ايندي پندنت: چرا قذافي تا اخر کار خواهد جنگيد؟
تاریخ ۰۶ شهریور ۱۳۹۰ - ۱۶:۲۰ | عنوان: ليبي
| واحد مرکزی خبر / ایندی پندنت نوشت: رهبر لیبی تحت فشار، نامعقول ترین رفتار را دارد و حالت وهم انگیزش احتمال ارتکاب خودکشی وی را منتفی می کند.
این روزنامه در شماره امروز خود در اینترنت در مقاله ای به قلم جرالدپست مدیر گروه روانشناسی سیاسی در دانشگاه جرج واشنگتن، نوشت: نطق معمر قذافی در بیست و سه مارس یعنی چهار روز پس از حمله هوایی بر ضد لیبی که با مجوز سازمان ملل صورت گرفت، ممکن است تلاشی برای تقلید از نطق های تحریک امیز چرچیل طی جنگ دوم جهانی بوده باشد، به ویژه سخنان وی درباره عملیات سالهای هزار و نهصد و چهل - چهل و یک لندن و پنجاه و هشت حمله متوالی برای بمباران لندن و دیگر شهرها توسط نازیها که با هدف در هم شکستن اراده مردم انگلیس صورت گرفت. لحن قذافی در برابر هوادارانی که یک سپر انسانی در حفاظت از وی تشکیل داده بودند، ضمن داشتن شباهت هایی با نطق مهم چرچیل در هجده ژوئن هزار و نهصد و چهل، تفاوتهایی با ان داشت که به خوبی منعکس کننده خصلت های خودشیفتگی و خودمحوری قذافی بود.
در حالیکه قذافی بی عقل، دیوانه، سگ دیوانه خاورمیانه (به گفته رونالد ریگان رئیس جمهور اسبق امریکا) توصیف شده است، تا حد زیادی ویژگی یک روباه را دارد، بازمانده زبردستی که واقعیت را مد نظر دارد و با زیرکی وضعیتش را ارزیابی می کند. اما وی در دو صورت ممکن است به دور از واقع بینی عمل کند و با تشخیص غلط از خود رفتار ناهنجار بروز دهد: وقتی که در حال برد است و وقتی که در حال باخت است.
وقتی که او در حال برد است، مانند پیشروی پیروزمندانه اش به سمت مقر شورشیان در بنغازی قبل از قطعنامه سازمان ملل و تلاش متحدان برای ایجاد منطقه پرواز ممنوع، به نظر می رسید مملو از حس غرور، اسیب ناپذیری، پیش بینی پیروزی کامل و تعهد به نداشتن هیچ گونه ترحم بود.
اما وقتی که نیروهای مخالف با الهام گرفتن از انقلاب های تونس و مصر به پیش می رفتند و او در حال باخت بود، تحت فشار عظیمی قرار داشت که او را به همان موضعی باز گرداند که در سراسر زندگی اش از خود نشان داده بود: فردی که شجاعانه در برابر نیروهای برتر ایستادگی می کند، جنگجوی مسلمان قهرمان. او اصرار داشت که همه مردم او را دوست دارند و برای او قابل تصور نبود که پس از حکومت بر مردمش به مدت بیش از چهل سال، انها او را دوست نداشته باشند.
به عقیده وی همه مخالفان او قاعدتا توسط القاعده یا امریکا بر ضد وی تحریک شده بودند. وقتی که ورق جنگ ظاهرا به نفع قذافی برگشت و نیروهایش به سمت مقر مخالفان در بنغازی پیش می رفتند، به نظر می رسید وی مجددا واقعیت را نادیده گرفته و با همان حس غرور و اسیب ناپذیری و پیروزی کامل قول داد هیچ ترحمی به خرج ندهد. اکنون که با تصرف مجتمع مستحکمش در طرابلس خاتمه کار نزدیک است، قذافی مخفی شده است و بار دیگر بیانیه های جسورانه و بلند پروازانه صادر می کند.
او شکست خورده است و تحت بیشترین فشار در کل دوره تصدی اش قرار دارد.
یک هفته قبل که جهان در انتظار سقوط او بود، وی قول داد که تسلیم نخواهد شد و تا اخرین قطره خون خواهد جنگید. وقتی که او قول داد تا اخرین قطره خونش خواهد جنگید، جدی می گفت.
او مرتکب خودکشی یا عقب نشینی با قبول تبعید مرفهانه نخواهد شد.
حتی قبل از اقدامات خصمانه کنونی بسیاری از مقامات فراری لیبی سعی کردند از انچه که توسط بان کی مون دبیر کل سازمان ملل به عنوان نقض حقوق بشر و قانون بین الملل و تخلفات بر ضد غیرنظامیان بیگناه تعریف شد و جنایت جنگی قلمداد می شد، فاصله بگیرند. زیر سایه هولناک شکست، قذافی با حالتی وهم انگیز تا اخر خواهد جنگید.
سوال این است که در این مسیر چه تعدادی تا پایان تلخ مبارزه او در کنارش باقی خواهند ماند؟
|
|