1) حكومت
سيستم
حكومتي (قوه هاي
كشور)
قوه مجريه؛ رييس جمهور، معاون اول رييس جمهور (مسئول امور سياسي
و اداري)، معاون دوم رييس جمهور (مسئول امور اجتماعي و
اقتصادي)، شوراي 26 نفره
وزيران
قوه قانون گذاري؛
مجلس ملي
با 100 عضو
با انتخاب مستقيم مردم به
اضافه تعدادي معاون كه در صورت نياز منصوب مي
شوند، با تركيب 60% هوتو و
40% توتسي، 30% نمايندگان از زنان. سنا
با 54 عضو (3 كرسي براي
رؤساي جمهور سابق رزرو شده است؛ 3 كرسي براي اقليت
نژاد توآ؛ 2 سناتور، يك
توتسي و يك هوتو، از هر يك از 17 منطقه منصوب شده
توسط كالج انتخاباتي متشكل
از شوراهاي فرقه اي و منطقه اي كه به صورت محلي
انتخاب مي شوند؛ 14 سناتور
منصوب رييس جمهور بر طبق معيارهاي خود رييس
جمهور؛ 30% از تركيب سنا را
بايد زنان تشكيل دهند.
قوه قضائيه؛ دادگاه هاي قانون اساسي و
دادگاه هاي تابعه
ا حزاب
مهم و رهبران
آنها
FRODEBU (ليونس
نْگِنداكومانا) ، CNDD-FDD
(جرمي نْگِنداكومانا)، UPRONA
(آلويس روبوكا) و احزاب ديگر
گروه
هاي فشار مهم و
رهبران آنها
OLUCOME گابريل
روفيري و گروه هاي ديگر
عضويت
در سازمان هاي
مهم منطقه اي و بين المللي
اتحاديه آفريقا، كمسا،
شوراي آفريقايي، حوزه درياي
كارئيب و
اقيانوس آرام، گروه بانك آفريقايي
توسعه، جامعه كشورهاي شرق آفريقا، فائو، گروه 77، بانك بين المللي بازسازي و توسعه،
ايكائو، شوراي بين المللي حمل و نقل پاك، مؤسسه مديران خبره، انجمن بين المللي
توسعه، صندوق بين
المللي توسعه كشاورزي،
همكاري بين المللي مالي، فدراسيون بين المللي هلال
احمر و جوامع صليب سرخ،
سازمان بين المللي كار، صندوق بين المللي پول، اينترپل، كميته بين المللي
المپيك، سازمان بين المللي
مهاجرت، اتحاديه بين المجالس، ايزو، اتحاديه بين المللي
ارتباطات از راه دور،
كنفدراسيون بين المللي اتحاديه‌هاي كارگري، آژانس
تضمين سرمايه‌گذاري
چندجانبه، نم، سازمان ممانعت از
سلاح‌هاي شيميايي،
سازمان ملل، كنفرانس
ملل متحد براي بازرگاني و
توسعه، يونسكو، عمليات مشترك سازمان ملل در دارفور، سازمان توسعه صنعتي ملل متحد،
سازمان جهاني
گردشگري ملل متحد، اتحاديه
جهاني پست، سازمان جهاني مصرف، فدراسيون جهاني
اتحاديه‌هاي كارگري، سازمان
بهداشت جهاني، سازمان جهاني مالكيت فكري، سازمان جهاني هواشناسي، سازمان تجارت
جهاني و برخي نهادهاي ديگر
2) شخصيت ها
پير نكرونزيزا
"پير نكرونزيزا" رئيس
جمهور بروندي Pierre NKURUNZIZA))
در 18 دسامبر 1963 ميلادي در پايتخت بروندي، بوجومبورا، در خانواده اي مسيحي از
نژاد هوتو به دنيا آمد. وي قبل از اين كه از دانشگاه بروندي در سال 1990 ميلادي در
رشته تربيت بدني فارغ التحصيل شود، دوره هاي ابتدايي و متوسطه تحصيلي را در استان
هاي نگوزي و گيتيگا گذرانده بود.
پدر كاتوليك وي قبل از اينكه در سال 1972 ميلادي در درگيري هاي نژادي كشته شود در
سال 1965 ميلادي به نمايندگي پارلمان انتخاب شده و استانداري دو استان را نيز تجربه
كرده بود. مادر آنگليكن او نيز يك پرستار بود.
وي پس از اتمام تحصيلش در دانشگاه مدتي در چند دبيرستان معلمي كرد. در سال 1993
ميلادي كه جنگ داخلي بروندي پس از ترور اولين رئيس جمهور هوتويي اين كشور شروع شد،
وي دستيار استاد دانشگاه بروندي و مربي يك تيم فوتبال بود، اما پس از حمله ارتش به
دانشگاه، به عنوان يك سرباز به گروه هوتوئي شوراي ملي دفاع و دمكراسي-نيروهايي براي
دفاع و دمكراسي (CNDD-FDD)
پيوست و در جريان مبارزات سال 1999 ميلادي يك بار به شدت زخمي شده، چهار ماه بدون
هيچ مراقبت پزشكي مخفي شد، به طوري كه خودش معتقد است تنها خدا بوده كه او را نجات
داده است.
وي با فعاليت هاي خود در گروه به مرور سلسله مراتب را طي نمود تا اينكه در سال 1998
ميلادي به عنوان دبير كل گروه و در سال هاي 2001 و 2004 ميلادي به عنوان رييس آن
انتخاب گرديد.
در سال 2003 ميلادي بعد از چند دور مذاكره با دولت انتقالي، سرانجام نكرونزيزا با
دولت رئيس جمهور "نداييزيه" پيمان آتش بس امضا كرد.
گروه CNDD-FDD
با تبديل شدن به يك حزب سياسي به دولت انتقالي پيوست و نكرونزيزا از اواخر سال 2003
ميلادي وزير حكمراني شد. حزب تازه تأسيس در سال 2005 ميلادي در هر دو انتخابات سنا
و پارلمان پيروز شده و وي را به عنوان كانديداي خود براي انتخابات رياست جمهوري
برگزيدند. او نيز با كسب تمامي آراي اعضاي پارلمان به رياست جمهوري انتخاب شد.
در
دور بعدي انتخابات رياست جمهوري بروندي که در سال 2010 ميلادي برگزار
شد نیز نکرونزیزا با کسب بیش از 91 درصد آرا مجددا در سمت خود ابقا شد.
وی در انتخابات سال ۲۰۱۵ برخلاف مخالفت‌هایی که با نامزدی مجدد
وی شد، توانست با کسب نزدیک به هفتاد درصد آرا پیروز انتخابات شود.