1) حكومت
نظام سیاسی اوگاندا جمهوری است و
دارای پارلمان قانونگذاری مي باشد. موسوینی
فرمانده ارتش مقاومت ملی، که در ۱۹۸۶ قدرت را در دست گرفت، رئیس جمهور است. او نخست
وزیر و دیگر وزیران را انتصاب می‌کند. شورای مقاومت ملی با ۲۷۸ عضو نقش مشورتی دارد
و متشکل است از ۲۱۰ عضو که به طور غیر مستقیم انتخاب شده‌اند و ۶۸ عضو منتصب از سوی
رئیس جمهور است.
قانون‌اساسی در سال
۱۹۶۷
تدوین شد و بعد از آن کشور به‌وسیله یک کمیسیون نظامی با
۲۲
عضو اداره می‌شد. اوگاندا در سال
۱۹۶۲
از انگلیس مستقل شد. روز ملی آن نهم اکتبر است.
سيستم
حكومتي (قوه هاي
كشور)
قوه مجريه؛ رييس جمهور،
معاون رييس جمهور،
نخست وزير، كابينه
قوه قانون گذاري؛
پارلمان
قوه قضائيه؛ دادگاه امين، دادگاه عالي،
دادگاه استيناف، ديوان عالي
كشور
احزاب
مهم و رهبران
آنها
CP
(كِن لوكياموزي)، DP
(كيزيتو سسِبانا)، FDC
(كيزا بسيگي)،
JEEMA
(محمد كيبيريگه مايانجا)، NRM
(يووري موسويني)، UPC
(ميريا اوبوته) و ساير احزاب
گروه
هاي فشار مهم و
رهبران آنها
PRALP
و گروه هاي
ديگر
عضويت
در سازمان هاي
مهم منطقه اي و بين المللي
اتحاديه آفريقا، كمسا،
شوراي آفريقايي، حوزه درياي
كارئيب و
اقيانوس آرام، گروه بانك آفريقايي
توسعه، جامعه كشورهاي شرق آفريقا، فائو، گروه 77، آژانس انرژي اتمي، بانك بين
المللي بازسازي و توسعه، ايكائو، شوراي بين المللي حمل و نقل پاك، مؤسسه مديران
خبره، انجمن بين المللي توسعه، صندوق بين
المللي توسعه كشاورزي،
همكاري بين المللي مالي، فدراسيون بين المللي هلال
احمر و جوامع صليب سرخ،
ايگاد، سازمان بين المللي كار، صندوق بين المللي پول، اينترپل، كميته بين المللي
المپيك، سازمان بين المللي
مهاجرت، اتحاديه بين المجالس، ايزو، سازمان بين المللي ارتباطات ماهواره‌اي،
اتحاديه بين المللي
ارتباطات از راه دور،
كنفدراسيون بين المللي اتحاديه‌هاي كارگري، آژانس
تضمين سرمايه‌گذاري
چندجانبه، نم، سازمان ممانعت از سلاح‌هاي شيميايي،
سازمان ملل، كنفرانس
ملل متحد براي بازرگاني و
توسعه، يونسكو، كميسارياي عالي پناهندگان ملل متحد، عمليات مشترك سازمان ملل در
دارفور، سازمان توسعه صنعتي ملل متحد، مأموريت ملل متحد در سودان، عمليات ملل متحد
در ساحل عاج، سازمان جهاني
گردشگري ملل متحد، اتحاديه
جهاني پست، سازمان جهاني مصرف، فدراسيون جهاني
اتحاديه‌هاي كارگري، سازمان
بهداشت جهاني، سازمان جهاني مالكيت فكري، سازمان جهاني هواشناسي، سازمان تجارت
جهاني و برخي نهادهاي ديگر
2) شخصیت ها
يووري كاگوتا
موسويني
يووري كاگوتا موسويني رئيس جمهور
اوگاندا (Yoweri Kaguta
Museveni) در سال 1944 ميلادي
در منطقه نتونگامو (Ntungamo) در پادشاهي
آنكوله (Ankole ingdom)
در جنوب غربي كشور اوگاندا به دنيا آمد.
نام خانوادگي او به معني "پسر مرد هفتم" است كه به افتخار هفتمين گردان ارتش
استعماري بريتانيا در شرق آفريقا – كه بسياري از اوگاندايي ها در طول جنگ دوم جهاني
در اين گردان خدمت كرده اند – انتخاب شده است.
دوره ابتدايي را در مدرسه كياماته (Kyamate) و دوره
متوسطه را در دو مدرسه مبارارا (Mbarara)
و نتاره (Ntare)
گذراند. در سال 1976 ميلادي وارد دانشگاه دارالسلام تانزانيا شد و در رشته اقتصاد و
علوم سياسي تحصيل كرد.
