نخست وزير زيمبابوه پس از شکست در انتخابات با آينده اي مبهم رو به روست
تاریخ ۱۳ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۷:۴۴ | عنوان: نيجريه
| مورگان چانگرای نخست وزیر زیمبابوه در پی شکست خود در کنار زدن رابرت موگابه رئیس جمهور این کشور از قدرت، با آینده ای نامطمئن رو به روست.
به گزارش خبرگزاری شین‌هوا از هراره، این در حالی است که حزب چانگرای سنگین ترین شکست را پس از تشکیل خود در 14 سال قبل متحمل شد.
در حالی که هیئت های ناظر منطقه ای انتخابات روز چهارشنبه زیمبابوه را که حزب جنبش تغییر دموکراتیک چانگرای شکستی سخت را مقابل حزب زانو پی اف موگابه متحمل شد، تایید می کنند، امیدهای چانگرای برای مداخله خارجی به نظر می رسد تقریبا با بن بست رو به رو شده باشد.
کمیسیون انتخاباتی زیمبابوه روز شنبه موگابه را برنده انتخابات ریاست جمهوری این کشور اعلام کرد. موگابه موفق شد در انتخابات ریاست جمهوری زیمبابوه 61.09 درصد آرا را به دست آورد و چانگرای فقط 33.69 درصد آرا کسب کرد.
در پارلمان زیمبابوه نیز حزب زانو پی اف 160 کرسی از 210 کرسی پارلمان را به دست آورد. این در حالی است که حزب جنبش تغییر دموکراتیک چانگرای فقط موفق شد 49 کرسی را کسب کند. این شکستی برای حزب چانگرای بود زیرا این حزب توانسته بود در انتخابات سال 2008 میلادی 100 کرسی پارلمان را به دست آورد.
با این حال، چانگرای از پذیرش این شکست خودداری و بعد از ظهر شنبه اعلام کرد وی و حزبش همه ابزارهای قانونی را برای به چالش کشیدن این نتایج به کار خواهند گرفت.
الکساندر کاننگونی تحلیلگر مسائل سیاسی گفت :« اگر حزب جنبش تغییر دموکراتیک چانگرای در انتخابات پیروز می شد، غافلگیر کننده بود. زانو پی اف به علت سیاست های خود از جمله قدرتمندی اقتصادی به پیروزی رسید ».
کاننگونی در خصوص چانگرای گفت :« او باید یک سیاستمدار باشد و شکست را بپذیرد. در خصوص آینده وی، من تعجب نمی کنم که وی را در منطقه صنعتی در حال جستجو برای یافتن کار ببینم ».
چانگرای سه بار برای شکست موگابه در انتخابات ریاست جمهوری تلاش کرده است که یکی از آنها در سال 2008 میلادی بود و پس از آن وی نخست وزیر شد و با موگابه در دولتی ائتلافی که با میانجی‌گری جامعه توسعه جنوب آفریقا تشکیل شد، کار می کرد.
پیروزی های موگابه در انتخابات سال های 2008 و 2002 میلادی از سوی همه مورد استقبال قرار نگرفت و بسیاری از جمله در غرب مدعی شدند که وی در انتخابات تقلب کرده است. حتی در منطقه نیز تعداد اندکی از سران در سال 2008 میلادی به وی تبریک گفتند.
اما مقایسه بین خشونت در سال 2008 میلادی و آرامشی که در انتخابات اخیر حکم فرما بود، به نظر می رسد سران منطقه ای را به تایید این انتخابات ترغیب کرده باشد.
|
|