البرادعي و وظيفه آمريكا در حمايت از دمكراسي در مصر
تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۸۹ - ۱۷:۲۷ | عنوان: مصر
| پايگاه اطلاع رساني 'هافينگتون پست' روز دوشنبه در مقاله اي به بررسي روند رخدادهاي مصر پرداخت و ضمن اشاره به احتمال نامزدي 'محمد البرادعي' در انتخابات رياست جمهوري آتي اين كشور، عمر ديكتاتوري 'حسني مبارك' را كوتاه و حمايت از البرادعي و دمكراسي را وظيفه دولت آمريكا دانست.
پايگاه اطلاع رساني 'هافينگتون پست' روز دوشنبه در مقاله اي به بررسي روند رخدادهاي مصر پرداخت و ضمن اشاره به احتمال نامزدي 'محمد البرادعي' در انتخابات رياست جمهوري آتي اين كشور، عمر ديكتاتوري 'حسني مبارك' را كوتاه و حمايت از البرادعي و دمكراسي را وظيفه دولت آمريكا دانست.
به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، در اين مقاله آمده است: مصر به عنوان يكي از متحدان آمريكا با 5/9 درصد بيكاري، نرخ تورم دو رقمي و دولتي كه تظاهر به دمكراسي مي كند در حالت حركت به سوي فروپاشي است، سرنوشتي كه به شدت براي منطقه و منافع آمريكا خطرناك است.
آمريكا در تلاش براي تضمين حمايت مصر از سياست هايش در منطقه به ويژه در ارتباط با روند صلح ميان اسرائيل و فلسطين، سالانه بيش از 3/1 ميليارد دلار كمك نظامي به مصر مي كند و اين در حالي است كه فساد فراگير دولت مصر، نقض حقوق بشر و چندين دهه تقلب در انتخابات را ناديده مي انگارد.
اما انتخابات پارلماني اخير مصر كه چندي پيش برگزار شد، ماهيت سلطه آمريكا و به ويژه دخالت هاي نظامي و پولي آن را در خاورميانه به بهانه ارتقاي دمكراسي و در حقيقت براي تامين امنيت اسرائيل برجسته مي سازد.
'سازمان توسعه بين المللي آمريكا' نيز از سال 1975 تا كنون بيش از 28 ميليارد دلار در زمينه هاي اقتصادي و توسعه به اين كشور كمك كرده است. از اين رو با وجود سوابق فضاحت بار مصر هم در داخل و هم در خارج اين كشور، آمريكا چندان نگران وجود بي ثباتي در منطقه است كه همچنان به ارسال كمك هاي خود ادامه مي دهد.
شرايط سياسي كنوني مصر در سال 1981 و با ترور 'انور سادات' آغاز شد. از آن زمان تا كنون
'حسني مبارك' رييس جمهوري مصر و رهبر حزب دمكرات اين كشور است، حزبي كه البته به اشتباه نامگذاري شده است.
در حالي كه مبارك به ظاهر گام هايي در زمينه دمكراسي برداشته است، اما در حقيقت وي با بازي دادن توده هاي مردم و متحدان خود در آمريكا، در جهت عكس حركت كرده است.
وي با در هم كوبيدن تمام نشانه هاي مخالفان سكولار خود و در عين حال فراهم آوردن امكان كانديداتوري چند نامزد از سوي 'اخوان المسلمين'، با زيركي تمام توانست حق يك انتخاب بي ثمر ميان حمايت از رژيم وي و يا حمايت از آن چه كه غالبا از آن به عنوان قدرت اسلامي افراط گرا ياد مي شود را در اختيار دولت آمريكا و عامه مردم قرار دهد.
در يكي از اسناد محرمانه اي كه از سوي پايگاه اطلاع رساني ويكي ليكس منتشر شد،
'حمد بن جاسم آل ثاني' نخست وزير قطر، خطاب به 'جان كري' سناتور آمريكايي گفت:'منافع مصر در اين است كه مذاكرات صلح فلسطين را تا آن جا كه ممكن است به تعويق بياندازد.'
در سند ديگري از اين دست كه به تاريخ فوريه سال 2009 يعني چند هفته پس از حمله اسرائيل به غزه، بر مي گردد، 'مارگارت اسكوبي'، سفير آمريكا در قاهره در گزارشي به 'هيلاري كلينتون'، وزير خارجه آمريكا اظهار مي كند:'مبارك از حماس متنفر است و آن ها را با 'اخوان المسلمين' مصر كه از ديدگاه او خطرناك ترين تهديد سياسي محسوب مي شود، يكي مي داند.'
اين رسانه در ادامه تحليل خود مي نويسد: رژيم مبارك هيچ گاه تا به اين حد منفور نبوده است، روندي كه در شب آخرين حمله اسرائيل به غزه در سال 2009، زماني كه مبارك با وزير خارجه سابق اسرائيل ملاقات كرد به اوج خود رسيد و منافع دولت وي و در نتيجه صداقت آن را زير سووال برد، تا جايي كه برخي روزنامه هاي دانشجويي مطرح در ايران آگهي هايي را منتشر كردند كه در آن ها براي سر مبارك جايزه هاي چند ميليون دلاري در نظر گرفته شده بود.
ايران نيز مانند مصر يك انتخابات تقلب آميز را در سال گذشته تجربه كرد، اما در حالي كه منتقدان ايران استدلال مي كنند كه اين كشور نيز در يك 'حالت فوق العاده' ساختگي قرار دارد، اما پيشرفت آن بسيار عملي تر و آينده آن براي شهروندانش بسيار اميدبخش تر و البته روابطش نيز با آمريكا بسيار كمرنگ تر است.