در دانشگاه به ماركسيسم گرايش پيدا كرده، جزء طرفداران وحدت آفريقا شد. در دانشگاه،
جبهه آفريقايي انقلابي دانشجويان دانشگاه را تاسيس و به همراه يك گروه از دانشجويان
براي گذراندن يك دوره آموزش چريكي نظامي به موزامبيك رفت.
در سال 1970 ميلادي در دوره حكومت ميلتون اوبوته، موسويني به اداره امنيت اوگاندا
پيوست و در سال 1971 ميلادي كه ژنرال ايدي امين قدرت را با يك كودتاي نظامي در دست
گرفت، موسويني به همراه رئيس جمهور مخلوع به تانزانيا گريخت.
او در تانزانيا به عنوان استاد در دانشكده اي در شمال اين كشور به تدريس مشغول شد و
پس از چندي از ساير گروه هاي تبعيدي – كه از اين كشور عليه حكومت امين فعاليت مي
كردند – جدا شد و جبهه نجات ملي
Front for National Salvation
(FRONASA) را ايجاد كرد.
در سال 1978 ميلادي، ايدي امين بر سر اختلافات مرزي و حدود قلمرو به تانزانيا حمله
كرد. در مقابله با او موسويني و ساير گروه هاي در تبعيد، علي رغم تفاوت ايدئولوژي
ها و ديدگاه هاي سياسي، جبهه رهايي بخش ملي اوگاندا (Uganda
National Liberation Front
(UNLF را به رهبري
"يوسف لول" (Yusuf Lule)
تشكيل داده و موسويني يكي از اعضاي شوراي اجرايي اين جبهه شد.
اين جبهه به ارتش تانزانيا پيوست و به كمك آن توانست "امين" را شكست داده، حكومت او
را سرنگون نمايد. UNLF
دولت جديد را در دست خود گرفت و موسويني در اين دولت با عنوان جوان ترين وزير، به
وزارت دفاع رسيد. وي از اين فرصت استفاده كرد و تمامي افرادي را كه در جبهه نجات
ملي تحت فرمانش بودند به ارتش كشاند و براي خود يك ارتش وفادار ايجاد نمود.
در سال 1980 ميلادي انتخابات سراسري در كشور براي انتخاب رئيس جمهور برگزار شد كه
موسويني يكي از كانديداهاي آن بود. در اين انتخابات ميلتون اوبوته با كسب اكثريت
آراء بار ديگر به قدرت رسيد، ولي موسويني و ساير كانديداها به نتيجه اعلام شده
اعتراض نموده، با ادعاي تقلب در انتخابات از دولت خارج شده و به اتفاق طرفداران خود
در ارتش به موطن ابتدايي خود در جنوب غربي كشور بازگشت و ارتش مقاومت عمومي
Popular Resistance Army
(PRA)
را شكل و در اوايل سال 1981 ميلادي عليه دولت دوم اوبوته دست به شورش زدند.
نيروهاي رئيس جمهور سابق يوسف لول نيز در اين شورش به
UPR
پيوستند و از تركيب اين دو نيرو، ارتش مقاومت مليNational Resistance Army
(NRA)
شكل گرفت. شاخه سياسي اين گروه جنبش مقاومت ملي (NRM)
نام گرفت كه سرانجام در ژانويه 1986 ميلادي توانست نيروهاي دولتي را شكست داده، به
قدرت برسد.
وي پس از رسيدن به قدرت توانست ثبات نسبي برقرار كرده، از نظر اقتصادي كشور را رشد
دهد. وي تا سال 1996 ميلادي بدون برگزاري انتخابات به حكومت خويش ادامه داد، تا
اينكه اولين انتخابات دوره حكومت او در ماه مي 1996 ميلادي برگزار شد كه در آن
موسويني توانست با كسب 75 درصد آراء و شكست رقيب خود از حزب دمكراتيك به حكومتش
ادامه دهد.
در انتخابات سال 2001 ميلادي نيز موسويني 69 درصد آراء را از آن خود كرد و رقيبش را
كه اين بار دكتر كيززا بسيگي (Kizza
Besigye) متحد و يار نزديك
سابقش بود، از پيش رو برداشت.
در سال 2006 ميلادي، دكتر بسيگي بار ديگر در مقابل يار سابقش صف آرايي كرد، اما اين
بار نيز نتوانست از عهده او برآيد و موسويني 5 سال ديگر نيز در قدرت ماند. اگرچه هر
دو اين انتخابات با تقلب و تخلف هايي همراه بود كه مورد تاييد ديوان عالي كشور نيز
قرار گرفت، اما نتوانست به ابطال انتخابات منجر شود.
در انتخابات سال 2011 میلادی نیز موسوینی با کسب 68درصد آرا با دیگر در سمت خود
ابقا شد.
موسويني زماني كه در تانزانيا بود در سال ميلادي 1973 با جانت كاتاها (Janet
Kataha) كه در آن زمان يك
مهماندار هواپيما بود ازدواج و هم اكنون چهار فرزند دارد.