استقبال با نزدیک ‏شدن ماه مبارک رمضان، مردم در نواحی که امکان رؤیت زودتر ماه بیشتر است، به استهلال می‏پردازند. آنان در هر جایی که باشند اگر ماه را مشاهده کنند به "قاضی دولت" ـ که از طریق رییس کشور انتخاب می‏شود ـ اطلاع می‏دهند. سپس خود قاضی در رادیو اعلام می‏کند که طبق اخبار موثق که دریافت شده، مردم در چند ناحیه ماه را مشاهده کرده‏اند. اگر خبر زود اعلام شود مردم بعد از نماز عشاء در مسجد می‏مانند تا نمازهای مخصوص ماه را به جا آورند. تغذیه در تانزانیا و زنگبار هنگام افطار بسیاری اوقات غذاهایی طبخ می‏شود که در ماههای دیگر طبخ نمی‏شود مانند بعضی از شیرینی‏ها و یا ماکارونی. به طور معمول در سحری برنج و در افطار سیب زمینی، لوبیا و ماکارونی استفاده می‏ شود. قیمت بعضی از غذاها نیز در ماه رمضان گران‏تر از ماه‏های دیگر به فروش می‏رسد. افطار تانزانیایی‏ها معتقدند که مستحب است شخص بعد از اذان چیزی بخورد و بعد به نماز مشغول شود؛ لذا مردم شیرینی‏هایی به مسجد می‏آورند و گاهی هم قهوه فروش‏هایی هستند که به فروش قهوه مشغول می‏شوند. مردم بعد از نماز مغرب برمی‏گردند تا افطار مفصلی بخورند و سپس به نماز عشاء و عبادت مشغول شوند. تلویزیون فضای رادیو و تلویزیون تانزانیا در ماه رمضان، بسیار متفاوت است. در سیما آثار و مظاهر اسلامی نمایان‏تر می‏شود؛ مثلاً گویندگان خانم، باحجاب می‏شوند و روسری می‏پوشند؛ یا فیلم‏های مذهبی مثل "محمد رسول‏الله"، "عمر مختار" و "زندگی پیامبران" پخش می‏شود. در رادیو هم صبح و ظهر و شب، بعد از اذان ابتدا یک ربع قرآن خوانده می‏شود، سپس ترجمه آن و تفسیر خلاصه‏ای آیات ـ به طور معمول با صدای «شیخ محمود خلیل» ـ پخش می‏شود. مسجد نماز در مساجد تانزانیا، از ساعت یک بامداد شروع می‏شود و تا حدود ساعت سه ادامه دارد. بعضی از مردم، غذایشان را به مسجد برده، همانجا میل می‏کنند و بعد از آن، نماز صبح را به جماعت می‏خوانند، بعد به خانه برمی‏گردند تا استراحت کنند. بنابراین آنچه در ایران معمول است ـ که هنگام سحر گوینده رادیو اعلام می‏کند تا اذان صبح چقدر مانده ـ در تانزانیا وجود ندارد زیرا اکثر مردم زودتر سحری را ‏خورده‏اند. آنانی که سحری دیر می‏خورند کسانی هستند که اهل تهجد هستند. کار و مرخصی برنامه معمول در ماه مبارک رمضان این است که افراد اداری باید تا ساعت 5/3 کار کنند؛ اما به خانم‏های کارمند ساعت 12 مرخصی می‏دهند. برنامه جلسات قرآن به طور معمول بعد از نماز عصر در اکثر مساجد، برنامه تفسیر قرآن وجود دارد و بسیاری از مردم پس از نماز عصر تا اذان مغرب پای تفسیر می‏نشیدند. شخص قاضی دولت نیز برنامه تفسیری در رادیو دارد و بعضی که به مسجد نمی‏روند، می‏توانند به این برنامه گوش فرا دهند. شب قدر شب قدر در بین اهل‏سنت تانزانیا، مانند شیعیان مرسوم نیست. برخی افراد، در ده شب آخر که تأکید زیادی روی آن شده و گفته می‏شود که شب قدر در آنهاست، به نماز و تهجد روی می‏آورند. بعضی هم می‏گویند معلوم نیست که حتماً شب قدر در آن ده شب آخر باشد، لذا از اول تا آخر ماه رمضان را به شب‏زنده‏داری می‏گذرانند تا شب قدر را درک کنند. بیشتر مردم اعتقاد دارند که هرکس شب قدر را درک کند هر دعا و تقاضایی از خدا بکند مستجاب خواهد شد ومطمئن هستند هر کس هر مشکلی