جنگهای داخلی،
ناپایداری دیرین دستگاه سیاسی، ویژگی‌های بد آب و هوایی، پایین بودن ارزش کالاهای
تولیدی در بازار جهانی و سیاستهای نادرست اقتصادی از عمده دلایل تنگ دستی اقتصادی
سودان به شمار می‌رود.
کم و بیش ۸۰ درصد از نیروی کار این کشور در بخش کشاورزی کار می‌کنند ولی این بخش
بیشتر غیرمکانیزه و پیشرفت چندانی نداشته‌است. صنایع سرپای سودان نیز بیشتر در
زمینه فرآوری و تبدیل فرآورده‌های کشاورزی ایجاد شده‌اند.
گوشه گیری کشور سودان در جهان، آسیب‌های به فراوانی به اقتصاد این جمهوری وارد
کرده‌است ولی دولت این کشور به تازگی تصمیم گرفته تا با استفاده از الگوهای خارجی
به بهبود بخش نفت بپردازد.
این
کشور دارای منابع نفت خام نیز هست که عمدتا در مناطق جنوبی واقع است و تولید آن در
سال 2004 به حدود 200 هزار بشکه در روز رسید.
تولید ناخالص داخلی
سودان 107.8 میلیارد دلار است. نیروی کار این کشور هفت میلیون و 415 هزار
نفر
است. 18.7 درصد از جمعیت در سن کار این کشور بیکار هستند.
چهل
درصد
از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. نرخ تورم در آن 3/5 درصد است.
محصولات صادراتی این کشور شامل نفت و محصولات پتروشیمی، پنبه، کنجد، احشام، بادام
زمینی، صمغ عربی و شکر است که به کشورهای
ژاپن
48
درصد،
چین
31
درصد و
کره‌جنوبی
8.3
درصد
صادر می‌شود.
محصولات وارداتی به سودان بیشتر از کشورهای چین 17.7 درصد، عربستان سعودی 9 درصد،
امارات متحده عربی6.5
درصد، مصر
5.2
درصد،
آلمان
1.5درصد
و
هند
5.4درصد
وارد می‌شود.
سودان
کشور تهی‌دستی است به طوری که درآمد سرانه ملی آن به تازگی از ۳۲۰ دلار فراتر
نرفته‌است و دست کم ۴۷ درصد از مردم آن در زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
نرخ تورم این کشور کم و بیش ۲۰ درصد است و شاخص بهای کالا و خدمات مصرفی آن رشدی
برابر با ۱۶ درصد در سال دارد. سودان نزدیک به ۱۲ میلیون تَن نیروی کار دارد و نرخ
بیکاری آن بیش از ۴۰ درصد است.
از سوی دیگر این کشور گنجایش تولید یک میلیارد و ۸۱۵ میلیون کیلووات ساعت انرژی
الکتریکی دارد.
سودان دارای اندوخته‌های سرشار از سنگ آهن، نفت، مس، کروم، روی، تنگستن، میکا، نقره
و طلاست. تولید طلای سودان در آستانه سال ۲۰۰۰ میلادی به حدود ۵ تن در سال رسید.
پارچه، سیمان، فرآورده‌های نفتی، شکر، صابون و کفش مهمترین تولیدات صنعتی سودان
هستند. بیشترِ فرآورده‌های کشاورزی این سرزمین را پنبه، ارزن، خرما و سبزیجات
هستند.
سودان در سال ۱۹۹۹ بالغ بر ۵۸۰ میلیون دلار کالا به خارج فرستاد که بیشتر شامل
پنبه، کنجد و دام‌های اهلی بود.
سودان نزدیک به ۲۴ میلیارد دلار بدهی خارجی دارد که دست کم ۵/۷ میلیارد دلار از آن
کوتاه مدت است. واحد پول سودان «جنیه» است و پس از جدایی جنوب از شمال و از دست
دادن منابع نفتی و جنگلی، نرخ تورم در این کشور افزایش زیادی داشته‌است و هر دلار
آمریکا کم و بیش با 5/4 جنیه سودان خریداری می‌شود. (نرخ برابری دیسامبر 2011)