1)
فرهنگ عمومی
در مقام مقایسه، میزان باسوادی در غرب آفریقا که منطقه‌ای ثروتمند تر
است ۴۹٪ بوده و در سایر کشورهای همسایه ۳۵٪ می‌باشد. جنگ سال ۱۹۹۱ باعث توقف کامل
تحصیلات عالیه گردید ولیکن دانشگاه موگادیشو در سال ۱۹۹۸ بازگشائی و اولین دوره
دانش‌آموختگی آن در سال ۲۰۰۱ برگزار شد. دانشگاه‌های دیگر نیز در شهرهای دیگر گشایش
یافتند. علاوه بر وجوهی که از دانشجویان اخذ میشود، بخش بزرگ بودجه سامانه آموزشی
از سوی نهادهای نیکوکاری اسلامی بین‌المللی مانند الاصلاح تامین میشود.
ارتباطات
از موگادیشو، به همراه دیگر نواحی سومالی پیشین، بعنوان نمونه‌ای دارای رژیم
سرمایه هرج و مرج یاد میشود. علیرغم (یا شاید بدلیل) بی قانونی، موگادیشو در زمینه
ارتباطات و اینترنت در شرق آفریقا سرآمد است. در این شهر یک شبکه نوین ارتباطی
ایجاد و توسعه یافته‌است که شامل سامانه‌های تلفن سلولی محلی با اتصالات بین‌المللی
ماهواره‌ای می‌گردد. عدم وجود سامانه فراگیر اخذ مالیات باعث برخورداری شبکه
ارتباطی این کشور از قیمت هائی نازل گردیده که در سراسر قاره آفریقا قابل رقابت
نیستند. کافی نت‌های بسیار زیادی دراین کشور بوجود آمده‌اند و علاوه بر آن دو شبکه
تلویزیونی و یک فراهم کننده سرویس اینترنت نیز به فعالیت مشغول هستند.
سامانه همگانی ارتباطات در سومالی تقریبا بطور کامل از بین رفته و یا تکه تکه شده
بود؛ بهرحال علیرغم (یا شاید بدلیل) عدم وجود دولت در سومالی، در بیشتر شهرهای عمده
این کشور شرکت‌های خصوصی بیسیم وجود دارند که بنحوی کارآ و در مقایسه با کشورهای
همسایه، به ارائه سرویسی مطلوب می‌پردازند. سومالی در بین تمام کشورهای آفریقائی
دارای ارزانترین هزینه تماس‌های موبایل بوده و برخی از شرکتها مبلغی کمتر از یک سنت
را برای هر دقیقه مکالمه مطالبه می‌کنند. («ارتباطات تلفنی در سومالی هرج ومرج زده
در حال رشد می‌باشد») شرکت هائی که در زمینه ارائه سرویس‌های ارتباطی فعالیت دارند
عبارتند از
1. گولیس تلکام
2. سام تل
3. گالکوم
4. شرکت گلوبال اینترنت
5. هور موود
6. تلکام
7. نیشن لینک
8. نت کو
9. اس تی جی
10. دهاب شییل
تعداد مشتركين تلفن هاي ثابت و همراه
100.000 اشتراك تلفن ثابت و 500.000 اشتراك تلفن همراه
تعداد كاربر هاي اينترنتي و كد اينترنتي كشور: 94 هزار و so.
2) ادیان و مذهب
مسلمان 99.9% و ديگر اديان 0.1%
3) رسانه های گروهی
از هم پاشیدگی سومالی کاملا در رسانه هایش منعکس میشود. اغلب رسانه های این کشور
توسعه نیافته و پارتیزانی هستند.
با این وجود در سالهای اخیر تولیدات رسانه‌ای گوناگون و کمی حرفه ای تر نیز به چشم
می‌خورد. به عنوان مثال می‌توان از چند ایستگاه رادیویی اف.ام نام برد که وابستگی
فرقه‌ای خاصی ندارند.
به دلیل ضعف رسانه‌های تصویری، رادیو، رسانه غالب است. حدود 20 ایستگاه رادیویی
وجود دارند اما هیچ کدام از آنها ملی نیستند. بسیاری از مردم به برنامه های رادیویی
سومالی که از خارج از این کشور پخش می‌شوند، گوش می‌دهند.