داشته باشد در شب قدر دعای او اجابت خواهد شد. آداب مخصوص دیگر در ماه مبارک رمضان بعضی سنت‏ها وجود دارد که دیگر در حال کمرنگ شدن است؛ مثلا بعضی از مردم بیرون خانه رفته سفره می‏اندازند و افطار می‏کنند و اگر یک غریبه ازآنجا عبور کند به او تعارف می‏کنند؛ یا اینکه از افطاری خود به همسایه می‏دهند ؛ یا اگر اقوامی داشته باشند که فاصله‏شان کمی دور باشد، غذا را به دست فرزندشان داده تا به آنها برساند. روزه گرفتن بچه‏ ها بچه ها در کشور تانزانیا به روزه گرفتن خیلی علاقه دارند و گاهی از7 یا 8 سالگی شروع به روزه گرفتن می‏کنند. در مکتب‏خانه‏ها هم روش خاص در مورد تعلیم بچه‏ها اعمال می‏کنند؛ به اینگونه که بچه‏هایی که روزه می‏گیرند از ساعت 5/7 آمده تا ساعت 5/2 به آنها مرخصی نمی‏دهند، آن موقع هم تواشیح یا بعضی مراسم خاص انجام می‏شود و ساعت 3 تعطیل می‏شوند. اما بچه‏هایی که روزه نمی‏گیرند از ساعت 5/7 که می‏آیند تا 9 در مکتب‏ می‏مانند، بعد آنها را مرخص می‏کنند تا برای صبحانه بروند، بعد برمی‏گردند و تا ساعت 12 می‏مانند، مجدداً برای نهار می‏روند و از ساعت5/2 دوباره برمی‏گردند و تا 5/5 در مکتب‏خانه می‏مانند. برای این بچه‏ها اینگونه رفت و آمد و اینکه بچه‏هایی که روزه می‏گیرند چند ساعت زودتر تعطیل می‏شوند خیلی سخت است و این امر باعث می‏شود تا کودکان به سمت روزه گرفتن گرایش زیادی بیابند. آنها شاید حتی برای روزه گرفتن با خانواده‏شان به دعوا برخیزند، چراکه ممکن است خانواده توان روزه گرفتن را در آنها نبینند و اجازه ندهند. تأثیر ماه مبارک رمضان بر جوّ درونی شهرها مردمی که توان روزه گرفتن ندارند در انظار عمومی هرگز غذا نمی‏خورند. نکته جالب اینکه در ماه رمضان بعضی از افرادی که اصلاً اهل نماز نیستند، نماز می‏خوانند و مساجدی که در دیگر ماه‏ها خلوت است پر می‏شود. حتی جمعیت تا بیرون مسجد هم کشیده می‏شود. تعدادی از آن بی‏نمازها، متأثر می‏شوند و بعد از ماه مبارک هم به نماز خواندن ادامه می‏دهند، امّا بقیه دوباره نماز نمی‏خوانند تا ماه رمضان بعد! عید فطر یکی از رسومی که در عید فطر در تانزانیا معمول است، خرید لباس عید است برای کودکان است. دهه آخر ماه رمضان خیاطی‏ها و لباس فروشی‏ها شلوغ می‏شود و آنهایی که شاید روزهای دیگر تا ساعت10 کار می‏کردند تا ساعت 12 نیمه شب هم کار ‏کنند. به طور معمول دخترها برای عید فطر پاهایشان را حنا می بندند و پسرها نیز برای کوتاه کردن مو به آرایشگاهها می‏روند و آن روزها آرایشگاهها هم شلوغ می‏شود. وقتی عید فطر اعلام می‏شود مردم صبحانه عید را آماده می‏کنند و صبح روز اول شوال مردان برای نماز عید می‏روند و بعد برای صبحانه خوردن بر می‏گردند. بعد از صبحانه، بچه‏ها لباس‏های نو خود را می‏پوشند، بعضی‏ها لباس عید قبل را صبح روز بعد می‏پوشند و لباس نوتر را عصر آن روز؛ مثلاً اگر بخواهند به گردش یا پارك بروند لباس‏های نوتر را می‏پوشند. بعد ار خوردن صبحانه بچه‏ها به خانه اقوام می‏روند تا عیدی بگیرند. در كشور تانزانیا برای عید فطر چهار روز تعطیل می‏شود. و این عید مهم‏ترین عید در آن كشور است.نماز عید فطر در همه مساجد جمعه برگزار می‏شود؛ چون اهل تسنن نماز جمعه را در چندین مسجد برگزار می‏کنند. به نقل از قاره اسرا

