خبرگزاري فارس: "معمر محمد عبدالسلام أبو منيار القذافي " از قبيله "القذاذفه " در سال 1942م در روستايي به نام "جهنم " به دنيا آمد و در سال 1969 با انجام كوتايي سفيد به همراه افسران ديگر كه خود را به تبعيت از افسران آزاد مصر افسران آزاد خوانده بودند، به قدرت رسيد. به گزارش فارس، سرهنگ "معمر ابومنيار قذافي " رهبر ليبي و آنگونه كه خود ادعا ميكند، رهبر انقلاب مردمي اين كشور و فرمانده نيروهاي مسلح ليبي در سال 1969 است كه رياست شوراي رهبري انقلاب ليبي را از سال 1969 تا 1977 بدست داشت. قذافي از سال 1551 كه ليبي در آن زمان يكي از ايالتهاي امپراتوري عثماني بشمار ميآمد تا كنون بر اين كشور حاكميت دارد و قديميترين حاكم ليبي و هم چنين قديميترين رهبر جهان بشمار ميآيد.
قذافي در سال 1969 با انجام كوتايي سفيد به همراه افسران ديگر كه خود را به تبعيت از افسران آزاد مصر افسران آزاد خوانده بودند، به سلطنت پادشاه ليبي "ادريس السنوسي " پايان داده و خود قدرت را در كشور بدست گرفت.
* زندگي شخصي "معمر محمد عبدالسلام أبو منيار القذافي " از قبيله "القذاذفه " در سال 1942م در روستايي به نام "جهنم " در نزديكي "شعيب الكراعي " في دشت "جارف " در منطقة "سرت " به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي خود را در همان روستا به پايان رساند و سپس به شهر "سبها " در جنوب ليبي رفت و پس از ازدواج با همسر اولش و به دنيا آمدن "محمد قذافي " از وي جدا شد و سپس با همسر دومش از قبيله "فركاش " از شهر "دارالبيضاء " ازدواج كرد تا از وي صاحب هفت فرزند گردد كه بزرگترين آنها "سيف الاسلام قذافي " است.
"جين كرتز " سفير آمريكا در ليبي در سال 2009 قذافي را اينگونه توصيف ميكند: شخصيتي عجيب با ادا اصول و اطواري غريب كه به نوعي در فرد ايجاد ترس و وحشت ميكند، او عاشق سواركاري است و دوستان و دشمنان را به يك اندازه از خود رنجيده خاطر ميكند. كريز ميافزايد: او از لحاظ شخصيتي مبتلا به ترس ناخودآگاه و غير ارادي است و از بلنديها به شدت ميترسد و ترجيح ميدهد كه هيچگاه بر بالاي آبها پرواز نكند.
* خاندان ليبي و حاكميت بر كشور معمر قذافي داراي 7 فرزند، 6 پسر و يك دختر است كه هر كدام از آنها بخشي از امور كشور را در دست دارند:
1- محمد: رئيس كميته ملي المپيك ليبي و صاحب 40 درصد از شركت مشروبات غير الكلي ليبي كه صاحب امتياز شركت كوكاكولا در اين كشور است و شركت ارتباطات بيسيم و با سيم و پست و تلگراف ليبي را نيز اداره ميكند.
2- سيف الاسلام معمر قذافي به وي به عنوان جانشين خود نگاه مي كند و طي حوادث اخير ليبي با ظاهر شدن در تلويزيون رسمي اين كشور مردم ليبي را به قتل عام و كشتار تهديد كرد. وي فارغ التحصيل دانشگاه لندن در رشته دكتراي اقتصاد و منادي اصلاح سياسي و اقتصادي در ليبي و رئيس موسسه بين المللي خيريه قذافي است. سفارت امريكا در طرابلس در مورد نقش وي در رژيم معمر قذافي ميگويد: سيف الاسلام براي معمر چون تيغ دو لبه است، از يك سو وجهه ليبي را در سطح بين المللي بهبود ميبخشد و از سوي ديگر و به اعتقاد بسياري از مردم اين كشور با مزدوري خويش براي بيگانگان و به دليل داشتن اعتماد به نفس بيش از حد لطمات و ضرباتي بسياري به كشور ليبي وارد كرده است. او از دوستان بسيار نزديك "عبد الباسط المقرحي " متهم اصلي قضيه لاكربي است و از اخبار درز كرده به منابع خبري به نظر ميرسد كه وي با برادرانش براي رسيدن به قدرت اختلاف نظر شديد دارد.
