلام کند که رييس جمهوري 10 ميليون فرانک از بودجه دولتي را صرف اين انتخابات کرده است که البته اين تک صدا نيز چندان بلند و قوي نبود که بجايي برسد.
در هر حال، سياست با اقتصاد در اين کشور غرب آفريقا ارتباط تنگاتنگ دارد، زيرا آنهايي که از ابتدا از فعاليت دولت نظامي اين کشور داراي منابع غني نفت و گاز حمايت کردند، امروزه نيز براحتي با ترفندهاي مختلف سياسي و تبليغي و با اتخاذ سياست هاي دوگانه از رييس جمهوري و حزب حاکم اين کشور همچون گذشته حمايت کرده و مي کنند.
گينه استوايي علاوه بر ذخاير عظيم گاز، پس از نيجريه و آنگولا سومين قدرت نفتي قاره آفريقا است و همه منابع نفتي آن توسط شرکت هاي آمريکايي بهره برداري مي شود.
به همين دليل دولت گينه استوايي از حمايت شرکت هاي امريکايي و بعضا شرکت هاي آلماني برخوردار است که از عملکرد انگوئما، با زيرکي فراوان پشتيباني نرم افزاري به عمل مي آورند.