ماداگاسكار كشوری در شرق آفریقا، 22 میلیون نفر جمعیت دارد كه حدود 10 درصد از این جمعیت را مسلمانان تشكیل می‌دهند. شیعیان بومی و غیربومی این كشور نیز چیزی حدود 200 هزار نفر هستند. استقبالیک روز مانده به ماه مبارک رمضان، شیعیان بومی و غیر بومی و مخصوصاً خوجه‌ها (شیعیان هندی كه حدود دو قرن پیش به آفریقا مهاجرت كرده‌اند)، با انواع برنامه‌های مختلف مذهبی با استقبال ماه مبارک رمضان می‌روند. اطعامشیعیان ماداگاسكار از یک ساعت مانده به افطار در حسینیه خود جمع می‌شوند و تدارکات لازم را برای افطار و روزه داران فراهم می کنند.آنها بعد از آماده‌سازی سفره‌های افطار، نماز جماعت را در حسینیه برگزار می‌کنند و سپس به صورت دسته‌جمعی افطار را میل می‌نمایند. ختم قرآن كریمبعد از افطار، جلسه ختم قرآن بزرگسالان برگزار می‌شود. سپس سخنرانی توسط روحانی حسینیه شروع و بعداز آن مراسم های مذهبی و عزاداری برگزار می‌شود. در روزهای خاص ـ مثل نیمه رمضان تولد امام حسن (ع) و یا وفات حضرت خدیجه (س) ـ هم همان نوع عملکرد مراسم در روزهای قبل نیز در همین ایام برپا می باشد و فقط مباحث سخنرانی و مدیحه‌سرایی هماهنگ با مناسبت آن روز برگزار می‌شود. جلسه قرآن ویژه نوجوانانهمچنین هر شب بعد از مراسم باشکوه نماز و افطار، افراد کوچک‌تر در مدرسه حسینیه در مجموعه کلاس‌هایی شامل: آموزش قرآن، احکام، اخلاق، عقاید و قرائت از طریق اساتید با تجربه آموزش می‌بینند. شب قدرساعت 11 شب مراسم شب احیای ویژه شروع می‌شود. مردم ابتدا شروع به قرآن خواندن و خصوصاً خواندن سوره های عنکبوت، یس، قدر و ... می‌كنند. سپس مراسم قرآن سر گرفتن و دعای پر فیض جوشن کبیر با شور و حال و هوای خاصی در حسینیه برگزار می‌شود. بعداز پایان مراسم افراد سفره های سحری را مهیا می کنند و بصورت دسته جمعی سحری خورده و بدنبال آن آماده برگزاری نماز جماعت صبح شده و اینگونه رضایت خداوند را از خود خواستارند. تغذیهمسلمانان ماداگاسكار غذاهای بومی مخصوصی را برای این ماه مهیا می‌کنند و به همراه آن آش و سوپ خاصی با شیره نارگیل و انواع "ترشی‌های انبه" را فراهم می آورند تا مردم تناول نمایند. رسانهشبکه تلویزیونی خاصی كه مثل ایران یا كشورهای عربی، سریال‌های مناسبتی این ماه را تهیه و پخش كند در ماداگاسكار وجود ندارد ؛ اما "شبکه رادیویی صوت الحکمة" شبکه‌ای بسیار توانمند است که تحت مدیریت شیعیان قراردارد و در طول سال ـ بویژه ماه مبارك رمضان ـ برنامه‌های دینی و مذهبی خوبی تولید و پخش می‌كند. عید فطراما باشکوه‌ترین و مفصل‌ترین مراسم این ماه در شب عید فطر برگزار می‌شود. مردم در این شب بهترین و فاخرترین لباس خود را پوشیده و در مراسم مجللی شركت می‌كنند. در این مراسم بزرگ‌ترها به کوچک‌ترها عیدی داده و نیز هدایایی از طرف "کمیته شیعیان ماداگاسكار" به افرادی که در مجالس و مراسم ماه مبارک رمضان حضور داشته اند و نیز به دانش‌آموزان برتر حاضر در کلاس‌های آموزشی تقدیم می‌شود. وحدت مثال‌زدنیآنچه درباره شیعیان ماداگاسكار بسیار جالب، زیبا و باشکوه است "اتحاد چشمگیر و مثال‌زدنی آنان" در امور آنهاست. مثلا درباره همین آداب و مراسم ماه مبارك، تمامی شیعیان بومی و غیر بومی، هر روز به صورت متحد، هماهنگی كامل را در برگزاری آنها به نمایش می‌گذارند.ادامه دارد...