ايستگاه هاي راديويي و تلوزيوني:
ايستگاه هاي راديويي؛ اي ام 0، اف ام 11، موج كوتاه 1
ايستگاه هاي تلويزيوني؛ 4
روزنامه‌ها
قران، موگادیشو
ایام‌ها، موگادیشو
جمهوریت، سومالی‌لند
مندیق، سومالی‌لند
سومالی لند تایمز، هفته نامه انگلیسی سومالی لند
تلویزیون
شبکه تله مدیای سومالی - خصوصی - پخش برنامه های سی.ان.ان و الجزیره
تلویزیون ملی سومالی- دولتی
رادیو
رادیو موگادیشو - کانال اف.ام ، متعلق به دولت انتقالی است و فقط در موگادیشو پخش
میشود رادیو شاخ آفریقا - خصوصی ، برنامه های رادیو بی بی سی را پخش می‌کند رادیو
صدای صلح- از پونتلند پخش میشود.
4) گردشگری
پارک ملی لاک با دانا، گدکادابلی، پارکهای حفاظت شده حیات وحش، بنادرو
جوبا پایین جنگلهای دالو پلاژهای کرانه های اقیانوس هند. جزایر باجونی.
شهر هاى مهم سومالی
موگادیشو MOGADISHU
موگادیشو با جمعیت 750هزار نفری خود بندر دریایی مهم کشور جمهوری سومالی است که بر
کرانه اقیانوس هند و آفریقای شرقی در 250 مایلی شمال شرقی دهانه رودخانه جوبا Joba
قرارگرفته، بندرش مصنوعی و ساخت بشر و در هنگام وزش بادهای موسمی گرفتار مشکلاتی می
باشد.
سومالی دارای فرودگاه، هتل ها، مؤسسات دانشگاهی و جاده به خلیج عدن، کنیا و اتیوپی
متصل است. شهر موگادیشو، مقر و اقامتگاه اعراب در آفریقا بوده که سابقه آن به قرن
دهم میلادی می رسد.
به عنوان یک مرکز بازرگانی و صنعتی تا قرن پانزدهم اهمیت داشت. در 1503 بر این شهر
دست یافتند و به زودی آنرا ترک کردند در اوایل قرن نوزدهم شهر موگادیشو زیر فرمان
سلطان عمان که در 1823 اقامتگاهی در جزیره زنگبار ایجاد نمود تا سال 1892 زمانی زیر
فرمان سلطان عمان یا زنگبار بود تا یان که سلطان زنگبار را به ایتالیا واگذاشت.
دست اندازی و اشغال ایتالیا در سواحل سومالی ادامه یافت و پایتخت سومالی لند
ایتالیا گشت. در 1936 که ایتالیایی ها اتیوپی را تصرف کردند موگادیشو از اهمیتی
برخوردار بود. در 1941 انگلستان بر آن چنگ انداخت با اعلام استقلال سومالی پایتخت
کشور شد. در حدود 225 کیلومتری شمال خط استوا در ساحل جنوب غربی سومالی قرار دارد.
که مرزش اقیانوس هند است. در موگادیشو ساختمان های بسیار به شیوه ی معماری غرب
ساخته و از بندر طبیعی مدرن آن موز، گاو و پوست صادر می شود. صنایع عمده شهر عمل
آوری خوراک است. مورخان می پندارند در سده ی 900 عرب ها مگادیشو را برافراشتند.
سلاطین عرب قرن ها بر این شهر فرمان می راندند. ایتالیا از 1889 منطقه و این شهر را
در چنگالش داشت. و آن را پایتخت کولونی ایتالیا در سومالی لند قرار داد و همسایگان
سومالی لند به استقلال رسیدند. مگادیشوو در1991 در جنگ میان نیروهای دولتی و چریک
ها شهر آسیب فراوانی دید.
هارگیسا
از شهرهای بازرگانی شمال کشور سومالی و محل آبرسانی به چواپانان چادر نشین است. در
1870 تا 1884 مصریان آن را در دست داشتند آن گاه انگلیسی ها بر آن چنگ انداختند و
در 1941 مرکز سومالی لند انگلستان شد.