1) فرهنگ عمومی
نرخ باسوادي
52%
زبان
پرتغالي(رسمي) و بسياري از زبان هاي محلي ديگر
قبايل
مهمترين اين قبايل عبارتند از؛ ماكوا، تسونگا، شانگان، شونا، اندآو
ارتباطات
تعداد فرودگاه هاي مهم
22 فرودگاه
تعداد مشتركين تلفن هاي ثابت و همراه
67000 اشتراك تلفن ثابت و 2.339 ميليون اشتراك تلفن همراه
تعداد كاربر هاي اينترنتي و كد اينترنتي كشور
178000 نفر، mz.
2) ادیان و مذاهب
مسيحي(40%)، باور هاي آفريقايي و ديگر اديان(40%) و مسلمان(20%)
3) رسانه های گروهی
ايستگاه هاي راديويي و تلوزيوني
ايستگاه هاي راديويي
يازده موج كوتاه، AM 13, FM 17
ايستگاه هاي تلويزيوني؛
1ايستگاه
4) گردشگری
موزامبيک از سال 2009 تاکنون با انجام اقداماتي همچون سرمايه‌گذاري 2 ميليارد دلاري،
توسعه گردشگري در مناطق شمالي، راه‌اندازي وب‌سايتي تخصصي براي سرمايه‌گذاران خارجي
و لغو انحصارگرايي در صنعت گردشگري، تلاش زيادي براي تبديل شدن به يکي از قطب‌هاي
اصلي گردشگري در آفريقا دارد.
دولت «موزامبيک» به منظور توسعه صنعت گردشگري اين کشور با شرکتي دو مليتي قراردادي
يک‌ميليارد دلاري بست. اين قرارداد که ميان دولت موزامبيک و شرکتي بريتانيايي
اسپانيايي وابسته به موسسه ملي گردشگري موزامبيک منعقد شده، طرح توسعه زيرساخت‌هاي
گردشگري در 3 استان توريستي اين کشور را برعهده خواهد داشت.
به گفته وزير گردشگري موزامبيک براساس توافق‌هاي به عمل آمده، اين مشارکت از 3
ماهه نخست سال 2012 به صورت رسمي آغاز شد و بر مبناي آن پروژه‌ها و برنامه‌هاي از
پيش تعيين شده در خصوص توسعه زيرساخت‌هاي گردشگري انجام خواهد شد.
پيش از اين نيز دولت موزامبيک در دسامبر سال 2010 قراردادي به مبلغ 300 ميليون دلار
با يکي ديگر از شرکت‌هاي بين‌المللي گردشگري اروپايي منعقد کرده بود که به دليل
بهره‌مندي از آن سرمايه‌گذاري يک‌ميليارد دلاري کنوني را به انجام رساند.
شهر هاى اين كشور
لورنکو مارک Lourenco marques ماپوتو
از شهرهای کشور موزامبیک دارای بندری جالب بر کرانه اقیانوس هند است که با
خط آهن به ترانسوال که ایالتی از جمهوری آفریقای جنوبی است متصل می‌باشد. در این
شهر علاوه بر بومیان، پرتغالی‌ها، انگلیسی‌ها، فرانسوی‌ها و مردمانی از آفریقای
جنوبی و عده‌ای از مهاجران هندی به سر می‌برند. صنایع غذائی و صدور زغال سنگ و پنبه
از منابع درآمد آن است.
ماپوتو MAPUTO
پایتخت و بزرگترین شهر کشور موزامبیک که یک بندر طبیعی عالی و بندر عمده‌ی
موزامبیک و چندین کشور نزدیک به آن است. این شهر در موزامبیک جنوبی بر کرانه‌ی خلیج
کوچک دلاگوآ و پیشرفتگی اقیانوس هند در موزامبیک قرار دارد.
پرتغالی‌ها این شهر را در 1780 برافراشتند و آن را لبرنکو مارکز نامیدند. این شهر
اقامتگاه عمده‌ی سفیدپوستان در موزامبیک بود، اما بیشتر سفیدها در 1975 این شهر را
پس از استقلال موزامبیک ترک گفتند. در 1976نام شهر به ماپوتو تغییر نام یافت. بخش‌های
عمده‌ی این شهر خیابانهای پهن درخت‌دار و سواحل بزرگ دارد. دژ نوسانس هورا
دکوسیاکوئا در 1871 ساخته شد. فرآورده‌های غذایی مهمترین صنعت این شهر است.
لوبرنکومارکز در 1776 به وسیله کاشفان دریانورد پرتغالی در دماغه خلیج کوچک
دلاگوآ برای نخستین بار اقامتگاه در شرق آفریقا، پرتغالی‌ها برافراشته شد. و در
کمتر از یک سال دژی مستحکم در آن ساخته شد. چون پرتغالی‌ها در 1781به این سامان
بازگشتند کنترل ساحلی را در دست گرفتند. در 1907 این شهر پایتخت بخش پرتغالی در شرق
آفریقا گشت. در 1976، دویست سال پس از تأسیس نام شهر به ماپوتو تغییر و در پی آن
موزامبیک استقلال یافت. این شهر نخست از نظر بندری اهمیت پیدا کرد و بزرگترین بندر
کشور موزامبیک در شرق آفریقا و به راههای شوسه و راه آهن متصل شد. در سالهای اخیر
گسترش یافت اما در جنگ‌های 16ساله داخلی آسیب دید. در 19آوریل 1992 صلح برقرار شد و
ماپوتو رو به پیشرفت نهاد. جمعیت 91000نفری سال 1950 آن در 1980 به 755000نفر و در
1991 به 6/1 میلیون نفر رسید.
از 1980 از نظر اقتصادی رشد فراوانی را آغاز کرد با این حال خشکسالی، سیل و گرسنگی
بر شهر سخت صدمه زد. چه موزامبیک نهمین کشور فقیر دنیاست با درآمد سرانه سالانه
180دلاری که در 1990 به 80دلار کاهش یافت و فقیرترین کشور دنیا شد، صنایع کوچکی
علاوه بر کشاورزی دارد.