جام جم آنلاين: مسلمانان در سراسر دنيا اين روزها در ضيافت الهي مهمان هستند و هر منطقه در ماه مبارك رمضان آداب و رسوم خاص خودش را دارد.گزارشي از حال و هواي رمضان در آفريقا را مشاهده كنيد. فيلم شبكه اول سيما براي ديدن فيلم به اين آدرس برويد : http://www.jamejamonline.ir/multimedia.aspx?newsnum=100883497818

کمبود مواد غذايي در جهان و افزايش شديد بهاي ان در سال گذشته برخي از کشورهاي حوزه خليج فارس را به فکر سرمايه گذاري در عرصه کشاورزي در افريقا انداخت. به گزارش شبکه تلويزيوني الجزيره انگليسي سازمان ملل پيش بيني کرده است امسال شمار کساني که از سوء تغذيه رنج مي برند به يک ميليارد نفر افزايش خواهد يافت. به گزارش اين سازمان دست کم سي و يک کشور جهان با مشکل کمبود شديد مواد غذايي مواجه هستند که مهمترين علل ان بلاياي طبيعي از قبيل خشکسالي، مناقشات و جنگ ، بيماري و بهاي بالاي مواد غذايي است. در کشورهاي توسعه يافته نيز هر سال هشتاد ميليون نفر به جمعيت مردم اضافه مي شود و تضمين امنيت غذايي انها روز به روز دشوارتر مي شود. در کنار اين مشکلات ، برهم خوردن روند طبيعي صادرات و واردات و عرضه و تقاضا با اعمال محدوديت در صادرات ، يارانه و کنترل قيمتها نيز از ديگر عوامل موثر بر افزايش قيمت ها و کمبود مواد غذايي در دسترس است. سازمان ملل تاکيد دارد هم اکنون دو ميليارد نفر در جهان در مزارع کوچک کار مي کنند که يک سوم جمعيت جهان را تشکيل مي دهند از اين رو بايد سرمايه گذاريهاي لازم در اين بخش صورت گيرد. هشتاد و پنج درصد از اين کشاورزان در زمينهايي کوچک از دو هکتار کار مي کنند و درامد بيشتر انها هم کمتر از دو دلار در روز است. بيشتر مشکلات غذايي و کشاورزي در افريقاست که به علت کم ابي قادر به توليد حتي نيازمنديهاي خود نيست و به واردات وابسته است. اين مسئله باعث شده است تا برخي کشورهاي ثروتمند حوزه خليج فارس وارد عرصه سرمايه گذاري در بخش کشاورزي برخي کشورهاي افريقايي به ويژه سودان شوند تا علاوه بر کمک به تامين مواد غذايي مورد نياز اين کشور، مازاد ان را نيز براي استفاده به کشورهاي خود ببرند. سرمايه گذاري در سودان از جنبه سياسي هم اهميت دارد زيرا اخيرا ديوان کيفري لاهه رئيس جمهور اين کشور را به ارتکاب جنايات جنگي متهم کرد و حکم بازداشت او را صادر کرد و سرمايه گذاري در اين کشور در واقع همدردي با دولت سودان و به چالش کشيدن راي دادگاه بين المللي است. با وجود اين که در سودان ميليونها هکتار زمين حاصلخيز براي کشاورزي وجود دارد اما اين کشور خود توان لازم براي استفاده از ان را ندارد. برخي از سرمايه گذاران عرب در اين کشور ان را بهشتي براي خود مي دانند. حتي عواد الکريم از مقامات وزارت سرمايه گذاري سودان معتقد است استعداد کشاورزي سودان به حدي است که مي تواند کل جهان را تغذيه کند. تاکنون عربستان سعودي ، قطر، امارات متحده عربي و کويت ده ميليون هکتار از زمينهاي سودان را که بيشتر در حاشيه رودخانه نيل است براي فعاليت کشاورزي اجاره کرده اند. محمد بن جوهر المحمد يکي از سرمايه گذاران قطري گفت بعد از انکه امريکا با استفاده گسترده از غلات براي توليد سوخت گياهي باعث کاهش مواد غذايي و افزايش شديد قيمت ان شد بسياري از کشورها به فکر رو اوردن به منابع غذايي جايگزين افتادند. برگرفته از وبلاگ شيلات و كشاورزي حسيني : http://www.africasea.blogfa.com/post-35.aspx