مصر از آمريكا جت هاي جنگنده، تانك، خودروهاي زرهي، بالگردهاي آپاچي، موشك هاي ضد هوايي و هواپيماهاي گشتي دريافت كرده و حتي رزمايش هايي مشترك برگزار مي كند كه بزرگترين رزمايش ها در منطقه هستند.
دولت آمريكا به موجب احكام اجرايي و نيز قوانين كنگره تجارت با ايران را ممنوع مي كند.
طبيعتا، دلايل زيادي وجود دارد كه آمريكا اين گونه سياست هاي متضاد در قبال اين دو قدرت مطرح منطقه در پيش گرفته است، اما آمريكا به ويژه اگر در مورد ايجاد صلح در خاورميانه مصمم است، نمي تواند همچنان به تامين بودجه رژيمي كه شهروندانش را سركوب و در برابر الگوهاي دموكراتيك مقاومت مي كند، ادامه دهد.
در كشوري كه به موجب حكومت نظامي اي كه چندين دهه بر اين كشور حاكم است، نشانه هاي عمومي مخالفت ممنوع و محكوم است و ده ها تن از تظاهرات كنندگان هفته هاست در بيرون پارلمان اردو زده اند، شعار اوليه دمكراسي يا همان 'واگذاري قدرت به مردم'، حقيقتا محبوب است.
'محمد البرادعي'، با دريافتن اين روند، منصب خود به عنوان مدير كل آژانس بين المللي انرژي اتمي در وين را ترك كرد و با اميد به اين كه بتواند جنبشي مردمي براي به چالش كشيدن دولت ديكتاتور مبارك دست و پا كند، به مصر بازگشت.
زماني كه كريستين امانپور، گزارشگر شبكه سي.ان.ان آمريكا، از البرادعي پرسيد كه چرا تصميم گرفته است در انتخابات رياست جمهوري شركت كند، گفت:'اولين هدف من اين است كه كشورم مصر را در حال حركت به سوي دمكراسي ببينم.'
قانون اساسي مصر به گونه اي طراحي شده است كه تنها عده محدودي از مردم قادرند در انتخابات رياست جمهوري شركت كنند. به عقيده البرادعي، 'دمكراسي ديگر بخشي از زندگي مصريان نيست و اين وضعيت بيش از 50 سال است كه در اين كشور رواج دارد.'
در حالي كه وي تلاش مي كند پيام شفافي را به دولت بدهد مبني بر اين كه ضرورت تغيير قانون اساسي و پيوستن به ساير كشورهاي جهان در روند دمكراسي وجود دارد، اما بعيد به نظر مي رسد كه وي بتواند در سال جاري در اين انتخابات شركت كند و تبعات انتخابات تقلب آميز پارلمان در سال جاري گواهي بر اين مدعاست.
علاوه بر لطمه اي كه اين انتخابات فريبكارانه بر وجهه مردم و دولت وارد كرده است، افشاي اسناد وزارت خارجه آمريكا كه حاوي سخنان آتشين احزاب مختلف بود شديدا احتمال بروز يك درگيري را در منطقه افزايش داده است و با توجه به سرمايه گذاري آمريكا در اين منطقه هيچ گزينه اي به جز دخالت در آن پيش روي آمريكا نخواهد بود.
'باراك اوباما' رييس جمهوري آمريكا، چندي پس از تحليف رياست جمهوري،در دانشگاه قاهره در مقابل دو هزار و 500 شنونده گفت، دمكراسي و حقوق بشر از مسائل اصلي تنش ميان آمريكا و اسلام هستند و برخي از تقصيرها را متوجه بوش دانست كه از آزادي و دمكراسي براي توجيه جنگ عراق استفاده كرده بود.
اوباما تاكيد كرد: 'اين ها صرفا عقايد آمريكايي نيستند، بلكه حقوق بشر هستند و به همين دليل است كه ما در همه جا از آن ها حمايت مي كنيم.'
وي در ادامه گفت: 'آمريكا به حق آزادي بيان تمام افرادي كه طالب صلح بوده و مقيد به قانون هستند در تمام جهان احترام خواهد گذاشت حتي اگر با آن ها مخالف باشد'.
مبارك در يكي ديگر از سخنراني هايش در سال جاري گفت: 'كساني كه در اين برهه بحراني فرق ميان تغيير و هرج و مرج را نمي دانند، هيچ جايي ندارند.'
در اين يك مورد خاص، مبارك درست گفت و البرادعي نيز كسي است كه فرق اين دو را به خوبي مي داند.
وي در گفت وگو با سي.ان.ان گفت: 'من آماده ام تا براي آن كه اين كشور و تغيير در آن بر ساير كشور هاي عربي نيز تاثير بگذارد تا آخر بايستم. من تا آخر مي ايستم زيرا معتقدم كه مردم مصر سزاوار چيزي فراتر از وضعيت كنوني هستند.'
پايگاه اطلاع رساني 'هافينگتون پست' در پايان نوشت: اوباما نبايد ضرورت حمايت از البرادعي را ناديده بگيرد، زيرا با حمايت از وي در حقيقت بخش كمي از وعده دمكراسي را محقق كرده است. همانگونه كه تاريخ نيز بارها اثبات كرده است، تغيير به سمت دمكراسي زماني صورت مي گيرد كه برخاسته از قلب همان جامعه باشد.
|
|