3- ساعدي: بسيار خشن و بدرفتار و متهم به قاچاق و مصرف مواد مخدر. داراي نفوذ بسيار جهت گرفن امتيازات تجاري و صاحب شركت توليد تلويزيون در ليبي. گفته ميشود، وي در سركوب اعتراضات بنغازي دخالت مستقيم داشته است.
4- معتصم: مشاور امنيت ملي قذافي. سفير صربستان در ليبي او را "كودن " خوانده و گفته ميشود، اختلافات شديدي با سيف الاسلام دارد.
5- هنيبعل: فردي متقلب و به دليل بازداشت توسط دولت ليبي به خاطر ضرب و شتم خدمتكارانش موجب بروز بحران ميان دو كشور ليبي و سوئيس شد و معمر قذافي را واداشت، در فوريه 2010 ميلادي، از مسلمانان بخواهد عليه سوئيس "جهاد كنند " و فتوا بدهد، مسلماناني كه براي سوئيس كار ميكنند، كافرند. گفته ميشود، هنيبعل به نوعي با بيماريهاي روحي و رواني نيز دست به گريبان است.
6- خميس: فرمانده يگانهاي ويژه ليبي معروف به "يگان 33 " است كه آموزشهاي نظامي خود را در روسيه سپري نمود و گفته ميشود، يگان او بود كه سركوب اعتراضات بنغازي را برعهده داشت.
* ديدگاهها و انديشههاي سياسي قذافي قذافي بنابر آنچه در كتاب سبز خود نوشته در حكومت به حاكميت دمكراتيك و مستقيم مردم معتقد است. هم چنين وي در اين كتاب نظريهاي را مطرح ميكند كه نه ماركسيستي و نه سرمايهداري است و آن را نظريه جهان سوم براي زمامداري و حكومت ميداند. وي در مورد نظريهاش مي گويد: اين چكيده تجربههاي بشري است و معتقد است: كميتههاي انقلاب بايد قدرت را در كشور بدست داشته باشند. در مورد خاورميانه و نزاع اعراب - اسرائيل نيز ديدگاه "كتاب سفيد " يا "اسراطين " را ترويج ميكند، يعني تاسيس كشور فلسطيني واحد و يكپارچه كه هم اعراب و هم يهود در آن دركنار يكديگر زندگي كنند.
* ديدگاههاي قذافي درباره اعراب و جهان عرب گرايشات قومي و عربياش او را واداشت طرحهاي عجيب و غريبي براي جهان عرب ارائه دهد، از جمله: - اعلام "ميثاق طرابلس " در سال 1969 ميان ليبي و سودان و مصر. - "اعلاميه قاهره " در سال 1970 كه با تكيه بر اصول و مبادي انقلاب، آزادي و سوسياليسم خواستار اتحاد سه كشور شد. - اتحاد جمهوريهاي عربي در سال 1971 ميان سه كشور ليبي و مصر و سوريه تحت اين عنوان كه اين اتحاد مقدمات اتحاد كامل سه كشور را فراهم خواهد نمود. - "بياينه جربه " جهت تاسيس جمهوري اسلامي عربي در سال 1974 ميان ليبي و تونس. - "بيانيه وجده " كه درصدد تاسيس اتحاد عربي آفريقايي بود و در سال 1984 ارائه گرديد. - دعوت از كشورهاي عربي در سال 1988 جهت پيوستن به اتحاديه عربي - آفريقايي كه آن را در سال 1984 با كشور مراكش آغاز نمود و اتحاد با مراكش را اولين گام در راه تشكيل اين اتحاديه تلقي كرد. - لغو مرزها و قوانين گمركي ميان ليبي و تونس از يك سو و ليبي و مصر از سوي ديگر در سال 1988 - ايفاي نقش در اتحاد دو يمن. - امضاي "موافقتنامه مراكش " در سال 1989 به عنوان اولين گام در راه تحقق وحدت عربي. - ارائه طرح اتحاد اعراب. - ارائه طرح اتحاديه عربي - آفريقايي.
* ديدگاهاي قذافي درباره آفريقا از جمله شعارهاي قذافي در مورد آفريقا اين است كه "آفريقا براي آفريقاييهاست " و "آفريقاييها بايد با يكديگر متحد شوند ". شايد قذافي به اين طريق مي خواست به نقش آفريقا در جهان كنوني تاكيد كند و شايد به همين دليل بود كه آفريقا نقش مهمي در تغيير ديدگاههاي آمريكا و انگليس در قضيه لاكربي بازي كرد و اين دو كشور را واداشت تا مواضع ليبي را در اين باره بپذيرند. قذافي در سال 1999 "تجمع كشورهاي ساحل و صحرا " را تاسيس كرد كه هم اكنون 23 كشور آفريقايي در آن عضويت دارند و پس از آن براي تبديل سازمان وحدت آفريقا به سوي اتحاديه آفريقا گام برداشت.