آفريقاي جنوبي به رنگين کمان فرهنگ ها معروف است و مسلمانان آن نيز از رنگ ها و نژادهاي مختلف هستند به گونه اي که همه رنگ مسلمان اعم از سياه مرکز آفريقا، سياه روشن تر شمال و جنوب آفريقا، رنگين پوستان هندي، پاکستاني، زرد پوستان اندونزي و مالزيايي و سفيد پوستان اروپايي، عرب و ايراني را در ميان آنها مي توان ديد. چرا که آفريقاي جنوبي از قديم، کشوري مهاجر پذير بوده و به همين دليل همه مهاجران مسلمان آن نيز به نسبت کشور خاستگاه خود، آداب و رسوم و به ويژه مراسم هاي ديني ماه مبارک رمضان را به سبک و سياق خود برگزار مي کنند. در هر حال همه آنها مسلمان هستند و گرچه بيشتر از دو درصد از جمعيت 46 ميليوني اين کشور را در بر نمي گيرند، ولي در اين ماه مبارک علاوه بر انجام شعائر ديني همچون روزه داري، انجام کارهاي نيک، برپايي محافل انس با قرآن، بخش مهمي از آذوقه و قوت روزانه خود را به غير مسلمانان فقير کشورشان اختصاص مي دهند. در اين ماه با وجود روزه داري مسلمانان، همه مساجد کشور پس از نماز عصر براي تهيه انواع غذا به منظور دادن افطاري به فقرا از جمله افراد غيرمسلمان فعال هستند. به طور مثال مسجد الرحمن در پرتوريا پايتخت اين کشور از ساعت سه عصر تا بعد از شامگاه پذيراي حدود 500 تن از نيازمندان غير مسلمان است و همين موضوع خود نقش مهمي در نوع نگاه عمومي مردم اين کشور به مسلمانان دارد. کوتاه سخن اينکه برکات خدايي ماه مبارک رمضان در آفريقاي جنوبي هم شامل مسلمانان و غير مسلمانان اين کشور است و همين مهم به همراه نيکي مسلمانان به ديگران و اهميت دادن به روحيه برادري و همزيستي شان با ديگر اديان و اقوام، در نوع نگاه احترام آميز غير مسلمانان به آنها تاثير بسزايي داشته و دارد. مسلمانان به ويژه در ماه مبارک رمضان در ميان هموطنان جامعه و فرهنگ متکثر کشورشان از اعتبار اجتماعي خاصي برخوردار هستند. تعامل مثبت بين مسلمانان و غيرمسلمانان در اين کشور موجب شده است که غيرمسلمانان نسبت به فرهنگ اسلامي شناخت تقريبا کامل داشته باشند و به دليل جايگاه نسبتا برتر مسلمانان براي آنها احترام خاص قائل شوند و شايد به برخي رفتاري اجتماعي آنها نيز عمل کنند. همانگونه که اشاره شد، گرچه مسلمانان در اين کشور زياد نيستند ولي در بسياري از فروشگاه هاي اين کشور به راحتي غذاهاي با مارک حلال يافت مي شود. آداب و رسوم و انجام شعائر ديني رمضان در کشور رنگين کماني آفريقاي جنوبي به ميزان تنوع مسلمانان مقيم اين کشور، از تنوع خاص برخوردار است و مشخصا نمي توان گفت که آداب روزه داري اين کشور شبيه کداميک از کشورهاي اسلامي است بلکه بايد گفت که مسلمانان اين کشور مجموعه‌اي از آداب و رسوم اسلامي را رعايت مي کنند و به همين دليل هم از کمترين تضاد درون ديني نيز برخوردار هستند. به نقل از رحماء

آفريقاي جنوبي به رنگين کمان فرهنگ ها معروف است و مسلمانان آن نيز از رنگ ها و نژادهاي مختلف هستند به گونه اي که همه رنگ مسلمان اعم از سياه مرکز آفريقا، سياه روشن تر شمال و جنوب آفريقا، رنگين پوستان هندي، پاکستاني، زرد پوستان اندونزي و مالزيايي و سفيد پوستان اروپايي، عرب و ايراني را در ميان آنها مي توان ديد. چرا که آفريقاي جنوبي از قديم، کشوري مهاجر پذير بوده و به همين دليل همه مهاجران مسلمان آن نيز به نسبت کشور خاستگاه خود، آداب و رسوم و به ويژه مراسم هاي ديني ماه مبارک رمضان را به سبک و سياق خود برگزار مي کنند. در هر حال همه آنها مسلمان هستند و گرچه بيشتر از دو درصد از جمعيت 46 ميليوني اين کشور را در بر نمي گيرند، ولي در اين ماه مبارک علاوه بر انجام شعائر ديني همچون روزه