کارشناسان هشدار می‌دهند که وجود بی نظمی و هرج و مرج ، به احتمال زیاد باعث فروپاشی کشور خواهد شد . حال باید دید که منطقه‌های نفتی به دست چه کسی و شن‌های صحرا به دست چه کسی دیگر خواهد افتاد ؟
سیاست ما - لیبی حتی در زمان قذافی هم یکی از لطمه پذیرترین دولت‌ها در بین کشورهای شمال آفریقا بود . 90% کشور را صحرا تشکیل می‌دهد . از طریق صحراهای لیبی حدود 150 قبیله تردد می‌کنند که ابداً برایشان مرز معنی و مفهومی ندارد . لیبی تماماً از ریشه در دست آهنی سرهنگ قذافی قرار داشت . حدود 400 سال 3 استان غیر وابسته به همدیگر در لیبی وجود داشت : تریپولیتانیا – کرنایکا – و فتسان . کارشناسان عقیده دارند که به ویژه لیبی از مناطقی که به طور تاریخی دوخته شده بودند، ترک خواهد خورد .
تهدید دیگر این است که ممکن است امارات عربی اسلامی دیگری در نقشه کشور لیبی پدیدار گردد که شرکای اروپایی لیبی را به وحشت وا می‌دارد .
تاکنون یگانه مورد متحد کننده ، رگه‌های نفتی کشف شده و همچنین توان رهبر لیبی در لابی کردن بین رهبران قبایل بوده است . اما به نظر می‌رسد که وفاداری آنها به حکومت نیز در حال پایان یافتن است . ذخایر اصلی نفت کشور در شمال شرق متمرکز شده است . اما دلارهای حاصله از نفت از کنار شهروندان لیبی عبور کرد . بر سر آنها تهدیدات فشار و تضییقات سیاسی زیاد شد . مرکز شورش و اغتشاش دومین شهر وسیع لیبی ، بنغازی شد . اکنون در آنجا دولت موقت در حال تشکیل شدن است . تحلیل گران غربی این مسئله را رد نمی‌کنند که قیام گران پایتخت را به اینجا انتقال دهند .
اکنون قذافی با سختی تمام تریپولی را کنترل می‌کند، اما جویبارهای نفتی از کنار انگشتان سرهنگ قذافی عبور می‌کنند – و این مسئله برای او نشانگر مرگ سیاسی است.
درآمدهای حاصله از نفت این امکان را به قذافی دادند تا بتواند آرامش ووفاداری قبایل را بخرد یا تأمین نماید . اما گرایش‌های جدایی طلبی همچنان تا کنون حفظ گردیده است .
آلکساندر فیلونیک رئیس مرکز مطالعات اسلامی و عربی انستیتوی شرق شناسی عقیده دارد « یگانه عامل نگهدارنده فقط زیربناهای واحد معادن نفتی است که مربوط به لوله‌های نفتی است که در سواحل دریای مدیترانه قرار دارند که به اندازه کافی شبکه منشعب شده عظیمی هستند . اگر گرایش‌های جدایی طلبی به طور کامل ظهور کنند ، خرابکاری در واحدهای نفتی شروع خواهد شد . »
این کارشناس همچنین در خصوص پروژه « رودخانه‌های بزرگ دست ساخته » یادآور شد که از مخازن زیرزمینی ، آب از طریق کانال‌های زیرزمینی ساخته شده در طول خاک کشور به مناطق جنوبی می‌رسد. او ادامه داد : نمی‌دانم که چه کله‌های داغی باید باشند که بخواهند تمام این زیربناها را نابود کنند .
|
