/تحليل-القدس العربي/ دادگاه‌ مبارك؛ فرمايشي يا واقعي؟

تاریخ ۲۷ مرداد ۱۳۹۰ - ۱۸:۵۷ | عنوان: مصر


اين روزها مصر شاهد برگزاري جلسات دادگاه حسني مبارك است؛ جلساتي كه بيشتر فرمايشي به نظر مي‌رسد تا محاكمه ديكتاتوري خونخوار. مردم مصر اين روزها با اعتراض نسبت به روند كند دادگاه مبارك بيم آن را دارند كه مبادا با فرسايشي شدن جلسات دادگاه، "فرعون مصر" از چنگال قانون بگريزد و خون شهداي انقلاب بزرگترين كشور عربي پايمال شود. به راستي آيا مبارك در جريان اين دادگاه به سزاي جنايت‌هاي خود مي‌رسد و يا اينكه وي و پسرانش بار ديگر با اعمال نفوذ خود، پيروزمندانه به مردم دردمند مصر لبخند خواهند زد؟!
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، روزنامه فرامنطقه‌اي القدس العربي در تحليلي تحت عنوان "علامت‌هاي سوال دادگاه مبارك" به قلم عبدالباري عطوان نوشت: «هركس جلسه‌ دوم دادگاه حسني مبارك رئيس جمهوري سابق مصر را از طريق تلويزيون دنبال كرده باشد متوجه شده است كه علا و جمال مبارك دو تن از فرزندان وي در قفس اتهام طوري رفتار مي‌كردند كه گويي همچنان در قدرت هستند.

اين دو تن احساس مي‌كنند كه به سرقت اموال عمومي و سوء‌استفاده از قدرت پدرشان متهم نيستند.

آنها كه همواره در زندگي خود لباس‌هاي مجلل و شيك بر تن داشتند اين بار در لباس‌هاي مخصوص زندانيان ظاهر شده و تلاش مي‌كردند مانع تصوير برداري شبكه‌هاي خبري از پدرشان شوند.

جمال و علا مبارك در طول جلسه دادگاه سعي مي‌كردند در برابر حسني مبارك كه بر روي تخت دراز كشيده بود بايستند و مانع ديد خبرنگاران شوند.

هنوز مشخص نشده است كه چرا جمال و علا مبارك بر روي صندلي‌هاي مخصوص خود نمي‌نشينند و همواره در مسير تصويربرداري دوربين‌ها مي‌ايستند.

همگان در برابر قانون يكسان هستند خواه قدرتمند و خواه ضعيف. اما بيم آن مي‌رود كه نيروهاي امنيتي در برخي زمينه‌ها كوتاهي كنند چرا كه اخيرا شاهد حمله به اصحاب رسانه در اطراف دادگاه از سوي هواداران نظام سابق بوده‌ايم.

چطور مي‌شود كه با حضور پنج هزار نيروي پليس و نيروي امنيتي كه براي حفظ امنيت دادگاه حسني مبارك در آنجا مستقر شده‌اند اصحاب رسانه و خانواده قربانيان و شهداي انقلاب مصر مورد ضرب و شتم قرار بگيرند؟

نيروهاي امنيتي بدون اينك كوچك‌ترين حركتي بكنند تنها نظاره گر اين ضرب و شتم‌ها هستند.

دوره‌ي تحقير ملت و به غارت بردن اموال آنها در نهايت به پايان مي‌رسد همانطور كه دوره‌ قدرت تمام شدني است. در جلسه دوم دادگاه مبارك شاهد پايان اين دوره بوديم. ديديم كه مبارك يكي از اصلي‌ترين عوامل فساد در كشور، در دادگاه و در قفس اتهام حضور داشت.

آيا بهتر نبود او و ديكتاتورهاي عرب اصلاحات دموكراتيك را از 10 و يا 20 سال قبل آغاز مي‌كردند؟ آيا بهتر نبود آنها قدرت را به صورت مسالمت آميز به ديگران منتقل كرده و نهادهاي واقعي را براي ايجاد آزادي و تحقق قانون به وجود مي‌آوردند؟ هيچ گاه ديكتاتورها و طاغوت‌گران از تاريخ درس نمي‌گيرند تا اينكه نوبت به خود آنها برسد.

