کومور یکی از فقیرترین کشور های جهان و متشکل از سه جزیره است که راه های ارتباطی بین آن ها ناکافی مي باشد (60% مردم كومور زير خط فقر به سر مي برند و نرخ تورم در آن 3 درصد است). کومور پس از استقلال به خاطر قطع کمک فرانسویان به قحطی تهدید گردید که بر اثر کمک های بین‌المللی و دولت های عربی، مردم از گرسنگی نجات یافتند.
کومور جمعیتی جوان با سرعت رشد بالا و منابع طبیعی کمی در اختیار دارد. نیروی کار با سطح تحصیلی پائین اين كشور باعث شده تا فعالیت های اقتصادی در این کشور تنها در سطح گذران زندگی بماند و این کشور با نرخ بیکاری بالا و وابستگی به کمک های مالی و فني خارجی دست و پنجه نرم کند.
دولت که خود با مشکلات داخلی سیاسی دست به گریبان است، در پی تلاش برای ارتقاء سطح آموزش و توانایی های فنی، خصوصی سازی فعالیت های تجاری و صنعتی، ارتقاء سطح بهداشت، تنوع بخشی به صادرات، ارتقاء صنعت گردشگري و کاهش نرخ رشد جمعیت می باشد.
اقتصاد آن بر کشاورزی متکی است و برنج و سیب زمینی از محصولات مهم آن است.
با این حال کومور واردکننده مواد غذایی است. صنایع آن عبارت‌اند از: وانیل سازی، عطر سازی، قایق سازی، زینت آلات و عتیقه‌جات. واحد پول آن فرانک سی اف آ (CfA.f) و برابر صد سانتیم است.
کشاورزی شامل ماهیگیری، شکار و باغداری می شود، 40% تولید ناخالص داخلی و 80% نیروی کار و بخش اعظم صادرات این کشور را به خود اختصاص داده است. این کشور در تولید غذا خودکفا نیست و برنج که اصلی ترین ماده غذايي این کشور است، وارد می شود.
زمین قابل کشت این کشور، 35%، کشاورزی 40%، صنعت 4% و خدمات 56% اقتصاد كومور را تشكيل مي دهد. تولید ناخالص ملي آن 741.4 میليون دلار (جايگاه 208 در ميان كشورهاي جهان) و نرخ رشدش 0.5% است.
كومور 144.500 نیروی کار دارد كه 20% آن ها بيكار هستند.80% شاغلين در كشاورزي و بقيه در صنعت و خدمات مشغولند. درکل، طرف مهم دادوستد با کومور، کشور های فرانسه، ماداگاسکار، آلمان غربی کنیا، ایتالیا هستند.
محصولات صادراتی این کشور شامل وانیل، اسانس عطر و مغز نارگیل است که به کشورهای هلند(35.8 درصد)، فرانسه (18.3درصد(، ایتالیا) 8.12 درصد)، سنگاپور (8.7 درصد)، ترکیه(5 درصد) و آمریکا (6.4درصد) صادر می‌شود.
شرکای صادراتی كومور ترکیه (38%)، فرانسه (27.5%) سنگاپور (9.2%) و عربستان سعودی (4.1%) و کالاهای وارداتی برنج و سایر مواد غذایی کالاهای مصرفی، محصولات سوختی، سیمان و تجهیزات حمل و نقل از فرانسه (2/18%)، امارات (10.8%)، آفریقای جنوبی (8.5%)، پاکستان (7.2%)، کنیا (5.7%) چین (5.4%) و هند (5%) مي‌باشد. (2007)
محصولات وارداتی این کشور شامل برنج و دیگر مواد خوراکی، کالاهای مصرفی، محصولات پتروشیمی، سیمان و تجهیزات حمل و نقل است که از کشورهای فرانسه (24.8درصد)، امارت متحده عربی (9.9درصد)، آفریقای جنوبی (6.4درصد)، پاکستان (6.3درصد)، کنیا) 5 درصد(، چین8.4)درصد(، هند(4.4درصد) و ایتالیا (2 درصد) وارد می‌شود.