* قضيه ربودن امام موسي صدر "سيد موسي صدر " معروف به "امام موسي صدر " متولد 14 خرداد 1307 در قم مرجع ديني و سياسي شيعيان پس از مهاجرت از ايران به لبنان، "مجلس اعلاي شيعيان لبنان " را تأسيس كرد و رهبري فكري و سياسي شيعيان اين كشور را عهدهدار شد. وي در 3 شهريور سال 1357 و در آخرين مرحله از سفر دورهاي خود به كشورهاي عربي، بنابر دعوت رسمي معمر قذافي وارد ليبي شد و در روز 9 شهريور ربوده شد. دستگاههاي قضايي لبنان و ايتاليا، و همچنين تحقيقات انجام شده از سوي واتيكان، ادعاي رژيم ليبي مبني بر خروج صدر از آن كشور و ورود او به رم را رسما تكذيب كردهاند. مجموعه اطلاعات آشكار و پنهاني كه طي دو دهه پيش بدست آمده، تماما گواه آنند كه موسي صدر هرگز خاك ليبي را ترك نگفتهاست. در اين ميان قرائن متعددي حكايت از آن دارند كه امام موسي صدر همچنان زنده بوده و چون برخي ديگر از علماي اسلامي، شرايط زندان حبس ابد را ميگذراند. در خبري كه در 13 ارديبهشت 1380 توسط سايت "جبهه نجات ملي ليبي " بر روي شبكه جهاني اينترنت منعكس گرديد، مدعي آن است كه موسي صدر در اواخر سال 1376 توسط برخي زندانبانان زندان ابوسليم شهر طرابلس مشاهده گرديد و اندكي پيش از ماه رمضان گذشته به مكاني ديگر انتقال يافتهاست.
بهتازگي يك منبع ديپلماتيك ليبيايي كه از نظام معمر قذافي رهبر ليبي جدا شده است، به " الجزاير تايمز " گفت كه سيد موسي صدر هنوز درقيد حيات است و زيرنظر دستگاههاي امنيتي ليبي و درمكاني بسيار ويژه نگاهداري ميشود.
* ماجراي لاكربي و تحريم ليبي در 21 دسامبر 1988 هواپيماي خطوط مسافري پان امريكن بر فراز دهكده لاكربي در اسكاتلند منفجر شد و تمام 270 مسافر و خدمه آن جان باختند.
فاجعه هوايي لاكربي در آن سالها به بزرگترين جريان تحقيق و بازجويي تاريخ انگلستان تبديل شد. اين حادثه تروريستي را عموماً حملهاي به آمريكا تلقي كردند، چون 189 نفر از قربانيان آمريكايي بودند. ماجراي لاكربي تا پيش از حملات 11 سپتامبر 2001 مرگبارترين حمله به شهروندان آمريكايي تلقي ميشد.
دولتهاي آمريكا و انگليس، ليبي را مسئول بمبگذاري در اين هواپيما معرفي كردند كه به وضع تحريمهاي بينالمللي عليه ليبي منجر شد. در سال 2003 دولت ليبي رسماً مسئوليت بمبگذاري در يك هواپيماي مسافربري شركت پان امريكن در سال 1988 را قبول كرد. عبدالباسط مقرحي تنها فردي است كه در ارتباط با اين بمبگذاري محكوم شده است.
* تحولات اخير ليبي روز 27 بهمن سالجاري شبكه هاي تلويزيوني عرب زبان از آغاز اعتراضات و قيام مردمي در ليبي خبر داده و عنوان كردند كه ليبي تظاهرات در اين كشور را آغاز كردهاند.
دليل شعلهور شدن اعتراضات مردمي در ليبي دستگيري يك وكيل و فعال حقوق بشر به نام "فتحي تاربل " عنوان شده كه با بستگان زندانيهاي زندان ابوسليم كه در آن مخالفان حكومتي و متهمان به اسلامگرايي نگهداري ميشوند، ارتباط داشته است.
پس از اعلام اين خبر صدها فعال سياسي مخالف رژيم قذافي خواستار برگزاري تظاهرات در روز 17 فوريه(28 بهمن) همزمان با ششمين سالگرد تظاهرات شهر بن غازي در سال 2005 شدند، در آن سال نيروهاي امنيتي رژيم ليبي به شدت اين تظاهرات را سركوب كردند. از 17 فوريه تا كنون اعتراضات مردمي سراسر ليبي را فراگرفته كه با سركوب بسيار شديد رژيم معمر قذافي و قتل عام مردم اين كشور و محكوميتهاي بين المللي همراه بوده است.
|