داري، انجام کارهاي نيک، برپايي محافل انس با قرآن، بخش مهمي از آذوقه و قوت روزانه خود را به غير مسلمانان فقير کشورشان اختصاص مي دهند. در اين ماه با وجود روزه داري مسلمانان، همه مساجد کشور پس از نماز عصر براي تهيه انواع غذا به منظور دادن افطاري به فقرا از جمله افراد غيرمسلمان فعال هستند. به طور مثال مسجد الرحمن در پرتوريا پايتخت اين کشور از ساعت سه عصر تا بعد از شامگاه پذيراي حدود 500 تن از نيازمندان غير مسلمان است و همين موضوع خود نقش مهمي در نوع نگاه عمومي مردم اين کشور به مسلمانان دارد. کوتاه سخن اينکه برکات خدايي ماه مبارک رمضان در آفريقاي جنوبي هم شامل مسلمانان و غير مسلمانان اين کشور است و همين مهم به همراه نيکي مسلمانان به ديگران و اهميت دادن به روحيه برادري و همزيستي شان با ديگر اديان و اقوام، در نوع نگاه احترام آميز غير مسلمانان به آنها تاثير بسزايي داشته و دارد. مسلمانان به ويژه در ماه مبارک رمضان در ميان هموطنان جامعه و فرهنگ متکثر کشورشان از اعتبار اجتماعي خاصي برخوردار هستند. تعامل مثبت بين مسلمانان و غيرمسلمانان در اين کشور موجب شده است که غيرمسلمانان نسبت به فرهنگ اسلامي شناخت تقريبا کامل داشته باشند و به دليل جايگاه نسبتا برتر مسلمانان براي آنها احترام خاص قائل شوند و شايد به برخي رفتاري اجتماعي آنها نيز عمل کنند. همانگونه که اشاره شد، گرچه مسلمانان در اين کشور زياد نيستند ولي در بسياري از فروشگاه هاي اين کشور به راحتي غذاهاي با مارک حلال يافت مي شود. آداب و رسوم و انجام شعائر ديني رمضان در کشور رنگين کماني آفريقاي جنوبي به ميزان تنوع مسلمانان مقيم اين کشور، از تنوع خاص برخوردار است و مشخصا نمي توان گفت که آداب روزه داري اين کشور شبيه کداميک از کشورهاي اسلامي است بلکه بايد گفت که مسلمانان اين کشور مجموعه‌اي از آداب و رسوم اسلامي را رعايت مي کنند و به همين دليل هم از کمترين تضاد درون ديني نيز برخوردار هستند. به نقل از رحماء

پادشاهی سوازیلند (Kingdom of Swaziland) کشوری است واقع در قاره ی آفریقا، بین آفریقای جنوبی و موزامبیک (طول مرز سوازیلند با آفریقای جنوبی 430 کیلومتر و با موزامبیک 105 کیلومتر است). پایتخت سوازیلند شهر امبابان (Mbabane) با 70 هزار نفر جمعیت می باشد. مساحت سوازیلند 17.363 کیلومتر مربع و جمعیت آن 1 میلیون و 133 هزار نفر است. از مهمترین شهرهای سوازیلند می توان به مانزینی با جمعيتي بالغ بر 25 هزار نفر، بیگ بند 9 هزار نفر، ملومه 7 هزار نفر، مالکرنز 6 هزار نفر و لوبامبا 5 هزار نفر اشاره کرد. نژاد بانتو (Bantu) در قرن 16 میلادی به سمت جنوب غرب حرکت کرده و به ناحیه ی موزامبیک فعلی مهاجرت نمودند، تعدادی از خاندان بانتو از هم نژادان خود جدا شده و در قرن 18 میلادی در سوازیلند اقامت گزیدند. در قرن 19 میلادی خاندان بانتو برای دفاع در مقابل عناصر خارجی به صورت یک قبیله سازماندهی شدند، مهمترین دشمن آنها طایفه زولو (Zulu) نام داشت که گه گاهی با یکدیگر درگیری هایی داشتند. در آن زمان امساوزی (Mswazi) که رهبری قبیله ی بانتو را بر عهده داشت در سال 1840 میلادی برای مقابله با زولوها از بریتانیا کمک خواست. در سال 1881 بریتانیا استقلال سوازیلند را تضمین نمود. سوازیلند در بین سالهای 1894 تا 1899 به صورت تحت الحمایه آفریقای جنوبی درآمد و پس از جنگ بوئر (Boer War) در سال 1902، سوازیلند تحت حکومت بریتانیا اداره شد و در نهايت در تاريخ 6 سپتامبر 1968، سوازیلند از بریتانیا اعلام استقلال کرد.

