تلاش آمريكا براي نفوذ در جنوب سودان (2)
تاریخ ۲۵ شهریور ۱۳۸۹ - ۰۸:۵۰ | عنوان: سودان
| خبرگزاري فارس: در حالي كه موعد همه‌پرسي جنوب سودان نزديك شده است، در اين گزارش سعي شده است كه بخش ديگري از روابط آمريكا و جنوب كه به پديده خريد اراضي و مراكز تحقيقاتي آمريكايي درباره جنوب سودان اختصاص دارد مورد بررسي قرار گيرد.
به گزارش فارس به نقل از پايگاه خبري "تقرير واشنطن "، برغم تحريم هايي كه برضد سودان اعمال شده است ( به علت اقامت "اسامه بن لادن " در دهه نود قرن گذشته در سودان، اين كشور در ليست حاميان تروريسم قرار گرفته است)، بسياري از شركت‌ها تلاش مي‌كنند كه به شمال و جنوب سودان نفوذ كرده تا در اين منطقه سرشار از منابع مختلف حضور پيدا كنند.
پس از توافقنامه صلح سال 2005، در سال 2006، ممنوعيت فعاليت شركت هاي آمريكايي در سودان لغو شد و بر اساس گزارش هاي رسانه‌هاي آمريكا، شركت "بلك واتر " كه از بزرگترين شركت هاي ارائه كننده خدمات امنيتي به دولت آمريكا است و در عراق و افغانستان حضور پررنگي داشته است، (اين شركت پس از فاش شدن نقشي كه در شكنجه زندانيان داشت نام خود را به اكس تغيير داد) تلاش كرد تا محافظت امنيتي مقامات عاليرتبه دولت جنوب سودان و آموزش ارتش جنوب را برعهده گيرد و در اين ميان "ديك چني "، معاون رئيس جمهور سابق آمريكا به علت آشنايي قديمي كه با "ايريك پرنس "، رئيس اين شركت داشت، تلاش مي‌كرد بلك واتر بتواند با دولت جنوب قراردادهايي را امضا كند.
شركت بلك واتر با انعقاد قراردادي به ارزش 100ميليون دلار آمريكا ، پولي دريافت نمي‌كرد بلكه در مقابل خواستار اين شد كه 50 درصد از منافع معادن آهن و طلاي جنوب سودان سود ببرد.
اين قرارداد با "سلواكر ميارديت "، رئيس دولت جنوب سودان منعقد شد و "كريستوفر تيلور "، نايب رئيس شركت بلك واتر بر اين مذاكرات مستقيم نظارت داشت و رهبران عاليرتبه جنبش "اوانجليكال " محافظه كار چون "هاوارد فيليپ " و "ايدجر پرنس " وي را همراهي مي‌كردند.
همچنين در گزارش‌هاي رسانه‌اي ديگري مي‌خوانيم كه "فيليپ هالبرگ "، كه يك بانكدار بازنشسته است،400 هزار فدان (واحد اندازه‌گيري زمين برابر 4047 متر مربع) از اراضي جنوب سودان را براي شركتي به نام "جيرش " خريداري كرد كه اين مساحتي بزرگتر از مساحت دبي است.
علت خريد اين اراضي سرمايه‌گذاري در بخش كشاورزي عنوان شد، اما بسياري از كارشناسان در خارطوم از اين مساله ابراز نگراني كردند كه اين معامله در حالي انجام شد كه قانون سرمايه گذاري و فروش اراضي در سودان آماده نشده بود.
هالبرگ اعلام كرد كه اين زمين را از خانواده يكي از رهبران جنبش آزاديبخش خلق وابسته به دولت جنوب خريداري كرد.
مراكز پژوهش‌هاي آمريكا و جنوب سودان
بسياري از مراكز پژوهشي آمريكايي مانند بنياد صلح آمريكا و انستيتو "وودرو ويلسون " و "مركز پيشرفت آمريكا "، بر همه امور زندگي جنوب سودان اعم از وضعيت بهداشتي، تغذيه، حكومت و نظام آموزشي آن تمركز دارند.
همچنين بسياري از گروه‌هاي ذي ربط به مساله آزادي‌هاي ديني در جنوب سودان توجه مي‌كنند، زيرا جنوب سودان در طول تاريخ همواره با نبودن آزادي‌هاي ديني مواجه بوده است.
به عنوان مثال بنياد صلح آمريكا اخيرا همايشي را برگزار كرد كه در آن كارشناسان بانك جهاني و سازمان هاي آموزشي آمريكايي درباره مشكلات ايجاد نظام آموزشي پس از مرحله درگيري گفت‌و‌گو كردند.
اما مركز پيشرفت آمريكا ، طرحي با عنوان "طرح كافي " در دست دارد كه "جون بريندرجست "، كه در تعيين سياست‌هاي آمريكا در امور سودان، تاثيرگذار است، رياست آن را بر عهده دارد.
بريندرجست مي‌گويد: آمريكا به انعقاد توافقنامه صلح فراگير كه در سال 2005 منعقد شد، كمك كرد و اين دليلي بر ميزان تاثير بزرگي است كه واشنگتن از آن برخوردار است.
وي مي افزايد: با انعقاد اين توافقنامه صلح فراگير جنوب سودان توانست 3 امتياز به دست آورد.
اول اينكه از طريق نمايندگان خود كه پست‌هاي وزراتي در دولت شمال دارند، در اداره كشور مشاركت كند، دوم درآمدهاي نفتي است كه شمال و جنوب به طور برابر 50 درصد از درآمدهاي نفتي سهم دارند و سومين مورد به دست آوردن حق تعيين سرنوشت جنوب سودان است كه با همه پرسي سال 2011 تحقق مي‌يابد و مردم مي توانند يكي از دو گزينه جدايي از شمال و يا اتحاد را انتخاب كنند.
ادامه دارد....
|
|