الشرق الاوسط: فساد مالي و سياسي دو عامل مهم انقلاب مردم در مصر و تونس است
تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۸۹ - ۱۶:۱۶ | عنوان: شمال آفريقا
| روزنامه الشرق الاوسط نوشت فساد مالی و سیاسی دو عامل از مهمترین عوامل تحولات و قیام های مردمی در مصر و تونس علیه نظام های حاکم به شمار می روند.
به نوشته پایگاه اینترنتی این روزنامه چاپ لندن حمد الماجد در مقاله ای با عنوان «پارادوکس های تجربه مصر و تونس» به بررسی وجوه اختلاف بین تحولات تونس و مصر پرداخت و نوشت: می گویند سرکوب آزادی ها بزرگترین علت انقلاب های مردمی است و در این خصوص تونس را مثال می زنند، اگر این گونه است پس آزادی های خیره کننده ای که در دوران حسنی مبارک داده است چه می شود؟ آزادی های افسار گسیخته ای که به انتقادهای گزنده از دولت و وزرای آن حتی در رسانه های رسمی اکتفا نشد بلکه به شخص رئیس جمهور و همسر و فرزندانش نیز کشیده شد و با بدترین عبارات تمسخر آمیز مورد انتقاد قرار گرفتند.
به رغم این آزادی ها باز هم قیام مردمی خشونت بارتری در مقایسه با تونس در مصر شکل گرفت. در ادامه آمده است: برخی دیگر می گویند ملت های مسلمان زمانی اقدام به انقلاب می کنند که آزادی های دینی آنها سرکوب شود مثل نظام بن علی که حجاب و اذان را ممنوع و افرادی را که ریش داشتند تحت تعقیب قرار داد که در نهایت به قیام و انقلاب مردم علیه وی منجر شد.
اما چنین فرضیه ای نیز صد در صد درست نیست زیرا قیام مردم مصر در حالی صورت می گیرد که بسیاری از مردم این کشور محجبه هستند تا جایی که بی حجابی به یک استثنا تبدیل شده است و از سوی دیگر صدای اذان از مساجد به گوش می رسد و مساجد به فعالیت های خود ادامه می دهند. برخی دیگر بیکاری را به سبب وجود آن در مصر و تونس علت این قیام ها و انقلاب ها می دانند اما این نیز علتی کافی بریا خشم مردم نیست زیرا بیکاری کم و بیش در بسیاری از کشورها وجود دارد و حتی کشورهای پیشرفته و ثروتمند نیز با این بحران روبرو هستند.
فقر نیز عامل مناسبی برای این قیام ها نیست زیرا در این صورت بیشتر کشورهای آفریقایی و برخی کشورهای آسیایی و برخی کشورهای آمریکای جنوبی باید دستخوش انقلاب های سهمگین و آرام نشدنی می شدند. برخی از عواملی که به آنها اشاره شد در تونس و برخی دیگر در مصر وجود دارد اما مهمترین عاملی که باید برای عبرت برخی کشورهای عربی به آن اشاره کرد فساد مالی و سیاسی است که بیشترین خطر را برای نظام این کشورها دارد.
مقایسه کشورهای غربی و عربی در برخورد با مسئله فساد چندان درست نیست به همین سبب کشورهای عربی را با یکی از کشورهای جهان سوم یعنی هند مقایسه می کنیم که در آن فقر و بیکاری وجود دارد اما نبود فساد مالی و سیاسی یا دستکم پایین بودن میزان این گونه فساد بهانه ای برای ملت این کشور جهت انقلاب علیه نظام باقی نگذاشته است.
سران و شخصیت های سیاسی این کشور در حد معقول مسئولیت پذیری و انضباط مالی و شفافیت سیاسی دارند. اشتباه بزرگی که تونس و مصر مرتکب شدند اتکای آنها به حمایت کشورهای غربی به بهانه مقابله با جنبش ها و تحرکات افراطی بود.
اگر هم رضایت غرب را در نظر بگیریم و هم دغدغه های مردم را می توان گفت چنین امری قابل درک و فهم است اما اتفاقی که افتاد این بود که دولت های مصر و تونس سرگرم جلب رضایت غرب شدند و از فساد مالی و سیاسی در کشورهای خود غافل شدند و همین امر قیام مردم را تسریع کرد.
مسئله خطرناک تری که در مصر و تونس اتفاق افتاد ترویج اصل قدیمی «سرکوب امنیتی ملت ها با مشت آهنین» بود اما تجربه نشان داد که سرکوب امنیتی که در نتیجه فساد مالی و سیاسی صورت می گیرد به هرج و مرج منجر می شود.
|
|