1- خانم الن جانسون سيرليف، رئيس جمهوري ليبريا از تاريخ 26 دي 1384 تا كنون 2- خانم روس پري، رئيس شوراي ايالتي ليبريا از تاريخ 13 شهريور 1375 الي 11 مرداد 1376 3- خانم آگاسه يويلينگيامانا،‌ نخست وزير رواندا از تاريخ 27 تير 1372 الي 18 فروردين 1373 (در قتل عام كشته شد) 4- خانم اليزابت دوميتين، نخست وزير آفريقاي مركزي از تاريخ 13 دي 1353 الي 18 فروردين 1355 5- خانم سيلوي كينيگي، نخست وزير بوروندي از تاريخ 19 تير 1372 الي 18 بهمن 1372 6- خانم ميم ماديور بويه، نخست وزير سنگال از تاريخ 13 اسفند 1379 الي 13 آبان 1381 7- ماريا داس نوس سيتا باتيستا دسوزا، نخست وزير سائوتومه و پرنسيب از تاريخ 15 مهر 1381 الي 28 شهريور 1383 8- خانم لوئيس دياس ديگو، نخست وزير موزامبيك از تاريخ 28 بهمن 1382 الي 28 دي 1388 9- خانم رز فرانسيس رگمبه، كفيل رياست جمهوري گابن، از تاريخ دي 1387 الي مهر 1388 10- خانم ماريا دوكارمو تراوودا پيرس دكارواهو سيلوريا، نخست وزير سائوتومه و پرنسيب از تاريخ 18 خرداد 1384 الي 1 ارديبهشت 1385 11- خانم اسپسيوزا كازيبوه، نائب رئيس جمهور اوگاندا از تاريخ دي 1372 الي دي 1382 12- خانم جويس موجورو، نايب رئيس جمهور زيمبابوه از تاريخ آذر 1383 تا كنون

سلام آقای محمد حسنی سید مبارک این روزها که در تبعیدگاهم "جده" روزگار می گذرانم و هیچ کدام ازدوستان سابق سراغی از من نمی گیرند، مدام به تو فکر می کنم و اتفاقات مصر را از تلویزیون مرحمتی ملک عبدالله دنبال می کنم. همین دیشب بود که تلویزیون داشت درگیری های خیابانی قاهره را نشان می داد، اولش فکر کردم تونس است و داغ دلم تازه شد اما زود متوجه شدم که مصری ها هم راه افتاده اند. با دیدن این تصاویر حسی دوگانه در من ایجاد شد، از یک سو خاطرات تلخ خودم بار دیگر از مقابل چشمانم رژه رفتند و از سوی دیگر همسرم لیلا - که این روزها افسرده شده - را صدا زدم و گفتم: عزیزم ! زیاد غصه نخور ، به زودی خانم سوزان مبارک به همراه شوهرش اینجا می آید و هر دو از تنهایی در میاییم. می دانی آقای مبارک؟ تنهایی و غربت خیلی سخت است. نمی دانی! آقای رئیس جمهور! شبکه های تلویزیونی ات را هم دیدم؛ فایده ندارد برادر من، فایده ندارد! من هم در آن روزهای آخر من هم به شبکه های تلویزیونی و روزنامه هایم دستور داده بودم مردم را آشوبگر و اغتشاشگر معرفی کنند و انصافا هم برنامه های خوبی پخش کردیم. حتی صدها تماس تلفنی هم ساختیم که مثلا مردم به شبکه 7 زنگ می زدند و علیه تظاهرات کنندگان حرف می زدند و از این که شهرها را ناامن کرده اند، ابراز نارضایتی می کردند. در آن زمان، من و لیلا، وقتی این برنامه ها را می دیدیم قند توی دلمان آب می شد، مخصوصا این که وزیر کشور و فرماندهان نظامی هم مدام گزارش می کردند که اوضاع تحت کنترل است و تعداد مخالفان روز به روز کمتر می شود. اما مردم، نمی دانم چرا هیچ کدام از برنامه ها را باور نکردند! دیوانه ها برنامه های شبکه های مهم تلویزیونی ما را باور نکردند ولی حرف های اینترنت و کوفت و زهرمار را باور کردند و کار و زندگی شان را رها ساختند ریختند به خیابان ها... و حالا تو هم گرفتار همین ماجرا شده ای! درکت می کنم! مبارک جان! این مردم را من می شناسم، وقتی روی یک چیز کلید می کنند ول کن نیستند. دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد. شاه ایران - که در کشور تو مدفون است - شانس آورد که بعد از قیام مردمش 15 سال دوام آورد ولی من بیچاره و بدشانس یک ماهه بار و بندیلم را بستم آواره غربت شدم. تو هم خیلی پوست کلفت هستی که تا حالا دوام آورده ای: 84 سال داری و خوش به حالت هنوز حاکمی؛ معلوم نیست من اصلاً بتوانم 84 ساله شوم یا نه؟ ولی یک چیز را بدان که هر چه سن آدمی بالاتر می رود، عطش قدرتش بیشتر می شود و عزلش دردناک تر! حالا که در خلوت خودم فکر می کنم ، می بینم اگر مثلاً 10 سال پیش حذف می شدم، درد کمتری داشت. می دانم تو هم خیلی دردت می آید! دوست مصری من! من و تو، هر دو از قاره بزرگ آفریقاییم و هر دویمان به غضب ملت هایمان گرفتار آمده ایم . اما در همین قاره ، مرد دیگری هم نسل ما و حتی قدیمی تر از ما وجود دارد که سال هاست قدرت را بوسیده و کنار گذاشته است اما مردمش همچنان دوستش دارند و نه به خاطر قدرت رسمی اش ، که به خاطر خودش ، به او احترام می گذارند. راستش می خواهم اعترافی کنم؛ زمانی که نلسون ماندلا در اوج قدرت و محبوبیت، با پای خودش از کاخ ریاست جمهوری بیرون آمد و کلید اتاق پرزیدنت را تحویل نفر بعدی داد با خودم گفتم: پیرمرد خرفت شده است؛ گویا آثار زندان هنوز بر روانش باقی مانده! اما اکنون که مجالی برای تفکر یافته ام ، با خود می گویم که کار درست را او کرد و خودش را منفور ملت و خانواده اش را آواره غربت نکرد. اگر ما هم بعد از چند سال ریاست جمهوری، با زبان خوش و روش های مسالمت آمیز دموکراتیک ازقدرت کنار می رفتیم ، اکنون به عنوان رئیس جمهور سابق ، عزت و احترامی داشتیم و این همه لعن و نفرین پشت سرمان نبود. می دانم برایت سخت است که درک کنی چه می گویم؛ من هم تا زمانی که فراری نشدم و در دیار غربت با خود خلوت نکردم ، متوجه ماجرا نبودم ، یعنی احساس نیاز به فهمیدن نمی کردم اما حالا به جای آن که اطرافیان متملق و نان به نرخ روز خور احاطه ام کنند ، واقعیت های تلخی و گزنده ای محاصره ام کرده اند که عمری آنها را از خود رانده ام! نگران نباش، تو هم به زودی خواهی فهمید و البته من ، آنقدر معرفت دارم که تجربیات خودم را در اختیار تو قرار دهم ؛ هر چه باشد در این یک مورد ، پیراهنی بیشتر از تو پاره کرده ام. امید من! من موقع فرار نتوانستم هواپیمای تشریفاتی ام را که "اسب پرنده" می نامیدمش با خود بیاورم؛ آنقدر عجله داشتم که تنها توانستم هواپیمایی کوچک اختیار کنم و جان خودم و اطرافیانم را از آن مهلکه نجات دهم. تازه کلی از پول ها و طلاهایی که عمری برایشان جان کنده بودم را نتواتنستم بیاورم. تو اشتباه مرا مرتکب نشو؛ همه چیز را به دقیقه 90 واگذار نکن ! حالا که فرصت داری پول ها و اسباب و اثاثیه ات را جمع کن و دست سوزان و بچه ها را بگیر و بیا اینجا پیش ما آخر عمری دور هم باشیم و باشگاه "دیکتاتورهای اخراجی" را تشکیل دهیم. اینجا، عربستان، هر بدی که داشته باشد لا اقل خوبی اش این است که ملک عبدالله هم از خودمان است. لیلا هم اینجاست، سلام می رساند و می گوید دلش خیلی برای سوزان تنگ شده است. منتظرتان هستیم. به امید دیدار زین العابدین بن علی رئیس جمهور سابق تونس (آدم موقع نوشتن این کلمه "سابق" یک جوری می شود) جده 26 ژانویه 2011