سياست
Category : اتیوپی

1) حکومت

جمهوری دموکراتیک خلق اتیوپی در 20 سپتامبر 1987 نخستین انتخابات مجلس ملی جدید را برگزار کرد. یک قانون اساسی برپایه یک نوع مارکسیست در فوریه 1987 در رفراندوم به تصویب رسید. در 14 ژوئن 1987 حبشه نخستین انتخابات پارلمانی خود را با 813 عضو متعلق به تنها حزب حبشه (حزب کارگران) برای قانونگذاری قوانین جدید انجام داد. یک حکومت موقت (EPRDF) به رهبری ملس زناوی (متولد 1955) بعد از جنگ با رئیس جمهور منگیستو برقرار گردید و برگزاری انتخابات به 1993 موکول گشت.
در جولای 1991 یک کنفرانس با شرکت 24 گروه سیاسی به عنوان گروه انتقال قدرت پیمانی بستند که در آن آزادی اجتماعی رعایت حقوق بشر تضمین شده بود. یک شورای 87 نفره نمایندگان ریاست جمهوری ملی را به مدت دو سال تأیید کردند و شورای وزیران دارای نخست وزیر و 16 وزیر دیگر است.
اتیوپی داری یک دولت مرکزی مستحکم و براساس سنت هی شخصی قدیمی استوار بوده و الگوی اجرائی آن از جبهه دمکراتیک انقلاب مردمی اتیوپی (دولت کنونی) گرفته شده است.
قانون اساسی جمهوری دمکراتیک فدرال اتیوپی از سوی دولت انتقالی کشور در ماه دسامبر 1994 تدوین  شد و در ماه آگوست 1995 به مرحله اجرا درآمد و شکل قانونی گرفت.
در آن زمان، قدرت به طور رسمی به قوه مقننه منتخب جدید التأسیس و مجمع پارلمانی فدرال واگذار و منتقل گردید.
قانون اساسی یک قوه پارلمانی را از دولت و یک مقام اجریی حکومتی را براساس نه یالت پیش بینی كرده است.
قانون اساسی جداسازی کلسیا و تفكیك قوا را مورد احترام قرار داده است و حقوق اساسی بشر و آزادی هی او را مقدس شمرده و تضمین می نمید که همه زبان هی اتیوپییی به طور یکسان به رسمیت شناخته می شوند گرچه زبان آمهاریک به عنوان زبان کاری و اداری دولت فدرال تخصیص داده شده است.


2) سیستم اجریی

قوه مجریه عبارت است از: رئیس جمهور، نخست وزیر، شوری یالتی و شوری وزیران. رئیس جمهوری هم از سوی مجلس علیا و هم مجلس سفلی بری یک دوره 6 ساله انتخاب می گردد.
رهبر بزرگ ترین حزب در مجلس سفلی به سمت نخست وزیری منصوب می گردد و وزری کابینه را بری تیید دو مجلس روانه آن دو می سازد.
کلیه وزرا بری همان دوره ی كه قوه مقننه  موجود است،خدمت خواهند کرد. قوه مقننه در دستان نخست وزیر است و او همچنین فرمانده ستاد نیروهی مسلح می باشد.
 رئیس جمهوری کشور به واسطه مجمع نمایندگان مردم به مدت دوره 6 ساله انتخاب می گردد. شورای وزیران در دسامبر 1994 با تدوین قانون اساسی پیش بینی شد و وزرا از سوی نخست وزیر و تأیید ریاست نمایندگان خانه ملت به تأیید می رسند.


3) سیستم قانون گذاری

پارلمان اتیوپی دو مجلسی است و شامل خانه فدراسیون یا مجلس علیا -مسئول تفسیر قوانین قانون اساسی و موضوعات منطقه ای –فدرال و دارای 108 کرسی  است كه اعضای آن را مجامع ایالتی جهت خدمت برای یک دوره 5 ساله برمي‌گزیند.
و همچنین نمایندگان خانه مردم  و یا مجلس سفلای كه  مسئول تصویب قوانین و دارای 547 کرسی است  كه اعضای آن به طور مستقیم با رأی مردم از مناطق تک عضوی برای خدمت طی دوره ای 5 ساله برگزیده می شوند.
کلیه گروه های ملی رسمیت یافته در مجلس علیا فعالیت تضمین شده ی را دارند و تعداد نماینده در مجلس سفلای بر اساس میزان تراکم جمعیت با تعداد كرسي‌های کنار گذاشته شده اضافی بری اقلیت ها می باشد.
نمیندگان مجلس سنا از سوی شوراهای ایالتی منطقه‌ی برای خدمت در  دوره‌های 5 ساله انتخاب مي‌گردند.


4) سیستم قضایی

قوه قضائیه ترکیبی است از دادگاه های فدرال و ایالتی، دادگاه عالی فدرال بالاترین دادگاه ها در کشور است و موضوعات قضایی و دادگستری را در تمامی موضوعات فدرال راهبری و اجرا می کند. ریاست دادگاه های فدرال سفلای موارد قانونی را از ایالات استماع می نماید.