حمايت 1700 وكيل از حسني مبارك و دفاع از جنايت‌هاي وي در حق مردم مصر و همچنين جامعه عرب و جهان اسلام طي 30 سال دوره حكومت ظالمانه‌اش بسيار عجيب است.

آيا اين وكلا جزئي از مردم مصر كه 40 ميليون تن از آنان زير خط فقر زندگي مي كنند و درآمد روزانه شان كمتر از دو دلار است، نيستند؟

البته ما خواهان برگزاري دادگاهي عادلانه و شفاف با حضور وكلايي براي دفاع از او هستيم. اما اين حق به هيچ كدام از قربانيان دادگاه‌هاي نظامي دوره وي داده نشد. دادگاه‌هايي كه حكم‌هاي بسيار ظالمانه در حق اين افراد صادر كرد؛ چرا كه جرم آنها مخالفت با نظام سابق و سياست‌هاي مبارك بود.

آنچه كه بيشتر تعجب ما را بر مي‌انگيزد توجه و حمايت اسرائيلي‌ها از حسني مبارك است. آنها به شدت با دادگاهي وي بدين صورت مخالفند.

اسرائيلي‌ها فراموش كردند كه كشور آلمان با اعمال فشار خود آنها ديميانيوك 90 ساله را كه در جنايت‌هاي نازي‌ها دست داشته است، محاكمه كرد.

وي در آن زمان بر روي صندلي چرخ‌دار در دادگاه حاضر شد؛ چرا اسرائيلي‌ها اين مساله را فراموش كرده‌اند؟ البته طبيعي است كه اسرائيلي‌ها با رئيس جمهوري سابق مصر همدردي كنند چرا كه وي طي 30 سال حكومتش به آنها خدمت كرده است و در برابر جنايت‌هاي صورت گرفته در غزه و لبنان سكوت اختيار كرد. مبارك حتي با اعمال فشار زياد بر فلسطيني‌ها از آنها مي‌خواست تا صلح با اسرائيل را بپذيرند .مبارك در برابر شهرك‌سازي‌ها، تخريب مسجد الاقصي، يهودي سازي قدس و مهمتر و خطرناك‌تر از همه فروش گاز مصر به اسرائيل با قيمتي بسيار پايين سكوت كرد. اين معامله بزرگترين فساد در تاريخ منطقه به شمار مي‌آيد. اشك‌هاي ريخته‌ شده توسط مسئولان اسرائيلي در حمايت از مبارك بيانگر مشروعيت و پاكي تمام خون‌هايي است كه مردم مصر طي انقلابشان عليه نظام مبارك تقديم كرده اند.

اسرائيل با مبارك تنها از ديدگاه انساني همدردي نمي كند بلكه به دليل ترس از وجود كشورمصر بدون مبارك و ديكتاتورهايي مانند او كه همواره در برابر تهديدهاي اسرائيلي‌ها تسليم هستند اين هم دردي صورت مي گيرد.

چه كسي كودكان را در نوار غزه به وسيله فسفر سفيد كشت و پيكرهاي پاكي را در جنوب لبنان به وسيله بمب‌هاي خوشه‌اي تكه تكه كرد؟ اين مردم شايسته همدردي و توجه هستند نه مبارك كه جنايتهاي مختلفي را مرتكب شده است. البته انقلاب مصر با برگزاري دادگاه عادلانه براي وي الگو و نمونه‌ي بزرگي را در اين زمينه ارائه داد. الگويي كه در هيچ كدام از كشورهاي عربي نظير آن يافت نمي‌شود و اين دستاورد بسيار بزرگي به شمار مي‌آيد.»



نوشته‌ای از موسسه مطالعاتی و تحقیقاتی آفران - آفریقا و ایران
http://www.afran.ir

نشانی این صفحه :
http://www.afran.ir/modules/news/article.php?storyid=60296