رئیس دادگاه فدرال عالی از سوی نخست وزیر موارد پیشنهادی را دریافت می کنند و مجلس مقننه سفلای آنها را به تایید می رساند.
دادگاه عالی فدرال عالي‌ترین ركن قضایی این كشور است كه رئیس آن و معاون وی به پیشنهاد نخست‌وزیر و تصویب مجلس نمیندگان مردم انتخاب مي‌گردند.

شیوه انتخاب دیگر قضات فدرال این است كه شخص نخست‌وزیر اسامی را به مجلس نمیندگان مردم جهت انتصاب آنها به این مقام ارسال می دارد.
در مرتبه پایین‌تر براساس قانون مدنی، در حال‌حاضر مخلوطی از دادگاه‌های منطقه‌ی و ملی انتقالی قرار مي‌گیرند كه رای دیوان دادگستری بین‌المللی را مورد پذیرش قرار نمي‌دهد.


5)  شخصیت ها
 


ملس زناوی

ملس زناوی
ملس زناوی (Meles Zenawi) در 8 می 1955 میلادی در شهر آدوا به دنیا آمد. تحصیلات متوسطه اش را در سال 1972 میلادی در مدرسه "ژنرال وینگیت" در شهر آدیس آبابا به پیان رساند. پس از آن وارد دانشكده پزشكی دانشگاه آدیس آبابا شد و دو سال در ین دانشگاه به تحصیل پرداخت.

وی در سال 1974 میلادی دانشگاه را رها كرد و برای سرنگون كردن حكومت كمونیست و دیكتاتوری "منگیستو هیله ماریام" به جبهه رهیی بخش خلق تیگری (
Tigrai Peoples Liberation Front (TPFL پیوست و تا مقام رهبری این جبهه پیش رفت.

وی ریاست
TPFL و هم رهبری جبهه انقلابی دمكراتیك خلق اتیوپی  Ethiopian Peoples Revolutionary Democratic Front (EPRDF) را به عهده داشته است. EPRDF ائتلافی سیاسی از چهار گروه سیاسی اصلی كشور می باشد.

پس از سرنگون كردن هیله ماریام، زناوی از سال 1991 میلادی (70ه.ش) تا 1995 میلادی (74ه.ش) رییس دولت انتقالی اتیوپی و رییس شوری نمایندگان كشور (بازوی قانون گذار دولت انتقالی) شد. پس از این وی اولین بار در سال 1995 میلادی  (74ه.ش) و بار دوم در سال 2000 میلادی (79ه.ش) و بار سوم در سال 2005  میلادی (84ه.ش) و آخرین بار در انتخابات سال 2010 میلادی (89ه.ش) به عنوان نخست وزیر جمهوری فدرال دمكراتیك اتیوپی انتخاب شد.

در انتخابات سال 2010 میلادی (89ه.ش) مخالفان وی را به تهدید و ترساندن و جلوگیری از فعالیت آزادانه سایر كاندیداها متهم نمودند. حزب وی در این انتخابات قریب به اتفاق كرسی ها را از آن خود كرد، در حالی كه بزرگترین ائتلاف مخالفان تنها یك كرسی را بدست آورد. وی  از ژوئن سال 1995 میلادی (74ه.ش) تا ژوئن 1996 میلادی (75ه.ش) به مدت یك سال رییس اتحادیه آفریقا نیز بوده است.

در سال ۲۰۱۲ میلادی (91ه.ش) گزارش‌های متعددی از بیماری نخست وزیر اتیوپی و بستری شدن او در بیمارستان در ماه ژوئیه انتشار یافته بود اما دولت این کشور جزئیاتی در این مورد منتشر نمی‌کرد. شایعات در رابطه با بیماری او هنگامی آغاز شد که زناوی در اجلاس اتحادیه آفریقا در شهر آدیس آبابا شرکت نکرد. ملس زناوی آخرین بار ماه ژوئن در اجلاس گروه بیست در مکزیک در انظار عمومی دیده شده بود. ملس زناوی در سن ۵۷ سالگی به دلیل بیماری سرطان که هفته‌ها ادامه داشته‌است در بیمارستانی در بروکسل درگذشت. با درگذشت ملس زناوی، "هایله میریام دسالگن"، معاون او، سمت نخست وزیری را برعهده گرفته‌است.

 


مولاتو تشومه

 

مولاتو تشومه
"مولاتو تشومه" (Mulatu Teshome) از تاریخ 7 اکتبر 2013میلادی (15/7/92ه.ش) رئیس جمهوری جدید این کشور لقب گرفت. بر این اساس تشومه که از سوی ائتلاف حاکم EPRDF نامزد این سمت شده بود، رای اکثریت نمایندگان پارلمان را به دست آورد. به این ترتیب تشومه جانشین "گیرما ولده-گیورگیس" شد که پیشتر ریاست جمهوری این کشور آفریقایی  را عهده دار بود. تشومه سفیر پیشین اتیوپی در ترکیه بوده است. وی همچنین به عنوان سفیر اتیوپی در چین و ژاپن و نیز وزیر کشاورزی، ایفای نقش می‌کرد.